Vraag nr. 36 van 17 januari 2002
van de heer CARL DECALUWE
Sociale woningbouw – Veiligheidscoördinatoren Conform het koninklijk besluit (KB) van 25 janu-ari 2001 betreffende de tijdelijke en mobiele bouw-p l a a t s e n , is een coördinatieverbouw-plichting ingesteld voor alle bouwplaatsen waarvan de uitvoeringsfase na 1 mei 2001 van start is gegaan en waarop wer-ken worden uitgevoerd door ten minste twee aan-n e m e r s. Dit betekeaan-nt coaan-ncreet dat eeaan-n veiligheids-c o ö r d i n a t o r-ontwerp en een veiligheidsveiligheids-coördinator verwezenlijking aangesteld worden, die over het goede en veilige verloop van de werken (ontwerp-fase en uitvoerings(ontwerp-fase) moeten waken.
Algemeen wordt gevreesd dat de aanstelling van dergelijke veiligheidscoördinatoren een kostenver-hogend effect zal hebben op verbouwingswerken of nieuwbouw.
De socialehuisvestingssector is een belangrijke op-drachtgever in de bouwsector en zal dus ook recht-streeks geconfronteerd worden met deze nieuwe verplichtingen.
1. Hoeveel socialehuisvestingsprojecten werden reeds ontworpen en uitgevoerd onder de nieu-we bepalingen ?
2. Heeft de minister zicht op de mogelijke meer-kosten van de aanstelling van veiligheidscoördi-natoren voor de projecten in de socialehuisves-tingssector ?
3. Wordt er nu, onder de nieuwe verplichting, e e n verbetering vastgesteld inzake veiligheid op de sociale bouwwerven ?
Antwoord
1. Voor werven gestart sedert 1 mei 2001 is er een veiligheidscoördinator nodig. Momenteel zijn er 172 werven die sedert 1 mei 2001 zijn opgestart en waarvan wij door de SHM's in kennis wer-den gesteld (zie bijlage 1, coördinator uitvoe-r i n g ) . (SHM : s o c i a l e h u i s v e s t i n g s m a a t s chappij – red.)
Er is een coördinator-ontwerp en -verwezenlij-king nodig voor alle projecten waarvan het dfinitief ontwerp niet was opgestart voor 1 d e-cember 2001 of voor projecten waarvoor het contract met de ontwerper gesloten is sedert 1
mei 2001. Momenteel verkeren 286 projecten in deze situatie (zie bijlage 2, coördinator ontwerp + uitvoering). Voor alle nieuw op te starten pro-jecten zullen ook beide coördinatoren moeten worden aangesteld.
De hier vermelde aantallen houden geen reke-ning met die gevallen waar een veiligheidscoör-dinator niet nodig is.
2. De meerkosten verbonden aan de aanstelling van veiligheidscoördinatoren zijn gesitueerd op twee vlakken.
Op het vlak van erelonen van de coördinatoren. Het ereloon te betalen aan coördinator kan worden opgesplitst in drie gedeelten : n a m e l i j k de ontwerpfase, verwezelijkingsfase en coördi-n a t i e s t r u c t u u r. Deze erelocoördi-necoördi-n betekecoördi-necoördi-n zuive-re meerkosten voor elk project, daar de sociale-huisvestingsmaatschappijen zelf instaan voor de aanstelling en financiering van deze coördinato-ren.
Momenteel zijn er nog niet genoeg gegevens om een orde van grootte te bepalen, maar als indi-catie kan toch aangenomen worden dat het ere-loon varieert van 3 % tot 0,5 % van de totale kostprijs van de projecten, voor het gedeelte "ontwerp" en "verwezenlijking" samen. H e t ereloon van de "verwezelijkingsfase" is in het algemeen hoger dan dit voor de "ontwerpfase", omdat deze een intensievere opvolging vraagt. Op het vlak van meerkosten qua offerteprijs. Wezenlijk verandert er niets of weinig op het vlak van preventiemaatregelen die de aannemer moet nemen conform de bepalingen van het KB van 25 januari 2001. Het is alleen de "coördina-tie" die verbeterd wordt, en daardoor ook het toezicht op de veiligheid.
Het is dan ook moeilijk in te schatten wat de gevolgend zijn op de prijsvorming van de aan-nemers.
Samenvattend kunnen we besluiten dat er wel degelijk dubbele meerkosten bestaan : deze van het ereloon van de coördinator en deze van de kosten ten gevolge van de praktische uitvoering. 3. Niettegenstaande de invoering van de veilig-heidscoördinatoren nog niet lang loopt, z i j n reeds enkele verbeteringen merkbaar. Deze zijn voornamelijk gesitueerd op het vlak van een be-tere signalisatie en werfinrichting. Op het ge-bied van persoonlijke beschermingsmiddelen is stilaan – en vooral bij jongere werknemers – een verbetering vast te stellen.
De communicatie tussen de veiligheidscoördi-nator en de controleurs van werken van het mi-nisterie is echter vatbaar voor verbetering. D e veiligheidscoördinator richt zijn opmerkingen rechtstreeks naar de aannemer, zonder medede-ling naar de controleur van werken. H i e r d o o r dienen laatstgenoemden de informatie zelf op te vragen bij de aannemer en hangen zij af van zijn goodwill.
