Vraag nr. 83
van 12 februari 1999
van mevrouw RIET VAN CLEUVENBERGEN Motie tewerkstelling allochtonen – Overheidsdien-sten
Op 9 juni 1998 werd in het Vlaams Parlement een met redenen omklede motie goedgekeurd om, naar aanleiding van de publicatie van de onderzoeksre-sultaten naar de tewerkstelling van allochtonen, meer aandacht aan deze groep te besteden (Stuk 1070 (1997-1998) – Nr. 1 – red.).
Ondanks eerdere engagementen van de Vlaamse regering, was ze er blijkbaar niet in geslaagd deze groep op een rechtmatige manier werk te bezor-gen. Ook de sociale partners bevestigden meer aandacht aan deze doelgroep te willen besteden. De Vlaamse overheid heeft, in haar eigen perso-neelsbeleid en dat van de instellingen die vallen onder haar bevoegdheid, hierin een voortrekkers-rol te spelen. Het is de emancipatieambtenaar die dit moet opvolgen en stimuleren.
Wat de resultaten zijn van de uitvoering van deze motie in het personeelsbeleid van de Vlaamse ad-ministratie en de diensten die onder de bevoegd-heid vallen van de minister, is vrij onduidelijk. 1. Werd er reeds een positieve-actieplan opgesteld
voor het personeelsbeleid van de Vlaamse ad-ministratie en de diensten die onder de be-voegdheid van de minister vallen ?
2. Welke andere concrete maatregelen nam hij reeds om deze motie uit te voeren ?
N.B. Een vraag over deze problematiek werd ook gesteld aan de heer Eric Van Rompuy, Vlaams minister van Economie, KMO, Landbouw en Media.
Antwoord
1. Het besluit van de Vlaamse regering van 19 de-cember 1990 stelt dat de opdrachthoudster Emancipatiezaken belast is met de voorberei-ding en uitvoering van maatregelen die de gelij-ke kansen van vrouwen en mannen binnen de diensten van de Vlaamse regering bevorderen. De Vlaamse regering besliste op 3 februari 1993 om het doelgroepenbeleid toe te voegen aan de opdracht van de toenmalige opdrachthoudster voor Emancipatiezaken.
Het Europees Centrum voor Werk en
Samenle-ving maakte in augustus 1996 een toekomstge-richte evaluatie van de eerste vijf werkingsjaren van de opdrachthoudster en de dienst Emanci-patiezaken. Het Centrum oordeelde dat, gezien het ontwikkelingsstadium van Emancipatieza-ken – binnen het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap – en de specifieke expertise die de dienst Emancipatiezaken vertegenwoordigt, de dienst niet rijp was voor een dergelijke sa-menvoeging. Vandaar dat bij de selectie van de tweede opdrachthoudster geen voorwaarden werden gesteld met betrekking tot expertise in-zake allochtonen of gehandicapten.
De huidige opdrachthoudster Emancipatieza-ken geeft in haar positieve-actieplan voor 1999 aan dat ze het doelgroepenbeleid op zich wil nemen. Wel stelt ze als voorwaarde dat de dienst Emancipatiezaken wordt uitgebreid met een personeelslid dat expertise heeft op het vlak van migrantenbeleid. De opdrachthoudster wil een duidelijke scheiding handhaven tussen het emancipatiebeleid en het doelgroepenbeleid. 2. Er zijn duidelijke linken tussen het
emancipa-tiebeleid en het doelgroepenbeleid. De experti-se die is verworven inzake emancipatiebeleid, kan ook nuttig zijn voor het doelgroepenbeleid. Er wordt overwogen om, naar analogie van het genderonderzoek, een doorlichting te laten uit-voeren naar de drempels die er binnen de Vlaamse administratie voor migranten bestaan en naar mogelijkheden om die weg te werken. Dergelijk onderzoek zal moeten leiden tot een "plan van aanpak" met een duidelijk zicht op wat moet worden veranderd, wat de betrokken actoren zijn en welke timing wordt vooropge-steld. Dit zou een ideale basis zijn om te werken aan het verhogen van het aantal werknemers van een andere etnische origine binnen de Vlaamse administratie.
