Knelpunten in het medisch kader

Bereikbaarheid vertrouwensarts AMK en wachttijden AMK

Meerdere respondenten uit de medische beroepsgroepen en AMK vertrou-wensartsen zelf benoemen de bereikbaarheid van de AMK vertrouwensarts als een knelpunt. In de meeste regio's is geen 24/7 bereikbaarheid van de AMK vertrouwensarts geregeld. Voor crisisgevallen kan wel contact opge-nomen met de crisisdienst. In sommige regio's is dan wel geregeld dat de crisisdienst vervolgens contact opneemt met een vertrouwensarts en dat deze met het ziekenhuis contact opneemt. In de meeste regio's kan een arts buiten kantooruren niet direct terecht bij een vertrouwensarts van het AMK. De vertrouwensartsen zijn bij uitstek degene die actie ondernemen aan de hand van een melding van de kinderarts. Echter zijn zij alleen tijdens kan-toordienst beschikbaar. Als er buiten die uren een melding wordt gemaakt, komt dit bij de crisisdienst terecht die vaak onvoldoende adequaat ingrijpt. (een kinderarts in een expertisecentrum)

Het AMK en de vertrouwensarts is alleen en dan ook nog eens beperkt tij-dens kantooruren bereikbaar. De SEH is 24/7 open. Voor meer dan 2/3 deel van onze openingstijden is het AMK dus niet bereikbaar (of alleen voor ech-te calamiech-teiech-ten via een dienstregeling). Dat is onhandig, want dan moet je 's anderdaags bellen en dan is informatie hoe je het ook wendt of keert, min-der accuraat. (een SEH arts)

Volgens de vertrouwensarts hebben de vertrouwensartsen de ervaring dat juist medici behoefte hebben aan medisch meedenken door de vertrou-wensarts. De vertrouwensarts spreekt 'hun taal ' en kent de reikwijdte van de genoemde symptomen en kan deze binnen de gemelde context interpre-teren. (Een AMK-vertrouwensarts)

De geïnterviewde vertrouwensartsen en de vertrouwensartsen in het exper-tinterview met de werkgroep Beter Benutten geven aan dat het ontbreken van 24/7bereikbaarheid te maken heeft met financiële kant – in sommige regio's is dit wegbezuinigd en met een verschil in visie tussen diverse ma-nagers. Sommige managers geven volgens de respondenten als argument dat er een spoeddienst is voor crisissituaties. Deze crisisdiensten zijn met name gericht op veiligheid en wordt door maatschappelijke werkers bemand. Deze diensten zijn niet gericht op diagnostiek in brede zin en risicotaxatie op lange termijn.

In de regio's waar wel 24uurs bereikbaarheid geregeld is worden de ver-trouwensartsen wel degelijk benaderd buiten kantooruren. De mate waarin hier gebruik van wordt gemaakt is wisselend: soms een week niet en soms meerdere keren per week.

Onlangs is een collega van mij op een zondag benaderd door een kinderarts over een zaak uit een andere provincie, omdat daar geen vertrouwensarts beschikbaar was en zij wilde beslist overleggen met een collega arts. Dit is een zeer onwenselijke situatie.(Een vertrouwensarts)

Ook uit de internetenquête blijkt dat de AMK-vertrouwensarts niet altijd be-reikbaar is (zie tabellen in bijlage 3). Verschillende respondenten geven aan dat ze niet terecht konden voor een advies/consult of beoordeling van een foto of dat ze pas in dezelfde week terecht konden. 50% van de SEH-artsen en 47% van de kinderartsen uit de steekproef geven aan dat zij minimaal een keer niet direct terecht konden bij een AMK-vertrouwensarts in de eer-ste helft van 2011.

Daarnaast benoemen medici ook de wachttijd bij het AMK na melding als een knelpunt. Het duurt in sommige regio's volgens hen te lang voordat er na melding een gesprek met ouders/kind plaatsvindt. Ook wordt gesigna-leerd dat een melding van een kinderarts bij het AMK niet altijd de gewenste opvolging krijgt:

…het signaleren van kindermishandeling door kinderartsen heeft vaak wei-nig resultaat. Artsen kunnen een dossier opbouwen met medische informa-tie³⁸ en melding maken bij het AMK. Maar daarna wordt er vaak te weinig doorgepakt …. Het gebeurt nog te vaak dat een kinderarts een zeer zorgelijk geval signaleert, dit doorgeeft aan het AMK die vervolgens heel snel het dossier sluiten omdat het mee lijkt te vallen, of omdat ouders aangeven zelf hulp te zoeken. (een kinderarts in een expertisecentrum)

Onduidelijke, onvoldoende financiering forensisch-medische expertise

De aanbieders van forensisch-medische expertise benoemen de financiering in het medisch kader als knelpunt. De teams kindermishandeling, expertise-centra en multidisciplinaire expertise-centra kindermishandeling moeten de diensten die ze aanbieden grotendeels vanuit eigen middelen financieren. De wijze waarop de teams kindermishandeling worden ingericht is afhankelijk van beslissingen van ziekenhuisbesturen over de inzet van budgetten.

Daar-Noot 38 Met als kanttekening dat deze soms moeilijk gebruikt kan worden voor strafrechtelijke doeleinden, vanwege privacy patiënten.

naast wordt door verschillende aanbieders aangegeven dat de DBC die be-staat voor de screening van kindermishandeling niet toereikend is en een aantal nadelen kent:

Voor screening van kindermishandeling bestaat wel een DBC (à € 150), echter deze dekt de kosten per casus zeker niet. Het ziekenhuis draait dus verlies op het diagnosticeren van kindermishandeling en moet dit vanuit eigen middelen oplossen. (een kinderarts in een expertisecentrum)

De financiering is niet goed geregeld. De enige inkomsten komen vanuit de DBC ‘screening kindermishandeling’. Hieraan kleven echter twee nadelen:

• om dit te kunnen declareren, dienen patiënten wel te verschijnen voor

een afspraak.……

• de hoogte van de declaratie is veel te laag om de kosten te dekken.

Vanwege de langere duur van een consult rondom kindermishandeling en alle voorbereidende en ondersteunende activiteiten is de vergoeding verre van toereikend.

Dit is een probleem, omdat het ziekenhuis nu zelf opdraait voor de kosten van diagnostiek kindermishandeling. En dit terwijl het wel een wettelijke taak is. Bovendien is het vreemd dat een instelling als NFI wel geld ontvangt voor dergelijke werkzaamheden, terwijl het ziekenhuis dit niet krijgt. (een kinder-arts in een expertisecentrum)

Momenteel wordt gewerkt aan nieuwe DBC's kindermishandeling voor 2012. Er komen 5 DBC-zorgproducten 'Aantonen/uitsluiten van kindermishande-ling'.

Ook voor de aanbieders als het NFI, FPKMM en Formedex is de expertise die geleverd wordt aan afnemers in het medisch kader niet gefinancierd. Voor hen is ook de vergoeding vanuit de DBC niet beschikbaar voor letsel-onderzoek. De financiering van het NFI is primair bedoeld om de juridische sector te bedienen en ook het FPKMM ontvangt uitsluitend financiering voor juridische diensten. In 2011 heeft het FPKMM onderzoeken uit de medische sector zelf gefinancierd. In de eerste helft van 2011 waren dit 7 letselonder-zoeken die vooral waren aangevraagd door kinderartsen en huisartsen. Aan deze situatie komt in 2012 volgens de respondenten een einde.

Voor adviezen en consulten in het medisch kader bestaat doorgaans sowie-so geen financiering. Voor intercollegiaal consult is geen specifiek budget gelabeld.

Groeiende vraag versus onvoldoende capaciteit

De toenemende aandacht voor kindermishandeling leidt tot een groot aantal vragen bij expertisecentra, medische experts en het FPKMM. De aanbieders verwachten dat dit op termijn een grote druk zal leggen op de capaciteit. Het systeem is kwetsbaar doordat er geen financiering of gelabeld budget is voor de verrichte werkzaamheden, waarmee de afhankelijkheid van de be-reidheid van experts groot is.

Het lukt ons goed om de expertise binnenshuis, maar ook buitenshuis te verkrijgen die noodzakelijk is. Dit lukt op grond van een goed netwerk, maar wordt niet gefinancierd. Door de expertise komen adviesvragen meer en meer voor, en wordt door het door het ontbreken van vergoeding uiteindelijk kwetsbaar. (een kinderarts in een expertisecentrum)

Onbekendheid met het aanbod

Meerdere respondenten uit de medische sector benoemen als knelpunt dat zij onvoldoende zicht hebben op het beschikbare aanbod aan forensisch-medische expertise. Uit de internetenquête blijkt dit vooral het geval voor JGZ-artsen en SEH-artsen. Voor alle beroepsgroepen geldt dat zij relatief weinig bekend zijn met de expertisecentra. Oorzaak hiervoor is dat deze centra zich vooral op de kinderen die patiënt zijn in het eigen ziekenhuis worden. Er is bij (potentiële) afnemers van forensisch-medische expertise vooral behoefte aan inzicht in welke aanbieders welke specifieke expertise hebben. Bovendien is het niet duidelijk wanneer zij welke expertise kunnen inschakelen of aanbieder benaderen.

De aanbieders geven aan dat zij vanuit de medische sector vooral benaderd worden door mensen die hen kennen (bijvoorbeeld vanuit opleidingen die de aanbieders geven) of die al eens eerder beroep op hen hebben gedaan. Er is geen duidelijke sociale kaart en geen duidelijke verwijsstructuur waarin forensisch-medische expertise een plek heeft.

Regionale verschillen in aanbod

Daarnaast stellen aanbieders regionale verschillen vast. Niet in alle regio's is evenveel expertise beschikbaar. De expertisecentra concentreren zich in de randstad, de FPKMM is in Utrecht gevestigd maar ook bij de AMK is er een groot verschil in de mate waarin expertise omtrent letselduiding aanwe-zig is. Niet in alle AMK's is een van de vertrouwensartsen ook forensisch arts. De verhouding vertrouwensarts versus aantal meldingen en onderzoek verschilt per regio en heeft gevolgen voor de mate waarin vertrouwenartsen betrokken zijn bij advies en consult en onderzoeken. Binnen de meeste AM-K's is doorgaans geen mogelijkheid voor vertrouwensartsen om zelf licha-melijk onderzoek te doen. Tot slot zijn er verschillen in de mate waarin AMK vertrouwensartsen ook deel uitmaken van de frontoffice van het AMK. In sommige regio’s is de intake van het AMK ondergebracht bij de afdeling toegang van bureau jeugdzorg. De artsen die contact willen met een AMK vertrouwensarts kunnen dat daar aangeven en worden dan bijvoorbeeld teruggebeld.