REGIONAAL NIEUWS. Vergiffenis door de verzoening van Jezus Christus

(1)

REGIONAAL NIEUWS

B O O D S C H A P V A N D E G E B I E D S L E I D I N G

Vergiffenis is een deugd die we alle- maal moeten ontwikkelen en in stand houden. President Gordon B. Hinckley heeft eens gezegd: ‘Het is misschien wel de fijnste deugd op aarde en is beslist het hardste nodig. Er is al zo veel gemeenheid en mishandeling, onverdraagzaamheid en haat. Er is zo veel behoefte aan bekering en verge- ving.’² Dat is het grote beginsel dat in alle Schriften, zowel de oude als de hedendaagse, wordt beklemtoond.

Vergiffenis en bekering gaan altijd hand in hand; we kunnen ons niet bekeren zonder vergiffenis, en we kunnen niet vergeven zonder bekering.

Laten we vergiffenis met een slan- genbeet vergelijken. Als iemand je beledigt of kwetst, is dat net als gebeten worden door een slang, wat vaak een ernstige wond kan opleveren.

Het genezingsproces is lang en pijn- lijk, maar net als andere wonden gaat ook deze na verloop van tijd dicht en geneest hij. Soms worden we door een giftige slang gebeten en blijft het gif in ons. Dat geldt ook voor wrok, haat en het verlangen naar wraak en gerechtigheid. Die gevoelens krijgen in ons hart de overhand. En net als gif verhindert het de genezing van de wond. Vergiffenis is het tegengif dat de wonden veroorzaakt door het

A

ls leden van de kerk streven we niet alleen naar lichamelijk maar ook naar geestelijk welzijn.

Vrede vinden, is een van de belangrijkste dingen die we kunnen doen. En de beste manier om dat te bereiken, is vrede te vinden. Zoals de Heiland heeft gezegd: ‘Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u; niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u. Laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden.’¹

Helaas is innerlijke vrede makkelijk kwijt te raken, met name omdat onze leefstijl in de hedendaagse wereld in toenemende mate agressief aan het worden is. Die agressiviteit komt op verschillende manieren ook bij ons thuis, en we nemen op een gegeven moment aan dat het normaal is om zo te leven. Een van de dingen die ik andere mensen steeds vaker hoor zeg- gen, is: ‘Ik vergeef wel, maar ik vergeet het niet’; en zelfs: ‘Dat zet ik je betaald!’

Vergiffenis door de verzoening van Jezus Christus

Ouderling Saulo G. Franco (Spanje) Gebiedszeventiger

Ouderling Saulo G. Franco

REGIONAAL NIEUWS

Ik, de Heer, zal vergeven wie Ik vergeven wil,

maar van u wordt het vereist

alle mensen te

vergeven.

(2)

gif geneest. Zonder vergiffenis is het onmogelijk om te genezen. Laten we niet doen wat veel Israëlieten deden die door venijnige slangen gebeten werden.³ Zij hadden genezen kunnen worden door naar de koperen slang te kijken die de Heer Mozes had laten maken, die de Heiland en zijn verzoening voorstelde. Maar dat deden ze niet, en ze stierven.⁴

De Heiland en zijn verzoening zijn de enige manier om te ontdekken hoe we anderen kunnen vergeven; er is geen andere manier om in moei- lijke situaties vergiffenis te schenken.

De verzoening is het tegengif dat elke wond kan dichten en genezen, zelfs de ernstigste wonden waar geen kruid tegen gewassen lijkt te zijn.

De kracht van de verzoening is niet spontaan; soms is die moeilijk toe te passen en vergt het veel moeite. Maar ieder die dat wil, kan er gebruik van maken. De Heer heeft ons in een hedendaagse openbaring geleerd:

‘Daarom zeg Ik u, dat u elkaar dient te vergeven, want wie zijn

broeder zijn overtredingen niet ver- geeft, staat veroordeeld voor het aangezicht van de Heer, want in hem verblijft de grotere zonde. Ik, de Heer, zal vergeven wie Ik vergeven wil, maar van u wordt het vereist alle mensen te vergeven.’⁵

Vergiffenis is de sleutel tot een eeuwige huwelijksrelatie. Ik zie vaak dat echtelieden elkaar kleinigheden niet vergeven en dat kleine beetjes gif van wrok en haat zich ophopen. En als ze dan ruzie hebben, komt alles naar buiten dat er in de loop van de tijd bij is gekomen, en raakt de relatie ernstig beschadigd. Ik zie huwelijksrelaties met slechts een minimum aan weder- zijdse tolerantie. De partners verdragen zelfs de kleinste vergissingen niet en ontketenen letterlijk ‘een storm in een glas water’. Het is juist in ons gezin dat we vooral vergevensgezind moeten zijn. Laten we in gedachte houden dat er zonder vergiffenis geen verhoging is.

En vergiffenis is rechtstreeks met naastenliefde verbonden, zoals de profeet Moroni heeft gezegd:

‘Maar de naastenliefde is de reine liefde van Christus en zij houdt eeuwig stand; en wie ook ten laats- ten dage in het bezit daarvan wordt bevonden, met hem zal het wel zijn.

Welnu, mijn geliefde broeders, bid tot de Vader met alle kracht van uw hart dat u met die liefde – die Hij heeft geschonken aan allen die ware volgelingen zijn van zijn Zoon Jezus Christus – vervuld zult zijn, opdat u zonen van God zult worden; opdat wij, wanneer Hij verschijnt, Hem gelijk zullen zijn, want wij zullen Hem zien zoals Hij is.’⁶

Ik bid dat we altijd in staat mogen zijn om vergiffenis te schenken. Als we dat doen, worden we zoals de Heiland, en worden we écht zijn discipelen. ◼

NOTEN

1. Johannes 14:27

2. Vergiffenis, algemene conferentie, oktober 2005

3. Numeri 21:5–9 4. Alma 33:20 5. LV 64:9–10 6. Moroni 7:47–48

(3)

M

et die woorden omschreef de Franse schrijver Victor Hugo al in de 19e eeuw het gevoel dat bezoekers ervoeren tijdens het kerstconcert

van de ring Apeldoorn. Daar is het concert inmiddels een begrip. Na twee jaar afwezigheid kwam het gele- genheidskoor weer samen, dit keer georganiseerd door Sindy August en Ingrid Kempenaers samen.

Het koor dat al 13 jaar bestaat, bracht op 15 en 16 december voor de vijfde keer het ringkerstconcert ten gehore, met vele bekende en minder bekende kerstliederen.

Er werden gezamenlijk bekende lofzangen gezongen, zoals: ‘Geen wieg voor een koning’ en ‘Ere zij God’. Diverse koorleden zongen

ontroerende solo’s en duetten. De gevoelens van Maria en Jozef als toekomstige ouders werden duidelijk voelbaar met de nummers ‘Mary, did you know’ en ‘Joseph’s song’. Uiter- aard mochten typische koorliederen zoals ‘Carol of the Bells’ en ‘Adora- mus’ ook niet ontbreken. De avond kwam tot een hoogtepunt bij het lied

‘Hallelujah’.

Naast het prachtige pianospel van Jorne Kempenaers, Charlotte Drenth en Johann August, brachten de harp (Miriam Heijdemann) en fluit (Joëlle Spijkerman) extra warmte in de muziek. Ondersteund door vertellers en foto’s en diverse afbeeldingen van de geboorte van Christus, werd het kerstconcert compleet.

Meerdere deelnemers werden de dagen vóór het concert ziek, wat enkele liederen in gevaar bracht.

Maar met de hulp van vasten, gebe- den, zalvingen en veel keelpastilles wisten álle leden op wonderbaarlijke wijze voldoende te genezen om mee te kunnen doen. Dit versterkte het gevoel dat het koor wilde overbren- gen: ‘Jezus Christus is onze Verlosser’.

Dat dit gevoel is overgekomen werd duidelijk uit de lovende en soms ontroerende reacties van de bezoekers. Zo werden de laatst beschikbare plaatsen op de zondag opgevuld door bezoekers die na de zaterdag nog eens wilden komen. Alle koorleden zijn het er in ieder geval over eens: volgend jaar doen we opnieuw mee! ◼

R E G I O N A A L N I E U W S

‘Muziek drukt dat uit […] waarover

niet gezwegen kan worden’

(4)

O

p vier zaterdagmiddagen in december zongen de zendelingen met enkele leden uit de zone Rotterdam kerstliedjes op verschillende opvallende plaatsen.

De eerste dag was dat voor de Markthal in Rotterdam-Centrum. Het was wel heel koud maar enig om te doen en het publiek genoot ervan.

Ze bleven stil staan, zongen mee en

applaudisseerden zelfs. Twee zen- delingzusters hadden een ukelele bij zich, wat enorm hielp om de liedjes op de juiste manier te zingen.

De tweede zaterdag gingen we naar het winkelcentrum Keizerswaard in Rotterdam-Zuid. De manager aldaar was heel enthousiast en had zelfs een piano voor ons klaargezet.

Zr. Klassen heeft bij heel wat liedjes daar gebruik van gemaakt en ook

Kerstliederen zingen met de zendelingen in Rotterdam

Neeltje Ardon Wijk Rotterdam 1

(5)

hier werden we weer begeleid door de ukeleles. Het was zo’n succes! We konden heel veel kerstkaartjes uit- delen aan het publiek en het gezang werd bijzonder gewaardeerd.

De derde zaterdag zongen we in Capelle aan den IJssel, in winkelcentrum de Koperwiek. Daar stonden we naast een kraampje van een politieke partij, waarvan de leden gratis oliebollen uitdeel- den. Erg lekker en supergezellig, want er kwam heel veel publiek op

de oliebollen af en zij kregen ons er als cadeautje bij.

Het was een groot succes en we kwamen heel veel kerstkaartjes te kort.

Het laatste optreden was in het centrum van Spijkenisse. We stonden naast een roltrap waar op een zeker moment ook Santa Claus afkwam en de maat sloeg met zijn rinkelbel. We zongen, zoals dat heet, dat het een lieve lust was. Er was dat hele weekend een grote actie van de voedselbank aan de gang om geld op te

halen voor de kinderen en we boden aan om een collectebus neer te zetten.

Nu kwam de vrijgevige aard van de bewoners van Spijkenisse naar boven, want er verdween heel wat geld in die bus! Ook hier kwamen we weer kaartjes te kort, een goede leer voor volgend jaar.

Het was fijn dat we met ons zingen een beetje licht in de wereld konden brengen. De kerstliedjes geven nog steeds warmte aan het publiek, maar zeker ook aan onszelf. ◼

(6)

Een extraatje voor de kerst

Ineke den Hollander Wijk Haarlem

D

e wijk Haarlem heeft in het kader van het project ‘Verlicht de wereld’

feestelijke etenswaren voor kerst inge- zameld ten behoeve van de voedselbank. Natuurlijk gaat kerst niet over eten, maar voor al die mensen die in armoede leven is het wel erg fijn om iets extra’s te krijgen in hun pakket van de voedselbank.

Voedselbanken kopen geen eten maar zamelen voedseloverschotten in. Veelal voedsel dat anders vernie- tigd zou worden. Met het voedsel dat gedoneerd wordt, helpen de voedselbanken momenteel zo’n 5 procent van huishoudens die in armoede leven. Ze helpen alleen de allerarmsten. Er leven in Nederland meer dan 1 miljoen mensen onder de armoedegrens. Ze zou- den graag meer mensen helpen. Om dit te bereiken hebben ze structureel meer voedsel nodig. Ze streven ernaar om wekelijks een gevarieerd pakket samen te stellen van ongeveer 25 producten, afgestemd op de grootte van het gezin. In 2017 werden door de inzet van 11.000 vrijwilligers wekelijks bijna 40.000 voedselpakketten vanuit 168 lokale voedselbanken uitgedeeld en waren ongeveer 132.500 Nederlanders afhankelijk van de voed- selbank. Met als motto: ‘Oog voor voed- sel, hart voor mensen’.

werden door verschillende zusters gedoneerd.

Volgend jaar willen we dit graag herhalen. Misschien zelfs wel met alle andere kerken in Haarlem. Er zijn 168 lokale voedselbanken. Dus zeker ook wel in uw stad. Eén telefoontje is genoeg om een actie op touw te zetten. Verlicht de wereld! Niet alleen met Kerstmis! ◼

Na een telefoontje naar de voedselbank was duidelijk wat we konden doen: vóór 14 december feestelijke etenswaar inleveren voor de pak- ketten die na het weekend worden verspreid. De respons van de leden in Haarlem was hartverwarmend! Ook de leuke figuurtjes van Jozef, Maria en het kindje Jezus die tijdens de ZHV- activiteit in elkaar geknutseld waren,

Kerstactiviteiten met de zendelingen in Leiden

O

p tweede kerstdag organiseerde de wijk Leiden enkele mooie activiteiten met de zendelingen. Sinds vorig jaar neemt de wijk deel aan een interreligieus platform, wat ieder jaar op 2e kerstdag soep uitdeelt aan de voorbijgangers op het plein bij het Centraal Station.

Zuster Gillespie en zuster Steimle vertelden: ‘Heel veel mensen waren

verbaasd dat de soep gratis was. Het was leuk om hun glimlach te zien en te horen dat ze het heerlijk vonden.

Iemand bedankte ons vele malen en kwam nog een keer terug voor wat meer. Een andere vrouw zei tegen ons dat ze dakloos was en op weg was naar haar moeder. Aan ons naamplaatje zag ze dat we lid van de kerk waren en het bleek dat ze eerder met de zendelingen

(7)

contact had gehad. Na twee uur was er ongeveer honderd liter soep uitgedeeld.

We werden hartelijk bedankt door de leiding van het project, die het erg op prijs stelde dat wij niet evangeliseerden en alleen maar wilde helpen met het dienen van anderen.’

Later in de middag zongen alle zendelingen uit Leiden en Haarlem in het stadscentrum kerstliederen met gitaarbegeleiding. Er kwamen veel positieve reacties en het zingen van liederen is altijd een mooie gelegen- heid om te tonen wat het kerstfeest voor ons betekent. ◼

bedrijvig, omdat hier mensen uit allerlei landen komen om naar hun voorouders te zoeken. Degenen die deze bezoekers helpen, krijgen een pittige training met een onderscheiding als ze een bepaald niveau hebben bereikt.

Daarna kunnen ze zich specialiseren in bv. de Latijnse of Duitse/Slavische taalgroepen. In samenwerking met de trainers heb ik een eigen programma samengesteld omdat ik mensen help in het Frans, Italiaans, Duits, Spaans en

Familiegeschiedenis … een bron van vreugde!

Celine Rol

Familiehistorisch centrum, Salt Lake City

D

aar het einde van mijn zending in Salt Lake City in zicht komt, wil ik iets over mijn indrukken vastleggen.

Ik heb gewerkt op de internatio- nale afdeling van de Bibliotheek voor familiegeschiedenis. Deze is heel

(8)

Nederlands. Gedurende het vakantie- seizoen komen hier veel Nederlanders die op doorreis zijn of terugkomen van de prachtige natuurreservaten in Utah. Ook medewerkers van de KLM en immigranten, die niet meer weten waar hun voorouders vandaan komen.

Ik raad een ieder altijd aan om een

‘Free Account’ op FamilySearch aan te maken, want dit programma met z’n uitgebreide database leidt naar het online inzien van geboorte-, trouw- en overlijdensaktes. Ik heb aan mijn eigen stamboom foto’s en verhalen (zelfs audio is mogelijk) toegevoegd, waar- door het heel persoonlijk is geworden.

Mijn broer, die hier laatst op bezoek kwam, was zo enthousiast dat hij direct een ‘Free Account’ aanmaakte.

Daarnaast verwijst dit programma ook naar tal van andere onderwerpen, zoals bv. het KNIL*. Onlangs kwam er iemand langs die zocht naar een voor- ouder die uit het concentratiekamp

Bergen-Belsen was gevlucht en in Finland z’n toekomst had opgebouwd.

In samenwerking met een Scandinavi- sche specialist hebben we geprobeerd deze puzzel op te lossen.

Er komen hier mensen met allerlei achtergronden en je probeert met hen mee te voelen en tegemoet te komen aan hun vragen. Het zijn ontroerende momenten als er documenten van hun voorouders worden gevonden. Vaak zie je wat voor beroepen zij uitoefen- den. Als zij emigreren veranderen zij meestal van beroep en nemen alles aan om aan de kost te komen. Zo ont- dekte ik veel arme Italianen die in de mijnbouw terechtkwamen. Uiteraard hadden ze zich een beter bestaan voor- gesteld in hun nieuwe vaderland. En ook was de kindersterfte in de vorige eeuwen hoog vanwege het gemis aan kennis en de slechte gezondheidszorg.

De Nederlandse bezoekers gaan

hier met een blij gevoel weg, omdat _DUTCH

ze vaak razendsnel een stamboom van hun familie weten op te bou- wen. Al hebben ze soms maar weinig gegevens, dan vinden we via ‘Histo- rical Records’ in FamilySearch of via betrouwbare Nederlandse websites zoals ‘wiewaswie.nl’ of ‘openarch.nl’

aanvullende informatie.

Ik ben dankbaar dat ik hieraan mijn steentje mag bijdragen. Ik weet dat het samenbrengen van families het werk van de Heer is. En zo gaat de profetie van de profeet Elia in Maleachi 4:6 in vervulling: ‘Hij zal het hart van de vaders tot de kinderen terugbrengen, en het hart van de kinderen tot hun vaders.’ ◼

*Koninklijk Nederlands-Indisch Leger

Artikelen gevraagd

D

e artikelen in de rubriek Regionaal nieuws worden door leden in uw gebied geschreven en op aanwijzing van het gebiedspresi- dium gepubliceerd. Ze gaan over de behoeften en ervaringen van plaatselijke leden. Het Regionaal nieuws wordt alleen aan een uitgave toegevoegd als er voldoende artikelen beschikbaar zijn. Stuur uw geloofs- versterkende inzichten en ervaringen naar uw plaatselijke redacteur:

cmkleijweg@gmail.com ◼