Verslag LHBT thema-avond 16 februari 2017
Opening door Yolande Gastelaars
De bijeenkomst over de veiligheid en acceptatie van LHBT’ers werd geopend door Yolande
Gastelaars. Ze vertelt dat de aanleiding voor deze bijeenkomst haar verzoek aan de gemeenteraad was om een regenboogvlag uit te hangen op 11 oktober. Na een pittige discussie bleek dat een meerderheid van de raad de regenboogvlag niet uit wil hangen. Een week later werd met vier partijen een initiatiefvoorstel ingediend om te verkennen of gemeentelijk LHBT-beleid noodzakelijk is. Dit voorstel werd wel aangenomen en daarom is deze avond georganiseerd. Dit heeft haar de eerste COC-pluim opgeleverd. Voor het op de politieke agenda zetten van LHBT in Soest. Ze kan dat niet alleen en ze ziet deze pluim daarom als een pluim voor de gehele raad die het
initiatiefvoorstel bijna unaniem heeft aangenomen.
De resultaten van deze bijeenkomst zullen later weer via een voorstel aan de gemeenteraad aangeboden worden om te bepalen of er gemeentelijk LHBT-beleid komt. Yolande Gastelaars vindt de opkomst fantastisch! Na het bericht van Soest NU was ze behoorlijk pessimistisch toen bleek dat veel ouderen in Soest niet uit de kast durven te komen. Angst voor afwijzing en onveiligheid bestaat dus in Soest in 2017. Ze roept iedereen op vanavond te vertellen wat er speelt op het gebied van veiligheid en acceptatie van LHBT’ers, wat er moet verbeteren en wat er verwacht wordt van de gemeente. Ze hoopt dat niet alleen te horen van de inwoners, maar ook van de organisaties.
Introductie avondvoorzitter Ellie Lust
Yolande geeft het woord aan de avondvoorzitter Ellie Lust, woordvoerder van de Politie Amsterdam en voorzitter van Roze in Blauw, het LHBT-netwerk van de politie. Ze zet zich al jarenlang in voor de LHBT belangen binnen en buiten Amsterdam. Aan de hand van plaatjes introduceert ze zichzelf.
- Zo laat ze bijvoorbeeld een poster zien die jaarlijks in Abri’s van tramhaltes gehangen wordt om de mensen te laten weten dat ze bij Roze in Blauw terecht kunnen wanneer ze te maken hebben met geweld of gedrag tegen zich gericht door hun geaardheid of
genderidentiteit. De politie merkt nog steeds dat heel veel mensen om die reden nog niet naar de politie gaan. Dat is geen motie van wantrouwen tegen haar heteroseksuele collega’s bij de politie. De politie merkt dat iets dat zo persoonlijk is, vaak lastig gedeeld wordt.
- Ellie vertelt dat ze in 2005 getrouwd is. Dat is geen homohuwelijk, maar een burgerlijk huwelijk, dat op enig moment opengesteld is voor paren van het gelijke geslacht. Het wordt in de volksmond het homohuwelijk genoemd. Het allereerste huwelijk voor paren van gelijk geslacht, is in Amsterdam gesloten op 1 april 2001. Toen is wereldgeschiedenis geschreven.
- Naar aanleiding van een zeer gewelddadig incident in Amsterdam, waarbij 2 homomannen van in de vijftig klem worden gereden en in elkaar worden geslagen door drie
jongemannen, vertelt ze dat het laten zien van zo’n zaak in Opsporing Verzocht ongelooflijk belangrijk is. Zo kan de buitenwereld zien dat Roze in Blauw er is en dat er bij de politie een aanspreekpunt is. Wat de politie betreft was er geen aanleiding voor het geweld. Na deze gebeurtenis zijn deze mannen opgevangen door uiteraard de hulpverleners van de ambulance, door de politie, maar ook door de burgemeester van Amsterdam. Hij bezoekt als burgervader slachtoffers die uit het niets geconfronteerd worden met geweld.
- Bij de politie geloven we dat je pas verbinding met de buitenwereld kunt maken, als de buitenwereld zich herkent in de politie. Dat betekent dat er niet alleen roze collega’s nodig zijn, maar collega’s vanuit allerlei kleuren en achtergronden. Daarom hangt er op het hoofdbureau en op het stadhuis op 22 oktober een regenboogvlag. Zo kan de buitenwereld zien dat bij de politie, de gemeente en andere overheidsinstellingen het veilig is om te zijn wie je bent.
- Ze leest een passage voor uit een artikel van Soest NU waarin gesteld wordt dat LHBT’ers in Soest bang zijn. Ze vindt het verschrikkelijk om te lezen. Wat voor boodschap geef je hiermee af aan jonge LHBT’ers? Als je 14 jaar bent in Soest en je komt erachter dat je op een jongen of meisje van het gelijke geslacht valt, dan is de boodschap “vertel dat maar niet, want het is niet veilig”. Dat mag niet de boodschap zijn. Ze heeft ook gesproken met oudere LHBT’ers. Die gaan in het verzorgingstehuis weer terug de kast in. Voor de jeugd is het belangrijk dat je stelling neemt als overheid en als politie.
- Ze vertelt dat de politie meedoet met de gayparade om de mensen aan de kant te laten zien dat de politie er voor hen is als de politie nodig is.
Doel van de bijeenkomst is om te bekijken of er gemeentelijk LHBT-beleid in Soest moet komen.
Aan de hand van vier vragen die in kleinere gespreksgroepen besproken gaan worden, wordt dit verkend. De vragen zijn:
1) Homoseksueel in Soest/Soesterberg: kun je zichtbaar jezelf zijn?
Word je geaccepteerd in de buurt, op straat, school, werk, winkel en binnen je (sport)vereniging?
Hoe zou je je meer thuis kunnen voelen in Soest en /of Soesterberg? Is er bijvoorbeeld behoefte aan een ontmoetingsplek?
2) ‘Wij zijn Soest!’ .... voel je dat als LHBT’er ook?
Heb je als LHBT’er behoefte aan een andere opstelling van gemeente en inwoners?
Hoe zou de gemeente acceptatie, zichtbaarheid en veiligheid kunnen stimuleren?
3) Wat doen organisaties (welzijn, onderwijs, ouderen) aan de acceptatie van LHBT’ers?
Zo ja, wat dan? Is dat voldoende of is er meer nodig (al dan niet met ondersteuning van de gemeente)?
Waar kunnen jeugdige LHBT’ers hulp en begeleiding krijgen en is dat voldoende bekend?
4) Ervaren organisaties een specifieke vraag op het gebied van LHBT?
Zo ja, welke? Kunnen ze eventuele vragen zelf oplossen of hebben ze daarbij behoefte aan ondersteuning vanuit de gemeente?
Tegen welke problemen lopen zij aan?
Voorbeelden die Ellie noemt die in het eventuele beleid meegenomen kunnen worden zijn: het houden van postcodeborrels (om je buurt te leren kennen) en buurtscans als onderdeel van de roze-veiligheidsagenda. In dit laatste voorbeeld gaan de wijkagenten met de LHBT-bevolking door de wijk lopen om onveilige locaties te bespreken, mede in samenwerking met het COC. Een ander leuk voorbeeld is het aanleggen van een gaybrapad.
Vragen aan Ellie Lust:
- Je vertelt veel over de politie in Amsterdam. Wat doet de politie hier in de regio?
Ellie vertelt dat Soest binnen de politie eenheid Midden Nederland valt van de Nationale Politie. Binnen alle politie eenheden is nu een eenheid Roze in Blauw.
- Wij werden gepest in Soesterberg. De buurtagent is gevraagd te patrouilleren bij hun woning voor een veiliger gevoel. Dit is toen niet gebeurd.
Ellie geeft aan het lastig te vinden in te gaan op een individueel geval. Weet in ieder geval dat je altijd je wijkagent moet kunnen bereiken en dat er voor Soest een Roze in Blauw team Midden Nederland bestaat.
- Een mevrouw doet de suggestie aan de gemeente Soest om de verklaring van Dordrecht van het Transgender Netwerk Nederland over te nemen. Deze verklaring houdt in om de leef atmosfeer in een gemeente of organisatie beter te maken.
- Is een gaybrapad niet stigmatiserend?
Het is de bedoeling dat de gemeente hiermee laat zien dat de gemeente open staat voor de LHBT-gemeenschap. Het gaat om een uniek zebrapad omdat ze hopen dat er een gesprek door ontstaat.
- Hoe groot is de problematiek in Soest en Soesterberg?
Wijkagent Cees de Bruin vertelt dat de politie Midden Nederland inderdaad een Roze in Blauw netwerk heeft. Als er een melding komt dat te maken heeft met LHBT. Dan wordt dat ook zo in de systemen geregistreerd. Hij heeft de meldingen van de afgelopen 2 jaar bekeken. Daaruit blijkt dat er heel weinig gemeld wordt. Het gaat om enkele meldingen, 2 à 3 per jaar. De meldingsbereidheid is er niet terwijl wijkagenten echt wel weten dat het speelt in de maatschappij. Mensen zijn bang dat hun naam in een proces verbaal komt te staan of dat ze gepest gaan worden in de wijk. Een meneer vertelt dat hij wekelijks uitgescholden wordt vanwege zijn geaardheid. Hij heeft geen bereidheid tot melden omdat daders erachter kunnen komen en de situatie daardoor verergerd.
Ellie vertelt dat de drempel om te melden hoog is. Ze krijgt vaak de vraag “wat de politie er mee kan”. Voorbeeld: 2 vrouwen lopen hand in hand over de markt. Er loopt een man dwars door die handen heen want die vindt dat vrouwen niet hand in hand mogen lopen.
Dit voorbeeld is niet gemeld. Maar na 6 jaar zijn de vrouwen het incident niet vergeten. Dit geeft de impact van een incident aan. Als er niet gemeld wordt, kan er niet bekeken worden of er camerabeelden zijn, of er getuigen zijn. We kunnen omgaan met wat we weten, maar niet met wat we niet weten. Als er niet gemeld wordt, wordt ons aan het
begin van het jaar gevraagd hoe erg was de situatie het afgelopen jaar. Dan wordt gezegd
“er waren maar drie meldingen”. De gemeente denkt dan dat er geen probleem is.
- Een mevrouw vraagt hoe veilig het is om aangifte te doen.
Ellie vertelt dat het wettelijk niet mogelijk is om anoniem aangifte te doen. Je kunt wel aangifte doen “onder domicilie kiezende”, bijvoorbeeld met het adres van de gemeente. Bij een zitting kan je je laten vertegenwoordigen door iemand van slachtofferhulp, zodat je zelf niet aanwezig hoeft te zijn.
- Een meneer reageert op de uitspraak van Cees de Bruin dat het stiekem naar homo- ontmoetingsplaatsen gaan, aangeeft hoe groot het probleem is.
Ellie is het met deze reactie eens. Kennelijk voelen mensen zich niet veilig om te zijn wie ze zijn.
- Een meneer vertelt dat de afhandeling van zaken met een seponering door het OM te luchtig gebracht wordt. Het hangt ervan af wat het OM er mee doet. Bij een
voorwaardelijke seponering kunnen dader en slachtoffer bij elkaar gebracht worden. Een seponering kan beter zijn dan een veroordeling door de rechter.
Ellie geeft aan dat er vele stappen zijn die kunnen leiden tot een gevoel bij een slachtoffer dat die gehoord is.
- Kan er wel anoniem gemeld worden?
Ellie vertelt dat aangifte doen het officiële verzoek is tot strafvervolging. Melden is het maken van een melding in een systeem. Aangifte doen is niet verplicht. Door een melding te doen ontstaat in ieder geval een beeld van een situatie. Anders is er geen probleem voor de gemeente. Later kan alsnog aangifte gedaan worden.
- Marjanne van Loon, beleidsmedewerker diversiteit bij de gemeente Amersfoort vertelt dat Amersfoort samenwerkt met regenbooggemeenten en al jaren LHBT-beleid heeft. Binnen Amersfoort wordt gemerkt dat veiligheid een belangrijke voorwaarde is om verder beleid te voeren. Daarna kun je werken aan bewustwording, niet bij de LHBT-groep, maar bij de rest. Vervolgens kun je aan ontmoeting en zichtbaarheid werken. Dat kan op allerlei
vlakken: zorg, onderwijs, wijkteams, opbouwwerk. Als gemeentelijke organisatie vinden we het belangrijk dat we een afspiegeling zijn van de maatschappij. Een inclusieve organisatie:
mensen met een beperking en diverse culturen. LHBT-beleid wordt in Amersfoort gevoerd binnen het diversiteitsbeleid. Inclusief beleid wordt het ook wel genoemd.
Bespreking van de vier vragen in de gespreksgroepen:
1) Homoseksueel in Soest/Soesterberg: kun je zichtbaar jezelf zijn?
Word je geaccepteerd in de buurt, op straat, school, werk, winkel en binnen je (sport)vereniging?
Hoe zou je je meer thuis kunnen voelen in Soest en /of Soesterberg? Is er bijvoorbeeld behoefte aan een ontmoetingsplek?
Of je zichtbaar jezelf kan zijn in Soest-/Soesterberg ervaart uiteraard iedereen anders. De volgende reacties zijn gegeven op deze vraag:
- De LHBT'ers in mijn groepje voelen zich veilig en durven openlijk in Soest LHBT'er te zijn.
De indruk bestaat echter wel dat er verschil in wijken is. Men kan zich voorstellen dat het in bepaalde wijken lastiger is om openlijk LHBT'er te zijn.
- Je moet er altijd over nadenken of je openlijk jezelf kan zijn. Of het verstandig is om hand in hand te lopen of het verstandig is te zoenen in het openbaar. Mensen lijken bang te zijn om negatieve reacties te krijgen. Er is wel duidelijk een verschil tussen verschillende wijken in Soest. In Soestdijk is het bijvoorbeeld wel mogelijk om zichtbaar te uiten dat je LHBT’er bent, maar in Smitsveen en op de Eng is dit voor het gevoel niet verstandig.
- De LHBT'ers worden allemaal wel eens geconfronteerd met hun "LHBT" zijn in die zin dat mensen ze zich bekeken voelen als ze elkaar in het openbaar genegenheid tonen.
- De LHBT’ers voelen zich geaccepteerd in Soest en Soesterberg. Er is wel een
generatieverschil te constateren: de heren (80+) lopen bijvoorbeeld niet hand-in-hand terwijl de dames dit – op sommige plekken – wel doen. Er is bij de mannen wel een keer een baksteen door de ruit gegooid en de dames hebben een neefje van 16 die vaak te maken heeft met verbaal geweld.
- Voor onze kinderen is het nooit een probleem geweest dat ze twee vaders hadden. Het kwam regelmatig voor dat kinderen van ’t Griftland ons kwamen ‘interviewen’ nadat homoseksualiteit in de klas besproken was. Griftland is actief op ’t gebied van gay- voorlichting en er komen jaarlijks wel een paar leerlingen uit de kast .... uit die paar zou moeten blijken dat er géén probleem bestaat op de school met in totaal 1500 leerlingen.
- De deelnemers van een groep herkennen zich niet in het verhaal van de man uit de zaal, die in elkaar is geslagen nadat hij aangifte had gedaan. Er zijn twee lesbische vrouwen aanwezig die in Soest wonen. Ze gaan niet snel hand in hand op straat lopen, maar ze
ervaren weinig discriminatie. Een mevrouw kreeg weleens van een vriendin te horen dat er over haar gepraat werd. Maar tegen haar wordt niet vaak iets negatiefs gezegd.
- Een andere mevrouw is getrouwd met een vrouw en heeft twee kinderen geadopteerd.
‘Homo’ is een scheldwoord op de basisschool, dus op die manier worden haar kinderen er wel mee geconfronteerd. Maar even vaak hoort ze hoe jaloers klasgenoten soms zijn dat haar kinderen ‘twee moeders hebben’.
- Er is sprake van ‘schijntolerantie’: je mag het wel zijn, maar je moet het vooral niet tonen.
Koppels lopen niet hand in hand in het openbaar, maar hebben nooit iets vervelends meegemaakt. Men blijft wel altijd alert en niemand voelt zich 100% veilig.
- We werden uitgenodigd door mensen, die nieuw in de buurt waren komen wonen. Streng- christelijk gezin. Ze dachten dat wij zusjes waren. Toen duidelijk werd dat we een relatie hadden, zijn we nooit meer uitgenodigd!
- Mensen in de buurt weten van ons en dat is goed. Het is wél altijd spannend als er nieuwe buren komen. Accepteren die je wel? Gelukkig tot nu toe altijd mazzel gehad!
- Ik durf absoluut mijzelf niet te zijn. Zelfs in het bos ben ik bang om hand in hand te lopen, om uitgescholden te worden. Ik ben bang voor bedreiging, rommel in de tuin of voor ingegooide ramen.
- Gemerkt wordt dat de tolerantie steeds verder afneemt.
- LHBT zijn is geen keuze, het is hoe je geboren wordt. Dit moet duidelijk worden voor iedereen. Als het een keuze was geweest, zouden veel mensen er waarschijnlijk niet voor kiezen. We moeten mensen accepteren zoals ze zijn.
Ontmoetingsplek:
Er is behoefte aan een ontmoetingsplek, hoewel dit natuurlijk niet voor alle aanwezige LHBT’ers geldt. Aanwezigen geven aan dat er geen herkenbare gay-community is in de gemeente. Men kent niet veel andere LHBT’ers. In diverse groepen is opgemerkt dat er in Soest en Soesterberg geen vrijetijdsbestedingen zijn waar je jezelf kan zijn. Men gaat bijvoorbeeld naar gaykroegen in Amersfoort of Utrecht, of naar een Roze Koor in Amersfoort. De suggestie werd gedaan dat het COC ook een keer in Soest en/of Soesterberg een ontmoetingsavond organiseert (“het mandje in”).
Ook wanneer men ouder wordt is er behoefte aan een ontmoetingsplek omdat vaak het netwerk kleiner is geworden (geen kinderen). Er is een grote behoefte om elkaar in veiligheid te kunnen ontmoeten!
2) ‘Wij zijn Soest!’ .... voel je dat als LHBT’er ook?
Heb je als LHBT’er behoefte aan een andere opstelling van gemeente en inwoners?
Hoe zou de gemeente acceptatie, zichtbaarheid en veiligheid kunnen stimuleren?
De gemeente heeft (nog) geen zichtbare opstelling tegenover LHBT’ers. Aanwezigen vinden het belangrijk dat de gemeente positie neemt en duidelijk maakt dat LHBT’ers zich geaccepteerd en veilig moeten kunnen voelen. Doel is dan vooral bewustwording, stimuleren van het gesprek en acceptatie van LHBT'ers (normaliseren).
De suggesties die gedaan zijn, zijn te groeperen in 2 categorieën:
Voorlichting / Bespreekbaar maken van het onderwerp / Bewustwording
- De gemeente zou meer kunnen aansturen op voorlichting over LHBT. Suggesties hiervoor zijn om op de gemeentelijke website een plek maken met een verwijzing naar Roze in Blauw Midden Nederland, het COC, Artikel 1 Midden Nederland en andere organisaties. De gemeente kan een stimulerende rol vervullen, bijvoorbeeld door duidelijk te maken dat de gemeente LHBT-voorlichting belangrijk vindt in het onderwijs (genoemd worden gay- straight allianties). Alles begint met opvoeding; kinderen via thuis, onderwijs zo vroeg mogelijk meegeven dat we in een inclusieve samenleving leven.
- Het onderwerp bespreekbaar maken bij de sport en de kerken. De Raad van kerken vertelde dat er tegenwoordig beweging is bij de Christelijke en Evangelische kerk. Er worden bijeenkomsten georganiseerd waar verschillende kerken met elkaar in overleg gaan over hoe om te gaan met het onderwerp LHBT. Mensen zijn het vertrouwen in de kerk kwijt geraakt, maar niet het vertrouwen in het geloof.
- Opgemerkt wordt dat de Islam nog steeds verzet levert. Hopelijk kunnen gesprekken door de gemeente en de verschillende kerken hierin verandering brengen.
Voorbeeldfunctie van de gemeente
- De gemeente zou zich meer zichtbaar solidair kunnen opstellen met de LHBT’ers.
Suggesties zijn: de regenboogvlag eens per jaar voeren, een gaybrapad (zoals in de presentatie van Ellie Lust) of de fontein roze kleuren. Als gemeente kun je via
mediauitingen (bijvoorbeeld foto van een lesbisch of homoseksueel stel op de website) laten zien dat de gemeente er ook is voor LHBT’ers in de gemeente. Een ander voorbeeld dat genoemd werd, is om bij de Dodenherdenking op 4 mei de grote groep homoseksuelen te benoemen die naar Duitsland afgevoerd is vanwege de seksuele geaardheid.
- De gemeente zou met haar eigen beleid een voorbeeld moeten zijn voor anderen. Ook in het contact met de gemeente (en bij andere organisaties) wordt er in allerlei situaties vanuit gegaan dat mensen "hetero" zijn. Bijvoorbeeld doordat een lesbische vrouw
gevraagd wordt: En wat vindt uw man? De aanwezigen zouden het mooier vinden als daar in de maatschappij neutraler mee zou worden omgegaan door "partner" te gebruiken.
- De gemeente zou bij het WMO-loket specifiek voor de groep roze ouderen aandacht moeten krijgen en dit ook zo benoemen op de LHBT-pagina gemeentelijke website.
- De gemeente moet zich scholen op het gebied van LHBT, want het voorbeeld van het niet willen bijschrijven van adoptiekinderen in een paspoort kan echt niet. Of dat een
receptioniste niet eens weet waar LHBT voor staat.
Overige suggesties:
- LHBT moet onderdeel zijn van de inclusieve samenleving; aandacht voor diversiteit.
- Er zou een wethouder diversiteitsbeleid in de portefeuille moeten hebben die hier actief een rol in gaat vervullen.
- Aanwezigen geven aan graag bij het vervolg betrokken te willen worden. Gehoopt wordt op een vervolgavond waar het verslag van de bijeenkomst met mogelijke vervolgvoorstellen terugkomt, zodat zij en anderen input voor beleid kunnen geven. Een dergelijk vervolg samen met LHBT’ers geeft in de ogen van aanwezigen aan dat de gemeente deze groep belangrijk vindt. Het wordt gevoeld als ‘erkenning’.
- Men is zeer bereid om met een werkgroep input te geven voor gemeentelijk beleid en wil ook als gemeente faciliteert zelf kijken of ontmoetingsavonden en dergelijke georganiseerd kunnen worden.
- Balans heeft aangegeven graag zijn steentje bij te willen dragen.
3) Wat doen organisaties (welzijn, onderwijs, ouderen) aan de acceptatie van LHBT’ers?
Zo ja, wat dan? Is dat voldoende of is er meer nodig (al dan niet met ondersteuning van de gemeente)?
Waar kunnen jeugdige LHBT’ers hulp en begeleiding krijgen en is dat voldoende bekend?
Aanwezigen vinden LHBT-beleid bij organisaties in Soest niet zichtbaar. Voor jeugdige LHBT’ers is het onvoldoende duidelijk waar zij terecht kunnen.
Suggesties voor organisaties:
- Er moet veel meer aandacht voor LHBT komen in het onderwijs. Te beginnen op de lagere school.
- Scholen zijn verplicht om diversiteit / LHBT voorlichting te geven, maar mogen daar een eigen invulling aan geven. Het zou beter op de agenda kunnen staan bij deze scholen.
- LHBT zou beter bespreekbaar moeten zijn in de klas. Ook zouden leerlingen moeten weten waar ze terecht kunnen. Bij een pestprotocol op scholen zou LHBT een thema kunnen zijn.
- Posters bij sportverenigingen ophangen met informatie waar je naar toe kunt als je met uit de kast komen zit.
- Vertrouwenspersoon op sportclubs, waarmee je het uit de kast komen kunt bespreken en met hulp de club / het team kan inlichten. Op deze manier kan roddelen en uitsluiten enigszins ondervangen worden.
- Lyvore heeft het thema LHBT op de kaart gezet, dit kan uitgebreid worden naar andere organisaties.
- Er bestaat behoefte aan aandacht voor homoseksuele vluchtelingen.
- Er is al veel kennis en bijvoorbeeld lespakketten bij landelijke en regionale organisaties te vinden.
4) Ervaren organisaties een specifieke vraag op het gebied van LHBT?
Zo ja, welke? Kunnen ze eventuele vragen zelf oplossen of hebben ze daarbij behoefte aan ondersteuning vanuit de gemeente?
Tegen welke problemen lopen zij aan?
De Sportfederatie gaf aan dat bij de verschillende sportverenigingen er niet een specifieke vraag ervaren wordt. Ook ervaren zij geen problemen of iets dergelijks. De SWOS heeft ook geen specifieke vraag. Wel merken zij dat LHBT’ers die ouder worden, bang zijn om naar een
bejaardenhuis te gaan. Ze denken dat ze hier niet geaccepteerd zullen worden, en dat er sprake zal zijn van pesterijen. Ze zien hierdoor op tegen hun oude dag.
Afsluiting
Ellie Lust voelt dat in Soest de eerste stap gezet is. Het onderwerp is bespreekbaar gemaakt, vorig jaar kon dat nog niet. Ze dankt iedereen voor de aanwezigheid en nodigt iedereen uit voor de een afsluitend hapje en drankje!
Yolande Gastelaars dankt Ellie voor de bezielende leiding van de avond!
Bijlage 1
Reacties op de kaartjes “gemeentelijk LHBT-beleid is wel/niet nodig, omdat”
Voor de bijeenkomst:
- Wel nodig: Zeer belangrijk. Het wordt tijd.
- Wel nodig: Het is een recht om in vrijheid te leven en te laten zien wie je bent.
- Wel nodig: Te vaak last van discriminatie, intolerantie in mijn geval zelfs geweld.
- Wel nodig: omdat ik vind dat iedereen zich veilig moet voelen en moet worden
geaccepteerd en als beleid vanuit de gemeente daarbij helpt dan moet dat zeker gemaakt worden.
- Wel nodig: omdat het bespreekbaar maken van dit onderwerp van groot belang is. De gemeente kan hierin een grote rol spelen.
- Wel nodig: Onder de hetero bevolking nog een hoop onkunde is over dit onderwerp.
- Wel nodig: Om in geval van .. iets te hebben om op terug te kunnen vallen.
- Wel nodig: Het belangrijk is om verdraagzaam samen te leven en respect te tonen voor ieders geaardheid. Ook aandacht binnen het primair en voortgezet onderwijs.
- Niet nodig: Iedereen gelijk is en de gemeente dat uit moet dragen.
- Iedereen zich thuis moet kunnen voelen. Of beleid daarvoor nodig is, kan ik niet zeggen.
- Wel nodig: De last die men ondervindt kan komen door een gebrek aan kennis over LHBT bij niet-LHBT.
- Ik ben van mening dat niet alleen de LHBT-community er een is om rekening mee te houden, maar alle mensen zich welkom en thuis moeten voelen. Of daar LHBT-beleid voor nodig is weet ik (nog) niet.
- Ik weet het nog niet. Heb persoonlijk weinig ervaringen van intolerantie. Kan ik dus niet beoordelen. Hoop echt dat het niet nodig is.
- Wel nodig omdat de opvoeding en onderwijs in gebreke blijven.
- Wel nodig: LHBT moet zich veilig en welkom in de gemeente voelen. Dit moet ook tot uitdrukking komen in het beleid.
- Wel nodig omdat preventiefbeleid nodig is ten aanzien van discriminatie.
- Wel nodig: een minderheid altijd steun nodig heeft en anders vergeten dreigt te worden in het grote geheel.
- Wel nodig: Respect voor eigen leefstijlen is een waarde die ondersteuning behoeft bij alle bestuurslagen.
- It is very good because I haven’t experienced any problem or insecurities. I am glad it is very safe and peaceful.
- Niet nodig: Omdat er geen heel duidelijke probleemstelling is. Als er al beleid moet komen zal dit eerst op landelijk niveau neergezet moeten worden.
- Ben benieuwd wat dat zou kunnen zijn.
- Gelijkheid bij de wet bestaat, maar hand in hand op straat niet veilig is. Verder is er niets te doen in Soest voor ons. W
- Wel nodig: We zijn te onbekend bij vele mensen en onbekend maakt onbemind! Na drie jaar Mallorca weet ik echt wat vrijheid, anti-discriminatie is. Het maakt me gelukkig!
- Respect voor en naar elkaar ongeacht wie of wat je bent.
- Wel nodig: Omdat het mensen helpt die een steuntje in de rug nodig hebben.
- Niet nodig: Omdat we juist geen onderscheid moeten maken en uitzonderingen. Daarmee breng je mensen in de verkeerde uitzonderingspositie.
- Gemeentelijk LHBT-beleid is helaas nodig.
- Ik heb geen idee. Ik hoop vanavond mij hier een mening over te kunnen vormen.
- Wel nodig: Door mensen te faciliteren middels subsidie zou de profilering adequater worden.
- Wel nodig: er nog te veel onbegrip is en het lijkt alsof tolerantie tegenwoordig afneemt.
- Ingevolge het gestelde in de grondwet discriminatie verboden is.
- Wel nodig: omdat zichtbaarheid helpt.
- Wel nodig: omdat het nog steeds niet normaal is. Wij nog steeds niet argeloos hand in hand durven lopen. Etc.
- Er nog heel wat stappen gezet moeten worden om acceptatie te bevorderen.
- Wel nodig: Elkaar respecteren welke afkomst dan ook. Respect is vaak ver te zoeken en dat is jammer.
- Wel nodig omdat er nog steeds discriminatie is.
- Ik hoor het graag vanavond.
- Wat gewoon/gewoner was geworden, steeds vaker met voeten wordt getreden.
- Ik weet het niet. Vraag het me na vanavond nog eens!
- Niet nodig: er geen problemen zijn.
- Wel nodig: want iedereen moet zich welkom voelen. Toch?
- Niet nodig: Als er doelgroepenbeleid gevormd moet worden, dan niet apart voor 1 groep. Is het probleem wel zo groot. Doe een brede aanpak voor insluiting/inclusiviteit voor
iedereen.
- Wel nodig: om bekendheid te geven aan LHBT
- Wel nodig: om inclusie te garanderen, om kwetsbaren bescherming te kunnen bieden, om iedereen zichzelf te kunnen laten zijn.
- Volgens mij is het niet zo’n probleem in Soest.
- Wel nodig: alles in de wereld een eerlijke kans verdiend.
- Wel nodig: omdat nu nog veel te onzichtbaar is wanneer LHBT’ers lastig gevallen worden.
Velen houden hun mond dicht uit angst.
- Wel nodig: omdat er te veel vooroordelen zijn ten opzichte van deze mensen en ook in verband met religie veel discriminatie is.
- Wel nodig: omdat nog steeds niet voldoende gelijke behandeling. Minder m/v invulnoodzaak met name waar dat totaal niet nodig is.
- Wel nodig: onder andere aandacht moet worden besteed aan LHBT-ouderen.
- Wel nodig: zodat mijn leerlingen veilig uit de kast kunnen komen!
- Niet nodig: omdat vanuit de sport er andere problemen die aangepakt moeten worden prioriteit hebben.
- Neutraal.
- Niet nodig: wij zijn net zo gewoon als al die andere Soesters.
- Wel nodig.
- Wel nodig: erkenning krijgen vind ik belangrijk, veel LHBT’ers in Soest bang zijn, veel ouderen bang zijn niet zichtzelf te kunnen zijn als ze zorg nodig hebben.
Reacties op kaartjes na afloop van de bijeenkomst:
- Wist niet dat de situatie in Soest op sommige gebieden zo schrijnend is. Dus zeker doen.
- Wel nodig: best leuke dingen te doen, bv. Vlag, zebrapad, ontmoeting, voorlichting.
- Wel nodig: vond het een zeer zinnige avond. De gemeente heeft een rol in: informatie met betrekking tot LHBT-beleid toegankelijk maken voor burgers. Voorlichting ondersteunen roze 50+, ambassadeurs voorlichting, ook scholen ondersteunen, regenbooggemeente zijn, bespreekbaarheid, betrek geld voor LHBT’ers.
- Ik twijfel. Volgens mij omarmen we iedereen in Soest, geen beleid, wel meer bewustwording.
- Vanavond veel geleerd. Een nuttige en geslaagde avond. Ik laat het nog even bezinken.
Meer aandacht voor LHBT is nodig, door de gemeente of door podium te geven aan belangenvereniging.
- Wel nodig: er zijn 2 zaken waaraan moet worden gewerkt: sociale veiligheid en
bewustwording. Er moet een sociale faciliteit komen waar LHBT’ers terecht kunnen met problematiek. Er moet een communicatie campagne komen die regelmatig wordt herhaald om aan bewustwording te werken.
- Ik denk dat een beleid in elke gemeente vanzelfsprekend moet zijn. Veiligheid en gelijkwaardigheid voor iedereen. Begin bij erkenning al is het maar een vlag.
- LHBT-beleid zou een onderdeel kunnen zijn van Wij zijn Soest.
- Het faciliteren voor LHBT’ers van eventueel bijeenkomstruimte, voorlichting in de media bij gaat dragen aan de acceptatie. Nu weet vrijwel niemand iets hiervan.
- Wel nodig: Bewustwording bevorderd moet worden, bij voorkeur te beginnen op scholen.
- Wel nodig: Het vooral de jeugd helpt om zich veilig te voelen. De acceptatie is nog niet heel hoog in Nederland. Er moet over gepraat worden. Dit is een mooie stap.
- Niet nodig: hang het op aan de inclusieve samenleving. Wij zijn Soest en de Week van Soest.
- Beleid als geïnventariseerd is waar behoefte aan is? Wel informatie, wel de regenboogvlag, laat zien dat je achter jouw LHBT’ers staat.
- Zinvolle avond die wat mij betreft dient uit te monden in LHBT-beleid. LHBT’ers zijn evenwaardige deelnemers in onze samenleving.
- Wel nodig: omdat er steeds meer LHBT-ouderen komen die in alle openheid over hun zorgbehoeften moeten kunnen praten. Ouderen moeten op een open en tolerante manier benaderd worden.
- Wel nodig: Zichtbaarheid nog steeds helpt.
- Wel nodig: door gemeente bespreekbaar maken (stimuleren) dat iedereen er mag zijn.
- Ik ben zo bang dat auto’s gewoon blijven doorrijden bij het gaybrapad (net als bij die nepzebrapaden in Soest-Zuid vroeger).
- Geen nota of papieren stuk. Wel praktisch --> uiting geven aan inclusieve samenleving door gaybrapad en regenboogvlag en wij zijn Soest-vlag, roze loper.
- Wel nodig: naar aanleiding van gesprekken ben ik ervan overtuigd dat er beleid nodig is op het gebied van communicatie en voorlichting / faciliteren.
- Wel nodig: er duidelijk te weinig bekendheid over LHBT in Soest is, waardoor er nog raar gekeken wordt naar bv homo’s en lesbiennes. Door het onderwerp toegankelijker te maken en als gemeente Soest te laten zien voor de acceptatie van LHBT te zijn wordt het minder raar en meer toegankelijk/geaccepteerd. Gevolg is een veiliger gevoel in Soest.
- Wel nodig: er nog veel belemmeringen zijn voor LHBT’ers om gewoon mee te kunnen doen, te zijn wie ze willen zijn. Door positieve ondersteuning en uitingen kan er een verandering op gang gebracht worden.
- Wel nodig: om te zorgen dat iedereen in vrijheid kan leven en zichzelf mag laten zien!
- Niet nodig: alleen bewustwording stimuleren, gemeente niet zelf actief, geen symbool maatregelen nemen, maak het bij anderen bespreekbaar.
- Wel nodig: er is nog zo veel aandacht nodig om iedereen te kunnen laten voelen in Soest dat die kan zijn/mag zijn wie die daadwerkelijk is. Vele pesterijen op Soest-Zuid of scholen in Soest. Vele scholen waarbij een jongetje niet in jurk naar school kan ook hier in Soest.
Ook geen gay uitgaansmogelijkheden in Soest. Of gaybrapad. Liefde is liefde, dus toon dat gemeente Soest! Ik vond de avond belangrijk want er wordt nu eindelijk over gepraat!
- Niet van mening veranderd.
- Wel nodig: de gemeente een rol kan spelen in voorlichting en bespreekbaar maken.
- Wel nodig: bevorder acceptatie binnen verenigingen.
- Wel nodig: inclusion, bewustwording basisscholen.
- Maak een symbool van acceptatie: vlag, gaybrapad.
- Wel nodig: meer inzicht dus ja graag.
- Deel beleid vooral op communicatie en faciliteren dialoog. Dingen om te stimuleren.
- Wel nodig: de gemeente is er voor iedereen.
- Wel nodig: om deze gemeenschap te laten weten dat ze in Soest thuishoren en zich hier veilig kunnen voelen. En om voorlichting/bewustwording te bevorderen.
- Wel nodig.
- Wel nodig.
- Wel nodig: acceptatie van LHBT is nog nodig.
- Yes, because it is very important for LHBT community.
- Wel nodig: zichtbaarheid van het grootste / gewoonste belang is.
- Goed geluisterd hebbend ben ik de overtuiging toegedaan dat er geen gemeentelijk LHBT beleid noodzakelijk is.
- Wel nodig: iedereen zich veilig moet voelen in Soest.
Bijlage 2
Verklaring van Dordrecht overhandigd door Transgender Netwerk Nederland
‘Oproep tot Actie’
Transgenders maken een belangrijk onderdeel uit van de moderne maatschappij en zijn een aanwinst voor een diverse samenleving. Het zijn collega's, leidinggevenden,
partners, cliënten en klanten. TNN is zich bewust van de moeilijkheden waar veel transgenders nog steeds mee geconfronteerd worden, in het bijzonder op de arbeidsmarkt. TNN bevestigt onze inzet voor transgender medewerkers en stelt werkgevers voor de volgende punten te ondersteunen:
1. Iedereen heeft het recht op waardig en productief werk, op rechtmatige en gunstige
arbeidsvoorwaarden en op bescherming tegen werkloosheid, zonder discriminatie op grond van genderidentiteit of genderexpressie;
2. We treffen alle nodige administratieve en andere maatregelen om een einde te maken aan en het verbieden van discriminatie op grond van genderidentiteit in de publieke en particuliere sector, ook in relatie tot de beroepsopleiding, werving van personeel, promotie, ontslag, en
arbeidsvoorwaarden en beloning;
3. We maken een einde aan elke vorm van discriminatie op grond van genderidentiteit om zo gelijkheid op het gebied van werkgelegenheid en promotiekansen te waarborgen in de hele organisatie en we tonen ons een goed werkgever in het tijdig signaleren van en het reageren op onaanvaardbaar gedrag;
4. We werken aan het creëren van veilige en doelmatige werkplekken, geven alle medewerkers gelijke kansen, stellen iedereen in staat op een veilige manier hun genderidentiteit te uiten en geven de garantie aan transgender werknemers om in vrijheid mee te kunnen doen aan organisatorische en sociale evenementen;
5. We ontwikkelen passende opleidings- en bewustmakingsprogramma’s om discriminerende houdingen tegen te gaan;
6. Organisaties moeten leden binnen het lager en hoger management aanwijzen en ondersteunen die actief werken aan een transgender-vriendelijke werkomgeving.
7. We ondersteunen transgenders in hun transitie-periode;
8. We sluiten transgender werknemers of de partners van een transgender medewerker niet uit van de verzekering- en andere sociale beschermingsmaatregelen, met inbegrip van alle voordelen van een aanstelling zoals ouderschapsverlof, werkloosheidsuitkeringen, ziektekostenverzekeringen, andere bedrijfsgebonden zorg of voordelen (met inbegrip van lichaam wijzigingen met betrekking tot genderidentiteit), andere sociale verzekeringen, gezinsondersteuning, begrafenisuitkeringen, en pensioenen en uitkeringen met betrekking tot het verlies van de steun voor echtgenoten of
partners als gevolg van ziekte of overlijden;
9. Samen creëren en ondersteunen we beleid en structuren binnen organisatie die het niveau en de voortgang van de verbetering van de arbeidsomstandigheden voor de transgender werknemers bewaken en rapporteren, en vermelden deze expliciet in de externe communicatie, zoals jaarverslagen en Sociale Jaarverslagen;
10. Organisaties moeten in alle landen waar zij actief zijn zichtbaar de verbetering van de werkomgeving voor hun transgender werknemers steunen en raad vragen aan hun transgender werknemers over te nemen maatregelen om de doelstellingen en de “best practices” te
implementeren.
