• No results found

De omgekeerde toets in de gemeente Almere

Recent is er een artikel verschenen voor een uitgave van Trots op je vak, een

uitgave van Divosa over de gemeente Almere en de invoering van de omgekeerde

toets. Eén van de geïnterviewden van dit artikel is Mike Bos- van Vulpen. Er is een

verdiepend interview gehouden om meer te weten te komen over zijn ervaringen

als inkomensconsulent en over de overstap naar de omgekeerde toets.

Het artikel benoemt de problemen tussen de communicatie tussen wijkteams en

de afdeling Werk en Inkomen. In de zomer van 2016 is er begonnen met een pilot

waarbij ingewikkelde casussen met de betrokken partijen besproken worden

23

.

Hiernaast komt in het artikel naar voren dat de lerende omgeving zeer belangrijk

was gedurende deze pilot.

Zo heeft de gemeente Almere een uitkering toegekend aan een verslaafde jongen

zonder eigen woning. Er werd wel een voorwaarde gesteld dat hij zich laat

behandelen, begeleiden en zin geldzaken laat beheren. De uitkering werd, zo zegt

Daniël Bootsma (maatschappelijk werker), ingezet om zijn leven weer op orde te

krijgen.

8.2.1 Interview met Mike – Bos van Vulpen

Mike Bos – van Vulpen (vanaf nu Bos) werkt vanaf 2008 bij de gemeente Almere.

Hij is begonnen bij het callcenter en is nu zo’n 5 jaar werkzaam binnen de afdeling

Werk en inkomen. Binnen de gemeente Almere is er een onderscheid op

specialismen. Dit houdt in dat de afdeling W&I is opgebouwd uit verschillende

teams. (Voor het volledige interview zie bijlage 3)

Bos werkt als inkomensconsulent bij het team ‘poort en aanvragen’. Hij houdt zich

alleen bezig met nieuwe aanvragen. Zodra een klant een uitkering krijgt

toegewezen gaat deze over naar het team ‘beheer’.

Bos vertelt dat hij in het begin moeite had met de omgekeerde toets. “Dit is de

wet en daar ga ik niet vanaf wijken… tenzij” Hij zegt dat dat nu nog steeds zo is,

maar dat er gekeken wordt naar wat voor de klant nodig heeft. Hij geeft hierbij aan

dat “de klant sneller het voordeel van de twijfel’’ geven wel één van de grootste

verschillen is. Bos vertelt dat de omgekeerde toets geen ‘pamperen’ is. De klanten

hebben nog steeds eigen verantwoordelijkheid. We tolereren geen zwart werken

en geen fraude, dat verandert niet.

De pilot in samenwerking met het sociaal wijkteam, waar Bos onderdeel van was,

vond hij een zeer geslaagd traject. De kennisuitwisseling met de overige

professionals zag Bos als essentieel. Naast de pilot is er een training gegeven door

Stimulansz over de omgekeerde toets en er is een training gespreksvaardigheden

geweest. Bos gaf aan dat juist de trainingen voor een omslag hebben gezorgd in

zijn, eerst negatieve, houding tegenover de omgekeerde toets. Hij geeft nu aan

dat het gesprek tevens één van de belangrijkste veranderingen is nu de

omgekeerde toets is ingevoerd.

Bos omschrijft de omgekeerde toets als geven en nemen; “wij willen de uitkering

verstrekken maar daar mag wat tegenover staan.”

Bos is gevraagd naar de reacties van zijn collega’s. Dit was zijn antwoord: “Ik en

mijn collega’s promoten het heel erg. Bij ons leeft het ook, iedereen denkt er in

mee. Iedereen zoekt het contact met de wijkteams. Dat werkt heel goed. Maar

bijvoorbeeld het beheersteam, dat de lopende klanten doet, daar leeft het

helemaal niet. Het wordt niet gestimuleerd. Ook niet door de leiding. En die

hebben nog zoiets van wij gaan niemand pamperen, stop met die ongein. Na een

jaar is het nog steeds heel moeilijk.” Aan hem is hierop gevraagd wat hiervoor de

reden zou kunnen zijn. De belangrijkste redenen die hij benoemde, waren:

-

Motivatie en steun vanuit de leidinggevende;

-

Mogelijkheid tot het maken van fouten;

-

Vertrouwen vanuit leidinggevende/management.

Tevens is aan Bos gevraagd waar hij het meeste aan heeft gehad bij de omslag

naar de omgekeerde toets. Dit was de connectie met de andere hulpverleners, die

verschillende ideeën en inzichten op casussen. De discussie benoemt hij als één

van de belangrijkste onderdelen van de trainingen.

Voor de gemeente is het van toegevoegde waarde om te weten wat een

klantmanager moet kunnen om met de omgekeerde toets te werken en wat zij

hierin kunnen faciliteren. Bos gaf aan dat de volgende punten belangrijk zijn om

hierin mee te nemen:

-

Een klantmanager moet het gesprek aan kunnen gaan;

-

Goede kennis van de sociale wetgeving;

-

Vertrouwen in je beslissingen en keuzes en deze kunnen verantwoorden.

Bos gaf aan dat de cursus van Stimulansz hun belangrijkste aanvulling is geweest

bij de invoering. Hiernaast hebben zij een training gespreksvaardigheden

gekregen, die Bos erg nuttig en waardevol vond. De training

gespreksvaardigheden was met andere professionals zoals maatschappelijk

werkers. Deze combinatie maakte de training erg gemêleerd en zorgde voor

nieuwe inzichten.

Concluderend kan er gesteld worden dat Bos vindt dat de training

gespreksvaardigheden met externe professionals naast de training van Stimulansz

een basis levert voor de toepassing van de omgekeerde toets. Hiernaast

benadrukt hij het belang van vertrouwen vanuit het management en de

mogelijkheid om fouten te mogen maken.