Een maand langpostjespakkerij

(1)

€ 2,50

75ste jaargang • nummer 50 • donderdag 12 december 2019 Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X

Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...

Is er de voorbije vijf weken in de Wetstraat eigenlijk over de inhoud gepraat? Wellicht niet. Daarvoor was het werkstuk van de informateur teveel een PS-verkiezingsfol- der. Een linkse econoom als Ive Marx sabelde de hallucinante nota van Paul Magnette met allerlei nieuwe cadeaus en uitgaven, een de facto open grenzenbeleid en wellicht een reeks nieuwe belastingen, vakkundig neer. Dan weet men in Vlaanderen hoe laat het is.

Bij de Open Vld hadden ze ge- hoopt dat zo’n PS-document door de Vlaamse partijen net als bij de formatie van 2011 als “onvoldoende, maar een basis van onderhandelen”

zou worden beschouwd, maar dat gebeurde niet. Economen scho- ten dus met scherp op de nota, net als de niet naar links overhellende media (Het Laatste Nieuws, De Tijd, Trends…). Bart De Wever deed er de voorbije weken in de media nog een schep bij. Gevolg was dat Open Vld-voorzitter Gwendolyn Rutten met de billen bloot ging. Iedereen had gemerkt dat ze wat graag de Wetstraat 16 wou betreden en Paul Magnette heeft haar dat op een dienblaadje aangeboden.

Geen vrouwelijke premier met volheid van

bevoegdheden

Maar dat feestje gaat door de grote verdeeldheid bij Open Vld dus niet door. Waarbij men zich stilaan de vraag moet gaan stellen in welke mate de partij dit overleeft. Indien er vervroegde verkiezingen komen - waarover verder meer -, heeft de onafhankelijke N-VA-verkozene Jean-Marie Dedecker al laten weten dat hij overweegt opnieuw met een Lijst Dedecker of LDD op te komen.

Zullen Open Vld’ers er zich dan bij aansluiten? Of besluiten de donker- blauwe burgemeesters van de partij om een eigen partij op te richten?

In elk geval lijkt het momentum nu voorbij voor Gwendolyn Rutten om de eerste vrouwelijke premier te worden met volheid van be-

voegdheden. Wellicht was ze voor een deel verblind door die plaats die ze in de geschiedenisboeken zou krijgen. En dat een Alexander De Croo - die schreef tenslotte een boek over “de eeuw van de vrouw”

- in dat verhaaltje zou meegaan.

Maar die heeft zijn eigen politieke ambities, waarbij er van dat zelfver- klaarde feminisme niet veel meer overblijft. Ook hier haalt postjespakkerij de overhand. Ondertus- sen wel meegeven dat Magnette zo stom is geweest om in zijn nota geen toegevingen te doen aan Open Vld.

Dat zou de overstap richting paars- groen hebben vergemakkelijkt.

Wat wil CD&V?

De vraag is hoe het nu verder moet. Bart De Wever ziet het in elk geval graag gebeuren. Voor Open Vld dringt de tijd. Na nieuwjaar zal de strijd voor de voorzittersverkiezingen in de partij losbarsten, waarbij een rechts-liberale kandidaat zich snel als een volwaardig alterna- tief voor de paars-groene groupies zal profileren. De N-VA-voorzitter kan die verkiezingen met gerichte uitspraken proberen te sturen. Bij Open Vld hoopten ze op een regering of op zijn minst vlot lopende federale regeringsonderhandelingen tegen de voorzittersverkiezingen van maart. Dat blijft onzeker.

Een paars-groene regering, even- tueel aangevuld met CD&V, is nog niet afgeserveerd. En dan komt Koen Geens (CD&V) in het vizier.

Hij wordt steeds nadrukkelijker genoemd als eerste minister. De minister van Justitie heeft het over de N-VA die verantwoordelijkheid moet nemen en hij bepleitte zelfs een staatshervorming. Akkoord, CD&V heeft het confederalisme in het partijprogramma staan, maar daar was het de voorbije jaren wel zeer stil over. Wat wil de CD&V eigenlijk? Een betere vraag zou zijn:

wat wil Koen Geens? Het antwoord is niet ver te zoeken. Nadat alle mo- gelijkheden van een coalitie met de N-VA zijn uitgeput, kan er geke-

De informatieopdracht van Paul Magnete die deze week een einde nam, had weinig of niets met inhoud te maken, maar des te meer met de persoonlijke ambities van een aan- tal politici. Gwendolyn Rutten voorop, die nu wel het premierschap mag vergeten. On- dertussen komt Koen Geens nadrukkelijker in het vizier als kandidaat eerste minister.

En op Vlaams niveau smeden sommigen carrièreplannen als gouverneur.

ken worden naar het depanneren van paars-groen. Met Geens in de Wetstraat 16. Postjespakkerij dus en het regeerprogramma doet er opnieuw niet toe.

Mislukt alles, dan komen er vervroegde verkiezingen. En dat is een slechte zaak voor de carrière-ambities van Geens en Co. Wat zou men in dat geval met het front van N-VA en een nog sterker Vlaams Belang moeten aanvangen? Want daar ziet het naar uit: een sterker V-blok. Hen- drik Vuye zei het vorig weekend in Le Soir aan de Franstaligen, die de hakken in het zand zetten: “U hebt Leterme gehad, vervolgens Bart De Wever. Straks zal het Tom Van Grie- ken zijn.”

Ook de Vlaamse postjes tellen

De politieke postjeskoorts heeft ondertussen ook Vlaanderen bereikt. Plots is het debat losgebarsten rond de benoeming van een nieuwe reeks gouverneurs. Er staan immers drie vacatures open: al een tijd die van Oost-Vlaanderen en straks ook die van Vlaams-Brabant (Lode De Witte gaat met pensioen) en Lim- burg (Herman Reynders stopt drie jaar vroeger dan gedacht). Aan- gezien de aanduiding nu opnieuw gebeurt via de klassieke politieke benoemingen, zal dit nog vuurwerk geven. Gwendolyn Rutten - opnieuw zij - heeft het nog altijd niet verteerd dat haar partijgenote Ca- rina Van Cauter naast de sjerp van Oost-Vlaamse gouverneur greep.

Ze bleek volgens de oude procedure niet geschikt, want haalde minder punten dan de aan de N-VA gelieerde Wim Leerman, algemeen direc- teur van de stad Aalst. Voert de Open Vld-voorzitter opnieuw de forcing?

Sommige politici zien nu opnieuw hun kans op een interessante exit.

Gwendolyn Rutten in Vlaams-Bra- bant? Een aantal N-VA’ers die uit de schijnwerpers zijn verdwenen? Het blijven drukke tijden voor de post- jespak-

kers.

Het is onduidelijk of daarmee het hellevuur bedoeld werd, het vuur van een brandbom of gewoon het vuur waarmee bijvoorbeeld de Notre-Dame in brand werd gestoken. Het parket onder- zoekt de zaak en de politie heeft extra veiligheidsmaatregelen ge- troffen. De Brusselse politie… Dat is helemaal niet geruststellend…

La Dernière Heure was de eerste krant die daarover schreef en het werd daarna overgenomen door Het Laatste Nieuws en BRUZZ.

Twee opvallende vaststellingen:

nergens werden de woorden ‘islam’ of ‘moslims’ gebruikt, hoewel

uit de context en het taalgebruik natuurlijk duidelijk blijkt dat deze bedreigingen uit islamitische hoek kwamen. En het artikel in La Dernière Heure was geschre- ven door een medewerkster met een islamitische naam. Ook dat is tekenend. U moet eens op de in- ternetbladzijden van binnenlandse en buitenlandse kranten en magazines kijken, en eens tellen hoe dikwijls daarin bijdragen van islamitische journalisten of redac- teurs verschijnen. En die zouden dan objectief over islam of immi- gratie schrijven? Ook daar is de infiltratie al heel ver gevorderd.

Aanslag tegen

basiliek van Koekelberg?

Een maand lang postjespakkerij

Op zaterdag 30 november, tijdens een gebedsdienst in de basiliek van Koekelberg, vielen er twee ‘personen’ binnen die de aanwezi- gen “ongelovigen” noemden en hen met de dood bedreigden. Zij zouden niet alleen “sterven”, maar ook “branden”.

Lees de volledige kritiek van Jan Neckers op blz. 12

“Kinderen van het verzet net geen

oplichterij”

Oud-VRT-medewerker Jan Neckers noemt de reeks “Kinderen van het verzet” net geen oplichte-

rij. De zeven medewerkende dwergen-historici, zo stelt hij, zijn waarschijnlijk eer-

der dom dan kwaadwillig.

“Een RUG-wicht stelt dat het verzet ‘werd in beeld gebracht als zijnde anti-Vlaams, Frantalig, irritante mannetjes’. Dat was geen beeld, dat was de realiteit, want de frans- kiljons zongen het hoogste

lied bij het verzet.”

(2)

Actueel 12 december 2019

2

De Belgische vzw moet gezien worden binnen een breder kader. De oorsprong van de Al Aqsa International Foundation ligt volgens kennisbankterrorisme.nctv.

nl in 1997, toen Mahmoud Amr de Al Aqsa e.V. oprichtte in het Duitse Aken, de Al Aqsa Humanitaire in Verviers (België) en de Stichting Al Aqsa Nederland in Heerlen.

Banden met Hamas?

Amr ondertekende volgens kennisbankterrorisme.nctv.nl de hand- vesten van alle drie de organisaties.

Hij wordt door de Verenigde Staten beschuldigd een ‘active figure in Hamas’ te zijn. De Al Aqsa Inter- national Foundation is naar eigen zeggen een liefdadigheidsinstel- ling die humanitaire projecten in de Palestijnse gebieden ondersteunt.

Behalve in Duitsland, België en Ne- derland, heeft de organisatie tegen- woordig ook afdelingen in Zweden, Denemarken, Pakistan, Zuid-Afrika en Jemen.

De Europese landen en de Ver- enigde Staten verdenken de Al Aqsa International Foundation ervan geld door te sluizen naar Hamas. De Eu- ropese Unie beschouwt de Al Aqsa International Foundation sinds 2002

Op vrijdag 29 september 2006 vergaderde de top van de Brusselse vzw Al-Aqsa Humanitaire. Er werd beslist om de naam van de vzw te wijzigen in Aksahum. Tegelijk verhuisde de vzw naar Verviers. Dat de naam gewijzigd werd, is logisch: de naam Al Aqsa wordt doorgaans in ver- band gebracht met de financiering van terrorisme. Bij Aksahum is dat minder het geval. Opdracht geslaagd dus.

als een terroristische organisatie en heeft de tegoeden daarom bevro- ren.

Geen probleem in België

Minister van Justitie Geens kreeg onlangs in het parlement een schrif- telijke vraag over deze Belgische organisatie. Geens: “De Veiligheid van de Staat (VSSE of Staatsveiligheid) beschikt niet over informatie waar- uit zou blijken dat de vzw Aksahum activiteiten ontplooit die aan terrorisme gelieerd zijn. Aksahum zamelt fondsen in via verschillende kana- len: via geldinzamelingen georganiseerd in moskeeën, via spaarbus- sen in winkels en restaurants van Palestijnen of sympathisanten van hun zaak, via giften en stortingen, uit de verkoop van propagandama- teriaal, enz. Op de Facebookpagina van Aksahum, maar evenzeer via infostands, geeft de organisatie aan dat het geld wordt aangewend voor verschillende projecten in de Pales- tijnse gebieden (bijvoorbeeld het boren van waterputten). Sinds een aantal jaar wordt er ook ingezameld voor Syrische vluchtelingen. Er werden in Europa verschillende onder- zoeken gevoerd naar de finaliteit van deze geldinzamelingen door

het netwerk van Hamas-gelieerde vzw’s. Wat betreft de Belgische vzw’s is er nooit kunnen worden aange- toond dat deze fondsen gebruikt worden in het kader van de terroristische activiteiten van Hamas.”

Volgens Geens voorziet de Belgi- sche wetgeving geen mogelijkheid voor de regering om de activiteiten van een vzw stop te zetten. “Wel kan een vzw in bepaalde gevallen door de ondernemingsrechtbank worden ontbonden, op verzoek van een lid, van een belanghebbende derde of van het openbaar ministerie. Zo kan zij worden ontbonden wanneer zij in strijd handelt met het Wetboek van vennootschappen of verenigingen of de openbare orde, of in ernstige mate in strijd handelt met haar statuten. Dit is tot nader order niet het geval voor deze vzw.”

Extra controle wenselijk

Mahmoud Amr verblijft sinds zijn uitwijzing uit Duitsland in 2004 volgens de minister van Justitie in Bel- gië. Geens: “Hoewel Amr volgens de statuten niet meer in het bestuur zetelt van de vzw, kan hij nog steeds worden beschouwd als een van lei- dende figuren van Aksahum. De Vei- ligheid van de Staat (VSSE) beschikt niet over aanwijzingen dat de man betrokken zou zijn (of geweest zou zijn) bij terroristische activiteiten.

Hij heeft de afgelopen jaren ook niet specifiek de aandacht van de VSSE getrokken in het kader van de op- volging van extremisme.”

Het is duidelijk dat de regering en de Staatsveiligheid machteloos staan tegenover deze gevaarlijke organisatie. Aangezien journalisten soms het werk van de overheden moeten doen, geef ik de minister een gratis tip: de raad van bestuur van deze vzw werd onlangs gewijzigd. In de nieuwe raad van bestuur zitten personen die wel eens gecon- troleerd zouden mogen worden. De informatie is te vinden in het Staats- blad.

THIERRY DEBELS

Geens machteloos?

Redactie & beheer:

Uitgeverij ’t Pallieterke Cuperusstraat 41,

2018 Antwerpen Tel. : 03-232 14 17 Abonnementen/administratie: secretariaat@pallieterke.net Lezersbrieven: lezersbrieven@pallieterke.net Abonnementen binnenland

3 maanden: 32,50 euro 6 maanden: 65,00 euro 1 jaar: 130,00 euro Steunabo 1 jaar: 250,00 euro

Het abonnementsgeld kan overgeschreven worden op volgend rekeningnummer met vermelding van uw naam en adres:

BE82 4096 5194 9168 BIC KREDBEBB

Lees nu ook digitaal op www.pallieterke.net Elke week op donderdag in uw krantenwinkel

Stichter 1945-1955: Bruno de Winter Hoofdredacteur 1955-2000: Jan Nuyts Hoofdredacteur 2000-2010: Leo Custers Hoofdredacteur 2010-heden: Karl Van Camp Verantw. uitgever: Karl Van Camp

Abonnement buitenland:

Tarieven afhankelijk van de bestemming. Alle inlichtingen op de kantoren.

Het nieuwe Chinese monster

De Chinese internetwinkel Alibaba noteert sinds kort op de beurs van Hong Kong. In 2014 haalde het bedrijf al geld op via de beurs van New York. Hier is een nieuwe gigant in de maak.

Alibaba zag de beurskoers direct met 6,6 procent stijgen na de introductie op de beurs van Hong- kong. Alibaba profileert zich met de beursgang als een van de be- langrijkste spelers op de markt van de internethandel. Bij een eerde- re beursgang in New York in 2014 werd 25 miljard dollar opgehaald.

Na de recente beursintroductie zit er 44 miljard dollar in de beurskas.

Dat is dubbel zoveel als het Chinese internetbedrijf Tencent.

Het zou de bedoeling van Alibaba zijn om met dat geld de concurren- tie aan te gaan met Tencent en Bai- du, de Chinese versie van Google.

Want blijkbaar wil Alibaba ook op het domein van de recentste ont- wikkelingen in de technologiesec- tor - internet of things, artificiële intelligentie - sterk groeien. Ook het bij ons onbekende Meituang Dianping geldt als een concurrent.

Dat Chinese bedrijf levert maal- tijden en organiseert reizen. Een markt die in China, dat aan het evolueren is van een zuiver exportland naar een economie met een sterke binnenlandse consumptie, volop aan het groeien is. In China is er een middenklasse van 500 miljoen mensen aan het ontstaan.

Bedreiging?

Wordt Alibaba zo een wereldwij- de gigant die ook Westerse bedrijven kan bedreigen? En wordt het een instrument in handen van de Chinese overheid om op onze mark-

ten aan invloed te winnen? Alibaba wordt een economisch monster, dat staat vast. Met een beurskapitali- satie van 541,5 miljard dollar is het nu al het zevende grootste beurs- genoteerde bedrijf ter wereld. En het andere Chinese bedrijf Tencent staat op de achtste plaats. Maar Ali- baba is toch nog ver verwijderd van de grote Amerikaanse concurren- ten en internetgiganten. Het blijft een stuk kleiner dan Apple (1074 miljard dollar beurswaarde), Mi- crosoft (1047 miljard dollar), Alpha- bet-Google (817,9 miljard dollar), Amazon (798,5 miljard dollar) of Fa- cebook (571,3 miljard dollar).

Een topconcurrent voor de Wes- terse bedrijven is het nog niet. Ali- baba richt zich de komende jaren in eerste instantie op de Chinese markt. Al is het bedrijf natuurlijk ook bij ons actief. Getuige daarvan het logistieke centrum dat Alibaba op de luchthaven van Luik in Bierset wil creëren. Het moet in de eerste helft van 2021 volledig operationeel zijn. De investering bedraagt uiteindelijk meer dan 100 miljoen euro en zal zo voor 900 directe banen zor- gen. Een belangrijke factor in het groeiverhaal is dat de flamboyante topman van Alibaba, de voormalige leraar Engels Jack Ma, op zijn 55ste stopt als CEO van het bedrijf en de verantwoordelijkheid overdraagt aan ene Daniel Zhang. Een wissel aan de top tijdens zo’n cruciale pe- riode in het groeiproces is zelden een goede zaak. Wellicht zal Zhang

meer aandacht besteden aan die verdere verankering op de Chinese markt. Een keuze die ook is ingegeven door de blijvende dreiging van een handelsoorlog tussen de VS en China. Indien er meer protectionis- tische maatregelen komen, zal de internationale internethandel daar ook onder lijden.

Op de koffie

Alibaba is een gigant, maar niet zo’n bedreigend bedrijf als Hua- wei, dat met zijn specialisatie in de markt van internetinfrastructuur een spionagevehikel voor Peking in het Westen zou kunnen worden. Zo- wel de VS, Canada, Australië als de Europese Unie zijn terecht beducht voor Huawei.

Op termijn kan Alibaba wel zijn invloed uitbreiden in de VS en de Europese Unie. Als meer en meer Westerlingen goederen bij de Chi- nese internetgigant gaan kopen, dan krijgt dat bedrijf een duidelijk zicht op de wensen en verlangens van miljoenen, ja zelfs miljarden Westerse consumenten. En die ken- nis is macht. Het is geweten dat de topman van Alibaba regelmatig op de koffie moet bij de Chinese leider Xi Jinping. Niet echt een geruststellend feit als we weten dat Alibaba het potentieel heeft om tal van pri- végegevens van Europese of Ame- rikaanse klanten aan de Chinese overheid door te spelen.

ANGÉLIQUE VANDERSTRAETEN

KARL VAN CAMP HOOFDREDACTEUR

Ik kan me immers niet herinneren dat een CD&V’er zo uitdruk- kelijk voor een staatshervorming heeft gepleit. Ja, in de aanloop naar de voorzittersverkiezing liet Joachim Coens begin november al eens een voorzichtig ballonnetje op. En ook na zijn verkiezing tot voorzitter van CD&V pleitte hij, onder meer in de studio van VTM, voor een grote staatshervorming. Voor een CD&V’er die heel dicht bij het ACW staat, is dat zeker een opmerkelijk stand- punt. Toch eerst even afwachten, want diezelfde Coens pleitte vorige maand nog voor een regering van experten, indien de huidige partijen er niet uit geraken. Vraag is natuurlijk, als er een zakenkabinet van experten op de been wordt gebracht, waarom we dan nog naar de stembus gaan. Want een zakenkabinet is een rechtstreekse aanfluiting van ons democratisch stelsel.

Nu, laten we eerlijk zijn, onze democratie is geen democratie.

Een voorbeeld: De PS haalde in mei vorig jaar 641.623 stemmen, goed voor 20 zetels in de federale Kamer. De CD&V haalde 602.520 stemmen, niet zo heel veel verschil met de PS, maar kreeg daarvoor maar 12 zetels. Het is de zetelverdeling in de Kamer die de samenstelling van de regering en de oppositie bepaalt. De Franstaligen zijn dus oververtegenwoordigd in de Kamer. Nog een voorbeeld: Ecolo kreeg 416.452 stemmen, goed voor 13 zetels. Groen haalde 413.836 stemmen, dus net iets minder dan de Franstalige tegenpool, en kreeg daarvoor 8 zetels. Bij de liberalen is het niet anders: MR: 512.825 stemmen, en 14 zetels. Open

Vld: 579.334 stemmen, goed voor 12 zetels. Een paars-groene regering kan aan Fransta-

lige kant rekenen op 47 Kamerzetels, aan Vlaamse kant op 29 zetels. Wat een

wanverhouding! Zeker als men de 40- 60 procent verhouding neemt tussen

Franstaligen en Nederlandstaligen in dit land. Pas op: Gwendolyn Rutten was bereid om deze wanverhouding te aan- vaarden. Hoe laag kan je zakken?

De Vlamingen vormen in getalsterkte de grootste groep, maar laten zich rin- geloren door een Franstalige minderheid.

En dát is de enige zekerheid in dit land…

sinds 1830.

Verleden vrijdagavond hebben ze mij moeten reanime- ren. Zit ik om 19 uur naar het nieuws op VTM te kijken als daar Koen Geens wordt geïnterviewd. Zegt die man zonder verpinken: “CD&V gaat alleen in een regering als daar ook een staatshervorming aan gekoppeld is.”

Dat was even fameus schrikken, tot en met een hart- stilstand.

Onze ‘democratie’

deugt niet

ECONOMISCHE ZAKEN

(3)

Actueel

12 december 2019 3

Verbindingsofficier

Mijnheer de kameleon,

Het was aandoenlijk, zoals gij vorige zondag in De Zevende Dag aanwezig waart voor een gesprek, waar ook Pe- ter De Roover aan deelnam. Aandoen- lijk, zeg ik, want ik herkende u haast niet meer. Geen hyperkinetisch gedram meer, geen onderbrekingen van uw te- genpool, geen chagrijnigheid, geen vuil uitdagend glimlachje meer,… Maar wel rust, kalmte, ernstig kijkend, uw woorden wikkend en wegend… Het leek erop dat gij een cursus gesprekstechnieken hadt gevolgd en dat gij daar nu een staaltje van kwaamt laten zien.

Er zijn volgens mij twee oorzaken van deze gedaanteverandering. Enerzijds hebt gij na de verkiezingen in uw eigen rangen zwaar onder vuur gelegen we- gens uw onbehouwen en vaak ergerlijke pedante stijl tijdens de campagne, toen gij zot van glorie waart omdat enkele on- verlaten het al eens hadden over een mo- gelijke ‘premier Calvo’, toen de peilin- gen in de u welgezinde media uw partij tot hoog in de hemel stuwden. Het heeft allemaal op u ingewerkt na 26 mei en de boodschap van velen aan u was dan ook dat gij best terugkeerde naar de begane grond. Het is niet zonder reden dat gij u maandenlang niet hebt laten zien of ho- ren. Zelfs in de Kamer verbaasde zowat iedereen er zich al een tijdje over dat gij danig gekalmeerd waart. Er werd zelfs mee gelachen dat gij voortaan betere pilletjes zoudt nemen dan vroeger…

Maar tegelijk - anderzijds dus - werd het ook duidelijk dat uw partij weer ge- noemd werd in het kader van de federale regeringsvorming, gekoppeld als jul- lie zijn aan Ecolo. Tot maandag en voor volkscommissaris Magnette naar de man van Laken ging, was er immers nog heel sterk een paars-groene constructie in beeld die moest leiden naar een nieuwe Belgische regering.

Gij hadt dat al een tijdje in het snuitje en daarom besefte gij heel goed dat uw oude stijl zeker niet moest terugkeren, want gij hadt uw zinnen al gezet op een ministerpost. En daar is traditioneel wat meer ernst en stijl voor nodig. Vandaar dat zelfs Peter De Roover klaarblijkelijk nogal verbaasd zat te kijken naar uw hoofsheid en staatsmannelijke ernst. Ook de journalisten van dienst moesten u niet tot de orde roepen of u bij het onderwerp houden. De kameleon was verkleurd.

Maar de inhoud van wat gij zegde, die was onveranderd gebleven, en daarmee vielt gij eens te meer door de mand. Het was allemaal iets te doorzichtig. “Wij willen proberen verschillen te overstij- gen, op zoek gaan naar overeenkom- sten die er kunnen zijn, niet aan vijand- denken doen”, zo debiteerde gij zonder verpinken. Jawel, opnieuw de aloude

‘verbindings’-mantra. Haast in dezelfde adem verketterde gij dan maar weer het Vlaams Belang en het feit dat de N-VA toch met deze verkiezingswinnaar had gepraat. (Hebt gij - tussen haakjes - de koning daarover ook al aangepakt?) Ja,

gij zegde “aan de slag te willen gaan voor de bezorgdheden van de kiezers van het Vlaams Belang”, maar wat dat dan ook verbindend mag inhouden, kwamen we natuurlijk niet te weten. (En nog eens tus- sen haakjes: hebt gij die oud-ondervoor- zitster van Ecolo en nu kandidaat-rechter in het Grondwettelijk Hof die niet met de N-VA in eenzelfde ruimte wil vertoeven ook al eens op de vingers getikt voor zo’n niet-verbindende houding?)

En voorts gaaft gij nog een sneer naar De Roover door boudweg te stellen: “We moeten problemen aanpakken voor alle Belgen. (…) De N-VA stuurt aan op op- positie. Hun verhaal is al klaar, het is een verhaal van Vlamingen versus Walen.

Daar moet je als politicus echt mee op- letten.” Een Vlaams-nationalist is immers voor u per definitie iemand die mensen tegen elkaar opzet…

Jawel, zo waart gij weer als vanouds geheel uw eigen zelve. Verbinden met links en groen, maar zeker niet met rechts. Gij houdt dus gewoonweg geen rekening met hoe men ten noorden van de taalgrens en ten zuiden daarvan heeft gestemd. Een door de strot geramde paars-groene regering is voor u veel meer waard dan te proberen rekening te houden met wat de kiezer heeft ge- wild. En dat is in Vlaanderen zeker geen paars-groene regering, want die heeft hier geen meerderheid. Rood en blauw kregen een pandoering en groen bleef status quo. Dat zijn de feiten. Ik zeg u dat, als gij vandaag het signaal van de kiezer negeert, het u en de met u ‘verbonden’

partijen zuur zal opbreken over afzien- bare tijd. De burger is het zat van betut- teld te worden en telkens het opgeheven vingertje voor zijn neus te krijgen. 26 mei was nog maar een voorbode van nog veel straffer. Voor mij niet gelaten, hoor, en bij voorbaat mijn dank als gij daaraan wilt meewerken.

Dus, mijnheer de staatsman, ik zou toch maar niet alleen mijn stijl wat aanpassen, maar ook uit een ander, iets democrati- scher vaatje gaan tappen. Anders blijft gij gewoon wie gij waart. Een opgepoetst blazoen is maar oogverblinding. Goed geprobeerd, maar gij zijt toch - eens te meer overigens - iets te licht bevonden om ons met een uitgestreken gezicht blaasjes wijs te

maken.

Eerst even de politieke realiteit. Elke gouverneur heeft een kleur: Lode De Witte, gouverneur van Vlaams-Brabant, is een sp.a’er.

Ook Herman Reynders, gouverneur van Limburg heeft een sp.a-etiket. De provincies Antwerpen en West-Vlaanderen zijn in handen van de CD&V, respectievelijk met Cathy Berx en Carl Decaluwe. Blijft over: de provincie Oost-Vlaanderen, waar tot voor kort Jan Briers de benoemde gouverneur was.

Briers was op die stoel terecht gekomen op voorspraak van de N-VA, maar ondertussen is de man én met pensioen, én overge- stapt naar de CD&V. Er moest dus naar een nieuwe gouverneur gezocht worden. De vorige Vlaamse regering had daarom beslist om in de toekomst te kiezen voor een nieuwe onafhankelijke en objectieve procedure, waarbij de kandidaat vooral op basis van bestuurskennis en capaciteiten zou gekozen worden. Dat was de theorie. Want ik de praktijk zijn het nog altijd de partijen die ‘hun’

kandidaat blijven steunen. Zo eiste Gwen- dolyn Rutten dat haar Open Vld-kandidate de nieuwe gouverneur zou worden. Een andere kandidaat die hoger geëindigd was bij de selectieproeven – en een N-VA-etiket heeft -, zou dan moeten wijken.

Het kwam hierover meer dan eens tot fel- le botsingen tussen Open Vld en N-VA. We zijn ondertussen een jaar verder en er is nog steeds geen nieuwe gouverneur benoemd in Oost-Vlaanderen. De functie wordt nu - sinds 1 november 2018 - uitgeoefend door een waarnemend gouverneur.

Ondertussen moet men ook op zoek naar een nieuwe gouverneur voor Limburg en Vlaams-Brabant. De huidige gouverneurs van beide provincies hebben een sp.a-kleurtje. In het regeerakkoord van de nieuwe Vlaamse regering werd beslist dat men de oude ‘objectieve’ selectieprocedure gaat stopzetten. De gouverneurs zullen opnieuw politiek benoemd worden.

Vraag is dan: gaat men rekening houden met de bestaande krachtsverhoudingen?

De sp.a haalde in Vlaanderen bij de jong-

ste verkiezingen in mei 2019 zo’n 10 procent van de stemmen, maar had tot nu twee gouverneurs (40 procent). Met 25 procent van het aantal stemmen heeft N-VA op dit ogenblik geen gouverneur. In 2014 haalde de N-VA nog – afgerond – 32 procent van de stemmen en kon toen iemand naar voor schuiven in Oost-Vlaanderen, al had de man nu niet direct een uitgesproken N-VA-pro- fiel. Vandaag is hij federaal Kamerlid voor CD&V…

We zijn dus benieuwd wie de volgende gelukkigen zijn die zich in een gouver- neurszetel mogen neervlijen. De functie van gouverneur is aantrekkelijk: vastbenoemd tot aan het pensioen, wagen met chauffeur en vooral veel prestige. En de benoeming van een gouverneur werd in het verleden – en het zal nu niet anders zijn – gebruikt als pasmunt. Wees er maar zeker van dat bij de verdeling van de ministerpostjes in de Vlaamse regering er ook gesproken is over de verdeling van de gouverneurs.

Een van de eersten die reageerde op de afschaffing van de selectieprocedure, was sp-a’er en Vlaams parlementslid Kurt De Loor. “Dit katapulteert ons terug naar de tijd van de politieke benoemingen. De nieuwe objectieve procedure was nochtans kamerbreed gedragen”, aldus De Loor. Je moet zoiets maar durven in het openbaar verkondigen, wetende dat de twee huidige sp.a-gouverneurs politiek benoemd werden; of zou Steve Stevaert in 2005 gouverneur geworden zijn op basis van zijn capaciteiten of op basis van zijn kleur?

Is het protest van De Loor ingegeven door de vrees dat zijn partij uit de boot gaat vallen en dat N-VA en Open Vld de drie postjes gaan verdelen? Vergeet niet dat N-VA in oorsprong recht had op vijf ministers in de Vlaamse regering, maar uiteindelijk tevre- den was met vier ministerposten. Dat wordt allemaal mee op de weegschaal gelegd.

KARL VAN CAMP

De politieke benoeming van de gouverneurs

Aan het hoofd van elke provincie staat een gouverneur. In het verle- den werden die benoemd op basis van een politieke kleur. Vandaag is het de Vlaamse regering die de gouverneurs aanstelt in de Vlaamse provincies.

BRIEFJE AAN KRISTOF CALVO

Het broeikasgas van windmolens

Het is een taboethema, maar De Telegraaf schreef er eind oktober al over en Elsevier kwam er nu op terug: windmolens stoten het extreem schadelijke broeikasgas zwavel- hexafluoride uit, kortweg SF6. Dat wordt al sinds de jaren zestig gebruikt in windmolens en hoogspanningscabines om het risico op kortsluiting te beperken. SF6 veroorzaakt een veel en veel sterker broeikaseffect dan CO2 en het blijft heel lang in de atmosfeer aanwezig. Het zit binnenin de windmolens, maar zelfs de WindEurope, een belangenorganisatie van windboeren, geeft toe dat er de voorbije zes jaar in Europa minstens 900 kilo SF6 is wegge- lekt. Men voegt eraan toe dat dat ruimschoots opweegt tegen de hoeveelheid CO2 die zou vrijkomen als al de elektriciteit die nu door windmolens wordt geleverd, opgewekt zou

moeten worden door kolencentrales. Best mogelijk, maar waarom vergelijkt WindEurope niet met kerncentrales en aardgascentrales?

Misschien omdat die vergelijking dan niet meer zo gunstig zou uitvallen? En nog los van de wetenschappelijke aspecten… Waarom heeft men in de discussie over windenergie in de media nooit een kik gegeven over SF6?

Waarom werd die informatie doodgezwegen?

Het is duidelijk dat de aanbidders van de windgoden ons hebben misleid en bedrogen.

Ze zwaaien zo graag met wetenschappelijke rapporten, maar in dit debat hebben zich als gedragen als ideologen, liegende politici en profeten van obscure sektes. Welke duistere geheimen houden ze nog voor ons verbor- gen? Welke lijken gaan er nog uit de windmo- lenkast vallen?

SCEPTR

machtig nieuws

STEUN

BE39 7390 1640 4519

(BIC KREDBEBB)

(4)

GEFORCEERD

De aftelklok is in bedrijf gesteld. Na twee minuten valt de microfoon genadeloos uit.

Daarmee worden de parlementsleden dwangmatig in een keurslijf geperst. Ak- koord dat bij sommigen de bondigheid vaak ontbrak, maar dit is echt het andere uiterste. Twee minuten om een deugdelij- ke vraag te stellen, is echt wel weinig, want een motivatie opbouwen om tot een ernsti- ge vraag te komen, wordt nu echt wel heel moeilijk. Het risico op veralgemeningen of goedkope ‘éénlijners’ groeit ziender- ogen. Oorspronkelijk zou het de bedoe- ling geweest zijn dat ook ministers binnen die tijdsmarge zouden antwoorden. Maar dat lijkt niet te lukken. Maggie De Block bijvoorbeeld kreeg donderdag immers meerdere vragen van meerdere sprekers over eenzelfde onderwerp. De voorzit- ter kon niet anders dan haar een vijftal minuten spreektijd te geven. Uit dat alles blijkt dat heel die aftelkwestie een gefor- ceerde zaak is en de professionaliteit van het debat niet ten goede komt... Een tip:

misschien kunnen parlementsleden die er toch in slagen om binnen de twee minuten te blijven hun overgebleven seconden op- sparen voor een volgende vraag?

GOEDE VERGELIJKING

Jean-Marie Dedecker was het haast van- zelfsprekend niet eens met de aftelklok en de beperkte tijd van twee minuten. Hij wierp Kamervoorzitter Dewael de vergelij- king voor met het Vlaamse spelprogramma

“Blokken” en het Nederlandse “Twee voor twaalf”, waarin woorden moeten gevormd worden met respectievelijk acht en twaalf letters. Hij wilde er maar mee aantonen dat twee minuten echt wel heel kort is om een gefundeerd exposé op te bouwen. Het enige dat Dewael wist in te brengen was dat als Dedecker geen vraag kan stellen in twee minuten, het geen goede vraag is.

Ja, zo blok je natuurlijke elke kritiek af. Be- nieuwd hoelang dit karikaturale systeem zal meegaan…

GROEN IS VOOR!

N-VA dient een voorstel in om geen in- dex meer toe te passen op de partijdo- taties. Peter De Roover (fractievoorzitter N-VA) stelde vast dat er daarop positieve reacties kwamen in de Kamer en dat men daar ‘hopelijk’ een meerderheid voor vindt. Dat laatste is inderdaad nog maar de vraag, want bij Groen zal hij wellicht bot vangen. Want bij de recentste stemming over de verhoging (!) van de partijfinan- ciering voor de Kamerfracties stemde Eco- lo/Groen unaniem voor. Ja, de subsidie- slurpers krijgen er nooit genoeg van. Aan Vlaamse kant stemden enkel N-VA en VB tegen…

POLITIEKE BENOEMING (1)

En de benoemingscarrousel draait ver-

Dossier 12 december 2019

4

der. Na de aanduiding door de Kamer van Yasmine Kherbache, draagt nu ook Ecolo een kandidaat voor om in het Grondwet- telijk Hof te gaan zetelen. De Senaat moet daar nu deze week zijn zegen nog over ge- ven.

Men gaat er klaarblijkelijk van uit dat als een partij daar ooit iemand voor mocht leveren op basis van de electorale getal- sterkte, men dat voor eeuwig mag doen.

En nu dus een Ecolo-adept verdwijnt, moet er dus een nieuwe komen. Deze partij stelt dan ook Zakia Khattabi voor, de oud-co- voorzitster van de partij. Het was deze dame met een dubbele nationaliteit die onlangs niet meer met de N-VA in dezelf- de ruimte wou zitten en persoonlijk in een vliegtuig de repatriëring van een Tunesiër verhinderde.

POLITIEKE BENOEMING (2)

Om al die redenen lanceerde Vlaams parlementslid en gemeenschapssenator Karl Vanlouwe op de sociale media de campagne “Stop Khattabi”. Hij wil “Geen activiste die de juridische beslissingen tegenwerkt in het Grondwettelijk Hof”.

Zoals te verwachten staan de democra- tische lieverdjes van extreem-groen op hun achterste poten: “De N-VA maakt hier een publiek proces van een democratisch verkozen volksvertegenwoordiger omdat ze kandidaat is voor een functie. De partij probeert een kandidate de mond te snoe- ren omdat ze andere meningen heeft”, klaagt de nieuwer covoorzitster van Ecolo Rajae Maouane aan.

En ze aarzelt dan ook niet om aan de N-VA te vragen deze campagne stop te zetten. Kijk eens aan… Ge moet toch maar durven. Toen de Ecolo-jongeren een ge- fotoshopte prent verspreidden waarop Theo Francken in nazi-uniform werd af- gebeeld, was er geen vuiltje aan de lucht.

Toen mocht een democratisch verkozen politicus ‘met een andere mening’ op een hoogst bedenkelijke manier neergehaald worden.

POLITIEKE BENOEMING (3)

Het valt nu af te wachten of Khattabi het zal halen. VB en N-VA, en volgens geruch- ten in de wandelgangen ook de liberale familie, zouden tegenstemmen, zodat de vereiste twee derde meerderheid niet bereikt zou worden… En als ze het toch zou worden, zou ze dan net als Kherbache haar niet-Belgische nationaliteit ook ach- ter zich laten? In ieder geval is met deze kandidatuur nogmaals duidelijk gewor- den dat dergelijke politieke benoemingen nooit objectief zijn. De vrees is dan ook erg groot dat zelfs in een hoog arbitrerend or- gaan als het Grondwettelijk Hof het politie- ke activisme nooit ver weg is, zeker omdat Khattabi geen enkele juridische opleiding of achtergrond heeft. Waarom verbaast het ons niet dat de burger uiteindelijk zelfs zijn geloof in de rechterlijke macht verliest?

UIT DE WETSTRAAT

Citaat van de week > Joachim Coens (CD&V)

“Als alle traditionele partijen verliezen, moeten we ons de vraag stellen waar we als po- litiek mee bezig zijn en waar we beter mee zouden bezig zijn. We moeten ons bezinnen.”

Joachim Coens was nog Vlaams parlementslid toen hij na de verkiezingen in 1999 deze uitspraak deed. Ondertussen zijn we twintig jaar verder en hebben we van deze gewenste bezinning nooit meer iets gehoord. Was het omdat die er niet kwam, dat hij in 2001 ont- slag nam uit het parlement en de oversteek maakte naar een topfunctie in de haven van Zeebrugge? In ieder geval krijgt hij vandaag, na zoveel jaren, de kans om als nagelnieuwe CD&V-voorzitter de bezinning in te zetten, want de Vlaamse traditionele partijen verliezen nog steeds... Een ideale plaats om dat te doen is niet een of andere stille ruimte of een open plek in het bos, maar op de oppositiebanken. En zeker is het daarbij aangewezen om oude krokodillen à la Marc Eyskens en andere partijdemonen en kwelduivels op een afstand te houden. Hun voorhistorische gekwaak en geëmmer kan alleen maar roet in het eten gooien.

Christelijke

fresco’s beschadigd

Dit is wat overblijft van wat prachtige fresco’s moeten zijn in verschillende christelijke grotker- ken in de buurt van Aksaray in Centraal-Turkije. Afbeeldingen worden (werden) systematisch zwaar beschadigd door radicale moslims. Ook het interieur van een vroegere christelijke kerk in dezelfde regio ontsnapte niet aan het radicalisme. De Turkse overheid doet weinig of niets om

dit erfgoed te beschermen. RIRO

Steun het jarige ’t Pallieterke

‘t Pallieterke bestaat 75 jaar en dat moet feestelijk gevierd worden.

Zo kan u bij ons lekkere cava bestellen ter ondersteuning van uw ge- liefkoosd weekblad. De cava komt uit Catalonië, zodat u niet alleen

’t Pallieterke steunt, maar ook de strijd van de Catalanen voor een onafhankelijk Catalonië.

Uiteraard is dat laatste eerder symbolisch, Spanje zal niet onder de indruk zijn van de verkoop van enkele flessen cava, maar alle kleintjes helpen.

Wedstrijd

We gaan trouwens aan onze cavaverkoop een ‘wedstrijd’ koppelen. Neem een foto van uzelf of uw gezelschap, met het glas in de hand, met een cavafles en een exemplaar van ’t Pallieterke goed zichtbaar op tafel. U kan foto’s insturen tot 1 mei 2020, dus meer dan tijd genoeg om meerdere keren te toas- ten. In principe zullen de foto’s dienen voor publicatie in ’t Pallieterke, tenzij u dat liever niet wenst. Maar wie een foto instuurt, maakt alvast kans op een prijsje. Wat er zoal te winnen is, verklappen we u volgende keer.

Ondertussen zijn de eerste leveringen aan huis van start gegaan. Maar er staan nog heel wat flessen opgestapeld in mijn garage. U kan ze kopen aan 60 euro voor 6 flessen, 110 euro voor 12 flessen (+ 7 euro verzendkosten). Bestellen kan via onze webwinkel www.klauw.net of telefonisch (03.232.14.17). Betalen doet u via rekening BE63 7360 1247 8308 van de Vrienden van

‘t Pallieterke. Wie vandaag nog bestelt, krijgt de wijn geleverd voor de feestdagen.

Maar ook volgend jaar zetten we onze cavaverkoop verder. Oh ja, ook Vlaamse verenigingen die binnenkort een nieuwjaars- receptie organiseren, kunnen bij ons cava aankopen. Niet uitstellen, maar vandaag nog beslissen. Dank alvast.

KARL VAN CAMP

“We moeten

ons bezinnen.”

(5)

Actueel

12 december 2019 5

Peiling

interessanter

dan de keuze van de koning

Paul Magnette is geen steenezel. Hij heeft gespeeld, maar heeft hij nu gewonnen of verloren? Niet Open Vld, maar CD&V zal hierover beslissen. De partij is min of meer ‘te kijk’ gezet door Magnette, want ze kreeg maar een belachelijke bijrol in het vernederende script van de PS-voorzitter.

Het is uitkijken naar de volgende peiling om te weten wie in de potpourri van de formatie de klappen incasseert. Dat zal, meer dan de keuze van de koning, de politieke toekomst bepalen.

Eerst even een week achterop kijken.

Kan niet anders. Minister Koen Geens (CD&V) brandde het hele opzet van Mag- nette vakkundig af. Hij had daar genoeg redenen voor.

Beginnen we met de makkelijkste.

Paars-groen wou een versoepeling van abortus en euthanasie forceren. Zonder de tsjeven. De christendemocraten lazen gefrustreerd hoe ziekenhuizen verplicht zouden worden om euthanasie aan te bieden. In een alweer bijgestuurde nota schrapte Magnette de gevoelige passage.

Mogelijk sloeg hij met die zweep, om na- dien een pas terug te kunnen zetten en dat dan aan CD&V als een ‘toegeving’ te kunnen verkopen. Twee andere dossiers wegen inhoudelijk veel zwaarder.

Budget

Tweede matrakslag voor Geens: het gat in de hand van de socialisten. Geens zag hoe de budgetaire uitdagingen door Magnette naar de marge werden ver- schoven. Letterlijk dan. Sommige uitgaven (750 miljoen voor openbaar vervoer bijvoorbeeld) werden buiten het officiële budget geduwd door ze aan een ‘Europe- se Green Deal’ te koppelen. Een ‘echte”’

begroting leek Magnette te willen uitstellen tot 2021. En een kluwen van ‘vijf mogelijke trajecten’ moest hem toelaten om soepel om te springen met de nood

VLAAMS PARLEMENT

Zekerheden

De Oeso (niet te verwarren met het ver- kwikkende Griekse drankje) is weer langsge- komen met haar onderwijsmetingen. Er zijn dan drie zekerheden: het Vlaamse onderwijs- niveau is weer diep onder nul gezonken, over- al stijgt gehuil op en het Vlaams Parlement stelt een grote palaver in. Wat het eerste punt betreft schijnen dingen zoals leesvaardig- heid, wiskunde en wetenschappen inderdaad in vrije val te zijn en dus rijst de vraag hoe dat toch zou komen. Minister Weyts anticipeerde al op de voorspelbare opmerkingen van links dat een en ander komt door te weinig geld, maar Vlaanderen scoort vrij hoog op onder- wijsuitgaven en boert toch achteruit. Hoe dan ook is de urgentie groot en moet er alles aan worden gedaan om het zo geroemde Vlaams onderwijs weer op de allerhoogste toppen te hijsen. Voor Weyts moet daarvoor worden in- gezet op Nederlands, op een verbetering van de eindtermen en – nieuw – op “Vlaanderen- brede” proeven. Dat laatste is waarschijnlijk een eufemisme voor centrale examens wat hier in het onderwijssfeertje een groot taboe is en dus in geen duizend jaar zal worden in- gevoerd. Weyts zou ook nog een internationa- le raad der wijzen opzetten en uiteraard het

“veld” bij alles betrekken.

Alarmerend

Gezegd moet worden dat de meeste par- tij-sprekerds nogal ernstig bleven. Met uit- zondering dan van de PVDA die regelmatig door het lint ging maar niet zeer duidelijk wist te maken welk onderwijsbeleid zij dan wel voorstond, behalve dan dat er meer geld naartoe moet. Hannelore Goeman (sp.a) vond de toestand “alarmerend”. Ze gaf toe dat geld

niet alleenzaligmakend is, maar toch is men te krenterig voor onderwijs. Ze was ook de eerste om erop te wijzen dat de sociale kloof in het Vlaamse onderwijs opvallend groot is in vergelijking met andere landen. Een thema dat bleef spelen en inderdaad niet zomaar onder de mat kan worden geveegd. Elisabeth Meuleman (Groen) ging daar ook over door en betreurde bijzonder de onderzoeksuit- komst dat leerlingen geen plezier meer be- leven aan lezen. De onderwijsmens van N-VA, Koen Daniëls vond dat men leerkrachten niet met alles kan opzadelen, die moeten gewoon voor de klas kunnen staan. Hij pleitte verder voor een zeker “conservatisme” en schoot ook nog eens het – inderdaad zeer onzali- ge – concept van de “brede eerste graad” af, waar de linkerzijde zo op is gebrand.

Ook volkomen naar verwachting bracht Vlaams Belang het thema “migratie” aan de oppervlakte. Roosmarijn Beckers zag het gehele onderwijs ten onder gaan en waar- schuwde voor “Afrikaanse toestanden”.

Vruchten van decennialang wanbeleid op onderwijs – waar iets van aan is. Sihame El Kaouakibi (Open Vld) wees nogmaals op de sterke sociale kloof die het onderwijs afremt in zijn rol als sociale lift. Ze legde daarbij de vinger op de zere plek van het “watervalsys- teem”. Dat laatste is wel degelijk een van de erfzonden van ons onderwijssysteem dat nog altijd veel te star is.

Maar goed, men gaat dus de middelen beter inzetten, de latten hoger leggen, de leraren herwaarderen en ontlasten en volop investeren in, zoals Weyts het zei, Nederlands, Nederlands en nog eens Nederlands. Wat wij vanzelfsprekend toejuichen. Afspraak bij de volgende OESO-visitatie.

aan evenwicht op de begroting. Magnet- te jongleerde met utopieën, zoals zijn

‘doel’ om de werkloosheid tegen 2030 om te zetten in ‘volledige tewerkstelling’.

Geeuw. De Waalse bestuurders slaagden er de jongste twintig jaar met verve in om werkelijk geen millimeter dicht te rijden van de werkloosheidskloof met het veel beter bestuurde Vlaanderen. Geen mens die op basis van Magnettes nota’s precies kan/kon definiëren hoe dat in de praktijk kan worden aangepakt, laat staan hoeveel extra miljarden dat allemaal moet of mag kosten.

Geen mens ook die begrijpt dat de PS een werkloosheidsuitkering wil toeken- nen aan wie vrijwillig ontslag zou nemen.

Geen mens ook die weet hoe beloften zullen worden gefinancierd. Hogere sociale uitkeringen, tot boven de armoededrem- pel (1,7 miljard euro), jaar na jaar hogere minimumpensioenen (1,17 miljard euro), open kranen voor het klimaatbeleid of isolatie van overheidsgebouwen, voor het spoor, geen besparingen in ambtenaren- pensioenen of aanpak van gelijkgestelde periodes.

Rik Torfs doorprikte de Magnette-visie in twee zinnen: de rekening van zoveel gekte is voor de volgende generaties. En

“solidariteit gaat niet enkel over vandaag maar ook over morgen”.

Confederalisme is ploegenspel

En dan is er nog het derde thema waar Geens een spagaat zag met paars-groen:

de staatshervorming. Verdacht hoe weinig aandacht die passages kregen in de

duidende media. Hopelijk heeft de man die zijn mond wil spoelen met Vlaam- se tandpasta die boodschap een beetje begrepen. Ook CD&V blijft tot nader order een (voorzichtige) voorstander van confederalisme. Een ‘trage’ bondgenoot.

Maar ook die heb je nodig. Confederalis- me kan er komen door een ploegenspel, niet anders.

Het signaal van Geens was duidelijk doorgesproken met de nieuwe voorzitter Joachim Coens. In VTM Nieuws hamer- de ook die op het belang van een grote staatshervorming. “Na elke verkiezing zitten we vast. Dat is niet goed voor de samenleving en de politiek.” Ook Coens wil confederalisme op de agenda plaatsen, “maar we moeten er wel de tijd voor nemen”.

Mokerslag

De CD&V-reactie – netjes verpakt in een bedaardheid die de partij siert - kwam achter de gordijntjes als een mokerslag in het gezicht van Open Vld terecht. Ook binnen de eigen partij (Egbert Lachaert, Vincent Van Quickenborne, Francesco Vanderjeugd, de meeste kamerleden, zowat alle burgemeesters behalve die van Gent), maar ook in economische kringen en in de doorgaans blauw-vriende- lijke pers (Het Laatste Nieuws, De Tijd, Trends…) regende het kritiek.

“Hoe wil men dat financieren?”, vroeg Voka-hoofdeconoom Bart Van Craeynest.

“Een pest voor Vlaanderen”, schreef de Gentse professor arbeidseconomie Stijn Baert. “Adembenemend onverantwoord”, vond zijn Antwerpse collega Ive Marx.

“We geloven niet in Sinterklaas”, aldus de Vlaams werkgeversfederatie Voka.

“Een PS-beleid is langs Vlaamse kant niet te drinken”, schreef Daan Killemaes in Trends. “Informateur Paul Magnet- te gedraagt zich als een formateur die Vlaanderen een natte PS-droom wil doen betalen”, noteerde Marc De Vos van de denktank Itinera.

Elke criticus werd in de linkse pers meteen gekapitteld als “rechtse econoom” en geëxcommuniceerd. Maar hoeveel indruk maakt de linkse journalistiek nog op de kiezer?

Sociaal

Hebben de hierboven vermelde critici het altijd bij het rechte eind? Laten we het houden op een genuanceerd antwoord:

voor veel werkgevers zijn pakweg een- zijdig ontslag of het niet moeten overne- men van anciënniteit bij verandering van job wellicht prima. Voor veel werknemers wellicht ook. Maar een al te uitgesproken asociaal beleid is voor die kiezersgroep veel minder prettig.

Als de N-VA hierin geen evenwicht zoekt, lopen nog meer kiezers weg. De N-VA loopt in sociale dossiers op eieren.

Een meer sociale intentie loont electoraal meer dan een kus aan Voka.

Bart De Wever zat lang verstopt, maar kruipt weer op het politieke podium.

Hij wist dat de Vlaamse liberale top- pers ‘goesting’ hadden in een progressief avontuur. Maar evenzeer dat zo’n avontuur zou mislukken. En dat een paar over- lopers (de liberalen kennen iets van zo’n grensoverschrijdend gedrag) volstaan om een nieuwe regering (zonder CD&V) meteen of op een gepast moment in de

prak te rijden. De top van de blauwe partij, die “danst met de duivel” (dixit BDW), koos voor rood-groen en is nu verscheurd tussen top en basis.

In dit kader solliciteerde De Wever voor de rol van informateur. Was in de marge van dat dubieuze verhaal de uithaal van De Wever naar Open Vld nog nodig en verstandig? De partij lag al op de grond.

Gevloerd door zichzelf. Nu rest er alleen de kartelpartner CD&V om eieren mee te bakken.

Verkiezingen

We vermoeden dat De Wever uiteindelijk mikt op nieuwe verkiezingen. Maar ook na nieuwe verkiezingen heeft De Wever uiteindelijk partners nodig. Met alleen de steun van Vlaams Belang valt weinig te beginnen.

Die laatste partij moet zich constant hoeden voor uitschuivers in de marge. De strapatsen van sommige ultra’s (van Hit- lergroeters in Breendonk tot de koddige gasten als Jeff Hoeyberghs die elk op hun manier hun best doen om elk fatsoen in woord en daad te verjagen) zijn een dra- ma voor Vlaanderen, de Vlaamse beweging en de Vlaamse natievorming.

Komt de steun voor het verkiezings- scenario uit onverwachte hoek. Van de PS misschien? Dat is toch wat Bart Maddens signaleert. Als stormram tegen Vlaande- ren en behoeder van het voortbestaan van België (lees: van Wallonië) zou Mag- nette wellicht al beter scoren dan bij de jongste verkiezingen.

Peiling

Kan ook CD&V uiteindelijk gaan voor dat scenario, om dan mee het ‘trage’ confederalisme op de agenda te plaatsen?

Alleen als op electorale winst mag worden gerekend. Inhoudelijke argumenten zijn er genoeg.

Professor Herman Matthijs herinnerde er in Knack aan dat er naast de drie be- kommernissen van Koen Geens immers nog wel andere dossiers op tafel liggen, waarover noord en zuid grondig van mening verschillen: migratie, de kerncentrales na 2025, de financieringswet, de vele heterogene bevoegdheidspakketten. Het is simpel: het Belgische politiek systeem werkt niet en “een sociaaleconomisch welvaartssysteem kan maar werken als het institutioneel politiek stelsel werk- baar is.” Matthijs had het ook over een nieuwe opiniepeiling die er zit aan te komen (VTM/HLN) en waarmee de infor- mateurs Coens en Bouchez zullen wor- dengeconfronteerd. Als de resultaten dezelfde zijn als in september jongstleden,

“dan zal de kalkoen in deze kersttijden bij vele partijleiders minder goed sma- ken”, aldus Matthijs.

Als Open Vld in die peiling klop krijgt en N-VA en CD&V een mooier perspec- tief krijgen, kunnen de PS en de N-VA redelijk snel hun zin krijgen. Verliest ook CD&V, dan kan die kat in het nauw lelijke keuzes maken. Dan kunnen de radicaal Vlaamsgezinde partijen op zoek gaan naar geduld. En met argusogen volgen wat er gebeurt met een nieuwe federale regering, kleurrijk maar vergankelijk als een regenboog. In het kader daarvan wordt een volgende politieke peiling wellicht belangrijker dan de keuze van

de koning. ANJA PIETERS

(6)

Het Brutopia van Vander Taelen

Luckas Vander Taelen is in het wereldje van (Brusselse) opiniemakers een wat vreemde eend in de bijt. Anders dan de meesten durft hij de dingen benoemen, ook als ze grondig scheef zitten. Maar zo anders is hij nu ook weer niet. Want de kick van de diversiteit ervaart hij als geen ander, ook al bekent dat het pad in die richting wat hobbeliger is dan door de meesten wordt voorgesteld.

Niet toevallig verscheen zo’n anderhalf jaar geleden een interview met Luckas Van- der Taelen in dit blad. Het is een man die historisch gesproken een politiek correcte pedigree bezit (o.a. als Groen-politicus!), maar de voorbije jaren een voor die kringen atypisch geluid is beginnen ontwikkelen.

Het is hem alvast niet in dank afgenomen.

Toen hij in 2016 laureaat werd van de De Cuyper-erepenning, was bij de uitreiking niemand, maar dan ook niemand, van zijn groene kompanen van weleer te bespeuren.

Erg inclusief die groene familie.

Problemen noemen

Tal van (Brusselse) onderwerpen kaart hij in zijn vele columns aan, maar ergens ont- waren we toch die ene rode draad: noem de dingen bij naam. Is er een probleem, wel, noem dat dan ook zo in plaats van te vergoe- lijken en de feiten onder de mat proberen te vegen. Of zoals hij in zijn recentste boek (‘Ik hou van mijn stad’) zelf omschrijft: “Ik heb altijd gedacht dat het beter is over problemen te spreken dan er om ideologische redenen over te zwijgen. En het is niet omdat ik ze aanklaag dat ik aan Brussel-bashing zou doen, zoals mij al vaak is verweten.” De attitude siert hem.

Nieuw samenlevingsmodel

In dit boek (het werd afgelopen zaterdag

voorgesteld in de Brusselse vestiging van de Standaard boekhandel) duikt hij vooral de geschiedenis in. Hoe is het Brussel van weleer kunnen evolueren tot wat het vandaag is.

Zelf heeft Vander Taelen er al vier decennia in de hoofdstad opzitten (hij kwam toe als student aan de VUB), maar trok op interview met mensen die nog verder kunnen terug- blikken van Jari De Meulemeester tot Guido Fonteyn.

Het ene stuk is al wat lezenswaardiger dan het andere. En om heel eerlijk te zijn:

vrij voorspelbaar voor wie enigszins ver- trouwd is met de achtergrond van die lui.

Eric Corijn die rechtse trekjes zou vertonen, dat zou nog eens een revelatie zijn. Of neem nu deze van oud-Standaard journalist Guido Fonteyn: “Door de diversiteit en de grote bevolkingstoename is Brussel goed op weg om een nieuw samenlevingsmodel uit te bouwen. (…) ik denk dat we hier eigenlijk goed bezig zijn, ondanks de onvermijdelijke problemen.” Met de complimenten van Chi- may Bleu.

183 nationaliteiten

Vander Taelen mag zich dan al onder- scheiden van die klassieke opiniemakers die één grote Bruxellitude uitdragen, voor hen draait het om een haast hogere multi- culturele samenlevingsvorm. Alle indicaties dat het toch niet van zo’n leien dakje loopt,

moeten genegeerd of op zijn minst gemini- maliseerd worden. Op dat laatste punt ver- schilt Vander Taelen door man en paard te noemen, maar over dat Brussel van morgen komt hij toch behoorlijk in de buurt. Ook hij kickt op dat Brussel met 183 nationaliteiten en met een bevolking wiens grootouders in 60% van de gevallen elders geboren werden.

Uiterst-rechts

Diversiteit is niet enkel een cijferkwestie, je ervaart het vooral op microschaal. Zijn eigen wijk in Vorst evolueerde sterk. Zoals ook op andere plekken krijg je dan die laatste ‘Belgische’ pakweg slager of bakker die verdwijnt, en wiens plaats door ‘uitheemse’

middenstand ingenomen wordt. Nu goed, Vander Taelen vindt dit geweldig. Maar gezien de wijze waarop de demografie van deze stad evolueert, en dan kijken we in het bijzonder naar wie Brussel achter zich laat, lijkt dit toch geen globaal gedeelde overtui- ging te zijn.

In zijn bijdrage heeft Guido Fonteyn het over “uiterst-rechts” als barometer om aan te tonen dat Brussel anders is. Hij heeft gelijk, maar het is niet zozeer de politieke overtui- ging van de autochtone Brusselaar die zoveel anders is (20 jaar geleden was het VB, mede dankzij heel wat Franstalige stemmen, veruit de grootste partij in de Nederlandse taalgroep), maar wel het feit dat die Brusse- laar weg trok. “Waar iemand geboren is doet er niet toe”, jubelt Vander Taelen. “Ook al hebben ze allen een zeer verschillend verleden, ze hebben dezelfde toekomst: Brussel!”

Die Gedanken sind frei. KNIN

Dwars door Vlaanderen 12 december 2019

6 BRUSSEL

jaarlijks verslag over het taalgebruik in het le- ger ook effectief elk jaar wordt afgeleverd in de Kamer als toevoeging aan de beleidsnota, en niet meer wanneer het pas geeft voor de minis- ter. In het verleden werden die jaarverslagen gewoonweg verwaarloosd, zeker onder André Flahaut (PS). Het was zijn opvolger Pieter De Crem die, op vraag van Ponthier overigens, tij- dens een vorige legislatuur met terugwerkende kracht de ontbrekende rapporten liet opmaken en afleveren. Om dat te vermijden, werd dus voorgesteld om de minister te verplichten jaar- lijks het verslag in te dienen. Het voorstel werd goedgekeurd in commissie door VB, N-VA en CD&V. Open Vld onthield zich en de Franstalige partijen stemden samen met sp.a tegen. PS en Ecolo-Groen hebben elk drie commissieleden, maar daarvan was er telkens maar één lid aan- wezig, waardoor een ‘Vlaamse’ meerderheid van zes Kamerleden het haalde. Ook al kan nie- mand iets hebben tegen dit neutrale voorstel, toch was het hek van de dam en bewezen vooral de linkerzijde en de Franstaligen eens te meer dat het niet gaat om de inhoud, maar wel om de indiener. Zielig, toch? Het valt nu af te wachten wat in de plenaire vergadering gaat gebeu- ren, al lijkt het toch al duidelijk dat VB, N-VA en CD&V alleen zullen staan. Als CD&V na de poli- tieke matrakslagen van de poco’s het tenminste nog zal aandurven om mee met de Vlaams-nati- onalisten te stemmen. Wellicht zullen zij zich net als de Open Vld gaan verschuilen achter een onthouding. Een wet-Ponthier is wellicht nog niet voor morgen…

WAAR BLIJFT DE REACTIE?

In Bilzen werd een jonge vrouw verkracht door een Afghaan. Dat lijkt ons veel erger dan het feit dat daar een dak afbrandde van een leegstaand gebouw dat bedoeld was voor asielzoekers. Wij hopen nu dat er in de media massaal zendtijd wordt gereserveerd voor pro- gramma’s waarin de brutaliteit en de wreed- heid van Afghanen wordt aangeklaagd, hun totale verachting voor vrouwen, en voor men- senlevens in het algemeen. Als de daad van één brandstichter - die overigens nog altijd niet geïdentificeerd is - voldoende was om heel het Vlaams Belang en álle critici van het asiel- en immigratiebeleid als “geestelijke brandstich- ters” te bestempelen, waarom past men dan die logica niet toe op Afghaanse verkrachters? Dat criminele Afghaanse exemplaar in Bilzen is niet eens een alleenstaand geval. Hij is maar één van de honderden islamitische seksuele delinquen- ten in ons land. Dat is een gewogen schatting op basis van het aantal verkrachtingen per jaar en het percentage islamitische gedetineerden in onze gevangenissen.

VAN EETVELT OVER DE BELGISCHE IMPASSE

In een uitzonderlijk uitvoerig vraaggesprek met Het Nieuwsblad geeft Karel Van Eetvelt zijn visie op de oorzaken van de politieke cri- sis en op zijn remedies daartegen. Een deel van zijn kritiek kunnen we delen. Bijvoorbeeld als hij wijst op de uitwassen van de particratie.

Zijn aanval op het populisme, dat hij overigens in álle partijen ziet, lijkt ons al minder door- dacht. En zijn voorstel om te experimenteren met groepen willekeurig uitgelote burgers die het beleid zouden moeten uitstippelen, dat is in het oude Athene al uitgeprobeerd - en mis- lukt. Natuurlijk. Het is merkwaardig dat Van Eet- velt wel de vinger legt op de blokkeringen die voortkomen uit kortetermijndenken, populisme en particratie, maar dat hij de communautaire, typische Belgische blokkeringsmechanismen niet aanraakt, zelfs niet zijdelings. Hij noemt Ne- derland en Dehaene - in godsnaam! Dehaene!

- als positieve voorbeelden. Hij vindt het goed dat Dehaene “niet bezig was met zijn imago” en niet meedeed aan tv-quizzen. Maar hij verliest wel uit het oog dat het loodgieterswerk van De- haene mee aan de basis ligt van de huidige im- passe. En Van Eeetvelt gaat ook voorbij aan één van de gevaarlijkste ondermijningen van het democratische systeem: de ‘Gleichschaltung’

van de media, waardoor het debat over levens- belangrijke kwesties wordt verstikt in een door censuur en intimidatie afgedwongen kunstma-

tige consensus. Persvrijheid, een brede opinie- waaier in de media, vrijheid van meningsuiting en een open debatcultuur zijn op lange termijn onmisbaar voor het functioneren van de demo- cratie. De politieke correctheid verstikt dat al- lemaal. Maar ondanks al die problemen zou de parlementaire democratie misschien toch nog kunnen functioneren, als daar bovenop niet de rampzalige, typisch Belgische blokkeringsme- chanismen kwamen, waardoor België slechts in schijn een democratie is. In werkelijkheid is het een als democratie vermomd systeem om in een land met een Vlaamse meerderheid een Franstalig minderheidsregime in stand te houden, met Franstalige heersers die wij niet kunnen wegstemmen of electoraal afstraffen.

Vlaanderen en Wallonië zouden elk afzonder- lijk goed functionerende democratieën kunnen zijn. Zoals twee eenmotorige vliegtuigen alle- bei goed kunnen vliegen. Er zijn ook twee-, vier- en achtmotorige toestellen die heel goed vlie- gen. Maar toch alleen maar als al die motoren in dezelfde richting trekken of duwen... En dat is bij het enige toestel van Belgica United Airlines niet het geval. Daarom staat dat ding nu al een jaar aan de grond.

VAKLUI

In onze Wetstraatrubriek kon u al lezen over de kandidatuur van Zakia Khattabi (Ecolo) als rechter in het Grondwettelijk Hof. Khattabi is voormalig co-voorzitster van Ecolo. Eens te meer wordt dat een kwalijk ruikende politieke benoeming, zeker omdat de kandidaat ter zake volstrekt onbekwaam is en enkel een activisti- sche politieke agenda dient. Grondwetspeci- alist Toon Moonen zei daarover op Radio 1 in De Wereld Vandaag naar aanleiding van het gegeven dat Khattabi niet de minste juridische achtergrond heeft: “Zeer uitzonderlijk, maar het kan. Want deze rechters worden bijgestaan door topjuristen die een veeleisend examen hebben doorstaan.” Dat kan tellen! Naar verluidt wordt het voortaan zo ook mogelijk om chirurg te worden zonder diploma, want men wordt aan de operatietafel toch bijgestaan door uitsteken- de verplegers en verpleegsters. Meteen is het tekort aan chirurgen opgelost. Zo simpel is het.

Onze samenleving is knettergek geworden.

KLIMAATPLAN

De Vlaamse regering heeft op het nippertje een klimaatplan. Meer dan 350 maatregelen worden er voorgesteld. Reactie van de milieu- beweging: het is niet voldoende. Niks van aan- trekken, zelfs als de Vlaamse regering met 500 maatregelen gekomen was, zou het nog niet ge- noeg geweest zijn voor de groene jongens. En

Geef eens een

geschenkabonnement

De feestdagen komen er weer aan.

Hoog tijd om eens te beginnen naden- ken over geschenkjes en geschenken.

Aan u de keuze: of u duikt straks in de winkelende, wriemelende massa, op zoek naar de zoveelste kaars, het zoveelste zeepje of alweer een fotoka- dertje, of... u maakt het zich stukken makkelijker. Bestel de enige, echte ge- schenkbon van ‘t Pallieterke.

Maak uw vrienden, uw vriendinnen en uw kennissen blij met een abonne- ment op ‘t Pallieterke.

U kunt kiezen uit een abonnement voor drie maanden, zes maanden of een heel jaar. Zo maakt u iemand niet éénmaal, maar wekenlang blij. Bestel tijdig, zo kunnen we u nog een mooie geschenkbon opsturen. Om van dit aanbod gebruik te maken, kunt u ons telefoneren tijdens de kantooruren:

03/232.14.17. Of stuur een e-bericht naar: secretariaat@pallieterke.net.

dan komt de zwaarste klap: in Madrid is België naar de 35ste plaats gezakt in de internationale klimaatranking.

Toch effe voor alle duidelijkheid meedelen.

In Madrid wordt de jaarlijkse klimaatconferen- tie georganiseerd door de Verenigde Naties, de COP25. 25.000 specialisten zijn daarvoor vanuit gans de wereld naar Madrid afgezakt, de mees- ten per vliegtuig. In de marge van de COP25 laten allerlei belangenverenigingen zich horen.

Er is immers heel wat pers aanwezig. Als we dan het nieuws vernemen dat België van de 31ste naar de 35ste plaats zakt, dan zou je het erg- ste kunnen vermoeden. Maar die rangschikking heeft niets, maar dan ook niets te maken met de officiële bijeenkomst van de COP25 van de Ver- enigde Naties. De ‘ranking’ wordt immers opge- steld door een aantal groene en progressieve NGO’s zoals 11.11.11 en de Bond Beter Leefmi- lieu. Maar zoals het ons wordt voorgeschoteld door de media, is het precies of België gezakt is op de rankinglijst van de Verenigde Naties.

Niet dus.

ZIELIG VERTOON (AFLEVERING 7.329)

Vorige week keurden de Kamerleden in de commissie Defensie een wetsvoorstel van An- nick Ponthier (VB) goed. Zij stelde voor dat het

ONBETAALBAAR!