Q: “Wat doen jullie bij Kromkommer precies?”
R2: “Dat staat op de website precies uitgelegd, maar ik zal het nog even kort zeggen. Ons doel is om de perceptie over kromme groente en fruit te veranderen en dus dat mensen anders gaan kijken naar kwaliteit- dat dat niks te maken heeft met hoe eten eruit ziet, maar dat het een lekker en vers product is. En dat doen we op allerlei verschillende manieren: campagnes, speelgoed, we zijn bezig met een lespakket, met een kinderboek. En we hadden dus soep waar we gaan stoppen, en dat is ook waar we de afgelopen vijf jaar mee bezig zijn geweest. Eigenlijk zoeken we continu haakjes om iedereen in de keten te laten meedoen.”
Q: “Heel erg breed dus eigenlijk?”
R2: “Ja, eigenlijk heel erg breed, al is het onderwerp best smal. Alleen, we zoeken verschillende manieren om dat onder de aandacht te brengen.”
Q: “Met wie werken jullie allemaal samen?”
R2: “Wij hebben iets wat wij de Krommunity noemen, dat zijn onze fans/consumenten, de winkels die onze producten verkopen, die de groente voor onze soep leveren. We maken ook een lespakket, dat doen we met een partij die hier verstand van heeft en in het onderwijs zit. We hebben een logistiek partner die onze producten levert. Ja, we hebben natuurlijk een heleboel partijen waar we mee samen werken.”
Q: “Die partners hebben jullie zelf benaderd?”
R2: “Ja, in principe wel. dat is niet iets wat van de een op de andere dag ontstaat, dat is iets waar je in groeit. soms komen partijen op ons af, soms zoeken wij ze zelf. dat ligt ee beetje aan het onderwerp of aan de situatie.”
Q: “Dan had ik nog wat vraagjes over Verspilling is Verrukkelijk. Ik heb gisteren gepraat met Rogier van Glorious Bastards, en hij zei dat jullie een beetje de kartrekkers waren van Verspilling is Verrukkelijk. Dus ik was benieuwd naar de structuur van ViV. Jullie zijn verschillende organisaties die samenwerken: hoe worden de keuzes gemaakt, hoe beslissen jullie naar welke evenementen je gaat en wie?”
R2: “In principe zijn wij misschien de kartrekkers, maar wij coördineren niet. Dat doet MVO Nederland. Zij hebben Verspilling is Verrukkelijk een soort van onder de vleugels genomen en die hebben de afgelopen tijd de coördinatie gedaan daarvan, en we zitten nu in de fase dat we kijken hoe we de coordinate gaan vormgeven, omdat dit geen structurele oplossing is. Dus we zijn nu aan het kijken voor financiering bij een aantal fondsenverstrekkers. Als dat goedkomt, dan is ook het idee om daar een coordinator voor aan te stellen. Dat je gewoon een budget hebt om het
22 November 2019 Phone call
Interviewer (Q): Fabienne Miltenburg
verdelen. Dat kan eigenlijk niet. Je komt er dan altijd op uit dat een aantal ondernemingen meer taken op zich nemen, en anderen doen dat eigenlijk niet. Eigenlijk is dat geen goede structuur en moeten we professionaliseren. En daar zijn we nu mee bezig.”
Q: “Daar zijn jullie mee bezig dus, samen met MVO? Of met alle organisaties?”
R2: “Nee er is een stichting opgericht zodat er ook een organisatiestructuur is. En er is ook een bestuur, en de bestuurders van de stichting zijn daar nu mee bezig. Daar zit onder andere ik in, iemand van MVO, een adviseur die met pensioen is, en een aantal ondernemers. Daar zijn we nu mee bezig om dat verder op poten te zetten.”
Q: “is daar al iets over bekend?
R2: “De aanvragen voor fondsen duren meestal wel lang. Maar het ziet er op zich wel positief uit, in ieder geval van een van de partijen, het ziet er naar uit dat daar iets goeds uit gaat komen, dus daar heb ik wel vertrouwen in.”
Q: “Klinkt goed. Want is dat ook de reden dat jullie uit Verspilling is Verrukkelijk gaan?” R2: “Nee de reden is puur omdat wij zo direct geen product meer hebben. ViV is natuurlijk voor verrukkelijke producten, dus als wij niks meer produceren, moeten wij er uit.”
Q: “Volgens mij zitten er ook producenten in die niks meer produceren, maar die doen ook niet heel veel.”
R2: “Wie bedoel je dan?”
Q: “Glorious Bastards heet nog nooit iets geproduceerd, bijvoorbeeld.”
R2: “Nee maar zij zijn ook geen echt lid. Hoe moet ik dit zeggen; je kunt alleen echt meedoen als je echt een product hebt. We hebben bijvoorbeeld ook een kerstpakket dit jaar. Dus je kunt wel een soort van betrokken - Rogier is vooral in het begin betrokken geweest omdat het wel de bedoeling was dat hij een product zou gaan maken - maar je kan alleen betrokken zijn als je een product hebt.”
Q: “Snap ik ook wel.”
R2: “Anders voeg je ook niks toe aan het concept.”
Q: “Wat zijn of waren de voordelen van Verspilling is Verrukkelijk voor Kromkommer?” R2: “Dat is een goede vraag. Ik denk dat het voordeel heeft om met elkaar te verbinden, want daar staan wij voor en daar willen we wat uit halen. Samenwerken brengt je dichter bij je doel, als het goed is. Concreet kan samenwerken ook winst opleveren, zoals dit jaar met de kerstpakketten. Die doen wij dit jaar met elkaar, daar zijn er meer dan 20.000 van verkocht en dat zet dus wel zoden aan de dijk. Als je een kleine onderneming bent, dan zet dat wel zoden aan de dijk. Je kunt heel veel aan zo'n netwerk hebben, je kan je optrekken aan de ondernemingen die wat groter zijn. Kijk, Kromkommer is een van de grotere, meer ervaren [bedrijven]. Voor ons zit er iets minder in dus, maar voor de kleinere ondernemers is dit heel handig.”
Q: “Wat zijn de nadelen?”
R2: “Het kost veel tijd, en als je in de positie zit zoals wij, dat je wat groter bent en wat meer ervaren, dan haal je er wat minder uit. Soms is het meer geven dan nemen, en ja, dat moet eigenlijk een balans zijn, en dat is het soms niet altijd. Je investeert wat in een netwerk terwijl je er niet altijd wat uit haalt dus. En het is complex - met veel organisaties zo’n project doen is ingewikkeld.
Het is als een paar kippen bij elkaar houden, en iedereen gaat de andere kant uit. Dat kan soms ingewikkeld en frustrerend zijn.”
Q: “Zien jullie elkaar voornamelijk in het echt, of gaat het voornamelijk via de mail?”
R2: “Wij hebben een driewekelijkse call waar in principe iedereen bij aansluit, dat is waar we het meeste doen. Het bestuur komt een keer per maand bij elkaar. Er is een appgroep., dus als er relevante dingen zijn kan het ook dat die daarin gedeeld worden. Fysiek zien we elkaar vier keer per jaar. Dat is de hele groep, maar onderling zien we elkaar natuurlijk veel vaker omdat je een beetje in hetzelfde wereldje zit.”
R2: “Een bestuur is in principe een orgaan dat de lijnen uitzet, en nu omdat we eigenlijk geen dagelijkse operatie hebben, is het bestuur ook bezig met dagelijkse coördinatie, en dat moet uiteindelijk ondergebracht worden bij iemand van wie dit de primaire focus is, en die hier dagelijks mee bezig kan zijn. Daar zijn we nu mee bezig. Als de funding doorkomt, kunnen we daar iemand voor inhuren.”
Q: “Waarom heeft Kromkommer in eerste instantie gekozen voor een deelname aan ViV?” R2: “Uiteindelijk omdat je het idee hebt dat je met elkaar gezamenlijk sterker bent dan in je eentje. Dat zit ook in onze identiteit. Wij geloven heel erg in samenwerken. De categorie waarin wij samenwerken is een categorie die redelijk nieuw is. Het is best wel moeilijk een plek op de markt te veroveren, en dat kan je makkelijker doen samen dan als je alleen bent.”
Q: “Wat had je graag anders gezien bij ViV?”
R2: “We hadden het sneller op een professionele manier moeten aanpakken. We zijn te lang blijven aanklooien en dat is uiteindelijk zonde want dan raakt het geduld van mensen een beetje op en dan raak je ze kwijt. We hadden misschien daar stappen in moeten zetten zodat we sneller aan de slag waren gegaan met het zoeken van funding in plaats van blijven proberen het maar zelf op te lossen, want uiteindelijk lukt dat allemaal niet.”
Q: “Is er verder nog iets wat je kwijt wil, of iets dat ik nog moet weten?” R2: “Ik ben wel benieuwd naar je studie, wat ga je precies hiermee doen?”
Q talks about the thesis.
R2: “Ik geloof dat er veel potentie in zit, maar bij kleine bedrijven is de organisatiestructuur echt een uitdaging. Als je in je eentje in een bedrijfje zit, en je moet daarnaast nog twee dagen ergens anders werken omdat je anders niet genoeg geld verdiend, ja dan ga jij niet heel actief die organisatie in stand houden, dus dat is de uitdaging: hoe ga je het op een goede manier georganiseerd krijgen zodat het uiteindelijk gaat werken. Daar zijn we ook nog niet uit, maar we zijn onderweg.”
Q: “ja ik kan me ook goed voorstellen dat als je een status bent en je alle handen op het dek nodig hebt, dat je niet nog even tijd vrij kan maken om te spreken op een evenement, dat snap ik ook wel. Terwijl dat ook belangrijk is.”