Ghy mannen van verstande, Die't drincken acht voor schande, Waer-om den dranck veracht, Ghy hersseloose sotten,
Wy leven daer-men lacht, Wy scheppen vreucht uyt potten.
2. Sluyt ghy u ghelt in kisten, Wy d'ons niet en verquisten, Wy gieten't in den buyck, 'tGhelt is om te verteren, Sa tapt een volle kruyck, Laet ons de borste smeren.
3. Laet droeve gheesten treuren, Laet ons het vaetjen keuren, Welck nat ons 'tbeste smaeckt, Ick preys een dobbel dronckxken, Want ons dat vrolyck maeckt, Drinckt een Fluyt met een fonckxken.
Trots alle die het spyten, Dat sy 'tmy vry verwyten, Dat ick bemin het vat, Ick laet de vryers minnen, Loop ick heel daghen sat, 'kEn krygh gheen droeve sinne.
5. Laet brassen en laet brommen, Liever in't nat gheswommen, Als van de min verbrant, Laet ons den brant verkoelen, Met 'tghelas in de hant, Tot dat onse herssens woelen.
6. Soo ick my berst met buysen. Ick versoeck aen myn knuysen,
Dat sy my naer myn doot, Onder een goot begraeven, Oft ick kreegh drinckens noot, Dat ick den dorst noch magh laeven.
Eenen Schipper was ter schepe, die van drincken seer veel hiel, Soo sy Maets van ancxt besweken, mits hun een tempeest aen-viel, Hy begaf hem tot het eten, van een stuck ghesouten vlees,
Hy liet syn Ghesellen weten, dat in hem was luttel vrees,
Hy sprack als ick eens voor desen, wist dat ick wel drincken sou, Soo placht ick besorght te wesen, dat ick eerst wel eten wou, Moeten wy dan nu versincken, en versuypen in den Zee,
Om eens lustigh op te drincken, smaeckt een goede brock oft twee.
[Al die met eere wilt stryden]
Stemme. Ami qui cherche de gloire. &c.
Al die met eere wilt stryden, Nemet een Hespe voor gheweer, 'tGheschut dat sulde ghy myden, Vecht met ghelaesen 'tis meerder eer, Sa, sa, drinckt op,
Giet nat door den krop,
Men danst, en men springht, door de kracht van dit sop. 2. Een teugh met vreughde ghedroncken,
Maeckt ons bly-geestigh ende verstout, En laet 'tghelasken niet proncken, Soo ghy van de ghesontheyt hout.
Sa, sa, drinckt op. &c. bis.
3. Suypt uyt de snel, en, ghelasen, Brenghet aen my ick sal doen bescheet, Als ghy't hebt uyt-gheblasen,
Ghy de kracht, ende deucht maer eerst weet, Sa, sa, drinckt op, bis.
4. Wilt vry u buyckxkens dan vollen, Suysselt ghy worden u beenen swack, Valt vry, ghy sult konnen rollen, Beter als gaen met meerder ghemack, Sa, sa, drinckt op,
Giet nat door den krop,
Men danst, en men sprinckt, door de kracht van dit sop.
Dierick is een Man, daer niemant kan van klaghen,
Aen die hem iet versoeckt, oft iet van hem komt vraghen, Hy thoont hem wonder milt, soo al de werelt siet, 'tIs waer, hy weygert noyt, maer hy en gheeft oock niet.
[Cupido wou my 'tlest verweyten]
Stemme. Un jour la plus aimable Dame. &c.
Cupido wou my 'tlest verweyten,
Als dat ick leefde sonder min,
Hoe ick myn jeucht soo kost versleyten, Sonder te kiesen een Vrindin,
Ick heb gheantwoort op syn reden, Laet my gherust, ick leef in vreden, Terwyl-men op gheen lief en denckt,
Isser niet dat de jeucht verkrenckt. 2. Ick sou my wel tot min begheven, 'tEn waer een reden my weêr hiel, 'tIs slaverny in min te leven, Want sy bekommert hert en ziel, En die hem kan van minnen wachten, Die leeft by daegh, en rust by nachten, Ick kies voor lief en 'tminnen dan, Het nat van Bacchus en de kan.
3. Ter-wyl die ander loopen vryen, Van liefde dul, en gansch versot, Om Venus en den brandt te meyen, Vier ick dan Bacchus met den pot, Als ick dan vyf, oft ses ghelasen,
Ten gronde droogh hebt uyt-gheblasen, Soent eenen Minnaer syns liefs mont, Ick kus den Roomers gat, oft gront.
4. Ick wil dan al de Minnaers wincken, En nooden gaen tot Bacchus vat,
In plaets van't vryen om te drincken, Tot dat elck wagghelt, vol en sat. Beghint ghy dan te suysse-bollen, Valt daer heên, men sal u rollen, Geeft aen den buyck syn volle vracht, Op datter Bacchus selfs om lacht.
5. Door't drincken wort den brant verwonnen, Die Venus wicht de jeught brenght aen,
Ghebruyckt u buycxken voor een tonne,
Als't over-last is, lost de kraen, Maer wilt het boven over-loopen, Niet als een Walvisch met heel stoopen Want men het bier naer t'is ghebrouwt, Drinckt ende lost, maer niet en spouwt.
Smeer-borst, is een Taefel-gast, Met een woort, heb't ghy hem vast, En sleurt hem niet 'ten is gheen noodt, Want hy houdt hem licht ghenoot, Van hoen, hesp oft hamelen-boudt, Hy meer als van vrintschap hout, Al sweert hy dat hy is u vrint Het is, den dis, die hy bemint.