Driebergen, februari 2019.
Aan de raad van de gemeente Utrechtse heuvelrug Postbus 200
3940 AE Doorn
ĩ
6 FEB 2019
Betreft: Ontwerp-bestemmingsplan Broekbergen; reactie op nadere onderzoeken.
Geachte raad,
Bij brief van 30 januari 2019 stelt het college van B&W de indieners van een zienswijze in de gelegenheid om te reageren op een aantal onderzoeken die zijn gedaan naar aanleiding van de zienswijzen op het ontwerp-bestemmingsplan Driebergen Buitengebied, onderdeel Broekbergen.
Wij nemen kennis van de uitspraak van het college dat op een aantal punten door de landgoedeìgenaar nader onderzoek is gedaan. De onderzoeken zijn dus niet onder verantwoordelijkheid van het college gedaan (“wie betaalt, bepaalt”?).
Graag gaan we onderstaand in op de ons toegezonden onderzoeken. Wij behouden ons het recht voor in een later stadium nog met nadere opmerkingen te komen.
a. advies verkeerssituatie Engweg.
De Engweg is circa zeven jaar geleden gereconstrueerd tot een zgn. fietsstraat.
Een weg waar de auto te gast is. in de praktijk blijkt het zo te zijn dat de fietser gedoogd wordt. Voor fietsers is de Engweg geen doorgaande fietsroute die fietsers faciliteert. Om de haverklap moet worden afgeremd voor passerende auto’s; auto’s duwen de fietser de kant in, terwijl de zgn. rammelrand bestemd is voor de auto om uit te wijken; auto’s parkeren buiten de parkeervakken, zodat lastige
inhaalcapriolen moeten worden uitgevoerd. Kortom, de fietsstraat is in dit geval
"geen snelle fietsroute, waarop ook in beperkte mate en in ondergeschiktheid auto verkeer voorkomt”. Deze fietsstraat krijgt van fietsers geen voldoende.
Maar ook van automobilisten krijgt de fietsstraat geen voldoenden. Er ontstaat veel irritatie, er sneuvelen regelmatig spiegels, de houten paaltjes langs landgoed
Dennenburg heeft menige buts in een auto opgeleverd en door de vele
verkeerslichten op de Hoofdstraat is de Engweg inmiddels een sluiproute voor auto- en vrachtverkeer, waardoor de overlast voor fietsers verder is toegenomen. En daarmee de doelstelling van de fietsstraat is afgenomen.
I19.02614
Het is onbegrijpelijk dat het zgn. onderzoek leidt tot de conclusie dat de Engweg nog steeds een voldoende scoort als fietsstraat. Nog afgezien van het feit dat we als bewoners en gemeente geen genoegen moeten nemen met een zesjes-cultuur.
Het valt op dat bij het onderzoek verkeer op blz. 1 wordt gezegd dat de vraag rijst of de Engweg in de uitvoering als fietsstraat de toename van 159 tot 175 ritten verkeer per etmaal aankan. We merken op dat in de onderzoeken genoemd in de Memo van 11-10-2018 van BügelHajema op blz.2 een generatie van 221 ritten per
etmaal wordt genoemd (dit aantal is gebaseerd op de Ruimtelijke onderbouwing van het Masterplan Broekbergen. Als we hiermee rekenen wordt de waardering
eveneens onvoldoende. Voorts tekenen we aan
dat wordt uitgegaan van Wfo spitsuurverkeer. Dit percentage is aanmerkelijk hoger als in aanmerking wordt genomen dat de scholen, de İVA, woon- werkverkeer juist in de spits de Engweg intensief gebruiken.
Ons inziens is de conclusie van het onderzoek gebaseerd op een theoretisch kader en niet getoetst aan de praktijk van alle dag. Onduidelijk is ook op welke dagen en tijdstippen metingen hebben plaats gevonden. De gebruikers, met name de
fietsers, zijn niet actief betrokken bij het onderzoek. Kortom, de fietsstraat een lastige/gevaarlijke weg en beantwoordt niet aan de doelstellingen van een fietsstraat.
Toename van het autoverkeer zoals de voorgenomen ontwikkeling op Broekbergen zal de score alleen maar verslechteren.
Conclusie: wij wijzen het advies over de verkeerssituatie Engweg af.
b. marktverkenning kantoorruimte Broekbergen.
De marktverkenning die is uitgevoerd via de zgn. ladder kantoorruimte wekt de indruk toegesneden te zijn op de gewenste uitkomst. Er wordt geconcludeerd dat er zowel kwantitatief als kwalitatief behoefte is aan kantoorruimte binnen het verzorgingsgebied. Er zullen zich geen onaanvaardbare effecten (leegstand) elders voordoen.
Ook deze conclusie is weer gebaseerd op een theoretisch kader dat niet rekening houdt met de specifieke situatie van het geval. Niet alles wat theoretisch kan, moet ook kunnen! Als er behoefte is op Broekbergen aan kantoorruimte dan is deze behoefte op grond van deze analyse op vele plaatsen in Driebergen, ook in onze privé-achtertuinen.
Het gaat met name om de aanvaardbaarheid ter plaatse van het voormalig kloostercomplex. De realisatie van kantoorruimte in het buitengebied is strijdig met de landschappelijke waarden in dit gebied. Wij bestrijden dat met de
restauratieontwikkeling van Broekbergen een nieuwe stedelijke ontwikkeling wordt mogelijk gemaakt, waarmee een toename van de woning- en kantorenmarkt wordt
uitgelokt- Dit is strijdig met het kloostercomplex dat hier al ruim honderd jaar bestond, strijdig met de landschappelijke uitstraling van het huidige complex en strijdig met het zgn. ensemble-waarde op grond waarvan het complex destijds de monumentenstatus heeft verkregen.
De onderzoekers taxeren het plangebied als bestaand stedelijk gebied. Wij achten deze conclusie niet op zijn plaats voor een buitenplaats die aan de rand van het stiltegebied is gelegen. Broekbergen is niet voor niets onderdeel van het
bestemmingsplan Buitengebied Driebergen. Bovendien ligt de zgn. rode contour midden in de Engweg en niet achter de huizen.
In het locatieprofiel buitenplaats Broekbergen wordt aangenomen dat er reeds sprake is van een voorkeursvariant voor de variant woning en kantoor. Het ontwerp- bestemmingsplan spreek tot nu toe over twee varianten, zonder dat een voorkeur wordt uitgesproken. Het is noodzakelijk dat hier tijdig helderheid over komt. De keuze voor een omvang van 1500 m2 kantoorruimte kunnen we niet rijmen met het voornemen van de eigenaar om alleen zijn eigen bedrijf op Broekbergen onder te brengen (zie www.broekbersen.nl waar wordt geschreven dat het om maximaal 35 werkplekken gaat. Een bestemming van 500 m2 in plaats van 1500 m2 is hiermee meer dan voldoenden.
Conclusie: de uitkomst van de marktverkenning dat er behoefte is aan deze kantoorruimte en dat zich geen onaanvaardbare effecten voor leegstand elders voordoen, typeren wij als een doelredenering. De enige noodzaak kan zijn gelegen om een economische drager te scheppen. De huisvesting van het personeel laat leegstand in Bunnik achter en kan net zo goed elders. Er is voldoende aanbod voor deze omvang (leegstand gemeentehuis?).
c. actualisatie ecologisch onderzoek Broekbergen.
P.M. Info van Patrick Greeven en Bas Sprengers afwachten.
Conclusie:
d. visualisaties effecten op landschap Bouwhuis.
In de tweede nieuwsbrief van de eigenaar van Broekbergen is een visualisatie gegeven van het voorgenomen Bouwhuis, die op geen enkele wijze recht doet aan de werkelijkheid. Met een groothoeklens is een vertekening van de aantasting van de groene entree gegeven. In onze visie een misleidende weergave: door het uit elkaar getrokken perspectief worden de woningen kleiner en de groene omgeving groter.
De visualisaties die thans door de gemeente zijn aangereikt bieden op het eerste gezicht een getrouwer beeld van een mogelijke werkelijkheid, maar ook hier is de groothoeklens royaal gehanteerd. De visualisaties laten o.i. zien dat de realisatie van bebouwing achter dan wel in de monumentale kloostermuur een vergaande aantasting van het landschappelijk aanzien geeft. Dit wordt volstrekt niet opgelost door een aantal bomen of struiken voor te zetten (“groen schaamlapje?”). Er wordt op grove wijze inbreuk gemaakt op het karakteristieke beeld van de muur en van de karakteristieke en historische bosschage van de groene entree van Driebergen.
Een inbreuk die onomkeerbaar is.
Juist de waarderingen die het gehele complex Area Pacis (thans Broekbergen) van de Rijksdienst Monumenten heeft gekregen benadrukken nog eens hun aandeel in de landelijke waarde van de groene entree van Driebergen Zuid:
- Het complex is van cultuurhistorische waarde als voorbeeld van een geloofsuitdrukking en in relatie met de ontwikkelingsgeschiedenis van het gebied. Voorts is het van
architectuurhistorische waarde als voorbeeld van een redelijk gaaf bewaard
kloostercomplex en van ensemblewaarde vanwege de bijzondere ligging aan de zuidzijde van de bebouwde kom van Driebergen, grenzend aan het open weidegebied en de
buitenplaats De Dennenburg.
- Waardering van de kloostermuur: de muur is van cultuurhistorische waarde als compleet bewaard voorbeeld van een omheinde aanleg die uitdrukking geeft aan de beslotenheid van het Rooms-Katholieke kloostercomplex Area Pacis. De muur is van ensemblewaarde als onderdeel van het complex en in relatie tot de landelijke omgeving.
Beide waarderingen zijn nadrukkelijk óók gericht op hun aandeel in de landelijke waarde van de groene entree van Driebergen Zuid. Het kan niet anders dan dat het realiseren van een twintigtal wooneenheden en 1500 m2 kantoorruimte de
hierboven genoemde waarderingen aantasten. Het rijksmonument verandert in een kleine woon- en kantoorwijk met forensenverkeer. Daarnaast is het beoogde
Bouwhuis, op een daartoe aan te leggen talud, direct achter de kloostermuur gesitueerd. Dit Bouwhuis, 9 meter hoog (ongeveer 4 keer de hoogte van de muur) en 30 meter breed, tast daarmee het karakteristieke beeld van de muur en dat de van de karakteristieke en historische bosschage van de groene entree
onomkeerbaar aan. (NB: bij brief van 12 juni 2018 heeft de eigenaar in een aanvullende zienswijze de gemeente verzocht de nokhoogte verder te verhogen naar 10 meter en het bouwvak van het Bouwhuis te integreren in de monumentale kloostermuur!).
Tenslotte geven de gedachte woningen een lichtuitval die niet past. Bij de herinrichting van de Engweg is juist verlichting aangebracht die verticaal naar beneden schijnt en geen brede uitstraling heeft om het landschappelijke karakter te beschermen.
Naar onze wijze van zien is de noodzaak van dit bouwwerk niet aanwezig. De hier geplande woningen kunnen - zo nodig - op andere wijze worden vormgegeven en
gesitueerd op de buitenplaats. Zo zou het bouwvlak waar de Oranjerie is gepland (dit bouwvlak is even groot als het bouwvlak voor het Bouwhuis) en dat slechts één woning zou bevatten, kunnen voorzien in drie of vier woningen (eventueel met een lichte uitbreiding van het bouwvlak).
Conclusie: de visualisaties laten o.i. zien dat de realisatie van bebouwing achter c.q. in de monumentale kloostermuur een vergaande aantasting van het
landschappelijk aanzien geeft. Dit wordt niet ‘opgelosť door een aantal bomen of struiken voor te zetten (“groen schaamlapje?”). Er wordt op grove wijze inbreuk gemaakt op het karakteristieke beeld van de muur en van de karakteristieke en historische bosschage van de groene entree van Driebergen. Een inbreuk die onomkeerbaar en bovendien niet nodig is.
Geachte raad, met het vorenstaande geven wij een eerste reactie op de
gepresenteerde onderzoeken. Wij behouden ons het recht voor in een later stadium met aanvullende opmerkingen resp. gegevens te komen.
Graag worden we van verloop van het traject op de hoogte gehouden.
Met vriendelijke groet, cU-
(naatri, adres)
3
JU
VJ Ğ ċ I e n
o á
Jj' t í
Ĵ
^ ţ Kt
rs,h
^ t-Á (pôo
Z .'C'ïsùJ
i. Įrćsi
in | n
hJ
c.c. College van B&W gemeente Utrechtse Heuvelrug
