Problemen in de hulpverlening aan illegale cliënten

Van de verloskundigenpraktijken met illegale cliënten (n = 49) geven er 40 (82%) aan specifieke problemen te ervaren in de hulpverlening aan illegale cliënten. Deze verloskundigenpraktijken is gevraagd aan te geven welke specifieke problemen zij ervaren. Tabel 5.9 geeft daar een overzicht van.

Tabel 5.9 Specifieke problemen die verloskundigenpraktijken met illegale cliënten ervaren bij de hulpverlening aan illegale cliënten (n; %), (n = 40)¹

meestal soms n % nooit n

totaal

taal –en communicatieproblemen 32 8 40 100 - 40

extra werkdruk 26 7 33 83 - 33

geen/slechte financiering of moeizame betaling

23 11 34 85 2 36

complexe gezondheidsproblemen 6 24 30 75 4 34

psychische problemen 15 20 35 88 2 37

angst cliënte vanwege illegale verblijfsstatus 14 16 30 75 5 35

anders 1 2 3 8 1 4

¹ meerdere antwoorden per respondent mogelijk

Alle verloskundigenpraktijken die specifieke problemen hebben ervaren in de

hulpverlening aan illegale cliënten (n = 40), hadden problemen op het gebied van taal en communicatie. Daarnaast ondervond 85% van de praktijken problemen door een slechte financiering of moeizame betaling, 75% wegens complexe gezondheidsproblemen van illegale cliënten, 87% wegens psychische problemen van illegale cliënten en 75% wegens angst van illegale cliënten. Ook geeft 82% aan extra werkdruk te ervaren door de

hulpverlening aan illegale cliënten. Als redenen voor deze extra werkdruk worden

genoemd: taal en communicatieproblemen (n = 10), illegale cliënten vragen vaker hulp en bellen vaker met vragen (n = 8), onbekendheid van illegale cliënten met het Nederlandse verloskundig systeem (n = 8), hulp aan illegale cliënten kost meer tijd (n = 7), er moet extra regelwerk en administratie worden verricht (n = 5), illegale cliënten hebben allerlei sociale problemen (n = 4), illegale cliënten komen pas later in de zwangerschap voor het eerst naar de praktijk (n = 2), en illegale cliënten gaan minder makkelijk naar de huisarts of het echobureau (n = 1).

Van alle responderende verloskundigenpraktijken die geen illegale cliënten hadden in 2007 (n = 53) geven er 51 aan (96%) specifieke problemen te verwachten in de

hulpverlening aan illegale cliënten. Deze verloskundigen is gevraagd aan te geven welke specifieke problemen zij verwachten. Deze gegevens staan in tabel 5.10.

Tabel 5.10 Specifieke problemen die verloskundigen zonder illegale cliënten verwachten in de hulpverlening aan illegale cliënten (n; %), (n = 51)¹

n %

taal –en communicatieproblemen 44 86

extra werkdruk 23 45

geen/slechte financiering of moeizame betaling 36 71

complexe gezondheidsproblemen 16 31

illegale cliënten zien soms af van bepaalde onderzoeken/echo’s 2 4

onbekendheid met Nederlands verloskundig systeem 2 4

anders 3 6

¹ meerdere antwoorden per respondent mogelijk

Van de verloskundigen die geen illegale cliënten hadden in 2007, en die wel specifieke problemen verwachten in de hulpverlening aan deze doelgroep (n = 51), verwacht 86% taal en communicatieproblemen, 71% verwacht problemen door slechte financiering of moeizame betaling, en 31% verwacht problemen wegens complexe

gezondheidsproblemen van illegale cliënten. Daarnaast verwacht 45% van deze verloskundigen extra werkdruk door de hulpverlening aan illegale cliënten. Verloskundigen noemen de volgende redenen waarom zij deze extra werkdruk verwachten: hulpverlening aan illegale cliënten kost meer tijd (n =5), taal- en cultuurverschillen (n = 3), illegale zwangeren zijn minder goed voorbereid op een bevalling (n = 2), hebben allerlei problemen (n = 2), en hebben geen kennis van het Nederlandse verloskundig systeem (n = 2), illegale cliënten hebben meer vragen en klachten (n = 2), afspraken worden niet nagekomen (n = 1), er is geen medische geschiedenis bekend (n = 1), en illegale cliënten krijgen vaak maar beperkte kraamzorg (n = 1).

5.1.2 Doorverwijzing

Huisarts

In totaal hebben 19 (36%) verloskundigenpraktijken met illegale cliënten aangegeven dat zij in 2007 illegale cliënten hebben gehad met een klacht waarvoor zij verwijzing naar een huisarts noodzakelijk achtten. Van deze 19 verloskundigenpraktijken geven er 12 aan dat zij cliënten ook daadwerkelijk hebben doorverwezen naar een huisarts.

Twee verloskundigenpraktijken geven aan altijd naar een bepaalde huisarts te verwijzen. Eén doet dit omdat deze huisarts bereid is om te helpen, de ander omdat in het

gezondheidscentrum waar de verloskundigenpraktijk is gevestigd ook een huisarts aanwezig is.

Redenen voor verloskundigenpraktijken om illegale cliënten niet daadwerkelijk door te verwijzen naar een huisarts waren: er werd besloten toch te proberen de cliënte zelf te behandelen in verband met haar onverzekerde status (n = 3), de illegale cliënte of haar familie wilde geen doorverwijzing (n = 3), telefonisch overleg met de huisarts voldeed (n = 1), de huisarts had plaatsgebrek (n = 1) of de cliënte werd doorverwezen naar de GGD (n = 1). Twee verloskundigenpraktijken geven aan dat zij cliënten hebben gehad waarbij de doorverwijzing naar een huisarts uiteindelijk niet is gelukt.

Gynaecoloog

In totaal hebben 35 (66%) verloskundigenpraktijken aangegeven dat zij in 2007 illegale cliënten hebben gehad met een klacht waarvoor verwijzing naar een gynaecoloog noodzakelijk werd geacht. Van deze 35 verloskundigenpraktijken geven er 27 aan dat zij cliënten ook daadwerkelijk hebben doorverwezen naar een gynaecoloog.

Negen verloskundigenpraktijken geven aan altijd naar een bepaald ziekenhuis te

verwijzen. Zes praktijken doen dat omdat dit het dichtstbijzijnde ziekenhuis betreft, twee praktijken werken ook op andere terreinen vaak met eenzelfde ziekenhuis samen. Eén verloskundigenpraktijk verwijst alle illegale cliënten naar dezelfde gynaecoloog omdat daar afspraken over zijn gemaakt.

Redenen voor verloskundigenpraktijken om illegale cliënten niet daadwerkelijk door te verwijzen naar een gynaecoloog zijn: er werd besloten toch te proberen de cliënte zelf te behandelen in verband met haar onverzekerde status (n = 2), telefonisch overleg met de gynaecoloog voldeed (n = 2), de cliënte of haar familie wilde geen doorverwijzing (n = 2), of de cliënte verdween uit beeld (n = 1). Twee verloskundigen geven aan dat zij ieder één cliënte hebben gehad in 2007 die zij wel hebben doorverwezen naar de gynaecoloog, maar waarbij de doorverwijzing niet is gelukt. Beide praktijken hebben hiervoor geen reden aangegeven.

In 2007 hebben 24 (45%) verloskundigenpraktijken illegale cliënten gehad die tijdens de bevalling complicaties kregen waardoor bevallen onder leiding van een gynaecoloog noodzakelijk was. In alle gevallen zijn deze bevallingen ook daadwerkelijk begeleid door een gynaecoloog.

Laboratoriumonderzoek en echoscopie

Verloskundigen signaleren weinig problemen bij het verwijzen voor

laboratoriumonderzoek of echoscopisch onderzoek. Zo melden 39 praktijken dat het verwijzen voor laboratoriumonderzoek goed verloopt, en geven 41 praktijken aan dat het

verwijzen voor echoscopisch onderzoek goed verloopt. Twee praktijken hebben problemen ondervonden in het doorverwijzen voor laboratoriumonderzoek omdat cliënten het laboratoriumonderzoek niet noodzakelijk vonden. Daarnaast melden vier praktijken dat er problemen waren bij het doorverwijzen voor echoscopisch onderzoek omdat cliënten de echo’s zelf moesten betalen.