Belemmeren

Naast het verstoren van routines is gekeken of bewoners zich belemmerd voelen in bepaalde activiteiten. Een aantal respondenten heeft aangegeven nooit actief te zijn belemmerd in hun activiteiten. Acht respondenten gaven na doorvragen echter wel aan zich belemmerd te voelen. Zo werd een voorbeeld gegeven door een bewoner die niet rustig een sigaret kan roken zonder gestoord te worden door toeristen:

'Ja, we wonen bij een restaurant, ik sta vaak voor de deur te roken en er is een soort optische ingang van het restaurant waardoor het lijkt dat er een ingang zit. En ik heb vaak dat mensen dan vragen of ik aan de kant wil gaan zodat ze naar binnen kunnen, dan moet ik zeggen nee, ik woon

hier dit is niet de ingang, of ze spreken me aan, maken foto's van me. In die zin word ik belemmerd.' (Respondent 9).

Een andere respondent gaf aan belemmerd te worden in de zomer:

'Ik zat lekker in stilte een boek te lezen aan de kade buiten en voor ik het weet ben ik omsingeld door toeristen die er ook gaan zitten. Die zitten daar te gillen en brullen, en ja toen ben ik wel belemmerd dat ik uiteindelijk weg ben gegaan.' (Respondent 12)

Andere respondenten gaven voorbeelden over de horecagelegenheden in de straat; zo werd er verteld dat men soms de eigen voordeur niet in kan omdat er tafels van een restaurant voor de deur zijn gezet. Het gaat in deze gevallen om steakhouses die verspreid over de Zeedijk zitten. Bewoners voelen zich dus op verschillende manieren belemmerd in het ondernemen van bepaalde activiteiten, of het leven op de Zeedijk.

5.6 Thuisgevoel

In deze paragraaf zal worden ingegaan op de beleving van het thuisgevoel van de bewoners van de Zeedijk. Hierbij zal ook worden gekeken naar de impact van toeristen op het thuisgevoel.

5.6.1 Thuisgevoel

Het blijkt dat acht van de dertien respondenten zich niet thuis voelt op de Zeedijk. Het gaat hierbij om de Zeedijk zelf en niet om het zich thuis voelen in eigen huis. De reden dat men zich niet thuisvoelt loopt uiteen van het verdwijnen van vertrouwde winkels tot de toenemende drukte. Daarnaast hebben vijf van de bewoners die zich niet thuisvoelen, aangegeven dat de steakhouses, wietshops en toeristenwinkels ertoe leiden dat zij zich minder thuisvoelen. Dit komt omdat deze winkels niet op hen gericht zijn waardoor het thuisgevoel bij deze bewoners is afgenomen.

De overige vijf respondenten gaven aan zich wel degelijk thuis te voelen op de Zeedijk. Dit gevoel is met de jaren niet veranderd voor hen, zij voelen zich thuis op de Zeedijk. Zo vertelt een

respondent: 'Jazeker, het is echt mijn buurtje, ik heb er zo lang gewerkt, ik heb me er altijd thuis gevoeld.' (Respondent 5). Voor deze respondenten is de Zeedijk echt hun straat. Het is interessant dat bijna alle respondenten zich verbonden voelen met elkaar, de reden hiervoor is dat men samen op een speciale plek woont: de Zeedijk.

Deze verschillen tussen het thuisgevoel van de respondenten zijn niet makkelijk te duiden, zowel bewoners die er al lang wonen als bewoners die er korter wonen, voelen zich thuis op de Zeedijk, of juist niet.

5.6.2 Toerisme en thuisgevoel

Zes respondenten hebben aangegeven zich minder thuis te voelen door de groei van het toerisme. De overige twee respondenten voelen zich niet thuis omdat ze de buurt naar eigen zeggen zijn ontgroeid. De laatste jaren is het aantal toeristen aanzienlijk toegenomen, en dat merken de

bewoners. Deze zes respondenten geven aan dat ze zich met de jaren minder thuis zijn gaan voelen. Respondent 4 gaf aan: 'Als ik buiten ben dan voel ik me in het buitenland, ik hoor allemaal talen om me heen, ik krijg een beetje een buitenlands idee alsof ik op stap ben. De straat zelf voelt niet echt als thuis, vroeger wel, maar nu niet meer.' De uitspraak dat men zich minder thuis voelt door alle andere talen op straat is vaker genoemd. Drie van de respondenten zeiden het jammer te vinden dat iedereen op straat een andere taal spreekt waardoor het lastig wordt om een praatje aan te knopen.

Zes respondenten noemden de toeristen ‘voorbijgangers’. Dit draagt er ook aan bij dat bewoners zich minder thuis voelen: er zijn elke dag andere mensen in de straat waardoor bewoners niet het idee hebben dat het hun straat is. Het blijkt dus dat de respondenten herkenning belangrijk vinden wanneer het gaat om thuisgevoel. Ook zijn veel van de winkels op de Zeedijk gericht op toeristen waardoor de respondenten zich minder thuis voelen. Vooral de steakhouses zijn alle respondenten een doorn in het oog. Er is aangegeven dat deze winkels en restaurants ertoe leiden dat de respondenten zich niet welkom voelen in de straat. De veranderende samenstelling van mensen op de Zeedijk en het winkelaanbod dat niet aansluit op de wensen van de bewoners blijken dus over het algemeen te zorgen voor het afnemende thuisgevoel bij de respondenten.

5.7 Common enemy

In deze paragraaf zal worden gekeken in hoeverre de bewoners van de Zeedijk de toeristen als gemeenschappelijke vijand beleven. Er zal ook worden ingegaan op de manieren waarop hiernaar wordt gehandeld door de bewoners.

5.7.1 Common enemy

Uit de interviews is gebleken dat acht van de respondenten vinden dat de kwaliteit van de buurt is afgenomen door de komst van de vele toeristen. Zo worden de steakhouses en souvenirshops

genoemd als een teken van verschraling van de buurt. Het is interessant dat de overige respondenten ook niet blij zijn met de steakhouses maar dit niet als een afname van de kwaliteit van de buurt beschouwen. De bewoners blijken ook niet allemaal even blij te zijn met de nieuwe winkels in de straat die meer gericht zijn op de Amsterdammer. Hiermee worden de kledingwinkels en andere hippe zaken bedoeld: deze winkeleigenaren hebben volgens vijf van de respondenten geen binding met de buurt. Zo verzucht een respondent dat deze winkels niet bij de Zeedijk passen: 'Ik vind dat jammer en slecht in het opzicht dat ik me wel eens verzucht dat het geen 2e PC Hooftstraat moet worden, er komen steeds kleding- en schoenenzaken bij en dat past niet bij de Zeedijk'. Dat hebben

meerdere bewoners aangegeven: dat deze winkels niet bij de Zeedijk passen.

Alle respondenten bespreken de problemen rondom toerisme met de andere bewoners. Een respondent gaf aan dat het spreken over de drukte en toerisme zo iets is als praten over het weer: 'Ja het is zoals als het weer en parkeerproblemen, op de Zeedijk zijn de toenemende drukte en overlast de eerste dingen die je met buurtbewoners bespreekt.' (Respondent 2).

Dat de problemen rondom toerisme worden besproken geeft aan dat het onderwerp wel leeft in de buurt. De ene bewoner ervaart het als een groter probleem dan de ander, maar alle

respondenten zien toeristen als een probleem. In die zin geeft het probleem rondom toerisme aanleiding om met elkaar te praten.

Twaalf van de geïnterviewden beschouwen toeristen als een gemeenschappelijk probleem van de buurt. De respondenten zagen toeristen als een gemeenschappelijk probleem omdat iedereen in de buurt er last van heeft. Het is interessant dat maar drie van de respondenten het woord vijand zou gebruiken, de rest vindt dit een te groot woord. Deze drie respondenten hebben het idee tegenover de toeristen te staan en zien ze daarom echt als vijand. Zo noemde één respondent het toerisme de teloorgang van de buurt.

Kortom, toerisme kan worden gezien als een gemeenschappelijk probleem van de Zeedijk.