G20 in Pittsburgh september 2009 (De Verenigde Staten)

De G20-top in Pittsburgh was erg belangrijk. De verklaring van de top was steeds positiever over het werkveld van de IAO. Steeds meer werd de focus verlegd naar arbeid en sociale rechten. De research van de IAO was een uitstekende basis waarover de leiders debatteerden. De uitkomst was dan ook in de richting van een IAO-respons: “Quality Jobs” moesten het hart vormen van het herstel.

G20 zag IAO-voorstellen als deel van de oplossing, dat bewijzen volgende citaten.

“We also welcome the recently-adopted ILO Resolution on Recovering from the Crisis: A Global Jobs Pact, and we commit our nations to adopt key elements of its general framework to advance the social dimension of globalization. The international institutions should consider ILO standards and the goals of the Jobs Pact in their crisis and post-crisis analysis and policy-making activities.

We commit to implementing recovery plans that support decent work, help preserve employment, and prioritize job growth. In addition, we will continue to provide income, social protection, and training support for the unemployed and those most at risk of unemployment.”(G20 Research Group, 2009)

Deze verklaring nam verschillende doelen van de IAO over, en zorgde ervoor dat arbeid en sociale rechten opgewaardeerd werden tijdens de crisis.

IAO-Directeur-Generaal Juan Somavia mocht op deze G20-meeting de leiders van de groep aanspreken. Hiervoor was een document “Protecting People, Promoting Jobs: From crisis response to recovery and sustainable growth” opgesteld. Het document diende om de G20-leiders nog meer de weg op te sturen die ze gestaag waren ingeslagen. De speech van Somavia was allereerst een reactie op de oproep van de G20-leidersverklaring van Londen. Daar riep de G20 de IAO op om samen met andere organisaties de ondernomen acties te beoordelen en ook de te ondernemen acties te bekijken. De IAO beantwoordde die vraag op verschillende manieren.

Ten eerste voerde de IAO onderzoek naar arbeid en sociale bescherming. Dit onderzoek omhelsde 54 landen en omvatte alle regio’s en alle inkomensgroepen. Volgens de cijfers van de IAO werden door de acties die landen reeds ondernomen, zeven tot elf miljoen jobs gered in G20-landen. Dit toonde aan dat de G20 een beleid kon voeren dat toch, ondanks het torenhoge jobverlies, een positieve uitkomst had. In die zware periode konden een pak meer jobs verdwijnen zonder de beleidsinspanningen.

Ten tweede spreekt Somavia over het Global Jobs Pact. Nadat dit pact werd aangenomen door de Internationale Arbeidsconferentie, wil de IAO dit in de G20 naar voren schuiven als een basis voor een internationaal akkoord in verband met beleidsopties rond arbeid. Op die manier moest de tijdspanne tussen het herstellen van de economie en het herstellen van de jobmarkt tot een minimum behouden worden. Het was een oproep om een gecoördineerde mondiale actie op poten te zetten. Zo moesten duurzame groeistrategieën tot een eerlijkere en duurzame globalisering kunnen leiden.

Ten derde werd opgeroepen om nieuwe patronen op te stellen om duurzame groei na te streven. Somavia legde de nadruk op de link tussen investeringen, groei en productiviteit langs de ene kant en tewerkstelling, arbeidsmarktbeleid en sociaal beleid langs de andere kant (Somavia, 2009).

Deze uitnodiging voor de IAO had een impact en dat is te zien in de uitkomst van de G20- top. Er werd een deel van de leidersverklaring van de top besteed aan de manier waarop jobs een deel van de oplossing kunnen zijn, en waarin de rol van de IAO werd opgewaardeerd door de organisatie als vaste deelnemer hierbij te betrekken.

De G20 stelde dezelfde cijfers voor om aan te tonen dat hun acties de goede richting uitgaan, en zette ze ook sterk in om deze inspanningen verder te zetten om ook na het herstel van de economie voldoende aandacht te spenderen om de impact op jobverlies te beperken. Erg belangrijk was de verwijzing van de G20 naar Decent Work. De Groep verbond zich in punt 43 van de verklaring om herstelplannen op te stellen die niet enkel Waardig Werk zouden ondersteunen, daarnaast zouden ze ook helpen om tewerkstelling te beschermen en een prioriteit te maken van jobgroei. Ook werd beloofd om sociale bescherming en training voor de werklozen te voorzien. De belofte om zelfs in tijden van chaos en crisis de internationale arbeidsstandaarden niet te verzwakken of te negeren was van groot belang. Dit was in feite in deze periode van de crisis een grote erkenning van de IAO en zijn mandaat. De fundamentele principes en rechten op het werk werden ook nogmaals bevestigd. De verwijzingen en de bevestigingen van de principes van de organisatie werden aangewend als tool om de crisis te bestrijden.

Het Global Jobs Pact werd ook bevestigd en de belofte werd gemaakt om verschillende facetten van het pact te implementeren in de oplossing die de G20 voor de crisis trachtte te bieden. Het riep andere internationale organisaties op om rekening te houden met het Pact bij het opstellen van crisisresponsen.

Een laatste belangrijk aspect van de verklaring was de uitnodiging aan het adres van de Internationale Arbeidsorganisatie om samen met de ministers van arbeid van de G20- landen in 2010 te vergaderen over de verdere stappen, met als onderwerp

arbeidsstandaarden en sociaal beleid (G20 Research Group, 2009).