Komt aen, wilt u bereyden, Tot streyden,
Gilden,
Wacker sonder schilden,
Trecken wy te velt,
Bacchus heeft ons milde,
Syn nat voor-ghestelt, Laet druck verhuysen, Dat wy ruyse-muysen,
Laet ons te samen, goede knuysen, Buysen,
Maeckt u keel een sluyse,
U buyckxken, den kelder, daer't al in sinckt, Terwylent dat wy't, meughen, goede teugen drinckt.
2. Sa, sa, ghelyck, met snellen, Ghesellen,
Kannen,
Zyn voor de goey mannen,
Die 'thun best verstaen, Dat sy dit eens bannen, Die daer willen aen, Sa swalght eens deure, Het smaeckt wel te keure, Soo kan een ieder, sonder treuren, Speuren, hoe wy 'tnat verscheuren, 'tWelck door de gote van ons strote sinckt,
Terwylent dat wy't meughen, ruyme teugen drinckt, 3. Neemt een pypken, in handen,
Laet branden, Smooren,
d' Indiaensche Mooren, Wy moghent oock wel,
Die hem dit sou stooren, Dient niet in ons spel, Want wy maer trachten, Om dagh en nachten,
Vrolyck te wesen, sonder klachten, Achten,
Die 'tmeest nat versmachten,
Suypt ende smoort, soo lanck als 'tgelt noch klinckt, Terwylent dat wy't meugen, malsche teugen drinckt.
Sat Klaes soo vast te Peerdt, als hy sit aen den dis, Waer hy soo kloeck in't velt, als hy aen Taefel is, Den Koningh sou den Helt in synen dienst aen-veerden Want, Quant, den Gast, sit vast, tot dat hy valt ter eerden.
[Die van ons vrinden]
Stemme. Ie suis Alcandre. &c.
Die van ons vrinden, Van Bacchus Broeders zyt, 'kBid u laet u vinden, Komt met Bacchus ten stryt Om Cupido gaen,
Uyt het Velt te slaen. 2. Wat sal dit wichtken, Met boogh en pyltjes doen, Hy sal moeten swichten, Soo haest hem Bacchus Koen, Met een Fles vol sop,
Treffen sal den kop. 3. Dat al de Minnaers, Vry ruymen uyt het Velt, Wy sullen verwinnaers, Toch wesen met gewelt, Want ons wapens zyn, Volle Flessen wyn.
4. Bacchus pistolen, Zyn van Venets ghelas,
Gevult met Rensche olie, Oft soeten Hypocras, Treft u menigh scheut, 'tEn maeckt u maer teut.
5. 'tGeschut op Raders, Gevoert wort 'tsynen kost 'tWelck oock onse vaders, Heel kloeck hebben geloft 'tIs een dobbel vat, Vol van't Reynsche nat.
6. 'tIs vreucht om stryden Met desen goeden Godt, Niemant hem gheleyden, Magh sonder vollen pot, Die best drincken kan, Is den vroomsten man.
Een moedigh Capiteyn, die had twee scheeve beenen, Deên voet dat was een stromp, berooft van syne teenen, 'tGheschieden op een nacht, dat een syn Leersen stal, Hy wenschten aen den dief, in't minst geen on-gheval, Maer heeft hy als een schelm, myn Leersen wegh ghetooghen Godt gheef dat's aen syn been, gheheel wel passen moghen.
[Vrient wat is u bedryven]
Stemme. Amis que pense faire. &c.
Vrient wat is u bedryven, Terwyl ghy leeft op d'aerd', 'tIs hier gheen plaets van blyven, Waer-om dan 'tghelt ghespaert, Leeft sonder roem, oft prachten, En jaeght de droefheydt uyt, Laet ons naer't drincken trachten, Tot dat ons leven sluyt.
2. Vrient ick wil u dan wecken, De Ton in ons bereet,
Laet doen het kraentjen trecken, En doen van't nat bescheet,
Dit vind' ick best gheraeden, En 'tvryen laet ick staen, Kust de kan vol ghenaeden, En vat een teughsken aen.
3. Laet lieve meyskens proncken, Weêr sy zyn soet, oft prat,
Tot hunder eer ghedroncken, Maer vryen wy het vat,
Dit doet ons meerder vreuchden, En het blust Venus brant, By d'on-ghebonde jeuchden, Heeft Bacchus d'over-hant.
4. Wy en zyn niemants slaeven, Maer leven on-bevreest,
Om onsen dorst te laeven, Daer-om sorghen wy 'tmeest, De rest laeten wy vaeren, En volghen onsen lust, Den dranck is ons wel-vaeren, Hy maeckt den gheest gherust.
5. Maer vrienden eer ick swyghe, Brenghet my eenen teugh,
Want ick grooten dorst kryghe, Een half kas is myn meugh, Wordt ick van 't drincken droncken. Dat ick al wagghelen tert,
Laet my hier blyven roncken, En rusten op een bert.
Ick sagh een Snyder lest, op synen winckel naeyen, Den Bondes was met hem, maer op een stock ghelaeyen,
Daer vochten op de straet, twee honden met ghewelt, Sy stieten aen den stock, den winckel wirt ghevelt, Daer lagh den goeden man, en schreeuwden luyder kelen, Ach! Heer, dit is een straf, 'k en sal toch niet meer stelen,
Nochtans ghelooves my, terwylen dat hy viel, Noch een ghestolen lap, onder syn armen hiel.
[Sa kloeck sonder verdrieten]
Stemme. Du pain de vin mon Hoste. &c.
Sa kloeck sonder verdrieten, Met blyschap ende vreucht, Laet ons den lust ghenieten, In't beste van ons jeucht,
Terwylen dat wy't meughen, Drinckt elck eens rommen-dom, Die drinckt die ruymste teughen, Die is meest willekom.
2. Laet ghy die keel verdrooghen, Den buyck sou doen syn klacht, Wilt u kloeckmoedigh tooghen, Het wordt aen u ghebracht, Ter eeren die beminde, Die ieder staet in't sin, Als't uyt is goede vrinden, Het vaetjen heeft noch in.
3. Bacchus den goeden Vader, Heeft van syn edel nat,
Voor ons noch allegaerder, Bereyt een volle vat, Die daer van sal bekommen, Het kraentjen op den hoet, Eer, lof, prys, en roemen, Met van hem spreken moet.
4. Drinckt knuyskens al-te-saemen, Met pint, ghelas, en kan,
Die 'tminste hem laet praemen, Die is den vromsten man, Berst iemant hem met drincken,
Bacchus belooft ons dat,
Als m'hem ter aerd' sal sincken, Sal voeren op een vat.
Een snabbachtighe vrouwe, ghewoon te veel te spreken, Placht dickwils haeren man, daer door het hooft te breken,
De vrouw in flouwigheydt, eens van haer selven viel, Soo dat sy langhen tyt, haer sonder spreken hiel, Men bootschapt aen den man, u vrouw leydt sonder spraecke, Ach! sprack hy, laetse soo, want ick daer naer maar haecke,
Want blyft sy sonder spraeck, soo is't de beste vrouw, Die ick naer mynen lust, op d'aerde wenschen souw,