Lijst IN

(1)

VRIJHEID IN

DEMOCRATIE

%aterdag 21 Juni 1952 • No. 21$

V. V.D. LIJST 5

WEEKBLAD VAN DE VOLKSPARTIJ VOOR VRIJHEID EN DEMOCRATIE

Stemt

Woensdag

(2)

~IWUB~W 1'!.!'11 DEMOCRATIE U .JUNI Ut5Z - PAG. Z

De V.V.D. vraagt sociale rechtvaardigheid,

ook voor de

middenstand

De middenstander die gespaard heejt, is

dupe van de regeringspolitiek

H

~t kan moeilijk worden ontkend,

dat het socialistisch beleid van de minister van Financiën heeft ge-leid tot een belastingheffing die, zon-der daarbij reken~ng te houden met de sociale rechtvaardigheid, oneven-redig zwaar drukt op de middenstand.

Een sprekend voorbeeld hiervan is de winstbelasting.

Jaren lang hebben de middenstands-organisaties gevochten voor afschaf-fing van de door de bezetter ingevoer-de oningevoer-dernemingsbelasting, die hun een doorn in het ·vlees was. De vol· doening was groot toen eindelijk door de meerderheid van de volksvertegen• woordiging werd toegegeven, dat hier-voor geen rechtvaardigheidsgrond was aan te voeren en deze extra-inkomstenbelasting voor één bepaal• de groep àer bevolking werd ingetrok-ken.

Groot was echter de verontwaardi-ging toen kort daarop de winstbelas-ting werd ingevoerd, welke niets an• ders was dan een zelfde aanslag met een andere naam.

Weliswaar is de grens verlegd voor het minimum bedrag waarop de be-lasting wordt geheven, maar het prin-cipe van rechtvaardigheid bij het hef-fen van belastingen blijft hierbij niet-temin aangetast.

• • •

N

u de verkiezingen naderen, meen ïk, dat het goed is er aan te her-inneren, dat bij de behandeling in de Tweede Kamer van het wetsontwerp "Wijziging van het Besluit op de In-komstenbelasting 1941 een amende-ment werd ingediend door de heer Van den Heuvel (mede ondertekend door de heer Ritmeester), strekkende om onderdeel C van het wetsontwerp (betreffende de invoering van de winstbelasting) te doen vervallen.

Dit' amendement werd op 11 Juli

1951 verworpen met 61 tegen ~5 stem-men (vóór V.V.D., A.R., C.H.U., S.G. Tegen K.V.P .. P.v.d.A. en C:P.N)

In de zelfde verhouding werd ge-stemd over het onderdeel zelf, nl. 60

Yóór, 26 tegen.

Mr Oud lichtte dit op 13 Juli nog als volgt toe:

"Wij achten het onrechtvaardig, dat · bepaalde inkomsten-bestanddelen

an-ders worden belast dan het inkomen in het algemeen wordt belast".

Het gehele wetsontwerp werd op 13

Juli aangenomen met 57 tegen 34 stem-men. Behalve de K.V.P. en de P.v.d.A. stemden toen nog 3 leden van de C.H.U. vóór (Tilanus, Wttewaal van Stoetwegen en Kikkert). Even te vo-ren had mr Oud nogmaals verklaard, dat de fractie tegen het wetsontwerp zou stemmen, "omdat wij het in strijd met goede rechtsbeginselen achten, ge-lijke inkomensbedragen ongelijk te be-lasten".

Zonneklaar blijkt hieruit, dat de V.V.D.-fractie op het standpunt staat (zulks in overeenstemming met het partij-beginsel), dilt bij belastinghef-fing sociale rechtvaardigheid tegen-over iedereen op de voorgrond moet staan.

Bij de K.V.P., de P.v.d.A. en de C.H.U. denkt men daar blijkbaar an-ders over.

• • •

Een zelfde sociale

~rechtvaardig-heid dreigt thans bij het plan van minister In 't Veld een huurbelas-ting (gekoppeld aan een huurverho-ging) in te voeren.

Het is maar al te zeer bekend, dat de loon- en prijspolitiek er reeds toe heeft geleid, dat een onevenredige làst

~P de schouders is terecht gekomen van de toevallige bezitters van onroe-rend goed. Terwijl alle andere prijzen voor goederen en diensten werden op-getrokken in evenredigheid tot de waardedaling van de gulden, werden de huren bevroren.

De onderhoudskosten stegen in het "kader van die zelfde loon- en

prijs-politiek schrikbarend. Intussen moes-ten de slachtoffers nog een aderlating ondergaan in de vorm van een waar-devermeerderingsbelasting over een theoretische waardestijging, welke vrijwel geen enkele bezitter van ott. roerend goed heeft gerealiseerd.

Op de datum, die als basis diende waarop de waardevermeerdering voor de belasting geldt, stond de veiling-waarde van het l>nroerend goed inder-daad ·over het algemeen, circa 20o/o

hoger genoteerd dan in Mei 1940.

Daarvan is 50% (dus 10% van de to-tale kapitaalswaarde) de huiseigena-ren afhandig gemaakt.

Die hogere waardering was wel daaraan te danken, dat iedereen ver-wachtte en ook verwachten mocht, dat door de Regering een redelijke huur-verhl>ging aan de eigenaren niet zou worden onthouden. Deze werd dus reeds in de kapitaalswaarde waarover de belasting werd geheven verdiscon-teerd.

Het is vanzelfsprekend, dat niet op grote schaal tot verkoop werd over-gegaan, hetgeen trouwens reeds van-zelf weer een prijsverlaging ten ge-volge gehad zou hebben.

De huurverhoging bleef echter uit, de onderhoudskosten stegen, de ka-pitaalswaarde zakte spoedig terug, maar de fiscus haalde de buit binnen en de eigenaren zijn de slachtoffers geworden.

Een beroep om bij de vaststellîng van de waarde rekening te houden met de zo kort na de peildatum we-der ingetreden waardedaling, werd door de belastinginspectie zonder meer van de hand gewezen. De peildatum stond vast en daarmede basta.

•

• • •

Formeel juist, maar moreel niet te verantwoorden.

Welke benaming past voor een

stel-sel, waarbij door de Overheid belas-ting wordt geheven over een waarde-stijging, die door de Overheid zelf wordt getorpedeerd, laat ik ter vast-stelling aan de scherpzinnige lezers zelf over.

Tengevolge van de gestegen lasten is van een redelijk rendement van het geïnvesteerde kapitaal geen sprake meer, Helaas is het funeste gevolg, verwaarlozing en verval van het wo-ningpotentieel, omda~- het overgrote deel der bezitters niet in staat is, uit andere inkomsten dan de opbrengst, het meest noodzakelijke onderhoud te bekostigen.

Zij, die hun spaarpenningen in on-roerend goed hebben belegd om daar-mede hun oude dag veilig te stellen, zijn hierdoor wel het zwaarst getrof-fen. En deze zijn voor een groot deel de risico-dragende middenstanders, die geen pensioen in het vooruitzicht heb-ben, maar door jarenlang zuinig be-leid het nationaal vermogen hebben helpen verhogen.

Redelijk zqu zijn, dat ook aan hen iets te beurt was gevallen 'van de al-gemene inkomstenstijging. Maar in plaats daarvan zien zij langzaam maar zeker, mede door het verval van hun bezit, hun inkomstenbron ten gevolge van de overheidspolitiek volkomen opdrogen.

, Huurverhoging kan. niet, betoogt de Overheid. ·

De loon- prijspolitiek laat dit niet toe.

Een gemakkelijke dooddoener. Maar de voor de hand liggende conclusie is: dan deugt de loon- en prijsJ;!Olitiek niet.

Gezien de plannen van minister In 't Veld schijnt huurverhoging wel te kunnen als de opbrengst niet terecht

• DEZE BURGER

eerbiedigt het grote geheim van het stemmen, doch hij wil U wel, in diep vertrouwen, mededelen, dat zijn rode potloodstip voor lijst 5 zal zijn.

Deze burger ontmoette gisteren een kennis die hem vroeg': "Waarom stem jij eigenlijk op lijst 5?"

Dat was een moeilijke vraag aan een kind in de politiek. Om de punten van ons beginselprogram?

Om de strekking van ons verkiezingsprogram? Eigenlijk, en eerlijk gezegd, niet eens.

Want die punten en deze strekking zijn tenslotte niet anders dan tastbare uitvloeisels, formulerinJen zo gz wilt, van iets dat veel groter is, dat veel dieper ligt dan wat f}e, hoe puntig ook geformuleerd, op papier kunt zetten en in druk kunt geven. Is de idee van het liberalisme niet, nog méér dan een zaak van verstand en inzicht, een aangelegenheid van geest en hart?

Is de liberaliteit eigenlijk niet, méér dan wat anders ook, de adem die ons Zeven doet zoals wij Zeven, die ons dit leven schenkt en mogelijk maakt?

Ik meen, zei ik tegen die kennis, dat het liberalisme, met alles wat daar, meer ontastbaar dan tastbaar mee verbonden is, met alles waar het voor stáát, de enige geestelijke en zedelijke

atmosfeer schept, waarin ik ademen kan.

Misschien zeg ik dit het best en het eenvoudigst zó: de

libe-rale gedachte, de libelibe-rale ideologie, de libelibe-rale levenshouding schenkt mij de beste waarborg voor wat het kostbaarst is op aàrde: de menselijke waardigheid.

Dit heeft, zei ik nog, een betekenis die verre uitgaat boven alles wat in paragrafen te omvatten is. De liberale gedachte is

voor mij de essentie van het leven. Dit is alles, zei ik.

En dat is niet weinig, zei hij.

Dit is toch wel in diepste zin de gYon<Lslag van de stem op lijst 5 van

DEZE BURGER

thar1s

de

komt in de zakken van hen, die ze uit rechtvaardigheidsoogpunt toekomt, maar in die van de fiscus. Hokus Po-kus Pas.

Ze moet gebruikt worden om de

fi-nanciering van de nieuwbouw te ver-lichten.

Ik ontken niet, dat het in de bedoe-ling ligt een klein deel (circa 35% er-van) aan de huiseigenaren te laten, hetgeen zoals iedereen weet, op geen stukken na genoeg is om deze uit de misère te helpen.

In feite komt het hierop neer, dat de hulp aan de nieuwbouw voor een groot deel eenzijdig wordt afgewen-teld op één reeds onredelijk zwaar be-nadeelde groep. Ook hier geldt, dat indien er geofferd moet worden, recht-vaardigheid gebiedt, dat dit door de gehele bevolking naar draagkracht moet geschieden.

Ik treed dan verder maar niet in de vraag of de nodige middelen niet verkregen kunnen worden door in-perking van overheidsbemoeiingen en de daaraan verbonden geweldige kos-ten.

Het is reeds door anderen in de pers bij herhaling aangetoond, dat een huurverhoging van 40% (boven het peil van Mei 1940) in het algemeen geen ruimte laat voor een hoger ba-tig saldo dan bij het zeer lage huur-peil van 1940 werd bereikt.

- Van een "iets te beurt vallen van de algemene inkomstenstijging·• aan de grote groep middenstanders, waarover ik in de aanvang sprak, zou dan zelfs nog geen sprake zijn.

Wordt echter een huurverhoging, die nauwelijks voldoende kan worden ge-acht om de gestegen lasten op te van-gen, door een huurbelasting groten-deels aan de eigenaren onttrokken, dan zou weer een nieuwe onrechtvaar-dige heffing aan ons fiscale stelsel worden toegevoegd.

.

. .

E

r zit nog een ander facet aan de huurbelasting, waarop ik zou willen wijzen.

Huurbelasting is een indirecte kapi-taals-aantasting van de eigenaar. Ze doet de verkoopwaarde van het on-roerend goed dalen.

Een gedeelte van de eigendom wordt overgeheveld naar de Staat, daar deze permanent een gedeelte van de opbrengst als zijn deel opeist.

Het ligt in de lijn van de socialisti-sche politiek op deze wijze geruisloos de nationalisatie van het onroerend ·goed te bevorderen.

De gehele Nederlandse middenstand

(3)

VBQBEID EN DEMOCRATIB

•

21 JUNI 195~ - l'AG. 8

DE V. V.D. EIST ZELFSTANDIGHEID VOOR

DE BOERENSTAND

Het vertrouwen op. eigen kracht heeft

landbouw gebracht op de belangrii ke

die deze thans inneemt

onze

plaats

wie kennis neemt van de inhoud van het begin-' selprogram van de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie ervaart, dat .daarin ook aan de land-bouw bijzondere aandacht wordt gewijd. Hij (zij) leest daar namelijk in artikel 23 .het volgende:

"Bij de landbouwpolitiek behoort richt-snoer te zijn· de overtuiging, dat het bestaan van een krachtige, zelfstandige boerenstand voor de gezondheid van het nationale leven van de grootste betekenis is.

Op het stuk van de ve1·houding tgssen stad en platteland verlangt de Partij een beleid, dat gericht is op wegneming van de achter-stand aan culturele voorzieningen in dorpen en. kleine steden."

Hier wordt dus in feite uitgesproken, dat de land-bouw moet worden gezien als een integrerend deel van ons maatschappelijk bestel en dat de ontwik-keling van het gehele economisch leven ten nauw-ste sa.menhangt met die in de· agrarische sector. Of anders gezegd, dat de landbouw moet worden geacht te zijn een van de hoofdbronnen van onze welvaart.

Deze uitspraak is geenszins verwondering wek-kend, integendeel, zij is volkomen logisch. De his-torie, niet alleen in ons land, maar ook elders, heeft duidelijk aangetoond, dat een slechte gang van zaken in de landbouw na korter of langer tijd, doch meestal reeds spoedig zijn weerslag doet ge-voelen in andere sectoren van het bedrijfsleven en dat een crisis in de landbouw zich tenslotte aan het gehele economisch leven meedeelt. De débàcle van Wallstreet (graancrisis van 1929) is daar een van de markante voorbeelden van.

Van hoe grote betekenis een krachtige en op hoog plan staande landbouw voor een natie is, valt ook

af te leiden uit het feit, dat het algemen,e wel· vaartspeil van volken, die aan de ontwikkeling van hun landbouw geen of weinig aandacht hebben ge-schonken, beneden een redelijk niveau is geble-ven. Binnen de g~;enzen van Europa liggen de voor• beelden hiervan voor het grijpen. (Wij noemen o.m.

Spanje en Italië).

Geldt dus in hèt algemeen, dat een gezonde land-bouw van uitermate groot belap.g is voor de ge-zondheid van het nationale leven, voor ons land, dattoch als gevolg van allerlei natuurlijke factoren een landbouwland bij uitnemendheid is, geldt dit wel zeer in het bijzonder.

Wie hieraan nog mocht twijfelen, neme er ken-nis van, dat de gehele Nederlandse export over

Bet standpunt van de

v~

v.o.

inzake de

landbouw

Een interessant rapport

Enige tijd geleden heeft het Algemeen

Secretariaat aan enige

landbouwdes~

kundigen uit onze partij

g~vraagd

een

overzicht te willen samenstellen van de

landbouwpolitiek, zoals deze in het

ver~

leden is gevoerd en naar hun mening in

de toekomst gevoerd dient te worden.

Het resultaat van de arbeid, die deze

deskundigen op landbouwgebied

voor

de partij hebben verricht, is vastgelegd .

in een brochure flenaamd

"De

V.V.D.

en de landbouw' , welke een schat van

gegevens bevat, waaruit in het bijzqndet

in de naaste toekomst veel profijt kan

worden getrokken.

Deze brochure kan door

belangstellen~

den worden aangevraagd bij het

~lge•

meen Secretariaat van de

V.V.D.;

Ko-ninginnegracht 61, Den Haag.

De

.prijs

bedraagt

f

0.75 per stuk.

~ ~

1951 heeft bedragen ruim 7 milHard gulden en dat de landbouw hiervan ruim 3 milhard gulden voor zijn rekening heeft genomen. Verder commentaar .lijkt hier overbodig.

•

• Platteland als bron van

geestelijke volkskracht

N

aast de betekenis, die de landbouw in zuiver materiële zin heeft voor ~mze natie, dient nog gewezen op de betekenis van het platteland (i.c. de plattelandsbevolking) als bron van gees-telijke volkskracht.

Instandhouding van deze bron is een belang van de eerste orde en waar het zo ligt, dat armoede en voortdurende zorgen geestelijke verpaupering in de hand werken, is het ook uit dien hoofde geboden er krachtig naar te streven, dat het agrarisch volks-deel zich een redelijk bestaan zal kunnen verwer-ven en dat het daarnaast dezelfde ontwikkelings-kansen krijgt als andere bevolkingsgroepen worden geboden.

In het Werkprogram van ~e Partij is in een 15-tal punten nader uitgewerkt, hoe aan de ge-dachten, neergelegd in artikel 23 van het beginsel-program, inhoud kan worden gegeven.

Het zou te ver voeren al deze punten hier te gaan bespreken.

Genoeg zij te vermelden, dat daarin voldoende waarborgen zijn gelegen om een krachtige en ge-zonde ~ontwikkeling van de landbouw niet alleen mogelijk te maken, maar ook te stim'Uleren.

Wie de geschiedenis van de Nederlandse land-bouw kent, weet, dat deze zich in hoofdzaak door eigen kracht heeft weten op te werken tot het hoge plan, waarop hij zich thans bevindt. ZekP.r heeft de steun, die de Overheid in verschillend

oP·

zicllt vooral op. gebied van onderwijs en voorlich-til;lg heeft geboden, er in niet onbelangrijke mate

toe bijgedl;agen om tot dit resultaat te komen, maar de belangrijkste bijdrage is toch ongetwijfeld geleverd door de vrije organisaties van allerlei aard, zoals die-uit het bedrijfsleven zijn voortge-komen.

Zo ergens, dan is hier gebleken hoe grote bete· ken:ls

aan

de zelfwerk~:aamheid kan worden $oegekend en het valt dan ook moeilijk in te zien, waarom dit deugdelijk gebleken pad zou moeien worden verlaten om onbekende wegen te gaan bewandelen. Toch bestaat de neiginr daartoe.

Er vaU namelijk de laatste jaren een tendenz waar te nemen in de richting van vergroting van de Overheidsinvloed ook in zaken, waar bet zonder die invloed tot nu toe goed beeft gelopen en waar die inmenging dan ook aller-m.inst nodig of zelfs maar nuttig k~n zijn. Vreemd genoeg wordt dit door velen niet eens

als een bezwaar gevoeld, overtuigd als zij zijn van het alvermogen van de Staat. Zij zien totaal voorbij, dat alles wat die Staat moet ver-richten tenslotte ook tot sta:nd moet worden g.-bracht door gewone stervelingen, die ambtena-ren heten, en die, zo goed als ieder aacler, be-hept zijn met dezelfde goede en kwade eigen-schappen, die de gemiddelde mens nu eenmaal eigen zijn.

Zouden zij het dan over het geheel genomen beter kunnen dan degenen, die door het vrije bedrijfsleven naar voren worden gebracht? Bet lijkt niet waarschijnlijk en daarom bestaat er zeker geen aanleiding het in die richting t~

zoeken. '

Vertrouwen op eigen krachten is al·tijd beter dan zich op genade en ongenade over te leveren aan krac}lten, die men niet kent.

Men 'over•chatte de over·

heidsbemoeiïng niet

M

·et betrekldng tot het landbouwbeleid, zoals d,at i1r de na-oorlogse jaren is gevoerd, doet in boerenkrin~en Q.e redenering nogal opgeld, dat het zo slecht nog niet gaat en dat die ordening nog zo kwaad niet is.

Daar gelaten, dat in de achter ons liggende

jaD O O R

-FLORIS DEN HARTOG

Lid van de Tweede Kamer der Staten-Gene-raal, landbouwspecialist van de V.V.D.-frac-tie. Functionnaris van tal van organisaties :lie op de landbouw betrekking hebben waar-van wij op deze plaats o.m. de navolgende noemen: Voorzitter van het Hoofdbestuur van de Hollandsche Maatschappij van Land-bouw; voorzitter van de Gezondheidsdienst voor Dieren in Zuid-Holland; Dijkgraaf van de Alblasserwaard e.o.; voorzitter van de Grondkamer voor Zuid-Holland; secretaris van de Coöperatieve Boerenleenbank te Gorkum, enz. enz.

---~

ren Overheids-ingrijpen op gebied van de prijsvor-ming om verschillende redenen, die in dit verband onbesproken kunnen blijven, niet kon worden ont-beerd, moet toch worden vastgesteld, dat bedoelde redenering nogal oppervlakkig is.

Heeft men zich wel eens afgevraagd, hoe het de landbouw in deze jaren zou zijn vergaan, indien de Overheid zich afzijdig zou hebqen gehouden? Zo niet, dan zij hier gezegd, dat de positie van de landbouw zonder Overheids-ingrijpen zeker niet slechter zou zijn geweest. Men behoeft slechts de wereldmarktprijzen, die in de laatste jaren hebben gegolden, te vergelijken met de prijzen, die de producten hier te lande hebben opgebracht, om te dezer zake ingelicht te zijn.

In zoverre heeft de ordening voor de landbouw als zodanig niet veel te betekenen gehad. Maar bo-vendien, heeft men wel eens teruggedacht aan de periode 1918-1928? '

Er was toen van Overheids-bemoeiing geen spra-ke en toch had de landbouw zespra-ker geen reden tot klagen. En wat hebben hiertegenover de dertiger jaren te zien gegeven? '

Er is toen, onder de druk der omstandigheden, ge-ordend in veel sterker mate, dan in de periode 1945-1952 het geval is geweest.

En waren de resultaten toen zo schitterend? De boerenstand is voor algehete ondergang behoed, maar verder heeft men het niet kunnen brengen. Dit betekent geen verwijt aan het adres van de toenmalige Regering, maar het betekent wel een waarschuwing aan hét adres van hen, die zich vleien met de hoop, dat door Overheidsingrijpen alle gevaren bezworen en alle bezwaren ondervan· gen kunnen worden. Niets is minder waar en men doet er goed aan zich dat terdege te realiseren.

Geen ordening tot elke prij11

M

et v_or~nst~~nde wil niet gezegd zijn, dat Over· heidsmgr!Jpen onder alle omstandigheden verwerpelijk is te achten. Geenszins.

Zowel het algemeen belang als , het belang van de landbouw kunnen zodanig ingrijpen noodzake· lijk maken en dan dient dit te worden aanvaard.

Derhalve geen ordening tot elke prijs, doch slechts indien de noodzaak daartoe dwingt. De ver· starrende invloed, die nu eenmaal uitgaat van "regelingen", dient èn' in het belang van de land· bouw èn in het belang van de gemeenschap zo veel mogelijk te worden ontgaan.

(4)

VRUBEID EN DEMOCRATIE

• STEM VOLGENS UW BEGINSEL

I

n een bespreking van het onlangs verschenen boekje "Dr W. DrEies in caricatuur" wijst De Vlam, soc. week-blad voor vrijheid en cultuur, erop · dat de hedendaagse verkiezings-propaganda symptomatisch is voor een politieke gedragslijn, waaruit versterking van de persoonlijke, ·dus de leiderspolitiek spreekt en het in

toenémende mate ondergeschikt maken van de partij aan de leiders. figuren.

Hier schijnt ons weinig tegen· in te brengen te zijn, vooral niet, wanneer men denkt aan de parlementaire prak-tijk der laatste jaren en aan de -

voor-al

door de heer Romme - thans weer sterk gepropageerde opvatting,, .dat de Kamerfracties die aan de vorming van een Kabinet deelgenomen hebben, daarmee zo ongeveer afstand doen van hun recht op zelfstandige beoordeling van het regeringsbeleid.

•

Ernstiger gevaar van de huidige . methoden van verkiezingspropa-ganda ligt voor ons besef in de

ver-Wat wel eens gezegd

mocht worden

Mr. A. Staring, directeur der Hol-landsche Maatschappij der We-tenschappen, heeft in zijn feestrede ter gelegenheid van het tweehonderd-jarig bestaan der Maatschappij o.a. ge-zegd:

"De uitbreiding van het aantal hoog-leraren houdt het gevaar in zich, dat vooral jonge instellingen naam trach-ten te verwerven door een zo groot mogelijk aantal professoren aan zich

te verbinden. . Titels honoris causa worden verleend aan personen, 'wier verdiensten grotendeels niet op we-tenschappelijk terrein liggen. De be-langstelling voor de wetenschap is vaak allerminst belangeloos: het hoog-leraarschap wordt vaak niet gezocht uit liefde voor de zuivere wetenschap.

Al te vaak misbruiken professoren hun rang en dienen zich nog met de rang van "professor" aan, als de

rela-~ies met de wetenschapsbeoefening reeds lang verbroken zijn".

Toen Thorbecke stervende was, schreef Het Vaderland: "Met diep leedwezen vernemen wij, dat de krachten van den heer Thorbècke af-nemen". De heer Thorbecke. Géén professor meester doctor, al was hij het dubbel en dwars.

Sindsdien kregen we een professor doctor Mengelberg, waar we vroeger alleen een professor Kokadorus ken-den. En in plaats van regeerders als Thorbecke, Borgesius, Kuyper, Córt van der Linden of Talma kregen we kabinetten vol professoren. Vindt gij

daf

wij er daarmede op vooruit zijn gegaan?

deR.

Luistert a.s.

Zat~rdagavond

21 Juni om

kwart voor acht

naar de

·radio-toespraak

van

mr Oud

doezeling van de principiële tegen-stellingen, die nu eenmaal het poli-tieke leven beheersen en waarin alle politieke strijd haar enige rechtvaar-diging vindt. Denk u die principiële tegenstellingen weg en vraag u dan eens af, wat zin het heeft, een 'volk om de vier jaar in de gelegenheid te stellen zijn vertegenwoordiging te ver-nieuwen. Het- zal u dan duidelijk wor-den, dat heel onze parlementaire de" mocratie staat en valt met de erken-ning van de realiteit van botsende beginselen.

Al wat dit besef verzwakt draagt er• toe bij de democratie te ondermijnen, Dit nu doet het hier door ons gesig-naleerde euvel op zijn minst in even ernstige mate als het ondergeschikt maken van de partij aa'n de leiders-figuren, waarop De Vlam terecht wijst.

• • •

oe

man, die bij de stembus uw vertrouwen vraagt, is leider van een bepaalde partij. In die partij is een bepaald beginsel belichaamd. Dat be-ginsel geeft aan die partij een bepaal-de visie op staat en maatschappij, op enkeling en gemeenschap, op het eco-nomische en sociale leven zo goed als op het culturele. Dat beginsel geeft in al deze opzichten aan die partij een bepaalde visie, die dan verder heel haar beleid beheerst, dat immers wel gericht moet zijn op een eindelijke inrichting van staat en maatschappij, beantwoordende aan het beeld, dat juist het beginsel waarvan de partij uitgaat als ideaal stelt.

Dit is voor een socialistische partij een socialistische samenleving in een

socialistisch georganiseerde staat. Ht;t is voor een K.V.P. een samenleving, beheerst door de rooms-katholieke be-ginselen in een staat, ingericht naar de staatsrechtelijke en economische ' op-vattingen van de rooms-katholieke kerk. Het is voor een liberale partij een samenleving in een staat, gebouwd op de grondslagen van de liberale be-ginselen. ·

• *

·'

B

elangrijker zelfs dan de vraag; of . · ge u met een bepaald

regerings-beleid op actuele vraagstukken kunt verenigen of niet; belanpijker zelfs ook dan de vraag, of een bepaalde par-tij ten aanzien van actuele vraagstuk-ken uw sympathie heeft of niet; is die andere vraag: waarheen stuurt het re-geringsbeleid en waarheen stuurt het beleid ener bepaalde partij op de lan-ge duur?

Wie de betekenis van zijn stemrecht wèl verstaat zal zich alleen hierdoor laten leiden bij het uitbrengen ·van zijn stem, ook a.s. Woensdag.

Kort samengevat wil dit zeggen: hij zal zijn stem niet verknoeien aan een van de vele dwergpartijen, die ook nu weer dingen naar de kiezersgunst en die geen eigen, kenmerkend beginsel hebben.

· Hij zal, zo hij niet in een socialisti-sche noch in een confessionele staat en samenleving, doch alleen in een sa-menleving .en een staat, gedragen door de idealen van het liberalisme de beste waarborg .ziet voor het heil van en-keling en gemeenschap, principieel kiezen voor lijst 5, de candidatenlijst van de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie.

G. A. DE RIDDER.

---,---~·---~---Een deel van de ·Tweede Kamerfractie

der

V. V.D. in

een

genoeglijk

onderhoud bijeen op een conferentie' van de Pattij te Woudschoten.

Van

links

naar rechts: de

heer

Ritmeester, mevrouw

Fqrtani.er~dè

Wit

en de heren drs Kórthals, Den Hartog en mr Oud.

Belangrijke motie inzake

Motorwegverkeer

het

E

en weekblad, gelijk het onze kan niet bij alle vergaderingen van alle organisaties en alle moties, hoe belangrijk deze ook· mogen zijn, stil-staan. Maar wij willen gaarne een uit· zondering maken voor de motie, welke op 15 Mei j.l. op de algemene vergade-ring van de K.N.A.C. in Den Haag werd aangenomen.

De vergadering, die de discussies ge-hoord had over de overbelasting van het motorwegverkeer in ons land, van de personenauto in het bijzonder, an-derzijds over de onvoldoende aanpas-sing van het wegennet aan de steeds toenemende verkeersdrukte en ten-slotte de discussie over de merkbaar ongunstige invloed van die lasten op de verkeersveiligheid, sprak als haar overtuiging uit, dat het rechtvaardig, nuttig en noodzakeWk wordt geacht, dat een groter deel van 1/4 à 1/5 van de opbrengsten van het motorwegver-. keer voor aanleg, onderhoud en

verbe-tering van de wegen wordt besteed, dat paal en perk moet worden gesteld aan de steeds hoger wordende lasten en belemmeringen, welke drukken op het motorwegverkeer en dat ter ver-zekering van een behoorlijk onderhoud

van de motorische vervoermiddelen in het land, ten behoeve van de verkeers--veiligheid het noodzakelijk wordt ge-acht de lasten op het motorwegverkeer te verminderen en wel in het bijzon-der de belastingen, welke de aan-schaffingsprijs beïnvloeden (invoerbe-lasting, enz.) waardoor voor het nood-zakelijke onderhoud van het Neder-landse wagenpark meer gelden be-schikbaar komen.

Een motie, wèlke in brede kring weerklank zal vinden, want een ge-ring deel van de door het motorweg-verkeer opgebrachte belasting ad f 230 millioen per jaar wordt voor aan-leg, onderhoud· en verbetering van de wegen gebruikt (ongeveer f 50

mn-lioen).

U JUNI 1952 - PAG. 4

Geschonden

Briefgeheim

..

Geef

1nij

de

vijf

Amice-collega,

De bedoelde circulaire van

de P.v.d.A. heb ik niet ont-vangen en ik kan dus

be-zwaarlijk zelf constateren of het juist is, wat daa1·omtrent in De Waarheid is verteld.

De Waarheid; amice, neem ik altijd met een korreltje zout. Trouwens vele andere diTI-gen ook.

Maar de manier, waaTop het blad dit verkiezingsmanifest aan de orde stelt, spreekt er ongetwijfeld voor, dat ook

De Waarheid wel eens niet helemaal naast de waarheid kan of wil zijn.

Ik geef toe, amice, dat àe zaken worden scheefgetrok-ken wanneer men uitsprascheefgetrok-ken van verschillende persorga-nen over de figuur en de

mens Drees nu den volke voorhoudt ten bew~ize van

(ie ingenomenheid, die aller-wege voor deze minister-president bestaat.

Er is, geloof ik, geen zinnig mens in ons land, die niet met principieel respect staat tege1wver de man Drees en zijn levensbeschouwing. Dat respect, dat ben ik weer met je eens, is iets heel anders dan een instemming met de

lèvensbeschouwing en 't be-leid van de heer Drees en het is natuurlijk een tikje twijfelachtig, dat men bij de

verkiezingscampagne, zoals

De Waarheid met 'n hoofd-letter signaleert, aan de zijde van de P.v.d.A. deze dingen een beetje door elkaar haalt en een beetje door elkaar propageert.

Och, amice,, laten

wU

ons

over deze dingen niet teveel opwinden. Juist het feit, dat men met dergelijke manoeu-vres opereert is een teken van de innerlijke onzeker-heid!

Je vind die tekenen trou-wens overal en het is nog niet eens zo lang geleden dat

Het Vrije Volk bij het begin van de verkiezingscampagne zijn lezers reeds voorhield, dat er van verschillende kanten nu wel weer met de

"zwendel" zou worden

be-gonnen.

Een pittig en duidelijk woord, amice, dat ik niet, , in de

mond

of

in

de

pen

zou

dur-.ven

nemen. Ook niet in ·dit

verband, want de heér Dreea zou kunnen denken dat ik op

. hém het oog had en ik lteb echt op niemand het oog, ook niet

op

degenen,

die met

hem en het .hem toegedragen respect manoeuvreren. Ik meen wat ik zeg en ik

be-zwendel je niet.

Met een geef mij de 5!

je

Houzindegaten.

~---J

Behalve de motorrijtuigenbelasting, welke sinds de instelling daarvan in belangrijke mate is opgevoerd ten be-hoeve vqn de spoorwegen b.v. in 1935, drukken op het motorwegverkeer het ruim 20 jaar geleden als tijdelijk in-gevoerde en sindsdien vele malen ver-hoogde bijzonder invoerrecht op ben-zine, het verhoogde tarief voor de in-voerbelasting (z.g. weeldebelasting) als last op een object, dat vrijwél al-gemeen niet als weelde-artikel kan worden beschouwd.

(5)

VRIJHEID EN .DEMOCRATIE

Onze

afdelingen

1n

•

CORNELISSEN VOND IN HARDEN· BERG EEN AANDACHTIG GEHOOR.

Voor de afdeling Hard'.,nL·:rg sprak op 9 dezer de heer Joh. G. H. Corne-lissen over het standpunt der V.V.D. ten aanzien van de verschillende Mid-denstandsvraagstukken.

Spr. heeft voor een aandachtig ge-hoor, waaronder ook enkele niet V.V.D.'ers, uiteengezet, hoe de V.V.D. steeds voor de Middenstand op de bres heeft gestaan en lichtte ·zijn onder-werp op duidelijke wijze toe.

Een .drietal vragenstellers gaf hem' gelegenheid op enkele punten nog wat dieper in te gaan.

Het was een uitstekend geslaagde avond. ·

Dr BERKHOUWER SPREEKT TE BREUKELEN

Op Maandag 23 Juni a.s. te

20

uur spreekt in hotel "Het Statenwapen" mr dr C. Berkhouwer over de a.s. verkiezingen.

Belangstellenden zijn van harte wel-kom. Toegang vrij.

BLOEMENDAAL ZORGDE VOOR LEDENWINST

Mr H. F. van Leeuwen heeft de vo-rige maand ten huize van de voorzitter van . de afdeling Bloemendaal, ir R. Dufour, een causerie gehouden over het onderwerp: Onze financiële poli-tiek.

Na afloop volgde een geanimeerde discussie. Er bestond voor deze avond zeer grote belangstelling. Het roeren-deel der genodigden was niet-lid· 15 nieuwe leden traden toe. . •

TOENEMENDE BELANGSTELLING IN DEN HAAG

De afdeling Den Haag van onze par-tij hield op Woensdagavond 11 Juni een druk bezochte openbare vergade-ri,ng in de lunchroom van het zwem-bad in het Zuiderpark.

Op .deze vergadering, welke geleid werd door mr C. Greve, werd het woord gevoerd door mevr. E. van den Bosch-de Jongh, lid van de Haagse Gemeenteraad, over "de vrouw in de politiek" en de heer D. W. Dettroeijer·, voorzitter van de Haagse Gemeente-raadsfractie van de V.V.D., over: "mee-praten, niet napraten".

Beide sprekers werden met grote aandacht gevolgd en in het tweede ge-deelte van de avond. werden nog enige vragen. beantwoord.

. Ook .in het Zuiderp11rk en de Moer-wijk komt grotere belangstelling voor onze partij, gelijk uit de opkomst· op deze avond bleek.

PRACHTIGE VERGADERING TE GRONINGEN

Mevrouw Stoffels en drs Korthals oogstten veel succes. Een prachtige vergadering heeft vo-rige week te Groningen plaats gehad in de grote zaal van ·De Harmonie. Er was een zeer grote opkomst en de aan-wezigen hebben roet veel aandacht ge-luisterd naar de twee sprekers van de avond, mevrouw ror Stoffels-van Haaften en drs Korthals. Beiden ver-wekten zeer veel sympathie "en groot enthousiasme. Velen waren uit de stad

U JUNI 1952 - P..,_G. 5

d e v e r k

i

e z

i

n g s st r ij d

Groningen, maar ook uit omliggende gemeenten bestönd grote belangstel-ling. Allen keerden zeer voldaan huis-waarts roet de herinnering aan een · schitterend geslaagde avond.

UITSTEKENDE BIJEENKOMST IN ENSCHEDE

De heren Anl..~rsmit en drs Korthals voerden het woord.

In een goed bezochte vergadering voerden achtereenvolgens onze candi-daat de heer Ankersmit het woord en daarna de plaatsvervangende voorzit-ter onzer Tweede Kamerfractie drs H. A. Korthals. De heer Ankersmit hield interessante economische be· schouwingen en vervolgens sprak de heer Korthals een breed opgezet poli-tiek betoog uit waar met de grootste belangstelling naar werd geluisterd.

Enschede kan op een zeer goed ge-slaagde avond tQrugzien!

DEN HELDER HAD EEN UITSTEKENDE AVOND

.Voor de openbare vergadering, wel-ke de afdeling Den Helder van onze partij op :Qonderdagavond hield in

restaurant Forroosa, bestond grote be-langstelling.

Vele niet-leden woonden deze ver-gadering, welke gepresideerd werd door de heer S. Prins, bij.

Het woord. werd gevoerd door de heer D. W. Dettroeijer, lid van het Hoofdbestuur van onze partij, die sprak over het onderwerp "Waarom het gaat" en die in het bijzónder de

vraagstukken van de geestelijke vrij-heid behandelde.

Verscheidene vragen werden in het tweede gedeelte van deze goed ge-slaagde verkiezingsvergadering beant. woord.

ENTHOUSIASTE BIJEENKOMST TE HEERENVEEN.

Op 6 Juni j.l. sprak voor de afde· ling Heerenveen roevrouw Fortanier de Wit, die voor een goed gevulde zaal een verkiezingsrede hield, welke met grote aandacht en veel enthousiasme werd beluisterd.

Het was verheugend, dat ook uit de omgeving van Heerenveen velen naar deze belangrijke rede kwaroen luiste• ren.

Dat de rede van mevrouw ;Forta• nier-de Wit zeer insloeg blijkt wel

uit het feit, dat de afdeling diezelfde avond een niet onbelangrijke leden-winst mocht boeken. ·

..._IHIIUUIIIIIIHIIIIIHäiiiHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII~HIIIIM

STEMT

OUD

V.V.D.

LIJST 5

(6)

ftiJIDID EN DI:MOCRATD

Van slapen, dromen

en

wal~l~er

wordèn

Eèn extra woord tot de middenstanders

H

et zal een veertig jaar geleden zijn, dat Nienhuis, wethouder te Delft, één der hoofdbestuurderen van de toenmalige Nederlandsche Middenstandsbond, tegen mij - jong-broekje - ongeveer zeide:

"Wanneer de middenstander de moed blijft missen om klaar en duide-lijk zijn plaats in de samenleving te verdedigen, dan gaat het mis met hem. Wanneer hij bovendien weiger• achtig blijft te begrijpen, dat hij in zijn ééntje nooit de strijd om zijn be-staan zal kunnen blijven voeren, dan gaat de gehele Nederlandse midden-stand een droeve toekomst tegemoet.

Maar wanneer hij bovendien aan slapen de voorkeur blijft geven boven goed om zich heen te zien, dan moet ik het eigenlijk loven, dat ik de ko-mende neergang van dt! middenstand niet meer zal beleven."

al het gedoe met invulformulieren zus en zo?

De V.V.D.

Wie legde de vinger op de hier en daar kortzichtige invloed van inkoop-bureaux enz.?

De v.v.n.

En wie ijvert ervoor,. dat alle Neder· landers gelijke rechten hebben, wat helaas nu niet zo is'?

De v.v.D.

En wie bestrijdt de haatcampagnes, waardoor het vaderland langzaam aan gesplitst wordt in ambtelijke- en an-dere burgers?

De v.v.D.

En wie propageert cl.e harmonie, de vriendschap en verdraagzaamheid?

De v.v.D.

De moeite waard om Uw stem straks goed uit te brengen, vindt U ook niet, Middenstanders?

Dus op lijst 5: mr P. J. Oud. A. DELFOS

21 JUNI 1952 - PAG. 6

Ik kon natuurlijk als 18-jarige jon-geman de gehele draagwijdte van de uitspraak van deze sterke strijder Nienhuis niet begrijpen, noch over-zien, maar toch spookte wel de ge-dachte door mijn hoofd van: "Waar-om draven die middenstanders toch zo hun eigen belang voorbij, wanneer slechts samengaan de geboden weg is!"

En zie veertig jaren later. Het luisterende jongebroekje is de leeftijd van Nienhuis toen nabij gekomen. Natuurlijk is er veel veranderd. En Nienhuis heeft helaas gelijk gekregen. De middenstander - de goede niet te na gesproken - heeft de achteruit-gang, die veertig jaar terug werd voorgeschilderd - of is het soms niet waar - aanvaard.

Een· waarschuwend woord tot de middenstand

Hij heeft de coöperaties der arbei-dersorganisaties onderschat, zoals hij

later de propaganda voor het merk· artikel en het grootwinkelbedrijf on-derschatte. Hij heeft zoveel onder-schat, dat de strijdbare middenstander vandaag de ogen uitwrijft en zich af-vraagt: Hebben wij met zo weinigen, dat resultaat, wat nu is, nog weten

ie

bereiken?

Het was toen voor de opkomende coöperaties niet moeilijk slag, na slag te winnen. De bouwers van deze strijdbare apparatuur hadden al heel snel ervaren, dat de middenstands-groep zich liet splitsen en dat het helemaal niet moeilijk was onder deze het zaad: "wantrouwen" rond te strooien.

Herinnert U zich nog de acties der

f 4.- schoenbazars; de strijd der vul-lingen in potten (jams), de Zondag-sluiting, enz. enz.?

Helaas! Wie nu dacht een zo gesla· gen mens zal wijze lessen putten uit de pijn en het leed, _die vader en moeder te dragen hebben gehad -dat is toch een heel normale gevolg-trekking, maar schijnbaar niet voor onze middenstanders - blijkt zich . toch weer in de middenstander te hebben vergist.

Laten wij afspreken tot vandaag! Maar nu wordt het anders!

Nu willen wij gezamenlijk de ogen voor alles wat om ons heen gebeurt openen.

Begin bij die onverdragelijke weel· debelasting. Wie bond de kat de bel aan?

De v.V.D.

Wie zei de minister van Financiën, dat hij met zijn belastingpolitiek de Dliddenstander vloerde?

De V.V.D.

Wie trok te velde tegen de onrecht-Yaardige belasting-"verdeling"?

De V.V.D.

Wie kwam op voor de winkeliers

èn suggereerde de plaatselijke belan• 1en bij de winkelsluHing?

·De V.V.D.

Wie belichtte de onredelijkheid van de ouderdomsvoorziening voor slechts een deel van ons volk?

De V.V.D.

Wie vocht voor het behoud van de •elfstandige ondernemer inplaats van 1eleideiUke socialisatie? Wie he-elde

Laat Uw stem niet als een boemerang werken

N

u de verkiezingen voor de Tweede Kamer der Staten-Ge-neraal voor de deur staan is het be· grijpelijk, dat er meer dan gewone belangstelling wordt betoond aan hen die tot de zelfstandige ondernemers behoren en tot de handeldrijvende en

industriële middenstand worden ge-rekend. Begrijpelijk, omdat de han-deldrijvende en industriële midden· stand een groot deel van onze bevol-king uitmaakt en tezamen met hun huisgenoten een niet te versmaden aantal kiezers leveren kan.

De middenstanders zijn hard wer-kende burgers, die om hun zaak

drijvende te houden, in normale tijden

-Onze

middenstandscandidaat

Joh. G. H. CORNELISSEN

Lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal.

Middenstandsspecialist bij uitstek van de V.V.D.-fractie, winkelier, voorzitter Vakgroep Detailhandel in Kruidenierswaren, bestuurslid Internationale Veren'~ing van Kleinhandelaren in het Levensmid· delenbedrijf, lid van de Provinciale

Staten van Noord-Holland.

normaal dan in de zin van geen ver-kiezings-tijdperk - weinig aandacht schenken aan datgene wat op politiek gebied plaats vindt. Hierdoor zijn deze mensen ook gemakkelijker vat-baar voor leuzen, die in verkiezings· tijd zo kwistig worden rondgestrooid. Vatbaar vooral. omdat zij al jaren lang met grote zorgen

en

moeilijkhe-den te kampen hebben en daarom ge-makkelijk het oor lenen aan fraaie verkiezingsbeloften en evenzeer ge-voelig zijn voor argumenten die nu weer door de bij deze Kamerverkie-zing optredende z.g. Middenstands-partij, te berde worden gebracht.

Tegen de propaganda van die zijde, meen ik vooral een waarschuwend woord te moeten richten. Immers, bij de vorige verkiezingen zijn op deze partij een veertigduizendtal stemmen uitgebracht, niet voldoende om het tot één Kamerzetel te brenger.'

Al deze stemmen, afkomstig van middenstanders, die Vlin oordeel zijn, dat er niet voldoende voor hen wordt gedaan en met hen geen rekening wordt gehouden bij het nemen van diverse overheidsmaatregelen, gingen nu voor bet door hen voorgestane doel verloren en kwamen ten goede aan partijen die zij niet wensten.

Het ingewikkelde stelsel van ver· deling van overschotstemmen op lijs-ten met 't grootste gemiddelde, heeft tengevolge, dat de twee grootste par· tijen, met name de K.V.P. en de P.v. d.A. van die veertigduizend stemmen profiteren.

Dat is stellig de bedoeling van die kiezers niet geweest!

Maar laten wij nu eens aannemen, dat er nog een veel groter aantal stemmen zou zijn uitgebracht op de lijst van de Middenstandspartij, wat was dan het resultaat geweest? Op de honderd Kamerleden was er dan één, zegge één, geheel alleenstaande mid-denstander geweest. Wat zou dan die eenling kunnen bereiken?

Tot de niet streng confessioneel ge-ol'iënteerde middenstanders veroorloof ik mij in alle ernst te zeggen: V er-snipper de stemmen niet, maar breng ze uit op de lijst van de V.V.D., de partij, die bij het samenstellen van de candidatenlijst een volkomen veilige plaats aan een bekwame, raszuivere middenstander, de heer Cornelissen, heeft gegeven.

Als U dus aan de lijst van de V.V.D. Uw stem geeft, dan heeft U de zeker-heid, iemand in de Kamer te brengen, die de noden van de middenstanders kent en in de achter ons liggende par· lementaire jaren in de Kamer steeds voor de middenstand op de bres beeft

ie&taan.

In het begin van dit artikel wees' ik er op, dat nu vele partijen zich tot de middenstand wenden met al· lerlei leuzen en plannen. Ook van de zijde van de Partij v. d. Arbeid on· dervinden we dit weer.

Gebruik makende van de zorgvolle toestand waarin de middenstand ver-keert, houdt de P.v.d.A. ons voor, dall alleen maar uitgebreide overheids· Inmenging en sanering de miMen-stand uit het moeras kunnen helpen.

Nu, die overheidsbemoeiing, daar~

omtrent hebben we maar al te bit·· tere ervaring gelkregen en wat bete-· kent .,sanering"? Dat houdt in, "dat z.g. economisch niet verantwoorde bedrijven opgeheven worden en de eigenaren, hetzij in loondienst wor-den gedreven of op de een andere wijze moeten worden ondersteund. Voorts, dat de overheid, door mlddel van ambtenaren, zal bepalen of men al of niet een bedrijf zal mogen op-richten of verplaatsen.

Dat is dan .,de Weg naar Vrijheid" van de Partij van de Arbeid!

Neen als men werkelijk de midden-stand ~il dienen en een redelijke

vrij-heid wil bevorderen, dan brenge men zijn stem uit op de Volkspartij voor Vrijheld en Democratie!

J. J. KORFF,

Voormalig lid van het Hoofd-bestuur der K. N. M. B.

Mr Oud spreekt a.s.

Zaterdagavond voor

de radio

Stemt 21 Juni a.s. om kwart voor acht af op Hilversum I

(402 meter)

Tot onze vreugde kunnen wij U

berichten, dat onze voorzitter, Mr Oud, thans zover hersteld is, dat hij a.s. Zaterdagavond, 21

Juni, van 7.45-8 uur voor de radio over Hilversum I, golf-lengte 402 m. zijn verkiezings-toespraak tot het Nederland.o;e volk zal houden.

Bovendien hoopt hij in staat te zijn Maandag ZS Juni aanwe-zig

te

llijn op de verkiezingsbij-eenkomst in het Coneertgebouw

(7)

VItlillEID EN DDIOCRATIE _{21 JUNI 1952 -} _PAG._'t

Beperking

_{der overheidsuitgave11 noodzak el ijk voor}

een evenwichtig financieel beleid

Zware belastingdruk kan hierdoor worden gentatigd

Het laatste artikel van ons begin-selprogram handelt over ,.het financiële beleid en de belastingpoli-tiek. In het belang van allen dient vooràl gestreefd te worden naar een politiek van gezond geld, d.w.z. geld met êen zo constant mogelijke koop-kracht.

Willen de sociale voorzieningen waarde hebben en deze in de toe-komst ook behouden, dan is gezond geld daarvoor een eerste vereiste. So-ciale voorzieningen kunnen· Mru:ien-Jijk in waarde verminderen, wannéer -· door inflatie - de koopkracht van het geld daalt.

Als èen belangrijke factor voor ge-zond geld beschouwt de V.V.D. een sluitende begroting.

Tekorten op de begroting kunnen o.a. worden gedekt door het aangaan van leningen of - wat veel beden-kelijker is - door het drukken van bankpapier.

In beide gevallen zijn de gevolgen van inflationistische aard, d.w.z. dat de goederenprijzen zullen stijgen en de koopkracht van het geld derhalve vermindert. Dit kan heel eenvoudig als volgt worden verklaard.

\Vanneer de totale goederenvoor-raad gelijk blijft, terwijl de bankbil-jettenvoorraad groter wordt, zullen de ,;oederenprijzen in geld (bankpa-pier) uitgedrukt, stijgen.

Wij komen dan in de zo zeer ge-vreesde inflatie-spiraal; hogere

prij-zen, hogere lonen, enz.

Want hogere lonen brengen onver-mijdelijk weer hogere prijzen mee.

Er is echter nog een derde manier. waarop men een begrotingstekort kan dekken, n.l. door belastingverhoging. Evenwel is de V.V.D. ervan over-tuigd, dat de bestaande belastingdruk te hoog is en ernstige scha'de aan de productie en de volkswelvaart toe-brengt.

Zo komen wij vanzelf tot de vierde wijze, waarop men

begrotingstekor-Voor een

~.,derde

macht"

Wonderlijk is het dat het begrip "Derde Macht" tot zo veel misverstand aanleiding geeft.

\Vaarom is mr Oud met de gedach-te van een "Derde Macht" gekomen? Welnu, het is toch duidelijk, dat in ons land twee partijen zijn, de K.V.P. en de P.v.d.A., die in samenwerking gro-te, invloed uitoefenen. Ook is duide-lijk, dat de K.V.P. veel te weinig te-genwicht biedt tegen 't drijven der socialisten. Telkenmale buigt de K.V.P het hoofd en legt zij zich neer bij wat de socialisten wensen. Daarom is het nodig om een sterker tegenwicht te bieden tegen de socialisten. Vandaar dat mr Oud gekomen is met de ge-dachte ener "derde macht". Het is im-mers zo, dat anti-revolutionnairen en christelijk-historischen ook gekant zijn tegen de socialistische politiek. En daarom is 't nodig dat deze partijen zich politiek nauwer en doelbewuster aaneen sluiten.

Zeker, de principiële verschillen tussen A.R., C.H.U. en V.V.D. behoe-ven niet verdoezeld te worden. Dat mag ook niet. Maar wel is nodig de realiteit te zien en vast te stellen, dat er meer tegenwicht moet komen te-gen 'de socialistische politiek. En daar-om: A.R., C.H.U. en V.V.D., blijven elk afzonderlijk bestaan, stoelende op eigen beginselen. Maar nodig is om meer gezamenlijk een tactiek te vol-gen om te zorgen dat de invloed der socialisten vermindert. Daarom pleit de V.V.D. voor een "derde macht".

De Partij beschouwt als eerste en voornaàmste doel van het

finan-ciële beleid het herstel van het evenwicht in de Rijksbegroting. Over-tuigd, dAt de bestaande belastingdruk op de duur niet is te handha-ven, acht zij beperking der overheidsuitgaven ter bereiking van dit doel onvennijdelijl{.

Zij verlangt daartoe ·inkrimping van het sedert de oorlog zozeer uit-gezette overheidsapparaat, ook opdAt door beperking van het ambte-naarscorps aan hen, die hl overheidsdienst zijn, een behoorlijke be-zoldi&ing

kan

worden verákerd.

Bij de belastingpoHtiek worde uitgegàali ~ het ~!lel 'der beftlDg

naAi' d!'àia«kracht tlil J'ellltftefd naar ophèffbrg \'all alles, wat dè spaarzin van de burger of de ontwikkeling van het bedrijfsleven be-lemmert. Gebroken worde voorts met het sysWèm, dAt alle belasting-gebled

voor

bet Rijk opeist en geen ruimte laa.t voor zelfstandige be--lastlngbetftng

van

provincie

en

gemeente, opdat aan de onmisbare voorwaarde voor gewestelijke en plaatselijke autonomie, dat ook het gewestelijk en plaatselijk beleid zich afspiegelt in de

belasting-druk, opnieuw zal lrunnen worden voldaan". ten kan wegwerken, n.l. door bezuini·

ging.

In dit opzicht kan .de staatshuishou-ding worden vergeleken met iedere gezinshuishouding. Wanneer men meer uitgeeft ,dan er inkomt, moet dit vroeg of laat spaak lopen en men zal moeten gaan bezuinigen.

Wanneer men het hierover eens is, komt echter de moeilijke vraag:

waarop moet dan worden bezuinigd? Op het onderwijs van onze kinderen? Op de sociale voorzieningen? Op de landsverdediging?

Het is een bekend feit, dat na de oorlog ons overheidsapparaat gewel-dig in omvang is toegenomen. Dat heeft, behalve wellicht enige voorde-len, in ieder geval enkele zeer grote nadelen meegebracht, waarvan wij

MEER WONINGEN!

·Het huurvraagstuk dient opgelost

te worden.

W

e schreven het teeds vroeger, dat

minister In 't Veld bij zijn komst met vreugde w~rd begroet. Men ver-wachtte van hem heel wat. Welnu, de minister heeft ook heel wat gegeven. Dat heel wat is echter niet wat ons volk bedoeld had en ook terecht meen-de te mogen verwachten. Het heel wat van minister In 't Veld heeft namelijk voor een zeer groot deel bestaan uit heel wat redevoeringen. Het zou on-juist zijn om te ontkennen dàt ook minister In 't Veld wel het een en an-der heeft gedaan. Maar men kan het er wel over eens zijn, dat deze minister meer gepraat heeft dan da-den heeft gesteld. En dat is voor een minister geen goed ding. Van een mi-nister verwachten wij juist niet zo veel praten, maar wel daden.

Van de grote problemen, die minis-ter In 't Veld had moeten aanvatten zijn er twee de voornaamste, en wel het vraagstuk van de woningbouw als-mede het vraagstuk van de huren.

Laten wij over de woningbouw kort zijn. Ons Tweede Kamerlid Ritmees-ter heeft daarover vorige week een uitstekend hoofdartikel geschreven in ons. blad. Hij herinnerde er daarin aan, dat de Regering met haar politiek zo ver was vastgelopen, dat op de be-groting van 1952 niet meer gelden dan voor de bouw van 40.000 woningen konden worden uitgetrokken. Dat was bepaald een heel slechte beurt voor het duo In 't Veld-Lieftinck, een so-cialistisch duo nog wel.

Ook onzerzijds is tegen die 40.000 verzet gerezen. Ook onze vertegen-woordigers in het parlement vonden dat getal te laag. Minstens 50.000 moe-ten er komen, zo werd in de Tweede Kamer gesteld.

Volgens onze partij moet de wo-ninrbonw worden versneld. Tiendui-senden menJen zijn slachtoffer van onftrarelijke samenwoninren. Voorts lelden de samenwouinren tot onduldbaar zedelijk venal.

En welk een leed wordt er niet door geleden!

Daarom stelt onze partij dat de wo-ningbouw moet worden versneld en zij koppelt hieraan vast de voor-waarde van meer- inschakeling van het particuliere initiatief.

En dan is daar nog dat vraagstuk van de huren. Ook dit probleem heeft minister In 't Veld niet opgelost. Dat laat hij maar aan zijn opvolger over! Ja, maar dat laat dus een uiterst on-juiste en onrechtvaardige toestand

G. JUTMEESTER

Lid van de Tweede Kamerfrac-tie van de V.V.D. Scherpzinnig en vasthoudend .pleiter voor een gezonde woningpolitiek en een zuinig en verantwoord finan-cieel beleid.

_______

_.)

:<!echts noemen een veel grotel'e staatsbemoeienis met alles en ieder-een, en veel hogere staatsuitgaven.

Nu is de V.V.D. van oordeel, dat inkrimping van het overheids appa-. 'raat een belangrijke bron van

bezui-niging zou betekenen.

Bovendien biedt inkrimping van de overheids-bemoeiing het grote

voor-deel, dat wij de overblijvende amb-tenaren een betere bezoldiging kun-nen verzekeren, waardoor wij weer de hoogste eisen aan het moreel en de integriteit kunnen stellen.

Op die wijze krijgt Nederland weer een ambtenarencorps, y;aarop het -evenals vóór de oorlog - trots kan zijn.

De voortreffelijke ambtenaren waar-van Nederland er ook nu gelukkil nog vele heeft, zouden daarmede

ze-ker gebaat zijn en de bevolking door minder overheidsbemoeienis evenzeer.

Wanneer wij dan tevens door de

bezuiniging, welke hierdoor wordt verkregen, tot verlaging van de meest drukkende belastingen kunnen over-gaan, zullen wij de particulieren en het bedrijfsleven weer in staat stel-len tot sparen.

Met dit spaargeld kunnen dan de productie-middelen weer worden uit-gebreid, waardoor het mogelijk zal zijn de afgevloeide ambtenaren in 't

productie-proces te werk te stellen. Slechts op die wijze kan een posi-tieve bijdrage tot verhoging van de volkswelvaart worden geleverd. voortbestaan, want de kosten van le-vensonderhoud zijn nu laag gehouden op kosten van hen, die van huurin-komsten moeten leven.

Daarom stelt onze partij, dat de hu-ren moeten worden aangepast, zodat er ook weer een evenwicht komt hts-sen huren en bouwkosten. Laat men goed begrijpen, dat ook dit weer de woningbouw zou stimuleren.

Wij zijn echter van mening, dat bij stijging van de huren de huur-den tegemoet gekomen moeten worden, want die hebben het ook zwaar genoeg. Vandaar dat onze partij de huurders compensatie wil geven en wel in de eerste plaats door vermindering van die belastin-gen, die van rechtstreekse invloed zijn op de lwsten van levensonder-houd.

Dus: zo"~<vel huurder als \'erhuur-(ler zijn gebaat.

GOOI UW STEM

NIET WEG!

D

it is het laatste nummer van "Vrijheid en Democratie" voor de Tweede Kamer-verkiezingen op Woensdag 25 Juni a.s. En van die laatste keer willen wij nog even ge-bruik maken door U te vragen om in wijde kring nogmaals te waarschuwen tegen het weggooien van stemmen door te stemmen op kleine partijen, die de kiesdelei· niet zullen halen.

Met het stelsèl. van de evenredige vertegenwoordiging, zoals wij dat in ons land kennen, zijn er zeer veel stemmen nodig vooJ.> één zetel.

Als men rekening houdt met het ge-bruikelijke aantal van hen, die niet naar de stembus komen door onver-wachte verhindering, ziekte en derge-lijke en voorts met het gebruikederge-lijke aantal blanco stemmen, dan taxeert men de kiesdeler, waarmede men dus één zetel kan verwerven op 51.800.

Als men nu ziet, dat bij de vorige verkiezing b.v. de groep van de heer Feuilletau de Bruyn ruim 22.000 stem-men haalde, dat er nu zelfs in die groepering een splitsing is en dat deze lijst maar in 12 kieskringen is gesteld, dan ziet men het kansloze toch wel in.

De V.V.D .. eist gelijkberechtiging van de

(8)

RUllEID EN OE!\IOCRATIE 21 JUNI 1952 - PAG. 3

STEUNT DE

EIS

VAN

BELASTINGVERLAGING!

die belastiJlgen omlaag moeten, die de ondernemingslust remmen en de ontplooiing van het bedrijfsleven remmen. WiU gij dU, steunt dan de

v.v.D:

·

En ook moeten die belastingen wor-!

den verlaagd, die de spaarzi;n rem-men. Er moet weer gelegenheid ko-men om te sparen, want spaargelden zijn nodig om onze bedrijven uit te breiden en zodoende werkgelegen-heid te scheppen.

Deze bezwaren dateren in -onze kring niet uit het laatste jaar.

In het Gemeenteprogram van ·onze Partij zoals dat werd vastgesteld in de Algemene Vergadering van 8 en 9 April 1949 kwam als punt 60 naar vo-ren: ,.De gemeente werke mede aan een spoedige afschaffing van het çlas-cificatiestelsel met standplaatsaftl·ek".

De fiscus

bedrei~t

de

·wer~elegenlleid

van ons volk

J

arenlang heeft de Volk~partij voor Vrijheid en Democratie gewaar-schuwd tegen het te ver opdrijven der

belastingen. De socialisten meenden echter dat zij maar steeds verder kon· den gaan met het aandraaien van de belastingschroef. En nu zit Neder-land in moeilijkheden.

Het bedrijfsleven is te zwaar he-·

last, de middenstand, winkeliers zo-wel als ambachtslieden, raken in de verdrukking. Het toenem~n van het aantal faillissementen bewijst, dat het in ·deze groep niet goed gaat.

En hoe staat het met onderwijzers, leraren, hoogleraren? Hoe staat he~

met de honderdduizenden, die op eni~

gerlei wijze als employé op een kan-toor werkzaam zijn~ Hoe staat het met de ambtenaren?

Kortom, hoe staat het met de mid-dengroepen onzer samenleving? Wan-neer zij het woord sociale rechtvaar-digheid horen, dan weten zij dat die tegenover hen niet toegepast is. De le-vensstandaard der middengroepen is immers in vergelijking met 1940 wel met 20-50 procent gedaald. Dank zij de socialistische nivelleringspolitiek!! De belastingpolitiek is zo, dat deze middengroepen ·noodzakelijk ver· lichting moeten krijgen want de toe· stand wordt voor velen onhoudbaar. Bitterè armoede wordt in de mid-dengroepen geleden.

En wanneer wij verder bedenken, dat de belastingpolitiek in ons land er mede schuldig aan staat, dat wij onvoldoende hebben kunnen sparen en de bedrijven onvoldoende hebben kunnen reserveren, dan raken wij hiermede één der kernfouten van on-ze belastingpolitiek.

Want door die belastingpolitiek heb-· ben wij op het ogenblik te weinig get-.den om bedrijven op te zetten of uit

te breiden. Met andere woorden: wij hebben te weinig gelden om in de toe-komst voor de nodige werkgelegen-heid te zorgen.

En laten wij dan niet vergeten,. dat

dit vraagstuk van dringende aard is. Afgelopen winter immers hadden wij al ptm. 170.000 werklozen en da., terwijl wij 5 P.v.d.A .. ministers heb-ben, en de minister-president ook een P.v.d.A.-er is.

Die 170.000 werklozen z·eggen ons dat wij het probleem der werkgele-genheid en dus het probleem van de ontwikkeling en .ontplooiing van het bedrijfsleven als één der ernstig• ste dienen te zien. ·

R. Zegering Hadders

Heeft eveneens als vertegen-woordiger van de V.V.D. zit-ting in de Tweede Kamer. Hij is de specialist van de fractie op het gebied van de problemen die op het verkeer en vervoer betrekking hebben.

"---'

De V. V.D. zegt: laat dat bedrijfsle-ven zich vrij mogen ontwikkelen, ruim alle overbodige bureaucratische rompslomp op en geef de zakenman · de kans zijn bedrijf uit te breiden en daardoor werkgelegenheid te schep-pen Laat ook het particuliere initia-tief voor de bouw van woningen zor-gen, want de woningnoqd moet ener-gieker bestreden worden dan tot nu toe!

En wij herhalen nu met nog meer' kracht onze eis, dat er verlaging van belastingen moet komen. Wij hebben gezien dat het fout gaat wanneer wij op Lieftinck's · weg voortgaan. Jarenlang hebben wij gepleit voor soberheid in de overheidsdiensten en bezuiniging op de overheidsuitga-ven. Het is de hoogste tijd dat het gebeurt.

Het is ook de hoogste tijd, dat het bedrijfsleven soulaas krijgt. Daar-om zeggen wij in ons program, dat

Zijt gij voor zulk een

poli-tiek? Stemt dan de V. V.D.

Stemt dan · Mr Oud.

Weg met de

classifica.t.ie

!

B

ij de vragen welke op vele ver-kiezingsvergaderingen van onze partij .worden gesteld, komt de laatste tijd steeds een vraag naar voren, hoe wij over het classificatiestelsel denken. Kennelijk zijn hiertegen in brede kring bezwaren en de V.V.D. deelt de-ze bezwaren volkomen.

En in de toelichting op dit punt werd o.m. ge!!chreven:

,.Voor de handhaving van een classi-ficatiestelsel met standplaatsaftrek is geen· aanleiding meer. De tot dusver bestaande grondslagen van de classi-ficlltie zijn verouderd.

Bij toetsing van die grondslagen blijkt niet van betekenende verschil-len in kosten van materiëJe behoeften-bevrediging van stad en platteland, terwijl de kosten van immateriële be-hoeftenbevrediging het }llatteland zwaarder drukken dan de stad.

Bovendien is ook tot stuiting van de trek van het platteland naar de stad en ter bevordering van het evenwicht tussen stad en plattelànd, ontplooiing van het platteland in cultureel en so-ciaal-economisch opzicht nodig".

In de loop der jaren zijn de bezwa-ren tegen de clas:>ificatie eerder toe dan afgenomen.