ADMINISTRATIE; S-HERTOGENBOSCH POSTREKENING volle gegeven. Ambtenaar van breede allure, kon hij niets ten halve doen en

27 SEPTEMBER 1930.

,

. ^{No. 3039}

WEEKBLAD

DER DIRECTE BELASTINGEN, INVOERRECHTEN EN ACCIJNZEN

onder Redactie van W.

Mulder, Ontyanger

^{der directe}

belastingen

^te

Arnhem, J.

^{van der}

Poel, Inspecteur

der directe

belastingen,

invoerrechten _en

accijnzen

^te

Middelburg,

^M.

J. Prinsen, Inspecteur

der directe

belastingen,

invoerrechtenen

accijnzen

^{en candidaat-}

notaris te

Dragten

en K. _van

Schouwen, Ontvanger

^der

accijnzen

^{te Amsterdam.}

Stukken_voor de Red. te zendent/m^{8Oct.a.s. aanden} Heer K. v. SCHOUWEN, ^Reinier Vinkeleskade 31 >•

Amsterdam; voorde VragenrubriekInk.-en Verm.- belasting ^{aan den HeerM.}J. PRINSEN, ^Stations-

weg, Dragten, alle overige^{aanden Heer} W. MULDER, Steijnstraat 23, ^Arnhem.

Opgave van advertentiën _en abonnementen aande Administratie.

ADMINISTRATIE;

EMMAPLEIN 2

’S-HERTOGENBOSCH

POSTREKENING 44483

DIT BLAD VERSCHIJNTELKEN ZATERDAG Prijs _per^kwartaal fr.p.p.bij vooruitbetaling!3.—

Afzonderl. _nos. f 0.30.

PRIJS DER

ADVERTENTIËN;

Voor de eerste 5 regelsf 2.50 en voor eiken regel ^{meer f 0.30.}

Bij jaarcontract aanzienlijire korting.

INHOUD: Een Afscheid. De gedeclareerde ^{waarde van in- en}

uitgevoerde goederenvoor de Statistiek. (B. Sinnema). ^{Invioed van} de tijdelijke niet-uitoefening van een ambt ofbetrekking op het voort- bestaan van de bron van inkomen. (M. J. Prinsen). ^{Over de} ver-

antwoording van gewetensgelden. (H.^W. K.) Staatsbegrooting^1931.

(Vervolg.) ^{Overzicht van de} opbrengst ^{der Middelen.} Vereenigin-

gen^en Vergaderingen.— Renseignementen. ^Nadere Renseignementen.

Ministerieele benoemingen^{enz. Uit}de Staatscourant. Berichten.

Een Afscheid.

Nog

^enkele

dagen

en de Heer As.

Volkmaars,

Directeur te Amster- dam, ^zal

zijn

^ambt

neerleggen.

De vooraanstaande

plaats

^{door hem inons dienstvak}

ingenomen

en de

groote

^{invloed door hem}

daarop uitgeoefend,

geven ^ons

aanleiding

aan dit feit te dezer

plaatse eenige beschouwingen

^te

wijden.

Een kort overzicht van

zijn ambtelijke loopbaan

^{ga daaraan} vooraf.

Na

zijn opleiding

^{te hebben}

ontvangen bij

^{den Heer}van

Blarkom,

Con+roleur te

Kampen,

^trad

hij

op I November 1887 in dienst als surnumerair te

Amsterdam,

^{aanvaardde na ± 3}

jaar

^{het beheer}

van het

ontvangkantoor Gramsbergen

^{en was}

laLr

in hetzelfde ambt te

Gennep

^werkzaam.

Van daaruit

volgde zijn benoeming

tot

adj.-inspecteur

Inv. en Ac'. te Amsterdamen

achtereenvolgens

^{die tot}

inspecteur

^{te Om-} men,

Lobith,

^Den

Helder, Zwolle,

Amsterdam Dir. Bel._en Rotter- dam Inv. _en Acc.

Bij

^{K.B. van 16}

Juli

^{1918 werd}

hij

geroepen tot het ambt van Directeur te Rotterdam, hetwelk

hij

op 24 November 1921 ver- wisselde met dat _van Directeur te Amsterdam.

Uit deze

opsomming

^{is al}

dadelijk

^te

verklaren,

^de

groote

^ken- nis van ons dienstvak in al

zijn geledingen,

^{die ieder} die met hem in

aanraking

kwam, ^moest

opvallen,

^{en die hem in het latere} ge- deelte _van

zijn ambtelijke loopbaan

van zoo

groot

^{nut is} geweest.

Voeg daarbij,

dat

hij

verschillende

jonge

^{menschen hun} op-

leiding gaf,

^{lidwas van}

examen-commissies,

^lidvan de Emolumen-

ten-commissie,

van de Fusie-commissie-Beumer_en ten slotte _voor- zitter _van de

Reorganisatie-commissie

en men kan zich _eendenk- beeld vormen vandeenormehoeveelheid arbeid door dezen ambte-

naar in 43

jaren

^verricht.

Daarbij

^{komt dan} nog, dat

hij

^{ook in het}

vereenigingsleven

een

belangrijke

^{rol heeft}

gespeeld

^{als lid} envoorzitter der Vereeni-

ging

van

Inspecteurs

^{en als}

vertegenwoordiger

^der

Regeering

ⁱⁿ

de

Dienstvak-commissie, terwijl hij gedurende

^vele

jaren

^eenzeer werkzaam aandeel had in de redactie _van het Weekblad.

Het _zou

grootere

^ruimte

behoeven,

dan een

geheel

^Weekblad

biedt,

^{om van}

zijn ambtelijk

^{levenswerk ook maar een}

globaal

overzicht te geven.

Bezield met _een

groote

^liefde voor

zijn ambt, zijn

dienstvak en

zijn medeambtenaren,

^{met een} ontembare werk- enwilskracht

en zin _voor

hervorming,

^heeft

hij

^{zich in al}

zijne

functies ten volle gegeven.

Ambtenaarvan breede

allure,

^kon

hij

^{niets ten halve doen} en bezat

hij

^het

geheim,

niet alleen_om te

organiseeren

maar ook _om

getroffen regelingen

te doen handhaven.

Strijdlustig

^{van natuur, vocht}

hij

^{met taaie}

volharding

naar alle fronten als het

belang

van den

dienst, bij

^hem

gaande

^boven

alles,

^dat naar

zijn overtuiging noodig

maakte.

Wie naast _en met hem

gestreden

^{hebben in den} zwaren

kamp

om behoud der wet op de

Inkomstenbelasting

^{voor ons dienstvak} hebben hem in

zijn

volle kracht

gezien

^en

zijn

^durf en

strijdvaar- digheid

kunnen bewonderen.

Voor

zijn

^ambtenaren was

hij

^een

goed

^{chef in den waren zin}

van het

woord,

^uiterst

gestreng

^{waar dit}

noodig

was, ^maar ook

humaan,

^{als niet onwil of} opzet, maar andere oorzaken tot niet

richtige plichtsvervulling

^hadden

geleid.

Goed menschenkenner en

scherp opmerker,

greep

hij

gaarne de

gelegenheid

^{aan om} ambtenaren met meerdan gewonen

aanleg,

den weg tot

promotie

^te

effenen,

maar ook schroomde

hij

^niet

hen,

^{die in}

zijn

oogen, geen

juiste opvatting

^{van hun ambt hadden,} dien weg te versperren.

Jonge

ambtenaren wist

hij

met enthousiasme_en liefde_voor het dienstvak te vervullen.

Steeds vatbaar voor

goede argumenten,

^was

hij onmeedoogend

voor

tegenwerking,

^laksheid en sleur.

Vóóralles, was

hij

^hervormer

;

de teekenen des

tijds

^{lieten hem} niet onberoerd _{en een}

strijd

^{van vele}

jaren

^heeft

hij gestreden

om de verouderde

inrichting

^van ons dienstvak in nieuwe banen te

leiden,

^{af te schaffen} wat alleen uit traditie voortleefde zonder

wezenlijk nuttigen

ondergrond.

Zijn groote

^{kans daartoe}

kwam,

^{toen hem}

bij

^Min.

beschikking

van 14 Februari 1923 de

leiding

^werd

opgedragen

van „een onder- zoek naar de

maatregelen,

^welke

getroffen

zouden kunnen worden

om te

geraken

tot een zoo

groot mogelijke vermindering

van de

uitgaven

^{voor het dienstvak der dir.} bel. enz. in

samenwerking

met het

Organisatie-advies-bureau

van Ir. van

Gogh

^{en den Heer}

J. Takken,

Referendaris aan het

Departement

^van Financiën.”

Het is niet

volledig

^{bekend welke}

hervormingsmaatregelen

na

genoemd tijdstip

genomen

zijn

op advies dezer

commissie,

maar van vele

ingrijpende maatregelen

^weten

wij

^{het toch}

wel,

omdat de V. V. V. soms

duidelijk heenwijst

naar hun oorsprong,

terwijl

het _van enkele

langs

^anderen weg

algemeen

^{bekend is}geworden.

Natuurlijk zijn

ze niet alle in

gelijke

^mate

belangrijk,

maar als

uiting

^{van een} vooruitstrevenden

geest

^hebben ze toch hun doel niet

gemist.

Om met de

eenvoudigste

te

beginnen, wijzen

^we op de afschaf-

fing

^{van allerlei}

periodieke

^en

negatieve

opgaven, op de _vereen-

voudiging

^{in onze}

ambtelijke briefwisseling (V. 2043),

^{op de}

gelijk- making

van den

afloop

^der

tabaksvergunningen,

op het Kosten- besluit

(V. 2477/8),

op de

afschaffing

^der

Entrepotrekeningen (V. 2158),

op de

verbetering

^der

overstorting

van

kasgelden

in de

groote

^steden enz.

457

Belangrijker

^{was de wet van 2}

Juli

^{1923 S. 308 V.} 2116 betref- fende

„Voorschriften

^omtrent

aangiften,

^die

volgens

^de

wettelijke bepalingen

^{in zake de} invoerrechten en

accijnzen

_op de

ontvang-

kantoren moeten worden

ingeleverd”,

^een

maatregel,

^{die tot be-}

langrijke besparing

van

personeel

^heeft

geleid.

Maar de meest

ingrijpende maatregelen zijn

^{zeker wel}

geweest

de centralisatie der

ontvangkantoren

^{en de}

herziening

^{der Voor-} schriften betreffende de

Comptabiliteit.

De V. C.

zijn

^nu

lang

genoeg in

werking

^{om er eenafdoend oor-} deel_over uit te

spreken

^{en ofschoon het doel van} dit artikel niet is het beoordeelen_van het werk der Connnissie-Volkmaars, ^willen

we toch omtrent dit

onderwerp

^een

uitzondering maken,

^daar het vasten _vorm heeft gegeven aan sedert tal van

jaren

^{door alle}

comptabelen gekoesterde

^wenschen en

verlangens.

Het

comptabel

^beheer op de

ontvangkantoren

^{was vooral} wat de

uitgaven

^betrof

allergebrekkigst ingericht

^{en het}

gevolg

daarvan was, dat ieder _er op

zijn eigen

^manier maar een

particu-

liere

boekhouding bij aanhield,

^om den wagen in het rechte spoor te houden.

Dat dit

gelukt

^is

bij

een zoovele millioenen omvattend

geld- beheer,

moge

pleiten

^{voor de}

comptabelen,

^{de man, die een eind} heeft

gemaakt

aandien chaotischen toestand verdienteen

eere-palm.

De andere

groote maatregel,

de centralisatie der

ontvangkantoren

en de mechanisatie van het

beheer,

^is nog slechts voor een klein deel

voltrokken,

^zoodat een afdoend oordeel daarover nog niet

mogelijk is,

^{maar hoe dat ook moge}

uitvallen,

^{ontkend kan niet} worden, ^dat

bij

^de

conceptie

^{van dit}

plan

^een

grootsche gedachte

heeft

voorgezeten, terwijl

^ook

hierbij

^{weer is}

gebleken,

^{hoe de be-}

langen

^{van den}

dienst,

^den

ontwerper

^steeds voor den

geest

^hebben

gestaan

^{en alle andere}

belangen

daarvoor hebben moeten

wijken.

Het

spreekt

^wel

vanzelf,

^{dateen man metzoo sterke} kwaliteiten, niet alleen enthousiaste bewonderaars_maar ook felle

tegenstanders

heeft

gehad.

Wil _men

zijn

^werk

beoordeelen,

dan mag niet

vergeten worden,

dat niet al

zijn gedachten

ⁱⁿ

ongerepten

^{vorm tot daden}

zijn

ge- komen.

Hervormen is _{een zwaar en}ondankbaar

werk,

^dat

onvermijdelijk

schade doet aan

persoonlijke belangen,

en dat _een

ijzeren

^hand behoeft en een stalen

volharding,

^{die slechts}

weinigen

^bezitten.

Om te

slagen

^moet

tegenstand

^{hem niet}

ontmoedigen,

^maarsterken tot

voortzetting

^{van den}

strijd.

Zulk een man is Volkmaars in

zijn geheelen diensttijd geweest

en hoe ook het oordeel _over

zijn

^{werk en}

zijn

^daden moge

zijn, bij

^{allen die hem}

werkelijk kennen,

^{zal de}

overtuiging

leven, ^dat

hij

behoort tot de

groote

mannen, die ^ons dienstvak in de laatste halve _eeuw heeft

gekend.

De invloed, dien

zijn

^werk op ons dienstvak heeft

gehad,

^zal

met

zijn uittreding

^{uit den dienst niet}

ophouden

^{maar zich nog}

gedurende

zeer

langen tijd

^doen

gevoelen.

Hij

^{is de baanbreker}

geweest,

^die ons den

weg heeft

geopend

naar een nieuwe

richting

^{en daarvoor het}

moeilijke pionierswerk

heeft verricht.

Daarvoor zal het dienstvak hem dankbaar

zijn.

De

gedeclareerde

^{waarde van in- en}

uitgevoerde goederen

^{voor de}

Statistiek.

De Heer Dr. B.

J.

M. Ammerlaan komt in

zijn proefschrift „Prac-

tische

problemen

^{uit de} Handelsstatistiek”

(uitg.

^H.

j.

^Paris—

Amsterdam.)

^{tot de conclusie: „dat als}

gevolg

^{van de}

bepalingen

onzer tariefwet

(bedoeld

^zullen

zijn

^{art. 120 sub 6 der}

Algemeene

Wet en de artikelen 5 _en 6 der Wet op het

Statistiekrecht; S.)

de statistiek slechts

rekening

houdt met dewaarde, ^{die de}

goederen hebben,

op het

oogenblik

^{van invoer en niet met de}

waarde,

^die

voor de

ingevoerde goederen

^inderdaad aan het buitenland moet worden

afgestaan (factuurwaarde)zie

^{biz. 214. In het hoofdstuk}

~Waarde”

^{worden de}

gronden vermeld,

waarop deze conclusie steunt. De heer A. noemt de h. t. 1.

toegepaste wijze

^{van waarde-}

aangifte

een, niet teverbeteren,methodefout_van de Nederlandsche

statistiek.

Na

lezing

^van

bovengenoemd proefschrift

en na

bestudeering

der bestaande

wettelijke

voorschriften omtrent

waarde-aangifte

van in- _en

uitgevoerde goederen, lijkt mij

^{de conclusie van den} heer A. aanvechtbaar. N.m.m. komt in de Nederlandsche Statistiek

1. U. D. _{voor een zeer}

groot

^{deel der}

ingevoerde

envoor

bijna

alle

uitgevoerde goederen

^{een waarde voor, die}

weergeeft

^wat

wij

resp.^aan het buitenland moeten betalen en wat het buitenlandons

schuldig

^wordt.

Hetgeen

^hieronder

volgt poogt

^dit te

bewijzen.

Tot 1917 werd de waarde van

ingevoerde,

^niet naar de waarde

belaste, goederen

en van

uitgevoerde goederen vastgesteld

aan de handvan officieele

waardeschattingen.

^{V'oor naar}de waarde belaste

goederen

^{moest de}

importeur

^zelf de waarde aangeven. In de eerste

plaats

^{wil ik} behandelen de _aan te geven waarde _van

ingevoerde,

naar de waarde

belaste, goederen.

Daar het woord

„waarde”

^{in zeer} verschillende beteekenissen wordt

gebruikt,

was het

noodig

^het

begrip ~waarde”

^{nader te} om-

lijnen.

Alvorens de eerste waardedefinitie te

bespreken

^{is het} ge- wenscht in het kort nate gaan wat in de economie onder

~waarde”

wordt verstaan.

De

beteekenis,

die de menschvoor de

bevrediging

^vanbehoeften in het

algemeen

^{en voor zich}

persoonlijk

^{aan een}

goed

^hecht,

noemt de economie de waarde _van dat

goed. Wij

hebben hier het

begrip „waarde”

slechts te beschouwen in den omgangvanmenschen met elkanderen voor

goederen,

^{waarvan het}

genot

^{vooroverdracht} vatbaar is. De

prijzen

die menschen

(subjectieve waardeschattingen)

aan dezelfde

goederen

^toekennen

loopen

^{meestal sterk uiteen.}

Dit is de oorzaak van den ruil. De menschen gaan^over tot den ruil

zoo

spoedig zij

daar voordeel _van verwachten.

Fungeert bij

^{den ruil}

geld

^als

prijsgoed

dan

spreekt

men van

koop

en

verkoop.

Ondanks de

uiteenloopende subjectieve waardeschattingen

^ont- staat er tusschen

talrijke koopers

en

verkoopers

op ^een

goed

^wer- kende markt voor

ketzeljde goed

nagenoeg

éénzelfde prijs.

Het vorenstaande

wijst

^{er reeds} op, dat voor de declaratie de

marktprijs

^{tot.,basis zal}

,moeten

^{dienen. Het is toch in}

principe

de

bedoeling,

^{dat alle}

onafhankelijk

van de _econo- mische

positie (fabrikant, grossier,

kleinhandelaar of

consument),

voor

hetzelfde goed eenzelfde

invoerrecht betalen. Dit doel kan men be- reiken dooreen

bepaalde (onder bepaalde

voorwaarden

bedongen) marktprijs

^{tot aan te} geven waarde te

proclameeren.

^!k

schrijf

~onder bepaalde

voorwaarden

bedongen”,

^{want een definitie} waarde =

marktprijs

^is vaag en

onvolledig.

^Direct komen vragen naarvoren :a.de

prijs

op welke markt^—die in het landvan

afzending

of die h.t.l.

;

^{b. de}

prijs,

^die

bedongen

^wordt op de markt van den

groothandel,

^{van den} kleinhandel of die _voor de verbruikers

;

^{c. de}

prijs

op welk

tijdstip

op het

tijdstip

^van

koop

of

aangifte

^ten invoer_en d. de

prijs

onder welke condities: af

fabriek,

franco grens, franco huis e. d.

De waarde-definitievan ~voor 1895” staat nog steeds in art. 120

sub 6 der

Algemeene

^Wet.

Zij

^{luidt als}

volgt

:

~Onder

^{waarde is} te verstaan de

loopende prijs

^{hier te lande} ten

tijde

^der

aangifte.”

De definitie was vaag.

Op

^{de hiervoor}

gestelde

vragen

gaf zij

geen antwoord. Echter

bij

^het toen bestaande

systeem

van benade-

ring

^was

zij

^voldoende.

In 1895

ging

^{men h. t. I. over tot het} z.g.

„aanhoudingssysteem.”

Een

uitvoeriger

en

nauwkeuriger

^definitie was

noodig. Zij

^werd opgenomen ^{in art. 32 der Waardewet}

(van 1895,

gew. in

1906).

en bevatte een

aanvulling

^{van art. 120 sub 6 der}

Algemeene

^Wet.

Volgens

^{de definitie moet} voor naar Nederland

geleverde goederen

worden aangegeven: de

engros-prijs

c. i.

f.

Nederlandsche grens op hel

tijdstip

^der

aangifte.

Het betreft hier dus niet_een

werkelijk bedongen prijs tengevolge

van

koop

^en

verkoop,

^{doch een onder}

bepaalde

voorwaarden te

bedingen koopsom.

^De definitie heeft in theorie tot

gevolg,

^dat

vanhetzelfde

goed

op

gelijk tijdstip

van

aangifte

^{ten invoer eenzelfde} invoerrecht moet worden betaald. Voor de Statistiek is

zij

^echter niet de meest bruikbare, daar de

engros-dagprijs

^{in vele}

gevallen

niet

weergeeft

^den

werkelijken koopprijs.

^{Toch isn.m.m. de}

practische

toepassing

van de definitie

zoodanig,

^dat van de

meeste,

^{naar de} waarde

belaste, goederen

^wordtaangegeven^de

werkelijke koopprijs

No. 3039 458

(factuurwaarde).

^{Ik laat de}

aanvulling

^der waardedefinitievan

1920, waarbij wettelijk

^werd

toegestaan

^{naar den}

koopprijs

aan te geven, nog buiten

beschouwing.

Wat is

namelijk

^het

geval.

^Het Nederlandsche tarief van 1862 ennog^meerdatvan 1924 is_een

„verteringstarief.” Bijna

uitsluitend worden fabrikaten belast. Deze fabrikaten worden in het

alge-

meen

gesproken niet,

^als tarwe,

mais,

^{katoen e.}

d.,

^{over de}

geheele

^{wereld naar}

bepaalde standaardqualiteiten

^{verkocht. Er} bestaat geen

termijnhandel

^{in deze}

goederen.

Voorzoover ik kon nagaan geven de

dagbladen

^{wat betreft}

naar de waarde belaste

goederen

^alleen

engros-dagprijzen

^voor de artikelen zuidvruchten _en

specerijen.

^De

engros-dagwaarde

van de meeste der

bovengenoemde goederen ligt

^{dus nietvoor het}

grijpen.

^De

uiteenloopende

^resultaten

bij waardeschattingen

^door ter zake

deskundige grossiers

van courante

manufacturen,

^mode- waren,

ijzerwaren

^{e. d.}

bewijzen

^{dit. Uit het} vorenstaande

volgt,

dat de aangever, onbekend met den

engros-dagprijs, bi]

de declaratie in het

algemeen

^zal

uitgaan

^van

zijn koopprijs.

^{Men zou kunnen}

beweren,

dat de kleinhandelaaromtot den

engros-prijs

^{te komen}een

bedrag

^van

zijn factuurprijs

^{zal aftrekken. In de}

praktijk gebeurt

dit echter niet. De kleinhandelaar weet meestal niet

precies

^de verdienste _van den

grossier.

^{Verderzou de} douane direct vragen:

~Waarom

^{trekt U iets van het}

factuurbedrag

^af,

bewijs

eens dat het

juist

^{is.” Dit is niet}

altijd gemakkelijk

^en veroorzaakt last en moeite. Tenslotte kan _men nog de vraag stellen: wanneer is men

grossier,

^wanneerklein-handelaar. Ook kan nog worden

opgemerkt,

datvoor

sommige

^naar de waarde belaste

goederen

h.t.l. geen gros- siers bestaan.

Tegen

^het

gelijkstellen

van

koopprijs

^met

engros-dagprijs

bestaan geen

bezwaren,

^{mits sinds den}

koop

geen

prijsstijging heejt plaats gevonden.

Bij prijsdaling (sinds

^den

koop)

^en

bij levering

^dooreen

grossier {tweede handspiijs)

^zal

bij aangifte

naarfactuurwaarde deze in geen

geval

^te

laag zijn. (Het bijzondere

^eenenkele keer voorkomende

geval,

^dateentweede

handsprijs lager

^isdan de eerste

handsprijs

laat ik buiten

beschouwing.)

^Het

prijsverloop

van naar de waarde belaste

goederen

is in normale

tijden

^nietzoo

grillig

als dat van de meeste

wereldproducten

^als granen,

katoen,

^{metalen e. d. In het}

algemeen stijgen

^{of dalen de}

prijzen

van

eerstgenoemde goederen

slechts

langzaam.

^{Dit alles werkt} er toe

mede,

^dat de factuur- waarde in de meeste

gevallen

^{voor de}

aangifte

^{naar den}

loopenden prijs

⁼

engros-dagwaarde

^{kan dienen.}

Uit het vorenstaande

volgt,

^{dat in normale}

tijden bij aangifte

naarden z.g.

loopenden prijs

^{in de}

praktijk

^{van de meeste}

ingevoerde,

naar de waarde

belaste, goederen (zuidvruchten

^en

specerijen

^{sluit ik} hier

bij

^dalende

prijzen uit)

^de

werkelijke koopprijs

wordt aangegeven.

Tot heden

besprak

^{ik de} waarde-definitie zooals deze voor de

aanvulling

^{van 1920luidde.Bezien}wethans de

aanvulling

van 1920

(wet

van 31 December 1920

5.977). Zij

had haar ontstaan te danken aan de

naoorlogsche omstandigheden.

^Waren de toestandennor- maal

gebleven

^{danwas m.i. het}

begrip „loopende prijs”

^voldoende

geweest.

^Door voortdurende

prijswijzigingen,

voor een

groot

^deel

gevolg

^{van de}

groote valuta-fluctuaties,

^{bestond er in de meeste}

gevallen

geen verband ^meer tusschen den

koopprijs

^en de engros-

dagwaarde.

^Er rezen vele

moeilijkheden bij

^het

bepalen

van laatst-

genoemde

^waarde.

Op aandringen

van den handel heeftmen toen

aangifte

^{naar den}

werkelijken koopprijs toegestaan.

^{De handel} maaktevan deze

bepaling veelvuldig gebruik

en

zij

^{is dan}

ook,

^toen het

waardebegrip

ⁱⁿ de Waardewet 1927 S. 17 in een nieuw kleed

gestoken werd, bestendigd.

^De

waarde-definitie,

^{zooals deze thans} luidt

(art.

23 Waardewet 1927 S.

17),

^{is in}

principe gelijk

aandie_van 1895 +

aanvulling

^1920.

Aangifte

naar factuurwaarde _en

overlegging

^{der factuur}

bij

^de visitatie

zijn regel geworden.

Volledigheidshalve

^{dien ik} nog in het kort te

bespreken

^{de her-}

leiding

van

factuurbedragen

ⁱⁿ vreemde valuta tot Nederlandsch courant. Wordt

aangegeven ^naar den z.g.

loopenden prijs

^ik veronderstel

hierbij,

^dat de factuurwaarde dien

prijs weergeeft

dan moet vreemde valuta worden herleid

tegen

^{den koers bekend} op den

dag

van

aangifte; terwijl bij aangifte

^{naar den}

koopprijs herleiding

dient te

geschieden tegen

^{den koers} bekend op den

dag

van

koop.

^{Dit verschil was in de}

jaren

1921—1926 met hare

groote koersschommelingen

^{vandaar de} voortdurende

prijsverande- ringen

van

belang,

^doch

thans,

nu alle

belangrijke

^valuta’s ge- stabiliseerd

zijn,

telt dit verschil _zeer zeker in de

praktijk

niet meer.

De waarde-definitievan 1927 houdt verder nog

in,

^{dat de}

koop- prijs

voor de

waardeaangifte

^{niet kan}

dienen,

^indien

zij bedongen

is meer dan een half

jaar

^{voor de}

aangifte, (verg.

^{tekst art. 23} Waardewet 1927 S.

17).

^In

dergelijke gevallen

^kan

prijsstijging uitgesloten

^de factuurwaarde dan toch nog als z.g.

loopende prijs

^dienen.

De heer A.

schrijft

op bldz. 156 van

zijn proefschrift

^{onder de} tekst _van art. 23 der Waardewet 1927 S.

17, ~dat

^{ten aanzien van}

naar de waarde belaste

goederen

de douane in het

algemeen

geen

rekening

^{houdt met den}

werkelijken koopprijs.”

^Ik

ben, gezien

vorenstaande

uiteenzetting,

van

meening,

^{dat deze zinsnede had} moeten luiden als

volgt:

^De

practische toepassing

van het waarde-

begrip,

^{zocals dat staat} in art. 23 derWaardewetig2y S. ly, iszoo-

danig,

^{dat in het}

algemeen

^{voor naar de} waarde belaste

goederen

^de

werkelijke koopprijs

^wordt aangegeven.

Ik heb de

proef

op de^somgenomen.

Op

^een

belangrijke

^visitatie-

post

werd toch zeker 90

%

^dier

goederen

^naarfactuurwaarde aange- geven en van

bijna

^{al deze}

goederen

^{werd de} factuur direct

bij

^de

visitatie of op aanvraag

overgelegd.

Thans de

ingevoerde,

^nietnaarde waarde

belaste, goederen

^ende

uitgevoerde goederen.

De heer A.

schrijft

op bldz. 157:

~Een overwegend

^{deel van de} in Nederland _aan invoerrecht

onderhevige goederen

^{is naar de} waarde

belast,

zoodot de statistiek ten aanzienvan de andere

goederen

uit een

oogpunt

^van

uniformiteit

^met

dezelfde

^{waarde moet}

rekening

houden.” Nadat de artikelen sen 6 der Wet op hetStatistiekrecht

zijn

weergegeven, trekt

hij

de conclusie:

~Zoowel bij

^{den in als}

bij

^{den uitvoer houdt dus de} Nederlandsche Statistiek

rekening

met de contante

waarde,

en niet met de factuurwaarde.” Wat onder

„contante waarde” moet worden verstaan wordt nergens

gezegd.

Uit

hetgeen

^is

geschreven

op de bldz. 161 en 163

volgt m.i.,

^{dat de}

bedoeling

van den

schrijver

^is daaronder te verstaan de engros-

dagwaarde.

Wat de heer A.

schrijft

is echter in

strijd

zoowel met de

geschiede-

nis als met de

practische toepassing

vandeartikelen 5 en 6 der Wet op het Statistiekrecht.

Vóór 1921 kan men zeggen werd ^van deze

goederen

de contante

waarde,

^{zooals de heer A. deze}

opvat,

aangegeven; echter

bij

wet _van 31 December 1920 S. 977 werden de waardedefinities

zoodanig gewijzigd,

^{dat in den}

vervolge,

zooals de M.v. T.

opmerkt

:

~de werkelijk bedongen koopprijs (factuurwaarde)

^{tot maatstaf} zal dienen _enzulks

onverschillig

^{of dit} eeneerste

handsprijs (gros- siersprijs)

^{is en de}

prijzen

^sedert dien wellicht

zijn gestegen

^{of ge-} daald.”

Voor deze

goederen

wordt dus de meest

juiste

waarde uit statistisch

oogpunt

aangegeven. De

grossier,

klein-handelaar _en verbruiker moetenvoor deze

goederen

steeds aangeven het

bedrag gerekend

franco grens en k contant wat

zij

aan het buitenland moeten

afstaan,

of wat het buitenland hun

schuldig

^wordt.

Onder de hierbedoelde

goederen

^{vallen de}

wereldproducten (granen, vleesch, suiker, metalen,

^katoen

etc.)

^{waarvan het}

prijs- verloop

zeer

grillig

^is

(verg.

de opgaven in de weekbladen In- en Uitvoeren E. S.

B.).

^{Van deze}

producten

^{moet dus steeds}

de,

^uit statistisch

oogpunt

^meest

juiste,

^{waarde worden} aangegeven. Dit

gebeurt

^{in de}

praktijk

^{ook. Een} paar voorbeelden wil ik noemen.

Toen

eenige jaren geleden

^de

katoenprijs belangrijk

^daalde

zijn

er verschillende

aanhoudingen gevallen,

^{daar men in}

plaats

^vanden

(hoogeren) koopprijs

^de

(lagere)

engros-

dagwaarde aangaf.

^{Er is} toen

duidelijk

_{op gewezen,} dat dit voor

vrije goederen

niet mocht.

Vorig jaar

^{en dit}

jaar zijn

^de

koffieprijzen

^enorm

gedaald.

^{In ver-} band hiermede hebben de douane-ambtenarenop een

groote

^los-

plaats opdracht gekregen bij

^het controleeren der in- _en uitvoer-

aangiften

^{van koffiezoo nu endan}

bij

koffiehandelarenna te vragen of _ze wel den

koop (c.q. verkoop) prijs

hebben aangegeven^enniet den

engros-dagprijs.

No. 3039

459

Slechts in een tweetal door de

praktijk geboden gevallen

t.w.

bij uitvoer-aangiften

van bloembollen _en

bij invoeraangiften

van granen wordt van het hierboven

gestelde principe afgeweken.

Het zou

mij

^te ver voeren om de

redenen,

die tot die

afwijkingen aanleiding

gaven, te vermelden. Wel kan men zeggen,

dat,

^indien

bovengenoemde afwijkingen

^{niet waren}

toegestaan,

^{men toch} nog geen

juiste

gegevens omtrent in- _en

verkoopprijzen

^had

gekregen.

Evenals

bij aangifte

naar

koopprijs

_van, naarde waarde

belaste, goederen

^{wordt voor de}

ingevoerde vrije

^{en de}

uitgevoerde goederen

^een factuurwaarde in vreemde munt herleid

tegen

den koers op den

dag

van

koop.

Men neemt dus aan, dat de

kooper

op dat

tijdstip

^{zich door}

aankoop

^van vreemde valuta reeds dekt.

Ten slotte nog een

opmerking.

^{Hiervoor had ik steeds het} _oog op

goederen,

^die

geleverd

werden

ingevolge

^normalen

koop

^{en ver-}

koop ; waarbij

^dus

kooper

^en

verkooper

^zich uitsluitend door het economisch motief lieten leiden. Indiener een

bijzondere verhouding

tusschen afzender _en ontbieder bestaat

(consignatie, familie, agent, belangengemeenschap

^e.

d.)

^{kan de} factuurwaarde in het

algemeen

^niet voor de

waarde-aangifte

dienen. De aan te geven waarde wordt dan

afgeleid

^{uit de} factuurwaarde of uit

verkoop- prijzen

^{h. t. 1. of}

geschat.

^Een andere bruikbare maatstaf bestaat er dan niet.

Het wil

mij voorkomen, dat, gezien

bovenstaande

uiteenzetting,

ten

opzichte

^{van de}

waarde-aangifte

aan de Nederlandsche Statis- tiek geen methodefout kleeft.

Van de meede

ingevoerde

en van

bijna

^alic

uilgevoerde gced

^{ren wordt de}

werkelijke koop- (c.

q.

verkoop-) prijs (factuur-

V

aarde)

aar,gegeven en d. i.

de,

^uit statistisch

oogpunt beschouwd,

meest

juiste

^waarde.

Rotterdam. B. SINNEiMA.

Invloed

van de

tijdelijke niet-uitoefening

^{van een}

ambt

of betrekking

op

het

voortbestaan

van

de

^bron van

inkomen.

In W. D. 1. A. 3037 werd onder bovenstaand

opschrift

^eenartikel opgenomenvan de handvan de heer N. Lever.

De

schrijver

^haalt

daarbij

aan

mijn bespreking

van het arrest_van 7 November 1928

(B 4391)

^{in W.} D. 1. A. 2980 onder:

„Art.

¹² Ink. Bel. Voor een

gezagvoerder

^{van de}

groote

^vaart

brengt

^schor-

sing

^{van enkele maanden door de Raad} voor de

Scheepvaart

niet

noodzakelijk

^het teniet gaanvan de

dienstbetrekking

^{als bron van} inkomen mee”.

Door

vermelding

van een

onvolledig

en uit

zijn

verband

gerukt

citaat

vestigt

^de

schrijver daarbij

een

onjuiste

^{indrukvan de door}

mij

te dezer zake

gehuldigde

opvatting.

Een misverstand was

oorzaak,

^{dat ik} geen

gelegenheid had,

ⁱⁿ

eenonderschrift

hierop

^te

wijzen.

Ten einde de

gedachte

^te

vermijden,

^{dat ik}

mij

^{met het door de} heer Lever omtrent

mijn opvatting geschrevene

zou

vereenigen,

meen ik

goed

^{te doen}

hierop

^even

terug

^{te komen.}

Enkele alinea’s verder dan de door de

schrijver aangehaalde

teekende ik in de

bovengenoemde bespreking

aan:

„Duidelijk blijkt thans,

^{dat de}H.R.niet wil vetenvan een

analogische toepas- sing

van het

beginsel,

^{dat door}

verleening

^{van verlofs-} of non-acti- viteits-traktement de

dienstbetrekking

^{als bron} van inkomen op- houdt te bestaan.”

Het

geheele betoog

^van de heer Lever is in

hetgeen

ik hier stelde samen te vatten, enhet is dus

duidelijk,

^{dat deze} van

mijn opvatting

wel _een

eigenaardig

beeld

geeft,

door de indruk te wekken,alsof

wij geheel

^van

opvatting

verschillen.

Wat de door de

schrijver aangehaalde

^zinsnede

betreft,

^{merk ik} nogop, dat ik het nietvan

belang acht,

dat hefrwoord

verlof

^{in B. 4244} niet is vermeld.

Belanghebbende,

^{die met}

zijn patroon overeenkomt,

dat

hij gedurende

^de

vervulling

van

zijn

^militaire

plichten zijn

be-

trekking

niet zal

verliezen,

doch geen salaris zal

genieten,

^kan

geacht

worden verlof met stilstand van salaris te

genieten.

Wat ik echter wel _van

belang

^acht

is,

dat de R.v. B.

feitelijk

^vast

stelde,

dat de

dienstbetrekking

^{als bron van} inkomen bleef bestaan.

Ik moge hiermee volstaanen voor

uitvoeriger beschouwingen

naar de in de aanvang

aangehaaide bespreking

van B. 4391

verwijzen.

M.

J.

^PRINSEN.

Over

de

verantwoording

^van

gewetensgelden.

Het _zou

stellig

^{wel zo kunnen als}

mijn geachte

^opponentOhm- stede in Weekblad 3034

zegt,

dat het in Amsterdam

gebeurt.

Maar als woorden zin

hebben,

^{dan is het anders}

voorgeschreven.

Ik

geef toe,

^{dat men de zinsnede}

~gelden ontvangen

van onbe-

kenden,

zonder opgave ^van

bestemming, of,

^ten

slotte, zogenaamde gewetensgelden”,

voorkomende in

§

¹ der resolutie Verz.

3058,

op twee manieren kan lezen. Of zo, dat ^men

daarbij

alleen denkt _aan

gelden

^van

onbekenden,

óf zo, datmen daarin

gelden

van onbeken- denen

gev/etensgelden nevengeschikt

^acht

Ohmstede’s

onderscheiding:

^{aan de ene kant}

gelden

van onbe- kenden +

gelden

^van

bekenden,

^waarin geen

precies

^berekende

belastingbedragen zijn uitgedrukt

en aan de andere kant

gelden

^van

bekenden,

waarin dat wel het

geval is,

vindt echter geen steun in de

geciteerde

^{tekst. Behalve} dan nog, dat

zij

^{leidt tot}een werken met

suppletoire aanslagen

naast de slechts twee

gevallen,

waarin Weten

Instruksie dat kennen.

Tegen

^{de laatste van de}

mogehke lezingen

zou men intussen kun- nen aanvoeren, dat ook

gelden

van onbekenden wel z.g.

gewetens- gelden

^kunnen

zijn.

En toch kies ik voordeze.

In de eerste

plaats,

^omdat

zij mij

ⁱⁿ

overeenstemming schijnt

^met de

opzet

der instruksie ook

blijkens

^het

opschrift

omde materie der

gewetensgelden

^{in haar}

geheel

^{nieuw te}

regelen.

Maar

verder,

omdat ik het niet als toeval

beschouw,

^dat men de term ~z.g.

gewetensgeld”

^{ook kan} vinden in

§ 149,

^sub

3,

^der

Alge-

meneInstruksie

; terwijl

hier toch onbetwistbaar

sprake

^{isvan nabe-}

taling

^{doorbekenden.}

Men versta

mij goed.

^Wanneer iemand

vrijwillig

^ter

Inspeksie

komt

vertellen,

^dat

hij

^{voor de}

jaren,

welker aanvangen nog geen 3

jaar

^{achter ons}

liggen,

^te

laag

^is

aangeslagen,

^wordt

hij

nagevor-

derd. Dit is niet alleen _zo

volgens

^de

aangehaalde Instruksie-para- graaf,

maar nadrukkelik ook

volgens

^{de wet}

(verg.

^{het slot van art.}

84 Wet 1.8. en vanart. 40 WetV.8.).

Ons verschil

gaat

^echter over

gewetensgeld,

over

datgene dus,

wat de

gestelde

persoon naast de

navorderingsaanslagen mogelik

overvroegere

jaren

nogzou willen

bijbetalen.

Geeft Amsterdam hiervan_nu per Versch. Stukken 35 kennis _aan

het

Departement

^?

Zo neen, ^enis dit in

overeenstemming

^{met de}

regel,

^{dan verklaar} ik niet te

begrijpen,

waar de _enorme

bedragen

aan

gewetensgeld

vandaan

komen,

^die

speciaal

^{de laatste}

jaren

in de millioenen

lopen

en die dan behoudens_voor Tiel _en

mogelik

nog enkele andere

inspeksies

in hoofdzaak_van onbekenden zouden moeten

zijn.

Luidt het antwoord op

mijn

vraag echter

bevestigend,

^dan

past blijkbaar

^{Amsterdam de}

niet-toepasselik geachte

^{resolutie Verz.}

3058 toe.

Alleen,

^niet

gehéél,

en door de ontbrekende helft in de

toepassing

^{ontstaater dan een}

tegenstrijdigheid.

Weliswaar niet

bij

de

ontvanger

^{tussen de}

bedragen

der kohieren _enwat _aan direkte

belastingen

^kan worden verantwoord

; ^maar dan toch wel _aan het

Departement

tussen het totaal der

bedragen volgens

^de formulieren Versch. Stukken 35 en de

bedragen

^aan

gewetensgeld volgens

^de

splitsingstaten Compt.

^90.

Ik vind dat de zaak interessant wordt.

In de eerste

plaats

^uit administratief

oogpunt;

^{want in ieder}

geval

^{is wel}

gebleken,

^{dat de}

verantwoording

van

gewetensgeld

niet overal op dezelfde

wijze geschiedt.

Maar in de twede

plaats

^uit

organisatories oogpunt.

Want Ohmstede

stelt,

^{dat het} Hoofdbestuur_een

boekingswijze

zou

goedkeuren

die

prachtig

ⁱⁿ

overeenstemming

^{is met} voorschrif-

ten,

^{die naar}

mijn mening

^{door Verz.} 3058 onvoorwaardelik ver-

vallen

zijn.

Misschien wil

hij mij

dan ook op vorenstaande vragen nog nader inlichten.

3

Sept.

^{1930. H. W. K.}

De woorden ~ten ^slotte” verduideliken _om het vriendelik te zeggen geen van beide lezingen.

No. 3039 460

Staatsbegrooting ^1931.

Uitgewerkte

^entoelichtende Staat behoorende

bij

^de

raming

^van

uitgaven

^{voor het}

Departement

^{vanFinanciën}

(Hoofdstuk

^VII

B)

voor het

dienstjaar

^1931.

( Vervolg.)

461 No. 3039

Blad 16, Staten-Oeneraal.

c QQ<

c£

g

c -3 U (y

OMSCHRIJVING.

Geraamd beloop

Toegestaan

voor 1930.

TOELICHTINGEN.

O -a

voor 1931.

14 Materieele behoeften _enkosten _aandeuitoefeningvan den dienst (19) ^Voor bureaubehoeften moet

verbonden / 3.914.855,- ^f 3.776.672, meer worden geraamd ^In verband

met de uitgaven ^{over 1929. Even-}

a. bureelkosten (i9) 946.900,- 835.162, ^{eens voor de} posten schoonhouden

bureaubehoeften 225.000, 210.000, ^van gebouwenen verwarming, ver-

drukwerk 240.000, 200.000, lichting, water. De post ^drukwerk

bindwerk 5.000,- 5.000, ^moet hooger^worden gesteld^{in ver-}

boeken, tijdschriften 22.200, 22.250, ^{band mét de} reorganisatievan den

schoonhouden _van gebouwen 53.000, 38.500, ^dienst,hetgeen invoering^vannieuwe

meubileering en stoffeering, anders dan _voor eerste in- modellen noodig ^{maakt. Voor} meu-

richting 50.000,- 40.000, blleering moet op hoogere uitgaven

verwarming, verlichting, water 126.000, 120.000, ^worden gerekend voor de aanschaf-

telefoonkosten, telegrammen 85.000, 60.000, fingvan materleel-kosten voor de

schrijf-, ^tel- en andere machines 40.000, 40.000, Inspectiën ^{der directe} belastingen.

werktuigen, wapenen en andere benoodigdheden 100.700, ^{99.412. De post} telefoonkosten moet worden

b. verzendingvan dienststukken 675.000, 700.000, verhoogd ^{in verband met de in-}

c. vrachten 15.600, 15.600,voering van het locaal-gesprekken-

d. aandeel in de kosten _van den Rijksgebouwendienst 307.365, 363.428, ^tarief.

nieuwbouw 142.000, 240.000,

(20) ^{Zie de} toelichting bij ^artikel

onderhoud 81.000, 75.300,

aigemeene ^kosten 26.649, 41.475,⁴⁹ (noot 56).

aandeel in de exploitatiekosten van Rijksgebouwen (20)

..

57.716, 6.653,

(21) Het in de Rijksbegrooting

e. huur en gebruikskosten van gebouwen (21) 336.000, 329.500,

/. aankoop, ^huur en gebruikskosten van vaartuigen (22) aankoop ^{en nieuwbouw}

88.350, 10.000,

82.707,^{voor 1930 opgenomen} bedrag ^ad f74.500, verschuldigd wegens huur-

huur 13.000, 17.357, ^aandeel betreffende het Centrale

gebruikskosten 65.350, ^{65.350 kantoor der} belastingen (gebouw

.?• ^reiskosten 140.000, 142.000,^{voor Geld- en} Telefoonbedrijf) ^te

reiskosten .i 105.000, 107.000,Amsterdam, ^{is nader} bepaald op

veer-, tol- _en bruggelden

vergoedingvoor inspecteurs en adjunct-inspecteurs

3.000, 3.000, ^f81.000.

19.000, 19.000,

(22) ^{In dit}bedrag^isbegrepen^eene vergoeding voor controleurs _en adjunct-controleurs der

grondbelasting 13.000, 13.000, ^{som van f 10.000 voor de aanschaf-}

A. vacatiegelden 23.000, • , 23.000,fing van een vaartuig voor den

i. verplaatsingskosten 80.000, 80.000, douanedienst op den Rijn, ⁱⁿ ver-

i- Raden van Beroep vacatiegelden

vergoedingvoor bureaukosten vergoeding aan de deskundigen reiskosten

verdere kosten

band met het met Duitschland ge- sloten tractaat in zake de _samen-

voeging van de douanebehandeling in het scheepvaartverkeer. ^{De huur}

van een vaartuig ^{teLobith kan dan} vervallen.

k. comniissiën 38.500, 46.500,

(23) ^De invoering ^{van de} post- belooning van voorzitter en secretaris der commissie van

deskundigenvoor den tabaksaccijns

vergoedingaan de leden der commissie van scheikundigen

2.900, 2.900, betalingen In de steden heeft ge- heel aan de verwachting ^beant-

voor de suikerwet 3.300, 3.300,woord, zoodat naar den thans be-

vergoeding aan de leden der commissie van deskundigen ^{staanden toestand het aantal be-}

voor de wijnwet 300, 300, talingen van directe belastingen op

presentiegeld ^{der niet} ambtelijkeleden van schattingscom- ^{de kantoren der} posterijen ^{tot drie}

l.

missiën voor de inkomstenbelastong 32.000, 40.000, ^{mlllloen is} gestegen.^Het voornemen

vergoeding ^aan openbare ^diensten voor inning ^{van belas- bestaat dit Instituut verder uit te}

tingen 378.000, 314.214,^{breiden tot alle} gemeenten, ^ressor-

voor het _{aannemen van} betalingen ^{In zake directe belas- teerende onder de} stedelijke ^be- tingen^en accijnzen (23) 232.000, 176.600,lastingkantoren,waardoornaarschat- voor den verkoop van rijwielmerken, statistiekzegels en ting ^{dit aantal met} nog ongeveer

zegels^Tabakswet 128.500, 117.614,^250.000 betalingen^zal toenemen.

aan storting- ^en ophaaldiensten 17.500, 20.000, ^{Voorts is de} vergoeding ^{voor het}

m. overige uitgaven 886.140, 844.561, ^{aannemen van} betalingen ⁱⁿ zake

vergoedingen accijnzen, ^{in verband met de uit-}

aan adjunct-commiezen en rijksklerken als kassier 40.000, 40.000, ^{komsten over} 1929, ^{f 13.400} hooger

voor gewone kosten in de uitoefeningvan den dienst aan geraamd.

deurwaarders en ambtenaren _van den actieven dienst .. 116.000, 116.000,

(24) Deze verhooglng ^houdt ver- voor huur, verwarming, verlichting ^en schoonhouden van

kantoorlokalen 55.000, 55.000, ^{band met de} uitgaven over 1929.

voor onvermijdelijke ^kosten aan de uitoefening van den

dienst verbonden 40.000, 41.500,

voor kosten van detacheering ^en verblijfhoudenaan boord

van een vaartuig ^{der ambulante} recherche (24) 23.000, 22.000,

voor kosten _van aanschaffing ^{en onderhoud} van rijwielen

voor den dienst (24) 70.000, 70.000,

voor aanschaffingvan eene uitrusting^{aan ambtenaren} van

den actieven dienst 3.000, 3.000,

voor aanschaffing en onderhoud van werktuigen en schei-

middelen_aan ambtenarenvan den waarborg 840, ^840,