Er dient aangetoond te worden dat de kwaliteit van de bodem en het grondwater in het besluitgebied in overeenstemming is met het beoogde gebruik. Dit is geregeld in de Wet
Bodembescherming. De bodemkwaliteit kan namelijk van invloed zijn op de beoogde functies van het besluitgebied. Indien sprake is van een functiewijziging zal er in veel gevallen een
bodemonderzoek moeten worden uitgevoerd binnen het besluitgebied. Middels dit onderzoek kan in beeld worden gebracht of de bodemkwaliteit en de beoogde functies van het besluitgebied bij elkaar passen.
Econsultancy BV te Boxmeer heeft een historisch bodemonderzoek uitgevoerd. Het onderzoek is uitgevoerd in het kader van de voorgenomen bestemmingswijziging. Er zijn geen aanwijzingen gevonden, die aanleiding geven een asbestverontreiniging binnen het besluitgebied te verwachten.
De onderzoeksresultaten geven géén aanleiding voor verder bodemonderzoek, dan wel een bodemonderzoek op analytische grondslag. Op basis van het vooronderzoek en de terreininspectie kan gesteld worden dat er milieuhygiënisch géén belemmeringen bestaan voor de voorgenomen bestemmingswijziging van het besluitgebied.
Voor het volledige onderzoek wordt verwezen naar het rapport dat als bijlage 3 integraal deel uitmaakt van deze ruimtelijke onderbouwing.
4.3 Luchtkwaliteit
Titel 5.2 van de Wet milieubeheer (Wm) heeft tot doel het beschermen van mensen tegen de negatieve gevolgen van luchtverontreiniging op de gezondheid. Hierbij is het van belang een onderscheid te maken tussen het:
realiseren van een bron (bijvoorbeeld inrichting of weg);
realiseren van een nieuwe gevoelige functie.
Bij het realiseren van een nieuwe bron moet in beeld gebracht worden of deze ontwikkeling leidt tot een verslechtering van de luchtkwaliteit, tenzij de ontwikkeling NIBM (Niet In Betekende Mate) is of onder het NSL valt.
Niet in betekenende mate (NIBM)
Titel 5.2 Wm introduceert het onderscheid tussen 'kleine' en grote' projecten. Kleine projecten dragen niet in betekenende mate bij aan de luchtkwaliteit. Een paar honderd grote projecten dragen juist wel 'in betekenende mate' bij aan de verslechtering van de luchtkwaliteit. Het gaat vooral om bedrijventerreinen en infrastructuur (wegen). Wat het begrip 'in betekenende mate' precies inhoudt, staat in het Besluit “Niet in betekenende mate bijdragen (luchtkwaliteitseisen)”.
Een geplande ruimtelijke ontwikkeling draagt niet in betekenende mate bij aan de luchtverontreiniging als:
het valt onder de categorieën van gevallen in de ‘Regeling niet in betekenende mate bijdragen (luchtkwaliteitseisen)’ of
als het bevoegd gezag aannemelijk kan maken, bijvoorbeeld door berekeningen, dat een ruimtelijke ontwikkeling jaarlijks niet meer stikstof en/of fijn stof-uitstoot oplevert dan 3%
van de grenswaarde voor de jaargemiddelde concentratie van PM10 en NO2. Deze 3%-grens wordt gedefinieerd als 3% van de grenswaarde voor de jaargemiddelde concentratie van fijn stof (PM10) of stikstofdioxide (NO2). Dit komt overeen met 1,2 microgram/m3 voor zowel PM10 als NO2. Zodra voor een van de twee stoffen de 3%-grens wordt overschreden draagt het project wel in betekenende mate (IBM) bij.
De Regeling niet in betekenende mate bijdragen (luchtkwaliteitseisen) bevat de aanwijzing van categorieën van gevallen die in ieder geval niet in betekenende mate bijdragen als bedoeld in artikel 5.16, eerste lid, onder c, van de Wet milieubeheer. Het gaat hierbij om de volgende categorieën:
inrichtingen infrastructuur kantoorlocaties woningbouwlocaties
Fijn stof door recreatie- en bedrijfswoning
Voor woningbouw geldt dat woningbouwprojecten van netto niet meer dan 1500 woningen (in geval van één ontsluitingsweg) niet in betekende mate bedragen aan de verslechtering van de
luchtkwaliteit (art. 4 lid 1 Besluit NIBM jo. art. 4 lid 2, bijlage 3B.2 Regeling NIBM).
Het onderhavige project voorziet slechts in de functiewijziging van een bestaande bedrijfswoning (van agrarisch naar niet-agrarisch) en de realisatie van één extra recreatiewoning en valt daardoor uiteraard ruimschoots onder de norm van 1500 woningen. Het project is te kleinschalig om in betekende mate bij te dragen aan een verandering/verslechtering van de luchtkwaliteit.
Luchtkwaliteit vormt geen belemmering voor de beoogde ruimtelijke ontwikkeling.
Fijn stof en endotoxines
Veehouderijen stoten (fijn)stof uit naar de omgeving. Pluimveehouderijen meer dan
varkenshouderijen en deze laatste weer meer dan ander veehouderijtakken. Met het (fijn)stof worden andere stoffen in de omgeving van veehouderijen verspreid, waaronder endotoxine. Het recente gezondheidsonderzoek van het RIVM (VGO) en het Endotoxinerapport tonen aan dat gezondheidsrisico's kleven aan de verspreiding van stoffen uit stallen. Op grond van het IVG onderzoek (de voorloper van het VGO onderzoek) ziet de Gezondheidsraad endotoxine als een goede indicator voor de blootstelling van omwonenden aan stoffen uit stallen die een negatieve invloed hebben op de luchtwegen.
gezondheidskundige advieswaarde voor endotoxine van maximaal 30 EU/m³ (Endotoxin Units) vast te stellen. Deze raad is het adviesorgaan voor het Rijk aangaande complexe
gezondheidsvraagstukken.
Endotoxine zijn ontstekingsbevorderende celwandresten van bepaalde bacteriën. De luchtwegen van mensen zijn daar zeer gevoelig voor. Het is een algemeen aanvaard wetenschappelijk inzicht dat endotoxine blootstelling negatieve gezondheidseffecten heeft op mensen. Vooral
vleeskuikenhouderijen kennen een uitstoot van endotoxine die hoog is in vergelijking met andere veehouderijen.
In de gemeente Asten worden sinds kort alle aanvragen om omgevingsvergunning-milieu ook getoetst aan het endotoxine toetsingskader. Uitganspunt hierbij is het voorkomen van nieuwe overschrijdingen en voorkomen dat bestaande overschrijdingen groter worden. Van de endotoxinen-norm gaat ook een omgekeerde werking uit. Dit betekent concreet dat voor de ontwikkeling aan de Diesdonk 41 bij de beoordeling van het woon- en leefklimaat endotoxines moeten worden meegewogen en dat wordt gemotiveerd of deze ontwikkeling geen extra
belemmeringen oplevert voor omliggende veehouderijen i.v.m. hun endotoxines-uitstoot. M.b.t. de beoordeling van het woon- en leefklimaat kan gebruik worden gemaakt van de kaart met
risicocontouren die de ODZOB heeft gemaakt.
De locatie Diesdonk 41 valt binnen de indicatieve risicocontour (30 EU/m³) van twee veehouderijen.
Dit betekent dat in beginsel m.b.t. endotoxines geen sprake is van een aanvaardbaar woon- en leefklimaat. Echter, op de eerste plaats verandert de ontwikkeling aan Diesdonk 41 niets aan de bestaande situatie m.b.t. de aanwezige woning. Deze woning blijft gehandhaafd waarbij alleen de functie van agrarische bedrijfswoning gewijzigd wordt naar niet-agrarische bedrijfswoning. Op de tweede plaats voorziet het project ook in de realisatie van een recreatiewoning. Aan een dergelijke woning behoeft redelijkerwijs niet hetzelfde beschermingsniveau te worden toegekend als een burger-of bedrijfswoning. Een recreatiewoning is immers slechts bestemd voor het tijdelijk en kortdurend verblijf door steeds wisselende personen. Op grond hiervan is de overschrijding van de norm van 30 EU/m³ aanvaardbaar.
endotoxine-kaart gemeente Asten (projectgebied rood omcirkeld)
Op de derde plaats behoeft m.b.t. het functioneren van omliggende veehouderijen niet gevreesd te worden dat het project aan de Diesdonk 41 voor extra belemmeringen zorgt, omdat op kortere afstand van deze veehouderijen nu al gevoelige objecten (woningen en boerderijcamping) zijn gelegen die maatgevend zijn.
4.4 Geurhinder
Voor het realiseren van een aanvaardbare woon- en verblijfsklimaat ter plaatse van het plangebied en om te voorkomen dat agrarische bedrijven in hun ontwikkeling belemmerd worden, is het
bepaalde in de Wet geurhinder en veehouderij van belang. De Wet geurhinder en veehouderij (Wgv) vormt vanaf 1 januari 2007 het toetsingskader voor de milieuvergunning, als het gaat om geurhinder vanwege dierenverblijven van veehouderijen.
Econsultancy BV te Boxmeer heeft een geuronderzoek uitgevoerd. Om inzicht te krijgen in de mate van geurhinder is zowel de voorgrond- als de achtergrondbelasting berekend met respectievelijk V-Stacks vergunning en gebied. De voorgrondbelasting ter plaatse van een geurgevoelig object is de geurbelasting die wordt veroorzaakt door de voor dat geurgevoelig object dominante veehouderij.
De achtergrondbelasting is de totale geurbelasting ter plaatse van een geurgevoelig object veroorzaakt door alle veehouderijen in de omgeving van een geurgevoelig object.
Voorgrondbelasting
Met behulp van het programma V-stacks vergunning (versie 2010.1) is de voorgrondbelasting berekend op het besluitgebied. Gezien de omvang van het aantal relevante veehouderijen in de nabijheid van het project zijn de volledige resultaten in bijlage 2 van het geurrapport opgenomen. In de onderstaande tabel zijn de veehouderijen met een maximale voorgrondbelasting van meer dan 1,0 ouE/m³ weergegeven.
Op basis van de berekende voorgrondbelastingen wordt geconcludeerd dat er geen overschrijdingen van de geurnorm van 10 ouE/m³ plaatsvinden ten gevolge van de veehouderijen. De maximale geurbelasting bedraagt 8,4 ouE/m³ voor het besluitgebied. Het percentage geurgehinderden binnen een concentratiegebied II blijft beperkt tot 17,8%. Op basis van het percentage geurgehinderden en de GGD-richtlijn kan gesteld worden dat de milieukwaliteit ten gevolge van de afzonderlijke
veehouderijen matig zal zijn.
Achtergrondbelasting
Behalve de voorgrondbelasting kan voor de milieukwaliteit ook de achtergrondbelasting van alle veehouderijen gezamenlijk van belang zijn. Met behulp van het programma V-stacks gebied (versie 2010.1) is tevens de achtergrondbelasting berekend. In de onderstaande tabel is de
achtergrondbelasting op de geurgevoelige locaties weergegeven.
Voor de directe omgeving van het besluitgebied zijn op basis van de berekende geurbelastingen contouren vastgesteld. In onderstaande afbeelding zijn de 98-percentiel contouren van de achtergrondbelasting ten gevolge van de gezamenlijke veehouderijen weergegeven.
achtergrondgeurbelasting
De achtergrondbelasting varieert ter plaatse van het besluitgebied van 10,1 tot 11,8 ouE/m³. Het percentage geurgehinderden binnen een concentratiegebied II blijft beperkt tot 21,7%. Op basis van het percentage geurgehinderden en de GGD-richtlijn kan gesteld worden dat de milieukwaliteit ten gevolge van de afzonderlijke veehouderijen matig tot tamelijk slecht zal zijn. De milieukwaliteit ter plaatse van het besluitgebied is vergelijkbaar met de bestaande woningen aan de Diesdonkerweg (zoals huisnummers 8 t/m 14) en wordt daarmee acceptabel geacht.
Vakantiewoning
Gezien de geurcontouren kan geconcludeerd worden dat voor achterliggend bijgebouw ten behoeve van de vakantiewoning/bed & breakfast sprake zal zijn van een vergelijkbare achtergrondbelasting en milieukwaliteit. Net zoals bij de (bestaande) bedrijfswoning, dient ook de beoogde
vakantiewoning te worden gekwalificeerd als een geurgevoelig object. Hoewel de recreatiewoning naar verwachting slechts in de vakantieperioden verhuurd zal worden aan gasten, is strikt formeel gezien een jaarrond gebruik natuurlijk mogelijk. Omdat een recreatiewoning echter naar zijn aard slechts bestemd is voor het bieden van tijdelijk en kortdurend verblijf aan steeds wisselende personen, wordt de bestaande milieukwaliteit aanvaardbaar geacht. Ter vergelijking treden op de nabij gelegen boerderijcamping Op den Diesdonk achtergrondbelastingen van wel 20 ouE/m³ op en ook deze bestaande situatie wordt aanvaardbaar geacht door de gemeente Asten.
Conclusie
Op basis van het geuronderzoek wordt geconcludeerd dat voor de realisatie van het project geen beperkingen gelden. Ter plaatse van de geurgevoelige locaties wordt voldaan aan de Wet geurhinder en veehouderij en de gemeentelijke verordening.
Voor het volledige onderzoek wordt verwezen naar het rapport dat als bijlage 4 integraal deel uitmaakt van deze ruimtelijke onderbouwing.