eenvoudige huizen staan. Ook woont men nooitaan maar altijd op een plein.
Overigens woont men nietop maar in het Statenkwartier dat een deel is van dat
Scheveningen waar men ‘op’ woont; verderop Zorgvliet, maar in het park Zorgvliet.
Hier wordt misschien bij ‘in’ gedacht aan een aardrijkskundige streek en bij ‘op’ aan
een ‘stand’ waarop men woont.
[Mededeling]
■■■■■
■ Er komen nog steeds reacties binnen naar aanleiding van opmerkingen mijnerzijds
betreffende de weergave van buitenlandse aardrijkskundige namen. Zo constateert
de heer Haan uit Wehl (geen buitenlandse plaatsnaam, maar een Gelderse), dat
het Oostafrikaanse land Uganda alleen in Nederland afwijkend gespeld wordt, en
wel alsOeganda. Kenya wordt alleen bij ons als Kenia geschreven, en de heer
Haan waarschuwt tevens, om mensen die naar Tchad emigreren, hun vrienden en
magen te instrueren, dit niet als Tsjaad te schrijven, want een brief naar dat land
mocht wel eens niet aankomen. ■ Dat laatste meen ik overigens te mogen
betwijfelen. Het gaat er volgens mij om dat de Nederlandse posterijen weten, waar
ze de epistels heen moeten sturen. ■ Als ik een brief naar Finland stuur, dan zal
het de post in Suomi een geringe zorg zijn hoe in het buitenland de naam van het
land der duizend meren verhaspeld wordt. Als ik,
om-48
gekeerd, vanuit Finland een brief stuur naar een land getiteldNederland, dan zou
dat de Finse post wel eens voor problemen kunnen plaatsen. ■ Maar goed, waarom
niet consequent in alle gevallen de internationale schrijfwijze aangehouden, vraagt
zich kennelijk de heer Haan af. Ik weet het niet. Soms zou ik er voor voelen, Uruguay
maar als Oeroegwaai of desnoods Oeroekwaai te spellen, opdat geen Nederlandse
televisiecommentator het meer in zijn hoofd hale dit Spaanse woord op zijn Engels
alsJoeroekwee uit te spreken. ■ Wel irriteert het mij, en daarmee zit ik dan weer
op de lijn van de heer Haan, dat de NRC/Handelsblad de Lybische leiderKhadaffi
consequentGadaffi noemt. Begrijpelijk als het erom gaat de juiste uitspraak zoveel
mogelijk weer te geven (kh is de Franse en Engelse transcriptie voor de ch-klank
in het Arabisch), maar waarom wordtKhomeiny in die krant dan niet tot Gomeini
omgedoopt? Omdat Perzisch nu eenmaal geen Arabisch is? Nu ja. ■ Nee lezers,
we komen er nooit helemaal uit. En, nu ik toch definitief aan het zeuren ben geslagen,
heeft u ook geen gevoel van onbehagen gekend, toen u tijdens de verslaggeving
over het proces tegen de Bende van Vier moest ontdekken, dat zonder enige
inspraak uwerzijds de naam Mao Tse-Toeng plotseling veranderd bleek inMau
Dzedong? ■ Overigens heb ik ooit horen verluiden (ik gebruik het woord ooit verkeerd
hier, u hebt gelijk, maar van mijn kant is het niet modieus: ik maakte mij al schuldig
aan dit woordgebruik voordat het in Holland mode was - en als u dat geen argument
vindt, dan laat maar zitten), dat het Bilkers (de dialecten van Het Bildt, waaronder
de woonplaats van W. Lageveen valt) door echte Friezen als een soort Hollands
wordt versmaad. St-Annaparochie ligt geografisch ver van mijn bed, dus ik houd
me verre van elke discussie die hierover weer mocht ontstaan. ■ Zeker geen Hollands
in welke betekenis dan ook is het woordlomo. Dit schijnt een gerecht te zijn dat in
een cafetaria in Sneek wordt geserveerd, althans op de prijslijst prijkt. Willemien
wilde het bestellen uit nieuwsgierigheid, maar de voorraad bleek uitverkocht. Niemand
van het dienstdoend personeel kon haar ook maar een globale indruk geven van
wat een lomo was. Lezers die er meer van weten, zorg dat er gerechtigheid
geschiede! ■ R. Quené meldt het verdwijnen van het woorden uit de Nederlandse
taal. De finesses komen een volgende keer wel aan bod. De laatste alinea van zijn
brief luidt: ‘En overigens (u ziet, een heroïsche poging omen in stand te houden,
PCUdB): waarom die overbodige punten en nullen in de tijdsaanduiding? Ook zo'n
nieuwe mode. Wij kennen iemand, die vijf uur 's middags uitspreekt als
zeventienhonderd uur. Ik acht het niet uitgesloten dat dit militair jargon is. Een reden
voor dienstweigering?’. ■ Ook een slechte reden kan een goede reden zijn, zullen
we maar zeggen. Voor de rest kan ik aan de redenering geen touw vastknopen.
Schrijfwijzen als 17.00 u. zijn op het Europese continent sinds jaar en dag in zwang,
en bedoeld om tijdschema's overzichtelijk en uniform te maken. Met de klemtoon
opform, wel te verstaan. Dat iemand 17.00 als zeventienhonderd uitspreekt, bewijst
allerminst dat die punt overbodig is: integendeel: het bewijst dat die iemand de punt
over het hoofd heeft gezien. ■ Ook H.P. Ansberg uit 's-Gravenhage attendeert ons
op een vermeend modeverschijnsel: hij noteert uitspraken alskabbinet, ammateur,
ammerika (dus verdoffing van de a in onbeklemtoonde lettergrepen) alsmede
proffessor, hommofiel. Hij hoopt dat dit verschijnsel een kort leven beschoren zal
blijken te zijn. ■ Merkwaardig is dat sommige mijner fonetische handboeken, die
ook niet van vandaag of gisteren dateren, deze uitspraken eveneens signaleren,
en daarbij een uitzondering maken voor het zuiden van het randstedelijk gebied.
Misschien betekent de noodkreet van H.P. Ansberg wel dat het laatste bolwerk van
de zuivere uitspraak van onbeklemtoonde klinkers dreigt te bezwijken. Als ik het
een en ander overlees, zie ik dat ik weer aardig provenciaal bezig ben geweest.
49
[Nummer 5]
In document
Onze Taal. Jaargang 50 · dbnl
(pagina 126-129)