OOROORDELEN overboord ge- gooid, zag de toen twintigjari- ge ingenieurstu- dent zijn engage- ment in de paro- chie plotseling met andere ogen.
„Wij hadden geen goede parochie, als je ze afrekent op de aanwezig- heid van jonge mensen”, zegt Alexander Vandaele. „Maar er waren wel echte gelovigen. En er was een leuke groep misdienaars, van wie ik op mijn veertiende wel- iswaar al de oudste was. We amuseerden ons, en met een ou- der wordende priester nam ik steeds meer verantwoordelijk- heid. Blaadjes typen, zieken be- zoeken. Ik kreeg mijn geloof van de bomma’s en ben hen er dank- baar om. Maar ik had de WJD no- dig om te ontdekken dat het mooie verhaal van het evangelie niet enkel iets is van een vorige ge- neratie, maar dat het ook toe- komst heeft.”
„Na de WJD zag ik alles in een ander perspectief. Ik schreef me in voor het Samuëlproject, een jaar van geloofsverdieping, waar- in ik me openstelde voor een le- venskeuze in dienst van het evan- gelie. Na dat jaar was ik ook afge- studeerd aan de universiteit en besloot ik een jaartje te proberen in het seminarie, toen nog in Gent.
Ik ervoer het bisdom als heel uit- nodigend. Zo kwam mijn roeping eigenlijk van drie kanten tegelijk:
allereerst van de mensen in de pa- rochie, dan van God en ten slotte ook van de Kerk.”
Op 29 juni wordt Alexander (28) gewijd. Het belooft een waarach- tig feest te worden. In zijn stagepa- rochie te Sint-Niklaas is de jonge priesterkandidaat alvast een graag geziene gast. Toen hij er twee jaar geleden aan de slag ging, had hij mond en hart vol van zijn meest recente WJD-ervaring in Keulen. Het kostte hem weinig moeite om met zijn enthousiasme enkele jonge parochianen aan te steken. In november 2006 werd een eerste infovergadering be- legd ter voorbereiding van de We- reldjongerendagen straks in Syd- ney. Dat was het begin van een werking die ten doel had de nodi- ge fondsen te verzamelen voor de toch wel dure vliegtuigtickets en om aan bekendmaking te doen.
Op de fiets
Intussen is de groep uitgebreid tot een dertigtal jonge mensen die maandelijks samenkomen om zich ook inhoudelijk voor te berei- den op de vreugdevolle kerkerva- ring die hen in Sydney te wachten staat. „Na een ludieke inleiding volgt telkens een verwerking in groepjes. Afsluiten doen we met
een avondgebed. Nadien wordt wat nagepraat bij een drankje. We werken aan de hand van het the- ma van de Wereldjongerendagen Wanneer de Heilige Geest over jul- lie komt, zullen jullie kracht ont- vangen en van mij getuigen.”
Geen vanzelfsprekende tekst, bijna elk woord vraagt om verdui- delijking. Alexander: „We konden daar dan ook heel wat bijeenkom- sten mee vullen. Wat betekent hei- ligheid? Wie of wat is de Geest?
Hoe doe je dat, getuigen? We diep- ten dat laatste onderwerp uit tij- dens een fietsweekend (zie foto,
met Alexander Vandaele als der- de van rechts, n.d.r.). We bootsten een rechtszaak na, waarbij Jezus voor uiteenlopende zaken werd aangeklaagd. De jongeren wer- den opgeroepen als getuigen ten gunste van Jezus.”
Opsteker
„Om het onderwerp nog con- creter te maken, lieten we alle pa- rochies van het Waasland weten dat ze de jongeren mochten uitno- digen voor een getuigenis. Niet
minder dan veertig parochies gin- gen daarop in. Onze jongeren stonden dit jaar bovendien in voor de organisatie van de Topdag, een evenement voor plussers van het bisdom Gent. Samen werken smeedt een band en die is al goed voelbaar.”
Elke bijeenkomst duiken nieu- we gezichten op, een opsteker voor iemand die in deze tijden van geloofscrisis de stap naar het priesterschap zet. Voor Alexan- der is het simpel: waar het hart van vol is, loopt de mond van over.
Een twintigtal jongeren uit zijn
groep gaat straks mee naar Syd- ney. De anderen zullen de Austra- lische WJD van op een afstand be- leven. Voor iedere deelnemer werd zo’n 1.000 euro samen ge- spaard door een honderdtal me- ters en peters uit de parochie, op spaghetti-avonden en andere winstgevende activiteiten.
En wat na Sydney? Dan begint Alexander gewoon aan de voorbe- reiding van de volgende Wereld- jongerendagen.
Volg de Wereldjongerendagen straks op de vernieuwde website www.sydney2008.be.
© Sammy Blommaert
Straks als priester naar WJD
L i e v e Wo u t e r s
Als verantwoordelijke van de misdienaarswerking in zijn parochie in Ressegem kreeg Alexander Vandaele meermaals te horen dat hij „een goed pasterke” zou zijn.
Maar dan antwoordde hij steevast: „Pastoors horen bij de mandenvlechters en scharenslijpers in Bokrijk.” De Wereldjongerendagen in Rome waren voor hem een keerpunt. Je kon het geloof ook op een hedendaagse manier beleven. Priester worden leek plotseling niet meer zo’n absurd idee. Straks gaat hij opnieuw naar de WJD, die in juli in Sydney plaatsvinden. Als priester ditmaal. En niet in z’n eentje.
Op zijn stageplaats in Sint-Niklaas wist hij een schare jongeren te verzamelen.
W E E K B L A D — N U M M E R 2 4 — 1 1 J U N I 2 0 0 8
Mgr. Paul Van den Berghe neemt afscheid blz. 9
Zorgende handen tekort blz. 12-13
Memisa 20 jaar in Vlaanderen blz. 17
antwerpenbruggegent mechelenhasselt
