d o c u m e n t a t i e c e n t r u m
N E D E R LA N D SE PO LITIEKE
PARTIJEN
Verschijnt wekelijks met uitzondering van de recesperiodes van de Tweede-Kamerfractie.
Uitgave van de Haya van Somerenstichting onder de verantwoordelijkheid van het hoofdbestuur van de VVD. De inhoudelijke verantwoordelijkheid berust bij de Tweede-Kamerfractie van de VVD.
7 okt. 1983, num m er 15
redactie: drs. G.Ch.O. Boosman, drs. L.M.L.H.A. Hermans, J.J. Metz; redactie-adres: Binnenhof i-a . 2513 AA s-Gravenhage. tel. 070-61 49 11; organisatie: J.N.J. van den Broek; abo n n e m e n te n a d m in istra tie : algemeen secretariaat VVD, postbus 19027, 2500 CA ’s-Gravenhage: abonnem entsgeld: ƒ 5 0 ,- per jaar, alleen VVD-leden kunnen een abonnement nemen; vorm g eving en d ru k: Hofstad Druktechniek bv, Zoetermeer.
Kerncentrales
In de verkiezingsprogramma's van de PvdA en D’66 van 1981 werd de stillegging van de bestaande kerncentra les (Borssele en Dodewaard) geëist. In het najaar 1981 gesloten regeerakkoord tussen CDA-PvdA-D'66 werd vast gelegd dat een commissie zou worden opgedragen om de economische gevolgen van de sluiting van de beide centra les te onderzoeken, In de loop van 1982 werd door de toenmalige Minister van Economische Zaken deze commis sie met als voorzitter Prof. W. Beek (de zogenaamde com missie Beek) ingesteld met de opdracht antwoord te geven op een aantal vragen over de verschillende gevolgen van het stilleggen, c,q. sluiten van de beide kerncentrales voor het land. In het kader van de voorbereidingen van de maatschappelijke discussie over energie nam ook de Tel- dersstichting het op zich een rapport op te stellen over de gevolgen van de sluiting van de beide centrales, waarbij met name naar de gevolgen op lange termijn zou worden geke ken. Beide rapporten werden eind 1982 voltooid en in januari
1983 in de openbaarheid gebracht. Onafhankelijk van elkaar kwamen beide commissies tot de conclusie dat sluiting van de centrales zou leiden tot een economisch verlies dat op ongeveer ƒ 5 miljard werd becijferd. Ook op verschillende andere punten bleken de conclusies in belangrijke mate met elkaar overeen te stemmen.
De inmiddels aangetreden Regering Lubbers kwam snel met een regeringsstandpunt dat aan duidelijkheid niets te wensen over liet; de beide centrales blijven open. Aan een periode van onzekerheid over de verdere exploitatie wordt nu een eind gemaakt. Op een geschikt tijdstip in de komende weken zal de Tweede Kamer zijn mening moeten geven over het rapport Beek en het regeringsstandpunt daarover. De voorbereidingen voor dat debat zijn voltooid en het wachten is op een opening in de overvolle Kamer- agenda.
De belangrijkste argumenten die door de Commissie Beek en de Teldersstichting zijn aangevoerd kunnen kort als volgt worden samengevat:
a) De sluiting van de beide centrales zou betekenen de vernietiging van kostbare kapitaalgoederen die uitste kend functioneren en waarmee waardevolle kennis en ervaring is opgedaan en nog wordt opgedaan.
b) De door de centrale in Borssele geproduceerde elektri citeit kost ongeveer 7 ct per Kwh en dat is veruit de goedkoopste elektriciteit die in ons land wordt opgewekt. Sluiting betekent de inzet van andere brandstoffen zoals kolen of aardgas die tot hogere produktiekosten leiden. c) Sluiting betekent ook het verloren laten gaan van kennis
en ervaring die door een grote inspanning werd verkre gen. Dankzij die kennis kon ons land zich internationaal een bescheiden maar hoogwaardige positie verwerven. Eveneens dankzij die kennis kan ons land de mogelijk heid van de verdere toepassing van kernenergie open houden en daartoe overgaan als dat te eniger tijd wense lijk zou worden geacht.
d) Sluiting zou een verdere isolering van ons land ten
opzichte van andere industrielanden tot gevolg hebben. De Regering spreekt hier van een „eilandfilosofie". e) Sluiting zou een miskenning zijn van de hoge mate van
vakmanschap die aanwezig is bij het betrokken perso neel, een vakmanschap die hoge betrouwbaarheid en veiligheid mogelijk maakten. Het demotiveren van mede werkers in de energiesector is een slechte zaak.
f) De Commissie Beek erkent de lage belasting van het milieu door kerncentrales en geeft daarmee aan dat dit factor zwaar zou dienen te wegen bij de afweging in de keuze tussen kolen of olie en uraan.
g) Sluiting zou de internationale invloed die wij nastreven bij het verbeteren van het uitsluitend vreedzaam gebruik van kerntechnologie verloren doen gaan.
(Voor nadere informatie: dr. R. Braams, tel. 070-614911, tst. 2016.)
Financiële Verhoudingswet 1984
In de Tweede Kamer is vorige week het ontwerp voor dëTmarïciële Verhoudingswet 1984 behandeld. Deze wet regelt de wijze waarop via het Gemeentefonds algemene middelen over de gemeenten worden verdeeld.
In de huidige regeling speelt het aantal inwoners een grote rol; daarvan is een belangrijk deel van de uitkeringen aan.de gemeenten afhankelijk gemaakt. In de praktijk leidt dit tot duidelijke nadelen voor de centrumgemeenten. Daar naast hadden de grote steden grote verliezen aan inkomsten te verwerken als gevolg van het teruglopen van de bevol king.
In de nieuwe wet wordt de nadruk gelegd op de bebouwing, verdeeld over de volgende maatstaven: het aantal woningen, de oppervlakte van de bebouwde kom en de gemiddelde hoogte van de bebouwing binnen de kom.
De Regering en de Kamer hebben het wetsontwerp in een hoog tempo behandeld, gezien het grote belang dat er voor de gemeenten mee gemoeid is.
VVD-woordvoerder rnr. H.Th.M. Lauxtermann had een aantal bezwaren tegen het wetsontwerp. Ten eerste was hij van mening dat een aantal gemeenten er te veel op achteruit dreigden te gaan. Ten tweede vond hij, dat de middelgrote steden met een centrumfunctie, met name dat type steden, dat bovendien een historische kern heeft, er niet zo goed van af zouden komen.
Voorts vroeg de VVD-woordvoerder aandacht voor: 1. Gemeenten met veel glastuinbouw; 2. gemeenten die de verfijning „wetenschappelijk onderwijs' gaan verliezen; 3. het (nog) ontbreken van wooneenheden en woonschepen bij de maatstaf van het aantal woningen; 4. voor gemeenten die de „compensatieregeling landbouwgronden" gaan verliezen en tenslotte voor gemeenten, die de verfijmg „buitenlandse militairen” gaan verliezen.
1 5 - 2
Met steun van PvdA en CDA is aan deze bezwaren tegemoet gekomen via een aantal amendementen en moties.
De wet zoals nu door de Kamer aangenomen is alles zins aanvaardbaar.
Aan de orde was ook een wetsontwerp, dat tot doel heeft in de Provinciewet en de Gemeentewet bepalingen op te nemen, die ertoe strekken dat voortaan het invoeren van specifieke uitkeringen aan banden wordt gelegd door daar aan strenge eisen te stellen.
Tegelijkertijd wordt met deze wet een groot aantal specifieke uitkeringen opgeheven en de gelden die daar mee vrijkomen zullen worden toegevoegd aan het Provincie- en het Gemeentefonds. De VVD-woordvoerder juichte dit ontwerp toe, maar had op twee punten kritiek.
Ook in dit wetsontwerp was naar de mening van de VVD-fractie de rechtsbescherming van de gemeenten onvoldoende geregeld. Met name is het Arob-beroep bij beschikking inzake specifieke uitkeringen met mogelijk. Een over deze zaak door de VVD ingediende motie wordt breed ondersteund.
Het tweede punt van kritiek betrof een ontsnappings clausule in het wetsontwerp, dat het de regering mogelijk zou maken specifieke uitkeringen ook mogelijk te maken als niet voldoen zou zijn aan de in de wet opgenoemde criteria, als daartoe n a a r de mening van de Regering zwaarwegende redenen aanwezig zouden zijn.
Over het wetsontwerp moet nog gestemd worden, maar de VVD heeft goede hoop, dat ook in deze punten in samenwerking met de PvdA en het CDA verbeteringen zullen worden aangebracht.
(V o o r n a d e re in fo rm a tie : m r. H T h .M . L a u x te rm a n n , te l 070-614911, tst. 2035.)
Gehandicaptenbeleid
Tijdens het derde beleidsdebat binnen enkele maan den over het integrale gehandicaptenbeleid is voornamelijk gesproken over de thuissituatie van gehandicapten.
Financiering aanpassingen woning
Aan de orde was de door Staatssecretaris Brox gewij zigde fmancieringsregelmg voor verbouwingen en aanpas singen van woningen, waardoor iemand met een handicap „gewoon" thuis kan blijven wonen. Tot nu toe gold de rege ling dat de noodzakelijke verbouwingen, ongeacht de hoogte van het bedrag werden vergoed. De kosten van deze regeling zijn nauwelijks beheersbaar, omdat de regeling m principe geldt voor alle burgers die er op grond van hun handicap een beroep op doen. Hoezeer de regeling, die mede dankzij de VVD tot stand kwam, voldeed aan een behoefte, moge blijken uit de volgende tabel:
Beschikkingen Betalingen 1979 ƒ 142 mln ƒ 15 mln 1980 216 31 1981 305 78 1982 258 79 1983 127 t/m augustus 76 t/m 3 okt. Teneinde binnen de huidige financiële mogelijkhe den dit „open eindkarakter" van de regeling te handhaven, werd voorgesteld een maximum van ƒ 45.000,- per woning aanpassing vast te stellen. Bij ingrijpende verbouwingen die dit bedrag te boven gaat, zal gezocht moeten worden naar andere woonruimte die wel „goedkoper" aan te passen is.
De VVD is akkoord gegaan met het - in onze ogen - redelijke voorstel op twee voorwaarden: in uitzonderlijke situaties dient er een mogelijkheid te blijven voor toch een
duurdere aanpassing (bijvoorbeeld indien het enige alterna tief is opname in een intramurale instelling) en de eveneens voorgestelde eigen bijdrage van ƒ 500,- zeker voor mensen die door hun handicap in de WAO terecht zijn gekomen of voor mensen in de lage inkomensklassen m deze tijd wel erg bezwaarlijk is, temeer omdat mensen met een handicap toch al voor veel extra lasten komen te staan.
Gehandicapt kind thuis
Het tweede onderwerp dat aan de orde kwam hield direct verband met die extra lasten. Sinds jaar en dag bepleit de VVD dat ouders met een gehandicapt kind in alle vrijheid moeten kunnen kiezen of zij hun kind zelf thuis willen opvoe den, danwel uit huis willen plaatsen. Veelal brengt het thuis opvoeden van hun gehandicapte kind zoveel extra lasten met zich mee, dat ouders financieel bijna gedwongen zijn tot de keuze van uithuisplaatsing, waar de gehele zorg wordt overgenomen door een AWBZ-instelling (met verpleegpnj- zen rond ƒ 250,- per dag!). Nog afgezien van de kostenbe sparing voor de overheid, acht de VVD het onaanvaardbaar dat ouders op financiële gronden de moeilijke stap zouden moeten maken hun eigen kind, omdat het een handicap heeft, uit handen te geven.
Met concrete voorstellen heeft de VVD getracht de wegen aan te geven waarlangs tot oplossingen kan worden gekomen:
a. de specifieke deskundigheid die aanwezig is m de AWBZ-instellingen zou aangewend moeten worden voor ondersteunende naar de thuissituatie toe („het vliegende keep systeem").
b. de bestaande SPD’s, instellingen voor gezinsverzorging en wijkverpleging dienen zich met name in te stellen op de eventueel noodzakelijke hulp thuis.
c. voor tegemoetkoming van de extra (financiële) lasten moet gezocht worden naar een mogelijkheid om bijvoor beeld hetzij het fiscale stelsel, hetzij via een nieuwe indicatie extra kinderbijslag, naar analogie van de kmder- bijslagregeling extra kosten studerend kind. De hoogte van de extra kinderbijslag zou kunnen worden gerela teerd aan het soort handicap en de mate van gehandicapt zijn. Een objectieve maatstaf daarbij zou kunnen worden gevonden m de classificaties, zoals deze gelden in de Wereld Gezondheids Organisatie (WHO).
De Staatssecretaris zegde toe dat hij deze door de VVD genoemde mogelijkheden zal laten onderzoeken in het kader van de algehele stelselwijziging. Daarmee heeft de VVD, ondanks de huidige fmancieel-economische proble men toch perspectief weten te bieden aan mensen met een gehandicapt kind thuis.
