Het leerzame prenteboekje voor kinderen. Vervolg of het tweede stukje · dbnl

(1)

Het leerzame prenteboekje voor kinderen.

Vervolg of het tweede stukje

bron

Het leerzame prenteboekje voor kinderen. Vervolg of het tweede stukje. Erve H. Rynders, Amsterdam ca. 1810

Zie voor verantwoording: http://www.dbnl.org/tekst/_lee005leer01_01/colofon.php

(2)

't Ingespanne bokje.

Zoo maat Jan! wat schoonder Bokje, Hebt gy daar in het gespan,

En wat mooije Chais of wagen?

Ik ben daar verwonderd van.

Mietje Zus zal die eens reiden, Ja zy wil al driftig voord, 't Bokje zal het ook wel klaaren, Als hy 't Zweepje klappen hoord.

Weest voorzigtig liefe Jantje, Dat gy ongelukken meidt, Elk een moet voorzigtig weezen, Die met Paard af Bokken Reidt.

Het leerzame prenteboekje voor kinderen. Vervolg of het tweede stukje

(3)

3

(4)

Het verjaaringmaaltje.

Zoude ik niet op myn verjaaren, Blyde en lustig vrolyk zyn, My met Bloem en Lintjes sieren, ô Dit Feest is groot voor myn;

Moeder zeide ik zal tracteeren, Als myn Mietje jaarig is, Dan zal Poffertjes en Waafels, En wat Slemp zyn op den Disch.

Laaten wy ons thans vermaaken, Zingen, Springen, en verheugd Op myn Broêrs verjaaren wagten, Vieren die dan ook met vreugd.

(5)

5

(6)

De goede moeder.

Goede Moeder die uw Kindtje, Koestert voor een warme Mand, Wyl gy 't voed uit uwen Borsten, En het streeld met uwen hand.

ô! Geniet tog dat genoegen, Dat uw' zorgen word' beloond;

Dat wanneer uw zuigling groot is, Het zig daar voor dankbaar toond;

Want hoe menig teeder Moeder, Heeft haar kind aan 't hart gedrukt, En 't gekweekt voor deugd en braafheid, Die haar pooging ziet mislukt.

(7)

7

(8)

't Kind aan de leyband.

Hoe gelukkig is het Kindje Dat nog aan de Leyband gaat, Dat nog vrolyk heenen dartelt, Dat nog weet van goed nog kwaad, Dat met Pop, of houten Wagen, Zig verlustigd en vermaakt, En vermoeid door speelen, loopen, In gerusten Slaap geraakt.

Dit geluk, ô! Lieve kind'ren, Duurt uw kindsche leeftyd maar;

Want de zorg en ongenoegens, Die vermeerd'ren jaar op jaar.

(9)

9

(10)

De schoolmatres.

Ik geef als braave Schoolmatres Aan myn Schoolkinders hunne les, En leer hun eerst de letters kennen, En dan wanneer hun vatbaarheid, Zig meer ontwikkeld met er tyd, Moet ik hun aan het Spellen wennen, Eerbiedigheid, prent ik hun in;

En boven al om God te prysen, Hun Ouders, liefde te bewyzen, Dit is myn regel en begin;

En wie hier in het beste slaagt, Altoos de mooiste prys weg draagt.

(11)

11

(12)

De naaister.

Wat handwerk kan by 't mynen haalen, Wie kan haar nuttigheid afmaalen?

Myn werk word overal geéérd, Wat Kleed word aan het lyf getoogen, Of 't komt eerst onder 's Naaisters oogen, Waar word myn werk thans meer ontbeerd?

Laat vry de weefkonst zig beroemen, De Drukker 't sieren met zyn bloemen, De Naaister schikt het tot een Kleed, De Muts, en Doek en veele zaaken, Moet zy naar elks verkiezing maaken, En Moode volgen dien zy weet.

(13)

13

(14)

De wafelvrouw.

Ik bak harde lekkre Wafels, ô Haar wéérgaê vind men niet;

Gaa en loop het heele land door, Of gy ze ergens beeter ziet, Lekker zyn ze, en ryn behandeld, 'k Heb de roem door heel de Stad.

Al wie Smullen wil komt by my, Om hier te Eete, of haalt er wat;

Kinders koop dit leerzaam Boekje, 'k Wed gy krygt daar van geen rouw, Hebt gy dan nog Duiten over, Kom dan by de Wafelvrouw.

(15)

15

(16)

De honden en apen.

Wel vreemdeling! of wie gy zyt, Verslyt gy dus uw levenstyd, Om zonder werk de kost te winnen?

Gy leeft al vast op uw gemak, En speeld op uwen Doedelzak, Hoe drommel kost gy het verzinnen.

Uw Aap gekleed met Hoed en Rok, Al reidende op een Bezemstok;

Vermaakt de Kykers door zyn kuuren, En als de Hond zyn dans besluit, Dan gaat gy beed'len om een Duit, By hun die op hun kunsten gluuren.

(17)

17