Mutsaers Ja, wat ik belangrijk vind is dat het Jeugdjournaal daar zeker aandacht aan besteedt.
Post Nou, wat wel leuk is, waar we nu mee bezig zijn, maar dat moet je dan maar even. <...> Dat blijft nu in jouw onderzoek gewoon. Maar toevallig hebben we vorige week een hele brainstorm week gehad voor YouTube en toen is daar dus eigenlijk een soort format uitgerold wat hier ook een beetje op inspeelt. En dat heet de Checkmachine, en daarin willen we dus eigenlijk dingen die wij heel erg zien, zoals comments onder video’s. We hadden toen als voorbeeld genomen dat Spaanse jongetje wat in de put was gevallen, daar kwam toen heel erg veel reactie op van: kan hij nog wel leven? Sommige mensen zeiden: je kan tien dagen zonder eten, en zonder drinken. Maar kinderen vragen dan toch: is dat zo? Nee, hij is al lang dood, dat soort dingen worden dan allemaal gecomment. Nou, en uh, wij zitten dan altijd heel erg van wat moet je daar mee? Wij proberen daar dan wel altijd op te reageren, of iets mee te doen. En eigenlijk vanuit die
behoefte kwam toen dus ook dat nieuwe format. Dus het idee is nu om het te gaan maken en dan bijvoorbeeld zo’n stelling beetje mee te beginnen. Van: kun je tien dagen zonder eten? En dan beetje uit te leggen: jongen in de put, we krijgen allemaal deze comments: hoe zit het nu echt? En dat dan de presentator uit legt van: nou, eten werkt zo en zo en dat gaat met verteren en je moet hier en hier en hierom eten en drinken en je kunt dus blijkbaar veel langer zonder eten dan zonder drinken. Als je echt geen water drinkt ga je heel snel dood. Maar zonder eten kun je dus, nou, best wel lang. En dat wordt dan uitgelegd en aan het eind blijkt dan die stelling waar te zijn bijvoorbeeld, van: je kunt tien dagen zonder eten. Nou, zo willen we dan bijvoorbeeld een beetje door die
checkmachine. En dat je daar af en toe dan dingen in kunt gooien. Beetje zo, nou, nepnieuws en desinformatie tegen gaan. Dus dat, daar moest ik wel aan denken toen je dat stuurde, dacht ik: oh, grappig we zijn hier echt net nu heel veel mee bezig. <...> Nee, maar wel heel erg onder een onderwerp op YouTube en daar gebeurd het ook heel veel, maar daar kunnen wij het natuurlijk ook niet altijd in de hand houden. Als één iemand dit zegt. Ja, dan is het gewoon als kind: ja, dat heb ik daar gelezen dus. Misschien denk je dan ook wel weer dat het van het Jeugdjournaal is ofzo, weet je wel. Dat kan natuurlijk ook allemaal. Dus uh, ik denk dat het echt heel goed zou zijn als we zoiets zouden doen.
Pijpers Dus uh, ik heb het idee dat het Jeugdjournaal al behoorlijk ingaat op wat
desinformatie is en kinderen probeert te helpen. Maar wil je nog een stap zetten, dan zou je daar op kunnen insteken. Nog meer uh stilstaan bij hoe het nieuws wordt gemaakt en hoe het Jeugdjournaal werkt.
zozeer mensen leren dit moet je niet geloven en dat moet je wel geloven, maar heel inzichtelijk maken hoe bepaalde beïnvloedingscampagnes hebben
gewerkt. Dus als het gaat over bijvoorbeeld, ken je het verhaal van Dotan? <...> Ja, nou die journalist, Robert, die ken ik wel goed, die heeft dan een jaar lang onderzoek gedaan naar al die, al die, goed, zeg maar, als een detective heeft hij dat helemaal doorgeplozen en als je dus publiceert als een detective
vervolgens weer waarin je helemaal uitlegt van: en toen hebben we deze
stapjes gezet en dit ontdekt, en toen deze stapjes en dat ontdekt, dan wordt het ook inzichtelijk voor mensen. Voor kinderen is dat natuurlijk op een ander niveau dan. Uh, maar als je het behandelt als een detective in plaats van als een scoop van: we hebben ontdekt dat uh Dotan fake accounts gebruikt, dan wordt het voor mensen interessant en dan leren ze door het lezen van het artikel. Je kunt dan mensen trainen zonder dat het je eerste bedoeling is om ze juist te trainen, maar meer om ze te informeren. En dat, er zijn meerdere, Ben Nimmo zegt die naam je wat? <...> Uh, Ben Nimmo werkt voor het DFRLab voor Atlantic Council (red. Digital Forensic Research Lab). En dat is ook zijn hele benadering. Hij zegt: je moet er een ‘how done it’ van maken. Je kunt mensen wel vertellen wie de moordenaar was, maar ze willen weten hoe hij het gedaan heeft. De
moordenaar, ok, dat is interessant, maar dan zitten ze nog steeds met een hele prangende vraag: hoe heeft hij het gedaan? En als je dat goed uit kunt leggen dan leer je mensen indirect ook wat ze wel en niet moeten geloven.
Oosterwoud Want dat is natuurlijk de grote vraag, want iedereen kan natuurlijk een
nepnieuws bericht schrijven net als tijdens onze workshop. Het record van de workshop is ook, binnen hun eigen netwerken, stond op een bericht wat gewoon door twee scholieren is gemaakt, daar is 800.000 keer op geklikt. <...> In één week. Dat ging over een hittegolf met temperaturen tot 39 graden. Dat was een bericht geschreven twee maanden voor er een hittegolf kwam met
temperaturen tot 39 graden, dus niemand had dat kunnen weten. Maar uh dat laat zien dat mensen heel makkelijk daar op kunnen klikken. En wat ze hebben gedaan, heel slim, is het in de juiste Facebookgroepen plaatsen waar het gaat rondzingen en mensen het gaan liken en dan kan het groot worden. En het is eigenlijk dus die verspreiding die je moet benadrukken. Hoe kan het dat 800.000 mensen hier op geklikt hebben? En niet: het is nep, want we hebben gecheckt, het was niet zo.
Oosterwoud En uh dan kom ik weer terug bij het punt over het detective verhaal. Als je dus het echte voorbeeld wilt geven moet je een detective kunnen vertellen. En met zo’n pizza gate zou dat kunnen omdat je kunt aantonen: hier begon het mee, toen is het op deze kanalen verspreid, toen heeft deze man het daar gelezen, toen is hij er op deze manier vervolgens mee doorgegaan en dit is het resultaat. Dan kun je een voorbeeld geven van wat desinformatie kan doen en hoeveel mensen het heeft bereikt. En als je dus zegt van dit was niet waar en dat hebben we met een factcheck kunnen bewijzen en het heeft hier op deze
manier gestaan en zoveel mensen hebben het gelezen. Dan zou ik zeggen dat dat niet een voorbeeld is van desinformatie, maar een voorbeeld van iets wat niet waar bleek te zijn en mensen hebben het gelezen. Maar we willen meer weten: wie heeft het dan gemaakt bijvoorbeeld, of als we dat niet kunnen weten waar is het dan ontstaan en is het vervolgens nog kunstmatig vergroot?
hebben over manieren waarop misleid kan worden.
Oosterwoud Dan hoef je dus niet eens te zeggen dat het desinformatie was dus, als je maar kunt laten zien wat voor interessant verhaal je ervan hebt gemaakt.
Pardoen Ze horen die termen wel, dus wat het Jeugdjournaal dan heel goed doet is om het te verbinden aan hele concrete gevallen, maar omdat ze ook nog niet de vaardigheden hebben om dat nepnieuws te onderscheiden van echt nieuws moet je ze daar niet mee lastig vallen.
Pardoen Ja, en kijk in bijvoorbeeld, en dat is het mooie van de simpele voorbeelden die het Jeugdjournaal dan gebruikt, met zo’n 1 aprilgrap kun je het in het kader zetten van 1 april, maar vertel er dan bijvoorbeeld dat 1 aprilgrappen soms niet gecorrigeerd worden, of weggehaald worden, dus als je het gevoel hebt: hé, dit zou wel eens een 1 aprilgrap kunnen zijn, ja dat moet je inderdaad goed kijken uh dat je ook nog in juni zo’n 1 aprilgrap kunt tegen komen. En hoe controleer je dat dan? Nou, bijvoorbeeld door te kijken naar de datum waarop zo’n bericht is gepubliceerd. Als dat rond 1 april is geweest, nou dan weet je: ring, ring, ring, alarmbel. Uh en het is ook vaak zo dat als je als je een bericht niet meer ergens anders kunt vinden dan is het ook verdacht, dan hoef je het ook niet te geloven. Als het minstens drie keer ergens anders te vinden is in goede, betrouwbare media dan moet je uitleggen wat dat zijn, dan kun je er misschien vanuit gaan dat het klopt.