België - Belgique P.B.
9000 Gent X P702024
3/6148 afgiftekantoor GENT X
Deaf Cinema
NIEUWS
4
jaargang 87 - nummer 4 tweemaandelijks juli-augustus 2012
FEVLADO
Federatie van Vlaamse DovenOrganisaties vzw
NATIONAAL SECRETARIAAT Fevlado vzw
Stropkaai 38 - 9000 Gent
Tel.: 09/224.46.76 - Fax: 09/329.07.47 E-mail: info@fevlado.be
www.fevlado.be
Fevlado-Diversus vzw Stropkaai 38 - 9000 Gent
Tel. 09/228.59.79 - Fax: 09/329.07.47 E-mail: diversus@fevlado.be
AANGESLOTEN DOVENVERENIGINGEN
AALST – ‘HOOP IN DE TOEKOMST’
Contact : Roger Van Impe – Calloystraat 32 – 1790 Teralfene, fax 053/68.20.36
ANTWERPEN – ‘MADOSA’
Lokaal en secretariaat: Haantjeslei 213 – 2018 Antwerpen – info@madosavzw.be – Tel/Fax: 03.238.56.77 - www.madosavzw.be
Afdelingen: Sportafdeling ‘Dosporta’ – Jeugdclub ‘De Vlinder’ – Damesclub
‘Dodocan’ – Ontspanningsclub ‘Dovca’ – 50-plussers ‘ Dosena’ – Toneelclub
‘Andothe’ – Motoclub ‘Domocan MTC’ – Holebiworld ‘Pink’
BRUGGE – ‘NOWEDO’
Lokaal en secretariaat: Polderstraat 76a – 8310 Brugge St-Kruis – Fax: 050/67.34.31 – info@nowedo.be – www.nowedo.be
Afdelingen: Sportvereniging ‘KSKD Brugge’ – ‘Mountainbike Club’ – Wandelclub – Jeugdclub ‘De witte doordrijvers’ - Cultuur- en ontspanning ‘De zeester’ – Damesclub ‘Ladies Only!? – ’t Kompas’ – 55 plussers ‘Nowedo-senioren’ – Kon. Brugse dovenverenigingen – Brugse Gebarenkring
BRUSSEL – ‘TRED’
Secretariaat: Steven Verbeeck - Goudenregenstraat 43 - 2800 Mechelen Contact: voorzitter: ingrid.desmaele1@telenet.be of
secretaris: steven.verbeeck1@telenet.be - www.tred.be EEKLO – ‘DE MEETJESLANDSE DOVENVRIENDEN’
Lokaal: Balgerhoeke 180 – 9900 Eeklo
Contact: Raf Reyniers, Urseldorp 6 B2 – 9910 Ursel - pekkie_59@hotmail.com GENT – ‘GTG ‘
Lokaal: Stropkaai 38 – 9000 Gent – Fax: 09/343.80.04 – chantal.roose@gtg-gent.be – www.gtg-gent.be
Secretariaat: Chantal Roose – Begonialaan 15 – 9930 Zomergem
Afdelingen: Sportclub ‘KSKD Surdac Gent’ – Kinderclub ‘DoCoclub’ – Jeugdclub ‘De joker’ – Damesclub ‘Gentse damesclub ter doven’ - ‘Cultuur en Vorming’ –
Manillenkaarters – Gentse Gebarenkring
GENT - Ledeberg – ‘DE VRIENDEN VAN PRIESTER DE L’EPEE’
Lokaal: Van den Heckestraat 39, 9050 Gent-Ledeberg
Contact: Thierry Bekaert- Stijn Streuvelslaan 63, 9800 Deinze of per mail: thierrybekaert@hotmail.com - http://www.lepeetjegent.be HASSELT – ‘LIMBURGIA’
Lokaal en secretariaat: Rechterstraat 43 – 3511 Kuringen-Hasselt – Tel/Fax: 011/22.19.14 – info@vzw-limburgia.be – www.vzw-limburgia.be Afdelingen: Sportvereniging ‘Lido-sport’ – Ontspanningsclub ‘De Stille Genieters’
– 55 plussers ‘Limburgia Senioren’
KORTRIJK – ‘DE HAERNE CLUB’
Lokaal en secretariaat: Kortrijksestraat 70 – 8501 Heule – Tel/Fax: 056/36.02.32 – dehaerneclub@skynet.be – www.dehaerneclub.be
Afdelingen: Sportclub – Kaartersclub - Kinderclub ‘Dobbelsteentjes’ – Jongerenwerking – Ontspanningsclub – 55+ - Toneelclub ‘Niemand Perfect’ – Kortrijkse Gebarenkring ‘KGK’ – Stil en Blij Ieper
KORTRIJK – ‘DE GETROUWE VRIENDEN’
Contact : Freddy Haghebaert - Toekomststraat 31 - 8581 Avelgem - freddy.haghebaert@telenet.be
afdelingen : De Vurige Manillers - De Levensgenieters - De Orde van den Vlaschaard NINOVE – ‘DE DENDERVRIENDEN’
Contact : Ann Baten - Affligemstraat 7 - 1742 Ternat - fax: 053/68 29 49 - anbaten@hotmail.com - www.dedendervrienden.be
SINT-NIKLAAS – ‘DE WAASVRIENDEN’
Contact : Rony Mets, Wijnstraat 48 - 9170 Sint-Pauwels – fax: 03/777 95 13 – rony.mets@telenet.be
TURNHOUT – ‘PIRAMIME’
Lokaal en secretariaat: H. Consciencestraat 17 – 2300 Turnhout – Tel/Fax: 014/42.80.60 – info@piramime.be – www.piramime.be
Afdelingen: Sportvereniging ‘Kedosport’ – Kaartersclub ‘Kedoka’ - Biljartclub
‘Kebildo’ – Vissersclub ‘Kedovis’ – Kinderclub ‘Kedokids’ – Jeugdclub ‘De Kempen’
– Cultuur- en ontspanningsvereniging ‘Kemados’ – Bezigheidsclub ZOTTEGEM – ‘DE EGMONTSVRIENDEN’
Lokaal: Ontmoetingscentrum Leeuwergem – Gentsesteenweg 306 – 9620 Leeuwergem – anja-nick@telenet.be
FEVLADO- LEDEBEWEGING:
AFDELINGEN EN AANGESLOTEN ORGANISATIES:
• Vlaamse DovenVerenigingen E-mail: ledenbeweging@fevlado.be • Jong-Fevlado
E-mail: info@jongfevlado.com • Fevlado-senioren
E-mail: boudewyn.de.roose@telenet.be • Fevlado “Helen Kellerclub” (HKC)
E-mail: helenkellerclub@gmail.com leo.cleyman@telenet.be
• Fevlado-Ontspanning
E-mail: ledenbeweging@fevlado.be Stropkaai 38 - 9000 Gent
Tel.: 09/224 46 76 Fax: 09/329 07 47
• Vlaamse Doven Sportbond vzw (VDSB) E-mail: annsmets68@gmail.com
Noorderbiesten 32
9810 Eke (Nazareth)
GSM 0478-65 36 96
VOORWOORD
Inhoud
Thema “Deaf Cinema” ... 2
WDD Leuven ... 6
Dove ondernemers in Vlaanderen: Jan Van Den Braembussche ... 7
Wat met gebarentaal bij jonge dove kinderen met een CI ... 9
Jongerenkrant ... 11
INSCHRIJVEN: Deafhood 1.3 ... 15
INSCHRIJVEN: VGT Doe Mee ... 15
Steeds meer dove doctoraalstudenten: Annelies Kusters... 16
Projecten van Fevlado en Fevlado-Diversus ... 17
Interview met Frank Van de Perre ... 18
Ledenbeweging: Seminarie voor dove senioren in Kopenhagen ... 20
75- jarig bestaan Meetjeslandse Vrienden ... 22
Familienieuws ... 22
2 20
Beste lezers,
Als er nog mensen zouden twijfelen aan een “levende” Dovengemeenschap – wees daar maar zeker van ! Ik ben nu bijna 5 maanden voorzitter van Fevlado vzw en kan al met 100% zeker- heid zeggen dat er heel veel leven zit in de Vlaamse Dovengemeenschap, zowel bij jong als oud.
Voor de oudere doven, onze senioren, is het aanbod nu groter dan vroeger en wordt er nu ook op Europees vlak meer aandacht besteed aan deze grote “actieve” groep. Op 18 mei 2012 gingen een paar doven naar Kopenhagen voor het seminarie rond Actief Ouder Worden. Het verslag daarvan kunnen jullie lezen in deze Dovennieuws.
Op bestuursvlak zijn we ook niet stil blijven zitten en werden er heel wat vergaderingen gehou- den en goede afspraken gemaakt. Er is ook begonnen met de verjonging van onze bestuursor- ganen, met de verbetering van onze reglementen, met aanpassingen van onze begroting.
De crisis dat houdt ons niet tegen om voluit vooruit te gaan – diverse projecten zoals Deaf Ci- nema, Afstandstolken, Dove Ouders, .. zijn nu in volle ontwikkeling terwijl achter de schermen ook veel voorbereidingen gebeuren rond belangenbehartiging, nieuwe website, toegankelijk- heid, ...
Op 15 april 2012 was Fevlado één van de stichtende leden van het nieuwe CEAD (Central European Alliance of the Deaf) dus wij blijven steeds een actieve rol spelen in Europa ! Maar ons belangrijkste doel blijft wel de Dovengemeenschap in Vlaanderen ! Daar moeten we altijd aandacht voor blijven hebben - de werking van VDV (Vlaamse Doven Verenigingen) bin- nen de vzw Fevlado is nu opnieuw actief en we hopen dat we samen met onze leden en onze aangesloten organisaties op een positieve manier kunnen blijven doorwerken.
Binnenkort is het Werelddovendag (29 september 2012) in Leuven en graag zie ik iedereen dan terug op dat jaarlijks feest van de Dovengemeenschap! En ondertussen nog een prettige vakantie in juli en augustus en nog veel leesgenot met deze editie van Dovennieuws.
Andre Lathouwers Voorzitter Fevlado vzw
18
Wereldwijd worden verschillende filmfestivals georganiseerd door doven (bijvoorbeeld Deaf in the Picture in Amsterdam), waar de dove filmmakers hun eigen producties vertonen. Binnen de Do- vengemeenschappen staan deze films bekend als “Deaf Cinema”. De grote groei van films gemaakt door dove filmmakers vloeit voort uit de emancipatie van de doven en wereldwijde erkenningen van de gebarentalen. Ook het feit dat het medium film het mogelijk maakt om de waarden van de dovencultuur uit te drukken, draagt bij tot het groeiend aantal films door dove filmmakers.
Wist je dat... de allereerste filmproductie ooit ge- maakt door doven dateert van 1913. ‘The Preserva- tion of Sign Language’. Dit stille politieke filmpamflet van 13 minuten werd gemaakt door George Veditz, de toenmalige voorzitter van de National Association of the Deaf in de Verenigde Staten. Daarin uitte Ge- orge Veditz, in naam van de dovengemeenschap, zijn bezorgdheid over het verdwijnen van hun gebaren- taal en hun cultuur door het oralisme die toen heerste in de Verenigde Staten. De bedoeling van deze eerste filmproducties was het doorgeven van de dovencul- tuur aan de volgende generaties en het bevorderen van de gebarentaal. George Veditz in zijn film: “Zo- lang er dove mensen op aarde zijn, zullen we gebaren hebben, en zolang we onze films hebben, kunnen we onze prachtige gebarentaal bewaren.”
De groei van het aantal filmproducties gemaakt door dove filmmakers is ook deels een reactie van de doven op de ver- keerde beeldvorming van doven in vele Hollywoodfilms. In de Hollywoodfilms worden de doven meestal geportretteerd als geïsoleerde, triestige personen met een groot verlangen te kun- nen horen en als individuen die enorm afhankelijk zijn van de horenden. Denk hierbij vooral aan de befaamde film ‘Children of a lesser god’ van 1986 (waarvoor dove actrice Marlee Matlin een oscar kreeg voor beste vrouwelijke hoofdrol).
Sinds 1902 werden meer dan 150 films geproduceerd door Ame- rikaanse horende filmmakers die dit eenzijdig beeld ophangen en zo het beeld van de maatschappij over doofheid en doven bepalen. Er zijn bijna geen verwijzingen naar het feit dat er een dovencultuur bestaat met een eigen taal, kunstvormen en waardevolle tradities.
Deaf Cinema is in die zin dus perfect te vergelijken met andere soorten onderdrukte cinema zoals Gay/Lesbian Cinema, Jewish Cinema, en natuurlijk Black Cinema. Immers, al deze cinema’s van minderheidsgroepen zijn bedoeld als een verzet tegen de dominante filmindustrie (dat vooral uit Hollywoodfilms bestaat) en het behoud van hun onderdrukte cultuur. Deaf Cinema is ook bedoeld als een verzet tegen de huidige beeldvorming van do- ven in Hollywoodfilms en vormt een soort culturele strijd tegen de onderdrukking.
AANRADER:
Coming Out, gemaakt door dove Britse filmmaker Louis Neethling (2006)
In deze kortfilm zit een bijzondere verwijzing naar een andere ‘onderdrukte’ minderheidsgroep. In de film geeft een dove jongen aan zijn horende moeder toe dat hij doof is, op dezelfde wijze als een zoon aan zijn moeder zou vertellen dat hij op mannen valt. In de film wil de moeder in eerste instantie niet toegeven aan de beken- tenis van haar zoon, ook al blijft haar zoon volhouden dat hij absoluut doof is en niet moeders ‘speciale’ jongen.
Deze film is niet alleen herkenbaar voor homoseksuelen die uit de kast komen, maar ook voor doven die hun dove identiteit en/of gebarentaal en de dovencultuur ontdekken.
(Link: http://www.youtube.com/watch?v=K3ai5IVfFdE)
De erkenning van Deaf Cinema als een volwaardige cinema is be- langrijk om vooral twee redenen: (1) het vertonen van de juiste beeldvorming van de doven en hun cultuur en (2) het behoud van hun taal en hun cultuur. Met de erkenning van Deaf Cinema, zouden er ook meer subsidies vrij komen voor de productie en de distributie van films en documentaires uit Deaf Cinema. Dit bevordert alleen maar de verdere groei van dove filmmakers.
WIL JE MEER WETEN OVER DEAF CINEMA?
Kom dan naar de lezing van Jorn Rijckaert (dove filmmaker uit Vlaanderen) en Louis Neethling (Britse filmmaker uit Groot-Brit- tannië) op Werelddovendag!
DOEL VAN VISUAL BOX
In 2011 werd Visual Box vzw opgericht door een groep dove vrijwilligers onder leiding van Jorn Rijckaert met als doel een betere erkenning van Deaf Cinema in Vlaanderen en wereldwijd. Deze organisatie heeft als belangrijkste doel Deaf Cinema een nieuw leven in te blazen in Vlaanderen en doet dit aan de hand van vier beleidsaspecten: Productions, Distributions, Academy en Lobby.
Met Visual Box doelen we ook op netwerken met dove filmmakers wereldwijd. Op die manier werken we samen aan de volwaardige erkenning van Deaf Cinema als genre met een meerwaarde binnen de filmtheoretische studies en de filmwereld.
TE VERWACHTEN!
Nu biedt de VRT haar kinderjournaal, Karrewiet, ook getolkt in Vlaamse Gebarentaal aan. Maar wie droomt nu niet van een eigen tv- programma voor de Vlaamse Gebarentaligen? Vlaams minister voor media, Ingrid Lieten, en haar kabinet subsidiëren de opstart van eigen gemeenschapsmedia voor de Vlaamse Gebarentaalgemeenschap. Met deze subsidies organiseerde Visual Box voor de eerste keer een toegankelijke filmopleiding voor de Vlaamse Gebarentaligen: Visual Box Academy 2012. Voor de reacties verwijzen we graag naar de volgende bladzijden. In deze opleiding kregen de cursisten opleiding in de praktijk van het film maken, zoals het sce- narioschrijven, regisseren, produceren, opnames maken en monteren. Dankzij de lesgever Jorn Rijckaert die een filmopleiding aan
de Universiteit Antwerpen volgde werden de cursisten klaargestoomd om eigen gemeenschapsmedia te realiseren (onder andere nieuws, talkshow, jeugdprogramma’s en humoristische programma’s) in het najaar 2012!
Deze eigen gemeenschapsmedia in VGT versterken de identiteit van onze gemeenschap en zijn de krachtigste manier om de alge- mene beeldvorming over de doven en Vlaamse Gebarentaal bij te stellen, en het brede publiek correct te informeren.
Kijk dus in het najaar naar onze nieuwe gemeenschapsmedia die misschien ooit een TV-programma worden!
De vier beleidsaspecten van Visual Box vzw
Wil je ook graag een filmopleiding volgen? Of voel je gewoon de kriebels om mee te doen (acteren, decorbouw, make-up, montage, camerawerk, etc.)? Of wil je op de hoogte blijven van de activiteiten van Visual Box? Surf dan gerust naar www.visualbox.biz of mail naar info@visualbox.biz.
• Documentaire “5 jaar erkenning VGT” - te koop voor 7 euro bij Fevlado-Diversus
• Kortfilm “Afstandstolken” - te bekijken op website van Cera
• Documentaire “Ik ben ook een mens” - te koop bij Acco-winkels
Visual Box heeft al twee documentaires en één kortfilmpje gerealiseerd:
Diane Boonen - Module 1: Scenario & Redactie Het was boeiend om Deaf Cinema te situeren in de gehele filmgeschiedenis. We leerden in de les de grens tussen de films als industrie (zoveel mogelijk winst maken en verkopen) en films als onderdeel van een cultuur, en wat voor invloed deze positionering van films heeft op de maatschappij. Zo vertonen oude Hollywoodfilms een dominante ideologie (veel Ameri- kaanse vlaggen en duidelijke scheiding van wat goed en wat slecht is). Black Cinema bijvoorbeeld staat daar tegenover. Black Cinema wilde typische oude Hollywoodse beeldvorming over
“zwarten als slechteriken” veranderen. Interessante parallellen tussen Black Cinema en Deaf Cinema werden goed uitgelegd door de lesgever. We kregen ook les in de verschillende stappen om een scenario uit te schrijven. Zo moeten we goed nadenken over vanuit welk “premisse” (een idee) we willen vertrekken om een televisieprogramma te schrijven en welke doelgroepen we daarmee willen bereiken. Ik zou graag meewerken aan het redactiewerk van onze gemeenschapsmedia. Mijn droom is ook om ooit een presentatrice of interviewster te worden en ik hoop dit hier te doen.
Pascal Giovanardi - Module 1: Scenario & Redactie We kregen les over verschillende soorten televisieprogramma’s en een opleiding in het schrijven van een televisieprogramma.
Het was een leuke les want we moesten zelf bedenken wat we op onze televisie zouden willen zien. Ik koos voor het genre infotainment, een combinatie van een informatief televisiepro- gramma met humor en entertainment. Dit past meer bij mij, want ik breng mensen graag aan het lachen, maar ik hoop ook via deze manier de kijkers te doen beseffen dat wij de doven ook maar gewone mensen zijn.
Kimmie Dult - Module 1: Scenario & Redactie
Ik vond een praktijkles waarin we moesten leren samenwerken met de filmcrew uit module 3 heel tof. Eerst moesten we een
VISUAL BOX ACADEMY 2012
REACTIES VAN CURSISTEN
interview (in de stijl van een talkshow) organiseren. Op korte tijd moesten wij, de redacteurs, snel bespreken welk vragen en interviewtechnieken we gingen gebruiken. De tweede opdracht was voor de blauwe achtergrond te presenteren in Vlaamse Gebarentaal aan de hand van een autocuetekst. Ik heb hier geen ervaring mee, dus het was niet gemakkelijk. Toch veel bijge- leerd. Als laatste opdracht moesten we een straatinterview doen buiten met een tolk. We moesten gepaste mensen selecteren en een vraag stellen. Deze opdrachten gingen vooral om het leren samenwerken met de cameramannen. Ze zeiden onder andere dat ik geen sierraden of hoge hakken mocht dragen (want ik ben groter dan de mensen die we interviewden en dit oogde niet mooi in beeld). Ik hoop op een rol in een talkshow van Visual Box, in dezelfde stijl als Oprah!
Serge Vlerick - Module 2: Regisseur & Producer + Module 3:
Filmcrew
In de les van filmanalyse bespraken we verschillende beeldpa- rameters (zoals beeldgrootte, camerahoogte, etc.) en montage- technieken. Dat was interessant omdat ik daar nog niet volledig van bewust was wanneer ik naar een film kijk. We mochten ook zelf eens een kortfilm maken en we moesten verschillende cameratechnieken en montagetechnieken toepassen. Ik was ook verbaasd dat het niet zo efficiënt is om iets te filmen. Je moet genoeg filmen zodat je genoeg materiaal hebt voor de mon- tage. We leerden ook dat we veel geduld moeten hebben met het opstellen van de belichting en die les kon ik goed gebruiken voor mijn job als tolk op de VRT.
Annelies Isenbaert - Module 2: Regisseur & Producer + Mo- dule 3: Filmcrew
We leerden over het verschil tussen een regisseur en een producer, namelijk dat de producer vooral verantwoordelijk is over verschillende organisatorische zaken zoals de planning, het budget, locatiescouting, materialenbeheer, casting (acteurs en Samen met Fevlado organiseerde Visual Box in het voorjaar een filmopleiding voor Vlaamse Gebarentaligen. Dit is de eerste toegan- kelijke filmopleiding in Vlaamse Gebarentaal ooit in Vlaanderen. In deze opleiding kregen de cursisten een filmopleiding van Jorn Rijckaert, specifiek toegepast op het maken van eigen gemeenschapsmedia. Hieronder de reacties van enkele cursisten.
actrices zoeken), kledij, enzovoort. De regisseur houdt zich meer bezig met de creatieve kant, zoals nadenken over het beeld en hij werkt nauw samen met de acteurs zoals het zoeken naar een bepaalde emotie (bv. boosheid). De producer en de regisseur zijn allebei dus even belangrijk en moeten elkaar goed aanvul- len. De lesgever was ook een aangenaam persoon om naar te luisteren, omdat hij goed uitlegde in gebarentaal met veel voorbeelden. Er was ook veel interactie in de groep en groeps- werken. Ik heb ontdekt dat producer mij het best ligt, toch wil ik beide rollen eens uitproberen. Ik wil later ooit graag films maken voor horenden, zodat ze ons zien als gewone mensen en dat we veel dingen kunnen.
Daan Verstraete - Module 2: Regisseur & Producer + Module 3: Filmcrew
Ik heb heel veel bijgeleerd over het werken met de camera, be- lichting en montage. Het moeilijkste stuk was over de belichting.
Ik dacht dat het gemakkelijk was, maar dat is niet zo. We moes- ten bijvoorbeeld leren hoe acteurs te belichten zonder te veel last te hebben van schaduwen. Heel veel werk! Ik heb ook veel bijgeleerd over camerastandpunt, camerahoogte, beeldgrootte, enzovoort. Het werken met de camera doe ik het liefst. Als je er meer wilt over weten moet je meedoen met Visual Box!
Jan Verhoeven - Module 3: Filmcrew
Vroeger heb ik als amateur ook zelf wat gefilmd en gemonteerd.
Dankzij de lessen van Jorn heb ik zelf heel veel bijgeleerd, zoals de beeldcompositie (zoals plaatsing van mensen in het beeld) en découpageregels. We hebben zelf in de les een kortfilm moeten opnemen en monteren en ik weet nu op welke zaken we moeten letten! Het belangrijkste dat ik geleerd heb, is dat er een goede samenwerking moet zijn binnen de filmcrew. In
onze gemeenschapsmedia zou ik graag verder met de camera werken en monteren. Het is een sociale bezigheid en dat trekt mij aan! Ik heb veel zin en motivatie om mee te doen aan het tot stand brengen van onze eigen gemeenschapsmedia en een film te realiseren met een voltallig gebarentalige ploeg. Dit zou ook interessant moeten zijn voor de horenden. We gaan eerst klein proberen te beginnen en hopelijk groeien we in de toekomst!
Sammy Van Landuyt - Module 3: Filmcrew
Het is een mooi project van Visual Box om eigen gemeen- schapsmedia op te richten. Ik wil daar aan meewerken en daarom schreef ik me in voor de lessen. Ik heb heel veel bijge- leerd over het concept van Deaf Cinema en op technisch vlak zoals het camerawerk en de belichting. Het is heel aangenaam om een filmopleiding te volgen in gebarentaal samen met an- dere doven, in de plaats van een boek hierover te lezen of les te krijgen van een horende lesgever. Ik wil eerst dit huidige project van Visual Box mee helpen realiseren, maar later wil ik graag het nieuws en informatie over doven hier in Vlaanderen en het buitenland bezorgen aan het publiek via een programma van Visual Box, zoals H3 doet.
Daria Tolstykh - Module 3: Filmcrew
De praktijkles samen met presentatoren uit module 1 was heel leuk omdat we zelf eens mochten filmen, zelf voor de belichting moesten zorgen en zelf moesten omgaan met een presentator.
Ik heb eigenlijk ontzettend veel bijgeleerd. Ik besef nu pas dat opnames maken, belichting en monteren niet altijd even ge- makkelijk is als men denkt. In onze nieuwe gemeenschapsmedia van Visual Box wil ik graag verder filmen en monteren omdat ik meer ervaring wil opdoen en omdat ik het filmen en monteren sowieso al heel tof vind.
Dit jaar gaat Werelddovendag door in Leuven, meer bepaald op de campus van de Universiteit van Leuven. Centraal punt is de ALMA. Daar vindt de infobeurs plaats, kan je iets eten en drinken, is er kinderopvang, …
Het thema dit jaar is “Deaf Cinema”. Voor dit thema werkt Fevlado-Diversus samen met Visual Box. In de voormiddag is er een interessante lezing van Jorn Rijckaert over Deaf Cinema. In zijn lezing zal hij uitleggen wat Deaf Cinema juist is. Waarom en waar zie je dat? Als gastdocent hebben we Louis Neethling uitgenodigd, dat is een gekende Britse dove filmmaker.
Naast de studievoormiddag en de gebruikelijke infobeurs is er nog een ruim en boeiend programma:
- dove kunstenaars stellen hun werk tentoon in de universiteitsbibliotheek;
- workshops tekenen en werken met kleisculpturen onder leiding van dove kunstenaars;
- een lezing over afstandtolken;
- een panelgesprek over gemeenschapsmedia;
- het VGTC zal samen met de VRT een workshopje geven over het project VGT op VRT;
- initiatie VGT voor horenden;
- initiatie International Sign Language voor doven - fotozoektocht in hartje Leuven;
- spel zonder grenzen door Jong Fevlado (namiddag);
- enzovoort …
In de volgende editie van Dovennieuws kan je het volledige programma lezen. We willen WDD zo toegankelijk maken voor iedereen en er is echt voor elk wat wils. Voor het comfort hebben ook een volledige ondergrondse parking gereserveerd op 50 meter van de locatie. Ook is er kinderopvang voor de kleinsten (-6j).
De deuren gaan open om 9.30 uur en de studievoormiddag begint om 10 uur. Einde is voorzien om 23 uur. Zoals altijd kunnen jullie tijdens de pauzes lekker eten aan democratische prijzen.
De inkom bedraagt 5 euro voor leden van Fevlado (op vertoon van Dovenpas). Niet-leden betalen 10 euro. Voor kinderen tot 15 jaar is de inkom gratis.
Hou 29 september vrij in jullie agenda!
Het zal een boeiende en toffe dag worden. Werelddovendag in hartje studentenstad Leuven!
WDD LEUVEN – DEAF CINEMA
29 september 2012
DOVE ONDERNEMERS IN VLAANDEREN:
Jan Van Den Braembussche, steenkapper
Dovennieuws: Misschien kan je om te beginnen wat over jezelf vertellen?
Jan Van Den Braembussche: Ik ben Jan Van den Braembussche, binnenkort 53 jaar en gehuwd met Marina Demunter en vader van 3 volwassen kinderen (Stephanie 32 jaar en huisdokter, Mat- thew 30 jaar en zelfstandig steenkapper in mijn bedrijf, Sharon 28 jaar en verpleegster), tevens opa van momenteel 3 kleinkin- deren en in verwachting van 2 bijkomende.
DN: Waar heb je school gelopen en welke opleiding heb je gevolgd?
JVDB: Ik volgde eerst kleuter en deels lager onderwijs in Eeklo waarna ik op 8-jarige leeftijd naar Spermalie ging waar ik de opleiding schrijnwerker volgde. Ondertussen volgde ik avond- school in boekhouden en bouw in Brugge.
DN: Je hebt een eigen zaak, hoelang al?
JVDB: Nadat ik afstudeerde, werkte ik eerst een 3-tal jaar in een meubelbedrijf en daarna kwam ik alsnog in het familiebedrijf waarin ik van kleins af opgroeide. Op 3 januari 1981 begon ik als zelfstandig vennoot in de ondertussen hervormde BVBA die indertijd op naam stond van mijn vader.
DN: Kan je iets meer over je bedrijf vertellen? Hoe is dat ont-
staan en waarom wou je zelfstandig beginnen?
JVDB: Ons bedrijf is eigenlijk begonnen in de jaren 30 door mijn grootvader Jozef, eerst vooral met bouwmaterialen. De aanvoer gebeurde door binnenschepen waarvoor wij een eigen loskaai hadden.
Er werkten 3 zonen van Jozef in het bedrijf waaronder mijn vader Arthur. Zowel mijn vader Arthur als mijn oom Albert wilden op hun eigen beginnen. Daarom kocht mijn vader in 1963 een stukje grond waar nu de bvba gevestigd is naast de magazijnen en loskaai met kraan van grootvader Jozef. Deze werden dan door mijn oom Albert overgenomen. De derde broer Georges werkte zich na een tijdje uit het bedrijf. Omdat de zaak van Albert bleef groeien moest hij uitwijken en zo begon hij 1 km verder een nieuw bedrijf begin de jaren 70 (momenteel Bouwpunt Van Den Braembussche en betoncentrale). In 1963 nam mijn vader er naast de verkoop van vloer- en wandtegels ook dakwerken en steenhouwerij bij.
Mijn vader had natuurlijk ook meerdere kinderen… Daarom nam mijn zus Annie begin de jaren 70 de vloer- en wandtegels over en begon ook 1 km verder een nieuw bedrijf (momenteel D.Tegels) terwijl mijn broer Nestor naast ons bedrijf een zaak in grafzerken en open haarden met sierschouwen opstartte (momenteel afbouwend en stoppend wegens pensioen en uitgebrand gebouw). Zo werd in 1979 de huidige bvba Van den Braembussche-Goossens opgericht door mijn vader en schoon- broer Eric. Ik kwam in 1981 in het bedrijf en begin 1990 werd ik zaakvoerder nadat mijn vader volledig uit het bedrijf ging op 80-jarige leeftijd.
De dakwerken werden al vroeg afgevoerd en er werd volledig op steenhouwerij gericht. Aanvankelijk waren de beginjaren
’80 nog zwak voor 3 man, maar na de opkomst van nieuwe diamantwerktuigen en machines werd graniet bewerken zoveel gemakkelijker en is de opkomst van natuursteen enorm om- hoog gegaan met keukenbladen, gevels en andere.
DN: Wat zijn de pluspunten aan een job als zelfstandige? Je mag uiteraard ook de minpunten vertellen?
JVDB: De vrijheid van werken en vooral de voldoening bij ge- slaagde projecten ! De meeste kleine zelfstandigen of bedrijven maken van hun werk min of meer een hobby of omgekeerd!
Minpunten zijn het risico dat je moet nemen bij sommige pro- jecten en dat er geen vaste uren zijn.
DN: Heb je als doof persoon qua communicatie met je klan- ten soms hindernissen of valt dat mee?
JVDB: Met de meeste aannemers heb ik geen probleem omdat zij me kennen en ik hen, het voordeel is wel dat ik goed kan liplezen. Bij particulieren valt dit soms tegen en zeker bij Neder- landers wegens hun andere spraakvorm. We hebben ook veel Nederlanders over de vloer omdat wij dicht bij de grens wonen en we regelmatig projecten in Amsterdam, Rotterdam of verder doen.
DN: Fevlado werkt nu samen met de overheid om een nieuw project afstandstolken op te richten. Dit zou handig zijn voor dove zelfstandigen, eindelijk toegankelijke communi- catie met klanten. Zou je dat goed kunnen gebruiken binnen je bedrijf?
Voor elke editie van 2012 interviewt Dovennieuws een dove zelfstandige. Deze keer sprak Maddy Bonte met Jan Van Den Braembussche.
Interview door Maddy Bonte
JVDB: Moest dit 20 – 30 jaar geleden bestaan hebben zou ik dit zeker gebruikt hebben! Nu is mijn bedrijf zodanig gereorgani- seerd met de volgende generatie zodat de meeste klanten via mijn schoondochter, zoon of neven gaan. Aannemers komen nog wel bij mij.
DN: Sommige zelfstandigen klagen over de papiermolen met alsmaar strengere vereisten, ervaar je dat ook of is dat overroepen?
JVDB: Ja, de digitale papiermolen is enorm nu. Vanwege de overheid komt er nu hopelijk eindelijk beterschap denk ik en er gebeurt nu veel meer elektronisch (digitaal) maar het blijft veel werk. De opkomst van de PC heeft zeer veel veranderd. Via onze website www.steenhouwerij.be krijgen we ook enorm veel prijsvragen die behandeld dienen te worden en waarvan er 10 tot 20 % eigenlijk omgaat in werk. In de beginjaren vroeg men zelden prijzen en bestelde men gewoon, nu vraagt men al een prijs voor één dorpeltje of tablet van 10 euro….
Ook op gebied van nieuwe richtlijnen van de overheid komt er heel wat bij kijken. Je moet steeds alles goed kunnen volgen en ook veel lezen in tijdschriften en tipadviezen voor zelfstandigen.
Daar kruipt er ook wat tijd in.
DN: Zelfstandige doven kunnen in aanmerking komen voor financiële steun door de overheid zoals tolkuren A, hulpmid- delen ... Gebruik je ze?
JVDB: Enkel voor hulpmiddelen momenteel, de tolkuren gebruik ik vooral in privékwesties en voor mijn functies in de dovensport.
DN: Krijg je veel dove klanten over de vloer? Krijgen ze spe- ciale aandacht of is elke klant gelijk voor jou?
JVDB: Ja, het is steeds plezant om dove klanten te ontvangen maar op gebied van service moeten ze gelijk blijven met andere horende klanten. Maar het is voor ons beiden wel vooral een kwestie van vertrouwen daar onze wereld klein is. En als alles in gebarentaal kan verlopen maakt het dit zoveel leuker.
Wat wel soms gebeurt, is dat het napraten kan uitlopen maar dit is typisch in de dovenwereld…
Ik heb in al die jaren ook steeds graag dove werknemers aan- genomen in het bedrijf, vooral hen die ik goed ken en op dat moment geen werk hadden. Momenteel werken er 5 van de familie plus één horend personeelslid.
DN: Je beroep is geen job van nine to five. Hoe of wanneer probeer je tijd te maken voor je gezin en je hobby’s?
JVDB: Ik heb steeds tijd vrij gemaakt voor mijn andere hobby, namelijk sport; nu vooral met mijn bestuursfuncties in de dovensport maar ook als volleybalscheidsrechter in de horende
wereld. Het betekent wel soms korte nachten maar het geluk van een familiebedrijf is dat mijn afwezigheid hier kan opgevan- gen worden.
DN: Zijn er toekomstplannen binnen je zaak?
JVDB: Ja, in dit familiebedrijf werken ook mijn zoon en schoon- dochter naast mijn 2 andere neven van mijn gepensioneerde schoonbroer. Zij zijn de 4de generatie momenteel.
DN: Wat zou je dove mensen aanraden als ze ook een zaak willen opstarten?
JVDB: Ik heb het geluk gehad om gewoon het bedrijf over te nemen van mijn vader en dat er ook horende familieleden wer- ken. Nochtans blijft het een opdracht die voor ons doven niet te onderschatten is. Vertrouwen is belangrijk in medevennoten en leveranciers. Ik heb echter nog meer bewondering voor andere dove zelfstandigen die uit het niets een bedrijf begonnen zijn en die ook goed gekend zijn. Zij trekken volledig zelf hun plan wat een groot verschil is met mijn bedrijf. Een goede boekhouder die echt te vertrouwen is, is hier dan ook zeer belangrijk maar ook moeten wij doven de situatie goed opvolgen.
Ik wens er nog iets extra bij te voegen: jaren geleden heb ik een interview moeten doen voor een tijdschrift van UNIZO, Z.O.
magazine, en daar heb ik de wens uitgedrukt om eventueel een organisatie op te richten voor dove zelfstandige ondernemers.
Als reactie op dit interview kreeg ik enkele onbekende dove zelfstandigen zoals een bakker-traiteur en iemand die ook een zelfstandig bijberoep uitoefent. Ik heb echter nooit de tijd gehad om zoiets te kunnen starten. Het blijft een droom dit te doen, zeker in deze tijd met de niet te onderschatten administratie van de overheid, om zo onze problemen te kunnen uitwisselen. Ook zie ik dat er meer en meer dove zelfstandigen zijn waarvan we geen weet hadden zodat de groep dus echt groot kan worden.
Ik hoop dat Fevlado het initiatief kan nemen om zoiets te starten en ik wil daaraan wel meewerken op gebied van informatie.
DN: Alvast bedankt voor dit interview!
JVDB: Heel graag gedaan
Jan als scheidsrechter op de Deaflympics 2009 te Taipei Ontvangst bij de Gouverneur van West-Vlaanderen in 2010
Dovennieuws: Liesbeth, vanwaar komt je interesse in het onderwerp?
L. Matthijs: Ik studeerde orthopedagogie aan de VUB en kwam daar, via de lessen van Gerrit Loots, in contact met VGT en Dovencultuur. Ik liep stage in de dovenschool van Kasterlinden waar ze volop het bilinguale-biculturele model aan het uitteke- nen waren. Daarna volgde ik nog een postgraduaat antropolo- gie. Toen de Rotary wat later onderzoeksgeld vrijmaakte, startte ik een doctoraatsvoorbereiding binnen de vakgroep klinische en levenslooppsychologie aan de faculteit psychologische en edu- catiewetenschappen van de VUB. En dat doctoraat, waarvan Gerrit Loots de promotor is, zal hopelijk volgend jaar afgewerkt zijn!
Dovennieuws: Waar gaat je doctoraat precies over?
L.Matthijs: Het onderzoek waar ik tijdens mijn doctoraat aan werk heeft als titel ‘Wat met gebarentaal? Een longitudinaal onderzoek naar de intersubjectieve ontwikkeling en taalontwik- keling bij jonge dove kinderen met een CI’. We willen kijken hoe de communicatie tussen moeder en kind verloopt. Ik richt mij hierbij vooral op de kwaliteit van de interactie tussen moeder en kind en de rol van visuele communicatiestrategiën hierin.
Kimberley Mouvet – een andere doctoraatsstudente - bestu- deert de invloed van de communicatie op de taalontwikkeling van het kind.
Er zijn steeds meer personen uit de medische wereld (dokters, logopedisten,…) die beweren dat Vlaamse Gebarentaal niet meer nodig is in de opvoeding en ontwikkeling van dove kinde- ren. Want de meeste van die kinderen worden vroeg geïmplan- teerd en worden steeds meer vergeleken met horende kinderen;
ze moeten vooral zoveel mogelijk oefenen met het gesproken Nederlands om beter te horen en spraak te verstaan. Ouders die bevallen van een dove baby krijgen te weinig informatie over de Vlaamse Gebarentaal en visuele communicatiestrategieën zoals die door Dove ouders gebruikt worden en er wordt bijna nooit aangeraden om VGT echt als taal aan te leren en te gebruiken. In ons onderzoek willen wij nagaan wat het effect is wanneer die visuele communicatiestrategieën en Vlaamse Gebarentaal wel of niet gebruikt worden.
Dat er nu al zo vroeg geweten is of een baby doof of slechtho- rend is, creëert een unieke kans om de communicatie tussen de mama’s en hun dove of slechthorende baby’s van dichterbij te gaan bekijken. Over hoe die communicatie precies verloopt, is immers nog maar weinig geweten. Ook weten we niet welke
invloed die communicatie heeft op de ontwikkeling, en in het bijzonder de taalontwikkeling, van het kind.
Dovennieuws: Wie doet er mee aan jullie onderzoek?
L.Matthijs: Zowel horende als dove mama’s. Die variatie is belangrijk; de kinderen situeren zich op een continuüm van veel naar weinig of geen VGT versus gesproken Nederlands. Door zowel dove als horende mama’s te hebben in het onderzoek kan de taalontwikkeling en de ontwikkeling van de intersubjectivi- teit tussen ouder en kind bekeken worden. Zo kunnen we het effect van het gebruik van visuele communicatiestrategieën en VGT beschrijven en hopelijk wetenschappelijk onderbouwen dat het een belangrijke plaats moet krijgen in de vroege opvoeding van het dove kind, ook al krijgt hij of zij een CI.
WAT MET GEBARENTAAL BIJ JONGE DOVE KINDEREN MET EEN CI?
De cel belangenbehartiging
in gesprek met Liesbeth Matthijs
Het tijdschrift Journal of Deaf Studies and Deaf Education publiceerde onlangs het artikel ‘Setting the Stage:
First Information Parents Receive after UNHS Detection of Their Baby’s Hearing Loss.’ Het behandelt de
informatie die ouders van een dove baby krijgen. In het vorige nummer van Dovennieuws hadden we een
gesprek met Stefan Hardonk, die in zijn doctoraat datzelfde informatietekort aankaart. Die grote academi-
sche aandacht voor het onderwerp toont aan dat het probleem moet worden aangepakt. Maar hoe? De cel
belangenbehartiging zocht Liesbeth Matthijs op, één van de auteurs van het artikel.
Dovennieuws: Wat is de link tussen je doctoraat en het arti- kel ‘Setting the stage: first information parents receive after UNHS detection of their baby’s hearing loss’
L. Matthijs: Dit artikel is eigenlijk gebaseerd op interviews die eerder al door een masterstudente werden afgenomen van professionelen die als eersten informatie geven aan ouders van dove baby’s. Ik interpreteerde het materiaal uit die interviews.
Het artikel dient eigenlijk als kader voor de verdere uitwerking van mijn doctoraat: als er van in het begin al geen informatie aan ouders wordt gegeven over VGT en Dovencultuur en visuele communicatie niet gepromoot wordt, hoe kan ik dan onderzoe- ken wat de rol is van die vorm van communicatie in de interactie tussen ouder en baby/kind?
Dovennieuws: Stefan Hardonk bekeek in zijn doctoraat vooral hoe de manier waarop ouders over doofheid denken mee bepaalt hoe hun doof kind wordt opgevoed en of er al dan niet VGT wordt aangeboden, na CI. Kan je kort uitleggen wat de boodschap van jouw artikel is?
L. Matthijs: Terwijl Stefan Hardonk vooral naar de ouders kijkt, richt ons artikel zich vooral naar de professionele dienstver- leners. Het toont aan dat de overtuigingen en mensbeelden van professionelen zelf, mee bepalen welke informatie zij aan ouders geven. De manier hoe zij denken over doofheid wordt dus vertaald in de informatie die ze aan ouders geven. Dit zie je bijvoorbeeld aan het woordgebruik van professionelen die wel informatie over VGT aan ouders geven. De manier waarop ze dat doen, hoe ze die informatie brengen, en welke woorden ze hier- voor gebruiken, bepaalt mee de status van VGT in de opvoeding van het dove kind. Soms hebben ze het bijvoorbeeld over ‘taal’, en dan bedoelen ze altijd de gesproken taal; ‘gebaren’ worden dan beschouwd om die ‘taal’, dus de gesproken taal, te stimule- ren. Als je dit doet, plaats je de gesproken taal boven de geba- rentaal en onthouden de ouders dat ze toch beter maar zoveel mogelijk inzetten op die gesproken taal. Vergeet daarbij ook niet dat de positie van een dienstverlener in de medische omgeving ten opzichte van de ouders, nog altijd die van de expert is, die weet wat er met het ‘te genezen’ kind best gebeurt.
Dovennieuws: Wie of wat wil je met dit artikel bereiken?
L. Matthijs: Ik doe een aantal aanbevelingen op het einde van het artikel, onder andere met betrekking tot de opleiding van de dienstverleners: je kan niet verwachten dat zij juiste en volledige informatie aan ouders geven, en dus ook over gebarentaal, als zij die informatie zelf nooit gekregen hebben. Dat moet dus meer aan bod komen in hun opleiding. Maar dat is niet voldoende;
hun eigen waarden en normen bepalen ook mee welke informa- tie ze geven. En daar moeten ze zich bewust van worden. Vele ouders verwachten ook in het begin dat de professionals ‘het wel zullen oplossen’, maar als ze voldoende informatie krijgen, verandert hun houding en zijn zij als de beste in staat om zelf de meest geschikte beslissingen te maken voor hun kind. Ook dat zouden de hulpverleners moeten leren zien.
Dovennieuws: Zelfs als die aanbevelingen opgevolgd zou- den worden, blijft de invloed van wie als eerste de ouders begeleidt van groot belang. Een NKO-arts zal het accent van de informatie allicht wel elders leggen dan iemand van een thuisbegeleidingsdienst die verbonden is aan een doven- school bijvoorbeeld…
L.Matthijs: In een ideale situatie zou er volgens mij een neu- trale instantie moeten bestaan, die ouders van dove kinderen van in het begin begeleidt en hen opvolgt. Ouders kunnen daar niet enkel terecht wanneer ze doorverwezen worden door K&G (die als eerste doofheid vaststellen), maar ook bijvoorbeeld als blijkt dat hun 12-jarig kind met CI, problemen begint te krijgen.
Deze instantie geeft de ouders alle mogelijke informatie en interessante doorverwijsopties. Uiteindelijk blijft de keuze aan de ouders, maar door de informatie zo te geven dat ook de sociaal-emotionele ontwikkeling van hun kind een even belang- rijk item wordt dan bijvoorbeeld de taalontwikkeling, wordt ook doorverwijzing voor VGT en Dovencultuur belangrijk.
Dovennieuws: En wie zou er in die neutrale organisatie tewerkgesteld moeten worden?
L.Matthijs: Mensen die opgeleid zijn om ouders te begeleiden.
Audiologen, mensen uit referentiecentra, logopedisten, zijn nau- welijks opgeleid om om te gaan met ouders die pas vernomen hebben dat hun kind niet ‘perfect’ is volgens de norm die zij tot nu toe voor ogen hadden. Maar toch zijn zij de professionals waar ouders als eerste mee in contact komen en dat heeft vaak nefaste gevolgen en zou dus moeten vermeden worden. Het probleem nu is ook dat de overheid totaal geen beleid heeft rond welke informatie mensen die ouders begeleiden moeten geven. Er is een zeer goed uitgewerkt diagnostisch protocol, dat alle diensten (moeten) volgen, willen ze door Kind en Gezin er- kend worden als referentiecentrum. Maar wat er na de diagnose meegegeven wordt van informatie, is niet vastgelegd in één of ander protocol. Vandaar dat de huidige diensten vaak verschil- lende informatie geven. De ene dienst heeft het wel over VGT en Dovencultuur, de andere helemaal niet. Daar wordt ook niet naar gekeken bij de doorverwijzing. K&G stuurt de ouders meestal naar het dichtstbijzijnde referentiecentrum. Er zou dus ook een protocol met betrekking tot VGT en Dovencultuur moeten komen met minimumvoorwaarden, waar ook aan voldaan moet worden om een erkenning te krijgen. Of, als zelfs dat onmogelijk blijkt, moeten ouders op zijn minst weten dat de centra verschil- lende visies aanhangen en, op basis van volledige informatie, zelf dan een keuze kunnen maken welke visie ze willen volgen en dus met welk centrum ze verbonden willen zijn.
Dovennieuws: Is informeren en sensibiliseren al een goede start?
L. Matthijs: Zeker! Ik hoop dat door dit artikel de mensen met wie ouders van dove baby’s het eerst in aanraking komen zich op zijn minst bewust worden van hun eigen invloed op de informatie die ze aan die ouders geven. Er is ook duidelijk in de media te weinig aandacht voor VGT en Dovencultuur, waardoor de samenleving, en dus ook die professionelen, de Gebarentaal- gemeenschap niet of onvoldoende kent, en er ook in verband met doofheid enkel in medische termen wordt gedacht. Zolang er geen ander beeld van doofheid wordt getoond, gaan we immers mee in de medicalisering van onze maatschappij: er is één norm, en alles wat daarvan afwijkt kunnen we met medische hulp ‘genezen’. Het wordt tijd dat we ook in termen van multi- culturaliteit denken met betrekking tot dove gebarentaligen.
Dovennieuws: Hartelijk dank voor dit gesprek Liesbeth! We hopen dat de bijdragen uit wetenschappelijke hoek ons lob- bywerk vooruit zullen helpen!
Jongerenkrant
In deze jongerenkrant:
Kortrijk - JW De Haerne email: jongerenwerking@dehaerneclub.be website: www.jwdhc.be lokaa: ‘Clubhuis De Haerne’ Kortrijksestraat 70 8501 Kortrijk - Heule Tunhout - JC De Kempen email: dekempen@piramime.be website: www.piramime.be/jcdk Lokaal: ‘Sociaal - Cultureel Centrum Piramime’ Hendrik Consciencestraat 17 2300 Turnhout
Gent - JC De Joker email: jcdjoker@gmail.com website: www.jcdejoker.be Lokaal: ‘Dovenclub Gent ’ Stropkaai 38 9000 Gent
Brugge - JW Dewitte’s Doordrijvers Email: jwdwd@nowedo.be website: www.jwdwd.be Lokaal: DOC Effeta Polderstraat 76a 8310 St Kruis Brugge
Antwerpen - JC De Vlinder Email: devlinder@madosavzw.be website: www.jcdevlinder.be Lokaal: ‘Madosa’ Haantjeslei 213 2018 Antwerpen.
WIE ZIJN WE? Voorzitter Hannes De Durpel - verantwoordelijk voor leiding op vergaderingen, contact met binnen- en buitenland - Ondervoorzitter Sammy Van Landuyt - verantwoordelijk voor inventarisatie en neemt voorzitter zijn taken over wanneer nodig - Secretaris Dennis Deschildre - verantwoordelijk voor administratie, opvolgen en contact houden met binnen- en buitenland - Schatbewaarder Yves Van Acker - verantwoordelijk voor financiën en sensiblisatie (website) - Verslaggever Dora Moens - verslaggeving op vergaderingen en verantwoordelijk voor sensibilisatie (Jongerenkrant) - Bestuurslid Marieke Kusters - mede verantwoordelijk voor activiteiten en afgevaardigde Jong-Fevlado in AV Fevlado - Adviseurs Stefaan Breemersch & Geert Dirickx - verantwoordelijk voor advies over jeugdclubs & jongerenwerkingen en zorgen voor een goede communicatie
Hasselt - Kajong email: info@kajong.be website: www.kajong.be
Beste jongeren,
De grote vakantie is alweer begonnen. Nu maar hopen dat het mooi weer is
Hopelijk is iedereen dit jaar erdoor en mag iedereen volgend jaar naar een hoger jaar. En voor de studenten in de hogeschool/unief, hopelijk hebben jullie geen herexamens.
Jong Fevlado is altijd druk bezig. Nu zijn we het 25-jarig bestaan aan het voorbereiden voor.
Houd 30 november 2013 maar al vrij en noteer dit zeker en vast in je agenda!
Ook zijn we nog bezig met Snowcamp.
Jong Fevlado wenst jullie een leuke vakantie en ook een leuke reis!
Zomerse groeten Team Jong Fevlado
J
• Nieuws van Jong Fevlado
• Nieuws van de aangesloten clubs
• Estafette: Sheanny Van Rulo
Jongerenkrant
NIEUWS VAN DE JONG-FEVLADO
Wie zijn jullie?
We zijn van Kajong, afgekort van Kameleon Jongeren. We komen uit Hasselt.
Hoelang bestaan jullie?
Vroeger waren we een GOn-vriendenkring. Die werd opgericht in het jaar 2002. Later werd de naam veranderd naar Kajong.
Wat doen jullie?
We organiseren een aantal activiteiten per jaar, onze doelgroep zijn vooral de jongeren die in het GOn zitten ofwel dove jonge- ren uit de dovenscholen. Eigenlijk is iedereen welkom.
Waarom nu pas in Jong-Fevlado?
We waren al een tijdje geïnteresseerd om aan te sluiten bij
Sfeerbeelden van het Jong-Fevlado smurfenkamp:
Jong-Fevlado. We willen zo ook meer bekend worden bij slecht- horende en dove jongeren maar het voornaamste doel was om een stem te krijgen in de dovenwereld. Onze jongeren moeten vooral weten dat zo'n organisatie bestaat als (Jong-) Fevlado en zo weten ze ook meer wat er zich afspeelt in Vlaanderen.
Wanneer organiseren jullie activiteiten?
We organiseren altijd ongeveer 5 activiteiten waarvan één activi- teit een klein reisje is. We hebben geen vaste data maar jaarlijks op een vergadering kiezen we de data (rekening houdend met alle andere JC's en GON-verenigingen).
Meer info vind je op de website van Kajong: www.kajong.be
INTERVIEW
Jongerenkrant
NIEUWS VAN DE JONG-FEVLADO
Vrouwen 2,12,57 Latoya Bekaert 0,35,28 Sylvie Herman 2,59,54 Sofie Huys 1,47,44
Geraldine Cottenie 2,36,24
Charlotte Batur 3,03,20 Dora Moens Mannen 1,41,53
Robbin Vandewalle 2,43,52
Lennart Vanoverberghe 1,50,81
Davy Van Landuyt
NIEUWS VAN DE AANGESLOTEN CLUBS
JWDWD:
Nacht van Jupiler
Foto’s te zien op https://plus.google.com/pho- tos/101329856468234704340/albums/5739390 916768442081?banner=pwa
JCDJ met JCDV:
Duinrell
Meer foto’s te zien op website van JCDJ en op facebook van JCDV
JWDHC:
Pintfuif
Op de fuif zelf was er een tornooi omdat het pinttornooi afgelast was. Deelnemers moesten zo lang mogelijk water in een kan dragen met de arm horizontaal. Hieronder zie je het aantal minuten per persoon. Bij de vrouwen staat Dora Moens op de eerste plaats en bij de mannen staat Jan De Meyer op de eerste plaats.
JCDK:
Blotevoetenpad
Meer foto’s op website van JCDK
0,54,69 Jaron Garitte 0,22,69 Davy Struiljaart 1,12,33 Midas Vaeyens 0,21,54 Gianni Santy 2,54,61 Arend Rogge 1,25,34 Dylan Moens 1,20,00 Jeffrey Garitte 1,32,22
Mathias Quartier 0,32,96
Thomas Teirlynck 0,43,43
Axel Baert
1,33,71
Michiel Molenberghs 1,28,34
José Tan 0,27,69
Lennert De Crom 3,15,69
Jan De Meyer 0,50,67 Tom Dequesne 1,18,60
Tom Arlequeeuw 1,46,26
Bjorn De Paepe 2,19,10
Robbin Vandewalle 1x voor Sven Verstraete (schouderpijn)
1,32,11
Lennart Vanoverberghe 1x voor Sven Verstraete (schouderpijn)
Jongerenkrant
Sheanny Van Rulo
is 23 jaar Hij woont nu in Wetteren Hij heeft een horende mama, 2 horen- de zussen en 1 horende broer Hij werkt als timmerman in Oostakker
HOE GA JE OM MET JE HORENDE F AMILIE?
ESTAFETTE
Mijn vraag is aan Stephanie Wijnants: Je hebt een CI, ben je hierover tevreden en hoe voel je je in beide werelden en waarom?
Sara Van Leuven heeft mij een vraag gesteld via Dovennieuws. Mijn familie woont in Antwerpen. Toen ik geboren werd, was ik horend tot 4 jaar. Toen kreeg ik een hersenbloeding. Ik moest 3 weken in het ziekenhuis verblijven en was in coma. Toen ik uit de coma kwam was ik doof. Ik hoorde niets. De dokter liet mijn mama weten dat haar zoon doof was. Mama aanvaardde dit en volgde een gebarentaalcursus. Mijn mama volgde les, maar mijn andere familie zoals oom, tante, oma, nichten en neven volgden geen cursus. Ik denk dat ze niet geïnteresseerd waren in mij en ik denk ook dat ze niet weten wat doof-zijn betekent.
Nadien ben ik naar de dovenschool gegaan en leerde daar gebarentaal. Mijn mama volgde nog een cursus. Ik denk dat ze 4 jaar elke week cursus gevolgd heeft. Toen ik wat verstandiger was en kon communiceren, ik was toen 6 à 7 jaar oud, kon ik goed communiceren met mama; maar niet met familie. Als ik bij de horende familie ging, speelde ik altijd apart. Wanneer ik aankwam, ging ik altijd apart spelen. Ik kon niet babbelen met mijn familie en ik gebruikte nooit mijn stem.
Later toen ik 8 jaar was tot 10 à 11 jaar ging ik meer op bezoek bij familie en ontmoette ik ook meer personen. Mijn mama is niet echt een professionele tolk en mijn oom kent geen gebarentaal. Hij vraagt altijd aan mama om vragen te stellen aan mij, maar altijd kort. Ik zie dat ze gelijk geen interesse hebben in mij. De korte vragen zijn zoals: hoe was het op school? Goed gegeten? Zo kort altijd en ik vind dat een beetje dom. Elke keer wanneer ik op bezoek ga, vragen ze hetzelfde. Ik vind dat eigenlijk saai. Dus van 10 tot 15 jaar, ging ik vaak op bezoek maar was ik heel stil. Ik voelde me onderdrukt, hoewel ik niet echt gediscrimineerd ben. Ik weet dat ze niet met mij kunnen communiceren, want de taal van doven en van horenden is anders.
Ik bedoel zoals een zin in gesproken taal volledig anders is in VGT. De grammatica is anders en horenden verstaan ze niet en daarom is er een probleem. Mijn mama doet haar best om te vertalen voor mij. Ik besef wel dat mama geen echte tolk is maar ze wilde kunnen communiceren en daarom leerde ze gebarentaal en volgde ze cursus om met mij te kunnen communiceren en ook voor mij te kunnen vertalen. Maar met mijn oom die ik vaak zie, communiceer ik bijna nooit. Het is alsof mijn familie denkt dat doven onderaan zitten en dat ze moeten wachten. En ik voel me onderdrukt en niet begrepen.
Nu heb ik vaste personen met wie ik kan communiceren en de andere laat ik gewoon met rust, niet dat ze niet meer mijn familie zijn. Het is wel jammer dat ik maar de helft van de familie zie omdat ik met hen kan communiceren en een ander deel van de familie niet meer zie omdat ik niet met ze kan communiceren. Ik vind dat wel jammer.
Ik zie wel positieve veranderingen nu. Er zijn meer VGT cursussen nu en nieuwe technologieën zoals de computer hebben ook veel veranderd. Vroeger kon men alleen leren via het dikke groene boek. Vroeger was er geen dvd. Horende mensen moesten via boek leren in stilte en het is moeilijk om zo alles goed te verstaan. Nu is er dvd en computer en je kan het zien. Zo kan men beter verstaan en is het visueel. Nu kunnen horende kinderen die doof worden een CI krijgen en kunnen horende ouders VGT leren in een cursus. Zo kunnen ze goed communiceren. Jammer genoeg was dat niet het geval vroeger bij mij. Dat vind ik wel jammer.
Meer dan 10 jaar geleden organiseerde Fevlado al een succesvolle kadercursus voor dove volwas- senen. Ondertussen is er veel veranderd en zijn er veel nieuwe thema’s bijgekomen. Sinds 2009 bood Fevlado-Diversus de volgende opleidingen Deaf- hood aan:
• 2009: Deafhood 1.1 (1e cursus eerstejaars) • 2010: Deafhood 1.2 (2e cursus eerstejaars) • 2011: Deafhood 2.1 (1e cursus tweedejaars) De lessen gaan door in Gent en gaan van start in het najaar van 2012, op vrijdagen. Het doel is om gedu- rende 10 volle dagen, verspreid over 10 maanden, samen na te denken, te discussiëren en bij te leren over Dovenculturen, gebarentalen, Dovengeschie- denis, onderwijs en de toekomst van de Dovenge- meenschap in Vlaanderen en in de wereld. Bekijk zeker onze website www.fevlado.be voor
meer informatie! Schrijf je snel in, want de voorbije jaren in Gent waren de inschrijvingen telkens snel volzet!
Fevlado-Diversus start vanaf oktober 2012 weer met VGT Doe Mee. Er zullen 6 ontmoetingsdagen worden georganiseerd op een zondagnamiddag, de eerste gaat door in Gent en de tweede in Antwerpen en zo wisselen de twee steden elkaar af tot en met maart 2013. Na de 6 ontmoetingsdagen organiseren wij een kamp dat zal doorgaan in de paasvakantie 2013 en waaraan kinderen en ouders vrijblijvend kunnen deelnemen.
De data, telkens van 14u tot 17u:
- OD 1: zondag 14 oktober 2012 (Gent) - OD 2: zondag 11 november 2012 (Antwerpen) - OD 3: zondag 9 december 2012 (Gent) - OD 4: zondag 27 januari 2013 (Antwerpen) - OD 5: zondag 24 februari 2013 (Gent) - OD 6: zondag 10 maart 2013 (Antwerpen) - Paaskamp: 8 tot en met 11 april 2013
VGT Doe Mee wil de Vlaamse Gebarentaal en Dovencultuur bieden aan, op de eerste plaats, kinderen van 6 tot en met 12 jaar die weinig tot geen VGT kunnen. Daarnaast zijn horende broers en/of zussen ook welkom, net als kinderen die vlot gebarentalig zijn. Doordat de begeleiders gebarentalig en doof zijn, fungeren zij als rolmodellen voor de kinderen en zorgen ze ervoor dat de kinderen een positieve identiteit en zelfbeeld kunnen ontwikkelen.
WAAR?
VSPW Gent, Edgard Tinelstraat 92, 9040 Sint-Amandsberg
KOSTPRIJS?
Werknemers: 250 euro ( van het inschrijvingsgeld kan je de helft terugkrijgen via opleidingscheques) Studenten en werklozen: 200 euro WANNEER?
Maandelijks op een vrijdag, van 9 tot 16 uur (inclusief power- pointslides en koffie/water). Meer informatie over het program- ma kan je terugvinden op www.fevlado.be.
INHOUD?
• Wat is Deafhood? Dovencultuur? Deaf Space?
• De dovengeschiedenis, zowel internationaal als in Vlaanderen/België
• Grammaticale aspecten van de Vlaamse Gebarentaal, tweetaligheid, taal en identiteit,…
• Wat heeft een taal nodig om te blijven leven: taalplanning, taalrechten,…
• Wat is de toekomst van de Vlaamse Dovengemeenschap?
CONTACT?
Voor meer informatie en inschrijvingen: diversus@fevlado.be
WE ZIJN OP ZOEK NAAR ENTHOUSIASTE VRIJWILLIGERS!
Nu zijn we nog op zoek naar een enthousiast en gemotiveerd team om de kinderen te begeleiden tijdens 6 ontmoetingsda- gen en kamp. Vrijwilligers krijgen een vergoeding en vervoers- kosten worden tergugbetaald.
Wie geïnteresseerd is om mee te werken, kan zich al inschrijven voor het vormingsweekend dat doorgaat van vrijdagavond 24 augustus tot en met zondagmiddag 26 augustus. Zowel bestuursleden van de kinderclubs als de nieuwe begeleiders van VGT Doe Mee mogen deelnemen aan dit weekend. Dit is een belangrijk initiatief met een grote verantwoordelijkheid voor de vrijwillige begeleiders: het is de bedoeling dat er een vast team wordt gecreëerd.
De kosten voor dit vormingsweekend bedragen 55 euro voor de begeleiders VGT Doe Mee en de bestuursleden van de kinder- clubs. Daarvoor krijg je twee overnachtingen ter plaatse, oplei- ding, ontbijt en lunch op zaterdag en zondag en een avondmaal op zaterdagavond. Het adres waar dit weekend zal doorgaan is:
De Scheve Chalet, Serafijnstraat 61, 9000 Gent.
Schrijf je snel in via hannes.de.durpel@fevlado.be en vermeld erbij of je aanwezig zal zijn als begeleider VGT Doe Mee of als bestuurslid van een kinderclub. Wanneer een begeleider van VGT Doe Mee 4 of meer keren aanwezig is op de komende ontmoetingsdagen om de kinderen te begeleiden, dan zal hij/
zij naast de vergoeding ook 30 euro van het inschrijvingsgeld terugkrijgen van Fevlado-Diversus.
Voor meer informatie o.a. het programma:
zie website www.fevlado.be.
Deafhood 1.3:
Voor de 3e keer eerstejaars Deafhood voor dove volwassenen
ONTMOETINGSDAGEN &
VORMINGSWEEKEND VGT DOE MEE
Vorige keer hadden we al een afgestudeerde doctor maar voor deze editie interviewt
Dovennieuws Annelies Kusters, die zich sinds kort ook ‘doctor’ mag noemen.
DN: Waar deed je je doctoraat?
A: Ik heb mijn doctoraat gedaan aan de universiteit van Bristol, Faculty of Social Sciences and Law, Centre for Deaf Studies (Centrum voor Dovenstudies).
DN: Wanneer ben je eraan begonnen?
A: Ik heb eerst mijn master in Deaf Studies gedaan in het academie- jaar 2006-2007, ook in het Centre for Deaf Studies in Bristol. Dit is namelijk de enige plaats in Europa waar je een master in Deaf Studies kan volgen. Gallaudet is de enige andere plaats op de wereld waar dat kan. Hierna ben ik dan mijn doctoraat begonnen in hetzelfde centrum, van eind 2007 tot eind 2011. Vier jaar in totaal, dus. Mijn doctoraatstitel behaalde ik op 23 januari 2012.
DN: Kan je ons eens heel eenvoudig uitleggen waarover je doctoraat gaat?
A: Ik ben voor 9 maanden naar Adamorobe gegaan, een dorp in Gha- na met een hoge mate van erfelijke doofheid. Er wonen 43 dove men- sen daar en zeer veel horende mensen kennen er de lokale gebaren- taal (Adamorobe gebarentaal). Mijn onderzoek ging over de sociale relaties tussen dove en horende mensen, en tussen horende mensen onderling. Want als iedereen gebaren kent, zoeken doven elkaar dan nog op, zoals ze ook doen in België? Mijn onderzoek toonde aan dat er veel en goed contact is tussen dove en horende mensen, maar dat er toch ook een speciale relatie is tussen dove mensen onderling, zelfs al waren er bijvoorbeeld geen dovenclubs in dit dorp.
DN: Waarom heb je ervoor gekozen om een doctoraat te doen?
A: Ik heb eerst in Leuven filosofie en antropologie gestudeerd en toen wist ik al dat ik een doctoraat wou doen. Ik wilde graag onderzoek doen en dan is een doctoraat een goede eerste stap. Ik besloot dat ik mij eerst wilde specialiseren in Deaf Studies voordat ik een doctoraat ging doen, vandaar mijn vertrek uit Vlaanderen.
DN: Wat zijn volgens jou de positieve en negatieve punten van een doctoraat?
A: Veel mensen vinden het saai of vervelend om vier jaar met hetzelfde thema bezig te zijn maar voor mij was dat helemaal niet het geval. Ik vond het zalig want er zijn zoveel verschillende facetten aan het leven in Adamorobe dat het nooit saai werd. Zoals: relaties tussen dove en horende mensen, de geschiedenis van doofheid in Adamorobe, verhalen over de oorzaken van doofheid, hoe doven in Adamorobe hun doofheid beleven, de kerkgroep voor dove mensen in Adamorobe, enzovoort. Voor mij waren er geen negatieve punten aan het doctoraat. Het was niet gemakkelijk, omdat het veel concen- tratie, planning en doorzettingsvermogen vroeg, maar ik zie dit niet als een negatieve kant. Wat positief was, was dat ik echt vanuit mijn eigen interesses, mijn onderzoekvaardigheden verder kon ontwik- kelen, en dat ik zelf mijn tijdsschema kon indelen.
DN: Ondervond je moeilijkheden die horende doctoraatstu- denten niet hebben?
A: Als ik naar een congres wilde gaan, bijvoorbeeld een antropo- logiecongres, dan kon dat niet zomaar, omdat er praktisch nooit tolken worden voorzien, noch was er een budget voor omdat ik buitenlandse student was in Engeland en daarom geen recht heb op tolken in Engeland. Ook kon ik daardoor minder gemakkelijk netwerken met horende doctoraatsstudenten in de unief, waardoor ik dit eigenlijk amper gedaan heb.
DN: Paste de universiteit zich aan om jou specifiek hierin te ondersteunen?
A: Op het vlak van les volgen (ik moest enkele vakken volgen) was er geen probleem omdat er hiervoor wel tolken werden voorzien.
Maar als ik een seminarie wilde volgen in een andere faculteit, dan was dat niet zomaar mogelijk. Omdat ik geen Britse ben maar wel in Engeland studeer, had ik geen recht op tolkuren noch in Engeland noch van België uit. Toch heeft het centrum voor Deaf Studies inspanningen gedaan om tolken te regelen voor enkele seminaries die ik wilde volgen. Ik was echter graag op regelmatige basis naar antropologieseminaries gegaan, maar dat ging niet. Ik ben mijn band met antropologie en antropologen dus wat verloren gedu- rende mijn jaren Deaf Studies!
DN: Wat zou je na je doctoraat willen doen?
A: Zoals ik al eerder zei is het behalen van een doctoraat slechts de eerste stap om meer onderzoek te kunnen doen. Ik wil graag terug naar Adamorobe, maar ook onderzoek doen in andere plaatsen, zoals in India waar ik nu woon. Verder wil ik ook graag lesgeven in Deaf Studies, en dit in Bristol, in India, en/of in Vlaanderen. Ik ben in deze periode druk bezig met het aanvragen van subsidies voor mijn volgende onderzoek, en ik doe aanvragen zowel in België, in Engeland als in India. We zien wel wat er uit de bus komt!
DN: Hoe ziet een typische dag er voor jou uit?
A: Momenteel: voor mijn babyzoontje zorgen, aan artikels werken en subsidieaanvragen indienen. Tijdens mijn doctoraat hing het een beetje van de periode af, hoe mijn dag eruit zag. Bijvoorbeeld in Adamorobe stond ik elke dag om 6 uur op, net als de mensen daar, en ging dan het dorp in, om met de mensen te babbelen en te ob- serveren. Ik deed ook interviews en ik werkte elke dag twee of drie uur aan mijn veldnotities. Na mijn onderzoek moest ik de informatie van Adamorobe analyseren en vertalen en werkte ik daar elke dag een aantal uur aan. Tijdens de schrijfperiode was ik uiteraard vooral bezig met schrijven en met herlezen wat ik al geschreven had. En tenslotte: artikels en boeken lezen is iets wat ik gedurende de hele doctoraatsperiode gedaan heb.
DN: Raad je andere dove personen aan om een doctoraat te doen?
STEEDS MEER DOVE DOCTORAATSSTUDENTEN:
Annelies Kusters
Annelies Kusters met haar gezin
Projecten van Fevlado en Fevlado-Diversus
A: Als er een wetenschappelijk thema is waar je je echt voor wilt en kunt inzetten gedurende vier jaar: zeker! Het moet je interesseren, anders is het moeilijk om je erop te richten. Er zijn zware en eento- nige periodes en als het thema je in vuur zet is het veel makkelijker om je er elke dag opnieuw mee bezig te houden. Ook is het belang- rijk dat je goed zelfstandig kan werken en plannen, dat je graag en veel wetenschappelijke artikels en boeken leest; en graag nadenkt over wetenschappelijke vragen en problemen. Een doctoraat doen is geen negen-tot-vijf job, het laat je niet los. Je moet je ervoor kun- nen geven. Als je deze kenmerken hebt, raad ik een doctoraat zeker aan! Ik hoop dat er in de toekomst meer dove mensen zijn met een doctoraat.
DN: Nog een laatste vraagje: Je woont en werkt in Mumbai, India. Merk je veel verschil tussen de plaatselijke Dovenge-
Subsidie voor project rond lesgevers en cursus VGT (Fevlado-Diversus)
Fevlado-Diversus kreeg het mooie nieuws dat één van haar subsi- diedossiers werd ingewilligd. Vlaams minister van Cultuur Schau- vliege heeft een subsidie van ruim 14.000 euro toegekend binnen het decreet erkenning Vlaamse Gebarentaal om een opleiding te organiseren voor de dove lesgevers Vlaamse Gebarentaal alsook om het cursuspakket van het eerste jaar VGT te actualiseren en aan te passen. Dat betekent een echte meerwaarde voor de lesgevers en de cursus die we aanbieden in gans Vlaanderen.
Lions Club sponsort ICT voor cursussen VGT (Fevlado-Diversus)
De Lions Club Vlaamse Valleien schonk 2.200 euro aan Fevlado- Diversus voor de aankoop van mini-laptops. In combinatie met de beamers die we vorige jaar aangekocht hebben doen de moderne media intrede in onze cursus. Dat is belangrijk om onze cursussen aantrekkelijk te houden en de cursisten een aangenamere leerom- geving bieden met moderne technologie. Gedaan met videoban- den, televisie, …
BNP Paribas Fortis sponsort nieuwe web- site (Fevlado)
Fevlado heeft een dossier ingediend bij BNP Paribas Fortis om haar website grondig te vernieuwen. Dat brengt heel wat kosten met zich mee. Ook willen we zoveel mogelijk informatie vertalen naar VGT.
Via RVB-lid Frank Van de Perre, werknemer bij BNP Paribas Fortis, konden we een dossier indienen en kreeg Fevlado 4.000 euro waar- mee we een serieus gedeelte van de kost wegwerken. De nieuwe website gaat eind 2012 online.
Afstandstolken: CERA-steun voor sensibi- lisering van dove gebruikers en opleiding van tolken Vlaamse Gebarentaal (Fevlado)
In september vorig jaar werd het onderzoeksrapport “ Afstandstol- ken Vlaamse Gebarentaal in Vlaanderen. Een verkennende studie”
voorgesteld op een volzette studievoormiddag. Dit rapport was opgesteld door de adviesgroep ‘afstandstolken’ die als deel van dit vooronderzoek gesteund door CERA aanbevelingen formuleerde, zich onder andere baserend op studiereizen naar het buitenland.
De adviesgroep bestaat uit vertegenwoordigers van instanties zoals de VDAB, het VAPH, het CAB, het Belgisch Instituut voor Post en Telecom (BIPT), het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding, het Vlaams Kabinet van Welzijn en de federale overheid. Deze adviesgroep besliste dat er zeker een vervolg aan
dit project moest komen. Daarom dienden het CAB en de VDAB een project in bij het Europees Sociaal Fonds (ESF) zodat ze een experi- mentele afstandstolkendienst zouden kunnen oprichten. Dit werd goedgekeurd en ook het domein welzijn beloofde in dit project mee te stappen. Ook Fevlado is partner in dit project en zal het van dichtbij opvolgen. Maar Fevlado diende zelf ook weer een project in bij CERA, dat dit grotere project aanvult.
Tijdens het vooronderzoek in 2011 merkte de adviesgroep in het buitenland dat enerzijds de kwaliteit van de afstandstolk en zijn/
haar opleiding en anderzijds de sensibilisering van de dove ge- bruikers van het grootste belang zijn. Fevlado wil met het nieuwe project waarvoor het opnieuw de steun van Cera krijgt zich concen- treren op deze twee aspecten die cruciaal zijn voor het slagen van de experimentele fase van de afstandstolkendienst en op langere termijn voor de duurzaamheid en het efficiënt en effectief werken van de permanente afstandstolkendienst.
Fevlado partner in project van Visual Box
Vlaams minister voor media Ingrid Lieten lanceerde enkele maan- den geleden een oproep tot projectvoorstellen ter bevordering van de diversiteit in de mediasector. Visual Box vzw, een vereniging opgericht door een groep dove personen die zich engageert in de film- en mediawereld, zag haar kans om via zo’n project de nodige expertise op te bouwen rond gemeenschapsmedia voor de Vlaamse Gebarentaalgemeenschap. Minister Lieten keurde de aanvraag goed. In het voorjaar van 2012 vonden de opleidingen in film en me- dia plaats. Zoals je elders in Dovennieuws kon lezen namen heel wat dove jongeren er aan deel. Er is ook een luik gemeenschapsmedia.
Dit houdt in dat Visual Box eigen uitzendingen (journaal, talkshow, reportages, realitytv, comedysketchs, kinderprogramma, etc.) zal produceren voor een breed publiek!
Fevlado is partner in dit project en begeleidde het financiële luik van de aanvraag alsook de tewerkstelling binnen het project; dove media of gemeenschapsmedia in VGT versterken de identiteit van de Gebarentaalgemeenschap en is de krachtigste manier om de algemene beeldvorming over deze gemeenschap bij te stellen en het brede publiek te informeren. Dat ook de Vlaamse overheid hier oog voor heeft, is een belangrijk signaal!
Fevlado-Diversus partner in project Mentor
Mentor vzw organiseert in West- en Oost-Vlaanderen computercur- sussen voor mensen die vaak minder toegang hebben tot ICT. Voor een nieuw project klopten zij ook aan bij Fevlado-Diversus. Bedoe- ling is om verschillende cursussen te organiseren. Alle dovenclubs van West- en Oost-Vlaanderen (werkingsgebied Mentor) werden gevraagd of zij interesse hebben om een cursus te organiseren.
Dankzij de subsidies van de Vlaamse overheid wordt de tolk betaald door Mentor en is de deelnameprijs heel laag.
meenschap en de Vlaamse Dovengemeenschap? Wat zijn de belangrijkste verschillen?
A: De leerlingenpopulatie in dovenscholen gaat hier nog niet achteruit: er zijn in India 850 dovenscholen en in Mumbai alleen al 22! Een ander belangrijk verschil is dat dove mensen hier gemak- kelijk basiscommunicatie hebben met horende mensen in winkels, restaurants enzovoort via ‘gestures’. Hiermee bedoel ik eenvoudige gebaren die horende mensen ook kennen en gebruiken. In Vlaan- deren staan de meeste horende mensen met de mond vol tanden als je je handen gebruikt om te communiceren met hen, maar in India is het normaal. Horende mensen hebben gebaren voor “toilet”,
“water”, “fles”, “kan niet”, “baby”, en nog veel meer. Ze zijn hier ook heel creatief in het uitbeelden van dingen. Dat is een groot verschil met Vlaanderen.
