TEKST DAAN APPELS BEELD ISTOCK
Welwillende werkgevers stuiten nu nog op een bureaucratische muur als zij loonkostensubsidie willen inzetten voor mensen met afstand tot de arbeids- markt. Het grote euvel? De procedure is per gemeente verschillend. Daar- door smoort de goede wil van landelijke werkgevers in honderden verschil- lende gemeentelijke aanvraagformulieren, afspraken en regels.
Nodeloos ingewikkeld, meent Leida Rasing. Zij was vanuit De Normaalste Zaak (DNZ) betrokken bij de pilot met dertig gemeenten om het aanvragen van loonkostensubsidie te vereenvoudigen en unificeren. Rasing, voorma- lig adjunct-directeur van werkontwikkelbedrijf Weener XL in Den Bosch en oud-bestuurslid van Divosa, kent de drempels in de praktijk tussen werk- gever en gemeente. En hoewel het niet meevalt die te slechten, is ze opti- mistisch. “We zijn in de pilot echt in staat geweest om met werkgevers en gemeenten tot één administratief proces voor loonkostensubsidie te komen.
Door het hele land voer ik hierover inmiddels gesprekken; het preferente pro- ces spreekt veel mensen aan als ik ze erover vertel.”
Energie bij werkgevers Wie de meerwaarde ziet van het preferente pro- ces loonkostensubsidie en aan de slag wil, kan in principe rekenen op de hulp van een team implementatiespecialisten. Met onder andere een ‘ver- schillenanalyse’ kijken zij met gemeenten hoe het huidige loonkostensubsi- dieproces verschilt van het preferente proces. “Dat kost misschien even tijd en aandacht, maar het hoeft ook niet allemaal binnen een week geregeld te zijn”, ziet Rasing.
Bij gemeenten die het preferente proces al gebruiken, is het zaak om alle kikkers in de kruiwagen te houden. “Als gemeenten op een klein puntje gaan afwijken, dan heeft een werkgever straks alsnog te maken met honderden afwijkende formulieren. We moeten dus iedereen bij het preferente proces houden, nu en in de toekomst.”
Namens ISS, een bedrijf dat wereldwijd marktleider is in facilitaire dienstverle- ning, nam Sanne Giesen deel aan de werkgeversgroep van de pilot loonkos- tensubsidie. Volgens Giesen zijn veel werkgevers al met inclusie bezig, maar tegelijkertijd merkt ze dat het te veel regelwerk is om werknemers aan te nemen met loonkostensubsidie. “Door samen met gemeenten het regelwerk aan de kant van de werkgever te verminderen, houd je meer tijd over om deze medewerkers echt een plek te geven in het bedrijf. Behalve de tijd komt dan ook de energie terug bij werkgevers. Dat is een belangrijke succesvoor- waarde voor het gezamenlijke doel om meer mensen aan de slag te helpen.”
Ter illustratie geeft Giesen een simpel maar treffend praktijkvoorbeeld. Een algemeen en makkelijk vindbaar betalingskenmerk scheelt ISS elke beta- lingsperiode 20 minuten per persoon per administratieve boeking. “Dat loopt
DE PILOT OM HET GEBRUIK VAN LOONKOSTENSUBSIDIE TE VEREEN- VOUDIGEN EN HARMONISEREN, WAS EEN SUCCES BIJ DE DERTIG DEELNEMENDE GEMEENTEN. DE NORMAALSTE ZAAK (DNZ), DIVOSA EN VNG STAAN NU VOOR DE KLUS OM MEER NEDERLANDSE GEMEENTEN HET PREFERENTE PROCES LOONKOSTENSUBSIDIE AAN TE BIEDEN OM SAMEN MET WERKGEVERS MEER MENSEN MET EEN AFSTAND TOT DE ARBEIDSMARKT AAN HET WERK TE HELPEN.
Preferent proces loonkosten-
subsidie landt in de praktijk
Het hele gesprek met Leida Rasing (DNZ) en Sanne Giessen (ISS) over hun ervaringen in de pilot loonkostensubsidie is te beluisteren via www.divosa.nl/interviewLKS.
Het hele preferente proces loonkostensubsidie vind je op divosa.nl/LKS.
Ben je geïnteresseerd en wil je in jouw praktijk met (de implementatie van) het proces aan de slag? Neem dan contact op met lks@denormaalstezaak.nl.
aardig op als het gaat om pakweg 10 procent van je personeelsbestand.
Slimme systemen kunnen de loonkostensubsidie dan automatisch herken- nen; in de huidige situatie is dat nog handwerk. Die tijd kun je als inclusief werkgever wel beter benutten.”
Muziek in de oren Dat klinkt de leden van Werkroute, een begin 2018 ge- start team dat mensen met een arbeidsbeperking duurzaam naar een passen- de werkplek leidt, als muziek in de oren. Namens de Regionale Sociale Dienst Kromme Rijn Heuvelrug en Biga Groep, de initiatiefnemers van Werkroute, de- den Yvonne Pot, Jessica Melgers en Xandra van Heeckeren mee aan de pilot.
Aanvankelijk was er wat scepsis, omdat het drietal ervan overtuigd was dat het de zaken in het loonkostensubsidieproces al goed op orde had. Melgers:
“Toch bleek het waardevol om aan te haken bij de pilot. De uitwisseling is goed. Je praat met partijen die allemaal bij hetzelfde betrokken zijn, waar- door je elkaar professionaliseert.” Collega Van Heeckeren is het met haar eens. “We konden wat missende stukjes aanvullen. Fijn dat je in zo’n pilot op anderen kan terugvallen.”
Bovendien hielp de pilot loonkostensubsidie bij de juiste invulling van ver- schillende communicatiemomenten. Als eenvoudig maar concreet voorbeeld noemt het drietal de brievenset voor correspondentie met de werkgever.
“Door sommige brieven aan te scherpen, merkten we dat een aantal werk- gevers sneller reageert”, aldus Melgers. Pot zou het fijn vinden wanneer er vanuit een centrale plek, waar al veel kennis is, voortdurend wordt uitgedok- terd hoe het proces van de loonkostensubsidie verder vorm krijgt. “Het is niet wenselijk dat elke gemeente dit met de juridische afdeling zelf gaat uitzoeken.
Nu zijn gemeenten, elke keer als er wat verandert in de regelgeving, afzon- derlijk aan het kijken hoe ze zaken regelen.”
Op zulke wensen uit de (uitvoerings)praktijk sluiten DNZ, Divosa en VNG de komende tijd zoveel mogelijk aan. Bijvoorbeeld door het preferente loonkos- tensubsidieproces centraal bij gemeenten aan te bieden met een toolkit en implementatieondersteuning.
Dit artikel is tot stand gekomen op initiatief van Divosa.
27
sprank* 02.2020
podium voor kennispartners
TEKST DAAN APPELS BEELD ISTOCK
Welwillende werkgevers stuiten nu nog op een bureaucratische muur als zij loonkostensubsidie willen inzetten voor mensen met afstand tot de arbeids- markt. Het grote euvel? De procedure is per gemeente verschillend. Daar- door smoort de goede wil van landelijke werkgevers in honderden verschil- lende gemeentelijke aanvraagformulieren, afspraken en regels.
Nodeloos ingewikkeld, meent Leida Rasing. Zij was vanuit De Normaalste Zaak (DNZ) betrokken bij de pilot met dertig gemeenten om het aanvragen van loonkostensubsidie te vereenvoudigen en unificeren. Rasing, voorma- lig adjunct-directeur van werkontwikkelbedrijf Weener XL in Den Bosch en oud-bestuurslid van Divosa, kent de drempels in de praktijk tussen werk- gever en gemeente. En hoewel het niet meevalt die te slechten, is ze opti- mistisch. “We zijn in de pilot echt in staat geweest om met werkgevers en gemeenten tot één administratief proces voor loonkostensubsidie te komen.
Door het hele land voer ik hierover inmiddels gesprekken; het preferente pro- ces spreekt veel mensen aan als ik ze erover vertel.”
Energie bij werkgevers Wie de meerwaarde ziet van het preferente pro- ces loonkostensubsidie en aan de slag wil, kan in principe rekenen op de hulp van een team implementatiespecialisten. Met onder andere een ‘ver- schillenanalyse’ kijken zij met gemeenten hoe het huidige loonkostensubsi- dieproces verschilt van het preferente proces. “Dat kost misschien even tijd en aandacht, maar het hoeft ook niet allemaal binnen een week geregeld te zijn”, ziet Rasing.
Bij gemeenten die het preferente proces al gebruiken, is het zaak om alle kikkers in de kruiwagen te houden. “Als gemeenten op een klein puntje gaan afwijken, dan heeft een werkgever straks alsnog te maken met honderden afwijkende formulieren. We moeten dus iedereen bij het preferente proces houden, nu en in de toekomst.”
Namens ISS, een bedrijf dat wereldwijd marktleider is in facilitaire dienstverle- ning, nam Sanne Giesen deel aan de werkgeversgroep van de pilot loonkos- tensubsidie. Volgens Giesen zijn veel werkgevers al met inclusie bezig, maar tegelijkertijd merkt ze dat het te veel regelwerk is om werknemers aan te nemen met loonkostensubsidie. “Door samen met gemeenten het regelwerk aan de kant van de werkgever te verminderen, houd je meer tijd over om deze medewerkers echt een plek te geven in het bedrijf. Behalve de tijd komt dan ook de energie terug bij werkgevers. Dat is een belangrijke succesvoor- waarde voor het gezamenlijke doel om meer mensen aan de slag te helpen.”
Ter illustratie geeft Giesen een simpel maar treffend praktijkvoorbeeld. Een algemeen en makkelijk vindbaar betalingskenmerk scheelt ISS elke beta- lingsperiode 20 minuten per persoon per administratieve boeking. “Dat loopt
DE PILOT OM HET GEBRUIK VAN LOONKOSTENSUBSIDIE TE VEREEN- VOUDIGEN EN HARMONISEREN, WAS EEN SUCCES BIJ DE DERTIG DEELNEMENDE GEMEENTEN. DE NORMAALSTE ZAAK (DNZ), DIVOSA EN VNG STAAN NU VOOR DE KLUS OM MEER NEDERLANDSE GEMEENTEN HET PREFERENTE PROCES LOONKOSTENSUBSIDIE AAN TE BIEDEN OM SAMEN MET WERKGEVERS MEER MENSEN MET EEN AFSTAND TOT DE ARBEIDSMARKT AAN HET WERK TE HELPEN.
Preferent proces loonkosten-
subsidie landt in de praktijk
Het hele gesprek met Leida Rasing (DNZ) en Sanne Giessen (ISS) over hun ervaringen in de pilot loonkostensubsidie is te beluisteren via www.divosa.nl/interviewLKS.
Het hele preferente proces loonkostensubsidie vind je op divosa.nl/LKS.
Ben je geïnteresseerd en wil je in jouw praktijk met (de implementatie van) het proces aan de slag? Neem dan contact op met lks@denormaalstezaak.nl.
aardig op als het gaat om pakweg 10 procent van je personeelsbestand.
Slimme systemen kunnen de loonkostensubsidie dan automatisch herken- nen; in de huidige situatie is dat nog handwerk. Die tijd kun je als inclusief werkgever wel beter benutten.”
Muziek in de oren Dat klinkt de leden van Werkroute, een begin 2018 ge- start team dat mensen met een arbeidsbeperking duurzaam naar een passen- de werkplek leidt, als muziek in de oren. Namens de Regionale Sociale Dienst Kromme Rijn Heuvelrug en Biga Groep, de initiatiefnemers van Werkroute, de- den Yvonne Pot, Jessica Melgers en Xandra van Heeckeren mee aan de pilot.
Aanvankelijk was er wat scepsis, omdat het drietal ervan overtuigd was dat het de zaken in het loonkostensubsidieproces al goed op orde had. Melgers:
“Toch bleek het waardevol om aan te haken bij de pilot. De uitwisseling is goed. Je praat met partijen die allemaal bij hetzelfde betrokken zijn, waar- door je elkaar professionaliseert.” Collega Van Heeckeren is het met haar eens. “We konden wat missende stukjes aanvullen. Fijn dat je in zo’n pilot op anderen kan terugvallen.”
Bovendien hielp de pilot loonkostensubsidie bij de juiste invulling van ver- schillende communicatiemomenten. Als eenvoudig maar concreet voorbeeld noemt het drietal de brievenset voor correspondentie met de werkgever.
“Door sommige brieven aan te scherpen, merkten we dat een aantal werk- gevers sneller reageert”, aldus Melgers. Pot zou het fijn vinden wanneer er vanuit een centrale plek, waar al veel kennis is, voortdurend wordt uitgedok- terd hoe het proces van de loonkostensubsidie verder vorm krijgt. “Het is niet wenselijk dat elke gemeente dit met de juridische afdeling zelf gaat uitzoeken.
Nu zijn gemeenten, elke keer als er wat verandert in de regelgeving, afzon- derlijk aan het kijken hoe ze zaken regelen.”
Op zulke wensen uit de (uitvoerings)praktijk sluiten DNZ, Divosa en VNG de komende tijd zoveel mogelijk aan. Bijvoorbeeld door het preferente loonkos- tensubsidieproces centraal bij gemeenten aan te bieden met een toolkit en implementatieondersteuning.
Dit artikel is tot stand gekomen op initiatief van Divosa.
27
sprank* 02.2020
