CW “Het Lichaam van Christus”
Rubriek "Thema's"
Opstandingsleven
>> Galaten 2:19-21 >> Onze identificatie met Christus, Paulus zegt in Gal.2:20 iets wat bij de meeste mensen idioot overkomt: “Met Christus ben ik gekruisigd, en toch leef ik, niet meer mijn
ik, maar Christus leeft in mij.” Bedoelt Paulus nu dat hij
lichamelijk bij Christus was toen Deze stierf? Wij weten dat Jezus tussen twee dieven gekruisigd is en dat Paulus er historisch gezien waarschijnlijk zelf niet bij was tijdens de eigenlijke kruisiging van Christus. Verder zegt hij ook nog dat hij, ook al werd hij gekruisigd, toch leeft. Als we nu nog steeds alleen maar lichamelijk blijven doordenken, dan gaat het nu wel echt voor ons tollen. Daarom is het ook belachelijk om zo over deze geestgelijke dingen na te denken. Paulus dacht helemaal niet zo.
>> 2 Korinthe 5:16 >> toch wel een lastige tekst.
Aan Christus denken als klein baby’tje? We kennen Hem niet meer naar het vlees!
Aan Christus denken in Zijn rondwandeling op aarde? We kennen Hem niet meer naar het vlees!
Zelfs aan Christus denken in Zijn gruwelijke pijnen aan het kruis, zoals in de Passion? We kennen Hem niet meer naar het vlees!
Voor ons is Hij de opgestane en verheerlijkte Heer in de hemel! Hij is de overwinnaar over dood en graf! Hij is ons leven!
denken helemaal niet ingesteld. Alles is nu nieuw geworden. Zeker ons denken is nieuw
geworden! Daarom kennen we elkaar ook niet meer naar het vlees en kennen we Christus ook niet meer naar het vlees.
Wat is er met de mensheid gebeurd toen Christus stierf? Hier komt een uitspraak, gelijk met het bijpassend Bijbelgedeelte erbij gevoegd, dat voor veel gelovigen hard te verwerken zal zijn, maar niettemin volkomen waar is.
De hele mensheid is gestorven!
>> 2 Korinthe 5:15 >> Hij is voor allen gestorven, opdat zij, die leven, niet meer voor zichzelf zouden leven, maar voor Hem, die voor hen gestorven is en opgewekt. Als we nu zeggen dat wij nu leven dankzij Christus, dan is dat niet zozeer ons bestaan op deze aarde. Dat kennen ongelovigen ook. Van hen staat precies hetzelfde als van ons dat zij met Christus gestorven zijn. Ze zijn dood! Daar is nog steeds geen leven in hen, ook al bestaan ze wel op deze aarde.
N.B! Dit betekent niet dat het voor deze wandelende doden een uitzichtloze situatie is. heel nadrukkelijk staat erachter dat Christus voor allen gestorven is. Ook wordt met dat woordje
‘opdat’ aangegeven dat Zijn sterven voor allen een doel heeft dat in leven uitkomt. Zover is het echter nog niet met allen. We kunnen dat echter wel met een gerust hart aan Gods genade overlaten. Over ons zegt Paulus er nog achteraan: ‘opdat zij, degenen, die leven, niet meer voor zichzelve zouden leven, maar Dien, die voor hen gestorven en opgewekt is. Ons leven is nu het opstandingsleven van Christus.
Concreet; wij zijn mee gekruisigd.
Wie volgens de lijnen van het vlees denkt begrijpt hier totaal niets van, maar wij hebben gezien dat ons denken ver over het kruis en over het graf heengaat. Onz nieuwe denken ziet ons samen met Christus delen in de opstanding. Nogmaals, ons leven is nu het opstandingsleven van Christus. Christus is nu ons leven, wat betekent dat praktisch gezien?
>> 1 Korithe 1:30 >> Uit Hem zijn wij in Christus, Hij is onze wijsheid, onze rechtvaardigheid, onze heiligmaking (apart geplaatsten), onze verlossing. Al die dingen waarvan deze Galaten dachten dat ze dat nu waar moesten maken omdat ze nu gelovigen geworden waren. Niets hoef je daarvan waar te maken. Christus is ons leven dankzij deze revolutie, deze totale
vernieuwing. Hij werkt Zijn wijsheid, Zijn gerechtigheid, heligheid in ons uit en onze verlossing is ons deel. Galaten 2:20 >> Met Christus ben jij gekruisigd, en toch leef je, dat ben jij niet meer, maar Christus leeft in jou.
In deze tekst staat nog iets aparts, dat niet in de vertaling is verwerkt. Er staat letterlijk dat we
‘tezamen met’ gekruisigd zijn. Dit wijst op die geweldige verbondenheid die we als gelovigen specifiek hebben met Christus.
Wij zijn:
Samen met Hem gestorven, samen met Hem begraven, samen met Hem opgewekt, samen met Hem levend gemaakt, samen met Hem gezet in het hemelse, samen met Hem verheerlijkt, alles drukt onze eenheid met Christus uit.
ontvangen hebben. Als we volgens het vlees denken, of wel onveranderd blijven, dan beweren we dat we hier helemaal niets van afweten. Aan den lijve weten we er helemaal niets van.
Dit is de belangrijkste reden dat een heel groot deel van de gelovigen, en zelfs van de
Bijbelleraren, dit uitsluitend als beeldspraak ziet die ons wat wil leren. De redenatie is dan dat het natuurlijk niet echt gebeurd is. Maar we gaan nu wel ons inspannen om te doen alsof dit zo is. Dit plaatje zou dan dienen om ons aan te moedigen niet meer zoveel aandacht te schenken aan die oude mens met zijn verleidingen.
Zie je wat hier gebeurt? Het gros van de zogenaamde gelovigen handelt als ongelovige. Het gevolg van het naar het vlees denken. Wat we met onze zintuigen waarnemen wordt als enige werkelijkheid geaccepteerd. Daarom moet we God in de huidige tijd ook voelen. Voelen we niks, dan is het voor de hedendaagse gelovige maar de vraag of God werkt. Dit is allemaal het gevolg van het naar het vlees denken.
In >> Mattheus 27:44; Markus 15:32; en Johannes 19:32 worden alleen nog genoemd de misdadigers die samen met Christus heel lichamelijk mee gekruisigd waren. We zien hier dus heel concreet dat wat lichamelijk met deze misdadigers heeft plaats gevonden, destijds ook even concreet maar geestelijk met ons is gebeurd. Persoonlijk hing ik daar net als jullie op het kruis, persoonlijk ben ik in het graf gelegd, persoonlijk ben ik dus uit het graf opgewekt,
persoonlijk ben ik dus in het hemelse geplaatst, zo concreet is dit dus voor ons allen!
Geen fictie maar werkelijkheid.
Evenals de rovers destijds concreet lichamelijk met Christus mee gekruisigd zijn, zo zijn wij, jij en ik even concreet, maar dan geestelijk, met Christus mee gekruisigd! Doordat wij nu niet meer nar het vlees denken, maar vanuit het nieuwe denken dat ons geschonken is, daardoor weten we nu dat dit een absoluut feit is!
De kruisiging heeft reeds plaatsgevonden, het heeft in het verleden plaatsgevonden, het is dus voltooide tijd. Het spreekt dus van een volbracht feit. De hele mens is mee gekruisigd, er kwam een eind aan de oude mens en daar kwam iets radicaal nieuws voor in de plaats. Je hoort wel eens de uitdrukking: “ik wil zo graag een gekruisigd leven leiden”. Het antwoord daarop is niet dat dit ook nog op de één of andere manier mogelijk zou zijn. het antwoord is dat de persoon allang zo wie zo met Christus mee gekruisigd is. Hij hoeft dus nergens meer naar te hunkeren.
De vraag is: Waar komt die hunkering vandaan? Is dat niet simpel de wettische veroordelende houding van ‘O, o, wat ben ik slecht! Ik moet nodig meer gekruisigd worden!’ Er is nu geen veroordeling meer, zegt Paulus in Romeinen 8:1-2, dat komt juist doordat Christus nu ons leven is. Dat ziet God, en Hij ziet de werkelijkheid! Daar mogen wij ook op zien. Dat mag ook voor ons concrete realiteit zijn!
als een plaatje.
Het gevolg is dat we bij zo’n plaatje de fantasie de vrije loop kunnen laten. Ben ik in Christus, zoals dat ik in een vliegtuig of een auto kan zitten, dan kan ik er ook zo weer uitstappen. Dat geloven veel leraars ook, juist dankzij dit plaatje. Als Christus in ons woont dan kunnen we Hem alleen maar een achterafkamertje in het huis van ons hart hebben gegeven. Dan kan het heel goed aan onze inspannende toewijding liggen of Hij wat meer ruimte in ons hart krijgt. Dit zijn echter allemaal fantasietjes die een concreet resultaat zijn van het ten onrechte de taal van de Bijbel als plaatjestaal te zien, oftewel de Bijbel simpelweg niet serieus te nemen. Wij zijn in Christus en Christus is in ons. Dat is een heerlijk feit! Wij zijn dankzij het werk van de Heer volkomen versmolten met Christus. We zijn één gemaakt met Christus tot een volmaakte eenheid waarbij wij in Christus zijn en Christus in ons.
Voor ons is dit volkomen logisch omdat we niet meer naar het vlees denken, maar naar de Geest. Wij kennen Christus niet meer naar het vlees. We hoeven dus ook niet moeilijk te doen over de vraag hoe zo’n goddelijk mensenlichaam in ons kan komen en wij in Hem. Dat zou nou echt naar het vlees denken zijn. Dan is het ook logisch om bij de concrete waarheden van de Bijbel in plaatjes te gaan denken.
In onze eenheid met Christus is het absoluut uitgesloten om het ene moment in Christus te zijn en het andere moment weer uit Hem te zijn. binnen de eenheid met Christus is het uitgesloten dat Christus in mij is en dat Hij niet heel mijn wezen doortrekt. Ook als ik dat op bepaalde momenten niet kan geloven blijft het feit van onze eenheid pal overeind staan. Over zo’n achterafkamertje nadenken is dus binnen genade absoluut bezopen. Wat is het een heerlijke rust wanneer deze concrete waarheden van de Bijbel voor ons ook gaan leven. Ineens merken we dan dat we helemaal niks hoeven te doen om Gods goedkeuring voor ons gedrag te krijgen.
God geniet van ons zoals we zijn. we zijn namelijk precies zoals Hij ons wil hebben in Christus.
Wat een heerlijke rust om in die genade te wandelen!
Christus heeft Zijn plaats ingenomen aan de rechterhand van de Majesteit. Hij neemt Zijn positie van heerschappij over alle geestelijke machten in. En wij?! Ja, precies! Ook wij zitten aan de rechterhand van God. Wij heersen ook over al die geestelijke machten. Wij, jij, bent met Christus opgewekt tot in dat nieuwe leven. Zo versmolten met Christus zijn we. Wat een rijkdom van genade!
