LICHT VAN BETHLEHEM
De diocesane actie ‘Licht van Bethlehem’, waarbij het vredeslicht vanuit Jerusalem de gelegenheid kreeg om via de pastorale eenheden en de lokale geloofsgemeenschappen tot in de gezinnen te komen, werd op Pinkstermaandag bescheiden afgesloten in het vicariaat Antwerpen. Het groots Pinkstermoment, dat oorspronkelijk gedroomd werd, werd door de corona-omstandigheden sterk gereduceerd tot ‘kleine’ bijeenkomsten resp. één in het vicariaat Antwerpen en vier in het vicariaat Kempen (vier dekenaten).
Per pastorale eenheid (er zijn zes pastorale eenheden binnen het vicariaat Antwerpen) werden enkele teamleden, uitgenodigd het ‘licht’, dat ze in het vroege voorjaar hadden ontvangen, terug samen te brengen in een ‘inspirerend’ Pinkstermoment.
Vanaf de Ledeganckkaai trokken de afgevaardigden vanuit de pastorale eenheden Damiaan, Sint- Bernardus en Rupelkerk Sint Franciscus rond het meegebrachte Licht richting kathedraal. De drie andere pastorale eenheden vertrokken vanuit het noorden van de stad naar dezelfde locatie. Niet in de kathedraal zelf, maar in de kathedraaltuin – ja, die bestaat – kwamen ze samen.
Kribbe, kruis en kracht
Vicaris Bart Paepen en projectleider Chris Van Vliet verwelkomden ons met een open geest en een warm hart. In zijn welkomstwoord vertrok de vicaris vanuit deze drie kernwoorden: kribbe, kruis en kracht. Kribbe verwijst naar de geboorte van Christus, kruis naar de dood van Christus, en de kracht naar de Heilige Geest. Ook het ‘Licht van Bethlehem’ draagt deze thema’s in zich: het Licht van Christus dat in de wereld kwam, ligt in het symbool van de kribbe. De strijd en het lijden – het kruis – is jammer genoeg nog steeds in de wereld, in het bijzonder met de huidige strijd in Israël in de buurt van dat zelfde Bethlehem, waar Christus geboren werd, en in Jerusalem. De aanwezigheid van het Licht in de bijeenkomst met de teamleden verwijst naar de kracht van de Geest.
En al is dit licht soms maar een flauw vlammetje, toch draagt het hoop in zich dat het branden blijft.
Maar ook de zekerheid dat God onder ons is en blijft. Zelfs op het moment dat de situatie erg kwetsbaar en wankel lijkt te zijn. Dat is Gods’ keuze geweest.
Kribbe: De geboorte in Bethlehem gebeurde in schamele omstandigheden, in een eenvoudig milieu, aan de rand van de stad, binnen de gastvrijheid van herders.
Kruis: God’s zoon sterft aan het kruis, de doodstraf voor misdadigers, en toch gaat het geloof via deze weg naar verrijzenis, naar ‘overeind komen’.
Kracht: want God manifesteert zich niet in supermensen, maar in gewone, eenvoudige mensen. God kiest voor hen: Maria, Damiaan, Moeder Teresa en zovele anderen.
En toch gaat het geloof verder, in zoveel vormen, in zoveel charisma’s, in zoveel verschillende mensen: dat ene lichtje, dat soms dreigt te doven, maar toch blijft branden.
Het Pinkstergebeuren wordt verwoord in het tweede hoofdstuk van Handelingen en betekent het begin van het nieuwe leven van de kerk. Het is een uniek moment. Voor de apostelen, de vrouwen en de leerlingen is het enerzijds een moment van verdriet om Christus niet meer, letterlijk, bij hen is, maar ook de start van het zoeken naar zin, liefde, vertrouwen, binnen de zekerheid dat Christus toch met ons is en blijft.
Overeind komen
En dat is ook voor ons zo. Ook wij kennen het verdriet dat de kerk een wankel, kwetsbaar lichtje of vlammetje is geworden. Maar juist daarom is het nu het moment om ‘overeind’ te komen, zoals Petrus aan de lamme buiten de tempel niets te bieden heeft dan alleen zijn kersverse begeestering.
Vanuit dat geloof durft en kan hij dan ook zeggen: Kom overeind, gebruik je voeten. En dan gebeurt het wonder.
Laat de geest vandaag ook over ons komen en de moed en kracht geven om ‘overeind’ te komen, maar ook het vertrouwen geven dat het vuur, in die gewone, eenvoudige mensen die we zijn, zijn weg zoekt en aan de slag gaat.
Daarom willen we het komende jaar met het boek ‘Overeind komen met Petrus’ aan het werk. Dat het ons verder mag inspireren. Dit boek roept ons op om aan de slag te (blijven) gaan.
Daarom, zegt de vicaris, ben ik zo dankbaar dat jullie, teamleden, in de lijn van de apostelen en de begeestering van de Geest, zich blijven inzetten voor de kerk van vandaag en morgen.
We hopen in 2022 in een nieuw en grootser Pinkstermoment samen te komen, in Turnhout, voor het hele bisdom. (hvh231)
