Heb.12,29 Niet in ons eyghen namen,+
+
1.joan.1,5. Maer met Godt hier, en eeuwich met hem schier,+
Godt is een vier,
Een licht van grooter samen, Hert' ende nier
+
Gen.17,10 Doorsiet desen Princier.+
+
1.tim.6,15 Princier is Godt,+
+
rom.16,26 Wijs ende goet alleene,+
+
mat.19,17 Voor hem zijn sot+
+
1.Cor.1,18 S'Weerelts gheleerde mal,+
+
Deut.32,5 T'Godtloos boos rot+
+
Esa.50,2. En heeft ghemeynschap gheene+
+
1.joan.1,6. Met hem: maer tot+
+
Mat.7.25 Sulcke hy spreken sal:+
+
Luc.13,25 Gaet van my al, ghy quaetdoenders subijt+
+
4.Es.2,43 Maer sijn ghetal+
+
Sap.5,17. Sal hy croonen in vrede+
+
2.Tim.2,5 Nae desen strijdt+
+
Apoc.2,10 In de Hemelsche stede,+
Ghebenedijt, werden sy met jolijt,
+
Gal.9.10. Nu vrienden zijt+
+
1.Tim.4,8 Al willecom hier mede,+
+
Luce,10,4. Soeckt s'gheest profijt,+
+
Mat.1,10 Want, Een is noodich, altijt.+
+
Mat.1,15
Een nieu Liedt,
++
mat.16,15.
nae de wijse: Laet ruysschen en laet waeyen, de wint.
++
Phil.3,8.
VVY hebben een goe mare verstaen,+
+
2.Esdr.7,6 Die ons verblijden doet,+
+
mat.7.14. Daer op zijn wy uyt reysen ghegaen,+
+
Syr.15,12
+
Varet wel soo is het al goet.
+
Mat.7.14
+
Int ruyme leyt soo schoon een stadt, Maer den toeganck van dien,
Och dat is soo engh eenen padt, Dat hem weynich vinden oft sien.
+
4.Esd.7.5
+
Nochtans niemandt besitten en mach
+
4.Esd.7,9
+
Die ruyme Erf, hy en sal
+
Mat.7,14
+
Al vooren gaen met een goet verdrach
+
Luc.13,22.
+
Door den wegh die engh is en smal.
+
Mat.7,14
+
Den wegh die nae dat Rijcke Gods leyt,
+
.Cor.2,14
+
En vinden de menschen niet,
+
joan.7.17
+
Soo langh als sy noch in de boosheyt
+
Ioan.3,3.
+
Leuen, ende gheen boet en gheschiet.
+
Esai.59,2
+
Want de zonden die scheyden van Godt,
+
Gal.5,21.
+
Een schutsel voor henlieden staet,
+
Act.8.20.
+
Sy en hebben met Christo deel noch lot,
+
Sap.1,4.
+
Als haer herte van binnen is quaet.
+
2.Pet.1,5.
+
Maer sy die ouervloedelijck // daer In haer gheloove doen deucht,
+
2.Pet.1,11
+
De wegh die werdt voorspoedelijck // haer Gheopent nae d'eeuwighe vreucht.
+
1.Cor.13,1
+
Maer liefde moeter wesen altijdt
+
2.Pet.1,7.
+
Broederlijck ende ghemeyn,
+
2.Pet.1,10
+
Dan wordt men oock van vallen bevrijdt,
+
2.Pet.1.11
+
Den wegh wordt effen en pleyn.
+
Gal.5,22
+
De gheestelijcke vruchten bekent
+
Ephes.5,9
+
Moeten wy baren alhier,
+
rom.14,17
+
Verduldich, vredelijck, pacient,
+
Iac.3,17.
+
Cuysch, vriendelijck, goedertier.
+
Gal.5,18.
+
Als wy soo zijn gheleydt van den Gheest,
Soo en zijn wy niet onder de Wet, En nae het goet doen staende zijn meest,
+
1.Pet.3,1 Wie mach ons dan doen belet?+
+
Gal.5,16. Met dit voornemen reysende snel+
+
joan.14,2 Nae dat beloefde landt schoon,+
+
1.joan.5,2 Laet ons blijuen in s'Heeren bevel,+
+
Iac.1,12. Soo vercrijghen wy d'eeuwighe croon.+
+
Luc.24,2 Al is t'reysen den vleesche ghepijn,+
+
Act.14,22 Door noot oft lijden onsoet,+
+
2.tim 3,12 De meyninghe is, volherdich te zijn,+
+
Phil.3,12 Varet wel, soo is het al goet.+
Een is noodich.
Een nieu Liedt, van den lof der vreesen Gods.
Nae de wijse: Godt is onse toevlucht.
IEsus des soons Syrach
Heeft thien stucken verheuen,
+
Syr.24,9 Eerst, als een Man vreucht mach+
Aen sijn kinders beleuen: Wie daer siet sneuen Sijn vyanden benout: Wel hem die heeft ghetrout
+
Pro.18,21 (Van Godt ghegheuen)+
+
Syr.25,11 ende 26,1. Een Wijf verstandich vroet,+
Want t'is een gave goet.
+
Syr.25,12 Die oock gheen schaed' en doet+
+
Iacob.3,2 Met sijn spreken expeerdich:+
Wie niet dienen en moet Haer, die dat zijn onweerdich: Wel hem die veerdich
Heeft een ghetrouwe vrient, Die hem ter noot wel dient: Wel die volheerdich
Is cloeck: Oock die Gods woort Leert, daerment gheerne hoort.
+
Syr.25,16
+
O (segt hy dan noch voort) Hoe groot is oock den wijsen: Maer die Godt vreest accoort, Is bouen al te prijsen: Niemandt te rijsen En is bouen hem, siet,
+
Syr.25,17
+
Want gheen dinck isser niet, Nae sijn advijsen,
Dat in soo hooghen graet, Als de vreese Gods staet.
De vreese Gods die gaet Bouen al, soo't mach blijcken, Wie daer in vroech en laet Vast blijft sonder afwijcken, By wien ghelijcken
+
Syr.10,27
+
Sal men sulck een vroom Helt? Vorsten hooghe ghestelt Ouer de Rijcken, Die en zijn al niet vry In eeren ghelijck hy.
+
Syr.1,36.
+
Maer siet toe vrienden ghy, Dat u vreese Gods gheene Gheveynstheyt doch en zy, Elck dat van herten meene, Want die alleene
Staet nae der Menschen roem, End' niet en meynet vroom Met ernst reene,
+
syr.33,2. Den sulcken en wordt daer+
Door, veel te ergher maer.
+
Psal34,8 De Enghel Gods eerbaer,+
Als eenen legher crachtich, Is altijdt rondtom haer,
Die Godt vreesen eendrachtich, Oock is waerachtich,
+
Syr.34,14 Dat die den Heere vreest,+
Heeft sijnen rechten Gheest, End' is deelachtich
Den Heere, tot een groot Toeverlaet in den noot.
+
Psa.25,12 De Heere sal hem bloot+
Den besten wegh beraden, De wijsheyt, sal met t'broot
+
Syr.15,8. Des verstandts hem versaden,+
End' uyt ghenaden Hem laden, seer planteyt Met t'water der wijsheyt, Niet en sal schaden
+
Syr.15,5. ende 34,19 Hem der hitten verdriet,+
Die des middaeghs gheschiet. Summa, yet beters niet, Dan Gods vreese betrachten,
+
Syr.23,37 En oock niet soeters siet,+
Dan op Gods ghebodt achten,
+
Mal.3,17 Want sy verwachten+
+
Mal.4,2.
+
Al die Godt vreesen fijn Sijn eyghendom te zijn, Houdt in ghedachten Aller leeringhe slot,
+
Eccl.12,11
+
Vreest Godt, houdt sijn ghebodt.