Fama, oft 't blafendegherucht. 't Heir-lege r Ifraels ( dat God felfs hadgeley t
Onder fijn vleug'len uyt d'Egipt'fcb e dienftbaerheyt , Dat God s'nach t voorgin g i n ee n vierige Colomme En s'daeg s in eene WolckJ Fharao wederomme Had eyndlijc k achterhaelt , e n met fijn oorlogs-heir Omringt tuffche n ' t geberg t e n tuffchen ' t rood e Meir , Dat me t de Sonne quam de duyfternis verraffchen , Sich fpiegelde n verbaef t i n fo o veel harrenaffche n In foo veel yfer-blau, dies riepen fy , ten helpt ,
V E R L O S S I N G I S R A E L S .
Wy blyve n 't famen hie r i n droefheyt oveftelpt , Wy zij n befloten van 't gebergt e n vande baren» Van foo vee l oorlogs-volck e n toegeruft e fcharen : Ha Ararams fonen Inoo! die ons loo onbedogt
Vervoert, hie r op een graf en kerck-hof heb t gebrogt : O fali g waren wy in arbeyt en in (laven
Eer i n Egyptenlan t gefturve n e n begraven: Verraders vahden Key en 't Leger der Hebreen, Een yder wreeck fich felf en worp den eerden fteen.
Gehjck de Reyllgher , ( als in d'azur c golve n Van eenen waterbergh bedeckt wort en bedolven Het vlotti g fchip, wannee r fich Bóreas verheft , En 't goivig driftig hou t met groene baren treft )
Den Schippe r dreyge n vaft, lb o voo r d e ftuere winden Hy ' t opgeblafen zey l wil ftrijcken noch ontbinden : D'een me t een bleeck gelae t n a 't leve n vaf t d e doot Affchildert, d'ander klaegt dat in Thetidis fchoot Hy vint fy n duyfter tombe, e n d'ander da c ly n leven Onttjdelick h y moe t den baren overgeven,
Dat onderruflchen heef t den Zeeman al ontruf t Genoeg t e doen eer hy d'een ftilt en d'ander fuft . Zoo oock i n defen ftorm d'Ifraelijrfche Hoeder s Aaron en Mofe s beyd vertrooften hu n gebroeders, En roepe n , Mackers denft dat uwen Konin g leeft , Die midden i n s'doors noo t de fyne't leven geeft , T'is een e vaften gront , e n twijftelt nie t zoo wancker , Veft u geloov' op hem, en worpt de r hopen ancke r Op Gods almachticheyt, die ' t fteyl gebergte ka n Tot dale n platten, en verdrooge n d'Ocean ,
Den jongfte n toon t hoe hun den Heme l i s te goede , En flaet me t fyne dood en levendige roede
Het woeft é baergeplot s da t fich verdeylet (hier, En wede r zijde n maeck t een ro o robijnen muer, Een fchutfel van cryftal, en neme t fyn affcheytfe l
, P A S C H A oft e
Zoo wijt da t midden blijf t ee n guldic h zan t plaveytfel , Een droogen vloe r gefchelpt, wae r op dees Leytflien voo r ' T gantfe h Lege r volgen doen hu n ftappen o p he t fpoor . O zeldfae m wonde r werek • wie zal ic k bef t gelijcke n Ifrael di e zó o haeft ee n plaetf c vin t om wijeke n , Als by de watervloet, dieftroomic h o p gehoop t Een leege r diepte vint en fnellijcke n verloopt .
Terwijlen du s d'Hebreen(fpij t ' t wefen de r natueren ) Vaft dweerfle n def e ftraet van cryftalijne mueren, Roept d'een , d e Zee i s droog, en ' t wate r eve n voch t Hangt ic k en wee t nie t ho e tot bove n ind e locht ,
En d'ande r krijft , war's dit? t ' ro o meir fchynt opgeblafen , Thetis ciert heu r parruye k i n def e fpiegcl glafen :
Waer to e met fchepe n mee r gevloten ove r ' t nat , Wanneer me n doorgaen s vint zulc k eenen drooge n par ? Waer to e "dien f doch't com pas e n d'opgefpanne n zeyleri j Oft grondlöos diep-loo t o m de diepren met te pyle n ? Dus in verwondering freer vaft ' f heyrleghe r voort , En vinde t fich droog * voets va n d'een op d'ande r boor t Behouden o p het ft rant, die s Pharao verbolge n
Verkieft dt n zelfde n pa t om flocx hu n t' achrervolge n Met a l fyn wapentoyg , me t a l iy n krijch s gewelt , En i s nau im gebier vi n 'rzandich Zeefch e vel t
Oft den Hebrcrufch'- n Go d beginne t fic h t e belgen , Die o m ru m in een graft te famen t e verfwelgen , Een flincx onwede r va n den Heme l nede r worpr , Dat 't flibberig geberg t wee r i n fijn holteflorpt , Dat yde r over hoor t e n hal s in 't diepftefobbelt » En come n door 'f gegoJ f eens eyndling opgcbobbel c Met eyfleïijc k gefchretuw , half levende en half doof : De doode n zij n ahee mee r al* der golve n vloot : D'eene roep t Ofiris , o 5 helpt my te bove n klemme n Fn d'ander , help lfis', o p da t ic k ' t mac h pntfweromen , D'een i s me t 't harna s fwae r gefoockenf inde » gronr.
V E R L O S S I N G I S R A E X S . fi
D'een hout fich aende Koets, oft aen de-wielen ront , En d'ande r al verbaeft, o m boven ' t wate r wacke r
Noch 't hoof t t e houden op, grijp t fyne n naefte n Macke r En fincken beyd e gaer : de Ze e dit altij t woelt ,
Wat noc h te boven drijf t voort s inden afgron t fpoelt . Den Prince vanden Nijl , di e in fijn Koetf e deftig , Wert voort s getrocken van fneeu witt e hengfte n heftig , Vervloeckt d e troubel Zee , d e golven fou t gefwint , Den Hemel en de locht, de blixemsen de wint,
En o m oncyd'lijck noc h d e bleecke doo t t'ontvlieden , Derf hy den dullen ftorm 't hoof t eve n dapper bieden , En ftijght-debaren op , e n krijfcher, oft ghy fchuymr , Voor defe n gaffe l fpir s de wech nae 't ftrant o p ruymt, lek be n Neptunu s (el f den God van defe ftranden , Ontfiet my n blauwe fpriet me t dr y gefcherpt e tande n : Ghy'bruylcht, ghy fwalpt, e n krielt, fie t wi e gy rebelleert ; lek bent , die op het diep va n uwen ftroom laveert .
Den Ocean e n paft o p vloecken noc h op fchelden , Sijn dreygemente n dweer s en mogen hier nie t gelden ; Nae dat hy fevenmael me t 't woei l getuyme l vocht , Sijn voorhoof t heef t geberg t te n woleken ind e locht , En wede r fevenmael gedael t is inde vefte n
Van 't grondeloof e diep , hem eyndelijc k te n lefte n De vochtigheyt verfwaerc , j a all e hoop berooft , En in heur grimmigheyt delft ove r hals e n hooft .
lek gee f te dencken voorts , d e Hebreen di e 't aenfage h Hoe hunne vyan t lach f o corteling verflage n ,
Hoe Go d fo lichtelijck de n pratten hooge n moe t Pharaos ha d gedempt vertrede n onde r voet ,
Oft me t een yders ton g van vrolijckheyt ontfprongen , Den drymael hooge n lof de s Hemels heeft gefonge n , Als f y aenfehouden vr y van s'Conincx wreethey t lïraf., Dat hu n verloffing werd t Phara o tot een graf,
Diens cdrten onderganck , diens droevig treurfpel eve n
5* P A S C H A oft e
En onverfienft e doó t hu n ftre&e tot de n leven . De winde n e n he t Mey r goerjonfti g wierpe n ruy t d'Egyptfche wapenin g weer aenden oeve r uyt ,
Wierp harnafc h fchil t e n fweert juyf t de n Hebreen in handen, Daer f y eerf t werde n me t gedreyg t van hun vyanden:
Dit he b ic k felf gefie n , die he b ic k felfgehoort , En deyl t ee n yde r voo r d e fuyve r Waerhey t voort , Veel wyde r allmen fiet Son , Maen en Merren blincke n Sal ic k dee s nieuwe-maer met mynen trom p doe n klncken.
Binnen.
Hymne ofte Lef fangh vanden Jfraelijt? fchen Reye.
1 TWT V fingt, nu fpeelt, nu rey t en danft 1_N N u looft de n Heer der Heeren Die on s met d'overhan t bekranft: ,
Vlegt hem een croon van eeren, Hy i s die al de bande n va n
Ons flavernye breken kan,
En onfe n rou in vrolijchey t verkeeren. 2 De Heer e gedenckt aeo fijn verbondt
Over fyn uytvercoren ,
Looft hem met ziele, tong , en mondt, Die Ifrael ftaet voorea,
Die facob s Huy s indienftbaerhey t Onder fyn fchaduwe befpreyt , Prijft fyne n Naeu*, ea wilt nu vreught 3 Hy is den God van Abraham (orboren .
Ifac e n Iacob machtig h , Die nu tot Konin g falft oe n ftam,
Den ftamme Juda kragtig, Die on s nae ' t Toe t beloofde Landt
Geleydet doo r fyn ftereke handt Om heerfche n in ' t landt Canaan
een-dragtig.
4 In ' t Landt daer mdc en Koning vToeyt, Daer d e Iordaen beneven
Stroomt , die uyt fo o vee l beeciken s groeyt
Van ' t fteyl gebergt verheven:
Daer als de bare n van der Zee Of't fan t der flranden nu alree, 't Saet Ifrael s doet fyn vyanderfbeven , 5 Looft defe n Krijghf-bel t onvervaert .
Die paerden , ros en wagen, 't Gewapen t heir met fchilt e n (waerr
Heeft mannelijc k verflagen , Met den verdoekten Konin g trots ,
Bout op dees klip en ftereke rots, Die nie t e n fwigt voo r ftormen
enzee-vlagen.
6 Den root-fcharlake n mante l brey t Van ' t rood e Aleir hy fcheurde, En heeft gui t zandig geplaveyr
Een effen (tract, wae r deur de Hebreen ontweken hu n mifval,
Tuflchen twe e mueren van cryftal, Daer Phara o de n laetfte u fuch t be
-treurde.
7 Pharao die ons op de hie l Vervolgde met fy n fcharen, 'Tzee-water ftormich overviel
Met 't fwalpenyand e baren, Die 'i voorhooft berge n in 't geftert,
Indien afgroudt vernedert wert , Speelt s'Heere n lo f o p Harpe n e n
op-fnaren.
V E R L O S S I N G I S R A E L S . 5 3 Die des Tyrans voornemen fchort,
Den hoogmoet van hun vleugels corr, En met fyn ftercke fchouders ons
ont-laltc
10 In koper (leen, noc h yfer hert, Alleen niet dees weldaden
En prent , mae r fchrijftoockinuhert
Godis goethcyt rol ghenaden ,
Die ons 's doodtsi muyle heeft ontruckc, Groen Palm en myrre tacken pluckt, Op den Monarcbe der Hebreen , , Kroont, cier t , en vlecht a hooft mee
Pharaos wimpelen ontdaen En fag men niet meer (wieren, Noch 't bloet zeyl van fy n oorlogs vaen.
Noch al fyn roo banieren, Syn wapens en geflepen ltael
Sonck met fy n rutting altemael, Wilt hem op ' t plat van fy n Altare n
vieren.
Bout al u hoop op defen Steen, Bout u geloove vafte
'p uci i inuiMiiucuir i n c u i c c u , > rviouiu , t i e n , cu i
Die Pbarao verralle, | Lauwer-bladen .
Afoyfes doetjjjn Offerhande endefpreeft.
Dewijl Ifrae l ontruck t i s uy t fijn flaeffche banden, Soo ftyg te n Hemel-waert on s herr e met 't gefmooc k Van dele n Alracr , al s een Iieffelijcke n rooc k
Ontfangt o Heer! ontfangt dees' heylige offerhanden. Ontfangt dees' offerhand to t een danckbaerig teyeke n Oft fchoo n den teere n menfc h nie t ander s wedergeef t Dan 't gen e hy (eylaes!) van u ontfangen heeft ,
Sijn fwack e fterfïelijckhey t nie t hooger s mach bereyeken. Gy zijt d e volheyt felf > d e fpruytende fonreyn e
Die oververvloeyt va n 't goede : ó menfch! die nie t en hebt Yet goets j al s 't gee n g y uy t 4ees' fuyver born e fchept, En zijr nie t va n u felf s al s ftof en afch onreyne .
War offer t g y de n Heer? nie t anders al s den lof de r Oprechter lippe n vroo m voor fijn weldadigheyr,
't Welc k God vee l meer behaeg r als boe, ftier, kalf of geyt 3
" Een danckbaer hert is her» den aengenaemfte n offer , 't I s God die ' t al uyt Ntet heef t door fijn woort gefchape n Die't wonderlijc k gehee l gegeven heef t de n eyfch ,
Gewelft, gebour , gegier t gelijck ee n fchoon Palleys , De Stieren hoore n he m d e Kalveren en Schapen .
Niets ifTer fbo gering of' t i s van hem gevloten , Hy heve t al gemaeckt, ó groo t i s uwen k>f 1
P A S C H A oft e
Die ' t a! hebt rijckelijc k gebouwe t fonder ftof, Soo ghy i n uwen rae c verholen had t befloten .
Heer, di t bekenne n w y noc h eenemael met verlangen , Wat w y op de n Altae r i n vie r en vlamme n roo t
Onfteken, i s gevloeyt uy t uwe n milde n fchoot , Ia hebbe n zie l e n lij f va n u, óGodt. ' ontfangen .
Den offer comt u toe, di e Hee r verteert tot affchen , Neemt da t u toebehoort : de n Altae r toeberey t
Alleene zy ' t bewy s va n onfe danckbaerheyt ,
Dat gy on s aenfchyn va n d e trane n heb t gewaflehea . Dat ons gerooe t u viert inwendig n a den geefte , En dat on s hert e brant, gelijc k al s in ' s vuyrs gloe t Üp ' t Hêylig e gefteent on s ofFerhande doet ,
En'dat w y uwe We t betrachte n aldermeefre .
Soo dickwil s als * het bloe t de r boeken fal befprenge n Des Altaers hoogc plat, fal fck gedencke n ae n
Hoe wy de ftraffiï hant uw s Engels zijnontgaen ,
Waer doo r g y ' t Tarne n ons wour uyt Egypte n brengen . Ick fa l gedencke n hoe om Pharao s verdinfte n
Al d'cerfteïingen va n geheel Egyptenlan t
Van menfche n e n va n ve e doo r uwe;ftercké han t Geflagen werde n van den meefte n to t den minften .
En hoe g y ons verloft heb t uyt d e tyranny e Van defe n Coningh , di e om fijn hartneckighey t Met fyn e hooghmoet n u in 't Mei r begrave n leyt , Waer doo r w y zij n óntboey t va n al onsflavernye .
O Heer , berey t den-Weg , e n treft noc h voo r ons henen, Gelijck g y to t noc h to e gedaen heb t gttedertier ,
Des daegs in eene W<?>lc k s'nachts in . een vlammi g vie r Vertfaegt vóor'órif c cömf t d e ftoute PhiliftineiY' , Waer in gy m y oock zij f o p Sina i verfchenen .
Qiietft hunne n preutfche n moet , o Heer, blijf t onfen borg t En onfe n fchilt, o p dat w y moge n onbeforgh t
V E R L O S S I N G I S K A E U * .
Op dat vry eyridclijck een s mogen triumphere n In ' t Lan t van Canaan, e n dat \vy uw e Wet , U offerhande n dae r rey n fuyver onbefmer ,
En on s belof t voldoen , tot uws naem s prijs en ceren, C H O O R .
5f
Binnen.
S
'Hemels goetheytdie voor benen Ons Voorvader s heeft befchene n Is hie r op 't Toonee l herfpeelt i En nae ' t leven afgebeek . Tijt noc h d e vergeteniflen Hoort uy t ons ge moet t e wifle nDees weldaden ove r groo t Neergedaelruyt s ' Hemels fchoor . Doch wannee r w y fien veel milde r Wat den Godddijcken Schilde r
Hier met naeö af contrefcyt , Raect dit i n vergetenheyt, En vertoont fich veel geringber , Wanneer di t ons met den vingber
Wijft o p ' t war e wefen bly Van dec s Hemel Ichildèrr , Op een grooter weldaei lecrlijck Die door Jeinm Chriftu m heerlijc k
Ons foo ryckelijck befchvnt , Dat de febaduwe verdwynr : Want wanneer de Sonne luvftert , *t Manen zilver werr verduyftert ,
't Bleecft e voo r bet heWerft fwyek t j 't Minft e voo r het meefte wyekt : Om de n zin bier van te melle A d'Een w y tcgens d'ande r Hellen .
Nu be t Rijc k Egypte n i( Oft beteyekent dnyfteroii , Daer i n fwar e flavernye Iacob onder d'heerfchappy c
Pbaraonis met gheclag b Droevelijck i n boeyen lagh: Maer door ' t Goddelijck verwier e Werden fy door ' t roode Mei re
't Saem verloft uy t dees fpelonck Als de n Pharao verfonck
Met fyn fchilde n en fyn fwaerde n , Met fyn ruyters , volck, en paerden :
Even laghe n wy verftrickt , Leelijck in ons bloet verftickt , Onder Sata n , Hel, en Sonden , In s'Doodrs bande n vaf t gebonde n ,
Maer door ' s levens claerFonteyn Onfen Saligmaker rey n ,
Als hy in hetlaetft de r dagen A en bet Cruyce wert geflagen ,
Werden w y doo r fyn bloe t roodt VryvanSond, Hel , Duyvel . Doodt Door fy n goetheyr vo l ghenade n Afgewafllhen on s mifdaden :
Niet verlof t al s Jacob bloot Van een tydelijcke doot : Maer doo r defen Samfon lectiwigf r Vry va n d'Helfcbe pyne n eeuwtgh ,
Van Gods onvergancklifck wee , Van be t (weert dat Hy t der febe e Boven 't hooft on s drevgde grammtg b Met den brandt des afgrontsvlammigk ,
Ifrael trork a l gelij k
Naer een aerdfeh verganckli jek Rijck , Dat mae r voor een tyt moch t bloeye » , Maer naer on s gebroocken boeye n
Ons de Heer e roept tot be m j I n he t nieuw Ierufalem .
Loopt da n yverig geneghen,
Hebben w y door Chriftu m kreghen , Eenen we g gebaen t en pla t Naer de feboone Hemel-ftadt , Daer doot , fïeckte, ftrijt noc h tranen Ghelijck ove r der Jordanen
Ons meer fal ontmo-t e n wreet, Aid den Ifraliien deed ,
56 P A S C
Die To o vlytig hun bewere n Io be t uyterliicke wefen ,
Oock om flaghten 't.fuyver Lam , 'T Welc k tcrftont eeneynd e nam, Als den Godlijcken Meulas
Daer den anderen Helias Sijn vercoren Jongers vroet
Op wees met den vinger foet, Alder fchatten kleynoot koffer, Doen die quam, e n fynen offe r
Als Hoogh priefte r ded e fpa Op de n Berg Calvaria, Doen by tegen s Satan kampten , Alle Priefter-dienft e n ampten ,
Eynden met het Paeflchen feeft , Als de Jode n jaerlijcx meeft Poften dorpels noch bcftreken
Met s ' Lambs bloede, tot een teecken Hoc Godt bun bevryd e weerdt Voor de s flaenden Engels fwecrdt , Voorfpel 't welck ons leert te n beften Hoe dat inden alderleften
Dagb der daghen in ' t gheright , Voor God s toornigh aenghefigh t Jefum Chriftu m on s fal vryde n Door fijn heijligh bitte r lyden ,
En met ' t root onfchuldigh kleyt , Van fijn droeve fterflijckheyt Ons onreyn melaetfche vleckei t Voor des Heeren aenfcbijn decken.
Eet dan gheeftelijckcr wij s Noch dit Lam , der zielen fpijs, Met een bitter fauffe fpijtig h Ware Ifraeliten vlytigh,
Laet de cracht van fyne doodt V noch fyn een Hemels broodt, Weeft omgordt , en ftaet al reede Om te wand'len nae den vrede,
H A oft e
I Met den Staf alfoo 't behoor t Van de s Heeren heylig Wooort , Opgefchort, omgort op vorde l Met der liefden band r en gordel.
Oock aenmerck t hier algemeen Dees twee Leijds lien der Hebreen i Mofes (onbefpraeckt voo r P harons Aenfchyn) hoeft des Priefters Aaron s
Reden-rijcke tong e vocht: Doch gee n van decs beyden mocht Ifack brenge n eyndelijcke n
In Canaan s Coninckri j ken : Onder wekke fchorfle duyckt Alfmen defen bad ontluijckt , d'Onvolcomen fwackheijt tede r Vander Wet, te corten leeder
Om in ' t Hemelfch Vadcrlan t Op te ftijgen wt den brant, Wt de n brant der zielen fweerdigh , Wt God s toornigheyt rechtveerdigh ,
Daer ons Chriftus al s gefeyt Heeft behouden uyt-geleyt . Want in Chrifto woont bequamigh Self de volheyt Gods lichamigh,
't Euangelifche Verbond t
Vloeyet uyt fijns wijfheijts mondt, Der genaden Fonttyn-ader ,
Ons verbidder by den Vader. Ifrael vertrock op hoop,
Maer voor on s heeft a l den loop Chriftus ' t Hoof t va n fijne benden Langh t e voore n gaen vol enden,
En met 't Cruvs ghetriumpheert Boven Hemelen en Eerdt
I
Laet dit plaetf e by u grijpen, Laet dit Godlijck zaey(Telrijpen ,Soo fal t' uwaers s'Hemels gonf t Vloeyen }Vtkvtadcr ton/l.
VERL;osisi*[G I S R A E L S . 7 7
V E R G E L Y C K I N G E
Vandt verbjfitighe der kinderen Ifraels, met de vrywordwghe der vereenighde
Neder-landtfche P R O V IRC IE N.
H
Oewel den vluggen tij t d'uytcomft e de r Hebree n wen Spijt Mof i guide pe n met veel verloopen eeuwe n Heel uy t te wiflen dacht : foo is het even-beel t Van Ifraels triumph foo aerdig weer volfpeel c Op ' t Nederlant s Toneel, da t geene van dees beyden Nau vande n andre n i s met waerhey t t'onderfcheyden .Wien fchilder t Phara o nae 't leve n naeckter af , Als Philipp o den Monarch , den eene n met fijn Sta f
Beheerfcht de n blauwen Nyl; de n and'ren draeght in handen Den Scepter wien s gebie t ftreft ove r Tagus ftranden >
Den eenen Ofiri s eer t me t gheboghen knie n j Den and're n fa l den Go d des Tybers eer c bien ;
Den eenen maeyt in ' t gra f d'onnoofl e fuyghelinghe n j Den andere n di e noch ae n 'smoeders borfte n hinghe n j Den eene n Iacobs huy s verdruckt met flaverny j
En d'ande r ' t Nederlan t verheer t met tyranny,} Den wettige n Gods-dienf t bele t deneene n duyfter , En d'ande r a l verblint , ghehengh t nie t da t de n luyfte r Des Euangeliums gelijc k ee n Son doorbree£t ,
Noch da t d e waerhey c ' t hooft te n Heme l ergens flee£b. Ifrael zijnd e dus i n droefhey t e n in rouwe ,
De boute n fchalle n doe t va n s'Hemel s hoo g gebouwe n O Vader » roepe n fy, wil t g y uyt uwen tros
De pylen uwes toorns fteeds op ons laten los ,
Gedenft doc h aen ' t verbon t dar gy met uwer knechte n Voorvaders goedertie r hier voormaêls wou t oprechte n j Oft foo gy onfer naer u goethey t nie t gedenft ,
Ten minften d'eer e uws naems, o Heere : niet en krenft ,
-53 P A S C H A oft e
Gedooght nie t da t w y ( a c h ! ) de n tij t va n onf e leven Den vyande n to t roo t e n fpyf e zij n gegeven .
Belgica va n gelijc k me t luchte n e n gheclag h Den droeve n Ech o weckt » e n (tenet nacht e n dagh , ü Heer e ! Laet o p on s de lieftelijck e ftralen
W s aenfchijn s vande n throo n de s Hemel s nederdale n } W y zijn , eylaes , bevlecl : met onghercghtigheyr ,
Dus reynigt , ons i n ' t bloed t va n Chnf H {rerflijckbeyt, . Sijn eenigh e offerhand ' neem t ac n to t ee n voldoening h Onfer mifdade n , en volcomen e verfoeningh .
God lacob s fteenen hoort , e n to t Voorvechter s frou Weckt Amram s (oone n btyd , e n di e van' i Huy s Nafïbu , Den Nederlander s to t Befchermere n e n V7oogden,
Die ' t fame n hunne s volck s verlofltngh e beocghden . Die ee r voo r Memphfi?> heef t geftreV n al s btftenvrwit , Wordt eyndtMijc k hae r part y , en di e voorheen gfledieh t Heeft ' t ftreng Bourgoenfche Hof, fich ruften regens Spagnien, O wonderbaerlijc k (chic t fic h Moyfe s me t Oragnien ;
Den ee n ftnjr voe r d e Wet , den and're n flaet d e tro m En vrij t me t fync n ar m he t Fuangeliu m ;
Den eene n gae t d'Hebrce n d e mod e golve n banen , En d'ande r ley t d e fijn doo r een < n vloet va n tranen , Al rech t d o o r t golvi g Mei r va n khbbe r brey n e n bloedt -De Slave n d'ee n ontflae t e n d'ande r fteeckt de n Hoe t Der vryhey r ind e lochr , e n eynd'lijc k ftreckt fich e?e n Huns vyandr s onderganck t e (ame n ro t de n leven .
Pharao voo r ee n gra f he t rood e Meir beërft , Philippus ou t e n grij s katyvi g hene n fterft :
God we l verfcheydc n ftrafr, d'ce n vroege n d'ande r fpadë , Maer eyndelijc k overval t hur v heyd* fijn' ongenade.
Den felve n Coning di e 't Rijc k Ifrae k beveften , Heeft eyndelijc k u faeck , ó Belgic a ! ten lefte n Voleyndight in triumph: dies dy nie r lange r qnelft , Dewijl h y dync n (lae t me t fyn e mach t omhel (V:
V E R L O S S I N G I S R A E L »
Hoe i s de mach t gegroey t van u verbonden Steden , Sint defen grooten Hel t ging h inde fchoenen trede n Sijns Vaders, welc k (eylaes ) verraderlijc k en ftraf De fwaert e nydigheyt geblixemt heef r i n 't graf,
Help God» de wraeck i s u, gy ful t hier namaels eyflen Het dier vergoten bloedt met een gecromd e ZeyfTen . Wat refte r nu ? da n God t e vlechten me t befcheyd t