Gradaties qua professionaliteit

2.20.5 Gradaties qua professionaliteit

Uit  het  onderzoek  komt  naar  voren  dat  de  initiators  zich  sterk  van  elkaar  onderscheiden  qua  professionaliteit.  In  het  spamdossier  T.  bijvoorbeeld,  was  de  initiator ook tevens de sponsor en de spammer (degene die de spam daadwerkelijk  verstuurde). Nadat hij zijn 1,5 miljoen mails had verzonden kwam de performance  van  zijn  host  in  problemen  door  de  50.000  terug  ontvangen  afwezigheidsmeldingen. Dit is een typisch voorbeeld van wat men een amateur kan  noemen.  

 

Drie  gradaties  in  professionaliteit  van  initiators  hebben  we  onderscheiden:  pro  (fulltime  criminele  phisher),  gevorderde  (de  deeltijd  functionele  phisher)  en  amateur (de gelegenheidsphisher). De professional doet dit als broodwinning. Hij is  fulltime  crimineel  zou  men  kunnen  zeggen.  Hij  is  uitermate  goed  bekend  in  de  internetcriminaliteit  en  weet  precies  waar  hij  wat  kan  halen.  Zowel  wat  betreft  kennis  als  technologie.  Juist  om  deze  reden  beperkt  hij  zich  niet  tot  bijvoorbeeld  spam  of  phishing.  De  kennis  en  techniek  waarover  hij  kan  beschikken,  stelt  tot  meer  in  staat.  Volgens  reguliere  economische  principes  doet  hij  aan  productdiversificatie en is in veel meer illegaliteit betrokken dan spam of phishing,  om het risico te spreiden maar vooral ook om meer geld te verdienen. De Pro heeft  een  grotere  kans  om  afkomstig  te  zijn  uit de  ICT‐wereld.  Hij  beschikt  zelf  over  de  nodige  technische  kennis,  zodat  hij  meerdere  stappen  in  het  phishingproces  zelf  kan uitvoeren. Om een phishingaanval uit te laten voeren weet hij welke personen  in  te  schakelen  en  hoe  die  personen  aan  zich  te  binden,  ter  minimalisatie  van  de  kans  op  uitlekken  van  zijn  activiteiten.  Het  is  niet  onwaarschijnlijk  dat  de  professional  in  enig  land  al  een  strafblad  heeft  met  betrekking  tot  (internet)criminaliteit. 

 

De  gevorderde  spammer  kan  afkomstig  zijn  uit  elk  van  de  onderscheiden  vormen  van  instroom.  Hij  blijft  relatief  dicht  bij  zijn  business:  spam  en/of  relatief  eenvoudige phishing. Zijn netwerk is daarop ook gericht, en bestaat uit familie‐ en  vriendenrelaties. Hij is ook afhankelijk van dat netwerk omdat hij niet alle stappen  van het proces zelf beheerst. Daarom durft hij ook niet verder te springen dan zijn  polsstok  lang  is.  Hij  onthoudt  zich  van  andere  vormen  van  criminaliteit.  Hij  weet  niet  alle  evolutionaire  ontwikkelingen  te  volgen  maar  heeft  daar  vrede  mee.  Hij  maakt  gebruik  van  op  het  internet  beschikbare  codes  en  DIY‐kits.  Zijn  identiteit 

weet  hij  maar  beperkt  af  te  schermen;  daarvoor  vertrouwt  hij  ook  op  de  functionaliteiten  in  de  kits.  Hij  heeft  weinig  domeinnamen  op  zijn  naam  staan,  maakt gebruik van door anderen opgezette databestanden, en maakt gebruik van  relatief  eenvoudige  manieren  om  de  opbrengst  van  zijn  activiteiten  binnen  te  halen. Hij is al enige tijd in het wereldje actief, maar het is niet zijn hoofdactiviteit.  Hij heeft daarnaast werk of studeert. 

 

De  amateur  is  iemand  die  weinig  tot  geen  kennis  van  internet  en  computercriminaliteit  heeft.  Zijn  betrokkenheid  bij  het  proces  komt  bijvoorbeeld  voort uit een netwerk, waarbij hij ingeschakeld wordt voor een ‘klusje’. Als er een  stap uitgevoerd moet worden weet hij altijd wel een mannetje te vinden, maar hij  zoekt die het liefst dichtbij huis. De amateur is een soort van opportunist: een man  van kansen, die instapt vanwege het geld dat er te verdienen valt. Zo beschreven  heeft  hij  weinig  van  een  initiator.  Hij  staat  er  toch  bij  omdat  hij  zich  uit  opportunisme wel als een initiator gedraagt. Onnozele spam‐ en phishingaanvallen  zullen  het  werk  kunnen  zijn  van  een  dergelijke  figuur.  Ze  hebben  een  klok  horen  luiden,  worden  aangetrokken  door  vermeende  hoge  opbrengsten  en  een  even  vermeend laag risico. Ze huren broertjes, neefjes en kameraden in voor de techniek  en gaan vrij snel het web op. Hun voorbereidingstijd is kort, ze vertrouwen op de  onoverzichtelijkheid  van  het  web  (of  ze  denken  er  gewoon  niet  over  na)  en  zijn  gehaast om het allemaal te zien werken. Verhullen van identiteit doen ze simpel. Ze  maken  allerlei  fouten  maar  komen  er  mee  weg  omdat  de  schade  veelal  beperkt  blijft. Wat achterblijft, is de sensatie. 

 

2.20.6 De ‘Sponsor’ (producent phishingproces)

De sponsor is de persoon van wie de boodschap wordt verzonden door middel van  de spamaanval (ook wel de spamvertizer genoemd). De sponsor is ook de betaler  voor  de  aanval.  In  het  geval  van  phishing  zullen  de  sponsor  en  de  initiator  vaker  dezelfde persoon zijn, omdat spam dan niet een doel op zich is, maar een middel  om  mensen  naar  een  website  te  lokken  voor  bijvoorbeeld  het  verspreiden  van  malware. De sponsor zet het hele phishingproces in werking.  

 

Binnen  de  sponsorrol,  kan  onderscheid  gemaakt  worden  tussen  amateurs  en  professionals.  De  amateursponsor  bestaat  uit  kleine  bedrijven  die  een  duidelijk  afgebakende  doelgroep  willen  benaderen.  Een  voorbeeld  is  een  leverancier  van  voetbalkleding die van alle voetbalclubs in de omgeving mailadressen op het WWW  zoekt  en  die  mensen  of  organisaties  mailt  vanaf  zijn  eigen  mailadres  of  het  mailadres  van  de  zaak.  Deze  vorm  van  spam  hoeft  niet  vervelend  te  zijn, 

bijvoorbeeld omdat het onderwerp van het bericht aansluit bij de belevingswereld  van de ontvanger. De amateur maakt (door tussenkomst van derden) vaak gebruik  van  een  legitiem  webadres  en  zijn  eigen  e‐mail.  Spamberichten  in  deze  categorie  zijn meestal advertenties. 

 

Professionele  sponsoren  pakken  hun  spamproces  grootser  en  grondiger  aan.  Voorbeelden hiervan zijn de spamberichten voor medicijnen of met pornografische  inhoud. De website of het product waar het bericht naar verwijst, zijn bijna nooit  direct herleidbaar tot de spamsponsor. Om dat zo te houden, maken professionele  sponsoren ook gebruik van mailservers in schimmige buitenlanden of van gehackte  mailservers.  Zo  zijn  zij  voor  de  opsporing  in  landen  waar  spam  inmiddels  een  misdrijf is, zeer moeilijk te vinden. Zeker als spam als instrument wordt gebruikt in  een ander (cyber)crime proces, zal de spamsponsor proberen zijn identiteit zoveel  mogelijk te verhullen, zowel door de afkomst van de spamberichten te versluieren,  als door de locatie van de website te maskeren. 

 

“Betrokkenheid  als  sponsor  bij  het  phishingproces  wordt  in  toenemende  mate  geïndiceerd door: 

 bulletproof hosten van domeinnamen;  

 het  korte  tijd  actief  zijn  van  aangevraagde  domeinnamen  (vermoeden  van  domain kiting);   domeinnamen die onder een nickname naam staan geregistreerd;    het IP‐adres waaronder is geregistreerd en dat niet blijkt te kloppen;    namen die worden gehost door een hoster die vooral ook pillensites, juwelen‐ sites of pornosites beheert.”    

Ook  de  registratie  van  niet  op  bestaande  instellingen  gelijkende  vertrouwenwekkende  namen  kan  verdenking  oproepen.  Zijn  het  namen  die  verwijzen  naar  medicijnen,  drugs,  juwelen  etc.  dan  dringt  het  vermoeden  van  zelfstandige spam voor deze artikelen op. Door de opkomst van targeting in spam,  zijn  sites  met  een  .nl  domein  interessanter  geworden.  Die  zijn  vertrouwenwekkender  dan  een  .com  domein  en  ze  bevinden  zich  dichter  op  een  mogelijke doelgroep (met een grotere trefkans als gevolg). Wordt naast de spam‐ elementen  ook  voldaan  aan  domain‐kiting  en  command‐communicatie  via  chatchannels (ICQ, Ventrilo, MSN, FistofEurope, etc.) dan lijkt dat te duiden op het  naar zich toe halen van gegevens (identiteiten). 

 

“Als iemand money transfers doet/ontvangt binnen een bepaalde bandbreedte qua  bedrag, en van verschillende afzenders in verschillende landen, hij/zij chatchannels  beluistert  en  er  alleen  aan  deelneemt  door  het  verzenden  van  korte  codes 

(command‐communicatie) dan duidt dat op het activeren van een gegevensstroom  via het channel.” 

 

Het  product  dat  de  professionele  spamsponsor  aanbiedt,  hangt  samen  met  diens  achtergrond. Personen die in de porno‐industrie bezig waren voor de vlucht van de  digitale snelweg in de jaren negentig, zoeken hun heil nu nog steeds in de porno, zij  het  in  digitale  vorm.  Voor  deze  personen  is  het  internet  een  geweldig  medium  geworden om hun producten onder de aandacht te brengen en te verhandelen. Zij  zijn  niet  zozeer  iets  anders  gaan  doen,  als  wel  dat  hun  wijze  van  distributie  en  ‘adverteren’  anders  is  geworden.  Hetzelfde  geldt  voor  medicijnenhandelaars  en  verstrekkers van kredieten en leningen. 

 

“Een  grote  kans  om  als  sponsor  betrokken  te  zijn  bij  phishing  activiteiten,  maakt  iemand  die  als  entrepreneur  bekend  is  vanuit  de  klassieke  pornowereld  en  die  meerdere  domeinnamen  (tientallen)  heeft  geregistreerd  die  niet  direct  porno‐ gerelateerd  zijn;  die  bovendien  gelijkenis  vertonen  met  de  namen  van  instellingen  waarmee  geen  relatie  bestaat,  en  waarvan  de  suffix  van  die  domeinnamen  (top  level domein) duidt op een bulletproof hosting vriendelijke omgeving (Hongkong:hk,  China: cn, Brazilië: br, Rusland: ru).” 

 

Ook  al  maken  sophisticated  phishers  geen  gebruik  meer  van  look  alike  domeinnamen,  hun  historische  mutaties  in  de  whois  database  daterend  van  vroegere minder geëvolueerde phishing technieken, kunnen nog steeds naar hen of  hun aliassen verwijzen. 

 

“Het  registratiepatroon  van  domeinnamen  door  de  jaren  heen,  is  een  graadmeter  voor de ontwikkeling van klassieke naar meer sophisticated phishing.” 

 

2.20.7 De ‘Spammer’ (regisseur phishingproces)

Het begrip spammer is ontleend aan de klassieke vorm van phishing. Maar ook in  moderne op malware gebaseerde phishingvarianten komt de spammer nog steeds  voor. In dat geval bijvoorbeeld om mensen naar een malware verspreidende site te  lokken. 

 

De  spammer  is  diegene  die  de  lok  e‐mail  naar  potentiële  slachtoffers  stuurt.  In  sommige  gevallen  is  dit  ook  degene  die  de  e‐mail  opstelt.  Beide  rollen  kunnen  vervuld  worden  door  de  phisher  zelf.  Als  hij  niet  de  beschikking  heeft  over  een  massmailing  programma, kan  hij dit  aanschaffen  via  een  scriptkiddy.  Deze  rol  kan 

ook  vervuld  worden  door  een  marketingbureau.  Een  klein  beginnend  bureau  dat  heel veel verschillende diensten aanbiedt maakt meer kans betrokken te raken bij  spam.  Door  de  hoeveelheid  aan  activiteiten  en  klanten  is  een  dergelijk  bureau  mogelijk  minder  transparant.  In  een  meer  amateuristische  omgeving  kan  de  spammer een scriptkiddy zijn, die met op fora verkrijgbare software spamberichten  verstuurt. 

 

“Op  basis  van  de  ontwikkeling  die  de  porno‐industrie  onder  invloed  van  internet  heeft  doorgemaakt  of  sterker  nog,  de  bijdrage  van  de  porno‐industrie  aan  de  ontwikkeling  van  het  internet,  wordt  bredere  betrokkenheid  van  porno‐ entrepreneurs in cybercrime vermoed.” 

 

Met het in zwang raken van het internet, zagen veel marketeers de kansen van dit  medium. Internet marketing bedrijven en initiatieven schoten als paddestoelen uit  de  grond.  Deze  bedrijven  ontplooiden  zeer  diverse  activiteiten,  variërend  van  het  ontwerpen van websites en reclamebanners, tot gedegen marktonderzoek en het  uitzetten  van  massmailing  campagnes.  Net  als  de  porno‐entrepreneur  is  de  marketing  wereld  goed  op  de  hoogte  van  technologische  ontwkkelingen  met  betrekking  tot  het  internet.  Daarnaast  hebben  ze  verstand  van  targeting,  het  aanbieden  van  producten  aan  bepaalde  doelgroepen,  en ervaring  met  het  vinden  en gebruiken van contactgegevens. 

 

“Een  grote  kans  om  te  zijn  betrokken  bij  phishing  of  spam  maken  Nederlandse  internet  marketeers  of  direct  mailers  die  een  breed  pakket  aan  legale  diensten  aanbieden,  waaronder  affiliate‐activiteiten²³,  en  die  een  kleine  bestaffing  kennen,  en  meerdere  naamwijzigingen,  en/of  meerdere  verhuizingen,  en/of  statutenwijziging  vlak  voor  verkoop,  en/of  eerder  faillissement,  en  plotselinge  winstverandering  in  het  recente  verleden  (van  laag  naar  hoog),  en  grote  bandbreedte afnemen aan internetcapaciteit, en/of grote adressenbestanden onder  hun beheer hebben, en/of grote hoeveelheden uitgaand mailverkeer kennen.”   

Binnen  de  internetmarketing  wereld  is  er  nu  een  tweespalt  aan  het  ontstaan.  Enerzijds  zijn  er  de  grote  marketeers  die  niet  slechts  op  internetmarketing  focussen,  maar  die  voor  klanten  een  totale  marketingcampagne  uitrollen.  Dit  zijn         

23

  Affiliate  activiteiten  staan  voor  een  vorm  van  e‐commerce  (in  casus  online  marketing)  waarbij  de  webwinkel (adverteerder of merchant) de affiliate (uitgever/webmaster) betaalt voor elke bezoeker of  ‘lead  of  sale’  die  is  aangebracht  via  zijn/haar  website(s)  of  zoekmachine  campagne  (www.csulb.edu/web/journals/jecr/issues/20014/paper4.pdf). 

de  grote  vissen  in  de  vijver.  Deze  bedrijven  hebben  een  leidende  positie  in  de  markt. Daarna komt een grote groep van middelgrote tot kleine marketeers. Vooral  de bedrijven die zich puur op internetmarketing richten en in het onderste segment  van de markt opereren zijn gevoelig voor grijze of zwarte marketingpraktijken zoals  spamming.  Deze  bedrijven  hebben  vaak  een  beperkt  aantal  werknemers,  minder  dan vijf, en doen vooral aan website ontwerp en direct mail, alhoewel ze een breed  dienstenpakket beheersen. Deze bedrijven zullen door de concurrentie onder druk  staan.  Het  verspreiden  van  een  groot  aantal  massmailings  tegen  een  dikke  vergoeding  zonder  moeilijke  vragen  te  stellen  zal  bij  een  deel  van  deze  bedrijven  zeker mogelijk zijn. Voor phishing zullen deze bedrijven niet vaak ingezet worden.  Phishing  is  een  duidelijker  misdrijf  dan  spamming,  omdat  daarbij  de  schade  zichtbaar is. Ook is de strafmaat voor phishing hoger. 

 

Van  deze  kleine  marketingbedrijven  zal  het  gedrag  in  zekere  zin  atypisch  zijn.  Aangezien  spamming  geen  alledaagse  bezigheid  dient  te  zijn  van  een  dergelijk  bedrijf, zal de betaling ook niet alledaags verlopen. Deze atypische betalingen zijn  een indicatie voor spam gedrag. Bovendien zullen deze extra activiteiten toch op de  afrekening  moeten  verschijnen.  Dit  kan  zichtbaar  zijn  in  de  hoogte  van  bepaalde  posten  zoals het  bedrijfsresultaat. Ook de bedrijfsvoering  kan  een  aanwijzing  zijn.  Zijn er medewerkers die al antecedenten op het gebied van fraude hebben? Komen  medewerkers  op  fora  die  bekend  zijn  vanwege  hun  ondergrondse  internetactiviteiten? Verhuist het bedrijf veel of verandert het veel van naam? Een  combinatie van deze factoren is al een indicatie dat er iets met het bedrijf aan de  hand  is.  Als  daar  dan  nog  operationeel  opvallende  factoren  bij  komen  zoals  hoog  niveau  gebruikte  bandbreedte,  veel  domeinregistraties  per  tijdseenheid  en  adresbestanden  die  overeenkomen  met  spamruns,  dan  wordt  de  verdenking  van  het misdrijf spam sterker. 

 

Uit enkele van de Opta‐dossiers komt de gevoeligheid van affiliates naar voren voor  illegale  activiteiten.  Op  het  internet  circuleren  daarvan  vele  voorbeelden  (cookiestealing,  banner  replacement,  pop  ups).  De  verwachting  is  dat  voor  met  name moeilijker draaiende bedrijven de stap van legaal naar illegaal een kleine is.  Variërend van de verkoop van adressen tot en met het in opdracht van de sponsor  volledig  uitvoeren  van  de  processtap  9.  Misdrijven  gepleegd  door  de  gelegenheid  die  tijdens  de  wettige  beroepsuitoefening  wordt  geboden,  noemt  men  ‘occupational  crime’  (Fagan  &  Freeman,  1999).  De  reguliere  bedrijfsuitoefening  wordt in dat geval een gelegenheidsstructuur voor het beoefenen van criminaliteit.  Naar  analogie  van  wat  de  Monitor  Georganiseerde  Criminaliteit  van  het  WODC  (WODC,  2007)  aantrof  binnen  enkele  van  de  120  onderzochte  recherchedossiers  aangaande  georganiseerde  misdaad,  worden  de  volgende 

gelegenheidsveronderstellingen gedaan: 

 er  zijn  beroepsbeoefenaars  die  vanuit  de  legale  marketing  dienstverlening  overstappen naar illegale; 

 er zijn mensen die legaal voor hun klanten werken en die op enig moment door  die  klanten  worden  gevraagd  om  ook  illegale  activiteiten  te  ondernemen,  en  die daarin toestemmen (al was het maar om de klant niet kwijt te raken);   er  zijn  mensen  die  legaal  voor  klanten  werken  en  de  gegevens  die  ze  in  die 

hoedanigheid onder zich hebben gebruiken voor illegale doeleinden zonder dat  de klant daarvan op de hoogte is. 

 

Vooral organisaties met een geringe interne controle (eenhoofdige directie, kleine  omvang  etc.)  maken  kans  om  te  bezwijken  voor  de  gelegenheid.  Zij  kunnen  zich  relatief onopgemerkt bedienen van illegale activiteiten. Hoe groter de organisatie,  hoe groter de kans op ooggetuigen die uit de school klappen. 

In  de  aangehaalde  WODC  monitor  was  opvallend  dat  bepaalde  vormen  van  gelegenheidscriminaliteit  een  patroon  kenden  qua  plaatsen,  identieke  omstandigheden  en  dezelfde  knooppunten  van  informeel  bankieren.  Een  verschijnsel  dat  lijkt  te  duiden  op  dezelfde  dadergroepen  of  wisselende  en  roulerende daders die zich bedienen van dezelfde praktijken.  

 

Het  is  de  vraag  of  de  overige  door  het  WODC  gesignaleerde  principes  van  georganiseerde  criminaliteit  ook  opgaan  voor  bijvoorbeeld  o.a.  phishing.  Het  belang van sociale relaties kan door het gebruik van internet wel eens wegvallen of  zijn  weggevallen.  De  sociale  gelegenheidsstructuur²⁴  die  bepaalt  wie  op  welk  moment toegang kan krijgen tot winstgevende criminele activiteiten²⁵ ziet er in het  geval  van  cybercrime  wellicht  heel  anders  uit.  Waar  vanwege  grote  financiële  risico’s  vroeger  vooral  vertrouwen  van  groot  belang  was,  zijn  deze  risico’s  in  het  geval  van  phishing  vele  malen  kleiner.  De  logistieke  problemen  rondom  phishing  zijn ook kleiner dan in relatie tot de georganiseerde misdaad rond mensenhandel of  drugshandel. Daardoor heeft men in het algemeen minder mededaders nodig om  het delict succesvol uit te kunnen voeren. Dankzij deze voordelen in relatie tot de  relatief  lage  pakkans  en  de  grote  opbrengsten,  is  op  basis  van  omkering  van  de  door  het  WODC  gesignaleerde  principes,  de  kans  aannemelijk  dat  de  georganiseerde misdaad ook achter phishing activiteiten zit.          24 Sociale relaties die toegang geven tot winstgevende criminele mogelijkheden. Een combinatie van de  benadering uit de gelegenheidstheorie (Clarke & Felson, 1993) met de sociale netwerktheorie.  25 In hun rapport presenteren de onderzoekers bevindingen van een deelonderzoek in het kader van de  Monitor  Georganiseerde  Criminaliteit  onder  979  verdachten  van  betrokkenheid  bij  79  opsporingsonderzoeken ingeschreven bij het OM in de periode 1995‐1999. 

2.21 ‘The Employees’

 

Onder de noemer employees zijn de rollen bij elkaar gebracht die voor de initiator  de  uitvoerende  activiteiten  van  het  spam‐/phishingproces  voor  hun  rekening  nemen  en  die  zich  daar  ook  terdege  van  bewust  zijn.  Omdat  het  rollen  betreft,  kunnen  deze  ook  samenvallen  met  het  zijn  van  initiator.  De  instroom  van  employees  in  de  wereld  van  spam/phishing  loopt  deels  parallel  met  die  van  de  initiators. 

 

2.21.1 De ‘Webdesigner’

Om  een  spoof  website  te  ontwerpen,  heeft  de  phisher  een  ontwerper  nodig.  Dit  moet zeker iemand zijn met de nodige ervaring, omdat de website exact gelijkend  moet  zijn  aan  het  origineel.  Bovendien  moeten  eventuele  links  uitkomen  bij  de  juiste verwijzingen op de officiële pagina van de instelling die het doelwit is van de  phishing  aanval.  Als  de  phisher  zelf  erg  bedreven  is  in  het  ontwikkelen  van  websites,  kan  hij  deze  rol  vervullen.  Zo  niet,  dan  moet  hij  iemand  werven  die  dit  voor hem doet. Op fora en nieuwsgroepen kan het eenvoudig zijn hier iemand voor  te  vinden.  Aangezien  het  hier  vooral  draait  om  aanzien  en  het  laten  zien  van  de  hoogstandjes waartoe men in staat is, is het uitdagen van een naïeve bezoeker om  een exacte kopie te maken van een website niet heel moeilijk, zeker niet als er een  vergoeding  tegenover  staat.  Voor  de  initiators  die  dit  zelf  niet  willen  of  kunnen,  geldt  dat  zij  ieder  contact  met  enige  computeraffiniteit  kunnen  vragen  voor  dit  fenomeen. In de regel zullen dit scriptkiddies zijn. 

 

2.21.2 De ‘Scriptkiddy’

De  naam  kiddy  slaat  in  dit  geval  echt  op  de  leeftijd.  Als  ‘employee’,  is  een  kiddy  voor  de  phisher  een  makkelijke  kennisbron  voor  het  verkrijgen  van  diensten  en  programmatuur in het phishingproces. Een scriptkiddy is te karakteriseren als een  (jonger)  persoon  die  op  zoek  is  naar  een  beetje  avontuur.  Ze  hebben  zeker  vaardigheid en kennis met betrekking tot IT, maar zijn niet zo goed of origineel dat  ze  voor  doorgewinterde  hacker  kunnen  doorgaan.  Om  aanzien  en  status  ter  verwerven,  gaan  ze  aan  de  slag  met  alle  voorhanden  zijnde  malware.  Hiermee  creëren ze virussen (het I‐love‐you virus was een eenvoudig gegenereerd virus van  een  scriptkiddy),  bouwen  massmail  programmatuur  en  dergelijke.  De  basis  voor  dergelijke  programmatuur  is  op  het  internet  te  vinden  in  nieuwsgroepen,  op  fora  en  via  chatboxen.  Omdat  scriptkiddies  niet  origineel  genoeg  zijn,  blijft  de  schade 

In document Phishing, Kinderporno en Advance-Fee internet Fraud (pagina 95-102)