• No results found

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden · dbnl

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden · dbnl"

Copied!
30
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

De wereldreis van Freddy van Zanden

Een boek voor kinderen die graag willen weten hoe het er in vreemde landen uitziet

Annie Broekman-ten Doesschot

bron

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden. Joh. M. Allis, Amsterdam ca. 1948

Zie voor verantwoording: http://www.dbnl.org/tekst/broe158were01_01/colofon.php

© 2011 dbnl

(2)

[De wereldreis van Freddy van Zanten]

Zo heel graag toch wilde Freddy van Zanden, De kindertjes zien uit de andere landen...

En als hij dan 's avonds naar bed toe moest gaan, Dan lag hij nog dikwijls te denken daaraan.

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(3)

3

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(4)

Tot eens op een avond een stemmetje zei:

‘Zeg, wil je die kindertjes zien, kom met mij!’

... 'n Kaboutertje zat op de rand van zijn bedje En Freddy die dacht, dat wordt vast een pretje...

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(5)

5

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(6)

Maar toen schrok Freddy wel even, want...

Hij stond midden in het Chinezenland.

Een jongetje kwam vlug naar hem toe En vroeg hem toen: ‘Wang wie po hoe?’

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(7)

7

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(8)

En net toen Freddy wou antwoord geven, Voelde hij zich door het luchtruim zweven En met een plofje stond hij daar...

... Vlak voor een kleine Egyptenaar.

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(9)

9

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(10)

Toen werd hij in Spanje weer neergezet, De kindertjes daar hadden ook reuze pret, Want Pedro, zo heette hun kleine held, Vocht met een speelgoedstier in het veld.

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(11)

11

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(12)

In 't Noordpoolland, wat leuk gezicht, Daar scheen zo mooi het Noorderlicht...

En Eskimo-kindertjes liepen daar rond Met leren laarsjes en mutsen van bont.

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(13)

13

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(14)

Maar 't was daar te koud naar Freddy zijn zin, Daarom ging hij het land van de negertjes in.

De kindertjes die waren daar bijna naakt En hadden een rokje van blaad'ren gemaakt.

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(15)

15

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(16)

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(17)

18

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(18)

Het volgend' land was nu Tirol, Daar droegen ze witte kousen van wol En groene hoedjes met een veer...

Maar toen moest Freddy verder weer.

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(19)

20

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(20)

Toen hoorde hij eensklaps een liedje zingen En zag hij meisjes die dansen gingen...

En eentje nam hem bij de hand In 't vreemde Mexicanenland.

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(21)

22

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(22)

En 't land dat Freddy nu weer zag, Was Rusland, op een winterdag.

Het was daar koud... de sneeuw lag dik, Maar toch hadden de kinders schik.

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(23)

24

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(24)

Waar Freddy toen weer is gekomen, Een land met bergen en met bomen...

De Indianen woonden daar, Met veren in hun zwarte haar.

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(25)

26

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(26)

In Indië... gunst, wat was het daar warm, Een jongetje liep met een mand aan z'n arm Een klein meisje at er een grote banaan En had er een heel mooie sarong bij aan.

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(27)

28

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(28)

In Schotland speelt een kleine man De doedelzak zo hard hij kan...

En plotseling zag Freddy, dat Elk jongetje daar een rok aan had.

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(29)

30

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

(30)

Tot de volgende morgen het zonnetje zag...

Een jongetje dat in z'n bedje nog lag.

Want van de kindertjes uit al die landen...

... Dróómde alleen maar Freddy van Zanden.

Annie Broekman-ten Doesschot, De wereldreis van Freddy van Zanden

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Het feit dat als argument voor de gelijkwaardigheid de goede werking van het blussysteem wordt aangevoerd, is strijdig met het gestelde in PGS 15 voorschrift 4.5.3 waarin

Frits kwam met laarzen en pruik en steek - Maar niemand werd bang, zooals hem bleek. Zus eet wat ze eten kan, Daar groeit kleine

Annie Salomons, Het huis in de hitte: drie jaar Deli.. eerste woord van deze andersgeaarde wezens heb geraden. Hoe eenvoudig is het om, als een Hollandsch dienstmeisje te veel zout

't Was om die bijna teedere zorgen van den jongen docter, dat jufvrouw Huigen wel een weinig werd benijd; van Raven toch behoorde tot die gelukkigen onder de mannen, die overal

Nu vindt Hooft echter een toegewijd advocate in haar veertienjarige dochtertje Suzanne Bartolotti: Heleonora keerde naar Amsterdam terug, las haar dichter duchtig de les en Hooft,

Ik heb al opgemerkt dat de versjes er niet beter of minder van worden, en hun eigenlijke geheim geven ze toch niet prijs, maar daar staat tegenover dat deze beschouwing op zijn

Vader vergezelde ons nooit op bezoeken in Alkmaar, mogelijk om tante Iet uit de weg te blijven, maar ook omdat hij, die een dierbare herinnering had aan een moeder, die ondanks een

Het was een vrij-persoonlijke, een vrij beperkte bezeerdheid, die zich naar de aard en de geest van het Alkmaarse burgermeisje terugtrok achter een houding van verheven deftigheid