In dit hoofdstuk wordt aangegeven welke informatie bij het opstellen van het MER niet beschikbaar was en welke betekenis dit heeft voor de beschrijving van de
milieueffecten. Het doel hiervan is om aan te geven in hoeverre ontbrekende of onvolledige informatie van invloed is op de voorspelling van milieugevolgen en op de hieruit gemaakte keuzes.
Tevens bevat dit hoofdstuk een aanzet voor een evaluatieprogramma. Het bevoegd gezag is op basis van de Wet milieubeheer verplicht zo’n programma op te stellen. Bij het besluit over het voornemen moet zij bepalen hoe en op welk moment de effecten op het milieu zullen worden geëvalueerd. Een dergelijk programma heeft als doel om de voorspelde effecten te kunnen vergelijken met de daadwerkelijk optredende effecten. De aanzet voor het evaluatieprogramma is mede gebaseerd op de geconstateerde leemten in kennis (zie 8.2).
Hierna wordt echter eerst in het kort nogmaals toegelicht welke functie het MER speelt in de besluitvorming over het bestemmingsplan voor de ontwikkeling van de
waterberging bij Diesdonk.
8.1 Besluitvorming
In het MER worden op een samenhangende, objectieve en systematische wijze de milieueffecten beschreven van de ontwikkeling van de waterberging. Hierin is vooral aandacht besteed aan de keuzes die samenhangen met de inrichting van het
plangebied. Het doel van m.e.r. is, om in de besluitvorming, het milieubelang - tussen alle andere belangen – een volwaardige rol te laten spelen.
Het MER is opgesteld voor de besluitvorming over het bestemmingsplan waarin de waterberging planologisch wordt vastgelegd. In alle gevallen gaat het om een dubbelbestemming. Dat wil zeggen naast de vigerende bestemmingen krijgt het aangewezen gebied ook de bestemming “waterstaat-waterbergingsgebied”.
In de gemeente Helmond wordt de waterberging vastgelegd in het nieuwe
bestemmingsplan buitengebied, dat nu als voorontwerp gereed is. De gemeente Asten en Deurne beschikken reeds over een nieuw bestemmingsplan buitengebied waarin de waterberging Diesdonk als wijzigingsbevoegdheid is opgenomen. In de gemeente Asten wordt van deze bevoegdheid opgepakt en meegenomen in de thans lopende partiële herziening van het bestemmingsplan buitengebied. De gemeente Deurne heeft voor het waterbergingsgebied een afzonderlijk bestemmingsplan opgesteld dat als ontwerp na de zomer in de raad wordt besproken.
Verder wordt met dit MER vooruitgelopen op de uitvoering van het project en de toekomstige besluiten over de verschillende, nog te verlenen vergunningen zoals de ontheffing van de flora- en faunawet, gemeentelijke kapvergunning, e.d.
8.2 Leemten in kennis
Hierna wordt aangegeven welke informatie bij het opstellen van het MER niet beschikbaar was en welke betekenis dit heeft voor de beschrijving van de milieueffecten.
Ruimtelijke structuur
De ruimtelijke structuur is in voldoende mate onderzocht en beschreven.
Veiligheid
De effectiviteit van de waterberging hangt sterk samen met het moment waarop deze tijdens een hoge waterafvoer in werking wordt gesteld. Hier is nog geen ervaring mee opgedaan. Ook moet het waterschap nog onderzoek doen naar de functionele
afstemming tussen de verschillende waterbergingsgebieden zodat het doel van waterberging kan worden geoptimaliseerd.
Bodem en water
De natuurlijke kenmerken van het plangebied zijn voor het doel van
milieueffectrapportage in voldoende mate geïnventariseerd en beschreven. De mogelijke gevolgen voor de drooglegging van de woningen langs de Oostappensedijk moet nog nader worden beschouwd. Onder meer moet voor dit doel de hoogteligging van de verschillende huiskavels worden ingemeten.
Natuur
De natuurlijke kenmerken van het plangebied zijn in voldoende mate geïnventariseerd en beschreven.
Landschap, cultuurhistorie en archeologie
De beschikbare informatie over de cultuurhistorie en landschap van het gebied en de waarschijnlijke ligging van archeologische vindplaatsen zijn in voldoende mate beschreven voor het doel van milieueffectrapportage.
Recreatie
De beschikbare informatie over recreatie van het gebied zijn in voldoende mate beschreven voor het doel van milieueffectrapportage.
8.3 Evaluatieprogramma
Met het evaluatieprogramma kan worden nagegaan of de daadwerkelijk optredende effecten overeenkomen met de in het MER voorspelde effecten. Wanneer de daadwerkelijke effecten (sterk) afwijken van de voorspelde effecten, kan het evaluatieprogramma voor het bevoegd gezag aanleiding geven om effecten te reduceren of ongedaan te maken, bijvoorbeeld door het nemen van (aanvullende) mitigerende maatregelen. Hierbij moet eveneens worden opgemerkt dat het bevoegde gezag bij het verstrekken van een vergunning een monitoringplicht kan opnemen.
Voor de vergelijking van de voorspelde effecten met de daadwerkelijk optredende effecten, bestaan verschillende evaluatiemethoden:
• Controle op de naleving van vergunningen, onder andere door een periodieke controle;
• Het opzetten en bijhouden van een meetprogramma om de verspreiding van de verontreiniging als gevolg van sedimentatie bij te houden;
• Het opzetten en bijhouden van een meetprogramma om de opgang gebrachte natuurontwikkeling te monitoren;
• Uitvoeren van een belevingsonderzoeken onder bezoekers van het plangebied;
• Opstellen en uitvoeren van mitigerende maatregelen als blijkt dat de bepaalde milieueffecten ernstiger zijn dan voorspeld.
In onderstaande tabel is aangegeven waarop het evaluatieprogramma zich zou kunnen richten (zie tabel 8.1).
Tabel 8.1. Evaluatieprogramma
Aspect Onderdeel evaluatieprogramma
Water en bodem Metingen waterkwaliteit oppervlaktewater (fosfaat, stikstof, zware metalen).
Natuur en landschap
Ecologisch onderzoek naar de ontwikkeling en verspreiding van habitattypen;
Monitoring van de ontwikkeling in de soortenaantallen, met name gelet op voldoende vluchtmogelijkheden in een hoogwatersituatie
Belevingswaarde en functionele aspecten
Aard en omvang van voorzieningen;
Functioneren van voorzieningen;
Gebruik van voorzieningen;
Waardering leefomgeving door bezoekers.