De afnameprocedure

Het onderzoek is via internet afgenomen. Omdat de bestaande digitale

onderzoekspakketten of teveel geld kosten of niet voldoen bij het afnemen van een onderzoek als deze, is besloten om zelf een instrument te programmeren. In bijlage 4 staan stap voor stap de verschillende schermen van dit onderzoeksinstrument

weergegeven.

Voor het onderzoek zijn puur willekeurige bedrijven telefonisch benaderd. De contactgegevens zijn van internet gehaald. Veelal kwam er een telefonist(e) aan de telefoon die gevraagd werd om door te verbinden met degene die namens het bedrijf de verantwoording droeg over de sponsorportefeuille. Als deze persoon aan de lijn kwam, werd hij of zij na uitleg van het onderzoek, gevraagd deel te nemen aan het onderzoek en indien de reactie hierop positief was, is gevraagd om het emailadres van deze persoon. Vervolgens werd deze persoon een URL gestuurd waarmee de online vragenlijst op te roepen was, met de het emailbericht dat staat afgedrukt in bijlage 5. Voor deze methode is gekozen met oog op het gemak voor de respondent, en daarmee dus de snelheid van handelen en de respons. Daarbij werd verondersteld dat ieder bedrijf tegenwoordig beschikking heeft over internet en email. Indien deze persoon onverhoopt niet beschikte over email of internet, werd de vragenlijst per fax opgestuurd met het verzoek om de ingevulde vragenlijst weer per fax te retourneren.

Tijdens het bellen van de verschillende bedrijven is echter een aantal zaken opgevallen. Ten eerste gaf een aantal bedrijven aan niet mee te willen werken aan het onderzoek omdat degene die de vragenlijst zou moeten invullen geen tijd had om aan dergelijke onderzoeken mee te werken. Ook werd vaak aangegeven dat het bedrijf geen zaken deed met zorginstellingen of ouderen en daarom überhaupt geen zorggerelateerde organisaties in het sponsorpakket wilde opnemen. Hieruit valt op te maken dat het bij de zoektocht naar sponsors voor het nieuwbouwproject van Sutfene weinig zin heeft om toenadering te zoeken bij dergelijke bedrijven. Na deze constatering is besloten om, omwille van de voortgang van het onderzoekstraject, alleen bedrijven die reeds een zakelijke relatie hebben met zorginstellingen of ouderen als doelgroep hebben, te benaderen voor deelname aan het onderzoek.

Na het bellen van ongeveer 200 bedrijven bleek dat een groot aantal niet wilde deelnemen aan het onderzoek. Slechts 7 respondenten hebben de moeite genomen om de vragenlijst in te vullen. Hierom is besloten om respondenten te benaderen op basis van enkele criteria, in plaats van pure willekeur.

De aanleiding van de heroverweging is als volgt. Uit de gesprekken met bedrijven om respondenten te werven voor het onderzoek, is een aantal zaken gebleken. De eerste observatie is dat kleine (familie-)bedrijven allemaal niet wilden meewerken. Dit is goed te verklaren. Als bijvoorbeeld een slager tien minuten de tijd moet nemen om mee te werken aan het onderzoek, dan houdt dat in dat hij in die tijd niet in zijn winkel kan staan om vlees te verkopen. Hierdoor werd consequent afgezien van deelname aan het onderzoek. Ook is een aantal branches aan te wijzen waarbij er van uit kon worden gegaan dat deze hun medewerking aan het onderzoek niet wilden verlenen. De hiervoor genoemde reden was vaak tijdgebrek (net als bij de kleine bedrijven) of het pertinent niet willen sponsoren van zorginstellingen. Deze laatste reden is natuurlijk zeer interessant bij de zoektocht van Sutfene naar sponsors, omdat een aantal opties kan worden doorgestreept, hetgeen tijdbesparing met zich meebrengt.

Uit de telefoongesprekken bleek al snel dat bedrijven uit branches die niks of weinig met zorginstellingen te maken hebben, zoals bijvoorbeeld de branche horeca en toerisme, geen gehoor wilde geven aan het verzoek tot medewerking aan het onderzoek omdat

sponsoring van een zorggerelateerde instelling sowieso niet tot de mogelijkheden zou behoren. De bedrijven die opereren in bijvoorbeeld zorg en welzijn daarentegen, wilden graag hun medewerking verlenen. De lijn die hieruit valt op te maken is dat bedrijven die geen zakelijk belang hebben bij het reilen en zeilen van een zorginstelling ook niet geïnteresseerd zijn in het sponsoren van een zorginstelling.

Hierop is besloten om de bedrijven die zouden worden benaderd, te selecteren op hun band met ofwel ouderen, ofwel de gezondheidszorg én de te benaderen bedrijven zouden geen kleine (familie-)bedrijven moeten zijn. Deze bedrijven zijn geïndexeerd aan de hand

van de bestanden van visitekaartjes die het management team en de facilitaire dienst van Sutfene in de loop der jaren hebben aangelegd. Ook is een aantal bedrijven door de directeur van Sutfene benaderd. Hij heeft hiervoor een beroep gedaan op de businessclub waarvan hij lid is. Ook op internet is gezocht naar contactgegevens van bedrijven die producten of diensten leveren aan zorginstellingen.

3.3.4. Statistische bewerkingen

Het databestand van de online scenario vragenlijst is gedownload en vervolgens zijn de ‘lege cases’ uit het bestand verwijderd. Deze zijn vermoedelijk ontstaan doordat

respondenten voordat ze de vragenlijst daadwerkelijk gingen invullen, eerst wilden weten welke vragen zij konden verwachten. Omdat in de laatste pagina van de vragenlijst een scriptje was ingebouwd dat alle data wegschrijft naar het databestand, is een aantal lege cases weggeschreven.

Na het genereren van enkele beschrijvende resultaten, is vastgesteld welke groep bedrijven mogelijk interessant zijn om te benaderen voor sponsoring. Vervolgens zijn per scenario de gemiddelde scores voor de verschillende variabelen berekend, is er gekeken of er een significant verschil is tussen de groep van mogelijk interessante bedrijven en de groep die niet interessant is middels een Mann-Whitney U-test en is correlatie en een regressie analyse uitgevoerd om te bekijken welke rol de verschillende variabelen spelen bij het vormen van een oordeel over het scenario. Tot slot zijn de argumenten om een zorginstelling te sponsoren geanalyseerd.