Hypotheek reset januari 2021

Hypotheek reset 22-25 januari 2021

BELANGRIJK ALS JE EEN HYPOTHEEK HEBT OF IEMAND KENT MET EEN HYPOTHEEK OF EEN AN- DER CONTRACT MET RENTE: KOM NU IN ACTIE!

Je hebt waarschijnlijk gehoord dat als onderdeel van de NWO uitrol, er gepro- beerd gaat worden om huiseigenaren te onteigenen.

Het plotseling verhogen van zowel de variabele EN de vaste rente lijkt één van de manieren waarop dat geprobeerd gaat worden. We hebben redenen om te denken dat dat binnen tien dagen gaat beginnen op 22 of 25 januari, en denken dat je er iets aan kan doen door vantevoren een brief te versturen aan de directie van jouw hypotheekverstrekker.

Volgens Bossmaker hebben op 25 oktober de banken aangekondigd de Libor rente los te laten.

Dit is echter stil gehouden.

Bossmaker claimt dat een termijn van drie maanden waarna geldt: wie zwijgt stemt toe.

Zie het in deze filmpjes van Bossmaker

-

-

Nog wat achtergrondinformatie: https://www.geotrendlines.nl/product/analyse- waarom-willen-centrale-banken-het-libor-tarief-afschaffen/ hiervan vind je on- deraan in dit bestand de tekst.

Deze wijziging wordt volgens Bossmaker op vrijdag 22 januari aan hypotheeknemers gemeld en op maandag 25 januari in gang gezet. Als je inderdaad op 22 januari een eenzijdige contractwijziging van je hypotheekverstrekker ontvangt op 22 ja- nuari is er vrijwel geen tijd meer om protest aan te tekenen.

Rente wordt naar verwachting hoog, waarna iedereen bijna onteigend zal kunnen worden. In de jaren 70-80 was er ergens een moment waarop de rente op 13% stond.

De situatie is heel onduidelijk maar we denken dat je een aantal dingen kan doen zodat je iets sterker staat:

1. Pak je hypotheek voorwaarden erbij en kijk of het contract eenzijdig gewijzigd kan worden.

2. Overweeg om je variabele rente vast te zetten vóór 21 januari.

3. Stuur een aangetekende brief aan je hypotheekverstrekker waarin je om ophelde- ring vraagt over deze geruchten en laat weten dat je niet stilzwijgend instemt met een eenzijdige wijziging van hun kant. Voorbeeldbrief en tips vind je hieronder.

4.

Dat idee is hier nog niet uitgewerkt maar wordt hier besproken: vanaf 1:14 https://youtu.be/nRj3gSY6qDk

Hoe verstuur je aangetekend?

Email en bellen hebben geen (juridisch) effect. Print je bief op papier. Envelop open laten!!!

Bij het postagentschap de open envelop laten voorzien van aangetekende adres sticker, Kost € 9.

Het track & trace nummer overschrijven op je brief. Neem een foto van de brief samen met de envelop als bewijs. Daarna pas in de envelop doen. Dichtplakken en versturen.

Iedereen kan een contract eenzijdig beëindigen, als er maar schadeloosheid wordt gesteld.

Dat geldt ook voor de hypotheekverstrekker/financier. Wanneer dit gebeurt, dan zullen ze daar de geldende reden voor moeten hebben die in jouw hypotheekakte staat vermeld of in de Algemene voorwaarden. De Algemene voorwaarden staan be- noemt in de hypotheek akte met een versie nummer en door welke notaris deze zijn opgemaakt. De bank mag zijn Algemene voorwaarden altijd wijzigen, maar alleen die versie is van kracht, waarvoor jij hebt getekend.

Maar eigenlijk hoef je slechts een klein briefje te schrijven, dat je niet stil- zwijgend instemt met eventuele wijzigingen in jullie contract. Voor de 25 janua- ri 2021 en alles daarna, zolang je niet volledig wordt geïnformeerd. en dat je alle rechten voorbehoudt.

Met dat bewijs in handen kan je rustig afwachten op volgende stappen.

Onderstaande twee voorbeeldbrieven, deze zijn nog wat ingewikkelder, je kan het dus vereenvoudigen.

Deel van de BANCAIRE TOTALITAIRE CONTROLE EN CORONADICTA-

TUUR

Voorbeeldbrief versie 1

[jouw of jullie Voornaam Achternaam]

Correspondentie adres [Straat Huisnummer]

[Postcode Woonplaats]

[email]

Directie [Financier]

t.a.v. [Directeur, Directeursnaam als je die hebt]

[Postadres][Plaats]

Betreft: Hypotheek met Leningdeelnummer:

:

Woonplaats, datum jaartal

Geachte [Naam Achternaam],

Wij hebben berichten gehoord dat er een rentebenchmarkwijziging is geweest rond 25 oktober 2020.

Daardoor zou het mogelijk worden voor hypotheekverstrekkers om de vaste rente te verhogen en de variabele rente ineens flink hoger te maken.

Er zou een termijn zijn van drie maanden waarin hypotheekklanten kunnen aangeven dat zij hier niet mee akkoord gaan, anders wordt er uitgegaan van "Wie zwijgt stemt toe".

Die termijn zou dus rond 25 januari aflopen.

Ondergetekenden zijn bang dat de rente die wij nu betalen, door uw bank eenzij- dig verhoogd kan worden.

Klopt dit? We hebben hierover al twee keer telefonisch contact gehad met uw me- dewerkers maar men kon ons niet vertellen of de rentebenchmarkwijziging effect heeft op de rente die we moeten betalen.

Over de rentebenchmarkwijziging konden wij ook geen informatie vinden op uw web- site.

Ik verzoek u bij deze om mij alle informatie te sturen die op onze situatie van toepassing kan zijn en in klare taal te vertellen wat er aan de hand is en of dit onze vaste rente kan verhogen of de variabele rente ineens flink hoger kan maken.

Heeft [Hypotheekverstrekker] de bevoegdheid om eenzijdig op een lopend contract in te breken? Kunt u aangeven van wie de bank die bevoegdheid krijgt? Nergens in de hypotheekvoorwaarden vinden wij deze bevoegdheid terug. Mocht het wel in de voorwaarden staan dan hoor ik graag van u waar precies.

Wij ontvangen graag het fallback plan van [Financier] in begrijpelijke Neder- landse taal om kennis te nemen wat het plan precies inhoudt.

Voor alle duidelijkheid: ondergetekenden stuiten het zwijgen, zwijgen niet en stemmen niet toe, ondergetekenden stemmen niet in met een door [Financier] opge- legde eenzijdige renteverhoging of met een eenzijdige aanpassing van de hypo- theekvoorwaarden, de hypotheekovereenkomst of de vaste hypotheekrente. [Finan- cier] mag ondergetekenden niet dwingen tot een niet geïnformeerde overeenstem- ming. Als [Financier] dit toch doet zullen wij het bestaande hypotheekcontract aanbieden bij de rechter om nietig te laten verklaren op grond van contract- breuk.

Wij behouden ons het recht voor om niet gedwongen te worden om te handelen in het kader van een commercieel contract dat wij niet willens en wetens zijn aan- gegaan.

Alle rechten voorbehouden.

Graag uw reactie binnen een week.

Met vriendelijke groet, [Naam en handtekening]

Deel van de BANCAIRE TOTALITAIRE CONTROLE EN CORONADICTA-

TUUR

Voorbeeldbrief versie 2

Eigen naam Adres

postcode en woonplaats

Directie [Hypotheekverstrekker] t.a.v. [Voornaam Achternaam] [Straat] [Huisnum- mer] [Postcode] [Plaats]

Dagtekening: Plaatsnaam, donderdag 26 november 2020. (datum gaat automatisch, dus let op) Betreft: Hypotheeknummer: 999666999

Geachte [Voornaam Achternaam],

Ondertekende heeft in een bericht vernomen dat er op 25 oktober 2020 een rente- benchmarkwijziging is geweest.

Daardoor zou het voor de hypotheekverstrekkers mogelijk worden om de vaste ren- te, de variabele rente en de renteopslag te verhogen.

Er zou een termijn van drie maanden zijn waarin hypotheeknemers kunnen aangeven dat zij hier niet mee akkoord gaan, anders wordt er uitgegaan van "Wie zwijgt stemt toe" .

Dit termijn zou dan rond 25 januari aflopen.

Ondergetekenden is van mening dat de rente die nu wordt betaald, door uw bank eenzijdig verhoogd kan worden.

Klopt dit? Ondergetekende heeft hierover al twee keer met uw medewerkers telefo- nisch contact gehad maar men kon niet vertellen of de rentebenchmarkwijziging effect heeft op de huidige rente. Over de benchmarkwijziging was er ook geen in- formatie vinden op uw website.

Ondergetekende verzoekt u bij deze om alle informatie te sturen die op deze si- tuatie van toepassing kan zijn en in klare taal te vertellen wat er aan de hand is en of deze wijziging de rente kan verhogen.

In die informatie zou ondergetekende de volgende vragen als antwoord terug wil- len zien:

• Heeft de bank de bevoegdheid om eenzijdig op een lopend contract in te breken?

• Kunt u aangeven van wie de bank die bevoegdheid krijgt? Nergens in de hypotheekvoorwaarden is deze bevoegdheid terug te vinden.

• Wat betekent deze benchmark herziening voor onze hypotheek, de hypotheek met het boven genoemde hypotheeknummer, zoals deze is vermeld in de hypo- theekakte?

• Het Besluit Gedragstoezicht financiële ondernemeningen (Bgfo), vallend on- der de Wet op het Financieel toezicht (Wft) verplicht de bank zijn varia- bele rentecomponenten toe te lichten, te weten:

1. Basistarief

2. Opslagen in verband met ontwikkelingen op de kapitaalmarkten en kapi- taalkosten

3. Individuele risico-opslagen 4. Doorlopende kosten

5. Winst

Welke van deze componenten zijn vast en welke variabel? Hoe zijn de kosten van deze componenten verdeeld?

Wat gebeurt er met de renteopslag nu deze per 25 januari 2021 wordt vrijgegeven, kunt u daarover verslag doen?

Graag ontvangt ondergetekende het fallback plan van hypotheekverstrekker in be- grijpelijke Nederlandse taal om kennis te nemen wat het plan precies inhoudt.

Voor alle duidelijkheid:

Ondergetekende stemt niet in met een door hypotheekverstrekker opgelegde eenzij- dige renteverhoging of met een eenzijdige aanpassing van de hypotheekvoorwaar- den, de hypotheekovereenkomst of de vaste hypotheekrente.

Hypotheekverstrekker mag ondergetekende niet dwingen tot een niet vooraf geïn- formeerde overeenstemming.

Als hypotheekverstrekker dit toch doet zal het bestaande hypotheekcontract (num- mer) bij de rechter worden aangeboden om op grond van contractbreuk, nietig te laten verklaren.

Alle rechten voorbehouden.

Graag uw reactie binnen een week.

Hoogachtend,

Deel van de BANCAIRE TOTALITAIRE CONTROLE EN CORONADICTA-

TUUR

Nog wat links

https://www.nvb.nl/themas/toezicht-financiële-markten/rentebenchmarks-wat-zijn- de-ontwikkelingen/

Die verwijst naar dit https://www.ecb.europa.eu/paym/interest_rate_benchmarks/

WG_euro_risk-free_rates/html/index.en.html

Waar in veel wollige taal over wijzigingen wordt gesproken.

Eerste link verwijst ook hier naar

https://www.bankofengland.co.uk/markets/transition-to-sterling-risk-free-rates- from-libor

https://youtu.be/iyNUMdg2i3k

https://www.zerohedge.com/markets/reports-libors-death-are-greatly-exagerated- fed-extends-libor-life-end-2021-june-2023

Nog wat achtergrondinformatie: https://www.geotrendlines.nl/product/analyse- waarom-willen-centrale-banken-het-libor-tarief-afschaffen/

Analyse: Waarom willen centrale banken het LIBOR tarief afschaffen?

In 2012 brak een groot schandaal uit: het LIBOR-schandaal. Bankmedewerkers ble- ken jarenlang het rentetarief te hebben gemanipuleerd dat mondiaal opererende banken hanteren om onderling geld te lenen. Op die manier wisten ze veel meer winst te behalen. Ook Rabobank deed hieraan mee. De frauderende banken werden in 2013 flink beboet en veel medewerkers werden bestraft met hoge boetes en zelfs gevangenisstraffen. In het geval van de Rabobank ging het om een schikking van

€774 miljoen. Ook andere banken als Deutsche Bank, RBS, JP Morgan en Lloyds kre- gen miljoenenboetes opgelegd.

Dit grote schandaal werd in 2014 door centrale banken, de Amerikaanse Fed voor- op, aangegrepen om LIBOR af te schaffen. Voor eind 2021 moeten mondiaal opere- rende banken overstappen op een ander tarief. Dit nieuwe door toezichthouders voorgestelde tarief is SOFR, ofwel Secured Overnight Funding Rate.

In dit artikel gaan we dieper in op het ontstaan en de evolutie van de rol van LIBOR in de financiële wereld. Ook belichten we de ware redenen voor deze door autoriteiten verplichte transitie van LIBOR naar SOFR. In dit artikel leggen we uit dat de manipulatie van dit rentetarief niet de werkelijk reden is waarom centrale banken deze aanpassing willen doorvoeren. Ook bekijken we wat deze transitie betekent voor de wereldeconomie en de stabiliteit van het mondiale fi- nanciële systeem.

LIBOR staat voor London InterBank Offered Rate. Het is een rentetarief dat eind jaren zestig van de vorige eeuw voor het eerst werd gebruikt. De bedenker ervan was de Griekse bankier Minos Zombanakis. Hij werkte bij Manufacturers Hanover Trust, later overgenomen door JP Morgan Chase. Het was een innovatie van eind jaren zestig in de euro-dollarmarkt, die al sinds 1955 bestond.

Tot de introductie van LIBOR was de euro-dollar markt nog grotendeels een inter- ne aangelegenheid van banken. Banken buiten de VS gebruikten deze markt om ver- schillende rentetarieven en prijsverschillen van staatsleningen te arbitreren.

De euro-dollarmarkt werd in de jaren zestig steeds groter, omdat steeds meer banken eraan deelnamen.

Het vertrouwen groeide dat banken de markt altijd konden aanspreken om aan dol- larreserves te komen. Toen Zombakanis eind jaren zestig een telefoontje kreeg van de Sjah van Iran voor een lening ging er een lichtje bij hem branden. Waarom de euro-dollarmarkt niet ook gebruiken om leningen te verstrekken aan krediet- waardige niet-bancaire partijen?

Zombakanis belde bevriende banken met de vraag wat zij zouden berekenen voor (een deel) van de dollarlening. Hij middelde de verschillende tarieven en een syndicaat van banken verschafte zo de lening aan Iran. Dat was het begin van een nieuwe trend. Banken buiten de Verenigde Staten verstrekten steeds meer euro- dollarleningen aan niet- bancaire instellingen, zoals bedrijven en overheden.

Benchmark

Het door Zombanakis geïntroduceerde LIBOR tarief werd steeds meer gebruikt. Het werd de benchmark voor de prijsbepaling van consumentenkredieten, hypotheken, staatsleningen, bedrijfsleningen en voor de waardering van derivatencontracten.

De euro-dollarmarkt ging gebruik maken van LIBOR rentecurves (zeven stuks, van overnight tot 12 maanden) en transformeerde in een futures en forward markt.

Niet meer leunend op dollardeposito’s, maar op de prijs- en renteverschillen van in de toekomst verhandelde dollars. De liquiditeit in de euro-dollarmarkt nam toe en het vertrouwen groeide. De eurodollar werd de eerste mondiale ‘virtuele’

valuta, met de LIBOR rentetarieven als benchmark.

Centrale banken volgden de ontwikkeling van deze mondiale geldmarkt wel, maar hebben deze nooit echt goed begrepen. Door verschillen in monetair beleid tussen landen ontstond er de mogelijkheid van arbitrage door commerciële banken. In de

Deel van de BANCAIRE TOTALITAIRE CONTROLE EN CORONADICTA-

TUUR

VS was er in de jaren zestig bijvoorbeeld sprake van Regulation Q. Commerciële banken in de VS mochten geen hoge rente bieden om geld aan te trekken. Commerci- ële banken in de euro-dollarmarkt konden dat wel, omdat die niet onder toezicht van de Fed stonden. Toen in de VS de inflatie begon op te lopen, vonden steeds meer dollars hun weg naar de euro-dollarmarkt. Toch profiteerden Amerikaanse banken hier ook van. Via hun dochterondernemingen in London City vloeiden die- zelfde dollars namelijk weer terug naar het Amerikaanse vasteland. Zo konden ze leningen aan bijvoorbeeld Amerikaanse bedrijven blijven verstrekken.

‘Missing money’

De markt bleek – zoals altijd – innovatiever en sneller dan de bureaucraten van centrale banken konden bijhouden. In de jaren zestig en zeventig kwamen er steeds meer rapporten en wetenschappelijke analyses over de snel groeiende off- shore geldmarkt.

Het rapport met de meest veelzeggende naam verscheen in 1975: ‘The Case of the Missing Money’ van het Brookings Institute. Centrale banken keken tot die tijd nog voornamelijk naar de geldgroei in de traditionele categorieën: M1, M2 en M3.

Er bleek echter sprake te zijn van geldgroei die niet door deze categorieën werd gedekt. Pogingen tot regulering werden uiteindelijk gestaakt, want centrale ban- ken kwamen tot het inzicht dat dit onbegonnen werk was. Daarom besloten ze begin jaren tachtig de mondiale eurodollar geldmarkt geheel vrij te geven.

Pas in 1996 gaf oud-centraal bankier Alan Greenspan in zijn befaamde ‘ irratio- nal exuberance’ speech toe dat de controle op geld- en kredietgroei al jarenlang niet meer behoorde tot het takenpakket van de Fed (en andere centrale banken):

“Unfortunately, money supply trends veered off path several years ago as a use- ful summary of the overall economy. Thus, to keep the Congress informed on what we are doing, we have been required to explain the full complexity of the sub- stance of our deliberations, and how we see economic relationships and evolving trends.”

Vier jaar later ging Greenspan dieper op de vraag hoe centrale banken de contro- le op de geld- en kredietgroei verloren, zo valt te lezen in de transcriptie van een Fed- vergadering uit juni 2000:

“The problem is that we cannot extract from our statistical database what is true money conceptually, either in the transactions mode or the store-of-value mode. One of the reasons, obviously, is that the proliferation of products has been so extraordinary that the true underlying mix of money in our money and near money data is continuously changing. As a consequence, while of necessity it must be the case at the end of the day that inflation has to be a monetary phenomenon, a decision to base policy on measures of money presupposes that we can locate money. And that has become an increasingly dubious proposition.”

De belangrijkste taak van centrale banken, namelijk geld- en kredietgroei, is dus overgeheveld naar de private en ongereguleerde mondiale geld- en kapitaal- markt. De innovaties die daar plaatsvonden zijn door centrale banken niet ge- zien. Bubbels en crises resulteerden in economische stagnatie. De belastingbeta- lers waren de pineut. Zij staan garant voor de redding van het systeem. Het is onthutsend dat centrale bankiers achter de schermen heel open zijn over hun ge- brek aan controle. Het publiek moet echter blijven geloven in de enorme macht die centrale banken hebben over financiële markten.

Struisvogelpolitiek

Kwalijk is dat de euro-dollarmarkt sinds midden jaren tachtig helemaal niet meer bestudeerd wordt. De wetenschap en de onderzoeksbureaus van centrale banken gin- gen zich toeleggen op econometrische modellen om de economie te begrijpen en voorspellingen te kunnen doen. Deze struisvogelpolitiek bleek een grove blunder.

Toen op 9 augustus 2007 de kredietcrisis begon, begrepen centrale banken dan ook niet meer hoe de euro-dollarmarkt werkte.

Is de manipulatie van het LIBOR tarief door grote commerciële banken de reden waarom LIBOR voor eind 2021 moet worden afgeschaft? Nee. Het is eerder een dek- mantel. Toezichthouders willen van het tarief af omdat het een geldmarkt is die buiten het zicht van centrale banken werkt. Een geldmarkt waar ze bovendien geen enkele controle meer op hebben, zoals blijkt uit de hierboven genoemde citaten van Greenspan.

Omdat manipulatie een wat karige reden is om zo’n drastische maatregel door te voeren haalden centrale banken er nog een andere reden bij. Zo wijzen ze op het beperkte aantal interbancaire transacties dat vandaag de dag nog plaatsvindt. Ze stellen dat het LIBOR tarief op slechts een fractie van de hoeveelheid transac- ties gebaseerd wordt ten opzichte van voor de kredietcrisis. En daar hebben ze natuurlijk een punt, hoewel ze daar zelf mede debet aan zijn.

Het monetair beleid van centrale banken heeft er namelijk zelf toe bijgedragen dat het aantal interbancaire transacties drastisch is afgenomen. Door hun op- koopprogramma’s is de bankbalans van commerciële banken vol geduwd met bankre- serves. Hierdoor hoeven banken geen aanspraak meer te maken op de interbancaire geldmarkt.

Markt voor interbancaire leningen krimpt (Bron: St. Louis Fed)

Staatsobligaties als onderpand

Bovendien is er vanaf de kredietcrisis een fundamentele verschuiving ontstaan van een interbancaire geldmarkt naar een geld- en kapitaalmarkt die functioneert op basis van staatsobligaties als financieel onderpand. Banken spelen in deze markt een belangrijke rol, maar worden gesouffleerd door geldmarktfondsen, pen- sioenfondsen, verzekeraars, hedgefondsen en vermogensbeheerders. Die tweede groep vervult functies die lijken op bankieren, maar zonder de strenge regels waar bancaire instellingen mee te maken hebben. Dit wordt ook wel schaduwbankie- ren genoemd. We schreven hier eerder al over op Trendlines Insider.

Wanneer centrale banken wijzen op het marginale volume van interbancaire trans- acties is dat dus meer een excuus dan een reden. Dat betekent echter niet dat LIBOR zelf geen functie meer vervult. Het is nog altijd de beste graadmeter van toekomstige verwachtingen en signalering van stress in de financiële markt. Bo- vendien hebben marktpartijen zelf een aangescherpte ‘code of conduct’ opgesteld, waardoor de totstandkoming van het tarief veel transparanter is geworden. Daar- mee proberen banken een herhaling van fraude te voorkomen.

SOFR

Toch willen centrale banken dat alle financiële instellingen overgaan naar een alternatieve benchmark voor leningen en kredieten. Een benchmark die is geba- seerd op daadwerkelijke transacties. Belangrijk is dat centrale banken die nieu- we benchmark weer kunnen ‘sturen’(deel van de TOTALITAIRE CONTROLE) om monetair beleid te maken. Dat kunnen ze niet in de mondiale euro-dollarmarkt, zoals is gebleken sinds de kredietcrisis van 2008. Centrale banken kunnen overigens zelf invulling geven aan de te volgen benchmark. Zo gaat de Bank of England bijvoor- beeld voor SONIA en kiest de ECB voor €STER.

De belangrijkste centrale bank, de Fed, heeft gekozen voor Secured Overnight Funding Rate (SOFR). Deze is gebaseerd op transacties van financieel onderpand in de repomarkt. Het nadeel van SOFR is dat het een tarief is dat terugkijkt in de tijd. Het is namelijk gebaseerd op gerealiseerde transacties. LIBOR daarente- gen is een tarief dat vooruit kijkt naar de verwachte prijs- en rentestructuur en dus informatie over toekomstige trends kan opnemen.

Signaalfunctie

Financiële stress ontwikkelt zich altijd op basis van toekomstige ontwikkelin- gen, die soms onverwacht kunnen zijn. Op dat soort momenten stijgt het LIBOR ta- rief, omdat de risicoperceptie toeneemt. Dat bleek ook weer tijdens de financië- le crisis van afgelopen maart. Op het moment van acute crisis vanaf 15 maart

Deel van de BANCAIRE TOTALITAIRE CONTROLE EN CORONADICTA-

TUUR

steeg het LIBOR tarief, maar de alternatieve benchmark SOFR daalde na ingrepen van de Fed snel naar 0%.

Deze benchmark op basis van transacties en interventies door de Fed geeft in tijden van stress dus geen goede weerspiegeling van marktomstandigheden. De sig- naalfunctie ontbreekt.

Stress op financiële markten zorgt voor grote renteverschillen tussen LIBOR en SOFR (Bron: Federal Reserve)

Het is dan ook zeer de vraag of de financiële marktpartijen wel meegaan met SOFR. In een memorandum van het IMF over de staat van financiële markten konden we zeer recent, namelijk op 3 november, het volgende lezen:

“US markets seem to be ignoring the upcoming Libor transition deadline in which Libor is scheduled to be eliminated in 13 months (December 2021). This is wor- rying regulators who have urged market participants to abandon Libor as quickly as possible and switch to the new Secured Overnight Funding Rate (SOFR) bench- mark. Billions of dollars of Libor-indexed derivative and bond transactions con- tinue to be produced despite the looming deadline.”

Conclusie

Het zijn niet alleen de gebrekkige signaalfuncties die een overgang van LIBOR naar SOFR (en andere nieuwe benchmark rates) parten spelen. Er staat veel op het spel. Duizenden miljarden aan derivaten genoteerd in dollars zijn afgesloten op basis van het LIBOR tarief. Alle uitstaande contracten moeten worden geherdefi- nieerd op basis van een nieuwe benchmark. Dat is bij veel contracten ondoenlijk.

Denk bijvoorbeeld aan een hypotheeklening die is afgesloten tussen twee partij- en, maar later is opgeknipt en herverpakt en nu wordt verhandeld in de secundai- re markt. Wie is de contractant die iets vindt van de herijking? Om dit te tac- kelen zijn er afspraken gemaakt over zogenaamde ‘fallback’ tarieven.

Er kleven ook andere nadelen aan de herijking. Als het SOFR tarief niet voldoet aan het verwachte marktrisico, dan zullen banken minder bereid zijn het te ge- bruiken als benchmark voor kredietverlening. Ze zullen dan terugvallen op hun eigen risicoweging. Dat betekent bijna als vanzelf een hoger tarief, waardoor klanten van de bank uiteindelijk de dupe zullen worden van de door centrale ban- ken gewenste transitie. Dit kan de zo gewenste economische opleving na de co- rona-crisis in de kiem smoren.

De onzekerheid rondom deze transitie zal nog enige tijd aanhouden. De gevolgen kunnen groot zijn, des te meer als het financiële systeem (nog) instabieler wordt door de coronacrisis en toenemende economische onzekerheid.