De oorzaak van beide tendenzen is gelegen bij het constante deel van. de progressief- en degressief-variabele kosten.

voren te komen. B heeft niet als inkomen verteerd, w at slechts in schijn w inst w as en verkeert d aardoor in een gunstiger positie dan A.

O ndernem er C heeft eveneens een identiek bedrijf. O p 1 Januari 1940 kocht hij echter niet vijf nieuw e bussen, doch nam een busondernem ing over, w aarin als activa vijf bussen, oud resp. 4, 3, 2 en 1 ja a r alsm ede een nieuw e bus. H iervoor betaalde hij resp. ƒ 4.000,—, ƒ 8.000,—■, ƒ 12.000,—•, ƒ 16.000,'— en ƒ 20.000,'—, in totaal ƒ 60.000,—•. A a n het einde van elk ja a r is een bus versleten en w ordt een nieuwe gekocht voor resp. ƒ 20.000,—, ƒ 22.000, — , ƒ 30.000, — , ƒ 28.000,— en ƒ 32.000, — . D eze bedragen w orden als vervangingskosten ingecalculeerd.

E r o n tstaat geen ac h terstan d in de vervanging en de op basis van de vervangingskosten gecalculeerde w inst blijkt geheel als v erteerbaar in­

komen te kunnen w orden uitgekeerd.

O ndernem er C heeft ook op 1 Januari 1945 de beschikking over een vervoerscapaciteit van 100 zitplaatsen, belichaam d in vijf bussen van verschillenden leeftijd. D eze bussen zijn te zien als vijf verschillende activa, w aarop afschrijvingspercentages van 100 afdalend tot 20 toe­

gepast m oeten w orden. D eze activa vorm en tezam en voor C de voor de regelm atige voortzetting van het bedrijf noodzakelijke productiecapa­

citeit; de m utaties op de rekening „R eserve Prijsverschillen” komen over­

een met de in geld uitgedrukte w aardew ijzigingen van deze vijf v er­

schillende activa.

M aterieel heeft de daling van de geldsw aarde aan C geen nadeel ge­

bracht. Hij is echter, ofschoon zijn aandeelen intrinsiek 160 noteeren

— m aterieel evenmin rijker gew orden en is dus te vergelijken m et den bezitter van een stuk grond, dat op 1 Januari 1940 w erd gekocht voor ƒ 100.000,—- en dat op 1 Januari 1945 ƒ 160.000,— w aard is. O b jec­

tief bezit deze man than s niet meer dan voorheen.

O ndernem er D begint op 1 Januari 1945 een nieuw bedrijf en koopt-uit eigen m iddelen vijf bussen a ƒ 160.000, — . Hij is dan als ondernem er in dezelfde m aterieele positie als die, w aarin A op 1 Januari 1940 v er­

keerde. W il A ondernem er D op 1 Januari 1945 evenaren, dan moet hij uit eigen middelen ƒ 60.000,— fourneeren. (w ordt vervolgd)

D E V E R T R A A G D E A A N P A S S IN G D E R F A B R IC A G E K O S T E N IN IN D U S T R IE E L E O N D E R N E M IN G E N

door Drs. ]. van der V elden D e stru c tu u r d e r fabricagekosten.

H e t ligt voor de hand, dat in industrieele ondernem ingen de hoogte der kosten ten nauw ste verband houdt met den om vang der productie. A fg e­

zien van voorraadvorm ing, w ordt de productie bepaald door den afzet, en uit den afzet vloeit de opbrengst voort. D e w inst is het resultaat van opbrengst minus kosten.

D aalt de productie, en dus de opbrengst, dan moeten ook de productie­

kosten n aa r evenredigheid dalen, wil men dezelfde winst, uitgedrukt in procenten van den omzet, halen. O m een in absoluten zin gelijkblijvende w inst te behalen, zouden de kosten zelfs m eer dan evenredig moeten dalen. D it vraagstuk van de handhaving der rentabiliteit van het geïnves­

teerde kapitaal is thans niet aan de orde. W ij bepalen ons in deze be­

schouwing to t de aanpassing van de eigenlijke fabricagekosten aan den productie-om vang.

Bezien wij de structuur d er kosten in de industrieele ondernem ing, dan komen we tot een indeeling, die sam enhangt met het gedrag d e r kosten bij wijziging van den productie-om vang. W ij onderscheiden:

'a. kosten, w aarvan de omvang •—• binnen een korter of langer tijdsver­

loop —• onafhankelijk is van den productie-om vang. D e uitdrukking

„korter of langer tijdsverloop” is relatief bedoeld en h angt o.a. af van den aa rd van het productie-proces en van de m achinale installatie, die gebruikt w ordt. D it zijn de z.g. vaste kosten.

b. Als tegenhanger van de onder a. genoemde kosten kunnen die kosten gelden, welke volkomen proportioneel met den om vang der productie verloopen, de z.g. w isselende of variabele kosten.

c. D aartusschen in liggen de kosten, welke progressief of degressief variabel met de productie fluctueeren.

Progressieve en degressieve kosten kunnen —• m athem atisch beschouw d

— gesplitst w orden in een vast en een variabel bestanddeel:

P rogressief zijn die kosten, die bij dalende productie in absoluten zin niet evenredig dalen en dus per eenheid product of per eenheid prestatie stijgen.

D egressief zijn die kosten, welke bij stijgende productie in absoluten zin niet evenredig stijgen, en dus per eenheid product of per eenheid pres­

tatie dalen.

D e oorzaak van beide tendenzen is gelegen bij het constante deel van.

de progressief- en degressief-variabele kosten.

H et verschijnsel der v e rtraag d e aanpassing doet zich in m eerdere of mindere m ate voor bij de twee groepen van kosten, genoemd onder a. en c

A anpassing van de vaste kosten bij dalende productie kan alleen ge­

schieden door een deel der installatie af te danken. Kan men dit deel verkoopen, dan is de aanpassing een feit gew orden. H et spreekt echter vanzelf, d at men alleen in het uiterste geval tot een dergelijken m aatregel overgaat.

Stijgt de productie, dan zullen de vaste kosten in absoluten zin eerst mogen gaan stijgen, w anneer de gestegen om vang der productie zich blijkt te handhaven op een peil, gelijk aan of grooter dan de maximale capaciteit van de bestaande installatie. E erst dan is een capaciteits-uit- breiding rationeel.

D e progressief-w isselende kosten kunnen bij dalende productie slechts onmiddellijk aangepast w orden voor hun variabel deel. D e aanpassing van het vaste deel hangt af van factoren, die trag er beweeglijk zijn, als o.a.

opzegterm ijn voor w erknem ers, huurcontracten, de organisatie van hulp- afdeelingen als adm inistratie, de w ensch om leidend of specialistisch personeel beschikbaar te houden, e.d.

Bij stijgende productie w ordt dit soort kosten degressief-variabel, om­

d a t met de uitbreiding van het ap p a raa t van leiding, toezichthoudend personeel en hulpafdeelingen (w a a r het hier in hoofdzaak om g aat) zoo lang mogelijk w ordt gew acht.

D e v e rtra a g d e aanpassing bij dalen d e productie.

H e t verschijnsel der v ertraag d e aanpassing van de kosten in industrieele ondernem ingen doet zich dus voor bij iedere wijziging in den productie- om vang, dus zoowel bij stijgende als bij dalende productie.

D e belangstelling der bedrijfseconom en en bedrijfsleiders w as tot dus-

v e r voornamelijk gericht op de vertraagde aanpassing der kosten bij daling der productie. D it is begrijpelijk, om dat men er steeds op uit is, zooals reeds in het begin van dit artikel is geschetst, bij achteruitgang der economische bedrijvigheid het oude w instpercentage op den omzet te handhaven. V ooral bij het om slaan der conjunctuur in 1929 besteedde men veel aa n d ach t aan het probleem van de aanpassing der kosten.

H e t systeem der variabele budgetteering begon dan ook juist in dien tijd ruim er toepassing te vinden, om dat het een middel aan de hand deed:

1. om een beter inzicht te krijgen in de eigenschap van het niet volkomen variabel zijn van de kosten bij dalende productie.

2. om met behulp van de toepassing van het principe der functioneele verantw oordelijkheid iederen afdeelingsleider te laten zien, hoeveel hij teveel uitgaf in vergelijking met de hem op grond van het variabel budget toegestane kosten, om op deze wijze een zekere druk te kunnen uitoefenen op de niet-aangepaste kosten.

Bij het opstellen van het afdeelingsbudget m aakt men een splitsing in vaste kosten (afschrijving, huisvesting, rente) en alle overige, die men aanduidt als w isselende kosten.

V a n beide groepen van kosten berekent men met behulp van bepaalde budgetbases tarieven per eenheid, b.v. per direct m anuur, per machine- uur, per km, per kg, per 1000 m, etc.

W a t de ,.vaste” kosten betreft, gaat men uit van de aanw ezige instal­

latie en relateert men deze aan de z.g, normale bezetting, d w.z. een a a n ­ tal uren of prestatie-eenheden, dat, gerekend over een periode, die onge­

v eer een conjunctuur-cyclus omsluit, als een jaar-gem iddelde beschouw d kan w orden. M et het aldus gevonden tarief (dus een bedrag aan kosten per uur, b.v. bij norm ale productie) o n tstaat een dekking, die varieert m et de werkelijke productie, resp. met de werkelijke m an- of m achine­

uren. D e vergelijking van deze dekking bij onder-norm ale productie- om vang met het bedrag aan werkelijke kosten geeft den om vang van de onderbezetting aan. Is het cijfer der norm ale productie goed berekend, dan moeten onderbezettingsverliezen en overbezettingsw insten, over een conjunctuur-cyclus bezien, elkaar com penseeren.

D e niet-vaste kosten w orden voor ieder b u d g etjaa r vastgesteld op grond van den geschatten productie-om vang, rekening houdend met de norm ale kosten, d.w.z. met een bedrag aan kosten, dat bij goede bedrijfsleiding, gegeven de stand der techniek in het betrokken bedrijf, voor de begroote productie noodig zal zijn. O ok uit het aldus gevonden tarief ontstaat een budget, d at wisselt met de bereikte productie en dient te r dekking van de werkelijk gem aakte kosten. V ergelijking van deze dekking m et de gem aakte kosten toont aan, in hoeverre deze kosten zijn aang ep ast resp zich v ertraag d aanpassen. N adeelige verschillen m oeten w orden geana­

lyseerd, w aarn a m aatregelen kunnen w orden genom en om een betere aanpassing tot stand te brengen.

D e v e rtra a g d e aanp assin g bij stijgende productie.

Bij dalende productie is dus het probleem: hoe zorgt men, d a t de kos­

ten niet m inder dalen dan de productie? D it probleem is op het eerste gezicht het nijpendst, om dat anders de w inst procentueel onmiddellijk daalt.

In een periode van stijgende productie b estaat echter het gevaar van onevenredig stijgende kosten, hetgeen verspilling beteekent. D a a r de toe-

nem ende omzet in den regel wel een stijging van de absolute w inst ver­

oorzaakt, treed t dit gevaar niet zoo duidelijk aan den dag. Juist in het huidige tijdsgew richt is dit gevaar echter niet denkbeeldig. Productie- vergrooting is een landsbelang van de eerste orde en w ordt daarom , kost w at het kost, doorgezet. V ele kosten zijn daarbij door inflatorische prijs­

stijging reeds veel hooger dan voor d en oorlog. U it het oogpunt van rentabiliteit doet men er goed aan, het kostenverloop terdege in de gaten te houden en er is alle reden toe onnoodige kostenstijging met alle m acht te bedw ingen.

D e toepassing van het systeem der variabele budgetteering kan in deze om standigheden bepaalde consequenties hebben, die to t voorzichtigheid manen.

Ieder budget immers houdt een autorisatie in voor het m aken van kos­

ten; ieder variabel budget m achtigt tot het m aken v an meer kosten, n a a r­

m ate de productie stijgt. Stijgt de productie, dan o n tstaat autom atisch een evenredig gestegen dekking D eze tendenz zou kunnen leiden tot verslap­

ping in de aa n d ach t voor het kostenverloop.

Bij stijgende productie zijn sommige kosten, zooals wij zagen, degres­

sief-variabel. D e stijging van deze kosten blijft dus achter bij de door de variabele budgetteering toegestane dekking. D it is een voordeelige om ­ standigheid, die echter zou kunnen leiden to t gezichtsbedrog. H et voor- deelig budgetverschil ziet er uit als fabricagew inst, die er in werkelijkheid niet is, om dat m en de degressiviteit over het hoofd ziet.

N a a r mijn meening moet men onder deze om standigheden met het vaste-kostenbestanddeel in de degressief-variabele kosten op dezelfde v/ijze te w erk gaan als met de zuiver vaste kosten. V erhooging van dit deel der kosten dient eerst dan toegestaan te w orden, als de uitbreiding der productie zich stabiliseert op een peil, dat m instens even hoog is als de b estaande maximale capaciteit der betrokken hulpafdeelingen. E erst dan is capaciteitsuitbreiding rationeel, terw ijl voorkom en w ordt, dat een moeilijke en pijnlijke aanpassingsprocedure bij irrationeele uitbreiding de w agen w eer in het rechte spoor moet brengen.

V ra a g t men zich nu af, hoe het mogelijk is eenerzijds de voordeelen van het stelsel der variabele budgetteering te handhaven, en anderzijds de ongunstige w erking er van in verband met het verschijnsel van de v er­

traa g d e aanpassing d er kosten te elimineeren, dan ligt de oplossing van dit probleem m.i. in de afzondering uit de degressief-variabele kosten van hun vaste bestanddeel.

D it vaste kostenbestanddee! moet gerelateerd w orden aan de norm ale bezetting, evenals dit het geval is bij de zuiver vaste kosten. Bij d e boeking der werkelijke kosten moet dezelfde scheiding to t stan d gebracht w orden.

Bij de vergelijking tusschen w erkelijkheid en budget kom t ook hier dus een overbezettingsw inst te voorschijn bij stijgende productie. Stijging van deze kosten beteekent capaciteitsuitbreiding en m en dient zich steeds a f te vragen, of deze gerechtvaardigd w o rd t door de stabilisatie van de p ro ­ ductie op het hoogere peil. D oor deze w erkw ijze heeft m en bovendien een veel beter inzicht in het verloop van de w isselende kosten ten opzichte van de dekking er voor. Z o n d e r de genoem de splitsing kan de overdek­

king op het vaste kostenbestanddeel wellicht dienen als dekking voor het meer dan proportioneel gestegen w isselend kostenbestanddeel. Juist in tijden van geforceerde productievergrooting zal m en het m et de zuinig­

heid m inder precies nem en met als gevolg, d at de w isselende kosten veel sterker stijgen dan de productie-stijging rechtvaardigt. H e t is in hooge m ate wenschelijk zich dit steeds te realiseeren.

D e splitsing in een vast en een variabel bestanddeel van dit soort kosten zal in de practijk tot moeilijkheden aanleiding geven. Z ij vereischt een diep inzicht in de kostenstructuur van die afdeelingen, w a ar dit p ro ­ bleem actueel is.

M en zal m oeten nagaan, welk deel van de kosten der afdeelingen capa- citeitskosten zijn en w elk deel verband houdt m et de bedrijfsbezetting.

(Z ie het voorbeeld met toelichting van het verschijnsel der v ertraagde aanpassing van kosten bij stijgende productie.)

D e hier besproken vraag is daarom zoo actueel, om dat bij de huidige schaarschte aan goederen practisch iedere afzet mogelijk is.

H et is echter zeer dubieus, hoe lang deze goederenhonger zal blijven aanhouden. V roeg of laat zal een reactie intreden, die tot verm indering van de vraag zal leiden. N iets is gevaarlijker dan stabiliteit in den hui- digen om vang van de v raag te verw achten.

M en moet niet vergeten, dat vele adspirant-koopers hun behoefte bij diverse leveranciers tegelijkertijd trach ten te dekken om teleurstelling te voorkom en, en dat het bestelde kw antum -—■ met het oog op dezelfde risico’s — w ordt verhoogd tot boven het strikt noodige.

D eze kunstm atig-opgeschroefde vraag, gevoegd bij de tijdelijk toch reeds groote behoefte, gebaseerd op de achterstand in de goederenvcor- ziening, bergt het gevaar in zich, dat de producenten te spoedig overgaan tot uitbreiding hunner capaciteit, en zich misschien reeds spoedig voor de noodzaak zien gesteld hun kosten drastisch te verm inderen, m et alle bedrijfstechnische en sociale gevolgen van dien. M et capaciteitsuitbrei­

ding zij men dus in het algem een zeer voorzichtig!

T oelichting bij h et voorbeeld.

D e bepaling van het vaste-kostenbestanddeel in de post Indirecte loo- nen geschiedt op basis van de overweging, dat b.v, tw ee leden van het indirecte personeel in de functie van opzichter zoodanig deskundig zijn, dat vervanging zeer moeilijk is. A fstooting zal dus zoo lang mogelijk uitgesteld w orden.

Bij de indirecte salarissen kan de bedrijfsleider met zijn staf eveneens als onm isbaar gelden. O ok deze salarissen kunnen dan als vaste kosten beschouw d w orden.

V o o r sociale lasten en personeelkosten loopt de indeeling in w isselende en vaste kosten parallel met die, w elke bij loonen en salarissen w ordt aangehouden.

D e post R eparatie en onderhoud bevat een vaste post onderhoud, die volkomen onafhankelijk is van de bedrijfsbezetting.

H et P roductiebureau, de afdeeling V oorcalculatie en de A dm inistratie bevatten een vaste kern, die niet zonder bezw aar ingekrom pen kan w or­

den. D e kosten, die deze kernen met zich m eebrengen, zijn als vast t beschouw en.

Beziet men in het voorbeeld de uitw erking volgens de oude methode, dan blijken de kosten practisch alle bij de dekking achter te blijven, zoo­

dot hierover geen opm erkingen door de centrale bedrijfsleiding gem aakt zullen w orden en autorisatie w ordt verleend om, bij gelijkblijvende pro­

ductie op het hoogere peil, over de geheele linie meer kosten te gaan uit­

geven.

Bij de uitwerking volgens de nieuwe m ethode komt men tot geheel afw ijkende conclusies, T e n aanzien van de vaste kosten is er over de geheele linie aanzienlijke overdekking te constateeren, hetgeen gem oti­

veerd w ordt door de boven-norm ale bedrijfsbezetting.

:aabbiz. 356

VOORBEELD VA N HET VERSCHIJNSEL DER VERTRAAGDE AANPASSING VAN KOSTEN BIJ STIJGENDE PRODUCTIE IN EEN FABRICAGE-AFDEELING

Begrooting werkelijke bedrijfsbezetting over een jaar: 50.000 dir. arb. uren Normale bedrijfsbezetting over een jaar: 45.000 dir. arb. uren

Begroote wisselende kosten over een jaar Tarief per uur

Vaste-kosten- element

Wisselende­

kostenelement

Tai

vaste k.

ief

wisselende k.

Hulpmaterialen ... / 1.000 / 0.02 f 1.000 / 0.02

Indirecte loonen ... tt 12.000 tt 0.24 / 6.000 6.000 ƒ 0.13 0.12

Indirecte salarissen ... tt 16.000 a 0.32 14.000 2.000 0.31 0.04

Soc. lasten en pers. kosten ... tt 21.900 tt 0.44 6.000 15.900 0.13 0.32

Kantoor- en teekenbehoeften ... tt 3.000 a 0.06 3.000 tt 0.06

Reparatie en onderhoud ... tt 1Û.000 tt 0.20 ,, 6.000 4.000 0.13 tt 0.08

Electriciteit ... tt 2.500 0.05 2.500 tt 0.05

Gas ... tt 1.000 0.01 tt 1.000 tt 0.02

Water ... tt 500 0.02 tt 500 0.01

Productiebureau ... tl 15.000 0.30 7.500 tt 7.500 0.17 0.15

Voorcalculatie ... tt 10.000 0.20 4.000 tt 6.000 0.09 ff 0.12

Administratie ... 7.000 0.14 » 4.000 3.000 -- 0.09 » 0.06

f 99.900 f 2 . - / 47.500 f 52.400 ƒ 1.05 f 1.05

'7-

1,1 * 7% ‘ ' «•’ \ T v 7 'VTK;,1,,W iW '• --A ' i > Â » | K ï Æ » « S P

• : v . . . V'v ''-,.;•••>■' /.•

In een willekeurige maand bedraagt het werkelijk aantal gewerkte uren 6000 (d.i. op jaarbasis van 72.000 uren). De Exploitatierekening over deze maand vertoont het volgende beeld:

pB G-

LH•*4

Oude methode Nieuwe methode

Werkel.

uitgaven Dekking W & V

Werkel, uitgaven Dekking W & V 1/12 van

de begroo- te vaste

kosten vaste

kosten

wisselende kosten

vaste kosten

wisselende kosten

vaste kosten

wisselende kosten

Hulpmaterialen ... ƒ 115 / 120 + / 5 ƒ _^. _{f 115 ƒ}

.

Indirecte loonen ...

„

„

,

Kant. & Teekenbehoeften ... 350 ^,, 360 + .. 10 tt 350 tt 360 + „ 10

Rep. & onderhoud ... 1.190 ^„ 1.200 + 10 , 500 ,, 690 , 780 tt 480 + 280 — „ 210 500

Electriciteit ... 295 ^„ 300 + „ 5 295 tt 300 + „ 5

Gas ... 140 ^„ 120 ^{— „} 20 tl 140 tl 120 — „ 20

Water ... 75 60 ^{— „} 15 75 ^„ 60 - 15

Prod. bureau ...

,,

,,

Voorcalculatie ... 1.150 ^,, 1.200 + „ 50 400 750 540 720 + 140 — „ 30 , 333 Administratie ... ■■ 700 _- 840 + 140 • 350

" 350 540

" 360 + „ 190 + 10 333

ƒ 11.442 _f 12.000 + / 558 / 4.455 _f 6.987 ƒ 6.300 _f 6.300 + ƒ1845 - ƒ 687 ƒ 3.957

V ergelijkt men de werkelijke v aste kosten m et 1/1.2 van de begroote jaarlijksche vaste kosten, dan blijkt:

1. d at in totaal ƒ 500.—- meer is uitgegeven, hetgeen wijst op een ver- grooting van de bedrijfscapaciteit;

2. dat dit met nam e het geval is bij de leiding van de fabricage-afdeeling en bij het productiebureau.

H ier moet het roode sein geheschen w orden.

V e rd e r blijkt dat, w at betreft de w isselende kosten, men aanzienlijk over de schreef, i.c. het budget, is gegaan H eel duidelijk is dit bij de post R eparatie en onderhoud. V olgens de oude m ethode b ed raag t de dekking nog iets meer dan de werkelijke kosten. H et vaste kostenelem ent blijft constant, terwijl de w isselende kosten meer dan proportioneel stijgen.

Dit kan te verklaren zijn uit het feit, d a t de machines overbelast zijn en extra-onderhoud vergen.

U it dit voorbeeld blijkt, dat men het verloop van kosten bij stijgende productie terdege in het oog moet houden. D e voordeelige saldi van de vaste kostenelem enten en dekkingen er voor uit hoofde van de overbezet­

ting dienen gereserveerd te w orden om t.z.t. gecom penseerd te w orden met onderbezettingsverliezen op deze vaste kostenelem enten.

W E T T E L I J K E R E G E L IN G V A N H E T A C C O U N T A N T S B E R O E P IN E N G E L A N D

door A . F. Lafeber.

D e na-oorlogsche num m ers v an het M A B hebben w eer in enkele a rti­

kelen de aa n d a c h t v an de lezers g ev raag d voor de kw estie, die het N e d erlan d sc h Instituut v an A ccountants reed s sed e rt het begin v an zijn oprichting bezighoudt, t.w . de w ettelijke regeling v an het accountants- beroep. W a a r wij als N e d erlan d e rs er zeker niet afkeerig v an zijn eens te zien hoe an d eren een probleem aa n pakken, w aarm ed e wij zelf moeite hebben, zal het den lezers w ellicht interesseeren hce in E n g elan d de stan d van zaken is t.o.v. de w ettelijke regeling.

In ,,T he A c co u n tan t” v an 1 Juni j.1. w o rd t m edegedeeld, d a t vele en langdurige besprekingen van afg ev aa rd ig d en van diverse v o o ra a n ­ staan d e acco u n tan tso rg an isaties hebben geleid tot de sam enstelling van een w etsontw erp, dat, indien de leden v an deze organisaties en het P a rle ­ m ent er hun goedkeuring aan kunnen hechten, bekend zal staan als de ,,Public A ccountants Bill 1946”.

Als reden vo o r de opstelling v an dit o ntw erp w o rd t aangegeven, dat het w enschelijk is het hcoge peil van het beroep, d at door het m eeren- deel van de ac co u n tan ts w o rd t g eh an d h aafd , algem een d o orgevoerd te krijgen, w aarm ed e de belangen v an het publiek en de acco u n tan ts beiden g eb aat zullen zijn. D e achting, w elke het publiek nu vo o r den accountant heeft, m ag niet w o rd en verspild door practijken van lieden, die niet in sta a t zijn de diensten, die zij aanbieden, behoorlijk uit te voeren.

H et v a lt reeds direct op. d at de w et alleen betrekking zal hebben op public accountants. D it w ordt ook duidelijk in het w etsontw erp om schre­

ven. Als public accountant w ordt aangem erkt hij, die een „public-accoim - tan cy -p rac tijk ” uitoefent, (w aarbij dan „public acco u n tan cy ” w e er om­

schreven is met: de opstelling, investigation, controle en certificeering van balansen, verlies- en w instrekeningen, opstellingen van inkom sten en uit­

gaven of andere soortgelijke rekeningen of een of meer van dergelijke