WILHEM HENDRIK , MARIA STUART,

K R O O M E M G E

DE

Van baare Majejlciten,

WILHEM HENDRIK , MARIA STUART,

Tot Koning » é n Koninginn e

VA N

Engeland» Vrankryk, énYrland .

Amfterdam, by de Erfg: van J.Leseailje, op de Mid' dcldam» o p de hoek van de Vifchowrt, 1689.

Jitt Pritil'l't'

A A N D E

Edele, Manhaftc, GefiréngeHeer, D E H E E R

LAMBERT WITSEN,

Ridder, enz. Kolonel , e» Sergant- Majoor der Stad Amflerdam, enz.

Eel Neërland helpt decz' dag het Vórftlyk Londen vie- ren;

Der Burg'ren y ver, zich door 't vuur , als vuur, ver- toond ,

Nu z y 's Lands Veldheer Vórf t de r Britte n zie n gekroon d Door zyn beleid, zyn moed, én'themelfchebeilieren.

Myn Zangfter, om dat Feeft mét haare vreugd te fleren, Uit een onkreukb're drift, die haar geheel bewoond, Heeft zich verftout (haa r kleen vermoogen diend verfchoond ) Een Lovertje te zien gehégt aan di e Laurieren.

Maar, wie deeld dieper in die gadelooze vreugd, Als Amftels Ov'righeén, door Welkers trouw dedeugd Des Vórftely ken Hélds zich 't ftérkft' zag ondei ichraagen.

Wie meêr.Grootmoedig Heer.als W I T S F KS achtbaa r bloed, Van ouds af, nooit verfuft i n Raad, Beleid, nóch Moed.

Wienftend my waardiger als U dit op te draagen.

T. A R E N D S Z .

* 2

CO-

Van de

PRIVILEGIE.

D

E Staten van Holland en^eWcuVficfland doen t« «reeten. AU o Ons vertoond is by de tegenwoordige Regenten van de" Schouw- burg tot AmfterdarD, Darz y Suppliante n zedetc ecnige Jaaren herwaarts, met hunne goede vrinde n hadde n gemaakt e n tenToonecJc gevoert 'verfcheiden Werken , . zo va n Treutfpeelen , Blyfpeelen al s Xlugren, welke zy lieden nu geertje me t den druk gemeen wilden ma- ken : doch gemerkt dat deze Werken doo r he t nadrukken van anderen , vee! van hun luiftet, zo in Taal al s Spelkonft zoude n komen te verlie- zen , en alzo zy Suppüaare» hen berooft zoude n zienva n hun byzon- Htre oo?>itoindeNederdoitfche Taa l en de Digtkonlltoott «Zetten ,

zo

zö vondenzy hen genoodzaakt, o m d««r innete voorzien , end:her t te keet ca to t Ons , onderdanig vertoekende, dat W y offline redenen voorfc. d e Suppliante n getierden te vetleene n Oktroy ofte Privilegie, ommealte hunne Werken reeds gemaakt, ende noch jn't ligt t e bren- gen, dentydvanvyftienjaare n allee n te mogen drukken en verkoopen of dóen drukke n en verkoopen, met verbo d van alle anderen op zee- keten hoogepeene daar toe by On» te ftellen, end e voort s in commu- ni forma. Z o is 't dar Wy de Zake en 'r Verzoek voorfc. overgemetfc t hebbende. ende genege n wezende te r bed e van de Supplianten , uit Onzeregtewetenfchap, Souveninemag r end e authoriteit dezelve Sup- plianten gekonzenteert, geakkordeertendegeoktröiecrt hebben , kon - zeueeren, akkordeerenendeoktroieere n misdezen , da t zygeduuten- deden ty d van vyftieneerft achte r een volgende Jaaten de voorlz. Wer- ken die reeds gedrukt zyn , endedie van tyd to t tyd door haar gemaakt ende in't ligt gebragt zullen werden , binne n de n voor ft. Onzen Lan- de alleen zullen mogen drukken , doen drukken, uitgeve n en verkoo- pen: Verbiedend e daarom alle n endeeenen ygelyke n dezelv e Werken naar te drukken , ofte elders naargedrukt binne n den zelve Onzen Lan- de te brengen, ui t te geven ofte te verkoopen, o p de verbeurte van alle de naargedtukte , ingebragt e oft e verkogt e Esemplaaren , ende ee n boete van dtie honderd guldens daar en boven t e verbeuren, teapplice - xen een darde part voor den Officier die de kalange doen zal, etndarde part voorden Armen der Plaatz e daa r her kazus voorvallen zal, ende het refteerende darde part voor den Supplianten . Alle s in dien verftan - de, da t wy de Supplianten me t dezen Onze n Oktroij e alleen willende gratiftceren ro t vecfaoedinge va n haare fshaade door her nadrukken vau de voorlz. Werken, daar door in geenige deele n verftaan ,. den inhouv.

de van dien te authorizeeren oft e t e advoueeren, ende veel min de zel- ve onderOnzeptotektic-eudcbeliherminge, eedlg meerder ktedit, aan- zien oft teputatic te geven, nemaa r de Suppliante n i n ka s daar in yet:

onbehoorlyk zoude mogen influeeren > alle her zelve tot haren lade zul- len gehouden wezen te verantwoorden; to t die n eind e wel expreflèlyk begeerendc, da t by aldicnzy dezen Onzen Oktroije voo r de zelve Wer- ken zullen willen ftellen daarvan geen e geabbrevieerde oftegekomra - heerde mentie zullen moge n maake n , nemaar gehouden zullen weezen hetzelve Oktro y in' t geheel end e zonder eenige Omifli e daar voo r te drukken ofte t e doen drukken , ende dat zy gehoude n zullen zyn een esemplaar va n alle de vootfz. Werken , gebonden end e wel gekondi- tiopeert te brengen in de Bibliotheecq va n Onz e Univerzireit tot Leï- éta, code daar van behoorlyk t e doen blyken. Alle s op poene van liet'

* i * ef-

e/Tekt van dien te verliezen. End e ten einde de Supplianten dezen Omen kom ent en Oktroije mogen genieten als naar behooien: Latten wy allen ende eenen y gelyken die 't aangaan mag . dat zy de Supplianten van den.

inhoude van dezen doen, laate n en gedogen, ruftcly k e n volkoment - lykqeniettn, e n cederende alle belette n te t kontratie. Gedaa n in den Haage onder Onzen grootcn Zegel e hier aan doen hange n den zut Sep- tember in 't Jaar,onzes Hecicn en Zaligmakers duizent zes hondetd vier en tachtig.

G. FAGEL .

Tet Ordonnantie van de Staaren S I M O N va n BEAUMONT .

De tegenwoordige Regenten van de Sckouwhur%, heb - ben het rech t de r bovengaand e Privilegi e , voot d e

Krooninge van haare Majejieiten , tet Kj>ning in Komnginne

•van Engelandy &c. vergun d aan de Erfgenaame n va n 3f. Lcscaüje.

In Amfterdam den 21 April, 1689 .

V E R -

V E R T O O N E R S .

SPREEKEND E.

D E M A A G D VA N G R O O T B R I T T A N J E . BATAVIA.

De TEEMS . De RYN . De FAAM . De SEINE.

De PALTS . De W A A R H E I D ,

r M A N , T

E e n

i wï?Z,

^W

'> "«*»"* M"

¹

"*'»'

Tweede WE E ZE, S ZINGENDE.

H O V A A R D Y . VLEIJERY.

B E D R O G .

Twee S T R O O M N I MFEN .

c HARDERS .

ENGELSCHE-J H A R D E R I N N E N . t - O N D E R D A A N E N .

B^A N S S E N D E.

SoORD?' >•**»«*»***

SPY ï i

W R A A K Z U C H T , V E R W O E D H E I D , W A N H O O P ,

T E E M S , * |

D O N*A U , f """ StnmZ!>*m '* fa* Uttfit Btdryf.

TAAG, ' J

In het tveeie Btdryf.

ZWT-

Z W Y G E N D E .

De K O N I N G , Iv m ^geland, Vrttnkrvk in Yrlml De K O N Ï N G I N N K , f * rrtnmryz MI, una E N G E L S C H É GEESTELYKE , e n

E N G E L S C H E WAER.ELDLYK E LORDS . D A P P E R H E I D , - j fiiumdebenevensaeTrtm, STA N T VASTIGHEID , é n i » am At xyd* vtm de V O O R Z I C H T I G H E I D , •* Koning.

W. YSH EI D

G O E D E R T I E R E N H E I D , é n \ jltundetun de *.y<te vm R E C H T V A A R D I G H E I D , i deKtnmgmne.

GERECHTIGHEID, én I ^tMf* »«»T™«™ " ^

WAARHEID. 3 Kenuur.

De O O R L O G S V L Ö E K E N .

F R A N S C H E KRYG S O V E R S T E N , D R A G O N - D E R S , é n S O L D A A T E N .

E N G E L S C H É , ó n YRSCH E K.RYGSOVERSTE N én S O t D A A T E N ;

M I S H A N D E L D E S T E D E L I N G E N é n LAND r L I E D E N VA N D E PALTS .

B R A N D E N B U R G S C H E é n HOLLA N D SC H E S O L D A A T E N .

D E Z E V E N V E R E E N I G D E N E D E R L A N D - SCHE P R O V I N T I E N .

EEN DRAAK .

D E WRAA K D E S HEMELS .

DE

Pftg.l

K R O O N I N G E

DE

Van haan Majeftiiten,

WILHEM HENDRIK ,

E N

MARIA STUART,

Tót Koning, én Koninginne

V A N

E N G E L A N D

E E R S T E B E D R Y F .

EERSTE T O O N E E L.

E Maa^d vin Vrankiyk., verbeeld door de . Seine, ah ^ynde de vcrmadrdjlc in beki'nd- Ijle Rc'vier van Vrdnfyyl^, omringt van de ' voornaamjle Fr.infcbe Grooten , c'n Kr")g!~

overjïen aan de eene , in En^elffi in Yrjle ) Krigsoverflen aan de andere l^ant.

De Seine rideneert mit de Overjïen ever haare tocfland , be- tuigende , door eene ride vol venooedheid inlajleringen ti^ens Holland, hanrejpp over de verandcringe in Engeland, in geheel Europa voorgevallen.

A "Zy

2 D « K R . O O N I N G E

Zy maant de Overjlen aan om tpraal^daar van te neemen, én alle hedénkelj^efa^erpije te fleege/n.

Ondertujjchen 'verfchynen Hovaardy , Vle'uery, én Bedrog.

Bitfende de%élvedoor kunge^angnocb verder aan, om wraak, van de gehoonde glory hunnes Konings te neemen.

Gewéld, én Moor d

ty^0M uit de Afgrond, (het Gewéld,gewafend mé een Schild en Zwaard, de Moord mét een Wolfivt'l omgord) maaiende te

%aamen eene Dans, waar in ^y hunne verwoedheid, én dreige- menten verheelden, én het "Bedryf heruiten.

sAxnförAakjv** de S E I N E aan da Fntnfche Krjgseverften.

SXIKE.

M

Anhafte Helden , td t uws Konings roe m gefcha - pen,

Grón/ivéftewvan zynryk , Krygsgodeni n hetwapan , Door wiensgevreezden arm éa enverfchrokkenziel , De groote Lodewyk alomfteeds 't veld behiel, En zync naam waar voor de trdtftc vdlk'ren beeven , Zich tot aan 't Statrendak ^r ja hopger, tiet verheeveni Gy, die het al voor hém doet buiden door d é kracht Uws krygsvdlks,-wiens, gemoed mét alle érbexmen lacht.

Door vrouweri,kiridercri,ndch maagden nooitbewoogen, Hoe kunt gy zulk een hoon, als ons gefchied, gedopgen ? Hoe kunt ge lyden dat door zulk een hand vo l «wd - A lsHdlland,'t welk zich korts zag dqör uw a^m verflriand, En uw gewéld inzyn moerafïê n mof t ontduiken, (ken?

Ge uws Vü'rfts vermoogendheid n u zie t de wieken fhui - Dat fhoode Land, 't welk fleèdszynzeege heef t verlet, Zyne alverwinncndheid d e voet (leeds dwars gezet, Dat ons te lande én ook te water 't hoofd durfd ' bieden, En onze fchecpsmagt ltccds mé t fchand e heeft doe n vlie-

den :

Nóch niet t e vreêndat'urizynhoogmoed triomfeert , Heeft

van baare MAJESTEITEN. 3 Heeft onzen Bondgenoot op 't fmaadelykft onteerd, Het onderling verfland, mét 20 veel liftigheden Bedekt, verwaandelyk verydelt , én vertreeden >

En op het onverwachft, terrlpdt vanzyn vernuft >

Dat nu, na 't fchynr , fchoon 't nooit gebeurde, heeft ge- ruft,

De trouwe jakób uit het Brhfchc ryk verdrecven, Eneenvcrmcctrieinzynpiaats re n troon verheeven . Die, fchoon hy doof ïyn Echt ., geboorte, én wettig bloed Zichzelve-watandtezienin«yn rechtvaardi g goed , Waar va n zyn Voorzaad wqr d gezég t te zyn verfteeken 1 Als cenen die 's Ryks wét, én réchte n durfde breeke n j Zyn bloed verzaaken, ee n onzeke r erfgenaa m

Voordellen, ja, dat ik my zélf te noemen fchaam, Zyn vórftely k gemoed , ondraagclyke woorden , Bezoed*Ien boven dien mét onmedoogend moorden.

Die onderdrukker , dicYcrdélge r van de lift

Der fchrand're maimm hém alleen niet 't ryk betwift , Maar durft ons over zè op 't allcrvinnigft dreigen, En alle Vdrften rot myn ondergang doe n neigen^

Die uwes Konings vaagt weêrfpanuiglyk verlmaên , Zyne onbepaalde wil .hovaardig tége n ftaan , Ja onbedachtely k zyn légers reeds befpringen,

Vol moed. hém weder al 't veroverde re ontwringen.

Op,op,- 'ri s tyddatgy uw'grimmige Dogen flaat Op die verwaatene; verwoeftdat heilloo s zaat;

't Moet uitgeroeid, o m nooit zyn' glory meer t e önthii- tt'ren,

Noch zyn e zeegepraal door fmétten tcverduift'rcn . Heeft eene zè van vuUr, van traanen, én van bloe d Niet magts genoeg, doe, doe 't verzinken in de vloed Des noorder Oceaans ; die zal op zyn geboden , Als in onze Operaas, die ryksge^rdchten dooden . Al heeft hy door 't beleid van Luxemburg we l eer Doen voelen hoe hy is te vreezen, door't geweer Van onverzoenb're, fchélmfe é n raazend e foldaaten,

A 2 Op

4 De K.R.0 O N I N G E Op zyn bevel in woede én wreedheid uitgelaaten ^r Het Iufiry k Bjqdegraav e é n Zwadenburgerdam Streng doenyerWoeften, é n verteeren door de vlam ^f Die zujgelingen in de wieg zélf niet dcê fpaaren, Tcrwyl de moeder, vaft gebonden aan haar haaren, Iii't aanzien van de man, onteerd wierd, én ontzield, Eu nevenshénxmét huis én hdf doo r 't vuur vernield, Dit 'salles fléchsgering by 't geen hén i s befchooren TdtftrafvanihuVbeftaan door'sKonings fell e tooren . BYéngtaldepJaagendiede hé l verzinnen mag ,

TdtJiun verdelging , ophetfchriklykireaandedag . Zalmy ëen flobbrig Y, df fchraak Maas braveeren ? Ecri Amftélplasje my > een Koningin, onteeren ? Neen, neen: 'k verga veel eer voor eeuwig ee r ik ly Dat zulk een overmoed langongewrooken zy . De fdrftjè Ryh begind van vér zyn norflè braauwe n Wyd op te fpalken, én my lchamper toe te graauwen i De dolle Donaufpreekt hé m moed in, ftérktzyn magt , Tcrwyl de Tybér mét 's Vdrfts dreigementen lacht:

De traa^e Taag voelt zélf zyn oude moed ontfteeken ', Omopmy'tongclyk, hé m aangedaan, tewreekch ; Maar boven al maak t my de ftrydb're Teems ontroerd , Die, brullende van wraak, vervaarlyk légt én loert, Om my een doodfche ftcék in't wróegend hart te geeven:

'k Voorzie zyn vloot door zè reeds hérwaard heeneltree - ven;

My dunkt ik zie hém reeds aan myne kult geland, En doorgedrongen zélf tdt in myn ingewand, 'k Zie al 't gewonnene weer fchandelyk verlooren : De heele waereld heeft myn ondergang gezwooren;

't Schynt élk zich tans om my te dooden 't y vrigft toont;

Maar 'k héb ook niemand in het woeden ooit verfchoont . Doch , ^rt is ridch tyd voor u die donder af te keeren;

Uwe Oorlogenenden, fleeds gewoon te triomfeeren, Staan reê, 's ryks (cnatkïft is met 's vyands roof vervuld:

Wat is 'er datgy niet te boven komen zult ?

Ter-

vanUan MA? E ST EI T E N . f Terwy ldat gy de Palts, vermaard door vruchtbere oeftem En édle wynftók, zult doen door het vuur verwoeflen, Enhaarc Véftingen vermeien tót de grond >

Ja zo dat niemand ooit kan zéggen, zje daar ftond Het prachtig Vdrftelyk Slot, dat eeuwen kon verduuren, Daar zietge 't overfchöt der Témp'len, óf dcr.muuren j Tot een verbaazing van al wie u weéïftand bied.

Laat onzen Bondgenoot, wien 't Kétterdom verftiet, Mét onze magtgeftérkt, in' t ryk der Yrendringen, Om mét die hulp de Teems kloekhartig te befpringen, Op dat,' terwy 1 de nieuw verkooren Koning 't hoofd Hém bied, 'tfnood Nederland blyf van zyh hulpberoofd.

Men moet der Yren moed wél niet teveel betrouwen, Maar hun gedachten niét het fchynbeèld bezig houwen Van hunne Gddsdienft, die vervolgt word én verdrukt, En hoe de Roomfche Kerk haar fierlTel word ontrukt.

Want fchoon my aan het récht der Kerk niet légt gelegen^

Gelyk men daaglyks ziet, 't kan échter 't gra'auw bewce- g^en»

'tWord door die blinddoek tot verwoede wraak bekoord.

Datbleek op Bartels Nacht, die hoog beruchte moord.

Toen door 's volks razerhy ruim honderd duizend zielen, Daar onder al de bloem der Hugenotren vielen.

Dathébtge, ÓYrland, op het fchrikkrilyklt gezien, Toen, door die woede, driemaal honderd duizend lién Hetleeven, inhetkört , bp'tallerwreedftverlooren . Ik zie die zélve tyd weer Op een nieuw hérbooren;

Ik zie een open veld om al wat ooit vocirheen Afgryflyks is gebeurd, dit pas in een te (meen.

Ik voel zelfde afgrond töt myn byftand zich beweegen i De Spooken klimmen reeds, tdt onze hulp gencegen, De roodc Draak braakt zucht tdt wraak, blóeddorft , £ n

moord:

Het onderaardfeh gefpuis-word brullende gehoord.

A 3 TWEE-

6 Dr m O O N I i I C E TWEEDE T O O N E E L.

H O V A A R D Ï , V L E I ] E R Ï , B E D R Ó G , M O O R B , e ' n G ï W E L D , verfcheinen inde Zaal.

De S E IN E [preekt hinaan.

G

Y Razernijen, die vrywillig komt rerfehynen , Doet doo r ee n nach t va n ramp der Kétt're n zo n

verdwynen;

Blaaft, blaart den Vorften in een onvcrzétb're moed;

Maakt hé n mcëdoogenloos, oirzocnbaar, én verwoe d

"Zang dn Spoolftn

H O V A A R P Y , V I Ï Ï I R Ï , o » B E D R O G , H O V A A R D Ï .

W

ie durft de grootfte Koning térgen Die Immer 't Aardryk zag ?

B E P R Ó G . Wie kan zich voor zy n toorn verbergen ?

Zy treft gclyk eendonderflag . V L E Y E R Y- De Hemel zélf kan hém geen reden vérgen,

Wyl hy alleen al wat hy wil vermag.

Me te %aamen.

Wie durft de grootfte Koning térgen Die immer 't Aardryk zag r

V L E Y E R Y.

Hovaardig rdt, vermeet'l e dwergen , Bereid u vry tdt weégeklag .

H O VA A R D Y.

Beef, beef , verwaande , voor d e gloe d Van zy n ontfteek e tooren ;

Zy za l u doen verfmooren ,

In een e Zè va n traanen, vuur e n bloed .

Al-

vanham MAJESTEITEN. 7

Meje Z4amnt.

Wie durft de grootft e Konin g térge n Die immer *t Aardryk zac h ?

Vertooninge achte r het eerfte Bedryf.

B

Elltna, gewapend, omringt van %s Oirldgtvloeken, doet bewp aan de Franjcbt Xjlgtdrommen, ver^ienme'tGe- fchut in alk andcrMoordgeweer, me't hunne wreedheid wort te

vaaren > in dt Palts te verwoefien.

B

ElIona mét baar ftoet, omring t van Oorlogsfchaa- ren,

Gebied aan de Overften mét woeden voort te vaaren, Die toonen hén bereid, én buigen voor haar neer.

Daar zietge 't brullend heir * verzien van Moordgcwccr, Gereed de vruchtb're Palts onménfchlyk te verwoeiten.

Wat zal de dulle Kryg een beemd van Lyken Oegften.

Dantvan S Ê W E I D €n M O O R D .

Einde van hit eerjle Bedryf.

A 4 TWEE-

8 Df K H O O N I N G E

T W E E D E B E D R Y F ,

EERSTE 7 O O N E E L.

D f F i A M , de R Y N-

Het Tooneel verheid een lujlig Zandfchap daqt deRynJlroan.dén 'looft,

De F A A M .

G

Educh te Ry n > die van 'f Gebergte neer komt (hoo- rnen,

Die duizend Steden téld aan uw' beroemde zoomen, En die zo meenigmaal het woeden hebt bezuurt Van dwingelanden , doch hun razerny verduurt, Rys uit uw klaare kil; wil niyne reden hooren En welk een zégen gantfch Europa is befehooren-

DeRvN.

Wie vergt my in het licht te komen ? welk een maar, O Faam, meld uw Bazuin ? is weder nieuw gevaar (ren , Voor handen ? zal het bloed myn waat'ren weer ontluiü'- Of zal een donderbui de dag op nieuws verdui(l'ren ? Komt weer de Sein Slang vol verwoedheid op my aan ? Doe my, o fnél Gerucht, d e waarheid tóch verrtaan,

De F A A M -

Ik hébgeen maar van ramp, 6 Strodm! u voor te houwenj Ik kom u nooden om iets heuggelyks te aanichouwen, Al broeid een dolle ftdrm én donder in de luch t, Die reeds van verre word vernomen door 't geruch t.

Het heilryk licht omtrent de Teemsftroom opgereezen j Zaleen vertroofting indieduifternifTen weezen . Koom, zie de deugd vol roem verheven op de Troon.

Oranje, Naflau s bloed, zultgydedierbreKroon Van't magtig Britfe Ryk de haaren zien omftraalen, Daar zult gyHdllands He*ld mét pracht zien zeegepraalen, De Troon bekleên die zy n Grootvader eer bezat, Daar gaerne't boos bedrog hém van verftcekenhad,

Schoon

van haait TA A J E S T E I T E N,

Schoon zy door 't bloed > zyne echt, zyn deugd, hém was befchooren,

Zélf van de hemel tót dat Ryksbchoud verkooren.

Zyn Leeu'wcmoedj gelty ft van Neêrland s oorlogs magt, Zyn Helden hart, dat fteeds heeft nood én dood veracht j Heeft hém, in fpyt van ftorm én duizend doodsgevaaren, Onwankelbaar gevoerd door 't barhen van de baaren, Om 't onderdrukte Ryk te redden van 't gewéld.

Wat zou onmooglyk zyn voor¹ zulk een dapper held ? Naauw zét de Oranje Vo'rft op 't heilryk land zyn voeten, Of ziet zich van élk een als hun verldflèr groeten.

Mét wat verwoedheid zich de Ryksplaag ook bewoog, Wat gloénde dreigingen zy uit haar kaaken ipoog, Zyn onverfchrbkke ziel ontfonkt te meer zyne ad'ren:

De Draak ziet gantfeh verbaalt die Overwinnaar nad'ren, Zy durft hém niet weêrftaan, maar geeft zich in de Lucht.

Waar 't door zyn goedheid niet, zy was het niet ontvlugt.

Maarzyu doorluchte ziel, zyn hoogverheve zinnen, Zyi^hart, dat altyd kan zyn driften overwinnen, Heeft/choontdtftrafwierd doo r gerechte wraak gepleit,

Getoont dat hy mcêr roemrinlgdddcrtierenheid

Alskwaadïvcrgéiding vind. mét duizend vreugdezangen Zultgy hét Britfchevdlk haa r Koning zien onttangen:

Zy zien hém'ateeen fchild voor hunrievryheid 'aan j Een trduwbefchérmer va n zyntcouwen onderdaan;

Voor wiens geduchtenaamdetrdtfeScin moetbeeven, Wiens woede op Neêrland wierd door hém te rug ge-

dneeven, (klemt ,

En voor wiens kloekheid, nooitin'tgrootfl : gevaar be»

De trdtfe Lodcwyk hét bloed inde^dVen ftrémt;

Die zich bereids.verbeeld van hem te zien befprongen . En 's Vdrften bénden tdt zyn havens ingedrongen;

Of in het open veld hém, hoc i' verwoed door fpyt, Aangrypen, daar hy hém in't midden van deftry d Vaazo veel helden in het wreed gevecht verflagen >

Ddch tdt önfterff'Iyke eer > van hén, zal réden vraagen,

A s ORyn -

no De KKO O H I N G E

O Rynftroom ,die 20 vaak v»n fchrik tc rngge vlood Voor'twoéa de r draaken, voor wiens wreed gezigt de

dood

Steeds heenen vliegt, zie u ook van die zon belonken.

Wél aan dan, kom, aanfehou w die Roem der waerel d pronken,

Bezie hoe 't konings kleed paft om ïyn helden leen.

Maar 't grootflp fierflèl dat in zo veel heer 1 ykheén, En praalge waaden zich zal op doen voor uwe oogen, Daar uw verwondering zich 'tkrachtigft doorbewooge n Zal voelen , is zyn nooit rolpreeze Koningin;

Man'a, 't dfterbecld van vdrftelyke min.

Dedierb're vreugdekroonvanzyne levensdagen ; Maar wien ook minder 't ryk kan als haar Held behaagen.

De iuilter van de deugd, die haare ziel verlicht, Maakt dat de duifterriis der lafteringen zwicht ,

En zuivert 'tVdrften bloe d waar van ze is voortgefproo-

ten. (nooten ,

Toef niet, 6 Stroomgod, hébtgeooit ftdf tdt vreugd ge- Nu is het dat zy u op 't minnelykft beftraalt.

Ö J R Ï N .

Verbaaft, verwonderd door het geen ge my verhaald, QFaam, ka n myne vreugd zich naauwelyksbedwingen O wonderlykc keer! 6 wat veranderingen!

De Teems ontbonden, én tdt myne hulp bereid!

O hemel, welk geluk, wat goedertierenheid!

Nu, hoop ik, is de wraak om hoog by u bcflooien, Van zo veel bloeds 't geen zo onménfchlyk i s vergooten, -Zo veel onnoozele, médoogenloos ontzield,

Vanzoveelvéftingen, z o goddeloos vernield.

Diekoninglyke Held, geboorentdtregeeren , Héb ik de Lelyvdrit zien aan myn boord braveeren;

En mét een hand vol vdlks, mét Hdllands magt alléén, In fpyt van dolle woede, én opgeblaazendheén, Beroemde véftingen, kloekmoedig aangégreepen, Hém zien ontwringen, waar op 't heilloos heir benecpen,

Van

van haart M A J E St BI T E N. n Van doodichrik, tommelings'tgcwonn e Land verliet, En door die Lafheid zyn gekochte roem verried, Maar wat zal hy na zulk een wénfchelyk verbinden Van Britt- én Nedcr-lavd, zic h tans me* onderwinden ? Beef, Seine, beef, verfehui j in uwc Waterkolk.

Dewraakdes Hemels wét reeds door zyn hand haar<tólk^

'kZie d é Oorlogsvlamme n door uw ' weeligè Akkers w«ijea,

Door uwe Wouden én Wynbergen lich verfpreijen * Een deeclyk véldgefchrey, töt ftraf van zo veel moord, Als gy bedreevcn faébt, word kermende gehoor».

Maar, Vorftelyke Teems, die korts nóch had te fchroo- Voor flaverny, hoe zyt gy tdt dit heil gekomen ? men Gy ziet uw nacht van druk in eene héld're dag Van vreugd veranderd, nu het Koningly k gezag Van Groot Brittanje, het gezegend aller landen, Door 't hémelfche beftier, gefield is in de handen Eens Vórfts, wiens groote ziel zich aan uw ldt verbind, Die boven troon én kroon rechtvaardigheid bemind;

Der dwingelanden fchrik, der onderdrukten Heiliaud.

O gloryryke Teems! è hooggelukkig Eiland!

Héb dank, óblydcFaa m . . .

De F A A M .

Wat wil dat naar. gerucht!

DeRïN. (lucht ?

Myn Srroom word gantfch beroerd;wat damp vervuld de

De F A A M .

Het Aafdfyk beeft! ik hoor gedruis'.wie komt ons nad'ren?

D f R ï i

Watdoodfchè fchri k ftrémt my op nieuws het broed in de ad'ren.'

De F A A M .

O Hemel! wat ik zie!

De RYN .

Help, Hemel! óverdriet !

De

12 D e J K . R . O °^{N I N G E}

De F A A M .

Ik vliê. O ftroom ! verzink in'tdiepfte van uw vliet.

TWEEDE T O O N E E L.

Ben vuurffuuwende D R A A K komt te voorfchyn; de F A A M vliegt wég, én de S T R o o M %inkf neder.

Het Toonee l veranderd , é n vertoon d ee n verwoefa*

Landfchap; aa n verfchcide kanten va n het Too- neel ziet men vuurvlammen, én daar word een

vermengd gefchre i va n Mannen , Vrou- wen , én Kinderen gehoord .

De Draak, lieert \ich, vuur én vlammen ir aaiende, heen én weder.

Men hoord ee n zwaare Donderdag. Waa r op een fell e Blikzemilraal néderfchiet , di e de Draak tref t

én i n d e afgrond doe d verzinken . DERDE TOONEEL.

S P Ï T , W R A A K Z U C H T J V E R W O E D H E I D , W A N H O O P , ieder mét een Toorts én een Dolk. 'n det

vtiijl., ry^en uit de Afgrond, beioonende dooreen verwoede Dam hunne fpit over 't omkomen des

D R A A K S , doch van een vuurregen overvallen, verlinken.

VIERDE TOONEEL.

K L A A G E N D E P A L T S L I E D E N , een V R O U W ,

betoeenende 't verlies van haar Man, « « M A H I

't verlies van %jn Vrouw , twee W E E- Z E N ^yt verlies hunner Ouders.

De V R O U W .

M

Oft i k my n waard e ma n zie n derven , Helaas! doo r 'tFranfche moordgewee r ?

De

vanhaare MAfE S "CE IT EN. 13 De M A N .

Myn trouwe helft , moe t ik ,u derven, Beroofd van léren é n van eer!

1 W E EZ .

Helaas! waar;aal i k moeten zwerven?

Myn waardige Ouder s zyn nie t meer ! 2 ^{W E E} 2 ^E.

Ik zag myn Vaders ftrdt doorkérven, Myn Moeder ftorte in 't bloed te r neer.

Helaas.' waar zal ik moeten .zwerven ? Myn waardige Ouders zy n niet méér .

1 W E EZ .

Helaas! waar zal ik moeten zwerven ? Myn waardige Ouders zyn niet méér !

De V R O U W .

Moft i k myn waarde man zien ftérvcn , Helaas.' doo r 't Franfche moordgewcer !

De M A N .

Myn trouwe helft, moe t i k u derven, Beroofd va n léven én van eer.'

De V R O U W .

O Hemel.' wees mét ons bewoogen.

De ^{M A N} Houd op', ai ! maati g uwé Öraf.

De ^{WE EZ .} Héb mét ons lydeh mededoogen.

De W ^{E E} z ^{E .} Wifch onze droeve traane n af.

De M A N .

Zie daar de droeve Paltsmaagd nad'ren j Het haar ontfnoerd, ' t gewaad gefcheurd :

Haar doodsgelaat toond welk een fchrik dringt door haar ad'ren.

O ramp, die nooit genoeg kan zyn betreurd!

FY F-

t4 Be KKO 0 li l N GE VT F D E T O O N E E L.

De K L A A G E N DE P A L T S , de voorige.

W

Raak, Hemel! Hemel, wraak! kunt gy dce7 gruuwMamhéden

Aanfchouwen ? kuntge zien hoe 'k word vcrwoeft, ver treeden ?•

Blyft gy méêdoogenloos voor myn benauwde klagt ? Geréchte Hemel, waar's uw donder, waa r de kracht Van uwe Blikfemen ? weetgy van geen oötfermen ? Èenvuurvloedöverftroomd my n Akkers; klaagen, ker- Van Maagden, fchandelyk gefleurd, onteerd, vermoord, men En zuigelingen, wordj helaas ! alom gehoord.

Ik zie hét dierbaar Bloed myns vdlksals water plengen.

Ik voel myn haaren door verwoede vlammen zengen:

Al myn vcrfierffelen zynt'eencmaal verdooft;

En myn beroemd gezag is haare kroon ontroofd.

Zal myne wynlrdk al de waereH 't hart verheugen, En drénktge my > helaas! mét zulke bitt're teugen ? Myn vdrftelyk paleis , dat ecuwen heeft geftaan , En 't oorlógswoên verduurt, moet nu te gronde gaan:

De zwaare toorens, die de wacreld deën verwond'rcn j Bezwyken, waggelen, én ftórten, wylVan ond'rcn Des vyands razerny de grondflag öpeninaakt, En meer dan Etnaas gloed, al donderende, braakt.

O lufthdf van uw' Vdrft, A roem; van-ïyne landen, Hoe deerelyk zyt gy gemartelt doo r de handen Van aardich Ticranncn, Waardoor gy u, tégerrs recht En réden, zo verwoed zictin het ftéf gclégt!

Hoe zwaar is uwe val, die 'k eeuwig zal betreuren!

Zult gy wel immer 't hoofd wcêr komen op te beuren ?

*k Eifch wraak, 6 Hemel! é"n ik zie de dag te moet Dat, töt vergelding van zo veel vergoote bloed, Van zo. veel moorden, én van zo veel gruuwcldaaden,

van haart M A^E S T ETIT E N. If Het zwaard uw s toorns zich i a myns vyands bloed za l

baaden •>

En't oorldgsvuur, i n \ goud van't lelydafc ontfonk t Der Luftgebouwen, daarde trdtfe Sein mc ê pronkt, Verteeren al de pracht dier opgeblaaze muuren ; Tdt een verwondering én fchrik de r nagebuuren.

De maat der booftieid mof t geheelyk zy n vervuld.

Heel 't aardryk wacht mét my de ftraf mét ongeduld.

Vertooninge achte r het tweede Deel.

T7 Oor aan %ict min dt Stedelingen e » Landlieden van it

* Palts i op het grouwelykjte mishandeld, gejleept, gebonden, wiggevoert\ gemartelt, vrouwefchennis, kindermoorden, en%.

Achter vertoont %ich het Slaan der Franjche door de Bran- dcnhtrtrsfe <ln HêSandfche Troepen, met de nederlaag erivlugt der Franfchen , die van de Wraakt des Hemels, bovtn hun Hoofd vliegende, met een Zwaard , vervolgt werden.

Op dt eerjle op^i^t.

Hierzictge ?t Franfche Heir, in moedwil uitgelaarcn;

Onnoozeihcid ka n 't Kin d , ndch Maagde n ' t kerme n baatcn;

Geen Koning» woord behoed de onfchuld'ge Stecdeling;

Des Landsmans érf vergaat d,oor 't vuur, hy door de kling Na dat hy eefeloos heeft zyoe Vrouw zien fchénden , Wat baart de Staatzucht al verwoedheên é n eléaden .

Op de tweede vertooning.

Hier ziet ge'efehénziek rd t kloekmoedigaangegrecpen , Die wolven, dood van fchrik , de lenden na zich deepen, De kloekheid die hun hart, als 't moorden géld,bewoond , Nu geen de minfte blyk van dapperheid betoont.

Des Hemels gloende Wraa k doe t hen hun boosheid boe-

ten, (ten .

Ze is flréng van arm, al fchynt zy fomtyds traa g va» v.Qe- Einde van het tweede Bedryfi

D A R -

l6 De XiR.0 O N I N G E

D E R D E B E D R Y F .

EERSTE T O O N E E L.

H

Et Tponeel verbeeld de voorgrond va» de plaatfe der fyooninge. De Teemsflroom , de Ryn ,, de Denau é de Taagyerfcbynen mét een gevolg van Waternimfen, Engel- fche Harders én Harderinnen. De Teems noodhén alle te %aa-

men \ich te verheugen over dè gewénfchte Rrobninge des ttieu- then Kgnings , én der nieuwe Kgninginne , waar van het Teefl of dat oogenblik, gevierd werd, %y betonnen hunne vreugd door hunne gehangen, tot lof van haareMajefteiten. Daar of nood de Teems de andere Stroomgoden binnen te treeden om f laats te maaien aan de Maagd Batavia, die van de Maagd

*an Groot Brittanje by de hand geleid, mü haargevdlg, de

\even vrje vereenigde Nederlandfcbe Provintien , hén komt nad'ren.

De T E E M S .

H

Ethcilrykoqgenblik, 6Nimfen, isverrecze n Dat wy,nu voor ons geen meer onraad,is te vreezen, Wyl moord, bedrdg , gewéld , verraa d gebannenzyn, Een heughclyke dag een hé'ld*re zonneichyn

De nacht der rampen die ons dreigden op zien klaaren, Én 't brullend onweer op het vrindefykft bedaaren . Het Vórft'lyk Hdfdat nuinvolle blydfcha p wocld ⁱ Daar tans de vrolykhei d op 't weeligffe krioelt * • Nood ons gezaamendlyk haat feeft te zien vertoonen:

Daar zullen wy de Deugd.de Minzaamheid zien kroonen, Die deugd waar door w e ons zien voo r dwingland y be-

hoed,

Die minzaamheid , deroernvan't Koningïyke bloed, 't Is Wilhem Hendrik. > die voor geene Waefeldgrootett Behoefd t e wyken ^ zélf uit Keizers bloed gefprooten ,- Wat naakt, ÓBritt'land , u al heerlykheid én vreugd ; O welk een glans ontfangt de Kroon van zyne deugd!

Aan zyne zyde ftaat uw' dierb're Koniuginne,

vanbaare M AJESTEITEN. 17 BèSKoningrykeriHéjdsdoorluchte Gemaalïnne : Komt, ecrdmétm y dé gténs van't vrind'lyk aangezigt, Groet mét verwondering het boyenménfch'lyk Itcht, Waar door haar groote ziel gekend word uit haare oogen, Die ed'le ziel, need s vol van Vdrft'lyk mededqpgen Voor de onderdrukte, ftecdstÖt hunne hiilp bereid * 't Beroemdftè Baak* van Liefde én Goedertierenheid;

Hoofddeugden, zelden zo volmaaktelyk te tooneu In Koninginnen» ddch die haarop'cheerlykft kroonen . O Ed'le prönkftar die alle andere verdooft.'

O welk een eerekroon voor my ƒ nu beurd myn hoofd Zich moedig hooger op; myn roem genaakt de wdlken, Nu zal myn naam, vermaard by nooit bekende vdlken, Geen overvruchtb're Nyl, nóch ryke Ganges mcêr Te wyken hoevèri, géén Eufraat betwift myne éer.

Op, op, myn Nimfen, toon uW'bïydfchap én genoegen.:

Engy, óVéldiiên.' wil t ut'zaamen by ons voegen;

Toon , nevens óns, mét uw' Vétdnimfen ü verblyd:

Nu zytge voor het woên des dollen Krygs bevryd, Önnóodigu voortaan angttvallig te verfchuilen, In 't naar én doods vertrek van onderaardfché kuilen.

Gyook, o Harders' di e uw'ruil verzekert ziet,' Gy, Hardèrinnen , héf, héfaa n een vrolyk lied.

Nukuntge t'zaammét luft uw' lieve Lamm'ren weiden i Aattmyn krlftalle boord hén vröty k drenken leiden , Geen bloedftroom zal zich meer vermenge n mét my n

nat,

Ndch my ontluifteren, wél eer zo wreed beklad.

Wél aan, wilt in dit uur malkander niet bezwyken, Laat, élk om ftryd*, uw vreugd en danbaarheden blykcn;

Zie hoe de Hemel lacht, hoc 't Aardryk zich verheugd, Ja zélf hetwoeöé Meïrbedaard is, é n vol vreugd.

I S T R O O M N I M F .

Laat ons de groote Koning looven, Die ons de milde Heme l geeft i Hy is het waardft gefchén k van boven, Dat Britt'land ooit genooten heeft .

B D e

l8 D » J C I O O N I N G E

De V E L D L I E B E N , V E L D N I M F E N , H A R - D E R S e' » H A R D E R I N N E N .

Laat on s de groot e Konin g looven , JDie ons d e milde Heme l geeft .

je. S T R O o M N I M F .

De vryhcid , van' t gewéld verfchooven , Door zyn e deug d o p nieuw s herleeft ,

De voorige

Laat on s de groot e Konin g looven , Die on s de mild e Hemel geeft .

i S T R O O M N I M F .

Nqoit rampfpoed moet zy n roem vcrdoovcu, Die tdt aan 's Waerelds eindenzweefd.

Alk te gaarne».

Laat on s de groote Konin g loove n Die on s de mild e Hemel geef t Hy is het waardft gefchénk van boven Dat Britt'lan d ooi t genooten heeft.

De T E E M S .

Beroemde Stroo m Goón, di e deez'gtoote dag komt ee- ren,

Wilt door uwe achtbaarheên de vrolykhcid vermeêreni Treed mét ons binnen; toon uw' blydfchap nevens my ,- Terwyl de Seine barft van fpyt én razerny.

Komt, groet mét my het licht der Vórftelyke ftraalen Die, zo vol zegen, op.onsallenederdaalen .

Batavia verfchynt, van Britt'lands Maagd geleid, Beletten wy heur niet in heuie vrolykheid :

T W E P E T O O N E E L.

De Maagd van Groot Ikittanje, verkild van veele Etig,elfcbe Grooten en Edtüen, geleid Batavia, d* Maagd van* Nederland, ver%e%élfcbapt van de qevp» vrije verpemgde Provinciën ieder aan haar IVapep te kémen, hy de band va de piaatfe der Kjoo- ninge. Naar weder^fdfebeketuigenifit- vangewgenbiid en <m- verbreckfoe VrfadJcb+piM** %} aanBaiOMtaisaar* K&tmglyks Mètjeflcitcn of de Troon, ieder m4t dfi %$om of *» Heofd.

B R I T -

van haart U A J E S T E I T E N. to.

B R I T T A N J E » (neö »

T

Erwy I myn Volkeren deez' dag mét blydfchap kroot Èn &k om ftryd bewys van hun vernoeging toonen, Nu zydoor's Hémels gurtft, én uw doorluchtigft bloed >

Zich zien voof dwingltuidy én ondergang behoed >

Vinde ik niets waardiger om my het hart te raaken, Als dat ge ü aan die vreugd oak wilt deelachtig maaken;

O vrygevocht*ne, die veel liever 't léven liet, Als dat ge »w' dapperheid én oude roem verlied, Ik weet wat deel gy moogd in myii verlófling neemen,

kZal u dieglef* nietbetwiften * hóen ontvréemen * Het was üw Veldheer * é n gooefFcnde ootlogsmagt, Door wieri *u1k een geluk Ons is te weeg gebragt.

Gy, Edelmoedige , beroem d doof uwe daoden, Durfde alle dreigingen des vyands kloek vetfmaaden, En ftélde u zélve voot zyn razerni je bloot,

Om my in *t hoogft gevaar te redden uit de nood, U w lèhatten, fchépen, én beroemde waterhélden Die vooraw wélvaafd fteeds zich in de Bréfle ftélden >

Zo wéïbedachtelyk als vroom * én oftvemaag d Hebt gy gelykelyk voor tnyn behoud gewaagt.

Uwfcheepryk Y héb ik zolks eeuwig dank re wceten*

De trouwe Maas z*l ffly n gcheage» nooit vergeetea»

De dappre Zeeuwen» ënd e Vrije Vries, wien s hart De dwinglandy fteeds onverfehrokken heeft getart, Staan t'zaamen in myti hart dankbaarryk opgefehreevcn ^ Uw Opperhoofden, fteeds gewoori na löfte ftreeven » Wien 't nimmermeer verdroot,mét onbezweeken moed, In 't woedeftft vftfi de ftryd én 'sdolkn oorlogsgloed, Manhaftclyk uw ftaat te helpen onderfchraagen, En lyfj jaziel, kon *t zyn, geruf t daar voor te waagenj Die helden zullen nooit uit myn gedachten^aan:

Een onverwélkb're kroon van cd'le lauwerWaSn Moet hunne kruinen tdt hun aller roem omvlégten >

En hunne naamen aan het hoogft geftarnte hégten.

Verwacht^ ówaardigfte, datikoprrryrrebeur t U zal bewonen hoe myn nel uw' dienftcn keurt.

B 2 D«

l ö D e K R . O 0 N I N GE

De groote Koning die myn Ryksftaf heeft in handen, Die ftrydb're Vóïft, de fchrik van alle dwingelanden, In uwe fchoot gekweekt, zy u een borg voor my, En ftrékke u tót een (child voor Vrankryks razerny.

De Z è za l 'tNeêrland s Woe d mét-' t Brjtf e nooi t mee r mengen,

Maar het tierannigc, tezaamvereenigt, plengen ; Tót wraak van uw verdriet, én myn verraan gezag.

Ikblaake, ikbrande , ikhaakbadiegewénfehtcdag .

B A T A V I A .

Hoeioetj ömynvrindin , isdiebetuigeniüê , U it een oprechte ziel, én onbefchroomd gewiflè % Aan my; hoe heerély k vind ik me tans beloond ? Voor de y vérdie ik héb tót uwen dienft getoont.

Hoe waard is't my dat ik my vrylyk mag beroemen Mét u vereend te zyn; gelukkig moet ik noemen Het aanblik dat my heeft tót uwe hulp verwekt >

F.n nu een 'waarborg voor myn wreede V yand ftrékt O vorftelyke Maagd, wie zal ons kunnen deeren, Wanneerwe élkanderen getrouwelyk verweeren ? U w Konin g is het hoofd myns heirs, én van myn vloot:

Wat hulp verwacht ik niet van zulk een bondgenoot ? Wat bén ik nietverpligt hém op myn beurt te toonen, Gy zult,naar zyn verdicnft,die Held mét goud bekroonen?

Maar ik zal van myn hart, hét waardigfte kleinood, Een troon hém ftichten die geen vyand, nood, noch dood Ooitzaldoenwankelen. ' k verlang die Vorftt'aanfctiou -

B R I T T A N J E . (wen .

Myn trouwfte Gebuurin, ik zal uw niet weêrhouweu, Gy zult hém zien, de glans van zyne Majelteit Kan niet onheugly k zyn aan uw genegenheid-

DeSchutdoek word opgehaald.

Zy;we Majefieit fittende me't spne Koninginne, ieder me't de kjoonep'iheofd, üp de troon inbet midden van eenVofftt- tike %aal. : Aandetyde van %yn Majefieit, nëffens de troon, ftaan, Dapperheid., Standvafii%beid > t'n Vooj^igti^beid^,

aan

vanhaare JA A f ES TE ITE N . * r aan de %yde van haar e Majefteit, Godvruchtigheid, Edel' moedigheid, e'» Goedertierenheid. Ter rechter %yde van het Tqoneel Jlaan de Engelfche Geejielyke, aan de linker de JVae- reldlyke Lords.

B R I T T A N J E .

Daar ziet gy op de Troondie Overwinnaar praalen JVlétzyne Koningin, voor wélkers heldre rtraalcn De glanflèn va n 't gefteent, aan 't fierflèl van haar hoofü Verbleeken, én byna gantfch werden uitgedoofd.

Gy ziet hén beide, omringt mét cene ftoet van Vad'ren Enéd'leRidd'ren.

B A T A V I A .

'k Zal mét uw verldf hén nad'ren, Al is dat tintelen my n oogen ongewoon,

Ik eer de glanffen van de koninglyke Kroon.

Door liefde» pligt, é n diepe erkentenis be woogen>

Kom ik, vanovcrzè , tdtinuwhö f getoogen , O Vörft, om 't heil daar u de hemel meé vereerd, En dat myn ziel voor zy n beroemft gelu k waardeerd >

Mét myne zegewénfch na waarde te vcrfieren, En deeze blyde dag verheugd t e helpe n vieren . Ziet hier d e Zuftercn van 't vrije Nederland, Te zaam verbonden door de lieftelyke band

Van Vrede, én Eendracht, die u nevens my begroeten.

Uw'glory kan in hén't geleede lee d verzoeten,

Hétheugd hén nóch,toen, door een dwingend Nagebuur , Heur heerlykheid byna verzonk in bloed én vuur, Hoe uw' manhafte ziel, in die benaauwde vlaagen, Tóthunhérftéllinggoedéiibloed u deede waagen ; Hoe gy, (pyt de overmagt van Vrankryks krygsgewtld, Grootmoediglyk hén tróft in' t Waakend oorldgsvéld , Zélf Stad op Stad ontrukte, én deed te lande uit wyken, Daar Bergen u voor 't laad de lauwere krans zag ftryken;

Al waar gy zéggen mogt, ik kwam, ik zag, ik won.

De lauw'rcn, dieu voorde blikfemsvan Bourbo n De kruin verzék'ren, zyn hun allerwaardlte panden, En de onvcrwelkb're roemdc T vrije Nederlanden:

B 3 Zy

ai D J ^ O O N I N G E Zy hoopen, i n de fchtauvv van dat gehciligt loof 't Gewéld der wolven, h oe verwoed én heet na roof, Hoe naar het ongedierd ook grimmen mag, én huilen, Als in een wagenbdrgt geruftelyk te ontfchuilen;

Zy achten, door 't befëhut van uw verwinnend zwaard, Hun vryheid, hun geluk, én glory wel bewaard;

Endatgy, o m 't gewéld der Seine te betoomenj Tó*t hunne byftand mét uw' magt eerlang zult komen.

Ik zie, óVorft. ' da t uw gemoed niet is vervreemd Door't Goud der Kroon; ' k zie hoe uw ziel genoegen

neemd

In myne redenen, oo k wat ons (laat te hoopen, O Koningin ƒ in wien wy zien de Hemel open, Van uw genegenheid; u die io langen tyd

De luifter zyt geweett van Holland, zynwe kwyt;

Maar fchoón het Lichaam,ó Vdrftinl ons heeft begeevcn, Uw liefde is ons geheel én onvervalfcht gebleevenj De tekens uwer deugd, de Waereld door bekend, Staan ingantfeh Hollands hart zo klaar én diep geprent, Dat élk, wanneer hy van uw fcheidén hoort vermaancn, Van liefde én énk'le rouw verfmélten moet in traancn.

Nooit,.nooit vergeet de Haag, mét welk een minzaam- heid

Gy ieder een ontfingt, zélf zonder onderfcheid;

Ü w mildheid is élk een, verdrukte 't meeft gcbleeken;

DeTémplcn kunnen vari uw heiligeyver fpreeken \ De Burg ren van uw'trouw, éhVdrftely k gemoed ,

Standvalrig inberaad, in voor én tegenfpoed.

Hoc kon de Hemel zo veel deugden beter loonen.

Als met drtedubble glans uw waerdighoofd té kroonen.

Leeft lang, 6 Vdrft'lykPaar.' ó aller eeuwen Roem, Die ' k onbefchroom d d e pron k de r Waereldgroote n

noem,

Regeert vöorfpoediglyk, op dat uwe Onderzaatèn Gelukkig moogen zyn. al wie u durf verwaaien Belaagen, ga te grond : maar welk een fnéi gedruis Beweegt de hofzaal, mé t een Ikffelykgeruis ?

Wat

v/m htutte M A J E S T E I T E N , 23 Wat helder licht verfpreïtzyn heugjgelyk e draaien ? De hemel opent ïich: Tt zie hémellieden daalen , Zy neigen 't hoofd, ter gunft van uwe Majefteit i Ik zwyg, hun hemcltaal vereifeht eerbiedigheid.

DERDE T 0 Q N E E L.

V R E D E , W A A R H E I D , e » G E R E C H T I G H E I D ,

wderdaalende in een Troon van molden. %y treeden uit de Troon, e'niegroeten hasre Mtjefleiten. De votrige Hyvet*.

W A A R H E I D .

O

Vdrft, wien myn be)ang,vér boven troon én kroon»

Het halden har t kon raaken,

Geniet, mét uw Vdrftin, de rykftaf, tót uw loon.

U zal nooit ramp genaaken,

Zo langgerechtigheid ⁵ myri Zufter, u verzéld}

Gy ïult haar ileeds beminnen:

En wy 1 u w' groote ziel door kryg n a vrede helt, Zukgy ge wis-verwinnen.

Wy komen van om hoog ons voegen by uw floet ; 't Is 's hemels wélbchaageo.

Ontfangons wederom , ons die korts zo verwoed t GewéWheeft doen verjaagen.

Wy zyn, gy weet hét > van onftérffelyk geflagt , Daar wy vereenigt bly ven,

Bloeit alle heerlykheid in onverwinb're kracht, Voelt «ich de wélvaard ftyven.

Zo zy, 6 V drft, uw ryk een ryk van weelde én vreugd, Spyt wrevele overbuuren.

Uw koninglyk gebied, gegrondvelt door de deugd, Zal allcnydverduuren .

DJE M A A G D V A N G R O O T B R I T T A N J E maanè

de aanschouwende onderdaanen derryfa tot vreugdezangen.

GyOnderdaanen, wien d e blydfchap 't aangezicht Ophéldcrd mét een ftraal van overheuglyk licht,

Op,

%4 VeKXOONIXIGEQanbdareMAJESTËIXEK.

Op, nu de hemel ïélfdit kroonfeeft kom t vereeren, Wilt in dit ogenblik d e vrolykheid vermeêren.

De Teemsftroom nader t met éenachtb're ftoetverzéld, Eer door gezang nw Vdrft, én koninglyken Held.

Zang van Engelfche O N D E R D A A N E N .

Laat ons te zaarri mét blyde klanken, De Heme l danken ,

Voor de onwaardeerb're gunft die 't Britfe ryk geniet, Nu haar een Vdrft die't recht bemind , gebied .

Regeer mét uwe Koninginne, Gelukkig, lang, én (leeds verheugd, Onsherteblaakt td t u in zuiv're minne.

Wyl u d e Kroon min fiert als uwe deugd.

Laat ons te zaam met blyde klanken, De Heme l danke n >

Voor de onwaardeerb're gunft die 't Britfè ryk geniet, Nu haar een Vdrft die 't recht bemind, gebied.

VIERDE e' « LAAS STE TOONEEL.

Alle d e voorige .

Ve T E E M S , d» R Y N , de D O N A Ü W ttndeT A A G verfsbynen, maaiende te%aameneeneDam, waarmede

het feeiï een einde neemt.

Einde va n he t derd e Bedryf .