• No results found

Pharao den Koningh, Tiphus ende Serax, Vfoom-bedieders ende Toovmaers.

Den laetft geleden nach t ( wat hoe f ick my te veynfen ) Heeft my belemmert fwaer me t veelderly gepeynfen , Gelijck d e groote kroon gemeynelijck aenkleef t De zor g die al tijdts met veel zorgen om ons fweeft ,

De zor g die s'Koninc x hoof t me t heure n fwer m verduyfelt , En me t ee n fterek geblas fteeds in fy n ooren fuyfelt .

Wanneer d e fchaduw valt , en dat het fterflijck Dal Snachrs vleugelen befpreet, zooflaep t de n groote n Al , De Son inThetis fchoot, 't gedierte met vermaken In fyn e hole n ruft , 't gevogelt ind e tacken

Syn vlercken hangen laet : maer 's Koninc x Majeftey t Doch nimmer ruft orahelft, oft zoo h y wert verleyt Door eenen zachten flaep , en d'oogen kom t t e fluyten , Zoo maeck t fyn zorge noch, en fluyt fyn ruft e buyten , Als hy int bedde fwemt i n Lethes ftillen ftroom,

Syn zorgen werden ijl verkeert in eenen droom.

My docht in mynen flae p ick o p de n grooten wagen Wert lang s het roode Meyrs fchum-zandic h ftrant gedragen In volle wapeniogh, e n ruftingh t'eenemael ,

Gelijck wanneer de Moor ontziet myn bloedich ftael , Den Hemel wa s gevaecht blau, helder , e n azurig, En Phcebus zach i n Zee fyn fpiegel ftralen vurig,

P A S C H A oft e

Het weder loeg elck toe , me n hoorde n gee n geruys , Zephyrus na u verblie s een golfken me t gedruys , De fchepen lage n ftil, da t na u Neptune s gilde n Voor 't windeloof e wee r ee n zeyl wtfpanne n wilde n , ' T gefpa n va n myn e koet s den breyde l ga f gehoor , En telde n , zoo het fcheen, hu n flappen ó p he t fpoor , Als op het onverfienf t he t Mey r befton t t e bruyfle n Dat geen e kielen fich na 't roe r en lieten kruyflën , Den fturen Boreas begonft flocx w t der Ze e

' T grijs-fchuymic h bae r gebereht e t e brengen o p de ree , Den Heme l wer t beklee t me t droeve duyfte r woleken , En ' t voorhoof t vand e locht omftort me t fwert e kokken , Een doncfee r nach t zey l blint befchaduwde den dach , Dat ' t lich t alfins verdween, oft zoomen fchynfe l zach , Waftblicxem wcderlicht , da t metee n flinc x geflicke r Iupijn va n boven wierp» me t eyffdlijck geklicker , Den donde r dreunden me t een dommcli g geklack ,

Dat Sirt , klip, rots*, en ftrant Neptunu s gramfcha p brack, Die met fy n gaffe l fcheen de n Heme l t e beklimme n , En wederm i Fjrmamept in t roodedie p i e fwemmen , De Triton» trompte n o p hun groote water-fchulp , Dat yede r Palwmr d e Gode n rie p o m hulp ,

De fchepe n ftegen op genad e na d e Pole n

En haó^kn *t wijs cornpas, e n 't roer den wint bevolen . De paerden zagen n.au ooek d*onweers ftormen leep , Den voerma n hoefden- toom> noeh breydel , nechrefweep , Sy vlogen even dul, een langdurige wijf e

Als wt een fchijtfeben boo g de n onbedwonge n pijle , Veel fnelder aïsdt e wint > veel fneldtef al s dte ftroom Schoof op vtt9 radere den heilage n Diffelboo m

Hot, hor , a l breydetoos dfcn wage n henenghpten , Ont ziefidf e noeh de kroon, noch Scepte r va n Egypten : Wat ' s Kooine » Koecfe r oo k gebaewt e ©ft f uy«te riep, De redeloofe vluehsaJ CYCI * fwymkb liep ,

V E R t o s s i H Q I S R A E L S . * ;

Nu bin nu buy ren fpoors , a l fonder wec h te peyien , Geen fchip ons volgen mocht me t opgeblafe n zeylen . Dus fVoof den yoortoch t vaf t al s eener » water-vlie t Die vant gebercht e valt, to t daerme n Fharo s zie t Weerhoudeloos verbaef t i n hunne n loo p ten vollen , Gelijckmen eene n fteen ziet vande klippen rollen, Hoe 't grondeloof e die p meer zant9 en waters fpoog , Hoe heftige r verfchrick t elc k ro s om zeerfte vloog, Tot doo r he t ftorm gebla s een Crocodill e ftrartden., De grootfte di e hier oyt gezie n mocht zij n te landen , Dicht aende n boort de s (baars , int min ft van drymael vij f Cubiten, ove r fterck g e wapent o p het lij f

Met dobbel fchelpen hert, ' t hoof t zeltfaem omaenfchouwen , Zoo eyflTelijc k e n groo t da t he t elck ded e grouwen ,

Scherptandich inden mont : zo haef t ons lacht verna m Dit zeltfae m monfte r , 't welc k heel heftig na hu n quam , Sy hunnen loop op nieus verdöbbetde n Verbolgen ,

De koetfe mocht gefwint hetr r o p he t fnelft e volgen , Alft koppe l honden hee t het Hert volg t op d e hiel, Tot da t een holligbeydÉ den wage» weder hiel,

Waer doo r f y wt 't gefpan va n hun gareele n raeckten , En krack ) krack , to t tweemaelde n groete n wagenkrae&en , Die eyndelijc k verfwsek t T nie t wederhoude n moch t

Met m y Rack-op het Grant de beenen ind e locht ! Hier lach de diiïei, gins het fpeeck , e n dae r de raden , Tot ic k my froorgen s van Morpheu s vont verraden .

Den droo m bedkt wa t vreemts , hoe we l hy zomtijt s liegt , En me t fijn Iden ate een fchaduwe vervliegt ,

Want onlanc x zy n gefien d e dreygend e Cometen , Verfcheyden beeltfel s oock van bloedi e Planere n y

En to t dr y nachte n to e een geeftelijc k gefpooc k Is voor wijn flaeps gelicht verfwene n al s den roock : De Pyramiden va n de Koninglijck e grave n

Drycaak» zijn beweegt, een vlucht va n fwarte rave n

14 P A S C H A ofte .

't Mcy r opgeworpen heeft , graf-vogels di e graf gra f Egypten dreygen gru w met d'een of t d'ande r ftrat De grootft e Zarcke n Vand e Tombe n zij n gerete n , En ' t nar e Kerck-hof heef t doods-beender s opgefmeten ,

Ifidis heylig h beelt . tot voorfpe l va n ons leet , Heeft eene n rege n vocht va n bloedig fwee t gefweet ! Ofiris n a de n Ny l heeft fich gekeer t verbolge n , Ontwijffelijck hie r na moet d'een oft d'ander volgen : Gy Sienders , m y den gron t va n defe zaec k verklaert .

Tiph. De n Koning fy hier in bekommert noc h befwaert .

Serax. De n droom rijf t w t een hert beflommert met veel zorgen. Thar. Hy rijf t wae r w t h y wil , watifferi n verborgen ?

Tiph. Gantfc h nie t grootmogent Vorft .

Paar. Nochtan s de n droom bedie t En wijft o p 't gee n daer na e gemeynelijck gefchiet .

Tiph. Pilae r van 't grootft e rijck, d e droome n zijn verfcheden ,

En eens-deels anders niet da n ydelhey t verbreden •,

Ten and're n Prophetifch , Voorlooper , dien s gebaer De komft boodfcnappe n va n de fuyver waerhey t klaer ; Ten derden , twijfelijck , e n doncke r in t aenfchouweri , Daer niemant , dan die wil, 't geloov' öp hoef t t e bouwen : Nu ' t beel t van s ' Koninc x droom , te n aenzien ongewis , Van yl, e n twyfFe i t'faem i n een verfmolten is ,

Zoo datter nie t e n waer yet fekers wt t e ramen.

Serax. Belangend e 't gefpoock met dee s voorteeckens t'famen ,

Een deele fchyne t we l to t quae t t e zy n geneycht , En ach t wy werden va n de Goden du s gedreycht ,

Om da t wy zuymich zy n , en werden lanc x höefloffe r Int heylige gefmoock e n dienft va n onfe n offer ,

Om d'ande r Gode n ftraf t'ontflaen e n maken quij t Op de n Altare n di e den Priefters toegewij t

Bevolen zijn va n outs , de n Konin g to t ee n teeckef t Van boet , hu n heylig doe het offer-vuy r ontfteken , Op da t den Heme l ( die ons dreyge n fchynt mét wee )

V E R L O S S I N G I S R A E L S . 2 f

Syn ftaet mach wederom bekleeden me t der fchee , End' offerhanden al s een zoete n reuck öntfangen -Wechnemende d e ftraf, die toornich fchynt te hangen Ons alleen boven 't hooft: dat oock den Koning wee r De Godfdienft, die allencx vervallen meer en meer Is i n het gantfche Rijck , o p nieuws moch t wederbaren Geheel op ' t oud gcbruyck va n over vele jaren,

Dat oock des Heylichdoms hoochtij t by yeder mocht Devotich zijn geviert, en alles wederbrocht

Wert op den ouden voet, &c .

Moyfis endt Aaron tot Pbaraó.

Moys. _ Groot honin g vande ((randen

Des Nyls , de n Koning die den Scepter voer t in hande n Van Hemel , Aerd , e n Zee, di e uwen glantz verdooft , Der Koningen Monarch, e n aller Frince n Hooft ,

Heeft ons gezonde n hier.

Phar. Wien s Scepter oft wiens Kroon is

Ontzieneliicker als den Rijcx-ftaf Pharaoni s ?

Moys. 'T onfterflijck wefe n zelfs, de Heere Zebaoth. Phar. Wi e kente r neffen s my een grooter Hee r oft Godt?

Breyt fich myn Heerlijckhey t nie t wt aen alle kanten .

Aar. Va n een almachtig Hee r w y beyde zyn Gezanten,

Van Godt die fijnen Troon op ' s Hemels vou t pilaert .

Phar. Regeer t hy inde Locht , ick heerfch hier op der Aerd. Aar. H y i s die 's Hemel s loop ftiert op de hooge Polen. Phar. Ic k denck gelijc k d e Ny l omdraey t de water-molen. Aar. H y is den Donder-god, e n blixemende licht .

Phar. De n Donder is myn ftem , den bliexe m my n geficht . Aar. Sy n Godelijck woor t beweegt de blauw e Firmamenten . Phar. He t Aerdnj c fchut e n beeft va n myne dreygementen:

Wat ift da t gy verzoeckt? Zie t wien gy rebelleert.

Aar. D e God van Abraham op Pharaö begeert

%6 P A S C H A oft e

Dat h y van ' c jock ootflae e n buyten de liemite n Egypti trecke n lae t d e flaeffche Ifraliren ,

Dat ïy he m moge n doe n een offerhande vr y

Van ' t Heydenfch e gezicht , di e he m behaeglijc k z y Daer Horeb' t voorhoof t berch t ten Heme l ind e Woleken , Dus oorlof t n u 't vetreck ae n a l d'Hebreeulch e volken .

Phar. Genade , ó Iupite n Wi e zyt g y di e zoo lich t

V hielen tegen s my den grootite n Konin g lich t Help Ifis , e n Ofir ! Ic k zwee r u by de fickel

Saturni, dat gy ' t hoof t zul t (teke n aende n prioke l Wie ifle r die fich der f opwerpen tegen s my ?

Dwing-volck, Kroo n drage r va n de grootfte heerfchapp y : Ick zwee r by 't hoo g Tooneel va n mij n rechtveerdi g leven , Gy heb t u eyge o ro e my inde hand t gegeven :

Als tegens fijnen Hee r de Slave fich opwerpt, Nootzakelijcken moe t d e roede zy n gefcherpt ,

Het laftic h jock verfwaert , den hal s hem overwogen , Ln fijn hardneckicheyt gebroke n e n gebogen ,

Den ftourén hoogmoe t va n fijn vleugelen gekort , Hoe ' t bedd e fachte r is , ho e hy vee l trager wort, En hoemé n he m mee r rechts en voordeel s Ja l aenbiedjen Hoe hem vee l mee r t e kort fal duncken t e gefchieden : 't I s weeld e di e u jeuckt, al lan g genoe g verfchoont , Bed; datraen u verdruck e n houd in d'oad ' gewoonf- , De roed ' i s vanden neer s en eerft i n 't vuyr gefmeten , N u * t langer nie t en fmeft d e ftramrnen zyn vergeren , Gelijck de n gladde n henghf t di e o p den ftal verkoel t Syns Heere a fpare n nie t i n lang e n heef t gevolt ,

Nog toom , ao g breydel s dwang, aireedequaeto m temmen * Te no o laet fijnen Hee r wee r op de n zade l klemmen ,

Hflt fteygert e n he t briefcht, va n weelde n ongefont j N « fchort « i oock ' c gebi t van yfe r inde n mon t >

\ I s bef t datmen u wee r dees fïeckte do e wtfweeteU j

En voo r ee n vett e fo p geef t flagen voo r » eter»:

V E R L O S S I N G I S R A E L S . 3 Gütt hene n in 't gareel, gaet henen bout en flaeft ,

Ick wi l dat gy de n weg van u vertreck op-graeft .

Aar. W y zij n de Boden Gods , dus laet u niet verrucken,

Hoort g y fyn ftemme niet fijn handt die zal u drucken, Daer ligt de Roede tot ee n tceckc n opde r eert ,

Ziet hoe zy i n een Slang lichamelijck verkeer t > Sy krunckelt en fy kruypt : indien by u ons fpreke n Niet eene pluym en weegt: gelooft ons by dit teecken , En looft ïfraêl s Godt, di e u 't geloof verfterckt , En door dees wonder-daet foo krachtelijcken werckt : Geloofdy t nie t om 't ecrfl-, geloof t dan me t den and'rcn , Het twóéd e als ia roo t bloet het wate r fal verand'ren , De Vifc h verfterven fal in de r Rivieren ftanck,

Die Godt de Heere flaen fal zeven dagen lanck,

Serax. En dynenen lieven God t vertoont h y fijch foo br^ve»

Om dat hy in een Slang verandert uwen Stave?

Is dit fijri hoogfte konft ? Loopt, me t u Meerfche loopt, ] En uwe kramer y al elders duer verkoopt,

By ons en geldfe niet, gaet, gaet, ventfe aend e dwafen.

Tiph. Meyn t gy de n Koning foo in d'oore n wat re bjafep ?

Meynt g y dat onfen Prins foo lichtelijck i s getrootft, Wy hebbe n 't al t e dic k voo r oogen he m gebootft: En o f gy fchoon i n bloedt verkeert d e Vlieten ftormich, Wy fulle n ' t water oock coleuren gelijck formich.

Aar. G y toovert , ic k herfchep, gy met den fchijn bedriegt

Oen fchyn , win s wefens als een fchaduw e vervliegt , V goochel-konft e n is mae r forma en figure,

En ' t myne lijflfelijck verander t van nature.

-Want gy door Satan werckt, e n ick door krach t gewis Van God» almachticheyt, die niets onmoog'lijck is: Schort dees hartneckicheyt, en wik fijn ftemme faoorea Die weder defen Sta f maeckt al s hy was te vooren.

Thar. Waer toe drt lang fermoen ? preeckt eiders al u beft ,

En Pharaonis eer niet door eens anders qucft:

aS P A S C H A oft e

Gaet boodfehapt de n Hebreen, myn hand is veel geringe r Voor defen hun geweeft als nu myn kleynft e vinger.

Ick voel, ic k voel , he t jock i s hunnen hals te licht , Dies ic k dr y dobbel moet verfwaren hu n gewicht, Met Schorpionene n wi l ic k hun voortaen kaftijden , En all e roeden 't vuyr en uwen Godt toewijde n Tot eende r offerhand! De n Konin g i s verleydt Die d'onderfaten meyn t tot fich met zoeticheyd t Te trecke n mee r en meer, en fiet hy nie t te veuren, Sy fulle n fijn gebiedt va n hunnen halfe fcheuren , En (lellen 't Rijc k i n roer, e n roepen' t za we l aen, Laet ons den f waren laft van 's Konincx Kroo n ontflaen ,

Wat roert oft gaen ons aen fijn ingeftelde Wetten , Een veder breec k de boey e n fchake l van fijn ketten.

Moys. Verhef t u herte niet, wan t s'HeereivftrafFe dra ,

Volgt u alree gelijck d e fchaduw 't lichaem na, Der bergen ' t zoppen die fich i n de locht verheffen , Afgrijfeujck me n ziet de flinxfche blixem s treffe n :

Heer Koning, luyfter t ho e Godt s gramfcha p weder fchal t Verfchuylt, verfctiuyl t u , ee r den Hemel op u valt, T'wyl u Godts goetheyt noot, fijn ftraf komt me t vetragen Naer de n godloofen toe , mae r komt met fwareflage n Op der Tyrannen kop: du s wt den grootfchen tre t Uws pbftinaetheyts wijekt , e n van u ftout opfer,

Haelt flocx de zeyle n in , gy moog t hem niet ontflippen , Oft gy he m fchoon ontvlucht , zo o raeck t g y op d e klippen Van uwe n ondergang , e n oft g y u verfchuylt,

In 't alderhelfchte diep , in 't donckerfte gekuylt, Geen duyfterniffen dae r fijn oo g u niet zal mereken , Geen fchilden moge n u voo r fijnen fchicht bevlerckeo , Alfins vin t gy u inde kaken opgefpert

Van fijn rechtveerdicheyt, e n inden ftrick verwer e Van fijnen grimmen toorn, die al tijd t nae<ter zielen-En na den lichaem u fa l treden o p de hielen

V E R L O S I I N G I S R A E L S . 2 9

Tab i i verfteent gemoedt: wat baet doch, kroon oft Stdf, Als hy u kroone breekt di e u den Scepter gaf

Met fijnen ftereken arm , dus neemt tot gfcen verfchooning V troetelende macht , die fteeds den hoogde n Konin g

Moet onderworpen zijn, Want Godts almogentheyt Belachr, eylaes * de n trots die u omhelft en vleyt

Met een vermom t gelaet. Thar. Waerto e dees lange rollen?

Serax. Hee r Koning, laet den zot't her t met fijn tong wtboUen. Tifh. Wa t wórp t ons Pluto op ? Aar. Volg t tijdelijck de n raet

Des Heere n , die u met ons (temme wecken laet Wt defe n diepe n flaep, omwaeckt , eer u te fpade Dé helder Son begeeft hef licht va n fijn genade.

Pbar. Hel p Aerde i wonde r ift, da t gy't u nie t enbelgt ,

En dees Trotzeeders i n u fwerte kee l verfwelgt :

Paft flocx het groot gewelf van Memphi s Hoft te ruymen , Eer 's Konincx gramfchap al s een zee begint t e fchuymcn , Hy heef t fijn planten fwaer op 't Aaertrijc k nee r gefet, Verftapt hy , elcke n tret een iConingriick verplet: Zoo gy den blixem foeckt, Iupij n i s hier t e vinden : Dus wacht u we l den Leeu fijn keten te ontbinden,

Schuym-boeven van myn Rijc, gaetboodfchapt den Hebreeuw Dat 't gla s verloopen is van fijnen gulden eeuw ,

De laetfter ure is Lang geflagen aan de Wyfer , En in Pharaos Hof is fijnen kerf-ftock yfer :

Gaet henen rnaeckt hem kont wien dat u fijn verftant Den ftock om he m te flaen gaf i n fijn rechter hant , Gaet brengt dees blyde maer aen al d'wtheemfche Slave n Dat lan g voor hu n vertreck den we g is ojpgeraven: En ift dat uwen God t niet vaft e n zi t geichroeft ,

Hy doe fijn boodfehap zelf, indie n hy yets beboeft. Binnen .

Moys. Syn her t is onbeweegt veel groote r als de rotzen . Air. Wi e dorft den Hemel doch oyt obftinate r trotze n ? Moys. 't Hert ligt he m vee l t é hoog gefchote n inden krop. Aar. H y worp t den fteen die hem zal vallen op den kop.

;* P A S C H A oft e

Mop. H y heef t G(xk opgcwtckt met fi^ grOTüjiocdich baffen .

Aar. ' T z a gaen -vy, wan e door ons zal faem de Hcerc ftraffen.

Bitten.

CHOOR.

Stccnen Pbarao wilt fwicbten» Want fyn fchrebten

Jtaeït den Hemel wc den trots : Pyratniden wach t u fpkfc a Voor fyn flitfen :

O dae r gaen fyn pijlen los! Nylus fchreyt a u al bedolven. In fyn golven ,

Om de Vifch die-i n fyn krugck Sterft, on dat de waterbsren Aldus varen

Bloedkh over fyn parujek»

Vorfcben , Luyfen, Wormen krielen W«tfyntóelen

Den Etfyastkct verzet : Heptapoks groot gewette Oock metpeft e

Doodelijcken h befmtt .

't Vluchtten vogdkea nee yle n Van fee** pqlca

Onterfiens wen : achterbaelt», Dat lijn vleugels atnÓe fterreft Wt gin g fperren,

Inde baren nederdaelt.

't Lóckichfchaepke n Kerft int bleytenj En de Geyttf i

Vallen voorden Herder-ftcck , Waer de Bouwe r ptoeghr,*! wifccktr Ziet by 't Acker.

Vte begraven onoer *t jock,

Nu druckt bon de feu*des Hoeren Weer toet zeeren,

Met onreynich puyft gedroomt , Menfcben eride béefieft woden y En bevatte

's Hemels grinasntchcyc vcwtfornr Nu dreygc bunTEt"her"YMficb» Al

Met fyn kromme blixem root , Nu lae t hy Egypten valle n Van cryftallc n

Een diluvi e inden fchoot ,

Nu zoo dreygt hy bu n aFgrijfic h Met eenyfic h

Donders dromtnelicb gheklack, Nu tatgh t Godt met bagnels ronden Om bun zonden

Al d'Egypter s onde r 't dack. D'Eyck e n febyoe t n a den Elfen Niet'tomhelfen,

D'Aerde droef e n onbefpraed r Mrft bent rancken en hsur noppe n ë

Mift heu r knoppen

En beu r groen gefchildert kleedt . Nu befebaduwt by hue banen Met Sflrinck-hanen,

Die voorts rooven 't eenegaer Al de vruchte n die if ucydea En afmaeyden

hidjen fchoot van ' t ronde Jaer. Nu bood t Phoebus fich gbefcbolc n lade Polen,

Eu vertreokt fijn blonde hooft > t* Licbt van fijnen gulden Wagen Hy dry daghen

Hunuen Horïeonc berooft .

Noch blyf t defe n Koningh trotz c Als een Rotze

Die gkeeri golven en onrfiet , Ate een klippe die gheduerkh Kliert aznncb

•tSchnymfel va n Neptunes (prier. Wa*t Godt i n fyn ftoutheytkrieftbel Tot elc x fpiegbel

Heeft verftock t fyn ftcenich i>ert, Nitt o m met ee n welbehagen

C H O O R .

Hem te jaghe n E n om Ifrael bequac m In's dood» ftricken*! verwert. Stoft e geve n om t e zingfie n

Maer om ftraffen zyn voorleden Zonderlmghr n

Godloosbeden, D'eer Ta n t'ynen heyl'ghen Naera.

H E T D E R D E D E E L .

Tbarao den Koningh.

Hoe wel wy op denthroon al s AertfcheGoden prachtic h Een wereltbuygen fchie r me t onfen Scepte r krachtich , Hoe wel ons goud e kroon blinckt met den diadem » Daer is een grootcr Heer , dae r is een hooger ftera, Daer is een Koning noch die onfen giants vcrduyftert > En een bepeerlde n Staf die heerlijckc r luyftert ,

Daer is een Hemel fch rijc > 't welck 't wereltfch rijc omvangt» Daer alle mogentheyt den Scepter van ontfaoghc :

't I s h y die boven woont , en heerfcht oock hie r beneden, Die onfe Zetels doet verfchricke n voo r fijn treden,

Der Princienoverhooft, de r Koningen Monarch , Die *t alles overfiet va n fijnen hoogen berch,

Die op 't verhemelt ron t geboot heeft fijnen troone, De loute r lierren zijn mae r loover s van fij n kroone , Die met fijn donder-ftem de n rrerflijeken verfchrickt , En met het vuyric h roo t van fijnen blixem bliek .

Meer pylen neef t h y op Egyptcnlan t gefchêrp t

Als zants; e n barich fchuym he t ronde Mey r opwerpet , Als kore n aders rijp den vochte n Ny l befproeyt ,

Wanneer va n fijnen ftroom de vHet-kruyt overvloéyt . Wat baet my nu op 't hoof t d e kroone van Afriken ? Oft dat ick 't derdendeel van al des werelts Rijcke n Op myoe globes zie? wa t baet dar ick.aUeen

Maeck een rriumph e van hooveerdige trophee n ? Oft dar ick op den boort wan rnynea vloct doe (wieren Dees vendelen gecruyft, dee s bloedige banieren?

P A S C H A oft e Oft dat de n Arabie r oft Moor e martiae l

Ontziet d e pun&e n fcher p e n fnede n va n my n ftael ? Wat bate t (als ic k do e my n oorlogs lege r krielen ) Dat d'ande r weerel t moe t voor defen Scepte r kniele n ?

Dat ic k va n 't oof t to t weft gevreef t word en gheeert? Als defe n groote n Mar s noc h bove n my regeert?

O Delta , Delta fchoon! die me t u graf pilaren , Met u Maufole n fchyn t d'wtbreydfele n t e naren, Daer Pharao s me t fyn kruy n d e Firmamente n doe t Verfchrickcn, en vertreet he t Aerdric k me t de voet : Wat bate t oft gy kon t me t flitfen en me t pyle n Verdonckeren d e locht ? oft i n zoo korten wylen Gy een boflchagi e maeck t van lancen wtgefpeer t ? Oft s' weerelts aenficht me t u krijger s ecfipfer t ?