• No results found

reisigers kan na verkising daarvan gebruik maak. Molik was dit in di tyd mar meer wat ons sou noem 'n uitspanning

42. Tuiskoms van Jakob syn Seuns, vs. 29-38.

29. En hulle kom by hulle vader Jakob in di land Kanaan,

en vertel an hom alles wat hulle ontmoet is, en sê: -30. ‘Di man, di heer van di land, het onvrindelik met ons

gepraat, en hy het ons gehou ver verspiders van di 31.

1

Of, vrome. land. - En ons het an hom gesê: Ons is1opregte

32. manne; ons is gen verspiders ni. - Ons is 12 broers, seuns van ons vader; di een is ni, en di jongste is 33. vandag by ons vader in di land Kana'an. - En di man,

di heer van di land sê: Hiiran sal ek weet, dat julle opregte manne is: laat een van julle broers met my, en neem julle koring ver di honger van julle huise, en 34. gaan vort; - en breng julle jongste broer na my toe.

Dan sal ek weet, dat julle gen verspiders is ni, mar opregte manne, en ek sal julle broer an julle teruggé, 35. en julle sal handel in di land.’ - En dit gebeur, toen

hulle hulle sakke leeg maak, dat kyk, elke man syn beurs met geld in syn sak is; en toen hulle di beurse met hulle geld siin, hulle same met hulle vader, 36. was hulle bang. - En Jakob, hulle vader, sê an

hulle: ‘Julle berowe ver my! Josef is ni, en Simeon is ni, nou wil julle ver Benjamin wegneem! Op my 37. is al di dinge!’ - En Ruben spreek tot zijn vader en sê:

‘Maak 2 van myn seuns dood, as ek hom ni an jou breng ni; gé ver hom in myn hand, en ek sal hom an 38. jou terug breng.’ - En hy sê: ‘Myn seun sal met julle

ni same gaan ni; want syn broer is dood, en hy is alleen o'ergebly; as hom 'n dodelike onheil o'erkom op di pad wat julle gaan, dan sal julle myn gryse hare

2

Sheool, kyk op 37:35. met smart in2

[43]

43. Jakob stuur weer syn Seuns, met Benjamin, vs. 1-4.

1. En di hongersnood was swaar in di land. - En dit

ge-2. beur, toen hulle di koring wat hulle uit Egipte gebreng het opge'eet het, dat hulle vader an hulle sê: ‘Gaan 3. weer, koop ver ons 'n bitji kos.’ - En Juda spreek tot

hom en sê: ‘Di man het ons stellig verseker, en gesê: Julle sal myn angesig ni siin, as julle broer ni met 4. julle same is ni. - As jy ons broer met ons same stuur, 5. sal ons gaan, en ver jou kos koop; - mar as jy ver hom

ni stuur ni, dan sal ons ni gaan ni; want di man het an ons gesê: Julle sal myn angesig ni siin, as julle 6. broer ni met julle same is ni.’ - En Isra'el sê:

‘Waar-om het julle so kwalik met my gehandel, ‘Waar-om an di 7. man te vertel of julle nog 'n broer het?’ - En hulle

sê: ‘Di man het so baing uitgevra, na ons, en na ons famili: en hy sê: Leef julle vader nog? Het julle nog 'n broer? En ons het an hom vertel na di bedoeling van di woorde; hoe kon ons weet, dat 8. hy sou sê: Breng julle broer af!’ - En Juda sê an

Is-ra'el, syn vader: ‘Stuur di jongeling met my same, en ons sal klaar maak, en gaan; dat ons kan lewe, en ni sterwe ni, sowel ons, as jy, en oek ons kindertjiis. -9. Ek sal borg ver hom wees; van myn hand sal jy hom

eis; as ek hom ni an jou breng, en hom voor jou ange-sig set ni, laat my dan by jou di skuld dra al di dage. 10. - Want had ons ni versuim ni, dan was ons al 2 keer

terug.’

11. En hulle vader Isra'el sê ver hulle: ‘As dit dan so moet wees, maak dan so: neem van di beste vrugte van di land in julle vate, en breng an di man 'n

per-2

H. 37:25. sent, 'n bitji2balsem, en 'n bitji heuning, specerye

12.

3

P i s t a s h i e neute. en mirre,3neute, en amandels; - en neem dubbel di geld

in julle hand; en di geld wat julle terug gebring het in di mond van julle sakke, neem dit weer in julle 13. hand; altemit is dit 'n abuis; - en neem oek julle 14. broer, en maak klaar, gaan weer na di man toe; - en

117

14. God Almagtig gé an julle guns in di angesig van di di man, dat hy julle ander broer met julle same stuur, en ver Benjamin; en ek as ek kinderloos is, dan is ek kinderloos.

Josef ontvang hulle in syn Huis an 'n Maal, vs. 15-34.

15. En di manne neem di persente, en hulle neem dubbel di geld in hulle hand, en ver Benjamin; en maak klaar, en trek af na Egipte toe, en staan voor Josef syn 16. angesig. - En toen Josef ver Benjamin siin met hulle

same, sê hy an di opsiner van di huis: ‘Bring di manne huis toe, en slag, en maak klaar; want di 17. manne sal van middag met my same eet.’ - En di man

maak soos Josef gesê het; en di man bring di manne 18. in Josef syn huis. - En di manne was onrustig, omdat

hulle na Josef syn huis toe gebring worde; en hulle sê: ‘Om di geld, wat teruggegaan in ons sakke di eerste

1

Of, Ons kan o'errompel. keer, daarom word ons ingebring; dat hy kan1kans

kry teen ons, en op ons kan anval, en ver ons tot slawe neem, en ons esels.

19. En hulle kom na di opsiner van Josef syn huis, en 20. praat met hom by di deur van di huis, - en sê: ‘Ag,

Meneer! ons is regtig di eerste keer afgekom om kos 21. te koop; - en dit gebeur, toen ons by di rusplek

kom, dat ons ons sakke ope maak, en kyk, elke man syn geld was in di mond van syn sak, ons geld in volle 22. gewig; en ons het dit weer gebring in ons hand. - En

ons het ander geld afgebring in ons hand, om kos te koop; ons weet ni wi ons geld in ons sakke geset het 23. ni.’ - En hy sê: ‘Vrede ver julle! Moet ni ongerus

wees ni! Julle God en di God van julle vader, het

2

Of, Het ek ontvang. ver julle 'n skat in julle sakke gegé; julle geld is2

na my toe gekom.’ En hy bring ver Simeon uit na hulle 24. toe. - En di man bring ver di manne in Josef syn huis,

25. ver hulle esels. - En hulle maak di persent reg teen di tyd dat Josef kom di middag; want hulle had gehoor, dat hulle daar sou brood eet.

26. En toen Josef tuis kom, bring hulle an hom di persent wat in hulle hand was in di huis, en buig voor hom na 27. di aarde. - En hy vra ver hulle na hulle welstand, en

sê: ‘Is julle vader nog gesond, di oue man wat julle 28. van gepraat het? Lewe hy nog?’ - En hulle sê: ‘Jou kneg, ons vader, is nog gesond; hy lewe nog.’ En 29. hulle buig hulle hoofde en bewys ére. - En hy slaan

syn oge op, en siin ver Benjamin, syn broer, di seun van syn moeder en sê: ‘Is dit julle jongste broer, wat julle van gepraat het met my?’ En hy sê: ‘God 30. sy jou genadig, myn seun!’ - En Josef maak haas,

want syn hart brand o'er syn broer; en hy soek 'n plek om te huil; en hy gaan in syn kamer, en huil daar.

31. En hy was syn gesig, en kom uit en bedwing sig, en 32. sê: ‘Set brood op!’ - En hulle set op ver hom apart,

en ver hulle apart, en ver di Egiptenaars wat by hom eet apart; want di Egiptenaars mag ni met di Hebreers same brood eet ni; want dis 'n ontheiliging by di 33. Egiptenare. - En hulle set voor syn angesig, di

eers-gebore na syn eersgeboortereg, en di jongste na syn jonkheid; en di manne verwonder sig onder makaar. 34. - En hy neem van di beste éte wat voor hom was ver

hulle, mar Benjamin syn deel was 5 mal soveul as van enig een van hulle. En hulle drink en was vrolik met hom same.

[44]

44. Josef stuur syn Broers weg, vs. 1-3.

1. En hy gé orders an di opsiner van syn huis, en sê:

‘Vul di manne hulle sakke met kos, so veul as hulle kan vervoer, en set elke man syn geld in di mond van 2. syn sak. - En set myn beker, di silwer beker, in di

119

mond van di jongste syn sak, en di geld van syn koring daarby.’ En hy doen vollens Josef syn woord, wat hy 3. gesê het. - Net soos di dag anbreek werd di manne

weggestuur, hulle en hulle esels.