© Gemeente Voorst Deelschema | Dorpen onder druk
De woningvoorraad in de kernen is eenzijdig; ook bij nieuwbouw wordt te weinig rekening gehouden met een
grote variatie in behoeften
Starters kunnen geen woning vinden in de
gemeente
Een negatieve spiraal ligt op de loer waarbij alle
reuring uit de dorpen verdwijnt
Te weinig deelnemers voor activiteiten, minder leerlingen op scholen en
afname van leden bij verenigingen
Er is sprake van een toenemende vergrijzing in
de dorpen Het wordt stiller in dorpen en
is er minder ontmoeting
Voorzieningen zijn
verdwenen doordat zij niet langer rendabel waren Jongeren trekken weg uit de
dorpen, waardoor je ze kwijt bent voor de verenigingen
Er is veel kleine criminaliteit
Bezuinigingen bij de politie Het buitengebied is
onvoldoende ontsloten voor de hedendaagse behoefte
De wijkagenten kunnen onvoldoende zichtbaar zijn
in de kernen Gemeentelijk beleid is
gericht op clustering bedrijvigheid en voorzieningen in Twello
Vele plekken, woningen die vrijkomen in dorpen worden opgekocht door mensen uit het westen met voldoende financiële armslag. Hierdoor gaan minder jonge gezinnen in dorpen wonen waardoor de voorzieningen niet meer haalbaar blijken.
Ik zie de vergrijzing als toenemende problematiek met alle gevolgen van dien. Ik denk aan bijvoorbeeld vereenzaming en de toename van zorg. De oudere mensen wonen nogal eens in veel te grote huizen. Daar zou een aanpassing in kunnen komen, dat oudere mensen de mogelijkheid krijgen te verhuizen naar kleinere woningen. Ik zie dat de druk op de woningmarkt toeneemt, omdat mensen vaak alleen gaan wonen.
Wat is het knellende van de woningmarkt. Wat zie je daar dan aan? De lange wachtlijsten. Dat is de ene kant. Te weinig doorstroom. Ik denk, een probleem. Er zijn voldoende eengezinswoningen, maar die komen dan niet vrij voor die gezinnen. En het gevolg hiervan is dat de zaak verstopt. Doordat je dus doorstroom niet krijgt. En je krijgt een prijs drijvend effect.
Juist van die gezinswoningen, omdat er te weinig vrijkomen. Het wonen wordt onnodig duurder daardoor. En bereikt niet meer de doelgroep waar het eigenlijk voor bedoeld is. En dan roepen we, we moeten starterswoningen bouwen, maar wat ga je daarmee bereiken. Wat is de reden. Waarom wil iemand daar wonen. Dat zicht hebben we niet voldoende. Niet in de vingers.
En dit is voor de woningmarkt, maar ook wonen en zorg. Je ziet dat mensen zeggen, we willen in de buurt van voorzieningen wonen. Wat je ook wel ziet dat ouderen blijven wonen waar ze wonen en dat ze toch ook wel op die plek willen blijven zitten.
Soms te lang op die plek willen blijven zitten. Ik denk dat je dat goed zou moeten uitzoeken, wat zou je nou moeten doen, met die mensen, wat zou hen bewegen om eerder te gaan verhuizen.
Dat die huizen vrijkomen. Net zoals scheef wonen. Wat zou je moeten doen om mensen toch te bewegen om toch in een duurder huis te gaan wonen. En ik denk niet dat je dat bereikt door te zeggen nou dan gaan we een extra huurverhoging opleggen. Ik denk dat mensen andere redenen hebben om op die plek te blijven wonen. En die weten wij niet, dat gesprek zal je aan moeten gaan.
In het dorp Twello bouwen ze wel voor jongeren, in de omliggende dorpen niet. Oorzaak ligt binnen de gemeenteraad zij moeten het aan kaarten en in gang zetten en dat gebeurt niet. Ik vraag me af waar de mensen die daar zitten wonen. Zijn zij betrokken bij de dorpen?
Financiële problemen van de mensen, daar is nog een slag in te maken. En dan ten aanzien van huisvesting. Het gaat dan over mensen; net onder modaal, iets wat me opvalt. Ik kom veel bij oudere mensen. Als ze alleen achter blijven en niet meer kunnen blijven wonen en waar moeten ze heen, ja nergens. Daar is geen aandacht voor, misschien toch wel aandacht maar er is geen plek, geen ruimte voor deze mensen. Ze krijgen dan bijvoorbeeld te veel pensioen, verdienen te veel, mogen daarom niet in bepaalde woningen. Ik denk als je naar de huisvesting kijkt is het een groot drama als je naar IJsseldal wonen kijkt, niet alleen voor oudere mensen maar ook voor jongeren.
Vanuit mijn professie zie ik nog een ander probleem, ik zou meer grondgebonden senioren woningen willen zien in de koopsector vooral. Een paar jaar geleden is er de fout gemaakt door in het centrum (en rondom) veel appartementencomplexen te bouwen op dure grond. De groep 65’ers is er niet meer, die wonen in het buitengebied. Voor hen is er de keuze om hun woning met 1000m2 grond achter te laten voor een appartement. Deze groep wil eigenlijk gewoon graag een leuk huisje met een kleine tuin, een tussenstap die er nagenoeg niet is. Hier liggen uiteraard veel knelpunten maar hier zou wel wat in moeten gebeuren. De behoefte is er namelijk zeer zeker. Hetzelfde geldt voor ouderen in de kernen die erg gebonden zijn aan hun dorp maar hier niet kunnen blijven wonen.
Als je IJsseldal Wonen hebt: die zegt wij kunnen niet meer van die goedkope woningen bouwen want er moet middel en duur tegenover staan. IJsseldal is natuurlijk teruggefloten want ze zijn voor de sociale woningbouw, ze zijn geen projectontwikkelaar. Dat is een beetje scheef gegroeid de afgelopen jaren, dat snap ik wel. IJsseldal zegt: we kunnen het niet bouwen. Huurwoningen zijn er ook niet. Ik zal de enige niet zijn die dit zegt.
Het is moeilijk voor starters om woningen te vinden. Er zijn weinig kleine appartementen. Jonge mensen wijken uit naar Deventer of Apeldoorn bijvoorbeeld. Het aantal punten dat je moet hebben voor een huurwoning is een crime, vooral in Twello. Je moet 8 tot 10 jaar ingeschreven staat om voor iets in aanmerking te komen. En je kunt je pas inschrijven vanaf 18 jaar. Dan ben je dus vroegst 26 jaar voor dat je een huis hebt. Vooral Twello is heel gewild. In Twello kun je ook niet kopen, want dat is te duur. Dat geldt vooral voor
alleenstaanden en jonge koppels. Als je een relatie hebt, kun je misschien kopen, als je op jonge leeftijd bent gaan sparen.
Jonge mensen die net van school of studie komen gaan in de steden wonen, zij kunnen hier niet kopen.
Wij hebben geen goedkope huurwoningen. Dat vind ik echt een gebrek van Twello. Je kunt je voorstellen, als de jongeren wegtrekken uit jouw plaats, dan ben je ze ook kwijt in je sociale en je verenigingsleven. Dat is echt merkbaar!!
Een probleem in onze gemeente is, denk ik, dat het voor jongeren, dan praat ik over de leeftijd tussen ongeveer 20 en misschien 27 jaar, dat het heel moeilijk is om in aanmerking te komen voor een huur- of koopwoning. Huurwoningen zijn er op zich wel, alleen het is heel lastig om daar tussen te komen.
Vaak heb je als je reageert op een huurwoning 25-30 reacties en dan gaat het bijvoorbeeld op basis van inschrijving of loting en dan moet je maar net het geluk hebben dat je er tussen valt.
In een eerder project bij het speeltuintje kon het wel met verschillende woontypen. Van die hele rij van zeg maar 15 woningen komen er maar 3 uit Terwolde, de rest komt van buitenaf. Dat komt door loting. Dat vind ik gewoon zo jammer.
Dan gaan de jongelui weg. Als je bij ons bij het eerste kijkt van de voetbal, dan woont iedereen in Deventer en zo.
De oorzaak is dat alles wat bijgebouwd is, dat zijn allemaal de duurdere woningen. Er is bijna niks meer voor de jongeren….de studerende jongeren.
Als je kijkt naar een koopwoning, is het gewoon ontzettend duur in Twello. Ze verplichten je bijna om met twee personen te zijn, dan zou je eventueel met twee salarissen een huis kunnen kopen. Maar als je bijvoorbeeld alleen bent, zoals ik in dit geval, dan is het gewoon heel lastig om een koopwoning te kopen. Vaak zit je op een prijs van € 230.000, dat is in je eentje, met uiteraard één salaris, bijna niet op te hoesten. Dan moet je echt een topsalaris hebben plus je moet heel veel eigen geld misschien meenemen.
Een achterliggende oorzaak is dat de grond hier in Twello zo ontzettend duur is waardoor de prijzen van de woningen ook flink oplopen met wat ik al aangaf een gemiddelde koopwoning, een simpel woninkje, waar je met een gezinnetje in kan wonen, dan zit je al gauw op € 230.000-€ 240.000.
Het beleid van de gemeente is dat de bouwgrond veel geld moet opbrengen; dat zij een paar cent aan verdienen.
Probleem wat nu ook speelt, is dat je veel eigen geld moet meenemen.
Onze generatie heeft het erg goed gehad. Ook is de huur voor een woning niet in evenwicht met de aflossing van de hypotheek. Je wordt als het ware gedwongen een huis te kopen. Het is niet leuk voor jongeren die starten op de woningmarkt.
Ik denk dat er ook echt een tekort is aan huizen, een tekort aan startershuizen. En niet alle huizen die aangeboden worden zijn geschikt. En dan denk ik aan mensen die in een wijk komen waar ze helemaal niet passen. Een wijk waar ze overlast gaan verzorgen bijvoorbeeld, terwijl dat in een andere wijk helemaal geen probleem hoeft te zijn. Maar ook aan huisbazen die veel willen verdienen, nou weet ik niet of dat hier ook zo is. Maar jongeren die verplicht worden een te duur huis te huren waardoor ze in de schulden terecht komen.
Hoe houd je kleine kernen levendig met voldoende aanwas voor scholen en verenigingsleven zodat je kunt spreken van een dynamische kleine kern. Voorkom zo vergrijzing. De jongeren behouden in de kleine kernen. Zorg er voor dat je jongeren bindt aan die kleine kern door het bouwen van betaalbare huur- en koop woningen. Je raakt zo de jongeren kwijt in je kleine
gemeenschap. Zijn ze weg dan ben je ze ook echt kwijt in de zin van sociale betrokkenheid. In Twello zijn onder andere veel voorzieningen en wonen ze daar eenmaal dan is weg ook echt weg. Dus een verlies. Er is een te klein of geen aanbod. Trage procedures. De huizen die gebouwd worden zijn niet passend in de landelijke omgeving.
Ik denk dat het niet noodzakelijk moet zijn dat beide partners werken.
Teveel jongeren trekken weg uit Twello, omdat de woningen in Deventer en Vaassen goedkoper zijn. De jongeren moeten de ouderen opvangen.
Voorst moet niet vergrijzen. Daarom is het in Voorst een serieus probleem dat er geen goedkope woningen te huur of te koop zijn. Een evenwichtige opbouw van de bevolking is belangrijk.
Jongeren trekken weg naar de steden want daar is het naar rato wat goedkoper. Die jongeren willen wel terug maar kunnen niet terug want ze kunnen het niet betalen. Ze verdienen niet genoeg of hebben nog te weinig carrière gemaakt.
Jongeren trekken weg omdat ze banen elders vinden of door studie. Huizenmarkt belangrijke factor. In Apeldoorn 180 duizend voor starter, hier zeker 30 of 40 duizend duurder.
Tot op heden hebben we nog geen woning. We zijn al weer een keertje uitgeschreven en weer ingeschreven, dan hebben ze ons vergeten en dan heb je die contactpersoon bij de gemeente en dan die en ze weten van elkaar niet over dit project. Dat vind ik echt een nadeel, dan wordt het ineens een CPO-project. Daar zijn er heel wat mee bezig geweest en ideeën ingestuurd. Vanuit de dorpsraad verneem ik dat er niet geluisterd wordt naar ideeën.
Een oorzaak dat wij geen jonge vrijwilligers kunnen vinden, is het ontbreken van woningbouw voor starters in Terwolde. Er ligt hiernaast wel een groot stuk waarop woningbouw gepland is, maar er is nog niks verkocht. De gemeente heeft hier fouten in gemaakt, door het collectieve opdrachtgeverschap te stimuleren. Er zijn hierbij zoveel voorschriften vanuit de gemeente, en er moeten 8 mensen gevonden worden waarmee samen de woningen gebouwd moeten worden. Krijg al die mensen maar een met de neus dezelfde kant op.
Dit is dus compleet mislukt hier, en volgens mij heeft de gemeente nu het project doorgeschoven naar IJsseldal Wonen. Die gaan er nu vrije kavels van maken.
Het is wel jammer dat ontwikkelingen in het verleden wat minder zijn geweest, met name ten aanzien van woningbouw, want dan duurt het altijd te lang en daardoor gaan de jonge mensen hier weg. Daar zijn we eigenlijk al jaren mee aan het stoeien. We kunnen ook geen grootschalig project hier opzetten om de bewoners hier te houden. Het is hier allemaal kleinschalig.
Beperkte huisvestigingsmogelijkheden in deze gemeente voor starters en dan bedoel ik niet alleen maar jongeren maar iedereen die een huis zoekt. Het aanbod van sociale huurwoningen is zeer beperkt. Door de regionale afspraken vastgelegd in het bouwprogramma, kan er weinig gebouwd worden. De grote gemeente krijgen, omdat ze groot zijn, de meeste woningen en de gemeente Voorst, omdat zij klein zijn, maar een beperkt gedeelte. Je zit altijd aan forse prijzen als het gaat om grondverwerving en dan nog de bouw erop. Dat zijn allemaal belemmerende factoren.
Ik denk dat Klarenbeek net te klein is om iets te organiseren waar je wat aan kunt verdienen. Heel simpel voorbeeld: als ik oud ben is er dan iets van aangepast wonen voor mij? In Apeldoorn staan wel aangepaste woonvormen waar ze van alles hebben, een biljartzaaltje er bij, een zwembadje, een fitnessruimte. Dat soort dingen vind je hier niet. Dat zou wel heel mooi zijn als je dat ook in Klarenbeek zou hebben voor 65/70-plussers. Dat hebben we niet in Klarenbeek. Het is ook maar een dorpje van 3.500 inwoners. Nu moeten ze zichzelf redden met mantelzorg en thuiszorg.
Maar voor de oudere mensen die gaan vaak richting Twello verhuizen als die een bepaalde leeftijd hebben. Om daar een appartementje te gaan kopen. In Terwolde zijn er ook geen kleinere woningen. En de gemeente heeft wel eens onderzoek naar gedaan of daar behoefte aan is en voor mij is dat een beetje onduidelijk. Maar die appartementen die zijn ook wel in Twello maar ook omdat daar de voorzieningen zijn. Dus dat is op zich ook wel logisch maar of al die mensen dat ook wel willen, ja dat kan ik niet beoordelen. Ja de mensen die klagen is toch meestal een klein percentage van het totaal, dus dat zegt ook niet heel veel.
Jongeren trekken weg. En ik vind dat je die zou moeten behouden in je gemeenschap. Jongeren houden de boel draaiende. Je kan van alles zeggen over de jeugd maar ik ben er hartstikke blij mee. Durf ze de vraag te stellen die ook verantwoordelijkheid draagt. De jongeren trekken weg uit Nijbroek omdat er geen woningbouw is. En vroeger was het beleid van de gemeente, nee we doen niets aan de kleine kernen.
Voorkom dat, en dat scholen sluiten. En met de huisvesting voor jongeren vind ik dat ze dat hartstikke goed doen. Alleen missen we een ding: we hebben geen jongeren aan tafel. Dan zitten er eerder papa en mama aan tafel dan dat de jongeren aan tafel zitten. En ik heb geen idee hoe dat komt. We hebben ze uitgenodigd maar ze komen niet. En wij zitten ons daar druk over te maken. Complimenten aan de
ambtenaren want zij hebben er alles aan gedaan om die jongeren te bereiken. En ze zijn er niet. Dan wil je beleid maken van onderop. Waar blijven jullie nou? En vanuit de fractie zijn wij er wel met jongeren over in gesprek geweest en dat ze dat ook wel willen. Maar nu het
daadwerkelijk aan de slag gaat, jongeren praat eens mee, ja hoe kan dat nou toch.
Omdat het werk buiten de kernen is, gaan de jongeren zich ook buiten de kern vestigen.
Vergrijzing gaat dan erg snel. Misschien is dat met jongerenhuisvesting tegen te gaan. Het enige wat er nog is, is het tankstation. Wij moeten het hebben van de kerk en het dorpshuis. Nijbroek was een agrarische gemeente en er zijn steeds minder boeren.
In agrarische kernen is door schaalvergroting van de landbouw het cement uit de
samenleving verdwenen
De boeren stonden in het hart van de samenleving en nu moet er een nieuw hart komen. Samenhang in het landelijk gebied is problematisch. Er is een aantal plekken met krimp, schaalvergroting in de landbouw, scholen sluiten, middenstand loopt terug, waardoor het cement verdwijnt. Het gebied wordt kwetsbaar voor dingen die het daglicht niet kunnen verdragen en er verrommeling optreedt en ten koste gaat van de veiligheid waardoor het uiteindelijk niet leefbaar meer is.
Het heeft voor een deel ook te maken met de industrialisering van de landbouw,
schaalvergroting.
Ik zie ongelukkige mensen die blijven wonen terwijl alle ‘reuring’
verdwijnt. Ik zie spookdorpen in het verschiet en het zou kortzichtig zijn als we roepen ’t zal mijn tijd wel duren. Ik vraag me gelijktijdig af of dit geen te sombere gedachte is. Maar stel er is geen verenigingsleven meer, geen fysieke ontmoetingen meer. Er zijn al voorbeelden van spookdorpen, bijvoorbeeld in Zeeland, Drenthe en de Achterhoek.
Problemen die zouden kunnen ontstaan: gevoel van onveiligheid, vereenzaming, ontbreken van voorzieningen. In meerdere kernen zal dat op de loer liggen. Dan kan je heel structurele maatregelen nemen om dat te voorkomen. Maar soms zit de magie in impulsen geven, in een groep mensen die dat zelf verder kan ondernemen.
Ik zie als ontwikkeling dat de voorzieningen in de dorpen steeds minder worden. Denk hierbij vooral aan de scholen, sportclubs en winkels. De belangrijkste oorzaak hiervan zijn de elders
aangewezen dorpskernen. Het dorp Voorst is geen groeikern maar Klarenbeek en Twello bijvoorbeeld wel. Het meest knellende voor nu en in de toekomst is dat ik verwacht dat de leefbaarheid voor de dorpen die niet als groeikern zijn aangewezen in het gedrang komt.
Er verdwijnen steeds meer voorzieningen in de kleine dorpskernen.
De pin is weggegaan. Ondernemers zijn met de gemeente in gesprek gegaan maar de gemeente doet niets. De bieb is bijna weg. Groenteboer, slager en kapper zijn weg. Gelukkig is de supermarkt er nog maar voor hoelang? Ik mis de stimulans vanuit de gemeente om de leefbaarheid erin te houden.
Een maatschappelijk probleem is de vergrijzende samenleving en het
voorzieningenniveau dat we moeilijk kunnen handhaven in de kleinere dorpskernen.
In heel Nederland is het een fors probleem dat kleine dorpen leeg lopen. De belangrijkste oorzaak is vergrijzing. Het houden van
voorzieningen loont niet meer. Ik ben nog heel blij met de nieuwe supermarkt, anders is Voorst ten dode opgeschreven. Er moet reuring blijven.
De voorzieningen zijn in de loop van de jaren veel minder geworden. Vroeger waren er meer winkels, kruidenierszaken en bijvoorbeeld schilders, maar deze zijn veelal verdwenen. Het bleek niet meer rendabel te zijn voor de middenstand om te blijven. Mensen moeten nu voor hun boodschappen verder weg. Het verdwijnen van deze voorzieningen is van grote invloed op de leefbaarheid.
Ja, en over een tijd wordt de rondweg gebouwd. En dan ben ik bang dat de winkels ook gaan verdwijnen omdat dan de mensen die van hun werk naar huis rijden, niet meer door het dorp komen.
De problemen met de vertrekkende winkeliers uit Nijbroek hebben de Nijbroekers zelf veroorzaakt.
Gezinnen met werkende ouders zijn zodanig mobiel dat zij niet meer afhankelijk zijn van de plaatselijke winkelier en kiezen voor prijs. Hierdoor was en is er geen
bestaansmogelijkheid meer voor winkeliers in Nijbroek.
Er is een spanningsveld bij de kleine kernen tussen de
leefbaarheid en de kwaliteit van de scholen en het onderwijs. De vraag is of het doel om een kleine school open te houden nog wel een doel mag zijn, wanneer dit ten koste gaat van de kwaliteit van het onderwijs. Van mij mag de discussie over de kleine scholen en het openhouden daarvan gevoerd worden.
Er zijn altijd mensen die
betrokken zijn bij de samenleving en daar heel graag iets in willen betekenen. Ik denk ook niet dat dat anders is, dan dat geweest is.
Ik denk dat het altijd zo is.
Sommige initiatieven gaan heel goed, anderen niet. Waar mensen behoefte aan hebben. Omdat het een iets is wat een paar mensen willen, wat belangrijk is voor een klein aantal mensen, en omdat het andere iets wat belangrijk is voor heel veel mensen. Zoals de bibliotheek hier in de school, dat hebben we vier jaar geprobeerd, maar bereikt een te klein aantal mensen.
In Twello zijn wel activiteiten maar in de kleine kernen vaak niet. Er zijn minstens 8 cliënten nodig om een groep te laten draaien. Die zijn er vaak niet. Ik stel voor om ook bij 3 – 4 mensen te beginnen. Dan volgt de rest ook wel. Huisartsen sturen dan ook hopelijk mensen door. Het belangrijkste is:
activiteiten zo dicht mogelijk bij huis, laagdrempelig en
goedkoop.
Toegankelijkheid van het gebied is problematisch in het buitengebied, maar dat is wellicht ook niet zo heel goed op te lossen en komt wel heel erg veel geld bij kijken.
Verder is het internet in het buitengebied een probleem.
Glasvezel voor het gehele buitengebied van de Veluwe gaat langer duren dan gepland. Verwachting was 2018 maar is zeer vertraagd en misschien zelfs wel onmogelijk.
Dus kinderen hebben hier wel toegang tot de technologie.
Maar ik vraag me af of dat overal zo is. Terwijl internet nu wel voorwaardelijk is om je middelbare school af te maken. En dit beperkt kinderen wel in hun mogelijkheden om hun opleiding te voltooien. En ook in de maatschappij. Toegang tot internet maar ook kennis hoe het allemaal werkt, is denk ik straks voorwaardelijk om jezelf te handhaven in de maatschappij.
Slechte internet verbindingen, nog een reden waarom mensen zich niet gaan vestigen. Mijn studerende zoon gaat eerder terug naar zijn kamer in de stad als hij een deadline moet halen, omdat hij er niet zeker van kan zijn dat het internet snel genoeg werkt. Voor de jeugd is snel internet een
basisvoorziening. Niet alleen bedrijven, maar ook gezinnen.
Snel internet is van wezenlijk belang. Zzp-ers en (niet lokaal gebonden) kleine bedrijven gaan zich niet in Nijbroek vestigen als het internet niet goed is. Ik snap niet dat het niet geregeld kan worden, de riolering is er toch ook overal gekomen?
Wat ook tegen wordt gehouden, bedrijven kunnen hier niet uitbreiden. Bijvoorbeeld een bedrijf aan de Bandijk. Het mag niet, het kan niet qua gemeente. Dan moeten ze maar ergens anders, vestigen in Vaassen, Twello, Deventer. Dat brengt heel veel kosten met zich mee. Vanuit de gemeente willen ze ook niet mee werken toen een ander bedrijf er wat wilde. Er zit volgens mij een ander doeleinde op de grond. Ze worden niet geholpen. De
werkgelegenheid is heel belangrijk voor het dorp. Er zijn niet zo heel veel bedrijven. Ik weet niet precies waarom ze geen ondersteuning krijgen.
Het grote probleem in onze kern is het verdwijnen van voorzieningen. En dan heb ik het over de geldautomaat en het openbaar vervoer als voorbeelden. Dat heeft tot gevolg dat mensen wegtrekken, jongeren en ouderen, en daarmee valt de basis voor het verenigingsleven weg en daarmee zit je in een neerwaartse spiraal.
Een ontwikkeling die ik op ons af zie komen is het verdwijnen van voorzieningen als winkels in de kleine kernen met als gevolg afname/vertrek van jonge gezinnen uit die kleine kernen.
En wat een gegeven is: de trek van jongeren (studie!) en soms ook ouderen (voorzieningen!) naar de grotere kernen in de gemeente, met name Twello.
Als mens ervaar ik een leefbaarheidsvraagstuk in de kleine kernen.
Ik ben daarmee geconfronteerd vanuit mijn activiteiten vanuit de sport. De kernen krimpen, neem bij voorbeeld Bussloo. De kantine van Cupa (voetbalclub voor fusie met SV Wilp) staat leeg en dat geldt ook voor de kerk. Door die ontwikkelingen vervalt de smeerolie voor de contacten in de samenleving.
Ik zie schaalvergroting bij velerlei instellingen als sport (Cupa-Wilp), (sluiten) kerk, scholen en bedrijven. Het wordt steeds stiller in kleine dorpen waardoor mensen elkaar minder in dagelijks leven ontmoeten. En dan gaat het nu nog goed in Bussloo. Vertrek verenigingen als Cupa betekent stilte en minder ontmoeting in het dorp, kortom tot vitaliteitsverlies van mensen en het dorp.
Universele trends tot schaalvergroting waar je niettemin moet gaan maar wel actie op moet voeren.
Ondanks dat het een groeiende gemeente is zie je ook wel mensen wegtrekken. Dus dat steeds meer mensen snel geneigd zijn om weg te trekken. Waardoor je mensen niet echt vast kan houden. En als ze dan getrokken worden door de stad, zie je ook wel dat ze daar vaak blijven. En dat zie ik bij de sportverenigingen ook wel gebeuren tot 16/17/18 heb je ze en dan gaan ze studeren en dan ben je ze kwijt. En dat vind ik voor de Gemeente Voorst wel een nadeel. Ja, voor je voortbestaan en voor de verenigingen is het je ledenaantal en voor de gemeente is het minder inwoners. Of dat nou zo erg is. De oorzaak van het wegtrekken is dat hier niet alles is. Je gaat natuurlijk niet elke dag op een neer rijden als je in Groningen aan het studeren bent.
Ouderen blijven
(noodgedwongen) in hun te grote woning wonen waardoor de doorstroming
stagneert
Ik zie een gebrek aan voldoende woningen voor jongeren met als gevolg dat jongeren vertrekken uit de gemeente Voorst en dat daardoor de vergrijzing procentueel nog erger wordt.
Scholen krijgen te weinig
leerlingen en worden gesloten en komen leeg te staan,
verenigingen hebben daar onder te lijden door terugloop in leden en in vrijwilligers.
Een andere angst is het woningbouwprogramma, er komen 85 woningen bij. Waar wij bang voor zijn is dat potentiële kopers afhaken door het aantal vliegbewegingen. Teuge gaat dan op slot. Het laatste wat wij nog hebben, gaat dan ook weg zoals de school als bindende factor.
Ik zie echt dat kinderen te weinig mogelijkheden hebben en te weinig uitdagingen hebben hier in Voorst. En dan is die kleinschaligheid van zo’n dorp wat heel veilig kan zijn, maar waar je ook beperkt wordt en beklemmend werkt.
OV is een probleem. Als de buurtbus vol zit kunnen kinderen niet mee. Dan komen ze te laat op school.
Over het openbaar vervoer maak ik me ook zorgen: het is te onregelmatig en je bent ontzettend lang onderweg voor bijvoorbeeld een jaarlijks controle bij de tandarts. Als er geen regelmaat in de frequentie van de ritten zit, de bussen onregelmatig rijden, is het voor de mensen niet duidelijk en gaan er nog minder mensen met het openbaar vervoer.
Ik woon zelf in Twello. Geboren en getogen in Twello. Wat betreft veiligheid denkt men in dit gebied vaak dat alles kan. Is tegelijkertijd ook een charme. In de praktijk komen we er vaker achter dat het niet meer gewoon is. Vroeger konden deuren open blijven, nu niet meer. Door de factor mens blijkt dat er nu mensen met andere normen en waarden zijn die denken dat ze daar wat mee kunnen doen. Dat zie ik zowel privé als zakelijk. Spullen die uit een schuur of bij anderen worden weggehaald. Je hoort dat nu veel.
Het vertrouwen wat mensen in elkaar hebben, goed van vertrouwen zijn, is één van de achterliggende oorzaken. Andere kant ook brutaliteit zonder schroom dingen durven te zeggen en te doen en maar voor lief nemen dat het goed is. Ook zakelijk. Bijvoorbeeld er komt iemand computers
ophalen, hij wordt zelfs geholpen met het inladen van de computers maar niet veel later blijkt dat niet de juiste persoon te zijn die computers zou komen ophalen. Het is dus in goed vertrouwen aan de verkeerde persoon meegegeven. Niets is wat het lijkt. Je mag best alert zijn en daar vragen over stellen. Bijvoorbeeld raar tijdstip als mensen beginnen. Mensen denken snel: het zal wel kloppen. Maar het is een kleine moeite om een legitimatie te vragen.
Het is ook belangrijk dat er een stukje controle is. Het inzetten van de wijkagent is af en toe nodig. Dat is heel lastig geworden. De wijkagenten zijn heel ver weg van het dorp. Dat betekent dat er te veel ruimte komt voor jeugd die het leuk vindt dingen kapot te maken en zo. Ik denk dat er een stukje controle nodig is vanuit de wijkagenten om toch regelmatig het gezicht te laten zien en te weten wat er speelt. Te laten zien dat ze er zijn. Als ik bel, dan komen ze wel. Ik denk dat ze een controlerende functie moeten hebben dichtbij, en niet ergens vanuit Zutphen.
Mensen bellen niet zo snel naar de wijkagenten. Als er regelmatig iemand langs komt, die dan dingen ziet, dan weten mensen dat. Je wilt het ook graag goed houden hier. Het gaat nog goed, dat is niet een reden om minder te gaan doen, maar om te zorgen dat het zo blijft. Mensen kunnen dat uit zichzelf niet allemaal zo regelen.
En ik zou misschien ook wel…we zien de wijkagent ook nauwelijks meer. Je mist eigenlijk de persoon van een wijkagent die een rondje loopt. Ik denk niet dat het daardoor erger is geworden. Maar het is een grijs gebied.
Er is veel bezuinigd bij de politie en tegelijkertijd krijgen ze extra opdrachten. Een van de grote gevolgen is de veiligheid in het verkeer en op straat, de gezondheid en de eigen
gezondheid van drugsgebruikers. De geproduceerde drugs worden steeds sterker en ik zie op den duur, dat het noodlottig wordt voor de samenleving. En daar komen criminaliteit en drugs weer samen. De criminele wereld verbouwt en verkoopt, maakt winsten en wil dat niet opgeven. Op mijn leeftijd kan ik daar weinig aan bijdragen. De politiek moet de uitdaging op zich nemen. Nieuwe wetten zijn eigenlijk niet nodig maar handhaven van bestaande wetten. Handhaven door politie en ook de opdracht geven om dat uit te voeren. Maar dat betekent ook dat de middelen gegeven moeten worden om het uit te voeren. Maar als dat leidt tot meer belastingverhoging dan geeft dat oproer en onvrede in Nederland.
We mogen beginnen bij de politie, staat vandaag ook heel stuk van in de krant.
Platteland schijnt nagenoeg politie-loos te zijn. Dat vind ik met name voor oudere mensen een probleem. Die voelen zich niet veilig. Misschien bedreigd, zeg het maar. Als er ingebroken wordt, en het duurt zo lang, dat maakt een hele impact op je leven. En als dat langer duurt, is de impact nog groter.
Niet goed geïnformeerd worden begint bij de politiek. Voorbeeld is de veiligheid.
Er wordt niet bereikt wat beloofd wordt. Op een dag als vandaag zijn er twee agenten voor de hele gemeente Voorst. De politie op straat is weg, we zijn niet zichtbaar meer. Als je rondrijdt zie je dingen en als je in de buurten loopt en je spreekt met de mensen dan hoor je dingen. Dat is preventie omdat burgers hun zorgen uiten en dingen vertellen die er volgens hen aan de hand zijn. Ik heb twee dagen in de week voor wijkagentschap en die dagen moet ik verdelen tussen Twello, de Steenenkamer en Teuge. Mijn collega heeft Voorst en de kleine dorpskernen. Is echt veel te weinig. Er zijn plannen om de politie in de gemeente Voorst helemaal weg te bezuinigen. We krijgen dan een meldkamer in het gemeentehuis. We kunnen nu al niet aan wat er allemaal op ons pad komt.
Overlastmeldingen worden niet adequaat opgepakt. De afwikkeling van zaken blijft liggen en de recherche Zutphen is over belast.
Nou we hebben al twee keer achter elkaar een VVD kabinet gehad die zijn voor decentralisatie, maar ook op grote schaal.
Ook op veiligheid waarover wij het al hadden maar ook voor gemeenten samenvoegen waardoor je ook alweer al die verschuivingen krijgt. Dus de landelijke politie of wel de landelijke veiligheid die kan daardoor in het geding komen en dat is niet gezegd dat het gebeurt, want er zou best wel een vinger aan de pols gehouden worden.
En het wordt minder aangepakt [red: de criminaliteit] door ten eerste er is minder politie dus het wordt minder gesignaleerd. De politie moet steeds meer administratieve rompslomp doen dus wat mij betreft kan het heel goed zo zijn dat ze dingen liever af doen met een boete, zeg niet dat het zo is maar het kan heel goed zo zijn, dan dat ze proces-verbaal opmaken wat doorgestuurd wordt naar de officier van justitie. Omdat mensen geen vertrouwen hebben in het apparaat doen ze maar geen aangifte meer van simpele dingen. Ja een beetje een normvervaging.
Ik zie veel kleine criminaliteit. Hier speelt het probleem van de zwaar onderbezette politie die geen tijd en of capaciteit heeft voor een goede afhandeling van kleine zaken. Het heeft geen prioriteit, hetgeen leidt tot minder vertrouwen in de politie. Er zou meer politie zichtbaar op straat moeten komen. De prioriteiten (kwestie van geld) moeten dus anders gesteld worden. Er zijn nu onvoldoende wijkagenten. Het politiewerk is ook heel administratief (tijdrovend) geworden.
Als bewoner van de gemeente Voorst zet ik het probleem van de pinautomaat op nummer één. Het steekt inwoners dat dit soort voorzieningen zonder overleg verdwijnen. De Rabobank heeft
aangegeven dat het om de veiligheid gaat. Het gevaar op ramkraken is groot in kleine kernen. Er wonen mensen boven de pinautomaat.
Voorzieningen in de dorpen staan onder druk
Het grootste probleem zit hem bij de doelgroep ouderen. Zeker op het gebied van vereenzaming en een stuk voorzieningenniveau dat zij zijn kwijtgeraakt. Een kern als Wilp is een supermarkt kwijt wat betekent dat zij voor dagelijkse boodschappen niet meer even de deur uit kunnen. Niet de supermarkt is per sé het probleem, het zorgde alleen wel voor daginvulling en ontmoeting op lokaal niveau. Dit soort functies hebben dit soort voorzieningen ook.
Bepaalde voorzieningen kunnen niet rendabel gemaakt worden maar zijn wel van essentiële waarde. De gemeente moet hier dan juist een belangrijke rol spelen bij de instandhouding.
Alles wordt gecentreerd in Twello en het is heel erg moeizaam om buiten Twello voor de andere dorpskernen iets voor elkaar te krijgen. Maak van ieder dorp een project met een eigen budget zodat die dorpskernen zich ook kunnen ontwikkelen.
Wat ik zie is dat het steeds lastiger is voor kleine verenigingen om het hoofd boven water te houden. Want er is ook zo veel. Er is heel veel aanbod, dus het is heel lastig voor kinderen om keuzes te maken. En daar hebben wij wel last van. Wij proberen het tafeltennis onder de aandacht te brengen.
Maar je ziet gewoon bij scholen dat ze overladen worden met allerlei informatie en vragen. Dus als wij dat ook proberen bij hen dan kom je onder aan de stapel of ze doen er helemaal niets mee. Dat valt mij wel op.
Je bent nu niet meer zo uniek. Je wilt jezelf wel laten zien maar het is heel moeilijk om jezelf te onderscheiden en je mogelijk toekomstige leden te bereiken.
Krimp in de dorpskernen. Ik zit al een tijd in een projectgroep bouwen om meer woningen gerealiseerd te krijgen maar de manier waarop de gemeente dit soort initiatieven faciliteert is niet goed. Ten eerste een torenhoge grondprijs vragen wat totaal niet reëel is voor die plek en verder een ambtenarenapparaat dat totaal niet
meewerkt.
Al heel snel kwam het verhaal, veronderstel dat een van die asielzoekers een meisje aanpakt. Tegen de tijd dat de politie daar mee aan de gang gaat, is die persoon al lang weer vertrokken. Dat heeft wel behoorlijk wat weerstand opgeroepen. En er kwam eigenlijk vrij snel mensen met het verhaal waarom moet het hier in het dorp. In Twello bijvoorbeeld stond de Aldi leeg, daar had het ook gekund. En dan komen ze aan met ja, er was geen gas, water en stroom. Maar ja dat was hier ook niet. Dus dan krijg je een beetje het idee, de leuke dingen in Twello en de rest gaat allemaal in het afvoerputje naar de andere dorpen.
Vanuit de gemeente wordt Twello als hoofdkern gezien en de kleine dorpen zijn daaraan ondergeschikt. In Twello is alles mogelijk en de kleine dorpen moeten zichzelf maar een beetje redden. Is dat wel het goede beleid?
Twello ontwikkelt zich ten opzichte van de dorpen heel hard. De andere dorpen gaan merken dat ze klein zijn. De diensten zullen gecentraliseerd worden in Twello. Daar moet je nu over beginnen. Straks wordt alles digitaal. In z’n algemeenheid geldt dat als mensen die competenties niet hebben, niet mee kunnen doen. Sociaal vaardig zijn is belangrijker dan met je handen werken.
Het gevoel leeft ook wel dat wat in Twello allemaal wel gerealiseerd wordt voor onze kern niet opgaat.
Ontmoetingsplekken ontbreken of sluiten niet goed aan bij behoefte van
specifieke groepen
Wat ik in Twello mis is een wijksteunpunt. Een centraal punt waar mensen binnen kunnen lopen voor hulp. Voor een kopje koffie, invullen van formulieren. Ik heb ook in een groepje gezeten bij Martinushof een koffieplek voor de wijk, trefpunt.
Als we doorgaan op ontmoeten en verbinden, we roepen heel vaak we moeten naar buiten niet alles in Twello. Het is zeker goed om ook buiten Twello wat te organiseren. Maar in Twello zelf, wat ik mis, is echt een park, een ontmoetingsplek. Je hebt wel kleine speeltuintjes, maar iets groter. Dat het echt trekt. In Arnhem, Kranenbergerveld is hier een goed voorbeeld van. Ik mis zoiets in Twello. Een voorziening voor jong tot oud.
Er zijn natuurlijk geen kroegen. Ik weet niet of dat een maatschappelijk probleem is. Ik vind dat wel een gemis. Niet alleen een kroeg, maar meer een ontmoetingsplek. En het gekke is dat er heel veel potentiële ontmoetingsplekken zijn, maar die komen niet erg uit de verf.
Mensen zijn meer op zichzelf gericht en minder
op elkaar
De manier waarop mensen met elkaar omgaan is wel veranderd. En ze hebben het wel allemaal over het individualisme en dat mensen meer zelf voor elkaar moeten krijgen maar dat is een trend die eigenlijk al een hele tijd geleden is ingezet. Dat is volgens mij niet echt iets nieuws. Het wordt aan de ene kant erger doordat mensen langer thuis moeten blijven wonen en het maar moeten zien op te lossen met mantelzorg bijvoorbeeld. En aan de andere kant zie je de ontwikkeling dat doordat mensen het met elkaar moeten zien op te lossen elkaar vinden in andere verbanden. Dat zie ik wel om mij heen gebeuren.
De welvaart heeft er in Nederland voor gezorgd dat mensen steeds minder naar anderen zijn gaan omzien en meer egoïstisch geworden zijn. Mensen zijn nu op zich zelf. Vroeger was er nog aan huis opvang. Buren stonden voor elkaar klaar. Er was toen nog sprake van “noaberschap”. De egoïstische mentaliteit wordt door de politiek aangewakkerd. Mensen worden uit gespeeld tegen elkaar. De politiek geeft zelf het voorbeeld hoe je vooral niet met elkaar moet omgaan. Vereenzaming, verwaarlozing,
moeilijker de deur uit kunnen zijn de gevolgen. In Terwolde zien dorpelingen nog wel naar elkaar om maar in Twello niet. Twello is verstedelijkt, groot geworden.
Daar krijg je een soort van een ander soort samenleving van. En wat je ziet wat we in die 25 jaar door het water een sterke verbinding hebben zien komen en dat als het water beheerst wordt die verbindingen weer verzwakken. Als je een gezamenlijk probleem hebt ervaar je minder angst dan dat je er alleen voor staat, het verlicht je angst.
Overigens is het ook zo dat mensen het heel erg druk hebben en weinig op elkaar letten zodat het saamhorigheidsgevoel niet echt uitgegroeid is zoals dat in andere kernen wel het geval is en dat heeft een CPO aanpak ook wel negatief beïnvloed.
Mensen zijn op elk niveau niet of onvoldoende verbonden terwijl je samen veel meer kan. Heel vaak hebben mensen hun handen vol aan zichzelf of aan de directe omgeving. Je hoeft niet op elkaars lip te zitten maar ‘t is wel leuk als je met elkaar iets hebt. Er zijn echter mensen die niet willen, niet kunnen, niet durven, niet in kaders vallen, bijvoorbeeld vanwege gevaarlijk gedrag. Ideaal is te streven naar een inclusieve samenleving. Echter verbinden begint met openheid. Deel je problematiek, deel jouw kennis. Daardoor ga je je meer verbonden voelen. Doel is dat mensen zich prettiger voelen en dat ze
verantwoordelijkheid nemen voor zichzelf en hun omgeving. In gesprek blijven gaan en open zijn over wat we belangrijk vinden in het leven. Iedereen wil in beginsel een prettig leven.
Voor buurtactiviteiten zijn minder “potjes” van
gemeente en woningcorporatie
De gemeente moet meer samenwerken met de buurtverenigingen, woningbouwverenigingen en meer activeren. Vroeger waren er potjes voor bijvoorbeeld het schoonvegen van een buurt. Als dit in een project werd aangepakt konden de bewoners uit een potje geld, een bbq of straatfeest organiseren. Ook de
woningbouwverenigingen hadden vroeger meer geld om dingen aan te pakken en te organiseren.
De gemeente had vroeger ook potjes voor de bevordering van sociale cohesie en bijvoorbeeld voorlichting in de wijk. Is allemaal wegbezuinigd.
Wanneer je mensen dichter bij elkaar brengt pakken ze ook samen dingen op. Je hebt beter zicht op wat er gebeurt. Hierdoor worden de problemen minder.
Gebrek aan kartrekkers voor het nemen van initiatief
Zelf woonde ik in het buitengebied, wat we gedaan hebben is een buurtvereniging oprichten, maar dat kost veel tijd, moeite en energie en dan heb je wel
kartrekkers nodig, die toch ook over bepaalde kwaliteiten moeten beschikken. Maar het werkt wel voor ontmoeting en enige sociale controle en bereidheid om elkaar te helpen. Het ontbreken van saamhorigheid komt door slechte of gebrekkige informatie en communicatie. Het kan ook liggen aan een gebrek aan trekkers. Je hebt zowel oorspronkelijke bewoners als nieuwkomers nodig om verbindingen te laten ontstaan.
Het is belangrijk dat een vereniging onderaan de streep wat overhoudt om andere initiatieven te kunnen organiseren die geld kosten. Maar als het niet lukt om wat over te houden lukt het ook niet om overige initiatieven te organiseren die geld kosten. Daarnaast worden er veel evenementen georganiseerd binnen de gemeentegrenzen van Voorst. Zo komt het voor dat evenementen jaarlijks geen geld opbrengen. Door te bezuinigen op kosten en meer inkomsten te genereren uit bijvoorbeeld reclame-inkomsten lukt het uiteindelijk wel om wat over te houden. Vaak komt dit neer op een paar personen binnen een club die ervoor willen gaan en die ideeën hebben.
Ouderen verkommeren of moeten naar Twello
Als het echt niet meer gaat, moeten mensen naar Twello, Apeldoorn, Voorst. Dan moet je van het dorp weg. Maar als ik oud ben, wil ik helemaal niet van het dorp weg. Lekker op zondag naar de voetbal, kletsen met andere ouderen. Ik zou heel graag een kleinschalig verzorgingshuis, een aangepaste woonvorm waar mensen ook zorg kunnen ontvangen. Ik denk dat dat iets is wat we nog missen op het dorp.
Noodgedwongen moeten zij [red: ouderen] richting Twello.
Hierdoor blijven ze onnodig lang doormodderen in een situatie die eigenlijk niet meer kan.
Je moet kijken of je noaberschap weer terug kan krijgen. In verstedelijkte gebieden ebt dat weg. Het is iedereen voor zich een beetje. Liberale gedachte: zorg nou dat iedereen materieel onafhankelijk is. Dat is een beetje 19e eeuws, dat werkt dus ook niet. Aan de andere kant kun je ook doorschieten met zorg dat nu iedereen verzorgd is van de wieg tot het graf, dan komt het allemaal wel goed; dat werkt ook niet. Dus ja er moet iemand iets nieuws verzinnen, blijven proberen. Als je niets probeert, wordt er niets gedaan. Dan wordt het niet beter.
Ouderen moeten weg uit hun vertrouwde omgeving. Jongeren trekken weg. Noaberschap verdwijnt. Het ledental van
sportverenigingen loopt terug. Samenhang in het landelijk gebied is problematisch. Leven in dorpen verliest zijn aantrekkelijkheid
Grond en bestaande koopwoningen zijn duur in
de gemeente Voorst Regelgeving belemmert
nieuwbouw én de mogelijkheden voor
zorgwoningen
De gemeente stimuleert en faciliteert de woningbouw in
kernen onvoldoende
Jongeren en ouderen hebben dus een woningprobleem. Ik heb een jaar of drie in een seniorenwoning gewoond en ik vind dat je daar geen senioren in kan zetten; het zijn net kippenhokken. Het zijn huizen uit de jaren 60 /70. Toilet e.d.
kun je wel vervangen. Je hebt geen gelegenheid om je te kinderen te laten logeren. Voor mensen van 100 prima ruimtes, maar mensen van 50 -60 jaar niet. We moeten wat minder streng zijn als het gaat om kangoeroe woningen. Er is heel veel regelgeving die dat belemmert terwijl we willen dat generaties voor elkaar zorgen. De regelgeving die door de gemeente zelf is vastgesteld.
We zijn gebonden aan de regionale afspraken over aantal te bouwen woningen en je kunt in Voorst niet goedkoop bouwen. De oorzaken zijn voor een deel onbekendheid wat wel en niet kan, onwetendheid, Schaarste van een aantal zaken: de stenen. Minder huizen minder aanwas.
We moeten niet zo star zijn met zorgwoningen met kinderen en kleinkinderen. Dat zou voor heel veel mensen een verademing zijn. Ik kan me voorstellen dat je het platteland gezellig wilt houden, niet van allerlei schuurtjes en hutjes. Maar dan denk ik van als jij de afspraak maakt met de gemeente als mijn ouders overleden zijn, ik zorg dat die woning na vijf jaar of weet ik wat verkocht is dat er niks meer staat, dan zou het helemaal geen punt hoeven te zijn.
De één heeft hulp met 60 nodig de ander nog niet met 90, dat is niet leeftijdgebonden. Ik zou niet bij mijn kinderen willen wonen als ik niks meer kan, dan is de lol ervan af. Je moet het allebei ook wel een beetje leuk vinden.
De gemeente moet de regisseur zijn want je kunt niet alles bij de burgers leggen. Er is een zak geld via Den Haag en dat betekent niet dat alles naar Twello moet gaan. De rondweg in Twello gaat misschien niet door maar er is wel geld voor gereserveerd. Wij vragen al jaren om een rondweg bij Terwolde. De afgelopen jaren is een aantal vreselijke ongelukken gebeurd waarbij kinderen het slachtoffer zijn geworden bij verkeersongevallen omdat die vrachtwagens door het dorp heen denderen. Maar een rondweg krijgen we niet. Ook op het gebied van sport wordt alles in Twello
gecentreerd.
Waarom doet de gemeente nu niet een afhaalloket in Voorst en alleen in Twello. Dat vind ik ook wel vervelend. Ook geen bank meer. Dat is voor de kleine kernen, de leefbaarheid daarin, wel een probleem. Als je full time werkt is het ook niet zo makkelijk met de openingstijden van de gemeente.
Ik snap dat ook wel, dat zijn de beperkingen van de gemeente Voorst met haar negen kernen.
Ons ledenaantal loopt ook terug langzaam aan. Dat is ook inherent aan de
tafeltennissport. De bond in Nederland is ook onrustig en zoekende in wat leden willen. En soms nemen ze beslissingen die nog slechtere uitwerking hebben dan dat ze gedacht hadden. En landelijk loopt het ledenaantal ook terug.
Als je in beeld hebt wat er speelt in de samenleving en de wensen zijn, kunnen er zaken voorkomen worden. Een onderdeel van preventie is ook de wijkagent. Maar die zie ik nauwelijks. Na een diefstal van een fiets voor de sporthal, geef ik dat aan, maar ze komen niet. Het zijn ogen en oren van de samenleving.
Ook zie ik een ontwikkeling op het gebied van veiligheid. Mensen hebben onvoldoende het gevoel dat er politie is, dat die zichtbaar is, met name ouderen.
Dat er te veel bureaucratie is bij de politie. Hierdoor gaan mensen eigenlijk al vaak niet meer naar de politie omdat ze al niet meer verwachten dat die iets gaan doen, ze hebben ook teveel administratieve werkzaamheden. Dit is gelijk een oorzaak, want er is een doorgeschoten wetgeving waaraan de politie moet voldoen, ze zijn teveel gebonden. Er is ook te weinig politie. Een ambitie moet zijn het zichtbaar zijn van politie, het geven van voorlichting over (sociale) veiligheid. Daarnaast wordt nog genoemd een duidelijk e-bikebeleid (ouderen op fietsen die veel te hard gaan…). De gemeente vergrijst, dus het probleem van het onveiliger voelen door ouderen neemt toe.
Leegstaande panden, waaronder agrarische
gebouwen, leidt tot verpaupering Zie ook deelschema
‘Vrijwilligers onder druk’
Zie ook deelschema
‘Inwoners(initiatieven) zoeken steun van de
gemeente’
Deze mensen van buiten kan een sfeer van arrivé oproepen, naar binnen gerichtheid kan ontstaan. Mensen uit Vleuten, Dordrecht, etc. Je ziet ze doen wel mee met de kerk, maar ze hoeven eigenlijk niks meer. Ze hoeven geen kinderen meer in die gemeenschap in te voeren. Ze hebben geen belang meer in zekere zin. Hun kinderen en kleinkinderen zitten elders in het land.
Er is iets wat hen bindt, hun huis, maar er is ook niets wat hen bindt, ze kunnen zo weer weg zijn. Ik ben een jaar lang op en neer gereisd naar Twello vanuit Wijhe. Ik wilde beslist in Twello wonen, ook al was dat huis niet zo mooi als in Wijhe. Dan heb je iets met het dorp, dan kun je naar de winkel en tref je mensen, ben je bereikbaar. Op zo’n moment wil je iets met het dorp. De grote vraag is dat mensen die hier komen wonen of zij wel iets met het dorp willen of dat ze gewoon een fijne plek willen om te wonen. Het is ook de vraag of ik zelf genoeg doe met het dorp. Ik ben geneigd te denken dat het klein begint, als je je eigen buren al niet kent. Als je niets hebt met je buurt, je plaats, doe je er ook niets voor.
Ik denk dat voornamelijk de import is die makkelijker zijn. Schoorvoetend.
Voorst heeft al snel zoiets van, dat wordt toch niks. Dat is jammer. Dat is een kwestie van tijd. Er komt steeds meer import. Het mixt. Dat komt vanzelf wel.
