SCHATTEN UIT HET RIJKS.NL
Arsis ontmoet;
KOELE
WATEREN,
Schatten uit het Rijks
10-11-2020 t/m 07-03-2021
De jury
Toelichting selectie jury Pim Kersten
Gerard de Kleijn Jeroen Grosfeld
Arsis Markiezenhof 15/16 oktober 2020
Wat een weelde en wat een hoeveelheid.
De jury voelde zich aanvankelijk gesteld voor een grote opgave.
Meer dan honderd werken van lokale en regionale kunstenaars ter beoordeling.
Een scherpe beoordeling, want bedoeld als selectie voor een niet al te grote
expositie in het Markiezenhof als een hedendaagse pendant voor de
tentoonstelling ‘Koele Wateren’.
Rigoreus is gekozen voor kunstwerken die de juryleden raakten.
Technisch kunnen, expressie en natuurlijk een aansluiting op het concept waren
uiteraard ook van groot belang.
Uiteindelijk ging het snel.
Over smaak valt te twisten.
Chantal Bogers
‘Ansjovisvangst’
Een verrassing die je bijna over het hoofd ziet. En voor wie goed kijkt: best komisch.
Na het openen van het conservenblikje kijken de visjes alsof ze bang zijn een tweede keer gevangen te worden. Maar ze kunnen al geen kant meer op.
Goed. Zulke visjes eten we niet. Die geven we als jury een mooi plekje in de tentoonstelling. Alwaar dit kleine
kunstwerkje het op eigen kracht zal gaan redden.
Manon Zeeman
‘Kreeft’
Op de bodem van Koele Wateren gaat de verbeelding pas echt opspelen. Adem inhouden en met open ogen het avontuur tegemoet. Waar in het donker het kleine groot wordt. En hoe! Een sfeermaker eerste klas: deze kreeft. Monumentaal. En hij komt zo goed uit de verf.
Leon Riekwell
‘Water Mountain High’
Flink aan de maat.
Close-up van monumenta- liteit.Een ‘abstractie’, in de duiding van de ma- ker. Water.
Een dijk.
Maar ook zonder dat
staat dit schilderij als een huis. Het behoeft geen nader betoog. Het is als zichzelf aanwe- zig. Goed geschilderd, wil de jury er wel even aan toevoegen. Een
robuust en koel geheel.
Heleen Mos
‘Waar hemel en water samenkomen’
Een uitvergroting van het raadsel dat verf op doek teweeg kan brengen: tegelijk verf zijn en iets voorstellen.
Ergens daartussen ons voorstellingsvermogen, onze overgave aan illusie. Dwalen tussen figuratie en abstractie.
De horizon is op zo’n manier ook een illusie, in de natuur en in handen van tal van landschapsschil- ders.
Manu Dudink
‘Vilsteren’
Zeldzaam ingetogen.
Met de stilte van een sculptuur.
Een sobere inzet van muzikale begeleiding op piano.
Ondanks de donkere koelte blijft het water niet onberoerd.
Een prachtig patroon ontvouwt zich.
Suzanne van Andel
‘Hoofd boven water’
Met de keuze van één schilderij uit een ensem- ble van vijf uit de jury zijn waardering voor dit werk van Suzanne van Andel. Zij heeft
onbevangenheid, spanning of vastberadenheid van kinderen in zwemwater zo voelbaar goed
getroff en. Anatomisch ook knap, met die vreemde optische ‘breuk’ tussen boven en onder water.
Wij kijken niet alleen. We voelen ook terug in onze herinnering, die zwemles, die geluiden bij het zwembad. Hoe je dan toch maar even voor jezelf moest gaan. Koele wateren pur sang.
Victor van de Lande
‘Strand’
‘Scheepswerf Bergen’
Goed schilderwerk, daar valt het oog me- teen op.
En dat is bij deze schilderijen van Vic- tor van de Lande on- miskenbaar het geval.
Een spitsvondige
schilder: goede kijker en technisch vaardig.
Het beeld als vlot genoteerde ervaring, mooi.
Christine Veraart
‘Golven tegen basalt- dijk’
Schilderen met wol.
Het kan echt, laat Christine Veraart ons zien.
Een mooi patroon én een vergezicht.
Bevroren beweging van water en lichtval.
En een overtuigen- de stofuitdrukking in een fraaie kleurstel- ling.
Hans Overvliet
‘Distant suffering XXe of shared liquid
mobility’
Poëzie en politiek.
Schilderachtige zee- kaart van een plek waar mensen verkoe- ling zoeken. Of hun toevlucht. Op dat raakvlak is dit een intrigerend en be- trokken kunstwerk.
Klein van formaat.
Marcel van Tienen
‘Er is niets wat hier nog blijft (1 en 2)
‘De zee geeft’
‘De zee neemt’
Alle vier goed. Van Tienen hanteert het kleurenpalet als een ware meester. En hij schildert met flair: elke toets is raak.
Mooi. Hedendaags. En ook vol referenties aan expressionisme uit de eerste decennia van de vorige eeuw. Dat van Vlaanderen en Brabant voorop.
Wonderlijk hoe zoiets een nieuw leven krijgt in handen van een schilder van meer dan een generatie later.
De jury geeft Van Tienens werk ruim baan. En voorziet de tentoonstelling daarmee van een prachtig ensemble.
