WIE WORDT
ONTMASKERD, WORDT
gevonden.
Wat is het verhaal van de orale karakterstructuur?
Om wat feeling te krijgen met dit masker heb ik een aantal voorbeelden voor je uitgeschreven.
Voorbeeld 1:
Stel je ligt lekker in de box te spelen en je krijgt honger van al die inspanning. Je bent nog maar een paar maanden oud en dus is je primaire reactie huilen. Zo geef jij aan je ouders je behoefte aan.
Je huilt en je wacht, maar er komt niemand.
“Niet op elke kik reageren”, krijgt je moeder als advies. En hoewel ze van binnen een ander gevoel heeft, luistert ze naar het advies en laat je huilen.
Je gaat harder huilen, totdat je op een punt terecht komt waarop je het gevoel krijgt dat er niemand meer komt.
De ziel trekt zich terug en besluit dat het niets nodig heeft. Je ontkent je behoeften.
Voorbeeld 2:
Stel je groeit op in een gezin waar je moeder emotioneel niet aanwezig is.
Om toch die verbinding te voelen ga je geven.
Je probeert de leegte op te vullen die je bij je moeder voelt.
De liefde die jij geeft, wordt op een bepaalde manier met twee handen aangenomen.
Ergens voelt dat fijn, je kan iets betekenen en voelt verbinding en aan de andere kant voelt het niet fijn, omdat je er ook een onderhuidse claim doorheen voelt. Je ontkent je eigen behoefte.
Voorbeeld 3:
Stel je groeit op in een gezin waar geldzorgen spelen. Je vader werkt hard en samen met je moeder proberen ze de eindjes aan elkaar te knopen. Als je vader dan ook zijn baan verliest, wordt de druk erg groot. Je voelt het gemis en hebt alle begrip dat een cadeautje met je verjaardag iets kleins is.
In de vakantie gaan je vriendjes lekker weg. Jij blijft thuis.
En hoewel je ergens boos en verdrietig bent, slik je je gevoel in. In plaats daarvan ga je je ouders nog meer helpen in het huishouden om zo het verdriet dat je ook voelt te verlichten.
Je ontkent je eigen behoefte.
Over verlangen en gemis
De orale karakterstructuur gaat er over, dat er ooit in de geschiedenis een tekort is geweest. Je hebt ergens te weinig van gehad.
De reactie op het tekort is het inslikken van de eigen wensen, maar ook van de woede die aanwezig is.
Het zijn de mensen die al op jonge leeftijd volwassen werden. Vaak gaven de ouders wel iets, maar niet genoeg of werd het gegeven, maar met tegenzin.
Wat deze kinderen niet geleerd hebben is om te ontvangen. Aannemen is dan ook de grootste klus. De liefde aannemen die er voor je is.
Leren omgaan met een gemis en tekort. Dit kunnen dragen en zelf zorgdragen voor je eigen verlangens ipv deze uit te besteden of te claimen.
Het zijn de mensen met vragende ogen. In hun ogen is te zien hoezeer ze gemist hebben en wat ze bij jou proberen te halen.
Dit is overigens niet iets waar ze zich bewust van zijn. Ik heb in
vriendschappen en relaties altijd de behoefte gehad om veel te geven.
Aandacht, warmte, aanraking, cadeautjes.
Ik vond het heerlijk om te geven. In het geven probeerde ik in de onderlaag mijzelf iets te geven. Ik miste warmte en aanraking.
Het aannemen van de liefde die er voor mij was, was een hele klus.
Ontvangen ging met horten en stoten gepaard.
Als mijn verwachtingen niet uitkwamen, voelde ik me weer enorm teleurgesteld.
Met de komst van de leer over de karakterstructuren kwam er ook de ingang om hier anders mee te leren omgaan.
Ik zag in dat ik de neiging had om op een bepaalde manier dingen uit te besteden.
Ten diepste voelde ik me in de steek gelaten, alleen, passief en moe en zette ik mezelf in een soort wachtstand.
Voeding speelt een belangrijke rol bij dit masker. Vanuit een tekort aan liefde is er een grote behoefte aan zoet/suiker en vette voeding.
Eten is een manier om een bepaalde leegte op te vullen. Op een bepaalde manier is dit ook grensoverschrijdend.
Meer eten dan goed voor jezelf, eetbuien zijn ook een manier van
“graaien”.
Over verlangen en gemis
Mensen die verliefd zijn, vallen vaak in kilo’s af. Ze vullen zichzelf met de liefde, de vlinders.
Op het moment dat mensen gaan samenwonen zien we vaak een toename in lichaamsgewicht.
De liefde krijgt een andere vorm en komt soms meer onder druk te staan.
Eén van mijn kinderen kent deze structuur ook heel goed. Deze is met name ontwikkeld op het moment dat ik ging scheiden en emotioneel nogal wiebelig was.
Ik kon mezelf net overeind houden, maar was met regelmaat verdrietig.
Er was rouw. Niet alleen van de scheiding, deze ging veel verder.
En zelfs voorbij mij, verder het systeem van mijn moeder in. Dit is
overigens ook een kenmerk voor deze structuur. Onverwerkte rouw, van generaties terug.
De schouders van mijn zoon gingen steeds meer hangen. Hij ging dragen en meelijden (masochistische masker), maar hij stopte ook met uitreiken.
Alle aandacht ging naar zijn broer die met zijn autisme zijn plek innam aan tafel. En als deze niet de aandacht vroeg, was er nog zijn jongere broer die vol kon uitreiken en plek innam.
Hij is een zelfstandige jongen die moeite heeft met aannemen van wat er is. Als hij een kinderfeestje heeft, vraagt hij meer dan in balans is.
Als we als ouders aangeven dat we het anders doen, komt er meteen verzet. Hij blijft vragen. Hij probeert de dingen te regelen, te graaien.
En in deze manier zit het verlies.
Aan de andere kant kan hij ook heel goed zijn behoeftes inhouden. Als ik zie dat hij niet lekker in zijn vel zit, gaat hij die aandacht uit de weg.
De manier om contact met hem te krijgen, is in het fysieke stuk of de humor. Een grappige film samen kijken of samen stoeien maakt dat hij weer tevoorschijn komt.
De orale structuur kan ook heel goed de kin omhoog doen en zeggen dat ze niets nodig hebben. Want werkelijk aannemen raakt aan het tekort.
Over verlangen en gemis
Het zijn de vasthouders. De verzorgers, hulpverleners, verhalenvertellers, de dichters. Een passend dier is Bambi het hertje.
Dit masker ontwikkelt zich in de basis tussen de 0 en 12 maanden.
De taak die de orale structuur heeft, is om verlangen en gemis met elkaar te verbinden.
Contact te maken met de verlangens die in hem/haar leven, uit te reiken en te vragen en de reactie aan te nemen. Het gaat om leren om jezelf op de goede manier te voeden en te dragen.
Om onvoorwaardelijk de ander lief te hebben. Om voorbij de overtuigingen: Ik heb niets en niemand en jij moet het mij geven.
Een talent van deze structuur is het voelen wat anderen nodig hebben.
De valkuil is om in bv een cliënt/coachrelatie of liefdesrelatie op de onderlaag iets aan de ander uit te besteden ipv deze aan jezelf te geven.
Ergens haal je daar wat je jezelf hebt te geven.
Iemand met deze structuur heeft moeite met het nemen van
verantwoordelijkheid voor zichzelf. Zijn behoefte aan zorg en koestering zorgt ervoor dat hij/zij zich vastklampt aan een ander, inhalig wordt, tekort aan agressie.
Hij/zij is bang om in de steek gelaten te worden. Heeft moeite met alleen zijn en voelt een overdreven behoefte aan warmte en steun van anderen.
Ik heb co-ouderschap en aan het eind van een week zorgen voor de kinderen, in combinatie met werk, huishouden en andere dingen merkte ik met regelmaat hoe ik in die week niet de tijd of ruimte had genomen om mijzelf te voeden. Met rust, ontspanning, aandacht voor mezelf.
Dit zorgde er steevast voor dat ik een woede uitbarsting op zondag kreeg naar de kinderen. Dit was niets anders dan een signaal dat ik mezelf voorbij was gelopen.
Ik ben voor mezelf in kaart gaan brengen wat ik fijn vind en nodig heb gedurende de week dat ik de kinderen heb.
Over verlangen en gemis
Ik ben 3 keer per week gaan sporten, draai muziek met oordoppen in als ik aan het koken ben en de vaatwas opruim.
Dit zijn momenten dat de kinderen ook iets voor zichzelf doen. In het weekend zorg ik dat ik geen werk meer doe en in de week dat ik geen kinderen heb ga ik wat meer de deur uit.
Lichamelijke kenmerken van de orale structuur zijn:
- Oppervlakkige ademhaling - dDunne, slappe spieren
- Soms slorpen de ogen al je energie op
- Onderdrukt zijn intense gevoelens van verlangen en agressie - Seksualiteit wordt gebruikt om nabijheid en contact te ervaren
- Kan verbitterd zijn geraakt door de vele teleurstellingen en afwijzingen in contact
- Heeft moeite om tevreden gesteld te worden (innerlijk tekort blijft) - Is vaak moe en passief
- Koude holle borst
- Drukt zich uit in vragen. De ene vraag is nog niet beantwoord of er komt alweer een volgende.
Een lichaamsoefening die je kan doen is de volgende:
Je gaat zitten, met je rug tegen de leuning aan.
Zet je voeten op de grond en sluit je ogen.
Adem dan een paar keer diep in door je neus en uit door je mond.
Steek dan heel langzaam in een rustig tempo je handen wat naar voren waarbij je je handpalmen open hebt liggen.
Je handen zijn schaaltjes geworden.
Laat dan je handen op je bovenbenen rusten en buig je hoofd lichtjes naar je borstkas toe.
Je brengt beide handen naar elkaar toe en maakt er een grote schaal van.
Visualiseer dan dat je je verlangen in deze schaal legt.
Desnoods visualiseer je de situatie of persoon waarin je dit verlangen koestert. Voel hoe je verlangen in deze schaal ligt. Open en ontvankelijk.
Over verlangen en gemis
Kijk eens in die schaal, naar jouw verlangen en dan naar de ander/situatie aan de overkant en breng dan je aandacht weer terug naar de schaal.
Voel hoe jij uiting kan geven aan je verlangen, deze plek mag geven en tegelijkertijd open staat voor wat er jouw kant op komt.
Maak hier een kleine buiging voor.
Over verlangen en gemis
