Kontaksessie 5 – Mentorverhouding

Die mentorverhouding is die goue draad wat regdeur die ondersoek gebruik is en daar is  gereeld  lig  op  die  onderwerp  gewerp.    Fokus  is  gerig  op  hoe  om  die  verhouding  te  versterk en daar is duidelik daarop gewys dat dit nie ʼn eenmalige kontaksessie is nie maar  dat  die  mentor  hom  tot  die  lewe  van  die  mentee  verbind.    Die  mentor  moet  aktief  betrokke  raak  by  die  lewe  van  die  mentee  en  nie  net  ʼn  buitestaander  wees  nie.    ʼn  Verbatim aanhaling van een van die deelnemers is soos volg: 

Ek het geleer dat almal het ʼn mentor nodig, seun of dogter. 

Dit  blyk  dat  die  deelnemers  die  belangrikheid  van  ʼn  mentorverhouding  begryp.    Die  belangrikheid  van  hierdie  aspek  van  die  mentorverhouding  is  met  elke  kontaksessie  beklemtoon. 

4.3.5 Aktiwiteite 

Weens  die  feit  dat  adolessente  minder  tyd  saam  met  volwassenes  deurbring  en  meer  gebruik  maak  van  onpersoonlike  kommunikasiestyle  soos  die  internet  of  geselskamers  het die media ʼn groter geleentheid om sekere waardes en norme aan hulle oor te dra (De  Vries,  1994:51).    Dit  is  dus  belangrik  dat  die  mentor  sekere  doelbewuste  fisiese  aktiwiteite saam met die mentee beoefen.  Hierdeur word daar na die totale psigososiale  welsyn van die mentee omgesien.  Dit voorsien ook in die mentee se behoefte aan fisieke  aktiwiteite saam met die mentor soos in die behoeftebepaling vasgestel is.   

Tydens  die  aktiwiteite  wat  in  die  program  opgeneem  is,  is  sekere  verwagtinge  aan  die  mentors gestel ten opsigte van hulle werkswyse met die mentees.  Die instruksie is gegee  dat die mentors nie raad aan die mentees mag gee nie, maar slegs die verskillende opsies  mag  uitwys.    Die  mentee  moet  dan  self  die  keuses  uitoefen.    Slegs  25%  (f=1)  van  die  mentordeelnemers kon vir ʼn deel van die aktiwiteit daarin slaag voordat hy die mentee  instruksies begin gee het.  Mol (2005:37) is van mening dat talle  werknemers binne die  korporatiewe wêreld nie ʼn verantwoordelikheidsin openbaar nie weens die feit dat hulle  nie toegelaat word om self besluite te neem nie.  Dit is dus noodsaaklik dat die mentor 

Artikel 4     B   opsies aan sy mentee moet kan uitwys en dat die mentee die keuses self moet uitoefen.   Deur so te werk te gaan ontwikkel die mentee ʼn verantwoordelikheidsin.  Die aktiwiteite was in twee kategorieë ingedeel.  Die eerste kategorie aktiwiteite is in die  program ingeskryf as deel van elke kontaksessie wat sekere reaksies uitlok en spesifiek op  sekere elemente van die mentorverhouding fokus.  Die tweede kategorie aktiwiteite kon  die  deelnemers  in  hulle  eie  tyd  doen  en  is  ook  nie  opgeneem  in  enige  van  die  kontaksessies  nie.    Al  die  aktiwiteite  in  beide  kategorieë  het  egter  betrekking  gehad  op  die mentorverhouding as sodanig. 

Kategorie een se aktiwiteite was paintball, nagwandeling, kopkrappers (mindtwisters) en  teikenskiet.    Kategorie  twee  se  aktiwiteite  was  al  dié  van  kategorie  een,  en  ook  kettie  skiet, slingervel gooi, pyl en boog skiet, visvang, RISK bordspel en Rubik Cubes uitsorteer.   Die aktiwiteite verskaf ʼn groot mate van genot en is nie ter wille van vermaak uitgevoer  nie.    Brink  (1997:143)  lig  die  verskille  uit  tussen  pret  of  genot  en  vermaaklikheid:  Entertainment is a show.  Fun  is being involved in  and  committed to a specific group  of  young people for whom you care. 

Sewe en dertig punt vyf persent (f=3) van die deelnemers het aangedui dat hulle ander  aktiwiteite by kategorie een van die program sou wou insluit.  Dit sluit onder andere in  kano vaart, ʼn kognitiewe spel, visvang, fietsry en bergklim.  Hulle was egter nie negatief  met  betrekking  tot  die  aktiwiteite  wat  hulle  moes  uitvoer  nie.    Slegs  een  van  die  deelnemers het aangedui dat slegs een van die aktiwiteite min betrekking gehad het op  die program. 

Verbatim aanhalings van die deelnemers was: 

Al  die  aktiwiteite  was  van  toepassing  op  die  doel  van  die  kamp  en  baie  goed  onderwerpgerig.  Die lesings was goed aangebied en wat veral goed saam met die  kamp ingeval het, was die ligging en dat almal die aktiwiteite saam kon ervaar en  geniet. 

Ek het die aktiwiteite geniet en dit was lekker om my idees met ander te deel en  met hul te kommunikeer. 

Artikel 4    Afd eling  B   Wat ʼn gesukkel.  [Kopkrapper] Tog baie geleer.  Jy begin vir jouself en vir mekaar  lekker  lag  as  julle  besef  dat  die  planne  nie  so  lekker  werk  nie.    Goed  om  ook  te  erken dat jy nie ʼn idee het hoe om dit op te los nie. 

[Kopkrappers]    Elkeen  het  insette  gelewer  en  idees  gegee.      Jy  besef  ook  dadelik  met hierdie spel dat daar nie net een regte idee is nie. 

Dit was lekker gewees om saam met my pa [mentor] vis te vang en die paintball  was die beste dag van my lewe...  die loop was baie pret!  Dit het vir ons nader aan  mekaar gebring! 

Het waarlik ʼn verandering gehad aan [in] my en my seun [mentee] se verhouding.   Aktiwiteite  was  interessant  en  leersaam.    Meer  tyd  moes  aan  aktiwiteite  gespandeer geword het. 

Gesien  teen  die  verbatim  aanhalings  van  die  deelnemers  kon  hulle  die  teorie  van  die  kontaksessies en die aktiwiteite by mekaar uitbring en die ooreenkomste uitlig.  Dit blyk  volgens  die  verbatim  aanhalings  dat  die  aktiwiteite  die  mentorverhouding  versterk  het.   Die rol van die mentor is om nie ʼn program koördineerder te wees nie, maar iemand wat  saam  met  die  mentee  dinge  meemaak  en  beleef  wat  hy  altyd  sal  onthou  –  Kodak‐oomblikke. 

4.4

Na verloop van twee maande het die deelnemers ʼn herevalueringsvraelys ingevul.  (Sien