Transcript interview community manager Fitwerkt24 community Transcript Community Manager Fitwerkt24

C: Kun je even kort uitleggen hoe de community is ontstaan?

K: Hoe deze community is ontstaan, nou op een bijzondere manier. Er kwam een voorstel voor een MOOC, een open online course, en dat wilden ze over mantelzorg doen, omdat mantelzorg juist in de opbouwfase heel klein en beschermd was vond ik dat niet slim dat alles daarnaartoe ging. Dus heb ik dit initiatief genomen (…) Mindfulness (..) omdat dat hip is onder de jongere mensen en daar zijn we toen inderdaad (..) met als doel de mindfulnesschallenge en daarbij hopen dat daar een hele community gevormd kon worden.

(…).

C: Waren er, voorafgaand aan de start van de community, wisten jullie wat de verwachtingen waren van de toekomstige leden?

K: Nee, niet in die zin. We hebben ze uitgenodigd voor de mindfulnesschallenge dus dat ze wel verwachtten een bepaald programma te doorlopen over mindfulness. Die verwachting was bij ons bekend. En dus niet specifiek over de verwachtingen van het community stuk.

C: Oké. Zijn die verwachtingen geprobeerd te sturen?

K: Nou, wat we hebben gedaan voor de minfulnesschallenge zelf is een kalender publiceren over de komende week, dus wat je van die week kan verwachten. En op het community stuk hebben we, ja dat vind ik wel lastig, op een gegeven moment hadden we wel mensen die hadden geschreven dat mensen het leuk ook leuk vinden om de ervaringen van anderen te lezen, met ook het verzoek om zelf wat te posten. Maar of dat echt een verwachting is..

C: Nee dat is waar. In de andere community waren er een aantal leden betrokken in een offline setting, dat is bij deze community niet gebeurt he?

K: Nee, totaal niet. We hebben gewoon een nieuwsbrief gestuurd en op basis daarvan hebben we de eerste aanmeldingen gekregen en gaandeweg zijn er wel meer mensen bijgekomen doordat ze andere mensen geattendeerd hebben.

C: Zou je dat nu wel doen? En wat zou daarvan het gevolg kunnen zijn?

K: Ik zou het nu sowieso anders aanpakken. Omdat we nu eigenlijk de challenge hebben gecommuniceerd en niet de community.

C: Hebben jullie ook een idee hoe tevreden de leden van de community zijn? Ik zag dat jullie een enquete hadden rondgestuurd onder de leden.

K: De enquete is niet super ingegaan op de community. En voor mijn gevoel, wellicht zie je dat nog terug, ik heb niet het idee dat veel mensen zich überhaupt onderdeel hebben gevoeld van de community. Hooguit J. die twaalf keer gepost, die kon haar ei kwijt. Maar voor de rest denk ik niet dat mensen zich onderdeel hebben gevoeld van een groep en dat ze die communities die hier omheen zijn gevormd dat zich dat meer offline, op de werkplek of in vriendengroepen zich heeft gemanifesteerd.

C: Oké, J. is bijvoorbeeld wel tevreden omdat ze haar ei kwijt kan .. K: Nee dat vermoed ik hoor. Maar anders blijf je niet posten.

C: Ja precies. Hoe zou je die tevredenheid vast kunnen stellen als je dat opnieuw zou kunnen doen? Zou je dan weer een enquete doen of zou je mensen dan persoonlijk benaderen om te vragen wat ze van de community vinden?

K: Ik zou het sowieso compleet anders aanpakken. Dus vanaf begin af aan offline bijeenkomsten waar we het over de groepen hebben en ook gewoon dingen in de groep bespreekbaar maken, van ‘joh, is dit nog hoe we het willen, hoe we het bedacht hebben, moeten we de oorspronkelijke plannen misschien iets bijstellen, of als er iets teveel is afgedwaald terug naar de oorspronkelijke richting, hoe tevreden zijn de leden’ zo kun je veel meer iets voor de groep maken en voor de groep houdt.

C: Ja. Denk je dan ook dat leden actiever worden op het forum?

K: Ja. Maar daarbij denk ik wel dat je, ze zeker in het begin, moet blijven aansporen. Op het moment dat wij niet gaan vragen van ‘joh, wil je daarop reageren’ dan denk ik dat het in het begin toch dood kan gaan omdat mensen hun plek moeten vinden, ze moeten hun route vinden, het moet in hun systeem komen eigenlijk. En dat vergt tijd.

C: En op wat voor manier zou je ze kunnen aansporen om dat te gaan doen?

K: Dat kan op verschillende manieren. Je zou het kunnen doen door ze persoonlijk te benaderen. Je zou ze kunnen aansporen door ze op een gegeven moment een andere status te geven door ze op een iets andere manier te betrekken door ze of moderator te maken of prioritymember of dat soort zaken. En wat daarnaast ook heel goed werkt denk ik is dat je ook in een bepaalde vorm van reviews van commentaren gaat geven, dus dat als mensen telkens positieve reviews krijgen dan stimuleert

dat ook weer om te plaatsen. Daar zit ook weer een negatief effect aan, want als jij elke keer enen krijgt dan stop je ook. Maar wellicht is de community dan ook niet voor jou geschikt of bedoeld. C: Oke. Als de leden meer tevreden zijn, zijn ze dan ook sneller geneigd denk je om nieuwe mensen te rekruten, om het zo maar even te noemen?

K: Voor een deel zal dat zeker opgaan, want op het moment dat jij ergens tevreden over bent dan zal je het er sneller met andere mensen over hebben. Aan de andere kant, voor een deel zal het misschien ook niet opgaan, omdat die een bepaald eigen plekje hebben en die daar gewoon hun eigen plekje willen houden. Dus ik denk dat dat twee kanten kan hebben.

C: Ja, dat denk ik ook. Ik ben er volgens mij wel doorheen, als er nog ergens een vraagje oppopt zal ik die zo stellen.

S: K, als ik over de mindfulnesschallenge heen kijk dan heeft iedereen denk ik zijn eigen doelen en eigen redenen om daaraan mee te doen. In hoeverre denk je dat die doelen van mensen met elkaar overeenkomen?

K: voor een deel komen ze overeen, want je ziet inderdaad mensen die geen tijd vrij maken voor zichzelf, dus die dat eigenlijk willen doen. Je ziet een paar keer terugkomen dat mensen bewust willen gaan genieten van het moment, en van hun gezin. Dus die mensen hebben wel gelijke doelen, maar misschien dat de oorzaken van die problemen daarachter dus niet gelijk zijn.

S: Maar die oorzaken daar is ook niet zoveel inzicht in?

K: Nee, dat is ook een van onze conclusies, wat we dus niet goed hebben gedaan is dat we een oplossing hebben geboden; de challenge, en we hebben het uberhaupt niet over de problemen gehad.

S: Dat was mijn vervolg vraag geweest, van hoe heb je de leden ervan overtuigd dat deze community er juist voor hun is, om elkaar te helpen en elkaar in dit onderwerp te vinden.

K: Dat hebben we tussentijds wel geprobeerd door mensen erop te attenderen zodat ze elkaars tips lazen of er wat mee deden. Maar ik denk dat het ook iets is dat op ten duur in de community moet reizen, dat mensen op ten duur een review van de challenge gaan geven. Nu werd het in het heel klein gedaan door middel van bedankjes, maar die kwamen heel vaak bij mij terecht omdat ik de originele plaatser van de post was. Op het moment dat je dat soort dingen gaat zien, gaat het zichzelf ook bewijzen.

S: Wat ik me ook zou kunnen voorstellen is dat het ook deels een vertrouwens drempel is die je over moet gaan voordat je over je eigen problemen gaat praten met mensen die je eigenlijk niet kent. Hebben jullie daar ook acties voor ondernomen, om dat vertrouwen tussen de leden aan te wakkeren in de community?

K: Nee. Daarover aan de ene kant, ja het is misschien het geval. Aan de andere kant kan het juist ook fijn zijn dat je anoniem ergens over kan hebben, want als je ook op viva of andere zaken kijkt, wat daar ook de wereld in wordt geslingerd, dat zijn soms best hele persoonlijke dingen.

S: Dat is natuurlijk ook zo

K: Om terug te komen op de doelen van de mensen. Ik denk dat de doelen heel belangrijk zijn, maar ik denk dus ook dat het heel belangrijk kan zijn om de nuancering van het probleem, kijk je hebt een doel omdat je een probleem wilt oplossen. Maar bij het doel ‘tijd voor jezelf vinden’ daar kunnen wel 20 verschillende problemen aan te grondslag liggen. Dus dat dat wel een heel belangrijk onderdeel daarbij kan zijn.

S: Dat denk ik ook inderdaad. S: Kennen deze mensen PUO?

K: Het gros kent PUO, want na onze nieuwsbrief hadden we 500 aanmeldingen. En er zijn nog 120 bijgekomen vanaf dat moment, dus die 500 kennen PUO, maar het kan zijn dat zij PUO nog kennen als pensioen, en niet als zorgverlener. Van die anderen is het lastig in te schatten.

S: Denk je dat dat een barriere geweest kan zijn? Dat mensen wel hun verhaal kwijt willen, maar niet weten of ze dat bij PUO wel kwijt kunnen? En hun daarin kunnen vertrouwen?

K: In denk dat dat hier niet een extreem grote rol heeft gespeeld. Ik denk dat ook omdat op de pagina zelf en in de communicatie we niet steeds PUO erg breed gecommuniceerd hebben. Als je mensen vraagt, moet je ze vaak helpen om het aan PUO te linken.

S: Denk je dat het vertrouwen aan hun gaf, dat PUO aan deze community gelinkt zat? Dat ze wisten waar jullie voor staan?

K: Over het algemeen heeft PUO wel een betrouwbaar imago, en wordt betrouwbaarheid wel aan PUO gelinkt. Maar of de betrouwbaarheid zo ver gaat dat ze het over hun privé situatie willen hebben, dat verschilt. Hoe meer je het misschien als pensioen uitvoerder ziet, hoe minder je het idee hebt dat je daar terecht kan. En hoe meer je het als zorguitvoerder ziet, hoe makkelijker het wordt.

S: Heb je ook enige signalen van leden ontvangen dat ze misschien moeite zouden hebben met het bereik of het gebruik van het forum? Dat dat eventueel een van de redenen zou kunnen zijn of dat dat de reden is van de weinige interactie op het forum?

K: Ik heb een dame gesproken die mailde mij dat ze t super leuk vond maar dat het haar niet lukte om op het forum te komen. Daar heb ik nog een hele sessie mee gehad, maar dit betrof een dame die redelijk op leeftijd was. Die ik dus echt aan de hand moest nemen, van ‘in de adresbalk moet je naar die pagina gaan’. Dit was niet onze primaire doelgroep hierbij. Ik denk wel dat het over het bereik wel meevalt maar ik denk dat het proces als geheel wel te complex is geweest. Mensen hebben zich aangemeld, op basis daarvan kregen ze een email met de challenge. En als ze dan iets op het forum wilden doen moesten zich opnieuw aanmelden, weer hun email adres en andere gegevens achter laten. Dan konden ze alsnog mee gaan doen. Ik denk dat dat vooral een barriere is geweest.

S: Maar denk je dat wanneer dat wel in een keer doorgelinkt was, dat wanneer mensen wel in een keer zouden kunnen posten, denk je dat ze dan wel meer gepost zouden hebben?

K: Niet zo maar uit zichzelf, ik denk dat je ze nog steeds moet helpen over de eerste drempel heen om iets te posten. Dat zag ik ook bij bijvoorbeeld --- en andere die ik had benaderd. Dat wanneer je ze eenmaal hebt benaderd om te gaan posten, dat ze dan ook wel gaan. Maar die eerste post is meestal eerder een mailtje aan mij, dan dat ze het gelijk op het forum zetten.

S: Die eerste schijnt ook altijd het lastigste te zijn K: Ja

S: Er was eigelijk 1 topic waar wel een soort van discussie was / die wel wat beter liep. Die ging erover waarom ze meedoen aan de challenge. Heb je een indicatie waarom dit topic juist wel liep? K: Het topic gaat over de mensen zelf, ze kunnen dat dus even kwijt, maar ook misschien wel voor hun zelf hardmaken van hierom doe ik mee. Een commitment voor zichzelf. Maar dat is een veronderstelling.

S: Dat snap ik.

C: K., waarom denk je dat de challenge zoveel aanmeldingen had op het begin? Denk je dat dat ook door het merk PUO komt dat voor betrouwbaarheid staat? Zijn mensen dan ook sneller bereid om met de challenge mee te doen.

K: Ik denk niet dat dat de enige factor is. We hebben een nieuwsbrief gedaan, en op basis daarvan hadden we 100 aanmeldingen verwacht, met onze normale conversie voor gelijke dingen. Daar hadden we toen dus 500 aanmeldingen uit. Ik denk dat dat ook komt doordat het een laagdrempelige gratis kennismaking is met mindfullness.

C: Ja dat denk ik ook

K: Aan de andere kant heb ik ook gezien dat mensen ook juist die de cursus hadden gedaan, dat zie je ook in de enquête terug, dat die het gewoon fijn vonden om dit even te doen om terug in hun ritme te komen

C: Want jullie hadden ook echt wel veel aanmeldingen of veel leden in ieder geval. Daar stond ik wel van te kijken. Want ook uit Amerika zag ik ook een paar. Dat vond ik ook wel grappig om te zien. Dat er ook mensen uit het buitenland meedoen.

K: Mensen konden het ook delen via Facebook, zo komen mensen er dus ook aan. (Afsluiting van het interview)