Teis nag maar 2} natuur E Twat is er Noël? |
jaar! Ze heeft nog aan tafel gaan 2. [Een tetegram ?.. | [M'n vriend Jean Hu- B
al de tijd 1 aa | 5 [bert is met z'n vie
= Be is net of de stem van Jean
B 5 ER: A ee a Piloot 2... Waarom et
ET [Op £ Juli 1930 is ze 5 Juffrouw. heb je geen lust de luchtdoop te j| HEnkele minu-
| toevalig op Beal ontvangen ? Ik ben reserveofficier en ken en- ten later.
Enne kele piloten Indien je wilt
ik stel je Hélène Boucher voor, il jou zou willen opstijgen. Ze heeft nog cit jn een vliegtuig gezeten |
y ss
Een kwarfiertje |”Wel, Léo 2 Niet | 1 Dee (pare, mame, mu weet ik be- || [[, Helene kon haar ander de, indruk? J\ | VR wat ik wi worden. vlie- || |Hroom miet verwezen SV / ä L Ígenierster ! Daar gelukt men || [lijken maar ze gaat er {alléén door eigen kunde. r lom zij, die het geluk 4 ||federe dag naar Orly
Is ik maar á meer!
dt Om je brevet te halen moet je Z Re |
h_ kostelijke leergangen volge en geld had ;
Juffrouw Boucher, sta m m'n vriend voor te stellen ri Farbas, directeur van de op-í
leidingsschool voor piloten. ||
e toe Hen-
ll
[fop 1 fees voorzichti
vrouw Farb
& Hélène opgeruimd
£ Ees Ik schrijf je
dag!
[Na ”F geneeskun- {IK Feliciteer je! Je hart
| dig onderzoek, is [Jen je zenuwen zijn puik toegelaten. in orde *
|_toch hoe ongeduldig ik ben ! daag niet, juïfrouw! hangen tè teren twee
aar, Mijnheer Liaudet, je weet
= ES:
{fVan haar spaargeld koopt Hélène een ] {fc Avro-Cirkus».” Het is een tweed | hine, maar ze is er blij mo
ch inschrijven voor de raily
door. Dat is pech!
Bet
Ik moetIk moet olie hebben! Hoe ver zijn we van het dorp ?
ongeveer.
Lolie halen !
B Hetène Boucher verliest een uur en heeft haast weer op te stijgen.
Tonge haar vliegtu pilote
U rrélène's vliegtuig wordt opge- B Parijs-Madagascar ? Dat is onzin ! Neem Bknapt. Ze wil een grote raid wa- Bjtoch Parijs-Saigon dan kan je profiteren, nlichtingen
Accoord en har telijk dank
honderd uren in de lucht is ge weest, wil de tocht wagen waar- Jvoor servaren piloten terug-|
schrikken.
1
|
|
Daar heb je dat akelig lawaai weer.
Aan die uitlaatklep hapert er wat… Ik ruik verbrand. Ik moet landen |
Bik val haast om van vermoeidheid nu al vier uren lang in bedwang en}
(Hola, dat zijn mensen de streek… er niet welgezind uit! maar ze
De Koerden zijn heel nleuwsgierig en ze menen dat er aan die grote vogel, die ze niet kennen, wel Ue, gebruike,
‘Achteruit |_ Gelukkig maar dat m'n vader me dif wapen gaf bij m’n vertrek |
Een Franse pilote metl motorpech te midden van de woestijn |
We zullen trachten je toe- stel naar Bagdad te sle-
BE Je mag van geluk spreken!
We komen hier slechts één
keer in de maand voorbij, Op 2 Augustus 1933 haalde Hölène Boucher, met een « Mauboussin », het hoogterecord voor dames neer voor toestellen van minder dan
450 kg.
| |:
Neen, mama | Tot hiertoe altijd geleerd, nu
netig Prachtig! [moest à
î Pe neger an,
wacropatie doen! je nebe
sr de kwaliteiten voor | |Het is zo ver ! De firma Cau-
| dron engageert je. Je mag de
\__« Rafale 19» besturen Ì
Dan probeer ik|
een aanval op de wereldrecords |
Twee maanden later levert de jonge pilote een spannende match in luchtacrobatie te- gen de Duitse Vliegenierster Vera von Bis-
sing Enkele dagen later, Er Heine Bouchtr kaapt op 5 Angust
1934 het record over 1.000 km, in alle ka- jtegoriën weg met een kruissnelheid van 410
E kam per Ur |
Op 11 Augustus het record zuivere snel heid over 3 km. met vier passagiers. Die avond wordt Hêlè-\(Heb je niet de indruk eenne Boucher gevierd als) sprookje te beleven 2 een koningin.
eerlijk toe, dat ik me hier minder thuis voel dann m'n € Rafale 13»,
vember 1934, stelde cen dom ongeluk een!
Helaas] vier maanden later, op 30 Bel
wnd aan het leven en de loopbaan van Ze vervmae haar taak, „De natie bracht haar \
prachti dif huldeadres >
AHetene Toucher, kranige pin Cote, twas verperseondijking van het Franse meisje en zendijkte daor haar kunde en dcd de meest begearde zecerds en gaf haar leven voor de lucht,
veder
Volgende week: ROBIN HOOD
ONDER ONS ONDER ONS ONDER ONDER ONS 4% ONDER ONS 4 ONS ONDER ONS % SONS" # ONDER ONS ok JONDER #7ONDER ONS +
„ONDER ONS
#
*
X ONDER ONS & ONDER ONS % ONDER ONS # ONDER ONS-# ONDER ONS # ONDER ONS £ ONDER ONS »
De Japanse nachtegaal
ERLEDEN week ontmoette ik een vriend reporter, die ik in lang niet meer had gezien.
“ We gingen een glas bier drinken op het ter ras van een café in het stadscentrum, en ik vroeg hem de interessantste anecdote, die hij tijdens de jongste weken had he- leefd te vertellen.
— Wel je zult het misschien belachelijk vinden, zo antwoordde de reporter, maar wat me het meest getroffen heeft
is het verlies van mijn 5
Japanse nachtegaal. Ik had hem van een van mijn reizen meegebracht, en vertroetelde het beestje wan- neer ik thuis was. Je kunt je niet voorstellen hoe aangenaam het is ’s morgens door zo 'n nachte gaaltje gewekt te worden. Bij iedere thuiskomst was ik steeds blij het diertje in goede gezondheid terug te vinden en het herkende me steeds onmiddellijk en floot dan een hartelijke welkomstgroet.
Toen ik verleden week terugkwam van een reis wit het Zuiden, was mijn nachtegaaltje weer opge- togen. ’s Anderendaags moest ik echter op het on.
verwachts weer weg. Alvorens te vert n_ had ik zijn bakje met water en eten nog eens extra gevuld, en de vogel aan mijn moeder toevertrouwd, die er steeds zo goed voor zorgde als ik zelf. Na mijn afreis moest zij echter ook op het onverwachts ergens heen, en toen ze later thuis kwam dan voor- zien, vond Ze het beestje dood in zijn kooitje, Zijn waterbakje was nog halfvol, maar in het bakje met eten was niets meer te bespeuren. Moeder was er het hart van in, toen ze me dat nieuws moest mee- delen. En je künt niet geloven hoe sterk me dat getroffen heeft!
Want ik hield veel van dat opgewekte diertje. Het was voor mij het symbool van de levensvreugde. — Wanneer je iets verliest waar je werkelijk van houdt, dan treft je dat steeds meer dan een veel belangrijker gebeurtenis waar je niet rechtstreeks bij betrokken bent, zo besloot mijn vriend die deze aneedote belangrijker vond,
‚dan vele dingen die hij in het buitenland had gezien en gehoord,
CLUBNIEUWS
EEN NIEUWE CLUB TE MORTSEL UY MAES, Mechelse Steen-
weg, 183, Mortsel, schreef me
dat hij samen met zes vrienden 2 een Kuifje's Club heeft opgericht.
Onze lezers uit Mortsel worden verzocht zich met Guy Mies in
verbinding te stellen om de Club Ù st inder i
van Mortsel te versterken. waat cersacdt, te openen onto leven en Trent jdet de hoe meer vrienden hoe meer hoe sciter te houden, indi ken Un kinderen niet vreugd! Wanneer krijg ik het ö Hoorlijke dingen zouden bege onbe- won it bewijst aat ze eerste verslag over de clubacti- j Vinden dat missorten mings We in ada hebben,
viteiten ? Ë et ne het beter He zreijo, 7 eik Kunnen’
-Krist; een tige correspo het
HOE KAN EEN Aarschot. len _Uyttenhove, van soonlijk Konnect: 8 die HOLLANDS LEZER ZICH E
LATEN INSCHRIJVEN?
OLLANDSE Kuitjeslezers die graag zouden willen toetre- den tot de Kuitje's Club sturen hun naam, voornamen, volledig adres en geboortedatum (in blok-
letters) samen met 50 ct. in doen van Aalst
postzegels naar onze Hollandse het normaal, SL OOk en ik vind Vertegenwoordiger de heer G.)
Raat, Singel 231 te Dordrecht, die er zal voor zorgen dat ze zo spoedig mogelijk hun lidkaart
krijgen, samen met de rooster oldie voor het schrijven en ontcijfe- ren van geheime boodschappen
die voor hun zt
HOE LEVEN DE ESKIMO's DECOUSSEMAKER,
„ Evere, leest « Kulfje » dert 1952 en verz hij het ‘t mooiste bladen vindt. Hij zou bijzonderheden verneme het leven van de vreemde keren zoals, daar zijn kimo's, Indianen, en Egyptenaren.
vroeger reeds derg:
kelen gebracht, en zu’
zeker nog op terugkome LEVE FRANS CRAENHALS
EN FRED FUNCKEN ! LLEREERST zou ik wi
vertellen dat jouw het beste is dat ik al heb zien, zo schrijft Jaap F da, van Nieuw Amster (Drente), en hij gaat
«Er schijnen in Belg wat goeie tekenaars te Ik vind dat Frans C en Fred Funcken he werk leveren. « Goud vo me» vind ik ook heel nend. »
MEN
Jaap zou graag lid willen worden, van de Kuifje's Club (Zie rubriek, Club) en verlangt naar een nieuw verhaal van Kuifje. Nog wat geduld, het komt en 't zal prima Zijn!
8837D — 557R9 — 3868D RANS DE BILLE, van Zuun, stuurt me zomaar eventjes 500 nummers van autoplaten op twee blaadjes van een klasdagboek. Het is miet de eerste maal dat ik zo'n reeks autoplaatnummers krijg, maar nog steeds ben ik niet te we-
moeten ki ze het bonden is, manr Sen ke
BRIEVENBUS
men wat de bedoeling
en me: « Als Kuifje, zuilen e coliëctie dieren la- We hebben duiven,
„ vissen, tijgervink- vekjes en een hage- we in de heide ge- ebben. »
maar goed voor, en misschien komt medewerkers BESTE DANK de lezers die me van oekjes waar ze hun brengen, binnen en land, kâartjes stu- d het steeds een gename attentie. Speciale eten maak ik over aan ven Francis Geniets, die me schreven, uit Diksmuide en Jan Aerts uit Knokke
Alle vrienden van KUIFJE worden hartelijk uitgenodigd in gezelschap van hun ouders een bezoek te brengen aan
L'ENFANT ROY,
Jules van Praetstraat, 16-20, Brussel (nabij de Beurs) Je zal er geschenken ontvangen (Ijschocolade, toiletzeep, tandpas ta en je foto op briefkaartfor- maat door Cinéphotopress)
Deze foto geeit je de kans deel te nemen aan de kosteloze prijs- vraag voor de meest fotogenieke meisjes en jongens
Er zijn voor 20.000 F. prijzen !
„Bovendien is er een leeszaal RUIPJE, waar men de laatste Kuifje's albums kan lezen ! Men zegge het voort!
Soms
SNOPHAANOLATSNOLHIANONE
HAANO 7
SNO HHN OT A SNOHAANO A SNO ASNOUHANO
HHANO A
SNO UHANO
% SNO
d
P.Ch.R.: 190916. — Uitgever
5 at, 24, Brussel
Directeur : Raymond Leblanc. — Gedrukt in helio door : De Drukkerijen C. Van Cortenbergh, Keizer- straat, 12, Brussel. — Publiciteit : vu
2-9-54
FRANKEN TEGEN ROMEINEN
Marcus doodde ven peer en won daartaar de sympathie van de Fri h het Frankisch dorp aans-kome
15) IER moeten we even teruggaan In de tijd. Je herin- RIE maanden lang leefde hij in de wouden tegen a nert je misschien nog de Romeinse legioensoldaat, die flank van het Taunusgebergt en at wortels en rauw SD zn toren de wacht hield en het alarm gaf. Die soldaat
kreeg de bijnaam De Fret omdat hij zo mager en zijn stem zo scherp was. Het is dezelfde soldaat die Ariulf thans heeft gevan- gen genomen. Hoe De Fret daar in dat woud komt? Het Ís een lange geschiedenis. Hij vocht als een leeuw maar bemerkte al spoedig dat de Romeinen in de pan zouden gehakt worden Hij vlúchtte in het woud dat tegen de morgen helemaal verlaten was, daar de Franken hun vijand nazetten
Het water van de klare bronnen viel niet erg in zijn smaak doch hij zou zijn vrijh
een slok wijn. Mager, vuil met een lange en verscheurde tunica, stapte hij die morgen strik, die hij de avond te voren opgesteld had
‘Die domoor, lachte hij, toen hij een strop zag zitten en stapte opgewekt naar zijn proof lag,
id niet hebben willen ruilèn stekelige naar een
tegen baard va dikke de open haas in
plek w en was hij zelf gevange Plotseling stond Ariulf voor hem
r 5 =
Í
(45 ) IT vriendschap voor Marcus liet Ariulf zijn gevangene
NS het leven en behandelde hem goed
Weken, maanden verliepen. Het jachtseizoen was ingetreden en iedere morgen trokken de jonge krijgers het woud in om
het wild op te sporen. Op zekere dag ontdekte men een troep
everzwijnen, Marcus vergezelde Ariulf. Nagezeten door de honden, zochten de dieren te ontkomen. Marcus kijkt bewonderend naar een reusachtig everzwijn dat Ariulf neergeveld heeft en merkt niet dat de honden plotseling stil zijn. Een groot everzwijn, dat eens klaps opgedoken ís, loopt pijlsnel op Marcus toe
ene :
46) TE jongen git van schrik als hij aat logge monster ziet afkomen en slaat de handen voor de ogen… Doch de verwachtte schok komt niet. Hij hoort links van hem snell passen en bruilend valt het everzwijn voor zijn voeten neer Hij opent de ogen… Een lange werpspies doorboorde het enorme dier. Naast hem staat Ariulf die lacht en roept: «Nu zijr we effen, jonge Romein » Een grijsaard die het schouwspel aan- dachtig volgde, treedt nader en zegt tot Ariulf : « Je bent dapper Zonder jou ingrijpen zou Marcus niet meer van deze wereld zijn geweest. Atto zou fier zijn op ie!»
H wat gebeurt er ondertussen met Atto, de dappere fdman van de Franken ? In de vreselijke strijd om een derde van zijn krijgers de dood maar toch e hij op naar het Zuid-Westen van Gallië. De Franken ont- moetten weinig weerstand en op zekere dag zagen ze de hoge muren van een grote stad, die ze stormerderhand innamen. Een Romein deelt Atto mede, dat een machtig heir op weg is om de Franken de pas af te snijden. Atto aarzelt geen ogenblik: hij gaat de Romeinen tegemoet. Helaas ! Hij weet niet wat er hem tè, wachten staat
WANNEER de Romeinen de komst van de Franke vernemen, stellen ze zich op achter een riviertje. Stou moedig en onverschrokken wagen de Franken de aanval. Vele krij gers zinken echter in het slijk en de anderen worden op een dichte regen van pijlen onthaald. Dan snellen de Romeinen met het blanke zwaard op hun tegenstrevers af… De strijd is hevig Na enkele uren ziet Atto dat hij verloren is. Hij verzamelt de overblijvende krijgers en trekt zich terug. De Romeinse ruiters achtervolgen de Kleine groep Franken die, Zo snel ze kunnen, in de richting van het Noorden verdwijnen, niet eens
SHLORSEHNE.,
Torpedo Werd door de zwarte ratten gevangen genomen en dan de folterpaat senonden. — Shloro bombardeerde de cwarte ratten en landde naast zijn vriend.
TEKST EN TEKENINGEN VAN RAYMOND MACHEROT
- ==
ivels in de hel, dat is || ÍVOORUIT JULLIE! IK MOET CHLOROPHYL Ì eee eeens Ï HEBBEN t DOÓD OF LEVEND, DAT IS ME |
angs, Torpedo ! De beek is vlak | |
voor ons ! |
} Hana, Zwartkop heeft er een stokje voor gestoken ! Mooi !
Zie ze springen, die rattekoppen Klaar! LOPEN! |
En nu naar het woud waar het ko } F
DAE nd Benen
En
Maar nu heb ik er genoeg van. Het moet uit zijn met mijn voeten te spelen…
HET MOET GE- DAAN ZIJN...
EN HET ZAL GE- DAAN ZIJN!
IE d | B Je moet eerst en
$ Anthracietje, vooral je leger 5 bedaar! Met / moderniseren. Je
woede bereik | | moet spionnen uit |
{ sturen en een geheime poli- EEN LUCHTMACHT |
| tie in het leven roepen. en OPRICHTEN 1 ï
als dat nog niet helpt dan
moet je. f je niks. Wees kalm vroeg |
of laat krijg je ze wel ü handen…
5
TWEE SCHADUWEN IN DE STORM
Dr Vezell, die opgesloten werd in de somberste cel van Scolbo- rov, trachtte te ontsnappen doch gelukte daarin niet. Hij werd opnieuw gevangen genomen en ditmaal luidde het vonnis:
Naar Siberie.….
EEDS twee dagen wachten de gevangenen op de komst
van de trein. Men had hen in de beestenwagens gestopt, die in het station stonden. Die wagens hadden slechts één getra- lied venstertje en de ongelukkigen, die er in moesten wachten, hadden niet eens de plaats om te gaan zitten; ze moesten rechtop
blijven staan.
Op het einde van de tweede dag, vlak bij het aanbreken van de nacht, hoorde men een langgerekt gefluit. De trein die de gevangenen zou meenemen naar de rand van het graf, was in aantocht. Het duurde lang vooraleer de wagens aangehaakt waren. Men hoorde bevelen schreeuwen en vloeken. Bij iedere schok botsten de gevangenen ruw tegen elkaar. Ze hadden de kracht niet meer om te protesteren, ze kreunden slechts. Dat duurde een uur, Dan zette de trein zich langzaam, steunend in be-
weging.
DE wen liepen voorbij. Door het klein venster kon men onder het helder maanlight het landschap zien voorbfiglijden.
Het was een woest gebied. Uit- gestrekte wouden en eindeloze steppen wisselden elkaar af. Zo ver men zien kon was er geen huis en geen spoor van enig mensenleven te ontdekken.
Dr Vexell trachtte zelfs niet meer te slapen. Hij wist dat het nutteloos was. Heel de nacht hield hij de ogen wijd open. Ze brandden hem in het hoofd, maar als hij ze sloot dan was het nog erger.
Toen het morgen werd, gilde de stoomfluit lang en de trein vertraagde z'n vaart. De loco- motief stond nog niet helemaal stil, of de gevangenen hoorden snelle voetstappen op het per- ron en _wapengekletter… De deuren werden geopend. De hel- dere morgen drong binnen en al de gevangenen ademden diep de ijskoude lucht in… het was net of ze dronken aan een klare bron
Daar weerklonken de bevelen reeds :
Naar buiten ! Naar buiten ! Onmiddellijk
Wat gebeurde er? Waarom stopte de trein ? Er was aan de horizon geen vesting te bespeu- ren, geen kamp, geen dorp, niets anders dan eey dicht woud. Zou men hen daar achterlaten? De werkelijkheid was minder ro- mantisch… Ze moesten er wer- ken! Ze moesten twintig bomen vellen die dadelijk gezaagd en gehakt werden. Ze werden dan naar de locomotief gedragen, waar een speciaal droogtoestel het mogelijk maakte ze dade- lijk te gebruiken,
Soldaten met zagen en bijlen stapten uit de eerste wagen. Ze
DE ZINNIGE R
deelden de werktuigen aan de gevangenen uit. Andere solda- ten, met het machinegeweer tegen de heup, bewaakten de werkzaamheden.
Toen de twintig bomen ge- veld waren, moesten de gevan- genen terug in de wagens stap- pen. De trein reed voort naar zijn verre bestemming.
‘Acht eindeloze dagen en acht eindeloze nachten verliepen,
Als bij wonder kwamen al de gevangenen levend aan het ein- de van die reis. Toen de deuren voor de laatste maal geopend werden, zagen de ongelukkigen een uitgestrekte sneeuwvlakte.
Onder strenge bewaking stap- ten ze uit en gingen naar een reeks gebouwen die men voor een kaserne of voor een straf- gevangenen kamp kon aanzien.
Alvorens binnen te treden, wer- den ze afgetast, kregen ze een nummer en werden ingeschre- ven in een register.
Voor de gevangenen begon een nieuw bestaan. Veel moe- dige mannen zouden de dood hebben verkozen boven dit be- staan…
* DE groep gevangenen, waartoe
Vexell behoorde, werd on- dergebracht in een rechthoekig gebouw. Tegen de wanden la- gen harde strozakken. Twee gro- te lampen met een spiegel, ver- lichtten de zaal en zes tot de tanden gewapende schildwach- ten patrouilleerden heel de nacht door de smaïle gang, die de zaal in twee verdeelde. Te-
gen de morgen bracht men de gevangenen soep, die haastig ingezwolven werd. Neen, niet omdat ze zo lekker was, doch ze was heet en ze gaf voor enkele minuten het gevoel heel hun verkleumd lijf te verwar- men.
Heel de dag werkten ze in het nabijgelegen woud. Ze vel- de de machtige bomen en zaagden en hakten ze in grote of minder grote blokken al haar gelang het hen bevolen werd, Het was zwaar werk maar het leidde de gedachten af en in ruil kregen ze ’s avonds eten dat warm, goed en voedzaam was, De schildwachten keken toe terwijl de gevangenen werk- ten en ze waren er steeds op voorbereid iedere ontsnappings- poging te verhinderen. De onge- lukkige die het zou gewaagd hebben weg te lopen, zou nooit ver geraken want dok in het woud waren er wachtposten die geen munitie moesten sparen !
Dr Vexell wist dit, hij wist dit maar al te goed en toch maakte hij alweer plannen om te ontvluchten. Met z'n scherpe ogen had hij reeds gemerkt, dat de bewaking op sommige ogenblikken minder streng was.
aar dan was iedereen moe en uitgeput en niet meer in staat ook maar honderd meter te lopen.
Nabij het hoofdgebouw had Vexell een enorme stapel plan- ken ontdekt en hij had beslo- ten langs die kant te vluchten, zodra hij daartoe de kans zou krijgen…
Zeven dagen na zijn aan- komst in het kamp, was de gelegenheid gunstig.
De gevangenen hadden die dag langer gewerkt dan ge- woonlijk en het was al donker als, ze terug naar het kamp werden geleid. Vexell was de laatste van de rij. Achter hem liep een schildwacht en aan zijn onvaste stap kon men goed merken, dat hij een glas te veel had gedronken. De andere schildwachten liepen naast de
Vexell en zijn gezel verborgen zich tussen een stapel planken…
HET FANTASTISCH AVONTUUR VAN
OR JAN ge
rij en draaiden zich nooit om.
Vexell deed alsof hij zó moe was, dat hij nauwelijks meer gaan kon. Hij wankelde, strui elde, liep in zigzag over het smal pad. De soldaat, die de rij sloot, scheen heel gerust in de zaak. Toen ze ter hoogte van de stapel planken Kwamen, stootte Vexell zijn gebuur, een kalme reus die met het hoofd naar de grond liep, met de etle- boog aan en blikte in de rich- ting van het hout. De man be- greep dadelijk. Ai de rest ge- beurde bliksemsnel en de schild- wacht bemerkte niets…
INUTEN later hoorde men schreeuwen en vloeken. Dat duurde echter niet lang. Wel- dra werd alles weer sti. Hier waren geen schijnwerpers en ook geen sirenen, geen auto's en geen motorboten Niets dan de stilte. En die stiite was bijna angstwekkender.
Intussen tiepen Vexell en zijn gezel zo hard ze konden. Ze leden tussen de bomen, holden over de vlakten. Het was net of de hemel met hen was, want de sneeuw viel in dikke’ vlok- ken en de wind stak op als om al hun sporen uit te wissen De, moeheid, maakte zich nochtans van de twee vluchte- lingen meester, Ze voelden hoe hun krachten afnamen. Lang zouden ze niet meer kunnen io- pen… Ze waren de gevangenis ontvlucht… Waarom % Om van honger en koude om te komen of, om door de wolven ver- scheurd te worden ?
Het was op het ogenblik dat Vexell languit en doodmoe in de sneeuw lag en hoopte te mo- gen sterven, dat hij een klein, Dauw licht ontwaarde dat flak- kerde te midden van de sneeuw- storm…
GRÄTEN
O ver men kan terugblikken Gerecht. waren er schuldigen en werden er straffe schiedenis was, gedeeld Al maar gelang eden en de gebruike
een volk en de evolutie van dit volk, veranderen en straf, Van brandstapels of radbraken hoort men kig miets meer, wergeetputten en _ schandpals hebber slechts een historische waarde. Toch ken je
« opgreeien voor zalg en rad» en dat kl dreigend, vreesaanjagend. Onze Zuiderburen
galg en rad bet woord «galei» èn dat
treurige en beschamende geschiede:
tot onmenselijker was dan dit mend, omdat de mensen, die de
ken ern weinig medelijden voeld: et hun evenaa DE, sels was zowel in de Oudheid
de moderne tijd een tyvpist voor de volkeren, rond de Midd, De Grieken hadden galeislavens
pers hebben hun taak ook steeds den geen slaven, =
Hoogheid, het scheelde geen haar of we wa.
ren niet levend hier geraakt. Toen we de
N Najarivier wilden oversteken kregen we het gan de stok met een fakir die ons de
overtocht wilde beletten…
Ken jij die kr
Natuurlijk! We hebben er onsRämajoenì ? leven haast bij gelaten. Toen we
in het midden van de rivier waren,
fieer een enorme hoeveel — wafer uit de bergen op onsneer en m'n kinderen en ik wer f
den meegesleurd …
| /k heb over hemalgeho Hoogheid, maarhetis de é ste keer dat men me ze komt vertellen. u
ir er toch door geraakt,
Haar ik zie ?Heb jij nooit horenspre- || HEE; NED Bend e hier over te geraken. Ik ga eerst ke of kunstmatige ver ee, E 3 / | en geef je een hand zodst
sperring! ln B op uw beurt, kunt spring
© sen Is Canada de opdracht zoveel
p mogelijk Indianen gevangen te ne-
men seie hadden helemaal niëts op kerfstok) om zijn galeien te viken. We moeten hers mise S9100Û “svidaten. Wanneer
ken nit Alkomen, had men stuurde de Protestanten bij
a WE drijvend eiland we enden naar de galsten.
En SAN nieuws onder de zon 5
Talu ogsbodems niet! De we E
en mog de Oudheid nu was tet lot van
nen van Archi ven 7o onmenselijk?
Wieg mers een bibi Ze waren twee aan twee geketend
Ges vissen, stallen we een gvm- opeen bank en moesten op die bank
etanes masiunr en een tempel waarvan de wan- hun leven slijten, ze moesten ei Et een den belegd waren met edelstenen. eten en slapen, in één woord ze en De zg, «modernes galei bleef in de _ konden niet meer van die bank af.
Ee Seha Middellandse Zee in gebruik van de XII Pen gang liep van voor naar ach:
SL tot de XVIII eeuw. In het begin veran, tér in de galei en daar gingen
Baasten. — derde. de plaats van de roeispanen enkele _ voortdurend wachters gewapend keren, later, hielg men zieh aan één rij met assenpezen, Onnodig je te ver van. vijf en twintig tot zesen twintig roei — tellen, dat ze die ooi t als in spanen aan weerszijden van Het schip ge- De vnigelukkige Aven” Waren saartuig plaatst, Een roelspan mat ongeveer zestien, blwoteesteld aan de zon, de wind dse Zee. meter én werd door vijf galeislaven be
Romei- wogen. he
Maar
\ikings AAR haalde men nu de galeis Dat Wä- Heel sin het begin was hei roelein op”
schip- de galelen een hergep zoals een ánder 1 Bewaker
self op- in ons jonge Trojanen maakten er een sport van Dit veranderde echter, en in Carthágo bv. zi 2 Vijf galeislaven por bank ú jh asgaleis werden krijgsgevangenenven slaven naan der 3) Gang.
: galeien verwezen. In dé Middeleeuwen kon 4 Roeipin
men zowel om een brood. te stelen vals 5) Houten stul om de riemen om-eensmoord
warden De misdaad zelf deed weinie tot de galeien veroordeeld
ten €
en aanstippen, dat Colberteen.
de grondleggers van desemanse ogsvlnot wast Kardinaal Rien,
ondersteunen
de regen en de koude, men. er vlug aan hun eland Wan meer een galel tijdens de zeeslag geraakt werd, of zonk In een storm, den werden de” rogiers niet eens losgemaakt. Ze zonen aan elkaar en Han hin benk gekluisterd.
Of de officieren dte in operette uniformen over de brug van de gat.
tel wandelden, geparfumeerd waren en zelfs pärfam in hun ring droe gen, dan geen medelijden hadden 7 Misschien waren er wel gevoelige
„gielen tussen, maar over het alge”
En werd een slaat niet eens aan zien als mens.
In 1754 dat is-nu twees hon
derd jean sgeleden — zond Franke rijk Zine Watste_ emelstaven naar hùis UI medelijden, uit menslie- vendheid. sneep. De gaiien. de boten Smet moetels, Werden buiten gesteld Vermits men de schepen niet meergebruikte waren.
nak de: ven overbiulig.
noor VAN
XVIIE
We zijn er in gerlaagd heelhuids uit \ dit avontuur te komen ! Maar morgen, terwijl de arbeiders het kamp opslaan
wens ik terug naar die plaats fe gaanom die zaak in het reine te trekken. Ik
wil er het fijne van weten !
A
| | |
Er Jpring, Jahibl…. Î
Ziezo Zn
Mijnheer Legrand heeft gelijk, Hoog-
iemand die de streek kent,
zijde zal slaan
heid, en ik ben het helemaal met hem eens. behalve voor één punt: Ga met alleen! laat u vergezellendoor
Ik kan
u een gidr aanbevelen, die u trouw ter-
Dat ir de gids waar —
over ik ú sprak. Umag hem ten volle be —
Frouwen.……
EEN VERJONGINGSKUUR
EDEREEN kent de silhouet van de MG, dat
klein Engels sportwagentje (meestal in het rood geschilderd) dat zich overal nerveus weet tussen te wringen en dat men meestal in han- den ziet van echte baanduivels. De M.G: heeft
een prachtig verleden. In 1933 won de vrouwe- lijke ploeg van George Eyston met deze wagen de 24 Uren van de Mans. Onlangs nog behaalde de Engelse kolonel Gardner, met zijn speciale M.G. met een 1250 cm3 motor, op de autostrade van Jabbeke, de 252 km. per uur! De seriewagens halen de 138 km. (gechronometreerd). We hadden
graag een technische beschrijving van de wagen Eegeven, maar de invoerder van deze wagen Îiet
en toerde vanen Den OEE De nieuwe M.G. ziet er wat moderner uit : de calandre werd lichtjes gebogen, de motorkap 7,5 cm. verlaagd (wat een beter uitzicht geeft op de baan), de koplampen werden in de carrosserie
KINDEREN EN HONDEN ONGEWENST en.
IE met een M.G. wil rij-
den, mag met geen klein-
tje vervaard zijn. Een jonggezin met een kind kan al
niet meer aan een M.G. den- Choke (luchtklep)
ken, want er is geen <hulp- #, RADE voor-
plaats». Een hond kan je If Cont-olelampje
ook niet meenemen, want dat kopfichten
beest kan zich onmogelijk in Benzinereserve
het ondiepe bakje achter de Penamesedekrle
zetels recht houden.
VERKLARFINGEN Richtingaanwijzer Ruitenwisser Starter
Lichtschakelaar Contact
lampie Toerenteller Watertemp v) Oliedruk
€) Ampèremeter aj Sne iheidsm
VERZEND JE BAGAGES PER SPOOR tb kitometertener
IL je een lange reis met re le
cen _M.G. ondernemen, ta. Versnellingen
dan kun je nict veel koffers 5 Ee
meenemen. Achter de zetel 9 >
kun je amper een paar va- liezen bergen (en dan moet je ze nog goed vastjorren). Men verkoopt wel cen speciaal on- derstel om nog andere koffers boven het reservewiel vast te maken, maar dat is maar een noodoplossing, Ze is niet erg practisch. met zijn tweeën een lange reis wit ondernemen. verzend dan je koffers per spoor. Wanneer je dis
VERGEET DE ASPIRINES NIET!
A het proeftochtje heb ik verschillende malen moe- ten niezen en iedereen weet wat dat betekent : een flinke verkoudheid! Al de verstokte M.G.-chauffeurs zijn eens ge- zind om te verklaren dat men niet erg gevoelig mag zijn voor verkoudheden, want an- ders rijdt men liever niet met een M.G. Sportieve jongelui vinden de M.G. terecht een ideale wagen, maar weten er zich altijd naar te kleden met dikke lederen jassen, mutsen en wat weet ik noe.
Wanneer men ze zo van achter bekijkt, dan blijft de MG. niette- min een wagen die alleen de verstokte M.G.liefhebbers (er zijn wel 50 MG. ) en de Engelsen kan bekoren. De fijn M.G.-me-
chaniek verdient een moderner carrosserie.
VERTELT
E hemel, ik moet een VICTORIA-strip uit m’ een een lekkere BIG NUTS smul 5 ä | jk voel me op slag veel fitter! Om goed tel uim zuigen… Makkelijker gezegd dan gedaan…| len… dat geeft inspiratie ! | le Rees iter mg
tekenen is er niets beter dan cen VICTORIA |
Í Í
Í 5,
ij Î
ij
[| |
|
4 GOUID VOOR ROM
\__De man met de pürpere mantel volgde Titus, ten einde het kamp van de rebellen te vinden. Lambik bracht hem echter ap éen dwaalspoorsik ken een mid- del om aan je speer te ont snappen!
í /k ben inderdaad
Î ongewapend Í
Waar...
Ongewapend kiest een mens
elfijd best-het
hazenpad!Maak je echter geen illusies over mijn edelmoedigheid. Wanneer jahet be vieht zult gelezen hebben datde kei — zer aan Îifus meegaf,zal je begrijpen.
| Jk weet wanneer ik Al is het ogenblik ge —
verslagen ben. Maak schikbik zal je het le
er des vlug een ven laeten,
eind aan!
| Onrrddellijk na het vertrek van de
|| sean metde purpere mantel, zet lam-
hik de leeuw ma en haeft hem
spoedig ingehaald
lik be-
de keizer eeft, Titus!
| Alle donders! Dat zis
veh ed
HEE, nu zal je eens wat beleven!
— Doe wat je wilt, Casimir, maar voor de drommel werp raak! Ze hebben
na al tien punten voorsprong op ons. Als je ook deze worp mist, dan zal ik
drie rondjes mogen betalen !Bijna met hun neus tegen de grond, de aderen op het voorhoofd gespannen van de warmte, keken de vier mannen toe. Ze hielden hun adem in…
— Gooi dan toch eindelijk! riep Victor Faguet.
Casimir zette de linkervoet vooruit, concentreerde al z'n aandacht op de zware ballen, die enkele meter voor hem lagen, zwaaide de rechterarm op en neer en gooide z'n bal dan heel precies in de richting van de kleine, koperen bol. Hij had Z'n worp goed berekend maar, op het ogenblik dat zijn bal de grond raakte, lag er een keitje in de weg en dat deed de bal uit de juiste baan wijken.
E broers Faquet klapten in de handen van blijdschap, maakten een luchtsprong
en dronken hun grote pint bier in een teug uit. Eens te meer eindigde het spel ten
nadele van de douaniers en waren zij het
die het gelag moesten betalen.
Celestin Bertmans, brigadier bij de doua- nen, vaagde met een grote, rode zakdoek het zweet van z'n voorhoofd en zette z'n pet terug op terwijl hij zuchtte
— Ìs het niet ongelukkig dat ik de pinten moet betalen van zo'n twee luie smokkelaars als jullie ?
— Maar we beletten je niet te winnen, lachte Jozef Faquet.
— En wat het smokkelen betreft, zo voegde Victor er aan toe, je weet toch
dat we het stieltje reeds hadden opgege-
ven voor jij hier brigadier werd benoemd !
— Jaja, dat zeg je wel maar ik weet beter! Ík hou jullie in het oog en, je
weet dat ik niet gekscheer met die zakën, hé! Dienst is dienst en als ik jullie ooit betrap, krijgen jullie een proces dat niet van de poes zal zijn!
Celestin Bertman betaalde de drie rond- jes en ging dan met zware stap terug naar zijn post te Zwartkapelle, op de voet gevolgd door zijn helper, Casimir, die ge- duldig de boze luim van Bertmans over zich heen liet gaan…
ENKELE dagen later zaten de broers Fa- guet in hun huisje, op een kilometer
van de Frans-Belgische grens, bij het avond- maal.
— Wil je er deze nacht toch op uit?
vroeg Jozef aan z'n broer. Dat lijkt me erg gevaarlijk volle maan… en de bri- gadier !
— Gevaarlijk of niet, ik moet gaan, bromde Victor. De auto van Meulesteen komt om middernacht bij de oude molen.
Als die vrek z'n goedje niet krijgt, is het mogelijk dat hij in het vervolg niets meer wil kopen van ons!
Victor, de oudste van de Faquets, spuw- de op de grond, schopte zijn hond in de
Nu ik ran diploma van Eerste
hulp bij Ongevallen behaald heb,
wacht ik op de kans mijn vaar —Dat treft! Fen rol- schaatrerdie zijn voet verstuikte digheid te tonen …
Ee
flank, nam z'n pet van de haak en stapte over de drempel. De grote, zwarte, Vlaamse koe-
hond volgde hem en beiden verdwenen spoe- dig in de duisternis,
Het weer was zacht en Victor stapte vlug
over het klein pad, aan beide kanten door
een hoge haag omzoomd. Om dit uur kwa- men er zelden of nooit grenspatrouilles over dat pad.
De moeder van de twee Faguets woonde
aan de overkant van de grens. Ze baatte
er een kleine, typische grensherberg uit en
kweekte wat groenten in haar tuintje. Bij haar kwamen de smokkelaars hun tabak, speelkaar- ten en nog andere waren afhalen die ze dan achter de rug van de douaniers, naar Frank.
rijk smokkelden.
Victor zag weldra het verlichte venster var de herberg. Even later duwde hij de deur open. Hij groette zijn oude moeder, door even de hand aan de pet te brengen en haalde achter de hoge toog de linnen zak, die reeds
met tabak gevuld: was. Victor wierp de zak over de schouder, snoerde hem op de rug
vast en stapte zonder een woord te zeggen naar buiten.
— Pas op! zei de oude vrouw toen ‘ze de deur achter hem sloot.
Nu begon het gevaar inderdaad pas. Met
de dertig kilo op de rug kon Victor niet
meer zo vlug gaan. Hij zou hetzelfde we-
geltje nemen, dat was een omweg maar het
was veel veiliger.
Op het ogenblik dat Victor door de beek, die de grens tussen de twee landen vormde, wilde waden bleef de hond plotseling staan.
Victor, deed hetzelfde. In het licht van de maan zag hij de gestuikte gedaante van de brigadier verschijnen
— Halt! schreeuwde Celestin Bertmans en liep in de richting van Victor Faguet.
Deze laatste had zijn pak al in de dichte
struiken geworpen, was over de haag ge-
sprongen en rende als een gek door de
velden
EE NAOIN KOL INZA EAN EL 03
Ziezo, dat is
vakkundig
JE KRIJGT DEZE MOOIE PORTE- FEUILLE IN RUIL
VOOR
op aan kwam de dader ten. Hij sprong dus op zijn beurt over haag en zette de smokkelaar na. Maar al Faguets hadden lange, gespierde benen en konden lopen als hazewinden
Vietor vloog over de tarwe- en haverak- kers, bukte zich nu en dan en veranderde plotseling van richting zodat de arme dikbui- kige brigadier na een kwartiertje hijgde als
een paard en het'moest opgeven. Brommend
keerde hij naar de plaats, waar hij de smok- kelaar voor het eerst gezien had, om de koop- waar op te sporen en mee naar het kan toor te nemen. Hij zocht tussen de takken eu struiken, tastte tussen het hoge gras, keek tussen het riet langs de oever van de maar niets… niets te vinden! Er
geen twijfel mogelijk : hier had de Bkielar Prentkaarten KUIFJE (5 prachtige onderwerpen), per reeks Zijn zak neergegooid. Kijk, daar zag je zn rentie Sprookjes, AE zemaulk: 5 ee a
ô eze collectie illustreert acht mooie sprookjes. Voor het
Beeren OGP ALINEA, album : vier reeksen van vijftig prentjes. Per reeks 25 punten
Celestin Bertmans liep woedend naar zijn KUIFJE's WIMPEL (vier kleuren) … Een 100 punten
kantoortje terug, Collectie «DE ANTWERPSE DIERENTUIN »
Bevat drie reeksen van twintig foto's in relief. Met speciale bril. Per reeks …
VERVOLG BLZ. 18 KUIFJE's puzzie op hout
50 punten
200 punten 500 punten
Blokjesspel KUIFJE 500 punten
Bovendien de prachtige collectie chromo's getekend door Hergé. Iedere album bevat tien reeksen van zes chromo's
Zijn thans verkrijgbaar :
VLIEGTUIGEN (oorsprong tot 1900), reeksen 1 tot 3 VLIEGTUIGEN (oorlog 1939-45), reeksen 1 tot 9:
AUTOMOBIEL (oorsprong), reeksen 1 tot 4;
MARINE, reeks 1;
LUCHTSCHEPEN, reeksen 1 en 2
SPOORWEGEN, reeks 1. Per reeks … … … …… «… 100 punten DE KUIFJE's BON STAAT OP DE VERPAKKING VAN VOLGENDE
PRODUCTEN :
U heblwel een draagbaar, Ï Hoogheid, maar om me daar -
op Ée vervoeren moetje met zn tweeën zijn, meen ik!
EN VOEG DEZE BON BIJ JE COLLECTIE
DE NIEUW E AVONTUREN VAN
VAN FRANS CRAENHALS
is het te laat om terug te keren.
Ik zal m’n leven duur verkopen ! door de gang. Er hangt
e stilte in het huis
een nachtmer- 7 Maar neen, dat is on-\} | mogelijk! Het was m'n £ we ie
Plotseling beeft er beweegt iets eigen gezicht in diel || stiite is te drukkend. Er is Spiegel. HW iemand. lemand‘bespiedt me.
6
|Ì Hij komt boven aan de trap en…|
|
{ Dat ts te veel voor Teddy. Zn zenuwen laten hem in de steek]
Ì n terwijl hij de trap oploopt roept hij snikkend » ]
Ik weet niet meer wat doe
EEE ESET B
LOC UIKSRUIEN
Het paard van Pijl werd door de nieuwe handlangers van Koenraad geveld, dit van 1 erhakker ging aan de haal. naar het geneesmiddel voor ertogin Claudinc
== En
indru 7 ela HE woud en schenkt
Ik heb de indruk en schen
e de man, die het op je leve t geen aandacht aan de laaghangende
rn Le takken die in zijn gelaat sotepen. Maar
ben de struikrovers ziten hem dicht ap de
E elen ó
Johan gaat alleen op zoe
Wel, Krekel, waarop wacht je om hem met een pijl te doorboren !
ik heb m'n leder (1) doren a worden ! Die man zaì os verdient gerad-
M'n _pijlenzak in de bek een raaf ! Ongehoord.
1) Zakje kante pijlen
Wacht je miss
terugbr n? Ga hem toch halen ! hien tot die raaf je zak zal ‚ m'n beste, kleine Tjlep, tilep, tie De duivel hale je, telijk scharminkel 1
7 En =
Haha, eindelijk heb ee beest 7 le De struikrover rekende echter buiten de 2 PE waard. - : moet zo’n leuke streek wel op pr Jij die zo’n grappenmaker bent en
s stel len! Wat denk je er van, Krekel 2 PZ
Wordt voortgezet
EEN RARE SMOKKELHISTORIE
VERVOLG EN SLOT A, die bandiet! Ha, die schobbejak !
soit te pakken krijg dan…
Maar de brave brigadier was lelijk beet. genomen door de handige snaak, die niet alleen zijn achtervolger had kwijtge- speeld maar bovendien de kans had gezien zijn kostbare tabak te gaan halen…
bromde hij, als ik je
*
IE de: brigadier de volgende morgen ontmoette, moest niet vragen wat er gebeurd was. De arme man zag rood als een kreeft, sloeg met de vuisten op de stapel papieren die op z'n schrijftafel lag en schold de arme Casimir uit dat het een aard had,
— Haha! Die Faguets houden me voor ’t lapje maar wacht.
Wie laatst lacht, best lacht!
Diezelfde avond lag de brigadier in de struiken op een vijf- tigtal meter achter de hut van Jozef en Victor Faguet. Vandaar kon hij het gaan en komen van de broers nagaan,
Het was ll uur en reeds helemaal donker, toen de briga:
een gedaante, die de lange armen los naast het lijf liet z ren, zag buiten komen.
Dat is Vietor, dacht Bertmans.
turven, kerel!
Een uur lang volgde hij de smokkelaar en bleef, vlak bij de grens, een uur lang plat op de bu ‚gen en wachtte tot de smokkelaar zou terugkómen. Hij zag Victor uit de kleine herberg van z'n moeder komen en liet hem gerust naderen.
Het stond vast dat Faguet opnieuw de kleine weg tussen de hagen zou nemen en dus voorbij de brigadier moest komen.
— Halt! ik heb je! riep de brigadier toen Victor hem voorbij kwam, en sprong plotseling op de rug van Faguet die in heel z’n tengte pardoes op de grond viel.
— Je bent er aan, man! Geef je tabak af! Schiet op ! Maar noch in z'n hand, noch op z'n rug hield Victor een ver- dacht pak Hij lag op de grond gekleefd, onbekwaam nog een lid te verroeren.
— Ik kan me niet meer bewegen, m'n ribben gebroken zijn.
ie- Ditmaal heb ik je bij de
Celestin. Ik geloof dat al
*
RIGADIER BERTMANS snelde naar de douanepost en kwam enkele minuten later terug met Casimir en een draagberrie.
Heel voorzichtig tilden de douanen de smokkelaar op en droegen hem naar zijn huisje. Een dokter woonde er in de streek niet, men ging de apotheker halen en die gaf de raad hem naar het hospitaal te brengen in het naburig stadje.
Een maand later was Victor weer thuis. Men kende hem haast niet meer. Z'n lang lijf was als het ware in twee geplooid en tussen de schouders had hij een grote bochel. Tedereen had medelijden met de sukkelaar en Celestin Bertmans was er het hart van in. Neen, dat hij had hij niet gewild! Iedere avond kwam de ongelukkige Victor voorbij het douanekantoortje om naar de herberg van z'n moeder te gaan.
Celestin verdiepte zich dan in een stapel formulieren en deed alsof hij Faguet niet zag. Voor hem was het een eeuwig verwijt.
Dat duurde zo maanden, jaren. Toen werd Vietor omver ge- reden door een wilde fietser. Voor de voeten van de douaniers stuikte hij op de grond. de bochel, de vreselijke bochel van te sukkelaar rolde een heel eind verder en brak in twee.
r viel een hele partij tabak en speelkaarten uit…
Bertmans ogen werden groot en rond van verbazing.
sprong hij op en greep de vermeende sukkelaar bij de kraag.
Victor Faguet was toen weer zo recht als een kaars maar hij verloor zijn vrijheid voor geruime tijd.
Dan
‚DE SCHEID SRECHTER HAD ER GENOEG VAN!
AMMELBURG F.C. speelde tegen Karlsburg TSV. een vrienden- partij. Beide ploegen namen het natuurlijk zeer ernstig op en trachten zoveel mogelijk doelpunten te maken. De scheidsrechter had het vreselijk lastig, te meer daar het publiek van Karlsburg, waar de voetbalmatch betwist werd, het lang niet eens was wanneer hij « off- side» floot en joelde en schreeuwde dat het een aard had. Ten lange laatste kreeg de scheidsrechter er genoeg van. Hij liep naar een van de ontevreden toeschouwers, drukte hem het arbiterstluitje in de hand en ging zelf op de plaats van de stomverbaasde toe- schouwer zitten. Pas toen de plaatselijke voetbalploeg, onder leiding van de geïmproviseerde arbiter twee doelpunten had geschoord, nam de echte scheidsrechter zijn plaats weer in.
DE SLIMMERD
EN politieagent strafte een fietser omdat het achterlicht van de fiets niet in orde wa
- Ja, inderdaad, zei de fiet- ser. Ik had er moeten aan den- ken maar mijnheer de agent, hoe staat het met jouw fiets? Alles in orde ? Laat me even kijken.
De fietser nam het rijwiel van de agent eens grondig onder oog en bemerkte dat het achterlicht evenmin functioneerde De bra- ve politieagent was er lelijk van
onder de indruk ! |
IETS HEEL BIJZONDERS
N Tirol trad er voor een vier- honderdtal nieuwsgierigen een goochelaar op. Een heel fameus goochelaar die «een heel bijzon- der» kunststuk zou uithalen. Om die bijzondere true te kunnen uitvoeren, haalde hij in de zaal veertien uurwerken, een hele boel portefeuilles en juwelen op. Op het toneel stond een grote kist.
De goochelaar verdween er in en niemand heeft hem nog weer ge- zien!
naar deze kraanwagen !
SLAAP ZACHT
NSEN en dieren hebben be-
hoefte aan slaap doch niet Wat een mooi model ! Er beslaan er veel iedereen heeft evenveel slaap no- | andere, even zo, na
dig. Over het algemeen slapen le
verzomeling “van” de warmbloedige dieren meer dan | zespelng, vond koudbloedige. Een hond die vier
dagen ononderbroken van z'n slaap wordt beroofd, sterft. Rat-
naar de echte Dinky Toys en let ten hebben vijftien uur slaap per stempeld is.
ji vi Ù ie Agenchap
dag nodig terwijl olifanten zich EE met twee uur tevreden stellen. A
DING
De haai houdt het record van de slapeloosheid, Hij kan maanden aan een stuk zwemmen zonder een oog dicht te doen!
zi
Soldaat Lucien Plas zond ons uit Keulen deze originele opname die hij van de Rijnbrug maakte vanuit de Keulse Domtorens.
O VOOR AARDRIJKSKUNDE !
EEN Zwitsers weekblad publiceerde enkele «pareltjes» uit âe ant- woorden welke door schoolkinderen gegeven werden tijdens het examen van aardrijkskunde. We
DE Noordpool, schrijft een leer- ling met veel fantasie, is be- woond door Eskimo's en Groen- anders die soms met opgestroop- hemdsmouwen voor hun hut staan. De Noordpool grenst door zn punt een klein beetje aan de Evenaar… »
Een andere begaafde knaap wist het volgende te vertellen :
< Bosbranden zijn over het alge- meen te wijten aan de zon. Om daaraan te verhelpen zou men de bomen in de schaduw moeten planten.» (Alles is maar een weet 1)
Een derde pareltje om de reeks te besluiten: «Op vier Hollan- ders is er een koe!» Die jongen meende het wel goed maar het s slecht gedraaid. Wij hopen dat onze Hollandse lezers het de Zwitserse jeugd niet kwalijk neemt…
geven er hier een uittreksel
DE CLUB VAN DE SCHATTENJAGERS
Tr, Memi, in Florida, werd er een club. gesticht. Dat is natuurlijk niets bijzonders, te meer daar het clubleven in Amerika een veel groter omvang aanneemt dan bij ons. Toch is de club waarover we het hebben zeer speciaal, want de leden moeten beschikken over een jacht, de passie hebben voor het zoeken naar schatten en _ een fortuin hebben dat ruim genoeg is om die passie te bevredigen ! Al de leden van de club zijn dan ook multimillionairs. De secreta- ris van de club bezoekt reeds voor de vijfde keer al de steden van de wereldbol op zoek naar oude kaarten, waarop vrijbuiters en andere avonturiers in vroeger dagen de plaats van hun verbor- gen schat zouden op aangeduid hebben. Hij heeft reeds een hele koffer vol van al die kaarten!
Bij zijn thuiskomst deelt hij ze uit aan de leden van de club, deze gaan dan op schattenvangst.
van:
GEVAERT PRESENTEERT DE BROEDERS ABC,
| {
|
| | 7
OE OEIOEIOEI! M'n oom
| uit Kongo heeft me een
| fototoestel gezonden. Be-
kijk het resultaat 1 Gelukkig verjaar?
dag, Dolfke Weis’ wat scheelt!
tr aan ? Je ziet er zo onge- lukkig uit ! Je wordt nochtans gevierd van- het moet
sing zijn !
Hahaha ! Niet je vader is onzicht- baar, je hebt een fotoapparaat van de vlomarkt! Hoe kan je met zo’n ouwe doos leuke kiekjes maken?
((Je hedt ger
| tikt Met cen doodgewone doos zou het misschien nog beter gaan!
SNIK SNIK IK ben toch zo on- gelukkig! M’n beste vrienden lachen me uit en dat op m’n verjaardag !…
ou op met dat gehuil! Ziehier wat we vaar jou gekocht hebben ! Een prachtige
GEVABOX | (e: beter fototoestel Hoe 7
Hoe zegt je ?19 is er niet te vinden ! Kom, we nemen da- delijk enkele foto’s!
wordt voortgezet.
HEB JE REEDS EEN BEZOEK GEBRACHT AAN MEI TE
ADINKERKE.
VERGEET DE KORTINGSBON NIET UIT TE KNIPPEN. BIJ BEN JE AL LID
VAN DE CLUB?
Laat je nog heden inschrijven |_-
WREDE
Een momentje } Mass Tick heeft zijn laatste woord nog niet gesproken !
Doch alvorens Mass Tick zn vriend tussen de roisen n volgen, is er ven Roodhuid overcind gesprongen
en
Je kan merken dat ik me}fGoei zon fit voel, hé! vriend
HET GELE TEKEN
er viel in handen van Septimus, Deze laatste. e laatste. wil zich wreken en s EE en Mone boer del golflengte van de BBC aan, dat hij, Mortimer zal kondig brengen. Blake en de politie sporen de geheime zender of TEKST EN TEKENINGEN VAN EDGAR-P.mmm a
Onderaan de deur wordt een klein luik geopend en een
dienbord met brood,vleer en fruit wordt binnengerchoven. Het duivels personage slaat de judar
snel dichten murraeit terwij! hi nabij de
deureen kleine hefboom overhaalt : Jeder weer geopenden hetis het oog van Septimus daf Hani te
voorschijn kom! :
Je tracht te ontsnappen, berte vriend EED Ikkenfje!Maarditgarzeljever W doven en je zo zachten gewilhg
maken als een lammetje
M Da, profersorlExcureerme voor
B erfeitdat ik me weinig gastvrij toonde vaor iemand als jij ‘Ik had het zo vrerelijk druk de laatste
uren, te meer daar onze vriend
Blake zich heel veel maerte ge — froost om je terug te vinden!Heb Brog wat geduld. In afwachting
breng ikje dif
En
Ik geef did versterking best kunnen gebruiken enik verze — je de raad deze luncheeraan tedoen. Je zult kerje, dater geen vergif in gemengd werd!H
Je hebtje wagennieteens in de Garage gereden Amerikaan uit geweest. in reder cafe betaalde hij me een
| glaram metetroosten… Dat
kom ik toch niet weigeren *
el
Wel?StaakjetJezulteen \Oer/M'n hoofd! Schreeuw uitbrander krijgen, vriend / elle eennn al
ore De chauffeurneemtde | | Trekt overjas en per van de haak en … ||
de benen nam nadat hijme 1 krantaan,slaat ereen Ponden Shilling moerf betalen, blik openstooteen /n-
zondertespreken van de so Pond chtabenkecel dik die hij me had beloofd indien ik
een 2úto wou achtervolgen Joen deze |
laafste tegen een autobus terecht
warm, is mijn passagier ervanonder Verdraaid (HI IS HETL | DD.
gelopen!ik zeke hem na en botste VARIEERT
fegen een Yankee
CI GE ongeladen
die men eenAT IS KIN MAN Í
rent naarde trap Z'nvriend roept hem verbaasdna:
|
Denk niet meer aan die 50 Pond]
Je kan er 500 verdienen indien je de hand kan leggen op een nan mot een baard ofop z'n boek. Kijk!
0 Wordt voor
