Stageverslag Paulien Plat

Stageverslag Paulien Plat

Master Journalistiek Rijksuniversiteit Groningen

De Volkskrant - Magazine & V

Studentnummer: S2759713

Stageperiode: 1 juni tot 1 september 2020

Stagebegeleider RUG: Greta Riemersma

Stagebegeleiders de Volkskrant: Esma Linnemann, Mark Moorman en Sara

Berkeljon

Inhoud

Stageverslag Paulien Plat 1

De Volkskrant - Magazine & V 1

Introductie 3

De stageplaats 4

Beschrijving van de krant 4

Beschrijving van V 4

De werkzaamheden 6

Beschrijving werkwijze V 6

Het schrijven van een langer artikel 6

De begeleiding 8

Begeleiding vanuit de Volkskrant 8

Begeleiding vanuit de opleiding 9

Evaluatie 10

Tips voor de opleiding 12

Conclusie 13

Artikelen 14

Introductie

Vanaf dag één van mijn opleiding wist ik: ik wil de schrijvende kant op. Schrijven is mijn passie, zo simpel is het, dus toen ik op zoek moest naar een stage, wist ik dat ik stage wilde lopen bij een krant. Het liefst een landelijke krant, omdat ik erg nieuwsgierig was naar het reilen en zeilen binnen een echt grote nieuwsorganisatie. Omdat ik zelf een abonnement op de Volkskrant heb, wilde ik daar eigenlijk het liefste naartoe. Want was is nou leuker dan schrijven voor de krant die je zelf ook dagelijks met veel plezier leest? Ik besloot gewoon te solliciteren: wie weet. Toen ik werd aangenomen, heb ik letterlijk een gat in de lucht gesprongen.

Ik werd ingedeeld bij de redactie ‘Magazine & V’. Omdat ik de krant online lees, had ik op dat moment nog geen flauw idee wat dat precies inhield: wat was V? Ik ben aan het googelen geslagen, en kwam er uiteindelijk achter dat het katern zich focust op _​cultuur, media en modern leven. Hoewel ik niet specifiek voor deze redactie gekozen heb, denk ik dat ik er ben ingedeeld omdat ik in mijn sollicitatiebrief heb geschreven dat ik veel plezier kan halen uit het schrijven van langere, prikkelende achtergrondartikelen. Nu zit mijn stage bij Magazine & V erop, na drie maanden. Wat zijn de drie maanden voorbij gevlogen. Elke vrijdag, als ik het INIT-gebouw uitliep, dacht ik weer: huh, is het alweer weekend? In het begin vond ik de stage lastig: ik wist niet zo goed wat ik ervan moest verwachten, en vaak zat ik achter mijn computer te googelen op zoek naar artikelideeën. Dat dat onderdeel is van het proces, had ik toen nog niet door: het voelde vooral heel erg nutteloos. Mijn medestagiair, Bram Emmer, en ik hebben vele lunchpauzes bij winkelcentrum Brazilië met elkaar zitten sparren over ideeën. Door corona waren er weinig mensen op de redactie, en waren we elkaars klankbord. Hoeveel artikelen we niet van elkaar hebben doorgelezen, en hoeveel ideeën we niet van elkaar hebben afgeschoten – of juist goedgekeurd (‘ja, dat is echt een goed idee!’).

Het voelt gek om deze deur achter me dicht te trekken, want dat betekent ook dat ik bijna ben afgestudeerd. Ik had geen flauw idee wat me te wachten stond toen ik de eerste dag het INIT-gebouw binnenwandelde (en faliekant verdwaalde). Maar wat ben ik blij dat ik de sprong in het diepe heb durven wagen, en dat ik, ondanks de tegenslagen, het maximale uit deze stage heb gehaald.

De stageplaats

Beschrijving van de krant

De Volkskrant is een Nederlands dagblad, dat zes dagen per week om 6 uur ’s ochtends verschijnt. Dagelijks heeft de krant zo’n 730.000 lezers. Op zaterdag zijn dit er nog meer: ruim 1 miljoen. Er zijn zo’n 300.000 Volkskrant-abonnees. De Volkskrant valt onder het overkoepelende bedrijf DPGmedia.

In 1919 begon de Volkskrant als een weekblad voor de rooms-katholieke arbeidsbeweging. De eerste editie koste drie cent, en besloeg slechts vier pagina’s. Vanaf 1921 werd de krant een dagblad. Rond 1965 verloor de krant haar katholieke karakter, en richtte zich op een jonger, links-progressief publiek. In 2007 verliet het dagblad het Volkskrantgebouw aan de Wibautstraat in Amsterdam, om te verhuizen naar het INIT-gebouw aan de Jacob Bontiusplaats. Vandaag de krant zit de krant daar nog steeds. Sinds 2010 verschijnt de krant volledig op tabloidformaat. De Volkskrant bestaat uit een nieuwskrant, de dagelijkse V-bijlage, en in het weekend het Volkskrant Magazine. Vanaf 2014 is de krant ook volledig online te lezen.

De Volkskrant wordt, naast NRC Handelsblad en Trouw, gezien als een Nederlandse kwaliteitskrant, een krant die streeft naar veelzijdige berichtgeving met diepgang, en zodoende veel aandacht besteed aan onderwerpen als politiek, cultuur en economie. De hoofdredacteur van de Volkskrant, Pieter Klok, wil graag dat de krant het volgende uitdraagt:

‘Een krant die begrip aanwakkert in de samenleving in plaats van verontwaardiging stimuleert. Een open, nieuwsgierige krant die ook ongemakkelijke vragen stelt. Een toegankelijke krant waarin we lezers in contact brengen met denkbeelden die niet de hunne zijn. Een krant die geen partij kiest. Als je dat wel doet, drijf je het land uiteen en kiest iedereen zijn eigen zuil.’​1

Beschrijving van V

De V is de dagelijkse bijlage van de Volkskrant, _​waarin (populaire) cultuur, mode, trends, menselijke verhalen aan de orde komen, in de vorm van nieuwsberichten, analyses, recensies, interviews, columns, rubrieken, en reportages. De V is sinds 5 maart 2011 onderdeel van de Volkskrant. De toenmalige hoofdredacteur, Philippe Remarque, omschrijft V als volgt:

1 _{Pieter Klok nieuwe hoofdredacteur de Volkskrant, beschikbaar via:}

https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/pieter-klok-nieuwe-hoofdredacteur-de-volkskrant~b1aefa49/

‘De V is een bevlogen mix van cultuur, media en modern leven. Een katern met stijl, dat de vinger aan de pols houdt op de gebieden die het leven aangenaam en interessant maken.’​2

De redactie van de V heeft één algemene chef, Chris Buur, die tevens adjunct-hoofdredacteur van de krant is. Mark Moorman is de chef kunst, Sara Berkeljon is chef media en meer. Esma Linnemann is coördinator bij V en Volkskrant Magazine, en vanaf 1 augustus heeft V er een chef bij: Harmen Bockma, chef V nieuws. V bestaat uit een cover, twee nieuwspagina’s, een aantal langere verhalen van één of meerdere pagina’s en een recensiepagina. Aimée Kiene is de chef van het Magazine. Hier kan je als V-stagiair ook af en toe verhalen voor schrijven.

De V-redactie zit in een aparte redactieruimte, gescheiden van de nieuwsredactie. De chefs zitten aan de ‘centrale tafel’ in het midden van de ruimte. Normaal gesproken zit de redactie ook vol met (freelance) journalisten, maar door Corona waren Bram en ik één van de enigen op de redactie. Daardoor heb ik niet een heel goed beeld van hoeveel mensen er ongeveer bij het katern werken, maar bij de vergaderingen waren er altijd tussen de vijf en tien redacteuren (online) aanwezig.

2 _{Volkskrant komt met nieuw katern: de V, beschikbaar via:}

https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/volkskrant-komt-met-nieuw-katern-de-v~b013069d6/

De werkzaamheden

Stagiairs moeten elke dag rond 10 uur aanwezig zijn. Een werkdag duurt tot ongeveer 6 uur. Elke woensdagochtend, om half 12, is er een V-vergadering, waarin journalisten en stagiairs de kans krijgen ideeën te pitchen. Ook wordt de interviewrubriek Of verdeeld, en wordt gebrainstormd over themanummers. Verder bestaat de werkweek vooral uit onderzoek doen voor artikelen en het schrijven van artikelen. Voordat je begint met schrijven, overleg je vaak even met een chef of coördinator over de invulling van het stuk. Wat zijn de verwachtingen, en waar gaat het stuk precies over, welke vragen stel je aan bronnen? De vorm van het artikel wordt in dat gesprek bepaald, en dan kan je beginnen met schrijven. Een artikel is eigenlijk nooit na één keer goed, en dus is het vaak herschrijven, herschrijven, herschrijven. Pas als de tekst helemaal akkoord is, gaat hij naar de eindredactie.

Tijdens mijn stage was er één vaste rubriek per week, namelijk de Dit Ben Ik, een kort portretterend vraaginterview met een kind van basisschoolleeftijd. Deze schreef ik om de week, in afwisseling met Bram. Ook heb ik verschillende langere stukken geschreven, waarvoor ik veel research moest doen en veel verschillende mensen heb geïnterviewd. Het is ook de bedoeling dat stagiairs langere stukken schrijven, blijkt uit ‘Het grote Volkskrantstagiairshandboek’ dat ik aan het begin van de stage van stagecoördinator Paul Onkenhout kreeg:

‘Een stage bij V is niet makkelijk. Aan alle stukken worden hoge eisen gesteld en veel onderwerpen zijn onder beheer bij vaste redacteuren. Ideeën voor langere stukken zijn cruciaal voor een succesvolle stage bij V.’

Zo heb ik een artikel over bejaarde topsporters geschreven. Ook heb ik een artikel geschreven over de labels die veel twintigers koppelen aan hun liefdesleven: de kwarrel, de twarrel, de prela_{…. In mijn stageplan gaf ik aan dat ik graag beter wilde leren} interviewen, en daarom wilde ik ook heel graag een Of doen. Uiteindelijk heb ik dit ook gedaan: ik heb programmamaker Daan Boom geïnterviewd. Bovendien heb ik nog een reportage over een ‘coronaproof’ kunstbeurs gemaakt, en heb ik samen met Bram twee stukken geschreven: een stuk over skatermeisjes, en een stuk over badmeesters.

Het schrijven van een langer artikel

In deze alinea beschrijf ik hoe het maakproces van een langer, diepgravender artikel bij V in zijn werk gaat. Ik licht hierbij het maakproces van het artikel ‘senior topsporters’ uit, waarvoor ik drie 70+-atleten heb geïnterviewd, die jaarlijks nog meedoen aan Nederlandse Kampioenschapen of zelfs Europese – of wereldkampioenschappen.

Ik ben op dit onderwerp gekomen omdat mijn vader zelf aan zogenaamd ‘masteratletiek’ doet, atletiek voor atleten van 35+, en ik bij wedstrijden regelmatig 70+-atleten langs zag komen rennen. Het gaat om een artikel dat antwoord geeft op de volgende vragen:

- Hoe is het om als bejaarde nog op hoog niveau aan atletiek te doen? - Hoe ziet de wereld van het ‘masteratletiek’ eruit?

Ik heb het onderwerp gepitcht op de woensdagvergadering, en ben vervolgens verschillende oudere atleten gaan mailen, die ik tegenkwam in uitslagen van atletiekwedstrijden. Ik kreeg gelijk twee enthousiaste reacties, van middellange afstand loper Gillis Bosman (81) en van sprinter Jan Ties (72). Omdat ik ook graag een vrouwelijke masteratleet wilde interviewen, ben ik daarna de uitslagen specifiek gaan afspeuren naar vrouwen. Zo vond ik Rietje Dijkman (81), die vele wereldrecords op het onderdeel sprint op haar naam heeft staan. Hoewel ze in eerste instantie niet reageerde, heb ik haar uiteindelijk te pakken gekregen door haar atletiekvereniging te mailen. Ik ben bij alle drie de atleten thuis langs geweest om ze te interviewen. Voorafgaand aan het interview ben ik even langs Chris, de chef van V, gelopen, om door te spreken welke vragen ik ze het best kon voorleggen. Ik focuste op deze interviews op vragen als ‘hoe train je voor je wedstrijden?’, ‘hoe bang ben je voor blessures’, ‘hoe ga je om met blessures?’ en ‘hoe bent u begonnen met atletiek?’. Tijdens de interviews heb ik meegeschreven wat ze zeiden.

Daarna heb ik de verhalen van deze atleten in volledig geciteerde portretjes gegoten, en ben ik de introductie van het artikel gaan schrijven. In eerste instantie was het een kort intro, waarbij ik alleen uitlichtte wat masteratletiek precies was. Esma kwam op een gegeven moment naar me toe en vroeg hoe ik op dit onderwerp was gekomen. Ik vertelde haar het verhaal van mijn vader, en zij vroeg gelijk of het niet leuk was om mijn vader het artikel in te schrijven, en aan de hand van zijn verhaal masteratletiek te introduceren. Zodoende heb ik mijn vader opgebeld, en heb ik nog wat meer informatie ingewonnen over het onderwerp. Aan de hand van zijn verhaal heb ik uiteindelijk de term ‘masteratletiek’ uitgelegd. In de eerste versie van dat verhaal was ik iets te gedetailleerd op het leven van mijn vader ingegaan, maar na een paar keer feedback te hebben gekregen, snapte ik waar ik naartoe moest met het artikel en werd de tekst goedgekeurd. Daarna moest ik nog twee ‘balkonnetjes’ schrijven, korte blokjes tekst met een grappig feitje gerelateerd aan het onderwerp.

De begeleiding

Begeleiding vanuit de Volkskrant

Ik had tijdens mijn stage geen één duidelijke stagebegeleider. Ik kon bij alle chefs aankloppen als ik een artikel wilde pitchen, hulp nodig had of een vraag had over het schrijven van een artikel. Van de chefs kreeg ik altijd uitgebreide feedback op mijn langere artikelen, wat erg leerzaam was. Door het herschrijfproces van artikelen werd het voor mij steeds duidelijker welke kwaliteitseisen er aan langere Volkskrant-achtergrondartikelen zitten.

Er was sprake van ‘losse begeleiding’ van stagiairs bij V. Zoals ook in Volkskrantstagiairshandboek staat beschreven, wordt er van stagiairs verwacht _​dat_​ze ‘ontdekken en leren door te doen, en door zelf te vragen’. Normaal gesproken hebben de stagiairs zo’n viertal vaste rubrieken, maar omdat het zomervakantie was hadden Bram en ik slechts één vaste rubriek. Het was fijn geweest om wat vaker een opdracht mee te krijgen. Omdat we één wekelijkse vaste rubriek moesten verdelen, hadden we één keer in de twee weken een ‘vaste’ taak, en moesten we verder onze langere achtergrondartikelen uitwerken.

Als je de vorige vergadering geen idee voor een langer achtergrondartikel had gepitcht, of er geen ideeën waren goedgekeurd, had je in principe niks te doen. Gelukkig had ik meestal wel een artikel waar ik aan kon werken, maar ik had zeker ook dagen dat ik de hele dag alleen maar heb lopen googelen, en het fijn was geweest om wel iets om handen te hebben.

Bovendien duurde het lang voordat mijn artikelen werden gelezen en er feedback op kwam: zo heb ik op één artikel, over senior influencers, twee weken gewacht op feedback. Eén van de chefs was erg enthousiast over het artikel en zou het gaan inplannen. Ik moest alleen nog wat kleine dingetjes veranderen. Toen ik dat had gedaan, kreeg ik nog eens twee weken later te horen dat het artikel aan de kant zou worden geschoven en niet meer gepubliceerd zou worden. Een andere chef had het namelijk helemaal afgekeurd. Daardoor werd mij duidelijk dat de chefs verschillende kwaliteitseisen stellen aan de artikelen, en had het fijn gevonden als ze gezamenlijk al naar de eerste versie van het stuk hadden gekeken, in plaats van het af te keuren toen het stuk al herschreven was. Ik vond het destijds erg lastig om alle bronnen af te moeten bellen en mailen, zes weken nadat ik ze had geïnterviewd, ook omdat ik in eerste instantie had aangegeven dat het artikel ‘binnenkort’ gepubliceerd zou worden.

In het handboek voor stagiairs staat dat je collega-redacteuren altijd om hulp kan vragen. Maar door corona zaten er weinig redacteuren op de redactie, omdat zij allemaal zoveel mogelijk thuis moesten werken. Dit maakte deze stage soms erg lastig, want de enigen die we hulp konden vragen, waren de chefs, die vaak druk waren en weinig tijd voor ons leken te hebben. Hoewel ik ook een extra begeleider toegewezen had gekregen,

was zij een groot deel van de stage op vakantie. Ook was zij nauwelijks op de redactie en reageerde zij niet echt op mails.

Halverwege de stage had ik een tussentijds gesprek met Mark Moorman en Greta Riemersma, mijn begeleider vanuit de opleiding. Mark gaf toen aan dat het een lastige tijd was om stage te lopen en dat het zijns inzien prima ging, wat voor mij een enorme opluchting was. Ik had namelijk het gevoel dat het helemaal niet goed ging, en dat ik meer moest doen. Hij gaf aan dat hij de verwachtingen vanuit de redactie ook wat duidelijker op een rijtje had kunnen zetten bij aanvang van de stage. Na dit gesprek was het voor mij een stuk helderder wat er van stagiairs verwacht werd. Het gaat bij V anders dan bij een nieuwsredactie, en daarom wordt er ook niet van stagiairs verwacht dat ze elke dag een artikel produceren. Bovendien kreeg ik het idee dat de chefs wat meer naar Bram en mij omkeken: artikelen werden sneller nagekeken en we kregen wat vaker opdrachten toegeschoven, ook omdat er per 1 augustus een ‘chef nieuws V’, Harmen Bockma, bij was gekomen, die mij bijvoorbeeld op reportage heeft gestuurd. Dat was heel erg fijn!

Begeleiding vanuit de opleiding

Vanuit de opleiding was Greta Riemersma mijn begeleidster, en ik heb veel aan haar gehad. Toen ik in de eerste 1,5 maand het gevoel had dat het niet helemaal lekker ging qua stage, heb ik haar meermaals gebeld. Zij wist mij telkens weer moed in te praten en op het hart te drukken dat het allemaal wel goed kwam. Ook gaf ze mij tips (‘kijk om je heen! Wat speelt er onder je leeftijdsgenoten?’), en heeft zij in het tussentijdse gesprek aangegeven dat het belangrijk was dat ik meer begeleiding kreeg om mijn stage succesvol te kunnen afronden.

Evaluatie

In mijn stageplan heb ik het volgende opgeschreven:

Ik kan enorm veel plezier halen uit het schrijven van achtergrondverhalen en long reads. Ik zou mezelf hierin graag nog verder willen ontwikkelen, door nieuws en context op een prikkelende manier te leren combineren met creative writing.

Ik heb tijdens mijn stage zeker de kans gekregen om langere achtergrondverhalen te schrijven, en door middel van de feedback die ik kreeg op deze artikelen, kreeg ik steeds meer inzicht over hoe je informatie prikkelend, maar ook genuanceerd en onderbouwd kon opschrijven. Mijns inzien heb ik me op dit journalistieke vlak dus zeker ontwikkeld ​,

en ik vind het heel erg tof dat ik de kans heb gekregen om aan verschillende grotere verhalen te werken.

Ook gaf ik in mijn stageplan aan mijn kennis over religie, geschiedenis en politiek in praktijk te willen brengen. Dit heb ik minder gedaan tijdens mijn stage: enerzijds omdat de redactie daar niet per definitie passend voor is, en anderzijds omdat ik zelf voornamelijk heb gekeken welke artikelonderwerpen op mijn pad kwamen, zonder heel erg deze onderwerpen in het oog te houden.

Ook heb ik aangegeven de volgende capaciteit verder te willen ontwikkelen:

Ten slotte wil ik mezelf meer ontwikkelen op het gebied van interviewen. Het afnemen van persoonlijke interviews, waarbij echt de diepte in wordt gegaan en echt doorgevraagd wordt, is natuurlijk een kunst, en het lijkt me erg tof om hier beter in te worden.

Zoals ik al aangaf bij ‘werkzaamheden’ heb ik aan het einde van mijn stage een ‘Of’ gedaan, een interview met een bekende Nederlander op basis van dilemma’s. Toen ik aangaf dat graag te willen doen, werd ik even apart genomen. Er werd mij verteld dat het moeilijk was, omdat je door middel van dilemma’s iemand echt iets moet laten vertellen over hem – of haarzelf, omdat je geen introductietekst hebt. Ik heb me dan ook flink voorbereid voor het interview, en heb de dilemma’s door Sara, Esma en Paul (Onkenhout) laten doorlezen. Ik heb Daan Boom geïnterviewd en heb echt geprobeerd ‘een tweede laag’ aan te brengen, door door te vragen over waar de grenzen in zijn programma’s liggen en hoe hij zichzelf ziet als jonge programmamaker bij de NPO: neemt hij zichzelf wel serieus, of vindt hij zichzelf meer een grapjas? Ik geloof dat ik door dit, maar ook de andere interviews die ik heb afgenomen, echt beter heb leren interviewen. Ik weet nu waarom het essentieel is je goed voor te bereiden, en durf meer door te vragen.

Ook het belang van scherp en aandachtig luisteren is mij zeer duidelijk geworden tijdens de stage. Dit klinkt voor de hand liggend, maar als beginnend journalist is het soms lastig

om je lijstje met vragen los te laten en echt dieper op wat er verteld wordt in te gaan. Bovendien is het echt een kunst om aan te voelen waar je moet doorvragen, waar de interessante zaken liggen, en ik denk echt dat je dat alleen maar kan leren door héél vaak te interviewen. Zoals Esma in mijn stagegesprek zei: ik moet nog wat meer opzoeken waar het schuurt, waar de rafelrandjes zitten. Daar heb ik dus nog een slag in te maken, maar dat is zeker iets waar ik me verder in zou willen ontwikkelen.

Bij V heb ik bovendien geleerd dat een krantenartikel niet alleen maar een nieuwsbericht, een reportage of een analyse hoeft te zijn. Een ‘ik-verhaal’ kan ook de basis zijn van een goed journalistiek artikel, mits je de juiste details weet aan te halen. Er is geen één vastomlijnd concept van hoe je een ‘goed’ verhaal schrijft, want er zijn duizend-en-één mogelijkheden om je informatie op een pakkende, maar ook overzichtelijke manier op te schrijven.

Ik heb tijdens mijn stage een completer beeld gekregen van hoe het er bij een landelijke krant aan toegaat. Elke dag zag ik de lijst IN en lijst UIT weer in mijn mailbox verschijnen, zag ik de krant langzaamaan weer gevuld worden, en zag ik hoe vage ideeën langzaam aan worden omgevormd tot concrete artikelen.

Ten slotte heb ik me tijdens mijn stage gerealiseerd hoe lang het kan duren tot er artikelen geplaatst worden. Ik heb verschillende artikelen geschreven zonder directe nieuwsaanleiding, en deze worden binnenkort gepubliceerd, terwijl ze al twee maanden af zijn. Ik vond dat in het begin lastig; ik heb tot nu toe bij nieuwsorganisaties gewerkt waar nieuws de volgende dag op de site kwam, en was een beetje bang dat de artikelen onder aan de stapel zouden eindigen, en uiteindelijk toch niet gepubliceerd zouden worden. Nu weet ik dat dat wel goed komt.

Tips voor de opleiding

De basisvaardigheden die ik tijdens de opleiding heb geleerd, hebben mij enorm geholpen bij deze stage. Denk bijvoorbeeld aan het schrijven van een oprolbaar artikel, maar ook het combineren van verschillende journalistieke schrijfelementen en het schrijven van langere artikelen.

Wat mij duidelijk is geworden tijdens mijn stage bij V, is dat interviewen echt iets is waar je je als beginnend journalist nog heel sterk in moet ontwikkelen. Daarom denk ik dat het goed was geweest als hier tijdens de opleiding wat meer aandacht voor was geweest. We hebben één dag gehad waarin echt specifiek werd ingegaan op interviewen. In korte nieuwsberichten interview je toch heel anders dan als je een portret van iemand moet maken. Dat eerste heb ik zeker geleerd tijdens de opleiding, maar hoe ik iemand portretterend moet interviewen, dat vond ik lastig. Daarom zou iets als een ‘interviewweek’ (net als een redactieweek, bijvoorbeeld) misschien iets zijn wat heel bruikbaar zou kunnen zijn als journalist in opleiding.

Conclusie

Al met al kijk ik positief terug op de stage. Het begin was heel erg wennen, omdat ik in de startblokken stond om vanaf dag één achter elkaar door artikelen te schrijven, en dit gebeurde niet. Maar omdat ik juist de kans kreeg om langere artikelen te schrijven, heb ik me ontwikkeld op het vlak waar ook mijn interesse ligt: het schrijven van pakkende, prikkelende achtergrondverhalen. Ik ben heel erg dankbaar dat mijn stukken zo serieus werden genomen en dat door de feedback ik stukje bij beetje begon te snappen wat er van journalisten wordt verwacht bij de Volkskrant. Ook vind ik het tof dat ik een kijkje in de keuken heb gekregen van het reilen en zeilen van een grote nieuwsorganisatie als de Volkskrant.

Wel was ik, achteraf gezien, liever op een later moment begonnen met stage. Door corona en de zomervakantie lagen veel dingen stil, waardoor ik in een soort van tussenperiode heb stage gelopen: er waren minder artikelen die per dag in V kwamen, en de redactie was vrijwel helemaal leeg. Maar ik ben ook nog niet klaar! Ik heb mijn stage voor twee maanden verlengd bij verslaggeverij, waar ik nu al merk dat het er héél anders aan toe gaat. Ik word meegenomen in de ‘nieuwstrein’, mijn artikelen worden de volgende dag in de krant geplaatst, en ik ben al een paar keer op reportage geweest. Een hele andere kant van de journalistiek, dus.

Maar wat heb ik veel geleerd bij V: een goede pitch afleveren, een scherpe invalshoek zoeken, prikkelende vragen aan bronnen stellen zodat je precies de informatie krijgt die je nodig hebt. Ik wist de basis, maar nu mocht ik het in praktijk brengen bij een écht grote krant, waar de lat een stuk hoger ligt dan ik gewend was. Deze stage heeft voor mij bevestigd dat mijn hart echt bij de schrijvende journalistiek ligt: ik vind het proces van bronnen zoeken, mensen interviewen en het opschrijven van alle informatie zo enorm leuk, ondanks dat ik op sommige gebieden me nog een stuk verder kan ontwikkelen. Ik weet nu waar mijn verbeterpunten liggen, en ik ben zeker klaar om daar aan te werken. En na mijn stage bij verslaggeverij? Dan wordt het toch echt tijd voor een ‘grotemensenbaan’, zoals mijn vrienden dat gekscherend zeggen. Ik ben benieuwd wat de toekomst op journalistiek vlak voor me in petto heeft.

Artikelen

Dit Ben Ik: ‘Als dino’s nog hadden geleefd, waren dat mijn lievelingsdieren geweest’, Ronin van Rossem ​(8 juni 2020)

Beschikbaar via:

https://www.volkskrant.nl/mensen/als-dino-s-nog-hadden-geleefd-waren-dat-mijn-lie velingsdieren-geweest~b5f4ac5e/

Dit Ben Ik: ‘Ik wil planeten ontdekken en zweven op de maan’, Sandra Monther_​(15 juni 2020)

Beschikbaar via:

https://www.volkskrant.nl/mensen/ik-wil-planeten-ontdekken-en-zweven-op-de-maa n~bc9d0bd7/

Dit Ben Ik: ‘Als ik een dag koning was, zou ik ervoor zorgen dat Koningsdag vaker wordt gevierd’, Jealiviano Sommerville _{​(13 juli 2020)}

Beschikbaar via:

https://www.volkskrant.nl/mensen/als-ik-een-dag-koning-was-zou-ik-ervoor-zorgen-d at-koningsdag-vaker-wordt-gevierd~b602a7aa/

Dit Ben Ik: ‘Over tien jaar wil ik langer zijn, zodat ik goed kan basketballen’, Blake Lanen ​(27 juli 2020)

Beschikbaar via:

https://www.volkskrant.nl/mensen/over-tien-jaar-wil-ik-langer-zijn-zodat-ik-goed-kan -basketballen~bea5bca1/

Vergeet Baywatch: badmeester is een serieuze baan _{​(7 augustus 2020, samen met} Bram Emmer)

Beschikbaar via:

https://www.volkskrant.nl/foto/vergeet-baywatch-badmeester-is-een-serieuze-baan~ b09d0d3c/

Dit Ben Ik: ‘Als vogel vind ik een condor heel leuk. Die hebben wel 3 meter spanwijdte’, Lewis van der Ree _{​(24 augustus 2020)}

Beschikbaar via:

https://www.volkskrant.nl/mensen/als-vogel-vind-ik-een-condor-heel-leuk-die-hebbe n-wel-3-meter-spanwijdte~b0134942/

Bezoeker wordt proefkonijn: Smart Distance Lab test het gedrag van kijkers op The Art Fair _{​(30 augustus 2020)}

Beschikbaar via:

https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/bezoeker-wordt-proefkonijn-smart-distance -lab-test-het-gedrag-van-kijkers-op-the-art-fair~ba7f0860/

Kelderklasse 15 of FC Utrecht? Voor presentator Daan Boom is de keuze niet zo makkelijk ​(3 september 2020)

Beschikbaar via:

https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/kelderklasse-15-of-fc-utrecht-voor-presenta tor-daan-boom-is-de-keuze-niet-zo-makkelijk~b701353e/

‘Veel mensen denken dat meisjes niet kunnen skaten. Eerst geloofde ik dat zelf ook’​ (21 september 2020)

Beschikbaar via:

https://www.volkskrant.nl/kijkverder/v/2020/veel-mensen-denken-dat-meisjes-niet-k unnen-skaten-eerst-geloofde-ik-dat-zelf-ook~v398171/

Ook een tachtiger kan topsporten op wereldniveau _{​(12 oktober 2020)} Beschikbaar via:

https://www.volkskrant.nl/mensen/ook-een-tachtiger-kan-topsporten-op-wereldnivea u~bc14ca3e/

Van kwarrel tot rela en andere relatiestadia ​(3 november 2020) Beschikbaar via:

https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/van-kwarrel-tot-rela-en-andere-relatiestadi a~b5053a09/