Prijsbepaling in cocaïnedetailhandel

Het verschil in inkoopprijs, zowel bij de basecoke als rauwe (snuif)coke, kan voor een deel worden verklaard door de verschillen van ingekochte hoeveelheden per transactie. De prijs kan verder ook worden beïnvloed door de mate waarin dealer en tussenhandelaar elkaar kennen c.q. al vaker zaken met elkaar gedaan hebben. Verder geldt dat bij aankoop van een grotere hoeveelheid de prijs per gram in de regel gunstiger is en dat goede vrienden in de regel een nog gunstiger prijs kunnen bedingen56. Ten slotte bepaalt ook het niveau van de tussenhandelaar - voor welke prijs heeft hij kunnen inkopen - natuurlijk de prijs die de detailhandelaar uiteindelijk moet betalen. In 2004 variëren de inkoopprijzen van rauwe cocaïne voor detailhandelaren per gram tussen de €20 en €30.

Op het moment betaal ik, bij inkoop per ons, per gram ongeveer tussen €20 en €23 voor een goede onversneden kwaliteit. Ik betaal dus €2000 tot €2300 per ons. Maar dan heb ik echt wel een kwaliteit die smelt op de hand om het zo maar te zeggen en dat is iets wat je van de kwaliteit op straat niet kan zeggen. (R12)

Onze inkoop ligt meestal rond de honderd gram. We rekenen dat altijd

84 Hoofdstuk 5

56 De straatprijs voor eindgebruikers van basecoke per gram schommelt in Rotterdam medio 2004 rond €40 voor één gram. Aankoop van een balletje basecoke kost gemiddeld €10 en bevat ongeveer twee ‘strepen’ (ruim 0,2 gram). Een balletje bruin (heroïne) kost eveneens €10 en bevat drie tot vier strepen heroïne (0,3 - 0,4 gram). Vooral de cocaïne-consumenten in de harddrugscene kopen over het algemeen kleine gebruikershoeveel-heden in balletjes. Het spreken van prijzen per gram is in deze scene niet gebruikelijk.

direct af maar het gebeurt wel dat we een klant hebben voor een grotere partij en dat wordt dan voorgeschoten. Wat we inkopen is altijd rauw en de prijs ligt gemiddeld rond de €30. Voor zover ik weet, kopen de meeste detailhandelaren rauwe in dat geeft ook de kans om de boel nog wat op te mengen zodat de winst wat hoger komt te liggen. Dit is met de huidige prijzen vaak wel een must. Het koken van de handel gebeurt al naar gelang de behoefte. (R06)

Na het intermezzo op de volgende pagina, waarin we een schets geven van de loopbaan van twee cocaïnedetailhandelaren, gaan we in hoofd-stuk 6 nader in op de achtergronden en beweegredenen van de deelne-mers die betrokken zijn bij de verschillende stappen in de cocaïnedistri-butieketen.

85 Kleinschalige cocaïne-import, distributie en verkoop: structuur en werkwijzen

Loopbanen in de cocaïnedetailhandel: twee voorbeelden

86 Hoofdstuk 5

Luuk (dertiger) is een in Nederland geboren dealer in snuifcocaïne. Zijn jeugd brengt hij door op een woonwagenkamp in een gezin met zeven kinderen. Vanaf zijn dertiende komt hij in aanraking met drugs door zijn oudere broers die al gebruiken; eerst blowen, maar kort daarna volgt ook cocaïne. Zijn school (LTS) maakt hij niet af. Vanaf zijn vijftiende verblijft hij enige tijd in een jeugd-gevangenis wegens tientallen inbraken. Na zijn detentie verhuist hij naar Rotterdam. Aanvankelijk is Luuk dakloos en komt al snel in aanraking met het harddrugscircuit. Tot zijn verbazing blijkt cocaïne op dat moment goedkoper in de plaats waar hij oorspronkelijk vandaan komt dan in Rotterdam. Hij besluit daarop in te kopen in de provinciestad om vervolgens in Rotterdam te leveren. Luuk gebruikt tegenwoordig zelf gemiddeld twee gram cocaïne per dag. De cocaïnehandel doet hij overdag telefonisch. Hij heeft een kleine vaste klantenkring die hij zelf omschrijft als: een kring van ‘nette werkende men-sen’. ‘s Avonds gaat hij op pad om in Rotterdamse uitgaansgelegenheden cocaïne te slijten.

Cairo is een Surinaamse man van achter in de veertig die begin jaren zeventig naar Nederland komt. Hij maakt tegenwoordig deel uit van een groep van Surinaamse cocaïnedetailhandelaren die ook heroïne verkoopt. De import van cocaïne probeert de groep zoveel mogelijk in eigen beheer te doen. Cairo komt uit een gezin met tien kinderen. Nadat hij met het gezin in Nederland is aan-gekomen, belandt hij vrijwel onmiddellijk in de harddrugsscene op de Rotterdamse Kruiskade. Wat niet onlogisch is voor hem, want ook in Suriname is hij al bij de hasjhandel betrokken. Vanwege de goede verdiensten in de hasj-handel heeft hij zijn school in Suriname (LTS) nooit afgemaakt. In opdracht van zijn oudere broers gaat hij rond de Kruiskade hand-en-spandiensten in de drugshandel verrichten. Kort daarna volgt het besluit om met een eerste start-kapitaal (550 gulden) samen met zijn broers de handel in heroïne en hasj te beginnen. Na zeven jaar dealen wordt hij opgepakt met enkele honderden grammen heroïne. Ook een groot geldbedrag dat hij in de jaren ervoor heeft opgespaard uit de drugshandel wordt in beslag genomen. Na anderhalf jaar detentie begint hij binnen een dag weer opnieuw met de drugshandel. Hij gaat heroïne en cocaïne dealen vanuit een pand. Een van zijn broers is dan inmid-dels opgeklommen in de cocaïnehandel en levert alleen nog ponden en kilo’s. Na verloop van tijd zoekt Cairo samenwerking met een aantal andere Surinaamse detailhandelaren. Voor deze compagnons, en voor zichzelf is Cairo inmiddels een aantal keren als bodypacker naar Suriname geweest om cocaïne op te halen.