5. CONCLUSIE
5.4. Algemene conclusie
De internationale gemeenschap hanteert vooral een adaptation and climate risk management- discours in combinatie met een protection-discours over de klimaatverandering-migratienexus. Bijgevolg kunnen zich in de komende jaren wel wat positieve veranderingen voordoen binnen de context van de klimaatverandering-migratienexus. De voorwaarde is wel dat de engagementen die
72 aangegaan zijn en de vele aanbevelingen die gedaan zijn, worden nageleefd en opgevolgd. Het succes van de visie van het adaptation and climate risk management-discours om verplaatsingen zoveel mogelijk te vermijden, zal bijvoorbeeld zeer afhankelijk zijn van de actie die de komende jaren ondernomen wordt om de klimaatverandering tegen te gaan. Onze acties, en zeker de acties van de internationale gemeenschap, kunnen op die manier letterlijk bepalen of een familie die op meer dan 10.000 kilometer hiervandaan leeft zich in de toekomst zal moeten verplaatsen ten gevolge van de klimaatverandering. Verder zal het succes afhankelijk zijn van het ondernemen van andere acties, zoals het ontwikkelen van paraatheidsmaatregelen, het inzetten op weerbaarheid (resilience) en het faciliteren van reguliere migratie, die op hun beurt allemaal afhankelijk zullen zijn van de politieke wil die bestaat bij staten, (sub-)regionale organisaties enzovoort. Ook het bewerkstellingen van de standpunten uit het protection-discours zijn hieraan onderworpen doordat het uiteindelijk staten zelf zijn die het initiatief zullen moeten nemen om klimaatmigranten toe te laten op hun territorium, hen niet terug te sturen naar hun land, hen te beschermen en op zoek te gaan naar definitieve oplossingen.
Tegelijkertijd toont het discours van de internationale gemeenschap ook aan dat de veranderingen eerder beperkt zullen zijn. Niet alleen door de business as usual-benaderingdie het gevolg kan zijn van het adaptation and climate risk management-discours, maar ook door de duidelijke grenzen die gesteld werden aan de actie. Zo zullen geen nieuwe legale verplichtingen voor staten onder internationaal vluchtelingen- of mensenrecht ontwikkeld worden of geen nieuwe legaal bindende conventie met betrekking tot de klimaatverandering-migratienexus.
73
BIBLIOGRAFIE
Annan, K. (1999). "The Meaning of International Community". Geraadpleegd op 4 februari 2020 op www.unis.unvienna.org/unis/en/pressrels/1999/sg2478.html.
Bado, A. (2011). Understanding the international community. Hekima Review, 44, 101-111. Baldwin, A. (2012). Orientalising environmental citizenship: climate change, migration, and the
potentiality of race. Citizenship Studies, 16 (5-6), 625-640.
Baldwin, A., Methmann, C. & Rothe, D. (2014). Securitizing ‘climate refugees’: the futurology of climate-induced migration. Critical Studies on Security, 2 (2), 121-130.
Banerjee, S., Oakes, R. & Warner, K. (2020). Human Mobility and Adaptation to Environmental Change. In International Organization for Migration, World Migration Report 2020 (pp. 253-270).
Bassetti, F. (2019). Environmental Migrants: Up to 1 billion by 2050. Geraadpleegd op 12 mei 2020 op www.climateforesight.eu/migrations/environmental-migrants-up-to-1-billion-by- 2050/.
Bellamy, A. & McDonald, M. (2004). Securing international society: towards an English school discourse of security. Australian Journal of Political Science, 39 (2), 307–330.
Belsey, C. (2010). Post-structuralism: A Very Short Introduction. Oxford: Oxford University Press.
Bettini, G., Gioli, G. & Nash, S. (2017). One step forward, two steps back? The fading contours of (in)justice in competing discourses on climate migration. The Geographical Journal, 183 (4), 348-358.
74 Beddington, R., Bennet, S., Black, R. & Thomas, S. (2011). Climate change: Migration as
adaptation. Nature, 478 (7370), 447-449.
Benford, R., and D. Snow. (2000). Framing processes and social movements: An overview and assessment. Annual review of sociology, 26 (1), 611-639.
Biermann, F. & Boas, I. (2010). Preparing for a Warmer World: Towards a Global Governance System to Protect Climate Refugees. Global Environmental Politics, 10 (1), 60-88. Botas, C., Hayes, C. & MacLellan, J. (2017). The Climate Change, Migration and Security Nexus.
In Balsillie School of International Affairs (Ed.), Turbulent Present, Uncertain Future (pp. 21-26).Canada: Balsillie School of International Affairs.
Brown, K. & Westway, E. (2011). Agency, Capacity, and Resilience to Environmental Change: Lessons from Human Development, Well-Being, and Disasters. Annual Review of Environment and Resources, 36 (1), 321–342.
Burrows, K. & Kinney, P. (2016). Exploring the Climate Change, Migration and Conflict Nexus. International Journal of Environmental Research and Public Health, 13 (4), 443. Buzan, B. (2004). From International to World Society? English School Theory and the Social
Structure Of Globalisation. Cambridge, UK: Cambridge University Press.
Canestaro, N. (2006). Realism And Transnationalism: Competing Visions For International Security. Boston University International Law Journal, 25 (113), 113-162.
Coolsaet, R., Lesage, D., Kleijsen, J., & Van Kerchove, S. (2006). Anarchie, orde, dominantie: inleiding tot de theorie van de internationale betrekkingen. Gent: Academia press. de Guchteneire, P., Pécoud, A. & Piguet, E. (2011). Refugee Survey Quarterly, 33 (3), 1-23.
75 Dewulf, A. (2013). Contrasting Frames in Policy Debates on Climate Change Adaptation. Wiley
Interdisciplinary Reviews: Climate Change, 4 (4), 321–330.
De Roeck, F., Delputte, S., & Orbie, J. (2017). Framing the climate-development nexus in the European Union. Third World Thematics, 1 (4), 1-17.
Dun, O. & Gemenne, F. (2008). Defining 'environmental migration'. Forced Migration Review, 31 (October), 10-11.
Dunne, T. (1998). Inventing International Society: A History of the English School. UK: Palgrave Macmillan.
Ford, J. & Gibb, C. (2012). Should the United Nations Framework Convention on Climate Change Recognize Climate Migrants? Environmental Research Letters, 7 (045601), 1-9.
Gemenne, F. (2011). “How They Became the Human Face of Climate Change. Research and Policy Interactions in the Birth of the ‘Environmental Migration’ Concept.” In E. Piquet, A. Pecoud & P. Guchteneire (Eds.), Migration and Climate Change (pp. 225-259). Cambridge University Press.
Goffmann, E. (1974) Frame Analysis. An Essay on the Organization of Experience. Harmondsworth: Peregrine Books.
Hajer, M. (2004). Discourse Analysis and the Study of Policy Making. European Political Science, 2 (1), 61-65.
Harmes, A. (2006). Neoliberalism and multilevel governance. Review of International Political Economy, 13 (5), 725–749.
Hestbaeck, C. & Vanhala, L. (2016). Framing Climate Change Loss and Damage in UNFCCC Negotiations. Global Environmental Politics, 16 (4), 111–129.
76 Internationaal verdrag betreffende de status van vluchtelingen, Genève, 28 juli 1951.
International Organization for Migration (2012). International Dialogue on Migration: Climate Change, Environmental Degradation and Migration. IOM: Geneva.
International Organization for Migration (2020). Global Compact for Migration. Geraadpleegd op op 3 april 2020 www.iom.int/global-compact-migrationl.
Jacques, M. (2006). What the hell is the international community? Geraadpleegd op 4 februari 2020 op
www.theguardian.com/commentisfree/2006/aug/24/whatthehellistheinternati.
Jorgensen, M. & Phillips, L. (2002). Discourse Analysis as Theory and Method. London: SAGE Publications.
Klepp, S. (2019). Climate Change and Migration. Oxford: Oxford University Press USA. Lindberg, T. (2014). Making Sense of the “International Community”. New York: Council of
Foreign Relations.
Lombardo, E. & Verloo, M. (2007). Contested Gender Equality and Policy Variety in Europe: Introducing a Critical Frame Analysis Approach. In M. Verloo (Ed.), Multiple meanings of gender equality. A Critical Frame Analysis of Gender Policies in Europe (pp. 21-51). Budapest: CEU Press.
Magnan, A. & Ourbak, T. (2018). The Paris Agreement and Climate Change Negotiations: Small Islands, big players. Regional Environmental Change, 18 (2209), 1-7.
Magnus, A. (2011). Stateloosheid en klimaatwijziging: Het geval van de ‘zinkende eilandstaten’. Gent: Universiteit Gent.
77 Mandal, R. (2005). Protection Mechanisms Outside of the 1951 Convention (“Complementary
Protection”). Geneva: UNHCR.
Marsden, L. & Savigny, H. (2011). Doing Political Science and International Relations: Theories in Action. Houndmills, Basingstoke, Hampshire: Palgrave Macmillan.
Martin, S. (2010). Climate Change, Migration, and Governance. International Migration, 16 (3), 397-414.
Matias, D. (2020). Climate humanitarian visa: international migration opportunities as post- disaster humanitarian intervention. Climatic Change.
McAdam, J. (2011). Change Displacement and International Law: Complementary Protection Standards. Geneva: UNHCR.
McAdam, J. (2016). From The Nansen Initiative to the Platform on Disaster Displacement: Shaping international approaches to climate change, disasters and displacement. UNSW Law Journal, 39 (4), 1518-1546.
Mooney, E. (2005). The Concept Of Internal Displacement And The Case For Internally Displaced Persons As A Category Of Concern. Refugee Survey Quarterly, 24 (3), 9-26.
Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights (OHCHR). Human rights, climate change and migration. Geraadpleegd op 25 april 2020 op
www.ohchr.org/EN/Issues/HRAndClimateChange/Pages/HRClimateChangeAndMigratio n.aspx.
Piguet, E. (2011). The Migration/Climate Change Nexus: An Assessment. Rethinking Migration: Climate, Resource Conflicts and Migration in Europe. 13 -14 October 2011.
78 Prys-Hansen, M. (2020). Differentiation as Affirmative Action: Transforming or Reinforcing
Structural Inequality at the UNFCCC? UK: Global Society (Taylor & Francis Group). Randall, A. (2018). Migration is a successful climate adaptation strategy. Geraadpleegd op 9 mei
2020 op www.aljazeera.com/indepth/opinion/migration-successful-climate-adaptation- strategy-180310102243520.html.
Reed-Hurtado, M. (2013). The Cartagena Declaration on Refugees and the Protection of People Fleeing Armed Conflict and Other Situations of Violence in Latin America. Geneva: UNHCR.
Report of the Conference of the Parties on its twenty-fourth session, held in Katowice from 2 to 15 December 2018 (19 maart 2019), UN Doc. FCCC/CP/2018/10(2019).
Report of the Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights: Summary of the panel discussion on human rights, climate change, migrants and persons displaced across international borders (14 November 2017), UN Doc. A/HRC /37/35 (2017).
Resolutie 73/195 van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (11 januari 2019), UN Doc. A/RES/73/195(2019).
Reus-Smit, C. Constructivism and the English School. In C. Navari (Ed.), Theorising International Society: English School Methods. UK: Palgrave Macmillan.
Risse, T. (2004). Social Constructivism Meets Globalization. Berlin: Center for Transatlantic Foreign and Security Policy.
Schön, D. (1971). Beyond the stable state. New York: W.W. Norton. Schön, D. (1983). The reflective practitioner. New York: Basic Books.
79 Schön, D. (2001). The displacement of concepts. London: Tavistock.
Schön, D. & Rein, M. (1994). Frame reflection: toward the resolution of intractable policy controversies. New York: Basic books.
Selby, J. (2007). Engaging Foucault: Discourse, Liberal Governance and the Limits of Foucauldian IR. International Relations, 21 (324), 324-345.
Seo, S. (2017). Beyond the Paris Agreement: Climate change policy negotiations and future directions. Regional Science Policy & Practice, 9 (2), 121-140.
The Economist (2018). Why climate migrants do not have refugee status. Geraadpleegd op 24 november 2019 op www.economist.com/the-economist-explains/2018/03/06/why- climate-migrants-do-not-have-refugee-status.
The Nansen Initiative (2015a). Agenda for the Protection of Cross-Border Displaced Persons in the Context of Disasters and Climate Change: Volume 1. Geneva: The Nansen Initiative. The Nansen Initiative (2015b). Global Consultation. Geraadpleegd op 18 april 2020 op
www.nanseninitiative.org/global-consultations/.
United Nations (2015). Sendai Framework for Disaster Risk Reduction 2015-2030. New York: UN.
United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) (2020a). What is the United Nations Framework Convention on Climate Change? Geraadpleegd op 26 maart 2020 op www.unfccc.int/process-and-meetings/the-convention/what-is-the-united-nations-
80 United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) (2020b). Conference of the Parties. Geraadpleegd op 26 maart 2020 op www.unfccc.int/process/bodies/supreme- bodies/conference-of-the-parties-cop.
United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) (2020c). Warsaw Climate Change Conference - November 2013. Geraadpleegd op 26 maart 2020 op www.unfccc.int/process-and-meetings/conferences/past-conferences/warsaw-climate- change-conference-november-2013/warsaw-climate-change-conference-november-2013- 0.
United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) (2020d). Warsaw International Mechanism for Loss and Damage associated with Climate Change Impacts (WIM). Geraadpleegd op 26 maart 2020 op www.unfccc.int/topics/adaptation-and- resilience/workstreams/loss-and-damage-ld/warsaw-international-mechanism-for-loss- and-damage-associated-with-climate-change-impacts-wim.
United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) (2020e). What is the Kyoto Protocol? Geraadpleegd op 27 maart 2020 op www.unfccc.int/kyoto_protocol.
UN News (2019). Migration and the climate crisis: the UN’s search for solutions. Geraadpleegd op 3 april 2020 op www.news.un.org/en/story/2019/07/1043551.
van der Haar, M. & Verloo, M. (2016). Starting a Conversation about Critical Frame Analysis: Reflections on Dealing with Methodology in Feminist Research. Politics & Gender, 12 (9), 1-7.
van Hulst, M. J., & Yanow, D. (2016). From Policy “Frames” to “Framing”: Theorizing a More Dynamic, Political Approach. The American Review of Public Administration, 46 (1), 92– 112.
81 Vanhala, L., & Hestbaek, C. (2016). Framing Climate Change Loss and Damage in UNFCCC
Negotiations. Global Environmental Politics, 16 (4), 111–129.
Verloo, M. (2005). Mainstreaming Gender Equality In Europe. A Critical Frame Analysis Approach. Greek Review of Social Research, 117, 11-34.
Views adopted by the Committee under article 5 (4) of the Optional Protocol, concerning communication No. 2728/2016*,**,*** (7 januari 2020), UN Doc.
CCPR/C/127/D/2728/2016 (2020).
Vluchtelingenwerk Vlaanderen (n.d.) What’s in a name. Geraadpleegd op 4 februari 2020 op www.vluchtelingenwerk.be/system/tdf/lesmap_1_whats_in_a_name.pdf?file=1&type=do cument.
Warner, K. (2011). Climate Change Induced Displacement: Adaptation Policy in the Context of the UNFCCC Climate Negotiations. Geneva: UNHCR.
Warner, K. (2018). Coordinated approaches to large-scale movements of people: contributions of the Paris Agreement and the Global Compacts for migration and on refugees. Popul
Environ, (39), 384–401.
World Humanitarian Summit (2016a). Leave No One Behind: A Commitment To Address Forced
Displacement: High-Level Leaders’ Roundtable. World Humanitarian Summit: Istanbul.
World Humanitarian Summit (2016b). Natural Disasters And Climate Change: Managing Risks &
Crises Differently: High-Level Leaders’ Roundtable. World Humanitarian Summit:
82
BIJLAGEN
Figuur 1. Samenvatting van migratie en verplaatsingen in globale beleidsprocessen
Bron: World Migration Report 2020 (Figuur gecreëerd door IOM’s Migration, Environment and Climate Change Division)
83 Tabel 1. Stappenplan Critical Frame Analysis (o.b.v. Verloo, 2005, pp. 30-31)
TITEL • Volledige titel: • Land/plaats: • Onderwerp: • Datum: • Type document: • Actor(en): • Doelpubliek: • Gebeurtenis/reden/gelegenheid: • Geëlimineerde delen van de tekst: VOICE/STEM
• Sprekende stem(men): • Perspectief:
DIAGNOSE
• Wat is het voorgestelde probleem?
• Waarom wordt het gezien als een probleem?
• Causaliteit (wat wordt gezien als de oorzaak van wat?)
• Vorm (argumentatie/stijl/overtuigingstechnieken/dichotomieën/metaforen/ contrasten):
ATTRIBUTIE VAN ROLLEN IN DE DIAGNOSE
• Causaliteit (wie heeft het probleem veroorzaakt?)
• Verantwoordelijkheid (wie is verantwoordelijk voor het probleem?) • Probleemhouders (wiens probleem is het?)
• Normativiteit (wat is de normgroep als er een probleemgroep is?) • Actieve/passieve rollen:
84 PROGNOSE
• Wat moet er gedaan worden? • Hiërarchie/prioriteit in de doelen:
• Hoe moeten de doelen bereikt worden (strategie/middelen/instrumenten)? • Vorm
(argumentatie/stijl/overtuigingstechnieken/dichotomieën/metaforen): ATTRIBUTIE VAN ROLLEN IN DE PROGNOSE
• Oproep tot actie en non-actie (wie moeten wat (niet) doen?) • Wie heeft stem in het voorstellen van actie?
• Tegenover wie wordt er gehandeld? (doelgroep) • Grenzen die gesteld worden aan de actie:
• Legitimatie van (non-)actie: NORMATIVITEIT
• Wat wordt gezien als goed? • Wat wordt gezien als slecht?
• Locatie van de normen in de tekst (diagnose/prognose/…): BALANS
• Nadruk op dimensies/elementen:
85 Tabel 2. Critical Frame Analysis International Dialogue on Migration
TITEL
• Volledige titel: International Dialogue on Migration: Climate Change, Environmental Degradation and Migration
• Land/plaats: Genève, Zwitserland
• Onderwerp: de klimaatverandering, milieudegradatie en migratie
• Datum: workshop vond plaats van 29-30 maart 2011, gepubliceerd in 2012 • Type document: rapport van een workshop
• Actor(en): International Organization for Migration • Doelpubliek: overheden, de private sector, ngo’s
• Gebeurtenis/reden/gelegenheid: de jaarlijkse International Dialogue on Migration met als thema ‘the Future of Migration: Building Capacities for Change’
• Geëlimineerde delen van de tekst: focus op de ‘Chair’s Summary’ (pp. 9-14) & ‘Introduction Workshop Report’ (pp. 17-20)
VOICE/STEM
• Sprekende stem(men): 230 participanten, die 80 overheden, 16 internationale organisaties, 29 ngo’s, de privésector, academici en de media vertegenwoordigden • Perspectief: een workshop waarin de belangrijkste vlakken werden geïdentificeerd
waarop overheden en instellingen hun capaciteit moeten versterken om de complexe interacties tussen de klimaatverandering, milieudegradatie en menselijke mobiliteit te managen
DIAGNOSE
• Wat is het voorgestelde probleem?
De klimaatverandering verhoogt de intensiteit en de frequentie van natuurrampen en versnelt milieudegradatie, wat kan veroorzaken dat mensen migreren vanwege de bedreiging voor hun leven of hun levensonderhoud (p. 17)
86 • Waarom wordt het gezien als een probleem?
Niet van toepassing
• Causaliteit (wat wordt gezien als de oorzaak van wat?) Milieudrijfveren spelen een significante en een steeds meer bepalende rol in
migratiefenomenen, hoewel het empirisch bewijs dun blijft en versterking nodig heeft (p. 10) Milieumigratie, net zoals alle migratie, is een multicausaal fenomeen, en er is dus geen simpele causale relatie tussen milieu en migratie (p. 10)
• Vorm
(argumentatie/stijl/overtuigingstechnieken/dichotomieën/metaforen/ contrasten)
Duidelijke oplijsting van de kernboodschappen die besproken werden op de workshop ATTRIBUTIE VAN ROLLEN IN DE DIAGNOSE
• Causaliteit (wie heeft het probleem veroorzaakt?) Niet van toepassing
• Verantwoordelijkheid (wie is verantwoordelijk voor het probleem?) Overheden (The IDM workshop thus contributed to the exchange and development of innovative solutions, specifically by identifying some of the principal capacities required by governments to tackle the links between migration, climate change and environmental degradation (p. 19))
• Probleemhouders (wiens probleem is het?)
De getroffen bevolkingsgroepen, en de meest kwestbaren zijn meestal diegenen die zich niet kunnen verplaatsen (p. 11)
87 • Normativiteit (wat is de normgroep als er een probleemgroep is?)
Niet van toepassing
• Actieve/passieve rollen: Actieve rollen: niet van toepassing
Passieve rollen: de getroffen bevolkingsgroepen, en de meest kwestbaren zijn meestal diegenen die zich niet kunnen verplaatsen (p. 11)
• Legitimatie van non-problemen
Milieumigratie is niet per se een probleem en brengt niet per se negatieve effecten met zich mee voor migranten en landen van oorsprong, transitlanden en landen van bestemming, maar het kan ook een oplossing zijn om om te gaan met de klimaatverandering (p. 17)
PROGNOSE
• Wat moet er gedaan worden? In het algemeen (p. 9)
- Geforceerde migratie ten gevolge van milieufactoren zo veel mogelijk verminderen - Waar geforceerde migratie zich voordoet, hulp en bescherming bieden aan diegenen die
getroffen worden en duurzame oplossingen vinden voor hun situatie - De rol van migratie faciliteren als een adaptatiestrategie
Specifieke actiepunten:
1. Kennis opbouwen en datacollectie verbeteren (p. 12)
2. Beleids-, institutionele, administratieve en legale kaders versterken (p. 13) 3. Operationele en technische capaciteiten versterken (p. 14)
• Hiërarchie/prioriteit in de doelen
88 • Hoe moeten de doelen bereikt worden (strategie/middelen/instrumenten)? In het algemeen:
- Inclusieve en participatieve processen met de getroffen bevolkingsgroepen, zo direct en zo snel mogelijk (p. 11)
- Consultaties, training en capacitybuilding op lokaal niveau (p. 11)
- Systematische budgettering en langetermijnplanning van middelen om te zorgen voor flexibiliteit bij het beantwoorden van rampen (p. 11)
- Het belang van mensenrechten-gebaseerde strategieën bij de aanpak van
klimaatmigratie en een meervoudige legale aanpak die de beste manier kan zijn om de verschillende verschijningsvormen van klimaatmigratie aan te pakken (p. 11)
- Beleidsmakers moeten ten volle gebruik maken van alle bestaande rechtslichamen en - instrumenten, zowel hard law als soft law (humanitair recht, mensenrechten en vluchtelingenrecht, instrumenten voor interne verplaatsing, rampenmanagement, legale migratie en anderen) (p. 11)
- Migratie-managementsystemen moeten gelinkt worden aan andere
beleidsdoelstellingen in termen van klimaatverandering-adaptatie, reductie van het risico op rampen, humanitaire antwoorden en duurzame ontwikkeling, in alomvattende beleidsstrategieën (p. 12)
- Zelfs als niet alle gevolgen van de klimaatverandering nu al zichtbaar zijn en er nog vele gebreken zijn in ons begrip van klimaatmigratie, mag dit geen ontmoediging zijn om nu te beginnen met handelen (p. 12)
- Een sterke politieke wil en het opbouwen van partnerschappen zijn onontbeerlijk om vooruitgang te boeken bij de aanpak van de klimaatmigratie (p. 12)
Om actiepunt 1 te bereiken:
- Een strategische onderzoeksagenda ontwikkelen om de data en de kennis over de relatie tussen migratie en milieu te verbeteren door (pp. 12-13):
® Analytische kaders te ontwikkelen die de klimaatverandering-drijfveren van migratie kunnen isoleren
89 ® Te analyseren hoe andere factoren interageren met milieufactoren en hoe die
andere factoren een impact hebben op kwetsbaarheden en mogelijke migratie- resultaten
® Scenariogebaseerde benaderingen te gebruiken om een beter beeld te krijgen van toekomstige migratiepatronen en -stromen die gerelateerd zijn aan de klimaatverandering en milieudegradatie
® De terminologie gerelateerd aan klimaatmigratie te verduidelijken
- Land- en regionale rapporten voorbereiden, in het bijzonder voor de meest kwetsbare landen, om bestaand bewijs over migratie en milieukwesties te beoordelen en geleerde lessen te delen (p. 13)
Om actiepunt 2 te bereiken:
- Strategieën formuleren die lokale publieke, private en non-gouvernementele actoren betrekken op alle beleidsniveaus, van de beoordeling van behoeften tot planning en implementatie (p. 13)
- Uitbreiding van het regionale overleg en de samenwerking bij de aanpak van migratie en milieu/klimaatverandering, eventueel in samenwerking met regionale instanties en/of regionale overlegprocedures inzake migratie (p. 13)
- Partnerschap op alle niveaus en tussen verschillende actoren, bijvoorbeeld door middel van interministeriële coördinatie, door samenwerking tussen instanties en door het samenbrengen van belanghebbenden uit de migratie-, klimaatveranderings-, humanitaire en ontwikkelingsgemeenschappen (p. 13)
- Het ontwikkelen van strategieën om reguliere migratie te vergemakkelijken als reactie op milieufactoren en het ontwikkelen van oplossingen voor mensen die al onderweg zijn, met inbegrip van tijdelijke verblijfsvergunningen voor klimaatmigranten en modellen voor tijdelijke bescherming (p. 13)
Om actiepunt 3 te bereiken:
- Het ontwikkelen van paraatheidsmaatregelen en programma's om ontheemding te voorkomen en te beheersen en om de gevolgen van gedwongen migratie voor
natuurrampenscenario's tot een minimum te beperken, door middel van maatregelen zoals systemen voor vroegtijdige waarschuwing, rampenplannen en versterkte capaciteit
90 voor humanitaire hulp en bescherming, met name voor de meest kwetsbare groepen (p. 14)
- Het richten van de aandacht op lokale gemeenschappen, met name in kwetsbare gebieden, bij inspanningen om eventuele negatieve effecten van milieufactoren op het levensonderhoud te verzachten en zich voor te bereiden op mogelijke verplaatsing van mensen (p. 14)
- Opbouw van een alomvattende aanpak van migratiebeheer door risicobeperking en - beheer bij rampen en strategieën voor aanpassing aan de klimaatverandering te
integreren in het bestaande beleid inzake migratiebeheer zoals instrumenten en kaders die bijdragen tot duurzame ontwikkeling (p. 14)
- Het vergemakkelijken van migratie als aanpassingsstrategie door migratiekwesties op te nemen in bestaande instrumenten zoals nationale actieprogramma's voor aanpassing,