Eph.6,16.
+
Wil door't gheloof afkeeren.
Een is noodich.
Een Liedt van Esther.
Op de wijse: Entre Paris & Roüan, il y a trois marchands.
+
1.Hest.1,1.
+
AHasueros een seer groot
Coninck zijnde, gheboot Hondert twintich Rijcken Seuen van ghelijcken, Liet in een maeltijt bloot Sijn macht en rijckdom blijcken.
+
1.Hest.1,5.
+
Dees groote maeltijdt die hy schanck Duerde veel daghen lanck
Van Heeren en ghessinne, Den Coninck vol minne Blijde door den dranck, Sant om de Coninginne.
+
1.Hest.1,11
+
Dat sy verciert met de croon Aldaer quame ten toon, Seuen Camerlinghen Te vergheefs uytginghen, Want Vasthi wonder schoon, Weygherde dese dinghen
+
1.Hest.1,13
+
Den Coninck toornich en gram, Vorsten te rade nam,
Van Perssen en Meden T'besluyt dat sy deden Ouer de Vrouwen quam In sijn Landen en Steden.
+
1.Hest.22,23. Wt den raet van Menuchan+
Een stercke Wet began, Dat de Vrouwen souden Haer Mans in eeren houden,
+
Gen.3,16. In elck huys soud' elck Man+
+
1.tim.2,18 Als ouerhooft verbouden.+
+
1.Hest.1,20 Vasthi haer plaetse verloos+
Om haer weygheren boos, S'Conincx Landen deure Wt al der Maeghden fleure De Coninck doe vercoos Die schoone Esther veure.
+
1.Hest.2,6 Sy was een Iodinne jent,+
Mardachai bekent, Die was haer opvoeder, Momboir en behoeder, Die een soon excellent Was van haers Vaders broeder.
+
1.Hest.2,21 Desen liet door haer verstaen,+
Datter twee wilden slaen Den Coninck verheuen, Sy werden aent leuen Ghestraft, en dit werdt saen In Cronijcke gheschreuen.
+
1.Hest.3,2 Een Vorst Haman vercreegh dat+
Hem elck eerd' en aenbat, Van des Conincx weghen, Het stondt Mardachai teghen, Die sonder opstaen sat, Dat werdt ouerghedreghen.
+
1.Hest.3,4
+
Haman hooveerdich verstoort, Als hy dit heeft verhoort,
Al t'Ioodsche gheslachte Te vernielen dachte, Op dat men in den moort Mardachai ombrachte.
+
1.Hest.3,10
+
Hy creech des Conincx consent, Zeghel en mandament,
Op eenen vercoren Dach, te doen verloren, Int Rijck verr' en ontrent Alle Ioden gheboren.
+
1.Hest.4,3
+
Droefheyt hadde Israel Ghelijckt reden was wel, Hamas was gheseten Droncke vol vermeten, Mardachai heeft snel Oock dit verdriet gheweten.
+
1.Hest.4,11
+
Gheboden was oock een dinck Wie tot den Coninck ginck Dat hy steruen soude, Ten waer dat van goude Sijn Scepter, den Coninck Te hemwaert strecken woude.
+
1.Hest.4,10
+
Nochtans Esther is ghegaen Nae Mardachai vermaen, Den Coninck bin der zalen Liet sijnen Cepter dalen, Sy heeft voor voor hem ontfaen Ghenade sonder falen.
+
1.Hest.5,3. Esther Coningin eerweert,+
Wat ist dat ghy begeert, De helft mijns Rijcx verheuen Wilt ghy't, men salt u gheuen? Sprack den Coninck expeert, En Esther daer beneuen.
+
1.Hest.5,7 Heb ick nu ghenade vry,+
Soo dat den Coninck my Wilt gheuen mijn bede, Hy ende Haman mede Come op morghen by My, ter maeltijdt met vrede.
+
1.Hest.5,9 Haman trock vrolijck nae huys,+
Maer het was hem een cruys Te sien Mardachai sitten, Doende sijn oude vitten, T'huys quam hy, hem confuys Beraden, met der hitten.
+
1.Hest.5,14. Eenen boom hy rechten liet,+
Vijftich ellen lanck, siet, En hadde groot verlanghen Daer aen te laten hanghen Mardachai: maer niet En ist alsoo verganghen.
+
1.Hest.6,11 Den Coninck cost in die nacht+
Niet slapen: dus bedacht, Liet lesen verscheyden Historien: die seyden Hoe Mardachai aenbracht Twee die op hem toeleyden.
+
1.Hest.6,3
+
Als nu den Coninck verstont, Dat Mardachai ghegont
Gheen eer en was voor desen, Op dat hem waer bewesen Eere, sijn knapen sont Om Haman vroech gheresen.
Die was comen om bevel,
+
1.Hest.5,4
+
Den Man te hanghen snel,
Den Coninck ginck t'woordt keeren Tot Haman, wilt ons leeren Een Man toemaken wel, Die de Coninck wil eeren.
Haman dacht, ick ben den Man
+
1.Hest.6,6
+
Die men wilt eeren dan, De cleederen, de croone,
En t'Peerdt des Conincx schoone, Sprack hy in dat ghespan, Behoeft sulck man te loone.
+
1.Hest.6,10
+
Haman moest sonder delay Gaen cleeden Mardachai, T'peerdt leyden en crijieren, Men sal aldus vercieren En eeren den Man fraey Die den Coninck wil vieren.
+
1.Hest.6,11
+
Haman ginck en ded' alsoo, Hoewel van herten noo,
Van quaetheyt mocht hy swellen, En t'huys quam hy vertellen Sijn avontuere snoo, Hem in den rouwe stellen.
+
1.Hest.6,13 Maer hy moest gaen subijt+
[Tot] Esther ter maeltijt, [De]n Coninck van wijne [Vr]olijck sprack ten fijne: [Est]her begeerich zijt, [W]at ghy wilt dat werdt dijne.
+
1.Herst.2,3 Esther doe badt en versocht,+
[Dat] sy en haer volck mocht [Ten l]ijue blijuen:
[W]ant wy zijn als katijuen [Te] samen al vercocht, [Da]t men ons soud' ontlijuen.
+
1.Hest.7,9 Den Coninck die vraeghde: wie+
[Is] soo stout: waer is die [Alsu]lcx heeft in den sinne: [Doe] sprack de Coninginne, [Die] vyandt en partije [Is] Haman, vol onminne.
Haman werdt gheheel ontstelt, [Als]o de Schrift vertelt,
[Den] boom in sijn huys staende,
+
Dan.6,24 [Daer] hy een ander waende+
+
Sus.1,62. [Aen] te hebben ghequelt,+
+
Eccl.28,2. [Daer] was hy aen vergaende.+
+
1.Hest.7,10 [H]y werdt ghehanghen als een dief,+
[Maer] den Coninck verhief [Ma]rdachai den Iode, [En] gaf t'sijnen ghebode [Den] zeghel, eenen brief [Te m]aken op sijn mode.
Den Ioden werdt groot jolijt Ouer al breet en wijt,
+
1.Hest.3,13
+
Den dach doe sy verwachten
+
1.Hest.8,12
+
In haer bloet te versmachten,
+
1.Hest.8,17
+
Doe werden sy verblijt Met al haer gheslachten.
+
1.Hest.9,2
+
Haer vyanden ouer al Brachten sy in den val, Hier aen zijn te mercken Des Heeren wonder wercken,
+
Psal.34,8
+
Al die hem vreesen, sal Hy bystaen en verstercken.
Een is noodich.
[O Broeders, u vermanen wy]
Op de wijse: Ghy die niet meer int vleesch en zijt. 2.Cor.6,1.
+
2.Cor.6,1.
+
O Broeders, u vermanen wy
Als medehelpers ghy,
+
Heb.12.15
+
Dat niet vergheefs en zy
+
Esa.49,8.
+
Aen u Gods groote ghenade, In den aenghenamen tijdt, hy V heeft verlost, en by Ghestaen, als dat ghy vry Zijt, van der zonden schade, En siet, t'is nu den dach Dat men salich worden mach, Iae daer toe seer bequaeme Eenen tijdt aenghename.
+
2.Mach.6,24.
+
Maer, Broeders, en laet ons niemant Erghernis gheuen: want
+
rom.14,13
+
Onsen Gods-dienst playsant
+
1.cor.10,32 [M]ocht men daer door misprijsen,+
[Hi]erom laet ons nae s'Gheests verstant, [W]at wy nemen ter hant,
+
2.Cor.7.4. [O]ns wel aen elcken cant,+
+
1.Cor.4,1. [Al]s dienaers Gods bewijsen+
+
2.Cor.3,6. [M]et verduldicheyt groot,+
+
2.Pet.1,5. [In] droefheyt en in noot,+
[In] angsten en in slaghen,
[Gh]evanghenissen oock verdraghen. Laet ons bewijsen alle bescheyt, [In] oproer en arbeyt,
[W]aken, vasten, cuysheyt, [Ken]nis, lanckmoedich wesen,
+
Rom.12.9 [Vr]iendelijck zijn elcken bereyt,+
+
1.Cor.13.4 [Al] in den Gheest planteyt,+
[D]ie men recht heylich seyt: [En] in liefde ghepresen
[O]ngheveynsdelijck gaen voort, [Al] in der waerheyts woort, [E]n in de cracht divijne [D]ie God hier gheeft de sijne.
+
2.Cor.6.7. Door wapens der gherechticheyt claer,+
+
2.Cor.10.4 [T]er rechter handt oock daer+
+
Eph.6.13. [T]er slincker handt hier naer,+
[D]oor eer, doorschande, ende
+
Ioan.7.12 [D]oor goet en quaet gherucht eenpaer,+
+
2.Cor.6.8. [Al]s die verleyders: maer+
[N]ochtans bevonden waer, [G]herekent onbekende, Nochtans bekende fijn,
Als die gheacht oock zijn Altijdts in s'doodts aencleuen, Hoewel wy nochtans leuen.
+
2.Cor.6,10
+
Als ghecastijde met verdriet,
+
Sap.3,1.
+
Nochtans ghedoodet niet: Als volck dat treurich siet,
+
Phil.4,4.
+
Nochtans altijdt verblijden:
+
1.thes.5,16
+
Een arm hoopken hier bespiet, Daer nochtans door gheschiet, Rijckdom nae recht bediet, Aen velen t'allen tijden, Wy zijn gheacht, als dat Wy niet en hebben wat,
+
1.Cor.3,21
+
Nochtans wordt, soo wy weten, Alle dinck van ons beseten.