009
met veel ellende.
aant. +Stemme: Broeders vrienden generale, &c.
's LEvens tijdt, naer Schrifts gewagen, Weynig ende kort hier zijn
Op Aerden al onse dagen, Gemengt met veel druck en pijn, En ellende // tot in 't ende, Soo lange als wy hier gaen: Pelgrimmagie // met couragie, Dienet nochtans wel gedaen: Dat toch niemant en wort moe Maer den loop uyt-voer in 't goe.
Vande kortheyt, ende brosheyt des menschen leven, &c.
De Mensche van eene Vrouwe geboren, Job. 14. vers. 1. is kort van dagen,
ende sat van onruste. Hy komt voort als eene Bloeme, ende wert
daer na verdwijnt. Jacobi 3. vs. 14. Want de gedaente deser Werelt gaet
voor-by, 1 Cor. 7. vs. 31. Voorwaer
het Volck is Gras, Jesa. 40. vs. 7. Een bloeme des Velts, Psal. 103. vs. 15.
Gelijck het gras [dat] verandert inden morgen-stont bloeyt het, ende het
verandert: des avonds wort het af-gesneden, ende het verdorret. Psal. 90.
vss. 5, 6. Als de wint daer over gegaen is, Psal. 103. vss. 16. Ge segt keert
weder gy Menschen Kinderen, Psal. 90. vs. 3. In desen nacht sal men uwe
Ziele van u af-eyschen. Luc. 12. vs. 20. Soo en is hy niet meer, Psal. 103.
vs. 16. Sy sterven, ende sy keeren weder tot haren stof. Psal. 104. vs. 29.
Wy zijn een Aerden huys vol van ellendigheden, Een fackel inde Sonn', en vande wint bestreden, Een vonck die haest verdwijnt, een stipje vande tijt, Een post die inder haest geduurig henen rijt.
Mijne dagen zijn lichter geweest als een Looper: Lichter dan een Wevers
Spoele. Job 7. vs. 6. Sy zijn voor-by gevaren met Jacht-schepen, gelijck
een Arent na het Aes toe vlieght. Job 9. vs. 25 ...
Een dauw, een damp, een droom, een doeck vol schrale winden, Een mist die op den dag niet meer en is te vinden,
Een Vogel inde Lucht, een bobbel in de sloot, En met een woort geseyt, een wooning van de doot.
[Het negenste Liedt 2]
2. Onse dagen die gemeten Zijn, alhier met een handt breet: Voor de Heer is geen vergeten; Want hy 't al doorsiet en weet: Hy gaet mercken // al ons wercken Oock het inwendigh gedacht, Geen verborgen // tot den morgen Klaer als dagh is hem de nacht, Met oogen als vlammen vier, Door-siet hy hert ende nier.
Heere gy zijt geweest van Geslachte tot Geslachte, gy zijt van eeuwigheyt
af. Psal. 93. Daer en is geene ondersoeckinge van het getal sijner Jaren,
Job 36. vs. 26. Eer de
Ber-gen gebooren waren ... De Aerde ende de Werelt voortgebracht [was.] Ja
van eeuwigheyt tot eeuwigheyt zijt gy God: want duysent Jaren zijn in
uwe oogen als de dag van gisteren, als hy voor-by gegaen is, Psal. 90. vss.
1, 2, 4. Aengaende de dagen onser jaren, daer in zijn tseventig jaer: of soo
wy sterck zijn, tachtentig jaer: ende het uytnemenste van dien, is moeyte
ende verdriet: want wy worden snellig afgesneden, ende wy vliegen daer
henen. Wy brengen onse jaren door, als een gedachte. Psal. 90. vs. 10. 9.
Wat is 'er by den mensch: of in sijn noest bejag: Dat hem tot vasten troost of welstant dienen mag: Het een Geslachte daelt, het ander komt te rijsen: En stracx is wederom sijn onderganck te wijsen, Wat schoon en heerlijck is, wat al de Werelt eert, Wat gister wonder scheen, is heden omgekeert.
[Het negenste Liedt 3]
3. Al ons Jagen ende soecken Is voor hem bloot en bekent; Tot al heymelijcke hoecken, Hy sijn klare oogen went: Hy sach 't mede // wat sy deden In de stadt Jerusalem,
Haer Afgoden // die verboden Te dienen waren van hem, Die eerden sy even-wel; Soo ons schrijft Ezechiël.
Heere gy die herten ende nieren beproeft. Psal. 7. vs. 10. Maeckt my bekent
mijn eynde, ende welck de mate mijner dagen zy: dat ick wete hoe
verganckelijck ick zy. Psal. 39. vs. 5. Leert ons alsoo [onse] dagen tellen,
dat wy een wijs herte bekomen. Psal. 90. vs. 12. Siet gy hebt mijne dagen
een handt-breet gestelt, ende mijn Leef-tijt is als niet voor u: immers een
yeder Mensche, [hoe] vast hy staet, seggende Ziele gy hebt vele goederen,
die op-gelegt zijn voor vele Jaren, neemt ruste, eet, drinckt, zijt vrolijck;
Luc. 12.
vs. 19. Enkel ydelheyt, immers wandelt de Mensche [als] in een Beelt,
immers woelense ydelick. Gy die daer segt, wy sullen heden ofte morgen
na sulcken stadt reysen, ende aldaer een Jaer over-brengen, ende
koopmanschap drijven, ende winste doen ... Jacobi 4. vs. 13. Men brengt
by een ende men weet niet wie 't na sigh nemen sal. Psal. 39. vs. 7.
Aengaende de gene die op haer goet vertrouwen, ende op de veelheyt hares
Rijckdoms roemen ... Hy en sal in sijn sterven niet met allen mede nemen.
Ps. 49. vs. 7 ... 18. Want wy en hebben niets in de Werelt gebracht, het is
openbaer dat wy daer niet en sullen uyt-dragen. 1 Tim. 6. vs. 7.
[Het negenste Liedt 4]
4. Wat sy in 't duyster bedreven Wiert de Heer in 't licht gewaer: Daerom mogen sy wel beven, Die willen verbergen haer, Met haer sonden // die bevonden Seer groot sonder getal,
Die haer scheyden // en afleyden Van God, die nimmermeer sal Lijden sulcke boosheyt zwaer, Sijn oogen zijn reyn en klaer.