Voordat ik begin met de verdieping in het begrip ‘Turbojugend’ wil ik het merk Nickelson even aanstippen. Dit met de reden dat ik er zelf mee te maken heb. Nickelson is een kleding merk dat in 1954 begonnen is met damesmode. Vervolgens zijn zij ook mannenkleding gaan verzorgen, met name voor de
voetbalhooligans en wellicht Skinheads. Het probleem is de dubieuze teksten en symbolen die te vinden zijn op de kleding.
Op mijn jas staat bijvoorbeeld ‘The Pride Of Identity’. Dit is een term om het merk aan te prijzen. Toch zien buitenstaanders de tekst als ‘White Pride’ of ‘Trots als Nederlander’.
Verder staat er op de achterkant de merknaam Nickelson. Dit is, jammer genoeg, gedaan in het zogenaamde ‘Lonsdale’ stijltje. Er is geen verschil in te bekennen. Overigens wordt deze manier ook gebruikt in andere kleding.
De jas is vergeven van de kleine logootjes en opnaaisels. Een cirkel met een soort kruis op de
rechtermouw doet je al snel denken aan het White Power teken. Daaronder staat het jaartal 1954, het jaartal dat Nickelson startte. Toch staat er 1945 wanneer het omgedraaid wordt en zoals in mijn onderzoek naar onderscheidingen was het in Nazi-Duitsland de gewoonte het jaartal van verlening in de
onderscheiding te graveren.
Zo zijn er wat dingetjes die neigen naar extreemrechtse gedachten maar het merk Nickelson zorgt lang niet zo veel voor opschudding als Lonsdale.
Turbojugend
Om te zorgen dat ik niet in herhaling val wat betreft Skinheadmerken wil ik de vooroordelen over Nazistische kleding ontkrachten door middel van een totaal ander merk. Wederom betrek ik deze verdieping op mijzelf.
In 2006 ben ik in contact gekomen met de term ‘Turbojugend’. Toen ik deze voor het eerst hoorde dacht ik al snel aan de Hitlerjugend, niet vreemd natuurlijk. Vervolgens ben ik onderzoek gaan doen naar dit fenomeen en ben van standpunt veranderd, en dit heeft mij doen besluiten deel te nemen aan de Turbojugend.
De Turbojugend is een internationale fanclub van de Noorse rockband Turbonegro. Wanneer je een Turbojugendlid bent kan men je herkennen aan het speciaal gemaakte spijkerjasje waar het
Turbonegro logo en de Turbojugend ‘Chapter name’ op staat. Wereldwijd zijn er zo’n 2300 Chapters in omloop, variërend in aantal leden.
Iedere rockband heeft zijn fans en sommigen trekken dit door naar een ware jeugdcultuur. De bekende band Kiss kent het Kiss leger, Turbonegro koos voor de marine. Deze keuze is met name gebaseerd om het ‘homofiele’ imago dat de band heeft. Volgens de gitarist ‘Euroboy’ is het begonnen bij de bassist thuis, ‘Happy-Tom’. De LP’s en CD’s werden voorzien van het adres waar Happy Tom destijds woonde en
wanneer men een brief stuurde naar het adres kreeg men een diploma toegestuurd. Hiermee kon je aantonen dat je lid was van de Turbojugend.
De spijkerjasjes, ook wel bekend als ‘Kutte’, kwamen voor het eerst uit eind jaren ’90. Het platenlabel van Turbonegro, Bitzcore Records, zorgde voor Levi’s jasjes waar het Turbojugend Oslo logo opgenaaid werd. De jasjes waren erg gewild en Bitzcore startte een mailorderbedrijf om mensen over heel de wereld jasjes toe te zenden, compleet met nicknames en Chapters.
Deze jongeren komen te samen op de Welt – Turbojugend – Tage. Één keer per jaar komen alle
Turbojugendleden naar St. Pauli, Hamburg in Duitsland om Turbonegro te eren. Het evenement duurt twee dagen en wordt voorzien van concerten en andere bijeenkomsten.
Na het lezen van deze informatie is Turbojugend vrij onschuldig. Kort gezegd zijn het feestende jongeren die een voorliefde hebben voor rockmuziek. ‘Jugend’ staat hier voor jongeren, en niets meer. Maar waarom lezen mensen toch ‘Hitlerjugend’? Gaat het om de georganiseerde wijze hoe de leden met elkaar omgaan, en doet dit denken aan een regime?
Om hier achter te komen wil ik het begrip ‘Hitlerjugend’ nader onderzoeken.
Hitlerjugend
De Hitlerjugend was de nationaal-socialistische jeugdbeweging in Nazi-Duitsland. In 1922 was er al sprake van de Hitlerjugend, maar dit stelde vrij weing voor. De Hitlerjugend werd in 1926 door Adolf Hitler goedgekeurd. De Hitlerjugend telde slechts 100.000 leden wat een schijntje was vergelijken met de rijksorganisatie voor Duitse jeugdverenigingen, die zo’n tien miljoen leden telden. Hitler wilde er voor zorgen dat de rijksorganisatie voor Duitse jeugdverenigingen genazificeerd werd. Tijdens de
machtsovername door de NSDAP werd Baldur von Schriach tot Jugendführer benoemd en ging meteen tot actie over. Het hoofd van de rijksorganisatie voor Duitse jeugdverenigingen werd verjaagd en de NSDAP nam de kantoren over.
Aansluiting bij de Hitlerjugend was verplicht. Jongeren boven de 17 jaar moesten in dienst en in 1941 werd de leeftijd 10 jaar. Vier miljoen jongeren kregen het voor elkaar om buiten de Hitlerjugend te blijven
waarmee ze zware straffen riskeerden.
De Hitlerjugend verving naarmate de oorlog vorderde het Duitse leger. Men sloot zich aan bij de SS of werd het veld ingestuurd. Toen Duitsland werd binnengevallen bestond het leger steeds vaker uit jonge rekruten. Na de oorlog werd de Hitlerjugend opgeheven.
Het doel van de Hitlerjugend was totale omvorming, indoctrinatie en gelijkschakeling van de jugend om hen geschikt te maken voor de doeleinden die de Nazi’s nastreefden: onverschrokken, gewetenloos en overal inzetbaar kanonnenvoer. De jongeren werden gehersenspoeld met de Nazi-ideologie en gehoorzaamden blindelings. Hitler was overigens erg trots op ‘zijn’ jeugd. De jongeren moesten snel voorbereid worden op
Hitler verklaart in een interview wat hij wil zien van de jeugd:
“Mijn pedagogiek is hard. Het zwakke moet weggeslagen worden. In mijn Ordensburgen zal een jeugd opgroeien die de wereld zal heugen. Een gewelddadige, wrede, onverschrokken jeugd wil ik. De jeugd moet dat alles zijn. Pijn en moeite moet zij kunnen verdragen. Er mag niets zwaks en teers aan haar zijn. Hun blik moet weer even scherp worden als die van een vrij en gevaarlijk roofdier. Sterk en mooi wil ik mijn jeugd zien. Zo kan ik het nieuwe scheppen.” 15
We kunnen stellen dat de Hitlerjugend een georganiseerde beweging was van Duitse jeugd. Hierbij werd men gehersenspoeld met allerlei ideologieën van de Führer en het Derde Rijk. Aangezien de Turbojugend ook bestaat uit jongeren die zich hullen in een ‘uniform’ met de term ‘Turbojugend’ achterop is het niet heel vreemd dat mensen opkijken wanneer er een grote groep spijkerjasjes voorbij komt.
Conclusie
Toch ben ik van mening dat het beeld van de Turbojugend berust op vooroordelen. Er wordt geen gebruik gemaakt van Nazistische symbolen, groeten en uitspraken. Het enige dat mensen tegen de borst stoot is het woord ‘jugend’. Om eerlijk te zijn had men deze term kunnen veranderen in iets dat minder schokkend aanvoelt, maar het is slechts een referentie naar de jeugd. Het is toch ook niet zo dat wanneer Duitsers met elkaar praten over een festival waar ‘jugend’ op afkomt, het een bijeenkomst is van Nazistische Skinheads?
De reden waarom ik me aan heb gemeld bij de Turbojugend is het feestende imago. Gezelligheid met vrienden, een biertje pakken, luisteren naar rockmuziek etc. Verder ben ik erg gecharmeerd van de ‘Kutte’s’. Zo kun je jezelf herkenbaar maken voor andere Turbojugendleden en het levert grappige
gesprekken op wanneer er gevraagd wordt naar je bijnaam. Kortom: Het gaat mij puur om insteek van de fanclub, de termen kunnen mij gestolen worden.
15 Stephan Borgdorff & Christian Habbe (red.).: De hemel stond in brand. De geallieerde bombardementen op nazi-Duitsland, Utrecht 2004