%oterdog 8 November 1952 - No. 232
V·IIJHEID EN DEMOCRATIE
, ______________ ,
Eisenhower' s zege
(Zie pag. 7)
WEEKBLAD VAN DE VOLKSPARTIJ VOOR VRIJHEID EN DEMOCRATIE
Beleidslijn der V.V.D .. duidelijk getrokken
Oud heeft klare taal gesproken
·De geestverwanten, die deze week .Dinsdag naar Den Haag waren gereisd om in de.
vergaderzaal van de Tweede Kamer te luis~
teren naar de rede van prof. Oud, hebben hun moeite rijkelijk beloond gezien. Naar de vorm ·en naar de inhoud was de rede van onze fractieleider groots. Scherp ontleedde hij de poUfieke situatie, vlijmend· was de cri~
tiek op hetgeen hij onjuist oordeelde. Ons volk behoeft thans niet in twijfel te verkeren inzake het oordeel, dat de fractie der V.V.D.
over het huidige kabinet heeft en het behoeft evenmin in het onzekere te zijn ovèr de ge~
dragslijn. die de V.V.D. in het parlement zal volgen. Loyaal zal de oppositie zijn,. die door onze geestverwanten in de Kamer zal worden gevoerd. AI de maatregelen der ·regering en het beleid van het kabinet zullen op eigen
· mérites worden beoordeeld .. Maar onze loya~
liteit zal geen zoetsappigheid betekenen.
Wanneer er reden tot critiek is, dan zal niet worden gezwegen, maar zal het onjuiste aan de kaak worden gesteld, want loyale opposi- tie houdt bepaà:ld niet in.. dat. ni.en nieh1réer zegt wat me11 ervan vindt .. Met dat soort van Tilanusiaanse vriendelijkheden zouden wij het land geen dienst bewijzen. Goede, opbou- wende critiek is van de grootste waarde voor het algemeen welzijn. Dat daarbij tevens de partijen, die thans regeringspartijen zijn zo nu en dan geconfronteerd zullen worden met hun eigen beginselen, is een zaak, die terwille van de zuiverheid onzer politieke verhoudin- .gen slechts kan worden toegejuicht.
Het was voor de socialistische ministers be- paald niet aangenaam te horen hoe mr. Oud onz;e. wijze van oppositie voeren vergeleek met die van hun Belgische geestverwanten.
Immers, van loyaliteit had onze fractie reeds blijk gegeven bij de eerste gedachtenwisse~
ling van enigszins groter orde; die over de gratieverlening aan de oorlogsmisdadiger La~
. ges. Van onze kant werd de beslissing van
·minister Donker fout geoordeeld. Maar ver~
gelijk .. nu onze wijze. van . oppositie voeren in dat geval eens met de rel, die de Belgische .socialisten in een soortgelijk geval. nog niet
:o heel lang geleden, ontketend hebben.
• 0 0
De oppositie van onze groep. alhoewel . scherp gevoerd, zal dus steeds van de meest zakelijke aard zijn. Prof .. Oud heeft er
«>ok geen twijfel over laten bestaan, dat zij ook in opbouwende zin zal worden gevoerd. En terecht heeft hij ook de vele pogingen gehe-·
keld, die men doet om.de V.V.D. in conser~
vatieve hoek te dringen. Hij tartte zijn hoor~
ders om één voorbèeld te noemen waaruit zulk conservatisme z~u blijken en terecht kon hij e.r op wijzen, dat uit het geschrijf van groepen als Burgerrecht ·en de Vaderlandse Kring wel kon worden gezien, dat deze con~
servatieve groeperingen wel allerminst met de V.V.D. ingenomen zijn. Door de zaak al~
dus te stellen heeft prof. Oud tevens wel duidelijk doen blijken hoe de V.V.D. over het conservatieve gedoe dezer groepen denkt.
Het is eenvoudigweg belachelijk om te pogen de V.V.D. in de conservatieve hoek in te de- len. Wij begrijpen zeer wel, dat de regeiings- partijen, stuk voor stuk, wel gaarne zo'n con~
servatieve boeman bij de hand hebben om in tijden van moeilijkheden aan haar volge~
Jingen te kunnen voorhouden. Zij zullen dan toch echter verstandig doen om een ander dan de V.V.D. voor die rol van boeman uit te kiezen, want met de feiten voor ogen is het volslagen onwaardig om de V.V.D. conser~
vatief te heten. Wij weten hoe gemakkelijk mensen zich soms door dit. soort holle retho~
riek van de wijslaten brengen. Daarom wen~
sen wij, die bij de oprichting van de nieuwe ljberale groepering in 1945 en 1946 ook
· steeds een vooruitstrevende groepering op het oog hebben gehad, die haar tijd zou ver- staan, thans met zoveel verontwaardiging die aantijging van conservatisme van ons te wer- pen.
• • •
T erwijl wij dit artikel schrijven zijn de debatten in de Tweede Kamer nog aan de gang. Onze parlementaire overzichtschrij- ver zal daaraan uiteraard in het volgende n4mmer zijn bescltouwing :\Yijden. Wij wilden eehter tltans reeds op ÇSiize. -.yij_ze een enkel element uit de rede van prot Oud in het licht stellen. Laten wij dan iekèr niet voorbij- zien hetgeen hij zeide over het karakter van het kabinet. De socialistische greep op dit kabinet is hechter dan zij op het vorige was.
Geen doorbraakmannen zitten.er in dit kabi- net. Lieftinck is vervangen doÓr een socialist van de oude stempel, van der Kieft. Mr. Joe- kes, eertijds vrijzinnig~democraat, heeft geen opvolger, die eertijds . vrijzinnig-democraat was. Op het departement, . waar hij zetelde, zit nu een volbloed socialist en vakvereni · gingsman, minister Suurhoff. Térloops mer- ken wij nog even op, dat mr. Joekes zelfs niet meer in de P.v.d~A.-fractie zit: hij is naar de Raad van State gepromoveerd.
De ministers van der Kieft en Suurhoff noemden wij reeds. Om het socialistische ge- zelschap te completeren: dr. Drees. mr. Don- ker en ir. Mansholt, allemaal parlementair ervaren mensen en echte -socialisten, van oudsher. Was het dan onbegrijpelijk, dat prof. Oud hulde bracht en een compliment uitte aan het adres van de P.v.d.A. voor het
· ·volledige succes bij deze .kabinetsEofmatie?
Want t~g~nover deze llechte socialistische 'groep van etvarèn parlementariërs staan nu geen prof. v. d. Brink of mr. Teulings meer van de zijde der K.V.P., maar mensen zon~
der gedegen parlementaire ervaring: Luns, Witte, van Thièl. En de voornaa:;nste K.V.P.
minister, prof~ Beel, bekwaam en integer, is
· evenwel verre van een·· krachtig bewindsman
·gebleken en op het financieel-economische terrein is hij in het geheel niet thuis. Trou- wens, dat is mr. Cals ook niet.
Op buitenlandse zaken zetelt voorts. niet meer een mr. Stikker, maar een partijloze, mr.
Beyen. En van de overige bewindslieden zal het' dan prOf. Zijlstra moeten zijn, die als minister van economische zaken het tegen- . spel tegen de socialisten zal moeten leveren.
Hij is jeugdig en parlementair onervaren en zou men menen, dat hij in zijn eentje de no- dige kracht zal opbrengen ?
Inderdaad. de socialisten hebben hun posi- tie veel versterkt. Te menen tenslotte, dat dan de K.V.P .-minister de Bruijn het grote
struikelblok voor de socialisten zal zijn, wij durven veronderstellen, dat men dat in zijn eigen kring zelfs niet menen zal.
•••
D 1t dr. Drees de V.V.D. liever niet in zijn kabinet vertegenwoordigd zag, wel dat is begrijpelijk, zo heeft de heer Oud betoogt;
hij ziet in ons de meest principiële tegenstan- ders van het socialisme. Prof. Oud heeft ech~
ter duidelijk gemaakt, dat blijkbaar niet bij allen duidelijk is, dat de grote tegenstelling in onze tijd gaat tussen hen, die de overheid zien als de goede vader of voogd en hen, die zeker een belangrijke taak voor de overheid erkennen. maar vooral van deze eisen, dat zij de voorwaarden schept voor ontplooiing van zelfstandige kracht. Wanneer men het nu zo ziet, dan treft het, dat reeds bij d~
schriftelijke voorbereiding van dit g·rote debat gebleken is, dat de scheidslijn toch telkens naar voren komt en dat dan de socialisten tegenover de anderen staan. W·anMe~n
het Voorlopig Verslag leest, dan treft op blz.
14 een passage over het vraagstuk der be-
·zitsvorming, waarin de mening der V.V.D.
leden is neergelegd. Zij zeggen daar, dat het streven naar bezitsvorming voor diegenen onder ons volk, die thans van bezit versto-- ken zijn, .. hun hartelijke instemming" heeft.
De V.V.D. verzet zich echter teç;en collec- tieve bezitsvorming. Letterlijk staat in het Voorlopig Verslag:
.. Collectieve bezitsvorming moge met het oog op een aantal sociale voorzieningen niet kunnen worden gemist, zij heeft een gans andere betekenis dan individuele bezitsvorming. Het kan in hoge mate bij·
dragen tot de ontwikkeling van zelfstan- dige kracht, wanneer voor de midden~
standers het bezit van een eigen be~
drijfsvermogen en voor de arbeiders van een eigen woning wordt bevorderd. In~
dividualisatie van bezit hebben daarom, waar het maar even ~an, de voorkeur boven collectivisatie. De gedachte, dat alleen een beleid, gèricht op voortgaande
~ollectivisering, ·· progressief zou zijn,
· wezen de ruer aan . het woord zijnqe Ie~
den met nadruk af".
Opvallend, maar niet merkwaardig is, dat met deze passage door ,.zeer vele leden op hun beurt hun hartelijke instemming" werd betuigd. Hier hebben dus zeer vele niet-socia- listische leden der Kamer de zijde der V. V.D.
gekozen bij de afwijzing van het socialistische
· doel der collectieve bezitsvorming. Het gaat hier om één der grote punten van toekomstig beleid. Trouwens, telkens zal de keuze gaan over de vraag of een vooruitstrevende niet- socialistische oplossing zal worden gekozen dan wel een socialistische. Merkwaardig is dat daarvoor bij de Kabinetsformatie ZQ wei~
nig oog is getoond en dat de socialisten zo versterkt in het kabinet konden terug keren.
Dat is een .ernstige fout van de andere groe~
peringen, die bij die formatie betrokken zijn geweest. Zij hadden moeten voorkomen wat thans het geval is, namelijk dat boven de nok van het kabinet de rode vlag waait.
K.
8 NOVEMBER 1'95%- PAG. 2
"De politieke éénmaking va.n Europa"
Een interessant geschrift van onze geestverwant P. Lenain
De êénworcUD.g :vaa Europa liJ een zaak Wll8l"VOOr ook Glllle Belgische, geestverwanten met bekwaamheld het pielt voeren. Wij hebben dat in Straatsburg meermalen kunnen waarnemen.
Hij · -be,pl.eit dan de a,prichting van een Europees ·Gemenebest, omdat dit zich door zijn soepele vorm uitstekend leent ;;tot· de eerbied voor het souve-
reiniteitsgevoel bij de voem:ibill:ende naties",
Evenals ten onzent bestond ook bij de Belgische partijleden de behoefte .om wat meer te weten te komen va:-de achtergronden van het probleem.
In ons blad is daarmn, Zbals . men deh Berinneren zal, het vraagstnk kort-
geleden in een drietal artikelen nog eens in het kort samengevat. En wanneer hij dan vervolgens de vraag bespreekt: bondsstaat (federa- tie) of statenbond (confederatie)?, dan kiest hij voor de statenbond. Want in de bondsstaat zijn de staten niet meer souverein, terwijl in de statenbond de vereniging van verschillende staten op een onderhnge overeenkomst of verdrag steunt, "maar zij behouden een beperkte souvereiniteit, vermits zij een gedeefte ervan overdragen aan centrale organen, die "volkenrechte- lijk" en niet "staatsrechtelijk" als dra- gers van deze souverciP.iteit worden beschouwd".
In België is een brochure verschenen onder de titel: "De politieke één- :making van Europa". Het zeer lezenswaardige geschrift is een llltgavè van het VoorHchtingscentrom van het LitJe'mal Vlaamsch Verbond en het is geschreven door de bekwame voorzitter van dat instituut, de :heer P. Lenain.
De heer Lenain gaat na, wat de hi-storie in het verband van het te behandelen probleem heeft opge- leverd en hij wijst dan op de land- honger van Karel de Grote, "die er
·nochtans een- eerste maal in gelukte
~en politieke eenmaking van Europa te verwezenlijken". Deze eenheid viel uiteen door het verdrag van Verdun van 843, want toen werd het machtige rijk van Karel de Grote onder zijn erfgenamen verdeeld.
En dan zegt de heer Lenain o.i.
zeer terecht: "Niet zonder .reden wordt beweerd, dat dit verdrag de kiemen in zich droeg van de latere bloedige Frans-Duitse tegenstellingen, die tijdens de eerste wereldoorlog in het zelfde Verdun duizenden mensen- offers eisten".
Een bepaald interessante visie is, dat het gemeeDschappelijke geloof, waarvan ook Karel de Grote de basis heeft gelegd, enkele eeuwen later heeft geleid tot een Europees leger, ,;onder de vorm van de Kn1istochten".
De heer Lenain bespreekt dan voorts de plannen, die er in de loop der eeu- wen naar voren zijn gekomen. Laten wij uit vroeger eeuwen slechts w,ijzen op de plannen van Maxitnilien -de Béthune, graaf van Sully - een tijd- genoot van Hugo de Groot, - die echter aan een Franse overheersing dacht; de stichter van Pennsylvanië, William Penn, heeft voorts een Euro- pees statenparlement bepleit en ook
de abbé de Saint Pierredacht in 1712 al aan een Europees parlement.
Als aardige bijzonderbeid 'Willen wij van onze kant aan hét door de heer Lenain naar voren gebrachte nog toe- voegen, dat de abbé de &lint Pierre voor het bijeenkomen van dit parle- ment dacht aan een "vrije stad", di.e zou zijn temidden van het meest vreedzame en bij behoud van de vre- de het meest van allen geïnteresseerde volk". Doorom viel :zijn keuze op een stad in Holland.
De heer Lenain bespreekt dan
· · verder de plannen, die er zijn ge·
'Weest om op economisch .gebied tot
~riheid te "komen, waarbij uiteraard 'OOk de Belgisch-Luxemburgse Econo·
:mische Unie, die in 1921 tot stand is .gekomen, aan de orde komt, alsmede -de Benelux.
En voorts geeft de schrijver dan een lilteenzetting van de twee opvattingen die er zijn met betrekking tot het be-- :reiken •der Europese eenheid: namelijk 1le federalistisme en het functionális-
me.
Het feder-alisme streeft de eenma· · king van Europa na "naar het voor•
beeld van een federatie of bondsstaat, zoals de Verenigde Staten of Zwitser- land. Dit sluit in, dat de verschillen- de staten zich zouden groeperen en aan een centrale regering een gelàeelte van hun souvereiniteit zouden afstaan, namelijk op het gebied van Buiten- landse Zaken, Financiën, Transport en Strijdkrachten. Het federalisme streeft dus naar een Europese regering, met een eigen ministerraad en misschien een president".
Het functionàlisme daarentegen gaat uit van de eenmaking op economische grondslag "namelijk door het leggen van stevige grondvesten voor een toe- komstig iEuropa-huis, in de vorm van
gemeenschappelijke organen, nauw- keurig afgebakend wat hun werking en .perspectieven betreft". Een dezer organen is de gemeenschap voor ko- len en staal.
:
...
De heer Lenain aeht voorshands de functionele methode de beste, want bij het federalisme stuit men op de onwil der landen om afstand van de souvereiniteit te doen. Overigens is het bemoedigend te kunnen vast- stellen, dat de gedachten inzake in- ternationale samenwerking zo sterk ingang hebben gevonden bij de volke- ren, en wel in al hun lagen. De heer Lenain ziet als meest dringend te overwinnen moeilijkheid dan ook .. de verhouding tussen wat aan nationale souvereiniteit moet opgegeven wor- den en wat behouden zal worden.
\}
Voorts- beziet de schrijver de thans bestaande organisaties, O.E.E.S., Eu- ropese Betalingsunie, Gemeenschap voor Kolen en Staal en de Raa:d van Europa.
Tenslotte wordt in hetgeschrift de houding besproken, die de Ye'rscbillèndtl -péolitiê'ke stro~g-el!l
met betrekking tot de Europese eeriheid inne:men.
Ten aanzien \l'an het liberalisme wordt betoogt, dat het neerbalen van de tol- muren en -Ge ·verwezemlijking van de gemeenschappelijke macht volledig in de lijn van het liberalisme ligt. "Het liberalisme, dat ~ls ~omisch begin- sel de vrijhaPlde1 voorstaat, is in we- zen Europees". Terecht voegt de schrijver enige ernstige waarschuwin- gen aan zijn betoog toe. Letterlijk zegt hij:
"Indien dan in de -oprichtiag vaa een supra-nationaal ;fezag het einàe -gezien w-Ortlt van afles walt ep po- Utiek, e1:onomisch 1!11 sociaal gebied Europa verdeelt, moet gewaakt wor- den voor het gevaar van een SQIMlr- bureaucratie, van een super-dirigis- me en van een mogelijk Europees
DEZE BURG'ER
heeft in alle goede dagbladen die in dit goede land verschijnen, gelezen hoe de trompetter Louis Armstrong in Amsterdam ont- vangen is door 15.000 uitzinnige jongelieden, die brandladders beklommen, trappelden, floten, schreeuwden en cigaretjes paften in de heilige hallen van het Concertgebouw. Hoe de heer Arm- strong dertig zakdoeken nodig had om zich het zweet van h-et omvangrijk gelaat te wissen, dat hij een doorweekt {)Verhemd aan had en bovendien: dat er van zijn inspiratie niets anders dan transpiratie plus labiele vaardigheid was overgebleven.
Vijftienduizend uitzinnige jongelieden voor een afgelopen
trompetter. ·
Deze burger heeft ook aLles gelezen over het jeugdcongres, dat in Den Haag gehouden is.
Hij heeft vernomen dat daar jeugdjes bij waren van om en nabij de zestig lentes en dat de meesten boven de dertig waren en overigens: dat die jeugd zéér conformistisch was. Als wijlen Brave Hendrik conformeerden zij zich aan het wijze ooYdeel der vaderen.
Dit zijn twee uitingen, waarbij - recentelijk - de -jeugd q.q.
betrokken was.
Men weet met zulke gegevens , nauwelijks raad.
Men gaat op een mooie, milde herfstdag een wandeling ktngs zee maken, om daar nu eris effies fijn ooo4" uit te denken.
Maar men komt er niet uit.
Wie is die wanhopig-vragende, die verwarde man, dwalend mnas de eeuwig-ruisende branding?
. Dat is, als ik mij niet vérgis:
DEZE BURGER
Belgische
natioaaUsme, dat ctaarOm niet Dlag verward worden met een Europees bewustzijn.
Ter oplossing van de inter-Europe- se vraagS'tulliken is een eengemaakt 'Europa gewenst, maar de eenmaking van Europa mag niet nog meer vraagstukken doen rijzen· dan al die- -gene die thans om -eeD Oplossing vragen.
Door bet aaQ\l!aartlen \Tan een col- lec:tiev-e vei'antwoo-.. ~lijkhetd moet ook de et>rbted voor de · recbten van alle ·deelnemende landen en dus oo-k v.aa de kleiDe latuien vooropgesteld zijn".
Dit onderschrijven wij ten volle.
Twee elementen zitten in dit citaat:
voorkom super-bureaucratie en zorg dat ook de kleine landen stem in het kapittel houden -en hun cultuur kun- nen handhaven .. Het eerste - de su- per-bureaucratie - wensen wij te ver- mijden omdat wij liberaal zijn en daarom staan wij ook krachtig voor een volksvertegenwoordiging op bo- ven-nátionaal niveau, want de bureau- cratie kan slechts deugdzaam worden .bestreden door eèn · orgaan, dat con- .trole uitoefent. ·
Het pleidooi voor de kleine staten willen wij onderstrepen èn omdat wij liberaal èn omdat wij Nederlanders zijn.
Als liberaal kunnen wij geen ver•
trouwen hebben in gecentraliseerde machtskolossen, maar zijn wij voor de·
centralisatie. Als Nederlander zijn wij voor een systeem, waarin het behoud onzer cultuur verzekerd is.
---
Boekbesprekil'l{(
Interessante werkjes ov-er grote tijdgenoten
De Uitgeverij en Drukkerij Hollan- , dia te Baarn zond ons ter kennisma•
king vier boekjes uit haar z.g. "Pro···
filenreeks". Een serie "geschreven 1Jortretteri", die wij met genoegen
hebben gelezen.
Het eerste boekje van de hand van John Hersey, genaamd "Truman", laat ons de ex-president van Amerika op een aantrekkelijker wijze zien dan de dagelijkse voorlichting in onze dag- bladen. Hetzelfde kan worden geze&d van het werkje ,;Churchilr' genaamd, dat door Pierre H. Dubois werd ver- zorgd. Dezelfde schrijver stelde even- eens een boeiend boekje samen, dat hij ,;Schweitzer-Stalin" noemdil en waarin hij de tegenstelling tussen de•
ze twee figuren op onderhoudende wijze schetst.
·Het vierde boekje, "Eisenhower" ge•
naamd, werd geschreven door Karel H. M. van den Berg. Het geeft ons in·
teressante bijzonderheden over de grote "Ike" en zijn militaire en poli- tieke activiteit.
Deze vier boekjes bevatten gemid- deld 70 à 80 pagina's houtvrij papier.
en bevatten vele interessante foto's.
Kortom, vier boekjes, die wij zeker kunnen aanbevelen, omdat zij ons ap een prettige manier nader brengen tot grote tijdgenoten, die zo zeer hun stempel zetten op het · leven van dit ogenblik.
fti.JBEID EN DBMOCRATIB'
u.an
WEEK to.t WEEK
Katholieken in de P.v.d.A.
Het katholieke Katnernd van de Partij van de Arbeid, :mr Th. van Li~. schreef. dezer dagen in het blad ,,.Socialimne en demoeu.tie"
het navolgende~
.,Wï;. leden der Kat®lieke Werkg;e~
schap. menen dat in. ieder. katholiek ge!&in in lfe een;te plaats- een katholiek dagblad thuis lloort. Kan een katholiek partijgenoot ziel! een tweede. dagblad veroo.rlo:ven, Wj neme het po- litieke hoofdorgaan van zijn partij_ Het Vrije
V'Ol~".
Prof'. dt' Polak schreef in hetzeH!Je n~~ ..
,.Als modeme arb~i.'dealU'&nt l\Vtt de ~
krant, in ~- {~r ~ ia. elik) epzidtt beter geslaagd daa & t V:$ V~ De V".ABA ltgt, in.teUectueel en ~. v~al 'n stuk aebr-
ter bij de KRO. Het cultureel werk van de KAB is hard beeig een vrij; aa.nzienlijk• 'JOIItl'o-
sp.rong te. ber.eikea op dat "Van: het NVV.
Deze trits: VoHirskraU.•ltR()o.KAB valt op.
ZOO het katlioli'elle volksdeel .ZW erken<le,'ach- terstand op inteUectueel: gebied reeds meer dan v.olledig heb_ben ingehaa.Jd?
Of zou het juist (ÜlQI'· ca~ achterstand ge.
dwODf1811 zijn g-eweest beter- datt. het ~
tische vollisdeel t& woekeren met het beschik- baar intelfeet van $ élite ~ Of zou het zijn dat de PvdA. er niet in is; geslaagd tegellever het de kath0Hellen bezielead :reliPlUS. ideaal te blijcvea stcllen een gelijkWaardig soclalis ..
ttsch ïaeaa.t !"
Over .,doorbraak''· gesproken!
"
. .
Koop»UJ;B P' adertie Staat Wanneer wij, gebruik makend van eea si- ,,. . garettenautomaat, een pakje met be- schadigde inhoud te voorschijn zouden brengen.
zouden wij ons stellig bekocht· -voelen", aldraf·
schrijft de N,R.C.
Het blad· vervolgt~ "De houder van die auto- maat zou een wanprestatie hebben geleverd. Hij zou hoogstwaarschijnlijk de eerste zijn om dit te erkennen en zieh haasten om,. indien de lll1rto- maat op enigerlei wijze oorzaak van de bescha- diging zou blijken te zijn, het toestel te laten herstellen.
De Staat der Nederlanden verkoopt postzegels door middel van automate.rr. Dit is op zichzelf heel geriefel'ijk. Het overkomt een ieder w~
eens, dat hij •s avonds nog gaame een brief op de. bus wil doen, maa.r da.t hij net geen post- zegel heeft. Da.n kan zo'n automaat. naast de brievenbus uitkomst bieden.
D& ~Is; die- wij ter frankering van. onze brieven gebruiken, moeten evenwel gaaf ea on,.
geschondeD: zijn. :D&t wilten wij allemaal. Het ift.
met I.OVe.el WOOl'den vastgelegd in artikel 14 § 3 Va& het Poallbeshlit.. !le staat. beboctrt er duS Voeir te-JJDl'gSir, dat ei&. zegleb paf ea ongescllon,.
dea uit eB& automaten te voorschijn komen. Elke geschonden. postzegel; welke ons tegen 1:\.etali».g vaa goed: geld womt. afgeleverd, betekent een wanprestatie van de staat.
Welmt, het ~beurt hetlbaaldelijk, dat er uit die automaten deerlijk gescbmlden zegels te
voorscbijft llorttett. J'uist91 gezegd': het zija hele•
maal geen postzegels meer. Het zijn twee halve poetzegels door de perforatie bijeen gehouden.
De zegels zijn door een verkeerde werkiDg van het toestel door midden gesneden, dwars door de- beelteni&- van de KoniRgin .. Dit laatste wekt op zichzelf" al' ergernis.
De Staat behoudt zich. het recht voor,. sanc- ties te heffen op frankeren met geschonden zegels. Maar de Staat levert ons zulke zegels zelf!
Het komt 0'1lS ·voer.. dat in ~e situatie ver-
ander.illg~ lnllet. wcmlen gelnacnt.'•
W'aarm.ee wij het volledig eens kmmen zijn.
. .
"n·
'Wel~QJ; bet. c:.eaaan Wil. - Katbolleke· Ariwide!l Jillln1reCin& waanaa prof. :&omme staMkt.mdift ho6beciadear tat c Bet VriJ• Volk, 't orgaan van de P.v.d.A. warea 't. :naa~ •
a~gemen:e be&ehouwingen naderden, steeds min- der met elk&a~r eens.
Zij- verwijten elkaaT het standpunt van de ander niet te zien. Deze disc.u.s.;ie onder "politieke vrien- den" is nu. r~ zover· gegaan,· dat onlangs in de Volkskrant prof. Romroe het volgende schreef:
"Het l.ijlit. een. politielre oogziekte, waar ,,Het Vrije Vol'k'• groeiemie-last van heeft. Telkens. geeft het blad blijk,. geen oog te hebben voor wat in zijn politieke ~raam niet. wm. pas komt. Een tijdje ge- leden zag het niets van een verband tussen de
o~tbouw van. het maatschappeUjke lcwen en de opbouw- van het staatkundig• leve, KQit, ciaerna g_at· bet blij);. van tofal'e. blindheid voor het f>e.
s6aan. Wilt. eett Jïath&lieke ge~tiek.~·
Wi.f &~loven. dat ~ d:!scussiie- heel ~lijk - Vedllial"& is. Beide-groeperingen, zowel de P.v.
d.A. als de K.V.P. zieo. wel de splinter in het OOI
Yan de and~ maar niet de balk in het eilen 00&.
• • 11"
Fiscale moraal
E r ~ ia OAS 1aml een Tariefbesluit 1947, waarvan artikel 24 letter a het navolgende bepaalt:
,",nze minister van Financiën kan teruggave nJ!ienen 'Vllft belasting, welke bij invoer doer dwaling of onwillekeurig vel7&1im te- veel ~f ten onrechte is betaah:l".
Met bat 0011 op het economisch belang voor de Nedterlanc.ise gemee:nsehap, heeft de wetgever '\JOOl'
verschillende artikelen de importeur de keus ge- laten bij aangifte voer invoer of een procenttarief,
ot een waardetarief toe te passen, aldus lezen wij in de "Handels & Transportcourant", waaraan wij een en ander ontlenen.
Zeer. onl'aniS is er eChter een dtensto:Mer allft de ambtenaren. der invoelTechten en accijnzen uit,e-·
gaan, ....,in het navolgCllde werd medegedeel<t
"Pe. minister hee(t beslist, dat in gevallen.
waau-bij. de aangever bij de aangifte ten invoer een keUS' heeft gedaan uit twee wettelijke mogeltjk·
heden, op ,de gedane keus later niet kan worden teruggekomen door een ber~ te doen op dwa- ling:•
Met. deze dienstorder is dus artikel Ma van het.
Tariefbesluit 1947 volkomen teniet gedaan!
Het valt dan ook niet te verwonderen, dat leden van de Vakgroep Expediteurs. van de Sebeepvaart- vereniging Noord zich tot hun vakgroep- hebben gewend met- het verzoek in deze zaak stappen te ondernemert om deze ministeriële beslissing onge- daan te maltea.
'l'erecbi 'Y!eeli. men in expediteurskriDgm deze.
joagefle; ministePN!l& beslissing als een groot on- recht. :rn het particnHere zakenleven komt het immers toch ook niet voor, dat, een creditnota wordt geweigerd voor een abusievelijk te hoog betaalde rekening.
Het valt toch wel zeer te laken, dat de fiscus er hier een andere moraal op ua houdt, dan in het particuliere handelsverkeer gebruikelijk is.
Wij kunnen ons dan ook volkomen aansluiten bij de navolgende uitspraak van het bovengenoem- de blad, waarin wordt gezegd, dat "straf- of boete- bepalingen nimmer zo ver mogen gaan, dat zij de Ni!derlanèer het reeht, dat IM!m bij cl:& wet ten bat.
van bet algemeen belang: wordt ge~ert, geheel en
&l o.ntumen.
• • •
M inister Beel heeft in zijn Memorie van Ant- wool:Q op 't. Voorlopig Verslag inzake 't
ontwerp Zondagswet in feite wei~ nieuws ver•
teld. Er blijkt o.m. uit, dat de regering met betrek.- king tot de Zondagsrust gedachten koestert, die vooralsnog niet aan hun verwezenlijking zullen
---·
8 NOVEMBER 19S! - PA.G. S
Wij willen hierop ter plaatse niet uitvoerig in·
gaan, doch wel even wijzen op hetgeen de minis·
ter zegt met betrekking tot de sport op Zondag.
De wet laat de sportbeoefening als openbare ver- makelijkheid op Zondag na één uur 's middags toe.
Volgens minister Beel, zweeft de regering echter als ideaal de verplaatsing van deze evenementen naar een door-de-weekse-dag voor ogen.
Het kan goed zijn er in dit verband op te wijzen, dat een verwezenlijking van . een dergelijk ideaal vèrstrekkende consequenties met zich meebrengt in dien zin, dat het aantal sportvelden in ons land dan aanmerkelijk zou moeten worden uitgebreid.
Immers, alle wedstrijden die thans op Zondag
~rden gehouden zouden op Zaterdagmiddag - eea middag waarop de sportvelden reeds zeer druk zijn bezet - moaten wonlea porganileerd.
Idealen in deze geest duiden op belangrijke con•
IIQq\leD~ waarvan wij ons afvragen ot de refe-
r.lni. deze voldoende onder het Qog heeft ~ezien.
Dit vraagstuk zou iDd:erdaad anders kGmen te liggen, indien er in ons land gestreefd zou worden
JlaaW> de. invoering van de vrije Zaterdag, hetgeen uit de bedoelde Memorie van Antwoord overigen~'
Diei vait op te maken.
Katholieke ,~achterstand"
Blijkens een publicatie in "De Volkskrani"
heeft het Katholiek Sociaal Kerkelijk Insti·
twt zich de vraag gesteld .,lloe sterk de katholie- ken zijn vertegenwoordigd in de beroepen die: in Nederland worden uitgeoefend en wel naar aaR•
leiding van de publicatie. van de cijfers der volks•
telnng 1947.
Naar ,,De Volkskrant" meldt, blij.kt häaruit, ,.dat de Katboli•ken in de vier hoofdgroepen: bedrijflr- hoofden, medewerkend gezinslid, hoofdarbeiders en handarbeiders ongeveer de plaats innem~
die zij volgens hun getalsterkte verdienen''.
.,.Ruim 19 % vu de- Nederlaftdse bevollsiui la
·werkzaam· als beälrijfshoofd> bijaa 19 % van de llatholiell!en eveneens. Als. medewerkend gezins- lid werken. ll.a % 'VIlllr da Ned•landers; onder de katholleken is dit llt.9 %. Het landelijk percentage van hoofdarbeiders bedraagt 22.3 %, het katholieke 19.7 %. Als handarbeider werkt 47.3 % van de bevolking en 47.5 % van de Katholieken. De Ne·
clel"lands Hervormden beschikken over ol'lgeveef dezelfde percentages."
"Hiermee is de bewering. det ~ kathGlieken in.
bepaalde fUncties een werkelijke achterstand heb-
ben. echter niet uit de wereld," aldus het Kerke' lijk Sociaal Instituut.
•• Uït andere cijfers," aldus gaat "De Volkskrant"
verder. ,.blijkt immers, dat van alle academici in Nederland de katholieken 19.1 % uitmaken, doch 27.8 % hervormd is. Als men er rekening mee bouàt, dat de katholieke bevolking sterker is-dan de hervormde, komt ~ achtex:stand nog sterker tot uitdrukking."
"Het aantal katholieke ambtenaren bedraagt 30 %. Dit Is in verhouding tQt het katholieke per- centage van de bevolking van 38.5 % veel te laag.
Het percentage van hoge ambtenaren Is eehter llDB veel lager."
En zo vervolgens nog meer cijfergroeperingen, 'Waarop wij thàns niet nader: zullen ingaan. Wij vragen ons slechts at, waar het in ons land heen moet, indien wij alle tuneties in de maatschappij zouden moeten gaan verdelen op grond van poli·
tteke of religieuze overtuigingen.
Men kan in dit opzicht toch moeilijk de factoren geschiktheid en bekwaamheid. overboord gooien, die een - naar in de praktijk is gebleken - g<leëe waarborg vormen, dat de juiste man 011 de juiste plaats komt •
Cijfergroeperingen en commentaren daarop. 8ilt door het Katholiek Sociaal' Kel'kelijk Instituut g_e-
publlceerd. wetken dan ook een t:edachtengan& in de hand, clie wij niet schroJW~R gevaarlijk te noe- men. Gevaarlijk, en. 'bevorderlijk voor eeB.secta.N- me, waarmee ons maatschappelijk ve~r bitter
~»tebaat..
